R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Omdat het veel makkelijker is het aan een "buitenstaander" te vertellen als aan je eigen bloed?quote:Op donderdag 22 september 2005 11:41 schreef BennyNL het volgende:
Wat vaag dat hij het uiteindelijk aan je vriend vertelt. Is hij soms verliefd op hem?> waarom zou hij hem eerder in vertrouwen nemen dan zijn eigen bloed?
Het is niet even iets wat je zomaar er even uitflapt, he dochterlief ik ben homo!!!
Daar is enorm veel kracht en moed voor nodig, zelfs om het aan een "buitenstaander" te vertellen die zo dicht bij je eigen bloed zit is het enorm zwaar...
Ik snap die keuze eigenlijk erg goed, hij had een goed gevoel bij die jongen en het aan hem vertellen was net iets minder zwaar(lees onoverkomelijk) dan het aan het eigen bloed direct te vertellen.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Hallo beste mensen,
Bedankt voor de reacties, het doet me wel goed moet ik zeggen: toch een beetje het gevoel dat ik dit kan delen. Ik vind het ook echt tof dat veel mensen aangeven dat ze respect hebben voor mijn vader. Op deze vreemde en indirecte manier krijgt hij daardoor, zonder het zelf door te hebben , erkenning voor wat hij heeft gedaan.
Ik begrijp wel dat sommige mensen zich afvragen waarom hij het nu juist mijn vriend heeft verteld. De vraag of hij misschien gevoelens heeft voor mijn vriend is ook even door mij heen gegaan. Maar ik denk (en ik zal het mijn vader vragen als we ons 1 op 1 gesprek hebben) dat het inderdaad zo is dat de drempel waarschijnlijk lager lag. Het direct aan mij vertellen was denk ik een wel erg grote stap. Daarbij moet ik zeggen dat mijn vriend door zijn open, warme en sociale gedrag erg ontwapenend is en een verademing vormt in ons gezin wat dat betreft; precies ook de reden waarom ik op hem val. .
Mijn vriend vertelde dat mijn vader zijn verhaal ongeveer als volgt inleidde: "ik wil je graag iets toevertrouwen. Ik wil dat je weet dat ik je erg graag mag en dat ik je daarom dit vertel. Het zou wel zo kunnen zijn dat wat ik je nu ga vertellen leidt tot een verwijdering tussen ons. Ik hoop niet dat dit zo zal zijn". Het geeft dus al aan dat mijn vader ook tegelijkertijd bang was het contact met mijn vriend (en dus met mij?) hiermee te beschadigen. Ik denk ook dat je wel kunt stellen dat mijn vader niet zomaar in een opwelling deze stap heeft gezet. Hij zal er vast al een tijdje aan hebben lopen denken (hoe zal ik het dan vertellen en wanneer? etc). En hij zal dus ook hebben rekening gehouden met een afwijzende reactie.
Enerzijds denk ik dat Tarot (met zijn 'witte' kijk op de zaak) wel gelijk heeft. Het kan best zo zijn dat het onthullen van dit geheim aan de rest van de familie kan zorgen voor een soort bevrijding en een openheid die in ons gezin er nooit echt is geweest. De vraag is alleen wat de prijs daarvan zal zijn op korte termijn. Mijn vader is nu 71: hij zal, ook als dit geheim bekend is, heus niet ineens een heel ander leven gaan leiden. Ik kan me dus voorstellen dat hij de prijs te hoog vind. Ik ben heel benieuwd wat hij hierover te zeggen heeft. (ik houd jullie op de hoogte hoor).
Wat overigens wel belangrijk is om te weten is dat ik binnen het gezin wel de meest ruimdenkende persoon ben. Mijn broers en zussen zijn veel traditoneler huisje boompje beestje, een enkeling is zelfs nog zeer gelovig en christelijk. Mijn moeder is ook behoorlijk strenggelovig (denk SGP). Je kunt je misschien dan voorstellen hoe deze 'bom'' bij hen zal moeten vallen, mochten ze het ooit te weten komen.
Bedankt voor de reacties, het doet me wel goed moet ik zeggen: toch een beetje het gevoel dat ik dit kan delen. Ik vind het ook echt tof dat veel mensen aangeven dat ze respect hebben voor mijn vader. Op deze vreemde en indirecte manier krijgt hij daardoor, zonder het zelf door te hebben , erkenning voor wat hij heeft gedaan.
Ik begrijp wel dat sommige mensen zich afvragen waarom hij het nu juist mijn vriend heeft verteld. De vraag of hij misschien gevoelens heeft voor mijn vriend is ook even door mij heen gegaan. Maar ik denk (en ik zal het mijn vader vragen als we ons 1 op 1 gesprek hebben) dat het inderdaad zo is dat de drempel waarschijnlijk lager lag. Het direct aan mij vertellen was denk ik een wel erg grote stap. Daarbij moet ik zeggen dat mijn vriend door zijn open, warme en sociale gedrag erg ontwapenend is en een verademing vormt in ons gezin wat dat betreft; precies ook de reden waarom ik op hem val. .
. 
Mijn vriend vertelde dat mijn vader zijn verhaal ongeveer als volgt inleidde: "ik wil je graag iets toevertrouwen. Ik wil dat je weet dat ik je erg graag mag en dat ik je daarom dit vertel. Het zou wel zo kunnen zijn dat wat ik je nu ga vertellen leidt tot een verwijdering tussen ons. Ik hoop niet dat dit zo zal zijn". Het geeft dus al aan dat mijn vader ook tegelijkertijd bang was het contact met mijn vriend (en dus met mij?) hiermee te beschadigen. Ik denk ook dat je wel kunt stellen dat mijn vader niet zomaar in een opwelling deze stap heeft gezet. Hij zal er vast al een tijdje aan hebben lopen denken (hoe zal ik het dan vertellen en wanneer? etc). En hij zal dus ook hebben rekening gehouden met een afwijzende reactie.
Enerzijds denk ik dat Tarot (met zijn 'witte' kijk op de zaak) wel gelijk heeft. Het kan best zo zijn dat het onthullen van dit geheim aan de rest van de familie kan zorgen voor een soort bevrijding en een openheid die in ons gezin er nooit echt is geweest. De vraag is alleen wat de prijs daarvan zal zijn op korte termijn. Mijn vader is nu 71: hij zal, ook als dit geheim bekend is, heus niet ineens een heel ander leven gaan leiden. Ik kan me dus voorstellen dat hij de prijs te hoog vind. Ik ben heel benieuwd wat hij hierover te zeggen heeft. (ik houd jullie op de hoogte hoor).
Wat overigens wel belangrijk is om te weten is dat ik binnen het gezin wel de meest ruimdenkende persoon ben. Mijn broers en zussen zijn veel traditoneler huisje boompje beestje, een enkeling is zelfs nog zeer gelovig en christelijk. Mijn moeder is ook behoorlijk strenggelovig (denk SGP). Je kunt je misschien dan voorstellen hoe deze 'bom'' bij hen zal moeten vallen, mochten ze het ooit te weten komen.
Onderuitgezakt in de koffiehoek van het zorgcentrum zit Sieb met volle teugen na te genieten van de Tweede Wereldoorlog (Gummbah)
Je vader is 71 geef je aan. Persoonlijk kan ik mij best voorstellen dat iemand op die leeftijd het gevoel krijgt een aantal zaken "vrij" te geven. Zoals je zelf al aangaf in je privat Festen beschouwing "laat nu de boel maar komen..."
Nadat ik jou laatste reactie heb gelezen kan ik iig stellen dat er straks in ieder geval 1 persoon binnen het gezin nog steeds absoluut respect voor hem heeft en van hem houd zoals hij is.
Ik hoop absoluut, maar betwijfel het helaas, dat de rest van het gezin zich realiseert wat men eigelijk elke zondag in de kerk aan het doen is (geweest).
Men roept van naastenliefde en vergeving etc. maar als puntje bij paaltje komt duiken de meesten van hen diep in hun bijbeltje om net dat ene regeltje te vinden waarom ze dat nu net niet hoeven te doen.
Hopelijk realiseert de rest dat ze ergens nu wat terug kunnen doen voor een man die zichzelf zoveel jaar (blijkbaar/schijnaar) heeft weggecijferd en zijn gezin en zijn verantwoordelijkheid daarmee op de allereerste plaats heeft gezet. Menig mens zou hier ene voorbeeld aan kunnen/moeten nemen.
Zelf heb ik in ieder geval diep respect voor hem en voor jou op de manier waarop je ermee opgaat!
Nadat ik jou laatste reactie heb gelezen kan ik iig stellen dat er straks in ieder geval 1 persoon binnen het gezin nog steeds absoluut respect voor hem heeft en van hem houd zoals hij is.
Ik hoop absoluut, maar betwijfel het helaas, dat de rest van het gezin zich realiseert wat men eigelijk elke zondag in de kerk aan het doen is (geweest).
Men roept van naastenliefde en vergeving etc. maar als puntje bij paaltje komt duiken de meesten van hen diep in hun bijbeltje om net dat ene regeltje te vinden waarom ze dat nu net niet hoeven te doen.
Hopelijk realiseert de rest dat ze ergens nu wat terug kunnen doen voor een man die zichzelf zoveel jaar (blijkbaar/schijnaar) heeft weggecijferd en zijn gezin en zijn verantwoordelijkheid daarmee op de allereerste plaats heeft gezet. Menig mens zou hier ene voorbeeld aan kunnen/moeten nemen.
Zelf heb ik in ieder geval diep respect voor hem en voor jou op de manier waarop je ermee opgaat!
ik heb ze wel op een rijtje, maar ze werken partime...
IK zou idd even afwachten hoe het gesprek verloopt en het aan je vader overlaten hoe hij wilt dat het verloopt.. succes ermee!
Topic van het jaar!! Sara Raats' eigen huisjes-topic :P
Bij lange na niet zo zwaar als voor je vader, lijkt me, die het al zo lang verbergt.quote:Op woensdag 21 september 2005 18:01 schreef Zina het volgende:
(knip). Ik heb mijn vader net aan de telefoon gehad en hij vroeg of we iets konden afspreken, hij wil er nu natuurlijk ook graag met mij over praten. Dat wil ik ook, maar ik zie er ook wel tegenop. Immers, nu draag ik dit geheim met hem mee. En dat is zwaar.
Ik zou heel boos zijn op die christelijke omgeving idd.quote:En ook vreemd. Ik bedoel, mijn vader is homo. Soms moet ik er om lachen, soms kan ik het nog steeds niet geloven, het lijkt allemaal erg onwerkelijk. Zouden jullie boos zijn?
Het is toch van de pot gerukt dat je binnen je eigen omgeving niet jezelf kan/mag zijn?
twee violen en een trommel en een fluit
In de 21ste eeuw in Nederland hoef je niet verlicht te zijn om te weten dat homosexualiteit aangeboren is. En dan nog hebben we het over een homo die het levenslang onderdrukt heeft. Wat had je vader in 's hemelsnaam meer kunnen doen in zijn leven om tegemoet te komen aan de achterlijke woestijnopvattingen in zijn omgeving? En dan, na vele decennia jezelf onderdrukken, zouden zijn kinderen hem nog eens gaan kwalijk nemen hoe diezelfde God jouw vader op de wereld heeft gezet?quote:Op woensdag 21 september 2005 18:19 schreef Zina het volgende:
Ja, ik realiseer me nu ook ineens dat er waarschijnlijk veel mensen zoals mijn vader moeten zijn.
Zeker in de kerk. .
(knip)
Maar ik denk dat mijn broers en zussen wat minder verlicht hierop zullen reageren, als ze het ooit te weten komen.
. Soms grenst religieuze overtuiging (oogkleppen) toch aan het misdadige hoor, tsjongejonge.
twee violen en een trommel en een fluit
Tof dat jij wel begrip hebt voor je vader overigens, er moet een soort eenzaamheid van hem afvallen na het delen van zijn geheim lijkt me, hardstikke top dat je er liefdevol en begripvol mee omgaat!
twee violen en een trommel en een fluit
Ik vind het ook ontzettend knap van je vader dat ie z'n hele leven lang bij je moeder is gebleven. Stel je eens voor zeg, dat je erachter komt dat je op mannen valt terwijl je getrouwd en streng gereformeerd bent en zes kinderen hebt! Het moet vreselijk moeilijk voor 'm zijn geweest dat om nooit aan de verleiding toe te geven op zoek te gaan naar iemand waarop ie echt verliefd kon worden. Je vader is een held! Maar ik heb ook heel veel medelijden met 'm. Wees alsjeblieft niet boos op 'm, maar laat 'm weten hoeveel je het waardeert, dat is wel het minste dat ie verdient!
Kleine en domme mensen beleven niets, maar de sterken, van wie veel verwacht wordt, moeten van allerlei doormaken, opdat ze hun krachten leren kennen en gebruiken.
Hee hallo allemaal, daar is ik weer. Met het onvermijdelijke vervolg op dit verhaal.
Deel II. Het gesprek met mijn vader
Nou, uiteindelijk kwam het er dan van. Gisteravond hebben we koffie gedronken bij mij thuis en daarna nog wat glaasjes wijn, want dat praat altijd wat beter. Mijn vader was duidelijk wel wat opgelaten en ging heel druk vertellen over allemaal andere zaken. Maar toen de koffie met opgeklopte melk en de koekjes op tafel stonden, dacht ik, oke genoeg koetjes&kalfjes, laten we het beestje bij de naam noemen.
Achach, die vader van mij. Moet je je voorstellen dat je zo lang alleen hebt rondgelopen met je geheim en dan zit je ineens voor je jongste dochter en dan noem je openlijk het woord homo met betrekking op jezelf. Het is vreemd maar natuurlijk ook bevrijdend. Ik heb het gevoel dat ik voor het eerst van mijn leven een gesprek met mijn vader als mens had. Mijn vader als mens als homo.
Hij is ervan overtuigd dat mijn moeder niks vermoedt. En hij wil pertinent niet dat mijn broers en zussen het ook weten. Hij vertelde het juist aan mijn vriend, omdat hij dacht dat mijn vriend het misschien aanvoelde en het al een beetje in de gaten had (dat is niet zo trouwens) en omdat hij dacht dat wij wel een geheim kunnen bewaren en ermee om kunnen gaan.
Hij wilde meteen duidelijk maken dat hij nooit had 'gerommeld' met andere mannen. Toen ik klein was, werd hij dus verliefd op een man, met wie hij een paar keer een kopje koffie is gaan drinken. Toen heeft mijn vader er zelf een punt achter gezet. Als ik eenmaal toegeef aan mijn verliefdheid dan is het einde zoek, dacht hij. Dan ga ik een grens over en kan ik niet meer terug. Hij besloot toen dat hij voor zijn gezin moest kiezen. Zijn liefde voor ons was te groot, hij vond dat hij het zijn kinderen niet kon aandoen. Daarnaast hield/houdt hij ook van mijn moeder, als de vrouw die zijn kinderen heeft gebaard. Al met al heeft hij geen slecht leven gehad, vindt hij, en ik moest ook niet denken dat hij ongelukkig is.
Hij wilde graag van mij weten of hij het goed had gedaan. Bevestiging vroeg hij dus eigenlijk. Ik heb hem gezegd dat ik trots op hem ben, dat hij een goede vader is en dat ik veel bewondering voor hem heb.
Dat is toch mooi, dat je weet dat je dat tegen je vader gezegd hebt. Dat is ook eigenlijk alles wat er valt te zeggen.
Deel II. Het gesprek met mijn vader
Nou, uiteindelijk kwam het er dan van. Gisteravond hebben we koffie gedronken bij mij thuis en daarna nog wat glaasjes wijn, want dat praat altijd wat beter. Mijn vader was duidelijk wel wat opgelaten en ging heel druk vertellen over allemaal andere zaken. Maar toen de koffie met opgeklopte melk en de koekjes op tafel stonden, dacht ik, oke genoeg koetjes&kalfjes, laten we het beestje bij de naam noemen.
Achach, die vader van mij. Moet je je voorstellen dat je zo lang alleen hebt rondgelopen met je geheim en dan zit je ineens voor je jongste dochter en dan noem je openlijk het woord homo met betrekking op jezelf. Het is vreemd maar natuurlijk ook bevrijdend. Ik heb het gevoel dat ik voor het eerst van mijn leven een gesprek met mijn vader als mens had. Mijn vader als mens als homo.
Hij is ervan overtuigd dat mijn moeder niks vermoedt. En hij wil pertinent niet dat mijn broers en zussen het ook weten. Hij vertelde het juist aan mijn vriend, omdat hij dacht dat mijn vriend het misschien aanvoelde en het al een beetje in de gaten had (dat is niet zo trouwens) en omdat hij dacht dat wij wel een geheim kunnen bewaren en ermee om kunnen gaan.
Hij wilde meteen duidelijk maken dat hij nooit had 'gerommeld' met andere mannen. Toen ik klein was, werd hij dus verliefd op een man, met wie hij een paar keer een kopje koffie is gaan drinken. Toen heeft mijn vader er zelf een punt achter gezet. Als ik eenmaal toegeef aan mijn verliefdheid dan is het einde zoek, dacht hij. Dan ga ik een grens over en kan ik niet meer terug. Hij besloot toen dat hij voor zijn gezin moest kiezen. Zijn liefde voor ons was te groot, hij vond dat hij het zijn kinderen niet kon aandoen. Daarnaast hield/houdt hij ook van mijn moeder, als de vrouw die zijn kinderen heeft gebaard. Al met al heeft hij geen slecht leven gehad, vindt hij, en ik moest ook niet denken dat hij ongelukkig is.
Hij wilde graag van mij weten of hij het goed had gedaan. Bevestiging vroeg hij dus eigenlijk. Ik heb hem gezegd dat ik trots op hem ben, dat hij een goede vader is en dat ik veel bewondering voor hem heb.
Dat is toch mooi, dat je weet dat je dat tegen je vader gezegd hebt. Dat is ook eigenlijk alles wat er valt te zeggen.
Onderuitgezakt in de koffiehoek van het zorgcentrum zit Sieb met volle teugen na te genieten van de Tweede Wereldoorlog (Gummbah)
Ik blijf het herhalen, maar ik heb echt groot respect en bewondering voor je vader! Wat heeft die een lastige tijd gehad!quote:Op dinsdag 11 oktober 2005 18:42 schreef Zina het volgende:
Hij wilde meteen duidelijk maken dat hij nooit had 'gerommeld' met andere mannen. Toen ik klein was, werd hij dus verliefd op een man, met wie hij een paar keer een kopje koffie is gaan drinken. Toen heeft mijn vader er zelf een punt achter gezet. Als ik eenmaal toegeef aan mijn verliefdheid dan is het einde zoek, dacht hij. Dan ga ik een grens over en kan ik niet meer terug. Hij besloot toen dat hij voor zijn gezin moest kiezen. Zijn liefde voor ons was te groot, hij vond dat hij het zijn kinderen niet kon aandoen. Daarnaast hield/houdt hij ook van mijn moeder, als de vrouw die zijn kinderen heeft gebaard. Al met al heeft hij geen slecht leven gehad, vindt hij, en ik moest ook niet denken dat hij ongelukkig is.
quote:Hij wilde graag van mij weten of hij het goed had gedaan. Bevestiging vroeg hij dus eigenlijk. Ik heb hem gezegd dat ik trots op hem ben, dat hij een goede vader is en dat ik veel bewondering voor hem heb.
Dat is toch mooi, dat je weet dat je dat tegen je vader gezegd hebt. Dat is ook eigenlijk alles wat er valt te zeggen.
Ik denk altijd goed na voordat ik iets stoms zeg!
Ben wel benieuwd hoe je hem eerst zag...zag je hem dan heel anders?quote:Op dinsdag 11 oktober 2005 18:42 schreef Zina het volgende:
Achach, die vader van mij. Moet je je voorstellen dat je zo lang alleen hebt rondgelopen met je geheim en dan zit je ineens voor je jongste dochter en dan noem je openlijk het woord homo met betrekking op jezelf. Het is vreemd maar natuurlijk ook bevrijdend. Ik heb het gevoel dat ik voor het eerst van mijn leven een gesprek met mijn vader als mens had. Mijn vader als mens als homo.
Petje af voor je vader het is niet makkelijk wat hij heeft moeten doorstaan, maar zoals ik het lees draagt hij het gezin wel een warm hart toe. Ookal schreef je eerder dat hij nogal streng was.quote:Hij wilde meteen duidelijk maken dat hij nooit had 'gerommeld' met andere mannen. Toen ik klein was, werd hij dus verliefd op een man, met wie hij een paar keer een kopje koffie is gaan drinken. Toen heeft mijn vader er zelf een punt achter gezet. Als ik eenmaal toegeef aan mijn verliefdheid dan is het einde zoek, dacht hij. Dan ga ik een grens over en kan ik niet meer terug. Hij besloot toen dat hij voor zijn gezin moest kiezen. Zijn liefde voor ons was te groot, hij vond dat hij het zijn kinderen niet kon aandoen. Daarnaast hield/houdt hij ook van mijn moeder, als de vrouw die zijn kinderen heeft gebaard. Al met al heeft hij geen slecht leven gehad, vindt hij, en ik moest ook niet denken dat hij ongelukkig is.
het is niet makkelijk wat hij heeft moeten doorstaan, maar zoals ik het lees draagt hij het gezin wel een warm hart toe. Ookal schreef je eerder dat hij nogal streng was.Ik denk dat je zeker wel trots kan zijn op je vader, en ik ben van mening dat jullie relatie door het gesprek wat hij is aangegaan alleen maar gesterkt zal worden. Je keek er in eerste instantie wel tegen op maar denk dat je er wel goed aan hebt gedaan. En het ook beter te verwerken is op deze manier.quote:Hij wilde graag van mij weten of hij het goed had gedaan. Bevestiging vroeg hij dus eigenlijk. Ik heb hem gezegd dat ik trots op hem ben, dat hij een goede vader is en dat ik veel bewondering voor hem heb.
Dat is toch mooi, dat je weet dat je dat tegen je vader gezegd hebt. Dat is ook eigenlijk alles wat er valt te zeggen.
Ik vind het eigenlijk een heel lief en ontroerend verhaal. Hoewel het natuurlijk wel erg is als je er achter komt dat je op mannen valt en daar niks mee kunt doen.
Ik vind iig dat jullie allemaal (TS zelf, vriend en vader) heel goed met de situatie omgaan.
Meer wou ik eigenlijk niet zeggen
Ik vind iig dat jullie allemaal (TS zelf, vriend en vader) heel goed met de situatie omgaan.
Meer wou ik eigenlijk niet zeggen
Ik denk dat je vader een goed mens is Zina.
Best ontroerend zoals al eerder is gezegd.
Iemand die zichzelf zo'n groot offer voor zijn gezin overheeft, verdient respect.
Koester je vader.
Best ontroerend zoals al eerder is gezegd.
Iemand die zichzelf zo'n groot offer voor zijn gezin overheeft, verdient respect.
Koester je vader.
And everything under the sun is in tune
But the sun is eclipsed by the moon.
And Prince is still here!
But the sun is eclipsed by the moon.
And Prince is still here!
mijn pa is de beste, maar die van jou komt dan toch zeer zeker op plaats twee hoor
ik heb ze wel op een rijtje, maar ze werken partime...
Moet dat nou?quote:Op woensdag 21 september 2005 18:15 schreef -Numlock- het volgende:
Laat hem gewoon mannen kontneucken, het is beter dan een vieze pedo.
Nou, je doet ook niet erg je best om je in te leven, zeg.quote:Op woensdag 21 september 2005 18:22 schreef Oksel het volgende:
Hmz, wat is het probleem? Hij is homo, so what? Wordt je vader anders daardoor?
Hij heeft door zijn eigen bekrompen omgeving zo'n kutleven gehad.. wees boos op die achterlijke mensen om je heen met hun ouderwetse kutopvattingen!
Als eerste de logische disclaimer dat wij hier allen slechts fokkers zijn en geen psychologen.
Als je gezin erg Christenlijk is kan homosexualiteit veel problemen veroorzaken idd. Je broers en zussen zullen ongetwijfeld een grote schok krijgen. Belangrijk is het om begrip te tonen voor de situatie van jullie vader. Hij heeft het tenslotte ook niet makkelijk gehad al die jaren, bovendien toont de ware aard van een persoon zich niet altijd direct en in sommige uitzonderlijke gevallen toont hij zich zijn leven lang niet.
Ik denk dat het belangrijkste punt wordt het opvangen van jullie moeder en de keuze van moraal. Kies je voor de vaak Christenlijke keuze dat homosexualiteit als fout wordt gezien, of kies je voor de menselijke keuze (ook tevens Christenlijk) dat alle mensen respect en acceptatie verdienen? Jullie allemaal zijn kinderen van jullie vader, logisch en hem dan haten om wat hij is, is zwaar voor jezelf alsook je broers en zussen. Aan te raden is het daarom om jullie vader gewoon als vader te blijven zien ongeacht zijn sexuele geaardheid, jullie danken immers ook hem voor jullie leven.
Een grote probleem zal jullie moeder zijn. Zelfs als niet streng Christenlijk is het voor een man of vrouw moeilijk om te leven met het feit dat je echtgenoot nooit echt van je heeft gehouden zoals je verwachte. Tuurlijk, er zijn verschillende vormen van liefde en 'houden van', maar het moge duidelijk zijn dat de liefde tussen man en vrouw in werkelijkheid niet zo is geweest zoals hoort te zijn. Wel een vorm van liefde en affectie, maar niet de juiste naar verwachting. Jullie moeder heeft veel opgeoffert voor de relatie, veel levensjaren en ze heeft veel kinderen van hem. Het grootste probleem zal zijn je moeder te overtuigen. De kans is groot dat jullie gezin tussen vader en moeder verscheurt, nu echte liefde een onmogelijkheid lijkt te zijn.
Ik wens je veel sterkte in de toekomst alsook jullie gezin.
Een laatste woord van advies; Haat lijdt niet tot een oplossing, dit zul je zelf ook wel weten maar in situatie die grote zijn dan jezelf kun je dat weleens vergeten.
Als je gezin erg Christenlijk is kan homosexualiteit veel problemen veroorzaken idd. Je broers en zussen zullen ongetwijfeld een grote schok krijgen. Belangrijk is het om begrip te tonen voor de situatie van jullie vader. Hij heeft het tenslotte ook niet makkelijk gehad al die jaren, bovendien toont de ware aard van een persoon zich niet altijd direct en in sommige uitzonderlijke gevallen toont hij zich zijn leven lang niet.
Ik denk dat het belangrijkste punt wordt het opvangen van jullie moeder en de keuze van moraal. Kies je voor de vaak Christenlijke keuze dat homosexualiteit als fout wordt gezien, of kies je voor de menselijke keuze (ook tevens Christenlijk) dat alle mensen respect en acceptatie verdienen? Jullie allemaal zijn kinderen van jullie vader, logisch en hem dan haten om wat hij is, is zwaar voor jezelf alsook je broers en zussen. Aan te raden is het daarom om jullie vader gewoon als vader te blijven zien ongeacht zijn sexuele geaardheid, jullie danken immers ook hem voor jullie leven.
Een grote probleem zal jullie moeder zijn. Zelfs als niet streng Christenlijk is het voor een man of vrouw moeilijk om te leven met het feit dat je echtgenoot nooit echt van je heeft gehouden zoals je verwachte. Tuurlijk, er zijn verschillende vormen van liefde en 'houden van', maar het moge duidelijk zijn dat de liefde tussen man en vrouw in werkelijkheid niet zo is geweest zoals hoort te zijn. Wel een vorm van liefde en affectie, maar niet de juiste naar verwachting. Jullie moeder heeft veel opgeoffert voor de relatie, veel levensjaren en ze heeft veel kinderen van hem. Het grootste probleem zal zijn je moeder te overtuigen. De kans is groot dat jullie gezin tussen vader en moeder verscheurt, nu echte liefde een onmogelijkheid lijkt te zijn.
Ik wens je veel sterkte in de toekomst alsook jullie gezin.
Een laatste woord van advies; Haat lijdt niet tot een oplossing, dit zul je zelf ook wel weten maar in situatie die grote zijn dan jezelf kun je dat weleens vergeten.
I mean no harm
Nuttig advies, pomtiedom. Maar pa is niet van plan om de rest van de familie ervan op de hoogte te stellen... Had je kunnen lezen, zo'n tien reacties terug...
Kleine en domme mensen beleven niets, maar de sterken, van wie veel verwacht wordt, moeten van allerlei doormaken, opdat ze hun krachten leren kennen en gebruiken.
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Alle lof voor je vader! Wat moet het een opluchting voor hem zijn dat hij het eindelijk kan vertellen aan iemand, en dan gelukkig voor hem ook nog de juiste personen, die er goed mee omgaan en zijn geheim veilig zullen bewaren.
Juist door zijn omgeving (geloof/kerk bedoel ik met name) moet hij wel erg veel moeite hebben gedaan om zijn geaardheid verborgen te houden. En ook ik heb alle respect voor het feit dat hij gekozen heeft voor je moeder en jullie gezin.
Mijn vader is ook netjes getrouwd en heeft een gezin gesticht, vroeger mocht je nu eenmaal geen homo zijn (hij is 78). Het huwelijk van mijn ouders is stukgelopen, maar ik kan niet anders zeggen dan dat ik een geweldige vader heb (die overigens verder geen homoseksuele relatie is aangegaan, hij is altijd alleen gebleven). En voor mijn moeder is hij ook altijd goed geweest, ze hebben ook nu nog, 30 jaar na de scheiding, een goed contact.
Ik vind dat je er prima mee omgaat, ondanks de schok die het ongetwijfeld voor je is geweest. En vergeet niet: het verandert niets aan het feit dat je vader van je houdt, en jij van hem
Juist door zijn omgeving (geloof/kerk bedoel ik met name) moet hij wel erg veel moeite hebben gedaan om zijn geaardheid verborgen te houden. En ook ik heb alle respect voor het feit dat hij gekozen heeft voor je moeder en jullie gezin.
Mijn vader is ook netjes getrouwd en heeft een gezin gesticht, vroeger mocht je nu eenmaal geen homo zijn (hij is 78). Het huwelijk van mijn ouders is stukgelopen, maar ik kan niet anders zeggen dan dat ik een geweldige vader heb (die overigens verder geen homoseksuele relatie is aangegaan, hij is altijd alleen gebleven). En voor mijn moeder is hij ook altijd goed geweest, ze hebben ook nu nog, 30 jaar na de scheiding, een goed contact.
Ik vind dat je er prima mee omgaat, ondanks de schok die het ongetwijfeld voor je is geweest. En vergeet niet: het verandert niets aan het feit dat je vader van je houdt, en jij van hem
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
Dat kan wel zijn, maar een geheim is niet eeuwig te houden. Vroeger of later zal de rest van de familie het te weten komen. Vooral nu meer mensen het weten is de kans dat het openbaar wordt zeer groot.quote:Op woensdag 12 oktober 2005 09:43 schreef Lllaura het volgende:
Nuttig advies, pomtiedom. Maar pa is niet van plan om de rest van de familie ervan op de hoogte te stellen... Had je kunnen lezen, zo'n tien reacties terug...
Ah, wellicht is het beter het gewoon te openbaren aan de familie zodat je nog wat 'sturing' hebt. Anders kun je in het beste geval hopen dat het geheim pas te voorschijn komt na de dood van de vader zodat de schuring minimaal is. Maar ik ga ervan uit dat een dergelijk event (hopelijk) nog ver weg is.
I mean no harm
Mooi Zina!
Dit zijn de gesprekken die je de rest van je leven bijblijven, nietwaar? Respect voor je vader!
Dit zijn de gesprekken die je de rest van je leven bijblijven, nietwaar? Respect voor je vader!
twee violen en een trommel en een fluit
Fijn dat het gesprek zo goed gelopen is
Maar ik denk dat hij niet de enige is. Zou je niet eens zoeken of je wat mensen in dezelfde situatie kunt vinden die al een stapje verder zijn? Om eens te zien hoe het bij hun afgelopen is?
Voor zover ik het kan beoordelen is het ook bij strenggelovige mensen zo dat iedereen hier anders over denkt. Sommige mensen zijn er ondanks hun geloof toch erg tolerant over, al kunnen ze dat in groepsverband moeilijk toegeven.
En wat betreft je moeder: mocht hij het haar toch nog gaan vertellen is het misschien een idee om het voorzichtig richting biseksualiteit te sturen. Ik hoop dat de klap dan minder hard aankomt omdat ze zich dan minder afgewezen wordt. Het knelpunt daarbij is alleen dat in dit soort kringen biseksualteit nog minder geaccepteerd is dan homoseksualteit.
Maar ik denk dat hij niet de enige is. Zou je niet eens zoeken of je wat mensen in dezelfde situatie kunt vinden die al een stapje verder zijn? Om eens te zien hoe het bij hun afgelopen is?
Voor zover ik het kan beoordelen is het ook bij strenggelovige mensen zo dat iedereen hier anders over denkt. Sommige mensen zijn er ondanks hun geloof toch erg tolerant over, al kunnen ze dat in groepsverband moeilijk toegeven.
En wat betreft je moeder: mocht hij het haar toch nog gaan vertellen is het misschien een idee om het voorzichtig richting biseksualiteit te sturen. Ik hoop dat de klap dan minder hard aankomt omdat ze zich dan minder afgewezen wordt. Het knelpunt daarbij is alleen dat in dit soort kringen biseksualteit nog minder geaccepteerd is dan homoseksualteit.
Vampire Romance O+
Misschien wel, maar van de andere kant denk ik dat de nabestaanden dan wel met een hoop vragen blijven zitten.quote:Op woensdag 12 oktober 2005 10:03 schreef pomtiedom het volgende:
Anders kun je in het beste geval hopen dat het geheim pas te voorschijn komt na de dood van de vader zodat de schuring minimaal is.
Moeilijke situatie. Wel tof dat je zo goed met de situatie omgaat TS, lijkt me voor je vader ook heel bevrijdend.
Pfff wat een oeverloos emotioneel gezevel zeg. Allemaal mooi praten, maar het zou je eigen vader maar zijn. Petje af voor Zina, maar ik vind het echt niet zo geweldig van die vader.. hij wil alleen maar van zich afpraten en bevestiging: van die epilepsieman, van haar vriend, van zijn jongste dochter (die hij in feite belast door duidelijk te maken dat zijn vrouw en andere 5 kinderen het niet mogen weten).. ik vind het maar een groot egoistisch verhaal. Mooi praten van "ik heb voor mijn gezin gekozen", maar dat heeft hij niet puur gedaan OM zijn gezin, maar ook voor een groot deel omdat het niet geaccepteerd was in "zijn kringen". Ik snap absoluut niet wat er "nobel" aan is om de mensen die je claimt het meest van te houden zo ongelofelijk voor te liegen. Als je jezelf nou nog voorliegt die eerste 43 jaar.. daarna doe je het gewoon bewust. Schandalig. En absoluut niets nobels aan. BAH
Spijker op zn kop.. ik zie de bevrijding voor TS of de rest van de familie alleen niet..quote:Op zondag 16 oktober 2005 14:57 schreef dawg het volgende:
lijkt me voor je vader ook heel bevrijdend.
wat is jouw probleem opeensquote:Op zondag 16 oktober 2005 15:02 schreef Furia het volgende:
Pfff wat een oeverloos emotioneel gezevel zeg. Allemaal mooi praten, maar het zou je eigen vader maar zijn. Petje af voor Zina, maar ik vind het echt niet zo geweldig van die vader.. hij wil alleen maar van zich afpraten en bevestiging: van die epilepsieman, van haar vriend, van zijn jongste dochter (die hij in feite belast door duidelijk te maken dat zijn vrouw en andere 5 kinderen het niet mogen weten).. ik vind het maar een groot egoistisch verhaal. Mooi praten van "ik heb voor mijn gezin gekozen", maar dat heeft hij niet puur gedaan OM zijn gezin, maar ook voor een groot deel omdat het niet geaccepteerd was in "zijn kringen". Ik snap absoluut niet wat er "nobel" aan is om de mensen die je claimt het meest van te houden zo ongelofelijk voor te liegen. Als je jezelf nou nog voorliegt die eerste 43 jaar.. daarna doe je het gewoon bewust. Schandalig. En absoluut niets nobels aan. BAH
Wat voor de een de normaalste zaak van de wreld is, kan voor de ander een zeer extreem taboe zijn. Probeer dat te respecteren en ga niet als een bijdehandtje nog even haar pa van egoisme beschuldigen.
Gemiddeld reactieniveau op de FP:
[quote]Ben benieuwd wanneer Bin Laden zelf met een boek komt![/quote]
Buzzz: Wat, gebundelde grot tekeningen??? >:)
[quote]Ben benieuwd wanneer Bin Laden zelf met een boek komt![/quote]
Buzzz: Wat, gebundelde grot tekeningen??? >:)
Niks als bijdehandje, die man had er of direct toen hij het wist voor uit moeten komen, of gewoon het mee moeten nemen zn graf in, OF de hele familie vertellen (en daar vind ik het zelfs te laat voor, maar dat kan voor een ieder verschillend zijn). Hij moet gewoon niet het maar vertellen aan mensen waarvan hij toch wel erop rekent erop te kunnen vertrouwen dat ze niets zeggen zodat HIJ zn ei kwijt is en dat hij toch ergens nog goedkeuring vanuit de familie heeft. Dat hij dat doet vind ik ontzettend zwak en ik vind het belachelijk dat dat eenieders goedkeuring nog weg kan dragen ook!quote:Op zondag 16 oktober 2005 15:10 schreef BennyNL het volgende:
[..]
wat is jouw probleem opeens
Wat voor de een de normaalste zaak van de wreld is, kan voor de ander een zeer extreem taboe zijn. Probeer dat te respecteren en ga niet als een bijdehandtje nog even haar pa van egoisme beschuldigen.
Is ook zo. Met andere woorden: ontzettend mensellijk dus.quote:Op zondag 16 oktober 2005 15:14 schreef Furia het volgende:
[..]
Niks als bijdehandje, die man had er of direct toen hij het wist voor uit moeten komen, of gewoon het mee moeten nemen zn graf in, OF de hele familie vertellen (en daar vind ik het zelfs te laat voor, maar dat kan voor een ieder verschillend zijn). Hij moet gewoon niet het maar vertellen aan mensen waarvan hij toch wel erop rekent erop te kunnen vertrouwen dat ze niets zeggen zodat HIJ zn ei kwijt is en dat hij toch ergens nog goedkeuring vanuit de familie heeft. Dat hij dat doet vind ik ontzettend zwak en ik vind het belachelijk dat dat eenieders goedkeuring nog weg kan dragen ook!
Vampire Romance O+
Ik snap wel dat het menselijk is, maar ik heb er totaal geen bewondering voor, wat anderen blijkbaar wel hebben..quote:Op zondag 16 oktober 2005 15:19 schreef MouseOver het volgende:
[..]
Is ook zo. Met andere woorden: ontzettend mensellijk dus.
gefrustreerd mannetjequote:Op zondag 16 oktober 2005 15:30 schreef Furia het volgende:
[..]
maar ik heb er totaal geen bewondering voor, wat anderen blijkbaar wel hebben..
Gemiddeld reactieniveau op de FP:
[quote]Ben benieuwd wanneer Bin Laden zelf met een boek komt![/quote]
Buzzz: Wat, gebundelde grot tekeningen??? >:)
[quote]Ben benieuwd wanneer Bin Laden zelf met een boek komt![/quote]
Buzzz: Wat, gebundelde grot tekeningen??? >:)
Je gaat er aan voorbij dat pa niet voor de situatie gekozen heeft. En zich er dus maar zo goed mogelijk uit moet zien te redden.quote:Op zondag 16 oktober 2005 15:30 schreef Furia het volgende:
[..]
Ik snap wel dat het menselijk is, maar ik heb er totaal geen bewondering voor, wat anderen blijkbaar wel hebben..
Vampire Romance O+
Dat hij homo is hoor je mij niet over, dat hij BEWUST nu nog steeds doorgaat met de familie besodemieteren terwijl hij WEL blijkbaar zo erg om goedkeuring verlegen zit dat hij zn last overbrengt op zijn dochter, daar hoor je me wel over! Erg hypocriet ook allemaal hoor, het is altijd makkelijk praten als het een ver-van-je-bed-show blijft. Ik durf te wedden dat 80% van jullie heel wat anders tegen de situatie aan zou kijken als het bv om je eigen moeder ging die nog steeds bedrogen werd door de man die zij het meest vertrouwd.quote:Op zondag 16 oktober 2005 15:35 schreef MouseOver het volgende:
[..]
Je gaat er aan voorbij dat pa niet voor de situatie gekozen heeft. En zich er dus maar zo goed mogelijk uit moet zien te redden.
Op zich een interessante vraag, het zij iets lomp te berde gebracht.quote:Op zondag 16 oktober 2005 16:17 schreef Furia het volgende:
[..]
Dat hij homo is hoor je mij niet over, dat hij BEWUST nu nog steeds doorgaat met de familie besodemieteren terwijl hij WEL blijkbaar zo erg om goedkeuring verlegen zit dat hij zn last overbrengt op zijn dochter, daar hoor je me wel over! Erg hypocriet ook allemaal hoor, het is altijd makkelijk praten als het een ver-van-je-bed-show blijft. Ik durf te wedden dat 80% van jullie heel wat anders tegen de situatie aan zou kijken als het bv om je eigen moeder ging die nog steeds bedrogen werd door de man die zij het meest vertrouwd.
TS, wat zijn je gevoelens tov van je moeder hierover?
If you have a problem, if no-one else can help, and if you can find them, maybe you can hire the A-Team
Ik heb niets zinnigs toe te voegen behalve: respect voor jouw vader!
En dat moest ik even zeggen.
En dat moest ik even zeggen.
"Ill fares the land, to hastening ills a prey;
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Misschien komt je vader ooit nog tot het besef dat hija ls voorbeeld kan dienen.
Op hoge leeftijd heb je in principe weinig te verliezen, zeker als je zussen en broers net zo begrijpend zullen zijn als jij. Hij zou een hoop homo's in de kast ermee kunnen helpen.
Op hoge leeftijd heb je in principe weinig te verliezen, zeker als je zussen en broers net zo begrijpend zullen zijn als jij. Hij zou een hoop homo's in de kast ermee kunnen helpen.
Te audire non possum. Musa sapientum fixa est in aure.
Hij had het beter, mede gezien zijn leeftijd, voor zich kunnen houden. Je kan de kwestie met je vader doorspreken en vragen wat zijn wensen zijn over het wel of niet naar buiten brengen van zijn homosexualiteit. Overigens moet hij dat persoonlijk doen en niet via een tussenpersoon. Eventueel kan hij misschien met de dominee van zijn kerk, als vertrouwenspersoon, zijn probleem delen.
Article 1 Universal Declaration of Human Rights
'All human beings are born free and equal in dignity and rights. They are endowed with reason and conscience and should act towards one another in a spirit of brotherhood.'
'All human beings are born free and equal in dignity and rights. They are endowed with reason and conscience and should act towards one another in a spirit of brotherhood.'
quote:Op woensdag 21 september 2005 18:22 schreef Oksel het volgende:
Hmz, wat is het probleem? Hij is homo, so what? Wordt je vader anders daardoor?
Hij heeft door zijn eigen bekrompen omgeving zo'n kutleven gehad.. wees boos op die achterlijke mensen om je heen met hun ouderwetse kutopvattingen!
Waarom moet er nu opeens wat verandert worden? Hij leeft al jaaaren zo, waarom nu opeens niet meer? Je kan zeggen dat je hem steunt in alles wat hij zal doen, maar hem opdringen van hoe hij het nou je moeder gaat vertellen.. Dat lijkt mij niet de juiste oplossing.
Ik denk dat dat gezin liever had gewild dat hij wat minder streng was dan wat meer hetero.quote:Op dinsdag 11 oktober 2005 22:20 schreef ondeugend het volgende:
Ik denk dat je vader een goed mens is Zina.
Best ontroerend zoals al eerder is gezegd.
Iemand die zichzelf zo'n groot offer voor zijn gezin overheeft, verdient respect.
Koester je vader.
Maar ja, dat weet ik ook niet natuurlijk.
Beetje lang geleden inmiddels, maar ik wil nog wel even reageren. Ik heb inmiddels nog een ander topic geopend over een ruzietje met één van mijn zussen, waaruit blijkt dat het contact met de rest van mijn familie niet helemaal geweldig is. In mijn familie staat iedereen nogal snel met een oordeel klaar en ik denk dat het één van de redenen is waarom mijn vader zijn geheim wel met mij wilde delen en niet met de anderen: ik ben nl. niet zo snel in oordelen.quote:Op zondag 16 oktober 2005 16:17 schreef Furia het volgende:
Dat hij homo is hoor je mij niet over, dat hij BEWUST nu nog steeds doorgaat met de familie besodemieteren terwijl hij WEL blijkbaar zo erg om goedkeuring verlegen zit dat hij zn last overbrengt op zijn dochter, daar hoor je me wel over! Erg hypocriet ook allemaal hoor, het is altijd makkelijk praten als het een ver-van-je-bed-show blijft. Ik durf te wedden dat 80% van jullie heel wat anders tegen de situatie aan zou kijken als het bv om je eigen moeder ging die nog steeds bedrogen werd door de man die zij het meest vertrouwd.
Maar jij hebt wel degelijk een punt. Als de band met mijn moeder heel goed was geweest, had ik waarschijnlijk grote problemen gehad met dit geheim. De werkelijkheid is dat ik helemaal niet zo'n band met mijn moeder heb. Ze is nogal wereldvreemd, opgesloten in haar wereldje: het dorp waarin ze leeft, de kerk, haar familie. Ze is ook niet al te snugger. Ik heb in haar nooit een echte zorgzame moeder gekend, heb altijd zelf mijn boontjes moeten doppen.
Ik denk eerlijk gezegd dat in dit geval 'ignorance is bliss' wel opgaat. Haar wereldje nu op haar leeftijd nog zo op zijn kop zetten, zou ook wreed zijn. Mijjn vader wil dat niet, hij heeft in principe voor haar en het gezin gekozen, al was dat niet de keuze waar hij zijn ultieme geluk in kon vinden. Als je het nu alsnog aan haar verteld, dan doe je haar nu zoveel verdriet, dan had hij beter toen (dertig jaar geleden) kunnen opstappen.
Kijk, nu het allemaal wat heeft kunnen bezinken, voel ik mij ook wel een beetje genaaid hiermee. Belast met een geheim, belast met zijn keuze het met mij te willlen delen. Ik moet mijn zussen, broers en moeder onder ogen komen, wetende hoe de waarheid in elkaar zit. Daar heeft mijn vader mij mooi mee opgezadeld.
Aan de andere kant: had ik het dan liever niet geweten?? Ik ben blij dat ik het weet, zo kan ik achteraf mijn vader echt begrijpen, kan ik ook puzzelstukjes beter plaatsen. Ik geef altijd de voorkeur aan de waarheid, ook als die moeilijk te dragen is. Ik voel me nu alleen wel medeplichtig aan het feit dat de anderen niet de kans krijgen deze waarheid te aanvaarden, maar dat is de keuze van mijn vader die ik MOET respecteren. Ik heb daarin geen keuze.
Onderuitgezakt in de koffiehoek van het zorgcentrum zit Sieb met volle teugen na te genieten van de Tweede Wereldoorlog (Gummbah)
Als je je eigen verhaaltje terug leest weet je precies wat je moet doen.. denk niet te diep.
Vroeger had ik een hekel aan trouwfeesten. Elke keer kwamen er ooms en tantes die me een por in de zij gaven en zeiden: "En nu jij hé?". Ze zijn daar mee opgehouden toen ik op begrafenissen hetzelfde ben gaan doen.
Ja, veel hierover nadenken, helpt je geen stap verder he? Maar soms heb ik even zo'n moment dat het me meesleurt en ik wel ga nadenken (piekeren).
Onderuitgezakt in de koffiehoek van het zorgcentrum zit Sieb met volle teugen na te genieten van de Tweede Wereldoorlog (Gummbah)
Ik vind deze reactie ontzettend kort door de bocht en weinig invoelend doordacht. Waarom het nu enkel vanuit bedrog benaderenquote:Op zondag 16 oktober 2005 16:17 schreef Furia het volgende:
Dat hij homo is hoor je mij niet over, dat hij BEWUST nu nog steeds doorgaat met de familie besodemieteren terwijl hij WEL blijkbaar zo erg om goedkeuring verlegen zit dat hij zn last overbrengt op zijn dochter, daar hoor je me wel over! Erg hypocriet ook allemaal hoor, het is altijd makkelijk praten als het een ver-van-je-bed-show blijft. Ik durf te wedden dat 80% van jullie heel wat anders tegen de situatie aan zou kijken als het bv om je eigen moeder ging die nog steeds bedrogen werd door de man die zij het meest vertrouwd.
Ik wil het nuanceren ... bedenk dat je vader 70 is en destijds was je niet zo vrij om eigen keuzes te maken. Als je als man wilde slagen in het leven (wat ook van je verwacht wordt) dan diende je een gezin te stichten en daarvoor te zorgen.
Extra verzwarende omstandigheid is dan ook .. de christelijke omgeving en cultuur waarin je ouders zich hebben gegeven.
Ik vind bedrog opgaan wanneer je structureel er een geheim leven naast hebt gehouden. Gevoelsmatig vind ik dat complexer liggen.
Waarom zou vader niet oprecht van moeder gehouden kunnen hebben en met volle liefde kinderen hebben verwekt en daar met overgave voor gezorgd te hebben.
Ik denk dat je veel respect voor je vader moet hebben (geen medelijden) maar ook misschien een stukje begrip.
Opoffering .., dat is wat hij voor zijn vrouw en gezin heeft gedaan (in mijn ogen) op zijn manier zijn verantwoordelijkheden gepakt en zichzelf op de achtergrond geplaatst. De tijd is voor hem niet meer terug te draaien en hopelijk heeft hij zo goed als mogelijk ook zijn kwaliteit uit het leven gehaald.
Dat stukje respect en begrip mag je best laten blijken als ook de andere zijde aan het verhaal ... deel gewoon ook jouw dubbele gevoel hierover.
Het is spreekt van iets goeds dat je vader jou benaderd voor dit vertrouwen
Hij: "Je zult er morgenvroeg spijt van hebben......."
Ik: "Dan slapen we toch tot morgenmiddag??..."
Ik: "Dan slapen we toch tot morgenmiddag??..."
Ik wel, soms is het makkelijker om de meest persoonlijke dingen (in eerste instantie) te bespreken met iemand die je welliswaar graag mag, maar die wat verder van je afstaan.quote:Op donderdag 22 september 2005 12:11 schreef sterre1981 het volgende:
[..]
Ja, dat begrijp ik ook niet helemaal...
"IK HEB GEMERKT DAT JE HET LEVEN HET BEST KUNT NEMEN ZOALS HET OP JE AF KOMT
Dat lijkt me hoogst onverantwoordelijk.....
MIJ IS HET ALTIJD GOED BEVALLEN"
Dat lijkt me hoogst onverantwoordelijk.....
MIJ IS HET ALTIJD GOED BEVALLEN"
Eens. Toen ik een jaar of 20 was bleek uiteindelijk dat mijn toenmalige vriendje zich uiteindelijk meer tot mannen aangetrokken voelde dan tot vrouwen. Dat was op dat moment absoluut een hele klap.quote:Op zondag 8 januari 2006 02:54 schreef Mabelle het volgende:
[..]
Ik vind deze reactie ontzettend kort door de bocht en weinig invoelend doordacht. Waarom het nu enkel vanuit bedrog benaderen
Ik wil het nuanceren ... bedenk dat je vader 70 is en destijds was je niet zo vrij om eigen keuzes te maken. Als je als man wilde slagen in het leven (wat ook van je verwacht wordt) dan diende je een gezin te stichten en daarvoor te zorgen.
Toch heb ik nooit het idee gehad dat de gevoelens van "houden van" onoprecht waren of dat ie achter mijn rug om erop los neukte. Sterker nog, dat houden van is er nu na 11 jaar nog steeds.
Alleen... ik was 20 en drie jaar samen, ook niet leuk, maar dan kom je de klap wel te boven. Iemand van 20 heeft wat meer vermogen om zo'n klap op te vangen dan iemand van 70 die ook nog eens 40 jaar getrouwd is met de persoon in kwestie.
Nogmaals, je vader kan best oprechte genegenheid voor je moeder voelen. En zoals zo velen hier voor mij al gezegd hebben, het is aan hem om uit de kast te komen, niet aan jou om hem eruit te duwen.
Ik vind het juist heel dapper van je vader dat ie er uiteindelijk toch mee is gekomen.
"IK HEB GEMERKT DAT JE HET LEVEN HET BEST KUNT NEMEN ZOALS HET OP JE AF KOMT
Dat lijkt me hoogst onverantwoordelijk.....
MIJ IS HET ALTIJD GOED BEVALLEN"
Dat lijkt me hoogst onverantwoordelijk.....
MIJ IS HET ALTIJD GOED BEVALLEN"
|
|
