Je partner's uiterlijk is onherstelbaar beschadigd.

quote:

op vrijdag 11 november 2005 00:28 schreef fuifduif het volgende:
dat is niet een probleem welke ligt bij het slachtoffer maar bij de idioot die kennelijk denkt medelijden met zo iemand te moeten hebben. ik walg zo ontzettend van mensen die zo neerbuigend praten tegen mensen met het idee sociaal te zijn, zoals tegen ouderen, zieken en ook slachtoffers van branden enzovoort die daardoor zijn verminkt.

ah gut ah gut, nee natuurlijk gaat het nergens over. iemand die verbrand is heeft geen problemen met nadenken maar de eerste reactie van de gemiddelde persoon is er een van schrik & medelijden omdat je je amper kan voorstellen door wat voor een hel iemand is gegaan. dat is net zo goed een vorm van sociaal gedrag.

quote:

op dinsdag 8 november 2005 22:06 schreef pberends het volgende:
stel je huidige partner of toekomstige partner waar je totaal gek op bent (het is een van je grote liefdes) krijgt te maken van een ongeluk waarbij het ook het uiterlijk onherstelbaar is beschadigd.

zouden jullie nog doorgaan met de relatie? zou dat ook uit medelijden zijn? of zou je het uitmaken; omdat je er simpelweg niet tegenkan. speelde het uiterlijk bij de partner een belangrijke rol?

ik heb het niet over een brandwond op de arm, of een snijlitteken op de buik, en zelfs niet over een geamputeerde been, maar echt iets wat je niet meer met kleren kan bedekken; zoals dit verhaal:

[afbeelding]
[..]

bron: teleac

uitzending met teun pronk en andere "uiterlijk"slachtoffers

tja, dit zijn dilemma's. ik denk dat als ik zo verminkt zou raken, ik mijn vriendin zelf los zal laten. ik ben bang dat dan een intieme, sexuele relatie praktisch onmogelijk is. maar stel dat het mijn evt. vriendin zou overkomen....................moeilijk moeilijk. een relatie zoals die was, zal heel moeilijk worden.

opgeruimd staat netjes.

ik zelf zou vrienden/vriendinnen/familie niet in de steek laten vanwegen een verminking o.i.d.
dat weet ik zeker.

in de relationelesfeer is lastig te bepalen omdat je niet in kan schatten hoe je partner hier psychisch op reageerd.
stel dat partner in een zware psychische dip raakt en niet openstaat voor hulp van buiten, dan houdt het denk op wat relatie betreft.
de tegen partij zal de beeindiging waarschijnlijk afschuiven op de lichamelijke toestand ipv de geestelijke toestand.

kortom: om wat voor rede je het uitmaakt men zal de waarheid niet onder ogen willen zien in zo'n situatie.

quote:

op vrijdag 11 november 2005 00:06 schreef fuifduif het volgende:
mensen gooien het snel over "maar innerlijk verandert iemand ook en dat zou een reden voor mij zijn om er een punt achter te zetten." doe eens niet zo ontiegelijk zielig! dat is een sneue smoes en niet meer dan dat.

ik zie niet waarom dit een smoes is. een relatie moet van twee kanten klikken, en blijven klikken.
wanneer het innerlijk van de één verandert, om wat voor reden dan ook, dan kán het zijn dat de persoon in kwestie gewoon niet meer degene is waarvoor jij zo bewust gekozen hebt.
en waar je dus verder mee gaan.

dat is, in mijn ogen, niet zielig. dat is gewoon hoe relaties werken. natuurlijk is het geven en nemen, en ik vind ook dat je hierin voor je partner echt ver moet gaan, maar ik kan mij ook prima voorstellen dat een dergelijke ingrijpende gebeurtenis zoveel impact op iemand heeft, dat het karakter anders wordt.

mioet je dan doorgaan, uit overweging van "oh- hij/zij- is- zo- zielig- en- verpietert -helemaal- zonder- mij- want- hij/zij- heeft- het- al- zo- zwaar- met- de- verminkingen" ten koste van jezelf, want jij wilt hier ten slotte diep in je hart niet mee door?

ik vind van niet.
je kunt even therapeutje gaan spelen, maar wanneer de klik weg is, is 't op de lange termijn toch geen goed plan om door te gaan! lekker scheve verhouding krijg je dan.

als mijn geliefde een ernstig ongeluk zou krijgen en daarbij ernstige brandwonden oploopt, of een amputatie zou moeten krijgen, ben ik daar voor hem. mijn belofte aan hem, die ik al lang geleden heb gemaakt, is dat mijn liefde onvoorwaardelijk is, in goede tijden en nare tijden. ik ben niet bang voor rottigheid, ik ren er niet als een mietje voor weg. ik steun hem op de momenten dat hij dat nodig heeft. daarom heet het ook liefde.

nou ja, dat is ook zoiets, ik dacht daar vandaag nog overna. fuifduif gaat meteen uit van relaties waar sprake is van geloftes over eeuwige liefde en zo, maar natuurlijk stapt niet iedereen een relatie in met het idee dat het voor eeuwig zal zijn. ik zie mezelf niet snel iemand eeuwige trouw beloven. als ik een relatie nu zou beginnen, dan zou dat zijn in de hoop een paar leuke jaren met iemand te hebben, en of daar meer van komt zie ik dan wel weer.

maar ik vind het zo slap als iemand meteen wegrent voor een beetje drama.

quote:

op zaterdag 12 november 2005 00:50 schreef bloodylotte het volgende:
als mijn geliefde een ernstig ongeluk zou krijgen en daarbij ernstige brandwonden oploopt, of een amputatie zou moeten krijgen, ben ik daar voor hem. mijn belofte aan hem, die ik al lang geleden heb gemaakt, is dat mijn liefde onvoorwaardelijk is, in goede tijden en nare tijden. ik ben niet bang voor rottigheid, ik ren er niet als een mietje voor weg. ik steun hem op de momenten dat hij dat nodig heeft. daarom heet het ook liefde.

ken helaas genoeg voorbeelden van relaties die stuk gingen op een invalidering van de ander. het zijn mooie woorden, maar de praktijk zal leren of je bij je vriendje blijft als ie
bijvoorbeeld een dwarslaesie krijgt of verminkt wordt. de relatie slaat dan ineens van gelijkwaardigheid zomaar om naar een zorgen-voor relatie.

quote:

op zaterdag 12 november 2005 01:50 schreef konniekipke het volgende:

[..]

ken helaas genoeg voorbeelden van relaties die stuk gingen op een invalidering van de ander. het zijn mooie woorden, maar de praktijk zal leren of je bij je vriendje blijft als ie
bijvoorbeeld een dwarslaesie krijgt of verminkt wordt. de relatie slaat dan ineens van gelijkwaardigheid zomaar om naar een zorgen-voor relatie.

maw : je kan lullen als bugman dat je het nooit zou doen, maar als de tijd rijp is dan kan je pas een zinnig woord over reppen .

quote:

op zaterdag 12 november 2005 01:54 schreef prupke het volgende:

[..]

maw : je kan lullen als bugman dat je het nooit zou doen, maar als de tijd rijp is dan kan je pas een zinnig woord over reppen .

inderdaad, dat is hetzelfde als zeggen dat je nooooit vreemd zou gaan.

quote:

op zaterdag 12 november 2005 01:58 schreef konniekipke het volgende:

[..]

inderdaad, dat is hetzelfde als zeggen dat je nooooit vreemd zou gaan.

de tijd zal het leren....

quote:

op zaterdag 12 november 2005 00:50 schreef bloodylotte het volgende:
mijn belofte aan hem, die ik al lang geleden heb gemaakt, is dat mijn liefde onvoorwaardelijk is, in goede tijden en nare tijden.

wow

de liefde voor mijn partner is écht niet onvoorwaardelijk

quote:

op zaterdag 12 november 2005 01:03 schreef bloodylotte het volgende:
maar ik vind het zo slap als iemand meteen wegrent voor een beetje drama.

het is niet wegrennen persé.
ms kun je het eenvoudig niet aan.
tuurlijk is het vreemd als je het stel op sprong zou uitmaken, maar er kan na verloop van tijd blijken dat je het eenvoudig weg niet aan kan, of zoals konniekipke zegt, de verhoudingen binnen de relatie zo veranderen dat het meer een verzorger/patient relatie wordt, dan is het niet zo vreemd .

houden van alleen is niet altijd genoeg en je hoeft je eigen behoeftes, wat die ook moge zijn, niet compleet weg te cijferen vanwege een zogenaamde belofte die je hebt gedaan, of omdat je vindt dat het 'zo hoort'.

het zou ook heel goed kunnen dat je partner de relatie beëindigt, vanwege de 'scheve' verhouding die er ineens zou kunnen ontstaan, mag hij dat dan wel?

en trouwens, stel dat je al van plan was om er een punt achter te zetten, het alleen nog niet uitgesproken had naar die ander toe, blijf je dan opeens bij hem?
uit verplichting, of angst dat hij, dat men denkt dat je het doet vanwege dat het drastisch veranderde uiterlijk?

ik zou haar niet dumpen, wat een gevoelloze lul ben je dan.
ik eet haar wel op als we neerstorten in het andes gebergte en zij eerder sterft. maar dat is dan om te overleven.

quote:

op zaterdag 12 november 2005 12:40 schreef vitalogy het volgende:
ik zou haar niet dumpen, wat een gevoelloze lul ben je dan.
ik eet haar wel op als we neerstorten in het andes gebergte en zij eerder sterft. maar dat is dan om te overleven.

alive

was net op tv.

quote:

op zaterdag 12 november 2005 13:20 schreef vitalogy het volgende:
was net op tv.

canal + inderdaad van de week.

quote:

op zaterdag 12 november 2005 11:25 schreef petitlapin het volgende:

[..]

wow

de liefde voor mijn partner is écht niet onvoorwaardelijk

de mijne wel. maar er zijn uitzonderingen. als hij mijn ouders doodschiet, dan mag 'ie opwieberen. of iets anders extreems (niet dat 'ie m'n ouders gaat doodschieten oid ). dingen zoals in dit topic worden besproken vind ik persoonlijk niet een punt om voor te vertrekken.

wat ik me dan trouwens ook afvraag:

mannen, als je vriendin/vrouw borstkanker krijgt en een amputatie van haar borst(en) moet ondergaan, verlaten jullie haar dan ook? of dan weer niet? dat is toch ook uiterlijk dat onherstelbaar beschadigd is. en dan kunnen jullie nu wel beginnen over siliconen of een borstherstellende operatie (lichaamsvet enzo), maar dat is vaak helemaal niet meer zoals het was en soms zelfs niet eens mogelijk. wat doen jullie in zo'n situatie?

quote:

op donderdag 10 november 2005 23:43 schreef fuifduif het volgende:
mensen die de relatie zouden beëindigen wens ik hetzelfde toe. ongelofelijk hoe walgelijke gedachten sommige mensen hier hebben. de dood en het verderf zullen over jullie toekomst schijnen, stelletje zwijnen.

nee, uit medelijden bij iemand blijven, dáár doe je iemand een plezier mee

quote:

op zaterdag 12 november 2005 15:09 schreef bloodylotte het volgende:
wat ik me dan trouwens ook afvraag:

mannen, als je vriendin/vrouw borstkanker krijgt en een amputatie van haar borst(en) moet ondergaan, verlaten jullie haar dan ook? of dan weer niet? dat is toch ook uiterlijk dat onherstelbaar beschadigd is. en dan kunnen jullie nu wel beginnen over siliconen of een borstherstellende operatie (lichaamsvet enzo), maar dat is vaak helemaal niet meer zoals het was en soms zelfs niet eens mogelijk. wat doen jullie in zo'n situatie?

mocht mijn partner een vrouw zijn zou het er vooral van afhangen of ze psychisch verandert. het is voor de buitenwereld prima te verbergen, dus ik denk dat de kans op blijvende psychische veranderingen kleiner is doordat er geen wisselwerking is met de omgeving. het lijkt mij dan ook niet problematisch (op relationeel gebied).

quote:

op vrijdag 11 november 2005 00:06 schreef fuifduif het volgende:
goed, het is natuurlijk zo dat ik het nogal kinderachtig heb gebracht, maar kom nou. wat zie je hier gebeuren. mensen gooien het snel over "maar innerlijk verandert iemand ook en dat zou een reden voor mij zijn om er een punt achter te zetten." doe eens niet zo ontiegelijk zielig! dat is een sneue smoes en niet meer dan dat.

idd, ik kan me niet voorstellen dat het geestelijk impact op je heeft als je voortaan verminkt door het leven moet.

ik ken mensen die ernstig ziek zijn, en dan zíe je het nog niet eens aan ze, die echt totaal anders in het leven staan. het proces wat zo iemand doorgaat is niet in te leven als je het niet zelf meemaakt..ook al doe je nog zo je best..je kan je slechts een fractie van zoiets voorstellen. waardoor verwijdering en uit elkaar groeien soms onvermijdelijk is. helaas.

dus loop niet zo stupide te zwetsen.

quote:

op zaterdag 12 november 2005 17:44 schreef alicey het volgende:

[..]

mocht mijn partner een vrouw zijn zou het er vooral van afhangen of ze psychisch verandert. het is voor de buitenwereld prima te verbergen, dus ik denk dat de kans op blijvende psychische veranderingen kleiner is doordat er geen wisselwerking is met de omgeving. het lijkt mij dan ook niet problematisch (op relationeel gebied).

en als je net 2 maanden met iemand bent?

quote:

op zaterdag 12 november 2005 17:51 schreef vivi het volgende:

[..]

en als je net 2 maanden met iemand bent?

dat zou ik niet durven zeggen.