quote:
Op dinsdag 8 november 2005 16:02 schreef Gelderland het volgende:[..]
gefeliciteerd.... vertel eens hoe het ging...wat deed je bijvoorbeeld fout en hoe loste je het op etc
![]()
Het ging echt niet lekker tijdens het examen. Het half uurtje inrijden van tevoren ging echt heel soepel.
Bij het examen krijg je eerst zo'n praatje over wat er gaat gebeuren. En de examinatrice haalde daarbij aan dat op het formulier van de TTT stond dat kijken wat beter moest, en dat ik wat meer initiatief moest tonen. Daardoor werd ik kennelijk wat zenuwachtig, want al bijna meteen ging het niet lekker. Ik moest rechtsaf een voorrangsweg op, en er stond een vrachtwagen links voorgesorteerd. Ik zat te kijken of ik er rechts naast kon, en dat kon. Alleen vergat ik toen eerst achter de vrachtwagen naar links te kijken of er iets aankwam. Ik stond naast die vrachtwagen, en kon dus links niets zien, en bleef wachten. Zij zei toen "je had eerst al kunnen zien dat er niets aankwam", ik gaf toe dat ik daar niet op gelet had, maar had toen al zoiets van "hm, lekker beginnen zo".
Even later zat ik op een weg met twee rijstroken in mijn richting achter een vrachtwagen, die reed 40, dus ik erlangs. Maar lette even niet op mijn snelheid, en ging tegen de 60, en zij toen: "wat rustiger".
Weer wat later remde ik wat laat voor een verkeersdrempel, en ook daarover maakte ze een opmerking (precies toen ik begon te remmen): "je mag wel wat remmen".
Bij een spoorwegovergang reed ik achter het verkeer aan, maar we kwamen even stil te staan, terwijl ik op de spoorwegovergang stond, ook daarover maakte ze een opmerking ("wat verder vooruit kijken").
Ik miste een afslag toen ik linksaf moest, ik zag te laat waar ik precies in moest, en reed daarom maar rechtdoor (maar keek wel goed of dat kon en of ik niemand hinderde).
Ze maakte nog een keer een opmerking dat ik wat dicht langs geparkeerd auto's reed, en toen had ik zoiets van "nu ben ik echt gezakt".
Bij het invoegen op de N3 (autoweg bij Dordrecht) kwam er net een vrachtwagen aan, ik dacht dat ik er wel voor kon, dus gaf flink gas. Achteraf gezien had ik 'm beter voor kunnen laten gaan, want het was nogal krap, en ik slingerde wat bij het oprijden van de autoweg.
Toen we terugreden bij het CBR was ik er dus echt van overtuigd dat ik gezakt was. Vervolgens liep ze al die fouten na en gaf ook aan dat ik iets meer vooruit moest kijken. Toen keek ze nog eens naar de resulaten van de TTT en wat daar op stond, en zei ze "ik geef je het voordeel van de twijfel". Daar had ik echt niet meer op gerekend, dus ik helemaal blij (en wat sprakeloos).
Toen ik met mijn instructeur naar buiten liep, zei ik tegen hem "dat was wel mazzel". Hij beaamde dat, en zei dat ze waarschijnlijk wel had gezien dat ik wat zenuwachtig was, en ook dat ik nu andere dingen 'fout' had gedaan dan op de TTT en dat hij dacht dat ze daarom me het voordeel van de twijfel had gegeven.
Kortom: de moraal van dit verhaal is (wat mij betreft) wel dat je nooit zelf moet gaan beoordelen, maar gewoon doorrijden. Dat had mijn instructeur van te voren ook gezegd, en ondanks dat ik op een halverwege dacht dat het geen zin meer had, ben ik maar gewoon door blijven gaan en alles zo goed mogelijk blijven doen. Dat heeft me denk ik ook wel gered, want ik had ook kunnen denken dat het geen zin meer had, en 't maar op kunnen geven in plaats van alles zo goed mogelijk blijven doen.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 08-11-2005 17:59:09 ]