Je partner's uiterlijk is onherstelbaar beschadigd.

nou dan is de keuze snel gemaakt:

dan kan die teef oprotten .

als je totaal gek bent op je partner dan ren je niet weg bij een verminking.

quote:

op dinsdag 8 november 2005 22:09 schreef chriz2k het volgende:
dan kan die teef oprotten .

dan heb je ook nooit van diegene gehouden

quote:

op dinsdag 8 november 2005 22:10 schreef 0 het volgende:
als je totaal gek bent op je partner dan ren je niet weg bij een verminking.

quote:

op dinsdag 8 november 2005 22:10 schreef 0 het volgende:
als je totaal gek bent op je partner dan ren je niet weg bij een verminking.

nee idd, de auto gaat sneller.

ik gun niemand die keuze...

en ik zou etisch gezien graag willen antwoorden met: "als je totaal [...] bij een verminking" maar ik vraag me af hoe't in het echt zal gaan. je partner verandert niet alleen uiterlijk, maar ook innerlijk. en bovendien ben je ook ooit verliefd geworden op de buitenkant.

ik zou het echt niet weten en, nogmaals, hoop nooit geconfronteerd te worden met die keuze.

quote:

op dinsdag 8 november 2005 22:13 schreef kenker het volgende:

[..]

nee idd, de auto gaat sneller.

hehe.

quote:

op dinsdag 8 november 2005 22:10 schreef 0 het volgende:
als je totaal gek bent op je partner dan ren je niet weg bij een verminking.

is dat wel zo..?

hoe je dr uit ziet is 1 van het belangrijkste wat er maar kan zijn in een relatie en je kunt wel keiveel van dr houden maar als zij opeens er lelijk uitziet dan denk je ook wel van moet dit nou en moet ik hir nou meeverder gaan?? nee zeg ik dan als jij twijfelt dan moet jij het niet doen en niet als een huigelaar gaan zitten van hee schat je ziet er niet uit maar ik blijf altijd bij je want ik hou van jouw want dat is dan niet waar

quote:

op dinsdag 8 november 2005 22:13 schreef kenker het volgende:

[..]

nee idd, de auto gaat sneller.

die teun was vast eerst ook al lelijk.

quote:

op dinsdag 8 november 2005 22:16 schreef slimshady het volgende:

[..]

is dat wel zo..?

dat weet ik niet zeker, maar ik hoop het.

de onzinreacties kunnen achterwege blijven .

je moet je toch ook aangetrokken voelen tot elkaar? je kan nog zoveel van elkaar houden, maar als de aantrekkingskracht er niet meer is...

ik denk niet dat je zoiets vooraf kunt zeggen, het ligt er ook aan hoe de persoon er zelf mee omgaat en of hij dus geestelijk erg veranderd is.

een goede vriend van mij is zoiets overkomen. zijn vriendin kon het psychisch niet aan en heeft het uiteindelijk uitgemaakt. ook heeft hij superveel ´vrienden´ verloren en dat doet echt pijn. voor mij is het echter nog steeds een vriend, en ik bewonder zijn vecht- en levenslust. hoe gek ik ook op hem ben, ik weet niet hoe ik zou reageren als we een liefdesrelatie zouden hebben. je leven staat op z´n kop na zoiets en het is niet te voorspellen hoe je daar mee omgaat. ik hoop het in ieder geval nooit mee te maken.

nou, een kerel bij mij in de buurt heeft vroeger ooit gezegd, dat als hij een vriendin zou hebben, en die zou iets krijgen, hij er dan niet bij zou blijven. heeft ie bewezen ook, had dus een vriendin, die kreeg ms, en de volgende dag was hij weg. toen was hij 30, 2 maanden later liep ie met een 18 jarige meid, die hij nu zwanger gepaald heeft.

het is natuurlijk niet alleen het uiterlijk wat verandert door zo'n ongeluk als je in de op stelt.
ook psychisch heb je een flinke klap opgelopen... een klap die waarschijnlijk elke keer als je in de spiegel kijkt weer doordreunt, en ook dat zal je veranderen.

in hoeverre dat allemaal van invloed zal zijn op je relatie, op hoe je partner naar jou kijkt en vice versa, is denk ik niet in zijn algemeenheid te zeggen.
maar dat het verdomde moeilijk zal zijn lijkt me niet meer dan logisch.

ik ken iemand die zo een ongeluk heeft gehad, de helft van zijn gezicht is verbran en komt nooit meer in oude staat terug, zijn toenmalige vriendin/vrouw is bij hem gebleven, dat ongeluk is 6 jaar geleden gebeurt.. en nu zijn ze pas uit elkaar.. door iets anders overigens. dus het kan wel.. weet je het uiterlijk kan je mooi maken, mooie kleding, make up, noem maar op.. het innerlijk niet..

ik heb een paar jaar terug een mooie docu gezien op discovery channel. dat ging over een van die vleesetende bacterien, balkenende heeft toen met z'n voet ook zo'n vorm gehad, maar er bestaat een veel ergere vorm en als je je daar niet aan laat behandelen ben je binnen een week dood omdat die bacterien je opeten. letterlijk.

goed. deze man had dus deze bacterie in zn gezicht. het begint met een beetje rood, dan krijg je wondjes, en na twee dagen lag ie in het ziekenhuis. nadat de diagnose gesteld was wisten de doktoren een ding zeker, als ze deze man z'n leven wilden redden dan moest z'n gezicht geamputeerd worden. geamputeerd. niks geen ogen, zoals deze man heeft, geen mond, geen neus.
het gebied tussen z'n oogkassen tot z'n onderkaak werd verwijderd. weg. van een succesvolle prachtige man met vrouw en kinderen tot een "monster", dat niet meer kon zien, niet meer kon ruiken, niet meer kon praten, niet meer kon eten.
heel ernstig.

goed. deze verminking is natuurlijk een van het verschrikkelijkste soort. verbrande mensen zijn mensen nog enigszins gewend, maar mensen met een gat waar hun gezicht moet zitten niet. de man was bang dat hij z'n vrouw zou kwijtraken, dat ze kinderen niet meer van hem hielden. maar deze dieptragische gebeurtenis heeft ze er niet van weerhouden om samen te blijven, om hun gezin één te houden, om de man te steunen tijdens dit tragische proces.
ik denk ook dat dat het eerste is waar je aan denkt als je partner is verschrikkelijks overkomt. niet de "lelijkheid", maar hoe je hem kan steunen, hij heeft je nodig. jij bent misschien degene die het afstotend vindt en je schrikt ervan, maar je hoeft er niet mee te leven. je hoeft die onzekerheid over jouw uiterlijk niet te voelen. misschien uiteindelijk dat je het uitmaakt maar dan denk ik niet dat het alleen vanwege de uiterlijkheden zijn, maar ook de impact die het ongeluk heeft gehad op jullie relatie. je eigen schaamte. niet alleen het uiterlijk.

om ff terug te komen op die man van net,
ze hebben een gezichtsprothese gemaakt van een plastic/rubber achtig spul, met plastic ogen erin, een nepneus, en een gehemelte, zodat hij kan praten en eten. ze doen nog van alles met het gezin, maar als papa mee naar buiten gaat zet ie altijd een donkere bril op die een groot gedeelte van z'n gezicht verbergt, zodat mensen zich niet de pleuris schrikken. maar uit elkaar gaan? dat was bij hen geloof ik nog nooit een optie geweest.

topic starter begint?

quote:

op dinsdag 8 november 2005 22:44 schreef rieski het volgende:

topic starter begint?

ook dat inderdaad .

quote:

op dinsdag 8 november 2005 22:13 schreef kenker het volgende:
nee idd, de auto gaat sneller.

maar ontopic, ik zou het niet weten en ik hoop dat ik nooit voor dat dilemma kom te staan!

ik zou het niet weten.

wat zeker meespeelt denk ik is of mijn partner ook op het niet lichamelijke gebied verandert.
vaak verander je als zoiets je zou overkomen. het ligt er dus helemaal aan wat er 'over' blijft denk ik.

quote:

op dinsdag 8 november 2005 22:38 schreef releaze het volgende:
*verhaal*

die docu heb ik ook gezien, maar ik meen dat ze toch wel wat afgelegen gingen wonen.

sterven is minder pijnlijk dan dit. hoewel je nog wel blij mag zijn dat je leeft, zul je meer leed ondervinden dan bij wat dan ook. ik zou me goed kunnen voorstellen dat ik er niet tegen zou kunnen. hoe verderfelijk dat eigenlijk ook is.

ik weet niet of ik kan leven met een vriendin die zo'n gezicht heeft
we kunnen toch gewoon vrienden blijven

ligt er maar net aan.
ik zou bij mijn vent blijven (ongeacht hoe hij er uitziet) het karakter is toch belangrijker.
maar als dit zou gebeuren in mijn situatie en mijn partner zou er zo ontzettend "vervelend"van worden zodat je het zelf niet meer kan trekken dan zou ik er goed over na moeten denken.

vervelend in de zin van : dat een persoon bv depressief is of overal negatief over zou zijn (en meer dingen die aan je kunnen vreten)

ik zou er alles aan proberen te doen om haar vechtlust voor haar 'normale' leven te blijven steunen. maar mocht het ooit over gaan, uit gaan, of tot een echtscheiding komen, wil ik er zeker van zijn dat het niet door het uiterlijk komt.

ik heb het gezien.
en mijn antwoord is ja.
ik zou bij mijn partner blijven.

quote:

op dinsdag 8 november 2005 22:14 schreef aglarrr het volgende:
en ik zou etisch gezien graag willen antwoorden met: "als je totaal [...] bij een verminking" maar ik vraag me af hoe't in het echt zal gaan. je partner verandert niet alleen uiterlijk, maar ook innerlijk. en bovendien ben je ook ooit verliefd geworden op de buitenkant.

ik zou het echt niet weten en, nogmaals, hoop nooit geconfronteerd te worden met die keuze.

ik denk dat dit de grote waarheid is in deze situaties. de persoon die dit overkomt verandert compleet. het is niet dat deze persoon verder dezelfde blijft, de persoon waarvan jij hebt gehouden maar alleen dan met een andere buitenkant. de persoon verandert innerlijk enorm veel en als je voor zo'n ongeval denkt 'de ware' te hebben gevonden dan wordt het innerlijk eigenlijk per definitie slechter als het verandert.

wat zou ik zelf doen ? ik zou m'n best doen en op het moment dat je wederhelft innerlijk hetzelfde blijft denk ik dat ik het nog wel vol kan houden, ook al zal het heel zwaar worden. op het moment dat de wederhelft ook innerlijk (veel) verandert denk ik niet dat ik sterk genoeg ben om zoiets te dragen.

daarnaast is het ook de vraag wat je zelf zou doen als je zelf ernstig verminkt zou zijn. ga je dan juist hangen aan je wederhelft of ga je de wederhelft juist afstoten ?

quote:

op dinsdag 8 november 2005 22:10 schreef 0 het volgende:
als je totaal gek bent op je partner dan ren je niet weg bij een verminking.

ik zal wel weer uitermate egoistisch zijn maar ik zou niet meer bij mijn partner blijven. als ik walgend sex zou moeten hebben, haar niet meer durf aankijken omdat ze dan mijn avondeten vergald dat soort dingen. dan denk ik toch echt aan mezelf...
de karaktertrekken zijn van degene die je liefhebt, het uiterlijk wat je liefhebt is weg. en zodra dat gebeurt op een zeer plotselinge manier kun je er gewoon niet aan wennen en zal de relatie geen stand houden. ik heb een vriendin niet alleen voor mezelf maar ook voor de buitenwereld .

quote:

op woensdag 9 november 2005 00:01 schreef xebrozius het volgende:
ik zal wel weer uitermate egoistisch zijn maar ik zou niet meer bij mijn partner blijven. als ik walgend sex zou moeten hebben, haar niet meer durf aankijken omdat ze dan mijn avondeten vergald dat soort dingen. dan denk ik toch echt aan mezelf...
de karaktertrekken zijn van degene die je liefhebt, het uiterlijk wat je liefhebt is weg. en zodra dat gebeurt op een zeer plotselinge manier kun je er gewoon niet aan wennen en zal de relatie geen stand houden. ik heb een vriendin niet alleen voor mezelf maar ook voor de buitenwereld .

en als je het nu omdraaid? jij hebt echt de liefde van je leven en met jouw uiterlijk (en eventueel karakter) veranderd drastisch. en je vriendin zegt xebro het was leuk maar nu ben je lelijk dus je zoekt het maar uit?

quote:

op woensdag 9 november 2005 00:09 schreef prupke het volgende:
en je vriendin zegt xebro het was leuk maar nu ben je lelijk dus je zoekt het maar uit?

ik vraag me af, zou je niet zoiets hebben van "herinner me zoals ik was, zoals ik eruit zag en zoals ik was, dit is nu allemaal veranderd en ik wil niet dat je me zo ziet". ik twijfel nml over wat ik zou doen als t me zelf zou overkomen.

ik denk dat het allemaal heel erg moeilijk in te schatten is van wat je zou doen.
je weet niet wat er met je gebeurt. ook al kan je uiterlijk wel weer in zoverre opgeknapt worden dmv operaties. je blijft er toch een harde knauw aan overhouden gok ik.

quote:

op woensdag 9 november 2005 00:09 schreef prupke het volgende:

[..]

en als je het nu omdraaid? jij hebt echt de liefde van je leven en met jouw uiterlijk (en eventueel karakter) veranderd drastisch. en je vriendin zegt xebro het was leuk maar nu ben je lelijk dus je zoekt het maar uit?

jij denkt dat dat niet vaak voorkomt? zal ik je maar even uit de illusie van de knuffelkroelwereld halen, het gebeurt erg veel. mensen die van een relatie naar een soort van zorg relatie schuiven. het zou mijn hart breken, maar ik zou het wel snappen. inzien dat ik niet meer de persoon ben die ik was zowel fysiek en mentaal. je partner kan je niet meer herkennen als zijnde diegene die ze tegenkwam in de kroeg, waar de vonk oversloeg etc etc. ze ziet enkel nog een mismaakt persoon, vrij weinig mensen kunnen die verandering aan.
waarom aborteren mensen baby's met het syndroom van down? niet omdat ze er niet van kunnen houden maar meer omdat het je fysiek en geestelijk uitput om continu een zorgzaam persoon te zijn, die altijd maar de tekortkomingen of het uiterlijk dienen te verdedigen aan de boze grote buitenwereld. het besef dat de persoon nooit zal worden zoals je wilt dat het wordt. hard maar waar.

als het mezelf zou overkomen zou ik waarschijnlijk heel hard mijn best doen om hem weg te jagen denk ik.

ik zeg niet dat het niet vaak voorkomt. maar nu word er eigenlijk maar van een kant gevraagd van wat je zou doen. ik reageerde meteen van hoe en wat. maar als ik dan ga denken als het mij zou gebeuren hoe zou ik het dan vinden van wat mijn partner zou doen?

quote:

op woensdag 9 november 2005 00:19 schreef prupke het volgende:
ik zeg niet dat het niet vaak voorkomt. maar nu word er eigenlijk maar van een kant gevraagd van wat je zou doen. ik reageerde meteen van hoe en wat. maar als ik dan ga denken als het mij zou gebeuren hoe zou ik het dan vinden van wat mijn partner zou doen?

je egotrip houdt maar niet op, is het wel... een forum over jou...

als mij zoiets zou overkomen ga ik (denk ik) niet van mijn vriendin verwachten dat ze bij me blijft.

wat xebrodinges zegt!

[ Bericht 36% gewijzigd door ikwilookwatzeggen op 09-11-2005 00:28:34 ]

quote:

op woensdag 9 november 2005 00:22 schreef ikwilookwatzeggen het volgende:
als mij zoiets zou overkomen ga ik (denk ik) niet van mijn vriendin verwachten dat ze bij me blijft.

ik zou haar overtuigen gothic te worden, dan moet ze overdag binnenblijven in huis vanwege de 'zon' (lees: voorkomen dat er buiten de deur contacten worden gelegd). en vooral veel in de duisternis blijven (dan kan ze 's nachts ook met mij over de straat als de maan niet schijnt).

quote:

op woensdag 9 november 2005 00:27 schreef xebrozius het volgende:

[..]

ik zou haar overtuigen gothic te worden, dan moet ze overdag binnenblijven in huis vanwege de 'zon' (lees: voorkomen dat er buiten de deur contacten worden gelegd). en vooral veel in de duisternis blijven (dan kan ze 's nachts ook met mij over de straat als de maan niet schijnt).

zie edit

het is inderdaad meer het innerlijk dat meeverandert, waar het aan wennen is. ik denk dat je op een gegeven moment de verminking niet meer ziet, maar het innerlijk wel.

misschien dat de reactie van de buitenwereld (waarom blijf je bij zo'n gedrocht, je kunt toch veel beter krijgen) ook moeilijk zijn voor sommigen.

quote:

op dinsdag 8 november 2005 22:18 schreef robbiericardo het volgende:
hoe je dr uit ziet is 1 van het belangrijkste wat er maar kan zijn in een relatie en je kunt wel keiveel van dr houden maar als zij opeens er lelijk uitziet dan denk je ook wel van moet dit nou en moet ik hir nou meeverder gaan?? nee zeg ik dan als jij twijfelt dan moet jij het niet doen en niet als een huigelaar gaan zitten van hee schat je ziet er niet uit maar ik blijf altijd bij je want ik hou van jouw want dat is dan niet waar

en juist om deze reden zul jij nooit de liefde van je leven vinden...

ik blijf bij mijn parnter, want ze is naast mijn partner ook moeder van mijn dochter.
draai het eens op, zou je willen dat je partner bij je bleef als jij zelf zoiets overkomt?

het is met zijn tweeën makkelijker te verwerken, dan alleen.

ik zou het niet weten totdat zoiets me zou overkomen. ik denk wel dat wat het psychisch met mijn partner doet een grotere impact heeft dan het uiterlijk..