quote:
1/10/2005 - Juanfran: Nederland weet niet hoe bijzonder Ajax is
(Gepost door RvN)
BN De Stem heeft een uitgebreid interview met de Spanjaard Juanfran. Hij verkoos Ajax boven lucratieve aanbiedingen uit de Premier League. 'Soms heb ik de indruk dat men in Nederland niet weet hoe bijzonder Ajax is. De laatste vijf jaar is het rendement misschien wat minder, maar dat is het heden. Ajax heeft ook een verleden. Zonder dat verleden zou Ajax niet zijn wat het nu is.'
De back is zelfverzekerd: 'Ik ben hier naartoe gekomen omdat ik een winnaar ben. Niet om te verliezen. Weet één ding: ik wil met Ajax minstens één landstitel winnen. Ik ben niet van plan met lege handen uit Amsterdam weg te gaan.'
Even het hele artikel opzoeken...
![]()
quote:
Juanfrán heeft nog niet laten zien wat hij kan
Door Jop van Kempen en Robert-Jan Friele
Zaterdag 1 oktober 2005 - AMSTERDAM – Op de dag dat Juan Francisco García, kortweg Juanfrán, vastbesloten was het stadion Balaídos via de hoofdingang te verlaten, huilde de stad waarin het stadion zich bevindt. Van verdriet, maar vooral van gekrenkte trots en woede.’
Woede over de degradatie van Real Club Celta, woede over de spelers die ervoor hadden gezorgd dat Vigo in de rest van Spanje zou worden uitgelachen.
De fanatiekste fans van Celta hadden zich na de verloren wedstrijd tegen Mallorca (2-0) geposteerd voor de hoofdingang van het stadion. Ze eisten een verklaring, ze wilden hun woede tonen aan de veroorzakers ervan: spelers, trainers, bestuur van de club. De deuren van het stadion bleven lang gesloten, totdat Juanfrán naar buiten kwam. Hij was de enige speler die niet via de achteringang zijn heenkomen zocht. Want, zo redeneerde Juanfrán, als een speler op het veld alles geeft wat hij in zich heeft, hoeft hij niets te vrezen. „En de fans klapten voor me. Allemaal.“ Er staat kippenvel op zijn armen als hij het vertelt. „In plaats van te klappen, hadden de fans me ook kunnen slaan. Maar ik wilde perse door de hoofdingang naar buiten.“
In Spanje staat Juanfrán – Cartier-horloge om de pols, twee diamanten oorbelletjes, stoppelbaardje – bekend als een gepassioneerd voetballer die impulsief kan reageren en wel eens zijn hoofd verliest. Hij is ook de voetballer die zo prachtig kan huilen.
De eerste keer was toen hij – geboren en getogen in Valencia – door de club aan Celta was verkocht. De tweede keer was vijf jaar later. Mallorca had Celta met 2-0 verslagen in het Balaídos en de degradatie was een feit. Het beeld van de huilende linksback op het gras bezorgde sportliefhebbers in heel Spanje een brok in hun keel. „Ik schaam me niet te huilen in het openbaar. Als iemand huilt, is dat omdat iets hem pijn heeft gedaan. En die degradatie deed me pijn.“
Juanfrán verliet Valencia, speelde met Celta in het UEFA Cup-toernooi en de Champions League, en met Spanje het WK in Zuid-Korea. Hij volgde ex-Real Madrid-trainer Vicente del Bosque van Vigo naar Besiktas in Istanbul. „Maar overal waar ze mij vroegen om mijn mening, heb ik altijd hetzelfde gezegd: de spelers moeten geloven, denken en werken in de gedachte dat ze de beste zijn. Maar altijd met nederigheid.“
Juanfrán klopt met de vuist op zijn hart. Daar, zegt hij, bevindt zich het geloof in zichzelf. Het geloof dat hij de beste linksback is van Ajax, ook al speelt Urby Emanuelson momenteel sterk op die positie en viel hijzelf twee keer matig in. „Ik moet nog laten zien dat ik de beste ben. Dat zal ik doen, met nederigheid. Dat is een van de belangrijkste dingen op deze wereld. Iemand die anderen uitlacht, is geen goed persoon.“
Als eerste Spanjaard die ooit in het eerste elftal speelde, kent Juanfrán de geschiedenis van Ajax. Het rijke verleden van Ajax is een van de redenen dat hij geen moment twijfelde over het aanbod van de club. „Soms heb ik de indruk dat men in Nederland niet weet hoe bijzonder Ajax is. De laatste vijf jaar is het rendement misschien wat minder, maar dat is het heden. Ajax heeft ook een verleden. Zonder dat verleden zou Ajax niet zijn wat het nu is.“
Juanfrán weet dat bondscoach Aragones eerder naar Engeland kijkt dan naar Nederland, maar hij wilde de kans niet laten lopen om bij Ajax te spelen. Ook is hij ervan overtuigd dat enkele goede wedstrijden in Nederland in Spanje zeker niet onopgemerkt blijven. „Bovendien heeft Aragones dezelfde stijl als ik. Hij houdt van spelers die negentig minuten rennen en vechten voor de winst.“ Aragones, een coach van de oude stempel, houdt ongetwijfeld ook van nederige spelers. Nederigheid is echter niet iets dat Ajax kenmerkt. Juanfrán is verbaasd te horen dat Ajax een zweem van arrogantie met zich meedraagt. „Het is niet erg te denken dat je de beste bent. Het is erg te denken dat je de beste bent en het vervolgens niet laat zien. Als je het niet kunt tonen moet je het ook niet roepen.“
„Ik ben hier naartoe gekomen omdat ik een winnaar ben. Niet om te verliezen. Weet één ding: ik wil met Ajax minstens één landstitel winnen. Ik ben niet van plan met lege handen uit Amsterdam weg te gaan.“