quote:
Op zondag 9 oktober 2005 12:40 schreef Dromenvanger het volgende:Mijn eerste doel is om lastposten aan te pakken in de dromen. Lastposten kunnen mensen zijn van vroeger die ik liever niet tegenkwam. En dan zijn ze steeds bezig met achtervolgen en dan sla ik ze altijd met een stuk staal of hout
![]()
Dan gebruik ik dus geweld, zoveel mogelijk geweld. Maar ze blijven dan opstaan. Al sla ik ze de kop in met een plank waar spijkers aan vast zitten.
Hardnekkig dus
![]()
Problemen die je niet oplost blijven bestaan
![]()
quote:
Wie weet moet ik ze in een hinderlaag lokken
![]()
Een valkuil van 1000 meter diepte. Zodat ze nooit meer terug komen.
Misschien, alhoewel ikzelf ervoor zou kiezen om níet het gevecht aan te gaan.
Ik zou mezelf vragen "wat is mijn probleem ? Hoeft het een probleem te zijn als ze me achtervolgen ? Het is toch hun eigen tijd die ze verdoen?".
En ik zou hún vragen "wat is júllie probleem ?".
mijn ervaring is dat vervelende dingen in dromen meestal geen externe "demonen" (uit je verleden/het heden) zijn, maar ínterne.
Voorbeeldje:
Ik kan bijna alle bijkomende ongemakjes accepteren van een zwangerschap.
Er is maar één iets waar ik mij vaak aan geërgerd heb in de vorige zwangerschappen.
Het in de weg zitten van de buik.
Als de vlieger van mijn kind in de boom vliegt wil ik hem er automatisch uithalen, dat gaat niet meer. Als er iets tussen de wasmachine en de muur valt dan wil ik het automatisch oppakken, ik pas er niet meer tussen, het bukken gaat niet zo soepeltjes.. eventjes snel passeren als mensen zich ophouden in nauwe (gang)paden lukt niet, ik voel mij beperkt, een oud wijf op die momenten.
(in die fase begin ik trouwens nu weer te komen
![]()
)
Tijdens de vorige zwangerschap droomde ik dat ik vastgehouden werd, die droom kwam terug.
Ik was heel geïrriteerd in die droom.
Ondanks dat degene die mij vasthield een gezicht had gekregen, vatte ik het niet asls externe demoon op.
Ik zag het als de demoon die ikzelf gecreëerd had door het mezelf in de weg zitten en het niet willen accepteren of er rekening mee willen houden dat ik nou eenmaal even een dikke buik heb en dat ik mezelf even niet meer helemaal dubbel kan vouwen.
Ikzelf had een probleem.
Accepteren = weg droom
en voor mij hoeft dat dus niet per definitie op een geweldadige manier.
Jezelf confronteren met jezelf, objectief je eigen gecreëerde problemen bekijken kan ook erg effectief zijn.
Men occasionally stumble over the truth, but most of them pick themselves up and hurry off as if nothing ever happened.
Sir Winston Churchill