Parkheuvel Rotterdam!

Pfff, je zult nog wel ff wat langer op een recensie moeten wachten, in de nacht van donderdag op vrijdag is mijn stiefmoeder bevallen van een zoontje genaamd Sander, dus ik heb er een nieuw halfbroertje bij

Gisteren dus naar parkheuvel, en moet vanavond om 6 uur weer gewoon werken, dus ik wil nu ff bij mijn nieuwe broertje zijn (En bij alle familie die aanwezig is).

Maar ff in het kort: we hebben 7 gangen gegeten, met bijpassend wijnarrangement. Het was ge-wel-dig, echt. Super! Chapeau! Alles was gewoon perfect, de langoustines waren zo mals dat je niet eens een snijbeweging hoefde te maken, het mes gleed er zo doorheen, zelfde met de tarbot. De reerug was een lange dunne strook, die er een beetje gedraaid oplag (op het bord dus), echt helemaal, over de hele lengte perfect rood. De rest van de gangen beschrijf ik of vannacht als ik me daartoe in staat voel of morgen wel, daar heb ik nu geen zin in.

De rekening viel ons trouwens nog mee, minder dan we verwacht hadden.

Zozo, dan heb ik nu eindelijk tijd om de (lang?) verwachtte recensie te schrijven! Let niet op de spelvauten, die willen er nog wel eens in sluipen (En de A1 staat op het punt te beginnen als ik dit schrijf).

Iig, ik was vrijdag om kwart over 3 in Rotterdam, en ik had voor de AH to Go afgesproken met Lars, even kennis gemaakt en toen gingen we even naar een klein messenwinkeltje achter het station. 1 van de eerste dingen die Karper tegen mij zei was: je hebt je portemonnee wel in je binnenzak zitten? En toen snapte ik ook waarom, we kwamen de junks die hun joints aan het rollen waren en hun heroine op de lepeltjes aan het verwarmen tegen alsof het normale mensen die hun hond aan het uitlaten waren. Ik stapte trouwens alleen al in Rotterdam de trein uit en liep richting de appie en toen kwam ik al 4 a 5 snoop dog’s tegen (van die vage negers in hip hop kleding en petjes schuin etc etc). Maargoed, was de eerste keer voor mij in Rotterdam, en in Limburg en Eindhoven is het allemaal niet zo erg

Nou, we gingen dus naar Karper zn huis in Capelle met de metro, thuis even wat gedronken en had Karper zich omgekleed en toen weer richting de metro gelopen, en toen ging het niet helemaal goed. We zaten op stoeltjes die met zn tweeen tegenover elkaar staan, en we hadden allebei een voet op het stoeltje tegenover ons, komen twee gozers de metro in en de metro vertrekt weer, en opeens komt een van die gasten naar mij toe en legitimeerde zich als politie Rotterdam, vertelde dat hij ons eigenlijk op de bon moest slingeren omdat we met onze voeten op het bankje zaten (wat een KUT start van verstappen) maar omdat we zulke nette heren waren (allebei in pak) zag hij het voor 1 keer door de vingers  Dus dat was een geluk bij een ongeluk.

Nou wij dus de metro uit op het station dat 9292ov.nl aangaf, eerst bij een bushokje de weg gevraagd en daar werd verteld dat we door het hele park heen moesten lopen en dan zouden we er automatisch komen, zo gezegd zo gedaan, wij door dat park, maar geen Parkheuvel te zien hoor Dus ik probeerde het nog eens te vragen aan wat fietsers, maar die fietsten nog harder door toen ik riep of ik ze iets mocht vragen ( ) Gelukkig kwamen we een of ander vaag vrouwtje tegen die ons aanwees dat we bij “die en die” lichten moesten zijn. Uiteindelijk gevonden en wij lopen de trap op, de deur wordt voor ons opengemaakt alwaar 5 man personeel ons in een rijtje welkom heet en 1 ons vraagt onder welke naam ze ons mogen verwelkomen. Daarna werden we gevraagd of we direct aan tafel wouden of dat we eerst aan de bar plaatst wouden nemen, nou wij dus eerst even een drankje aan de bar genuttigd (erg goede witte huiswijn) en daar kregen we ons welkoms hapje al, Dit bestond uit wat ijskoude bleekselderij in dunne stengeltjes gesneden, een soort nootjes in een mooi gevouwen papiertje en een lange flinterdunne kruidenstengel. Toen we hier zaten kregen we ook de menukaart, en ons was de dag ervoor al opgevallen dat ze net toen het nieuwe menu hadden ingevoerd, dus we hadden geluk  We kozen voor het 7 gangen Parkheuvel menu, de kaart werd weggehaald en even later arriveerde de wijnkaart, waarvan we het 7 gangen wijnarrangement kozen.

We dronken rustig ons drankje op en toen werd gevraagd of we aan tafel wouden, en wat we voor water op tafel wouden, we kozen voor gewoon plat water, wat een fles Evian water bleek te zijn. De stoel werd aangeschoven, water ingeschonken en de wijn voor de 1e gang werd ook redelijk snel daarna ingeschonken. We kregen eerst een amuse, wat een eendenlevermousse was met een peterselie crostini. De eendenlevermousse was echt heerlijk romig, de crostini lekker krokant en paste enorm goed bij elkaar. Dit werd weggehaald en na precies genoeg tijd arriveerde de eerste gang:

Kreeft met truffelpuree en schuim van Parmezaanse kaas, een groene salade en krokant stokbrood

We kregen dit gerecht op een klein vierkant bordje, links een mooi cirkeltje van verschillende groentes, we konden wat erg klein gesneden haricots verts bekennen, maar verder niet echt op gelet, met daarop de schuim van Parmezaanse kaas, rechts de groene salade met daarop het vlees uit de schaar van een kreeft, en IN de parmezaansekaas schuim ook nog een stukje kreeft. Het schuim was perfect, een erg lekkere kaassmaak, en het schuim precies goed. Niet zoals je zovaak meemaakt dat het dik als slagroom is, maar het smelt gewoon precies goed op je tong. Erg knap. De kreeft was erg lekker, gewoon zoals kreeft hoort te zijn.

1 van de nadelen die we die avond beleefd hadden was het “krokant” stokbrood, daar was met het side-plate mesje bijna niet doorheen te komen. Wat wel een voordeel was, ze pleuren niet een mandje met brood op je tafel neer, maar komen met een grote mand langs, vragen of je bruin of wit brood wilt en dat vanuit de mand met een lepel en een vork op je side-plate leggen 

Dit werd weggehaald (Een van de dingen die ons opviel was dat ze niet vroegen of het gesmaakt had, erg apart), en na weer precies genoeg tijd arriveerde de 2e gang:

Gebakken Sint Jacobsmosselen met eekhoorntjesbrood en truffel

Ik was in het begin bang voor alle paddestoelen die er in het menu waren, omdat ik die glibberige dingen gewoon niet graag eet. Maar dit was niet gewoon schoongemaakt en gebakken of wat dan ook, ze hadden er iets mee gedaan, waardoor ze best lekker waren ook al houd ik er normaal helemaal niet van. De coquilles waren perfect gaar, de truffel superdun geschaafd en erg lekker. Gewoon goed.

De volgende gang:

Langoustines: naturel gebakken en als ballottine met carpaccio; Basmati rijst en langoustinejus met olijfolie

Dit was echt geweldig, de langoustines waren zo perfect gaar dat we ons mes niet eens heen en weer hoefden te bewegen, maar hij gleed er zo perfect doorheen, als een heet mes door zachte boter. Geweldig! Erg lekkere combi met de rijst en de langoustinejus.

Hier hadden we even een pauze ingelast, even een sigaretje roken en Lars moest naar de WC, alleen die slimmerd had niet in de gaten dat hij een servet op zn schoot had liggen, dus hij loopt zo weg en de servet op de grond, de bediening ziet dat en snelt toe, pakt de servet van de grond, en als Lars terugkomt wordt eerst zijn stoel aangeschoven en daarna komen ze met een nieuwe servet netjes opgevouwen op het bord terug en presenteren die aan Lars. Dit zou nog 2 keer gebeuren bij Lars (de servet vallen), en 1 keer was het zelfs zo dat de servet nog aan het vallen was, de grond nog niet eens had geraakt en de bediening had hem al, en de nieuwe servet kwam er al aan

Ondertussen kreeg ik ook een smsje van mijn moeder, dat mijn stiefmoeder en mijn netgeboren halfbroertje in het ziekenhuis lagen, ik ben toen direct even gaan bellen wat er aan de hand was (wel netjes in de lounge hoor), de baby wou niet op temperatuur komen en moest in het ziekenhuis in de couveuse. Gelukkig is alles weer goed gekomen want ze is vanmiddag naar huis gekomen 

Toen ik aan tafel kwam merkte Lars op dat het nieuwe botertje dat op tafel gezet was gewoon precies even hoog en groot was dan de eerste, het zijn gewoon die kleine dingetjes

De bediening had ondertussen netjes gewacht met de volgende gang, en het duurde nog even nadat ik weer was gaan zitten voor de 4e gang kwam:

Tarbot met ansjovismousseline, paddenstoelen met peterseliecoulis en ingekookte vleesjus

De tarbot was wederom perfect gaar, precies als de langoustines, we hoefden ons mes niet eens te bewegen om erdoor te komen, heerlijk. Op de tarbot lagen de paddenstoelen in de ansjovismousseline, en daarop weer enorm dun geschaafde, weer aan elkaar geplakte en gedroogde aardappelschijfjes. Wat dus een soort flinterdun koekje vormde, dit was echt heerlijk. Wederom vond ik de paddenstoelen ook lekker, wat hier mee gebeurd was ben ik nog steeds niet achter.

Wat ook wel leuk is om te vermelden is dat de bediening de saus vanuit een saucière op het bord schepte.

Wederom na precies genoeg tijd kwam de 5e gang, en het 1e hoofdgerecht:

Reerug gepaneerd met amandelgruis en zwarte peper, stoofpeertjes en kastanjes

Nou, dit was echt het hoogtepunt hoor, geweldig! De reerug was een lange rechthoekige strook, die als een kurkentrekker op het bord lag. Deze was zo perfect rood van binnen, niet normaal! Gewoon over het gehele stuk vlees was hij overal dezelfde kleur rood, prachtig! En de combinatie van reerug en amandelgruis en zwarte peper was ook precies goed, hij had precies genoeg “bite”, echt, dit was het hoogtepunt van de avond! Het stoofpeertje vond ik er persoonlijk wat minder uitzien, net een inelkaar gezakte drol, maar hij smaakte echt geweldig! Heerlijk van smaak, niet teveel rode wijn wat je vaak ziet gebeuren, prachtig zacht, lekker! De kastanjes waren ook een geweldige combinatie, precies warm genoeg, en lekker droog van binnen nog. Chapeau!

De wijn die hierbij geserveerd werd was een rode wijn uit Californië, helaas ben ik vergeten welke.

Ook hier serveerde de bediening de saus uit m.b.v. een saucière

En precies zoals bij de vorige gangen zat er ook nu weer precies genoeg tijd tussen de gangen, en toen kwam het 2e hoofdgerecht:

Gebakken ganzenlever, krokant briochebrood en sjalotten gekonfijt in honing

Echt heerlijk! Ik ben persoonlijk wel een beetje een zoetekauw, en dit was een erg zoet gerecht. Het briochebrood lag onder de ganzenlever, die wel gebakken was, maar totaal niet uitgezakt of uitgelabberd ofzo, wat je ook erg vaak ziet. Hij was gewoon goed stevig, erg lekker van smaak, je proefde de zeezout erg duidelijk, maar vreemd genoeg was het niet zout maar heerlijk zoet. De smaakcombi van de ganzenlever met het brood en de gekonfijte sjalotjes was geweldig.

En nog eens serveerde de bediening saus uit m.b.v. een saucière

Vooral de zoete wijn die erbij geserveerd was was geweldig, hij kwam uit de bourgogne, daar zijn twee riviertjes die parallel lopen en zich op een gegeven moment kruisen, precies onder die kruising lag de wijngaard waar de wijn gemaakt werd, hoe die heette moet je me echt niet vragen.

Ik persoonlijk had moeite dit gerecht naar binnen te krijgen, omdat ik echt het gevoel had goed vol te zitten, met veel pijn en moeite toch nog naar binnen weten te werken (het lag absoluut niet aan het eten, maar ik had ook gewoon lekker brood naar binnen zitten stouwen, misschien dat dat niet al te slim was geweest ), de bediening had dit denk ik in de gaten, want het duurde (gelukkig) wat langer tot het dessert arriveerde.

We hadden trouwens ook ergens tussen de gangen door gevraagd of we een kijkje mochten nemen in de keuken, dit mocht en ze zouden ons komen halen. We hadden dit gevraagd waar de sommeliër bij stond en toen hij bijna direct daarna de wijnen voor de volgende gang inschonk knoopte hij een gesprekje met ons aan, en vroeg hij waar we werkten. Lars vertelde waar hij werkte en ik ook, en direct toen ik zei waar ik werkte zei hij: dat ligt in de Hoogstraat in Weert, ik denk wat gaan we nou krijgen joh? Blijkt zijn oma of oom (weet het niet meer zeker) daar vroeger een zaak gehad te hebben, vandaar dat hij het kende hehe 

Maar iig, toen kwam het dessert, ik had ondertussen het gevoel dat ik wel weer wat opkon, en volgens mij wist de bediening dat, dus toen arriveerde de 7e en laatste gang:

Chocoladesavarin, gelei en compote van ananas met kokosijs

Ik ben een echte toetjesman, die vind ik gewoon geweldig, ijs, en allerlei dingetjes van chocolade, en geleien en compotes en alles, echt heerlijk vind ik dat. En dit was totaal niet anders: heerlijk! De gelei van ananas voelde wel stevig aan, niet die flubber die je vaak hebt, maar smaakte totaal niet zo, hij smolt zo in je mond, en de smaak was echt geweldig! Het kokosijs was ook heerlijk, een echte kokossmaak, heerlijk zacht ijs, geweldig!

En toen de chocoladesavarin (een soort donut van chocolade), de bediening deed daar ook met behulp van een saucière nog wat chocoladesaus in het midden van de savarin. Deze was wel gruwelijk machtig (de savarin dus), vooral als je bedenkt dat dit de 7e gang was. Ik kreeg hem wel makkelijk op, maar ik had toen ik hem op had wel een gevoel van, pffffff! Maar het was echt heerlijk!

De sommelier had ons wijn ingeschonken, en zei toen, drink er maar vast wat van, en dan mogen jullie raden waar die vandaan komt en dan vertel ik het jullie pas, is dat goed? Ja hoor! Wij doen ons best, ik dacht Zuid-Afrika, en wat Lars dacht weet ik eigenlijk niet meer. Maar het was iig een zoete witte wijn uit Oostenrijk, die van een rode druif met een erg duits klinkende naam werd gemaakt.

Zo, dan hebben we nu alle gangen gehad, we sloten af met nog wat koffie, ik een cappucino en lars met een gewone koffie, en hier kwamen ook weer die kleine details naar voren, bij het roomstelletje dat op tafel kwam stond het lepeltje in de suiker gewoon perfect naar ons toegedraaid. Het zijn gewoon de kleine dingetjes die het hem doen  Hierbij werden 6 verschillende soorten bonbons per persoon geserveerd op een mooi schaaltje. Erg lekkere dingen waren erbij, alleen zat ik goed vol en heb er maar 2 a 3 gehad. 1 warme met kokos binnenin, 1 sinaasappel-amandel koekje (die herkende ik omdat wij die op mn werk ook maken) en 1 balkje met bladgoud erop. Toen we onze koffie op hadden vroegen we of ze ons een taxi konden bellen en bestelden we nog een koffie. Alleen toen de koffie aankwam meldde de dame in de bediening ons dat de taxi ook al gearriveerd was, maar dat we maar gewoon rustig onze koffie op moesten drinken. Zo gezegd zo gedaan, we hadden wel direct de rekening laten komen, die ons behoorlijk meeviel moet ik zeggen en alvast betaald. Rustig koffie opgedronken en toen zijn we opgestaan. Iedereen die we tegenkwamen wenste ons een prettig¤ avond/weekend toe, en Lars werd netjes in zijn colbertje dat hij ergens op de helft van het diner had uitgedaan geholpen. (Hij had dat colbertje nog niet half uit en de bediening stond al achter hem om hem eruit te helpen en hem op te hangen, prachtig!).

Buiten stond de taxi klaar en toen konden we naar huis, we waren om 19.15 gearriveerd en om 00.15 stapten we in de taxi, best netjes toch?

Al met al was het echt geweldig, elke cent driedubbel waard, het zijn gewoon die kleine dingetjes, als je naar de wc gaat en jij vouwt je servet op, wordt ie tóch nog een keer opgevouwen door de bediening, en dan natuurlijk nog netter dan eerst. De stoel wordt iedere keer aangeschoven, al het eten wordt precies tegelijk ingezet, nooit lege glazen langer dan een minuut op tafel, perfecte timing tussen de gerechten, als jij denkt dat het iets langer zou moeten duren omdat je best vol zit dan gebeurd dat ook, je hoeft het niet eens te vragen. De jas die direct voor je opgehangen wordt en precies de goede jas komt ook weer bij het afscheid naar buiten. Ik heb het al vaker gezegd, maar het was super! Geweldig gegeten, super bediening die absoluut niet irritant was. Ze waren er maar ze waren er toch weer niet, en als je dat kunt versta je je vak uitermate goed.

We mochten ook nog een kijkje nemen in de keuken, maar dat is voor jullie niet erg interessant. Ze vertelde iig dat ze alleen nog maar elektrisch kookten, maar ze hadden wel een gruwelijk kleine keuken zeg, niet normaal als je bedenkt dat ze daar met een man of 10 in staan!

Eten: 9 (Dit door de toch wel erg harde broodjes, en dat het dessert nét wat te machtig was voor 7 gangen)
Bediening: 10
Ambiance: 9

Je hebt misschien ook wel gemerkt dat ik alleen bij de laatste 3 gangen de wijnen heb opgeschreven, dit heeft ook een reden: de 1e 4 konden we niet meer herrineren Het waren iig allemaal witte wijnen, want de enige rode wijn die we hebben gehad was de californische rode wijn bij de reerug.

quote:

Leuke recensie, twee goed bedoelde opmerkingen; 1) het stokbrood, dit hoor je niet te snijden maar te breken, ben je meteen van dat messen probleem af 2) Je servet hoef je niet te vouwen als je naar het toilet gaat, dat moet de bedienoing voor je doen (zeker op dit nivo). Ben benieuwd naar jullie volgende restaurant keus.

Dude, ik werk in dit soort restaurants, ik weet écht wel hoe het hoort. Brood breken ging niet, was het eerste wat ik probeerde en het was er gewoon te hard voor. Servetten opvouwen heb ik nog nooit zo meegemaakt eigenlijk, viel me gewoon op

quote:

Voor de rest een prima recensie.
Nog een puntje, over die schaalbeesten die jullie gegeten hebben het lijkt mij eigenlijk vervelend als die zo zacht zijn als boter ik wil structuur.
En hoe zat het met de wijn? Halve glazen vol en toch maar weer bijschenken?

Ze hadden ook structuur, maar we gingen er toch zo mooi doorheen met ons mes, we hoeften het niet eens te bewegen, ik weet niet hoe ik het anders moet omschrijven

Glazen waren allemaal gewoon normale glazen, misschien nét iets minder dan als je per glas besteld, maar anders waren we daar als een stel zatlappen weggegaan

Warom electrisch koken? Ze vonden het fijner, en het gaf minder hitte af wat de temperatuur in zo een compacte keuken heel wat aangenamer maakte.

Enne, wilden wouden, wouden is dialect (daarbij, zie het begin van de recensie, daar staat een disclaimer )

En sja, dat brood.. Het was jammer, maar breken dan konden we er enorm hard aan gaan trekken enzo, dus dat schoot ook al niet echt op, dus toen ben ik maar met mijn mes aan de slag gegaan. En ja, als de rest allemaal zo perfect is ga ik niet zeuren omdat de 2 broodjes die je erbij krijgt iets te hard waren.

Van binnen waren ze weer wel lekker zacht, alleen aan de buitenkant gewoon enorm hard.