Sorry...maar ik draai door..denk ik...

Hysterie om een sms?
Volgens mij snap ik er geen reet van.
Relax en drink wat minder alcohol

quote:

Op dinsdag 20 september 2005 03:18 schreef Vivi het volgende:

[..]

Je hebt gelijk..ik weet alleen zeker dat als hij dit soort dingen niet voortdurend zou flikken ik het heus wel aan zou kunnen...Ik gedraag me gewoon normaal, platonisch aardig, ben echt geen hysterica naar hem toe (behalve vanavond dan, maar er brak echt iets in me..) Ik doe zelfs een beetje koel..Kijk, eigenlijk ben ik toch gewoon de normale en hij de emotioneel verknipte?

Ik denk dat de combinatie van jullie twee dodelijk is, jullie roepen het slechtste bij elkaar op. In deze ''relatie'' zijn jullie allebei verknipt. Deze ''relatie'' is destructief.

quote:

Of denk je dat ik echt spoken zie en hem onterecht beschuldig? Ik bedoel...het is wel toevallig toch weer allemaal

Het doet er niet toe het doet er niet toe! AL zijn handelingen interpreteer jij, romantiseer of dramatiseer jij. Bij alles denk je wat zou hij hier mee bedoelen, zit er meer achter, is hij toch verliefd op mij, hij speelt spelletjes. Je raakt jezelf volledig kwijt. Hier komt nooit een einde aan. Je zult van hem nooit het antwoord krijgen wat je zo graag wilt horen. Hij kan je niet geven wat je zoekt. Zoek je laatste restje waardigheid bij elkaar en move on

Ben je altijd zo langdradig?

quote:

Op dinsdag 20 september 2005 03:11 schreef Vivi het volgende:

[..]

Nee..dat wil ik ook niet...ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen, ik voel me een soort jojo ofzo..ik doe echt mijn best..echt maar ik draai alleen maar kringetjes en iedere keer als ik denk eruit te komen dan doet hij weer zoiets, en ik weet niet waarom ik me er niet tegen kan wapenen! Ik wil dit ook niet meer voelen, die twijfel en verwarring en me afvragen waarom en of ie liegt of niet liegt etc etc....maar zeg dan hoe ik het moet stoppen!

Flikker toch op, Vivi, je weet verdomd goed hoe je dit moet afkappen, maar je wilt het gewoon niet.
Niemand doet zichzelf zoveel pijn maand in, maand uit, jaar in, jaar uit, als het niet ook iets positiefs oplevert.

Het doet er geen reet toe waarom hij doet wat hij doet, dat station ben je ongeveer een jaar terug al gepasseerd, hoor.
Jij maakt enkel een punt van het waarom, opdat dit voort kan duren, lekker dramatisch doen "Waarom, waarom ik, waar heb ik dit aan verdiend!!!!!!!!! vertel het me, ik moet het weten"

Welk antwoord zou voor jou afdoende zijn dan?


Grow up, laat het los, en zoek geen slappe excuusjes waarom je dat niet zou kunnen, vanwege die zogenaamde gedeelde vriendenkring bv.
Als je vrienden had, zat je nu niet hier tegen wildvreemden aan te miepen.
Ms daar eens aan werken? Echte vrienden krijgen, door er zelf 1 te zijn?

Kap met dit drama maken.

Ik ga (weer) naar bed

Maar goed, jij wilde je leven leven. Passioneel en pijnlijk. De prijs die je ervoor betaalt is echter vele malen hoger dan het geluk dat het je oplevert. Een zielig hoopje mens, gebroken. Maar hee je kan wel zeggen dat je leeft. Enjoy life, ik ga slapen

quote:

Op dinsdag 20 september 2005 03:36 schreef Vivi het volgende:
Misschien ben ik wel gewoon een slappe trut die probeert om iets los te laten maar het niet kan omdat ik voortdurend van mijn stuk gebracht wordt. Misschien ben ik wel niet zo sterk als jij Milagro, of zo sterk als ik zou willen zijn. En ms heb ik ook wel geen vrienden tegen wie ik dit allemaal durf te vertellen omdat ik me ondertussen doodschaam.

Ik heb alleen het gevoel dat elke keer als ik probeer op te krabbelen (omdat ik nog steeds om een wrs zieke reden die ik niet begrijp zoveel gevoel heb naar die gozer, dat is ook al een psycho-analyse waard, dat besef ik) ik weer onderuit getrapt wordt. Ik probeer niet aan hem te denken, afleiding te zoeken, met andere dingen bezig te zijn..en dat gaat het even goed, en dat flikt hij weer zoiets, en ik ben net een soort slak zonder huisje ofzo, het raakt me, want het is nog zo vers allemaal.

Een week geleden lag ie me nog te knuffelen en te roepen dat we zulke mooie kinderen zouden krijgen, en dan poef, ineens voelt meneer het "toch weer niet"...pathetisch of niet, als je verliefd bent doet dat zeer...ook al wet je van wie die uitspraken komen en dat je het niet te serieus moet nemen....het doet me pijn.

Vivi, ik weet verder van het hele verhaal geen zak, maar wat ik hier lees klinkt best bekend. Ik denk dat iedereen wel ooit zoiets meemaakt.
Het gaat over, geloof me.
Het is slechts een kwestie van tijd.
Alleen duurt die tijd dan zo verrekte lang.

Sorry, tot meer ben ik niet in staat op dit tijdstip.

Sjips het kan lang duren, ik weet het... Maar idd ooit gaat het over

Sterkte TS en kies voor jezelf!!!

Goh

Ken de geschiedenis niet, heb ook niet gelezen, maar wat ik er van opmaak is niet al te veel goeds, relatie gezien...

'k zou een simpele oplossing aanraden, ga gewoon een tijdje bij een andere vent op schoot zitten (niet denigrerend bedoeld), geef jezelf eens wat tijd om de unfocussen, en laat whoever it is maar spelen met z'n sms'jes...

Klinkt alsof 't allemaal al te lang speelt zonder antwoorden te brengen, dus keertje compleet de boel openbreken en 't onder het kleedje life-sucks vegen...

Zoek desnoods ANDERE vrienden als dat een probleem lijkt, hoeft de oude niet te dumpen maar nieuw bloed doet leven ofzo

I have spoken - makes no sense? blame it on my flu

Vivi, sterkte...

Vivi ... it takes two to tango.

Hmmm. Ik kan natuurlijk heel flauw gaan doen hoe sneu het wel niet is. Dat is het ook. Of wacht, sneu in de zin van, het begint een beetje meelijwekkend te worden. Obsessie, verslaving... hoe kom je daar van af. Ik heb zelf niet zoveel ervaringen met verslavingen (behalve roken, drinken, aan m'n fluit trekken) maar de eerste stap om er vanaf te komen is toch echt om alle contact te verbreken. Jammer van die gedeelde vriendenkring dan, dat zal toch wel niet zoveel voorstellen als je hier midden in de nacht moet komen uithuilen. Echte vrienden hadden gewoon voor je op de stoep gestaan hoor.

Weg met die gast, laat desnoods z'n nummer blokkeren, out of sight, out of heart, het kan even duren maar het zal vast wel lukken op den duur. Succes.

hmm, zoveel gezeik om een sms =/, en je trekt het je allemaal net even 3kwart in het kwadraat teveel aan. Sniet nodig, get a grip on yourself!

quote:

Op dinsdag 20 september 2005 03:36 schreef Vivi het volgende:
Misschien ben ik wel gewoon een slappe trut die probeert om iets los te laten maar het niet kan omdat ik voortdurend van mijn stuk gebracht wordt. Misschien ben ik wel niet zo sterk als jij Milagro, of zo sterk als ik zou willen zijn. En ms heb ik ook wel geen vrienden tegen wie ik dit allemaal durf te vertellen omdat ik me ondertussen doodschaam.

Ik heb alleen het gevoel dat elke keer als ik probeer op te krabbelen (omdat ik nog steeds om een wrs zieke reden die ik niet begrijp zoveel gevoel heb naar die gozer, dat is ook al een psycho-analyse waard, dat besef ik) ik weer onderuit getrapt wordt. Ik probeer niet aan hem te denken, afleiding te zoeken, met andere dingen bezig te zijn..en dat gaat het even goed, en dat flikt hij weer zoiets, en ik ben net een soort slak zonder huisje ofzo, het raakt me, want het is nog zo vers allemaal.

Een week geleden lag ie me nog te knuffelen en te roepen dat we zulke mooie kinderen zouden krijgen, en dan poef, ineens voelt meneer het "toch weer niet"...pathetisch of niet, als je verliefd bent doet dat zeer...ook al wet je van wie die uitspraken komen en dat je het niet te serieus moet nemen....het doet me pijn.

een week geleden was het UIT, Vivi, en was het " maar beter zo" weet je nog?
en wat doe jij?
je zit amper een dag later al weer te broeden op een "come back", in een ander topic, opgeleukt met alle smilies vandien
wie hou je nu voor de gek?
mij niet meer, hoor

en hou op ajb ook met dat "ms ben ik niet zo sterk als jij"
geen smoesjes, geen afschuiverij, alsof ik jou verwijt niet zo "sterk' te zijn als ik opdat je mij dat weer kan verwijten
jij weet niets van mij, dus sleep mijn vermeende sterkte er niet bij, het gaat hier over jou en dit gelazer en dit gelazer duurt zo onderhand JAREN.

het is van begin af aan gedoe geweest met deze man namelijk, een ex, een grijs muisje, een Vivi, aan af aan af aan, drama, hysterische taferelen in de kroeg, voor zijn deur, even leuk en dan weer drama dus, keer op keer.

ga je maar eens flink schamen, ja, niet vanwege ons, wat wij denken, of je vrienden, maar omwille van jezelf, en die zeeën van tijd en energie die je aan het vergooien bent, voor iets dat op geen enkel vlak deugt.

lees je eigen posts hier op dit forum eens terug, wat je zoal neer plempt "ik heb tenminste passie in mijn leven, beter dan een grijs muisje zijn, zoals zij, jullie, jij"

nou, kijk eens aan, al ruim 2 jaar een passievol bestaan, bevalt het?

"ik probeer niet aan hem te denken , met andere dingen bezig te zijn"
puh lease, je probeert helemaal niets, nog geen 2 weken , nog geen week, en je krabbelt al weer terug.
jij weet niet wat proberen is, jij wilt het ook helemaal niet weten, jij wilt drama en meeslepend liefdesleven.
kiezen of delen, Vivi?
ms maar eens dat grijze saaie muisje zijn? zonder vent, zonder passie in je leven, maar gewoon eens een tijdje alleen zijn, met jezelf?
eng, hè? dan kom je namelijk jezelf tegen, moet je ineens zin aan je leven geven zonder dat een vent dat voor je doet.

nou, misschien kan jij dat wel helemaal niet, is je leven, ben jij alleen interessant als er een man in je leven is, want zonder heb je niets te bieden aan jezelf, ben je te zwak om daadwerkelijk op eigen benen te staan


tijd dat je kwaad wordt, Vivi, niet op hem, niet op harde woorden hier, maar op jezelf, echt kwaad, laat je leven eens niet zo leiden door een ander, neem eens de touwtjes in handen, maak een ander niet zo belangrijk, dicht hem geen rol toe, die hij niet eens echt inneemt of wilt innemen, kap eens met dit oeverloze zinloze tijdverspillen.

het is maar een vent, hoor

quote:

Op dinsdag 20 september 2005 07:41 schreef milagro het volgende:
-knip-

Amen.

Damn jij bent echt psycho, als ik die kerel was zou ik maken dat ik wegkwam.

quote:

Op dinsdag 20 september 2005 02:56 schreef WeirdMicky het volgende:
Damn, dit is niet te begrijpen als je een man bent.

ook niet als vrouw hoor

kom op. ik weet niet in wat voor wereld je leeft, maar ik heb hier mijn twijfels bij.
laat die jongen liggen, en ga door met je leven

_{en schrijf nog wat van die verhalen, ze amuseren me}

Aanhankelijk, labiel, obsessief...

Maak je geen zorgen vivi; je bent een doorsnee vrouw .

mja wat ik hier uit opmaak is dat je die gast gewoon met rust moet laten.

het enige wat je nu doet is je eigen problemen kweken.

quote:

Op dinsdag 20 september 2005 08:19 schreef Balzakastanova het volgende:
Aanhankelijk, labiel, obsessief...

Maak je geen zorgen vivi; je bent een doorsnee vrouw .

quote:

Op dinsdag 20 september 2005 08:19 schreef Balzakastanova het volgende:
Aanhankelijk, labiel, obsessief...

Maak je geen zorgen vivi; je bent een doorsnee vrouw .

Eensch!
Ook eensch met de Fipo van Sunnie
_{En met sunnie ben ik het niet snel eens}

En dit allemaal om een sms-je..

Ga eens een leven krijgen en heel vlug! Dit is niet gezond!

[ Bericht 14% gewijzigd door ikwilookwatzeggen op 20-09-2005 08:52:13 ]

quote:

Op dinsdag 20 september 2005 02:51 schreef popolon het volgende:
't Wordt met de dag gekker met jou.



Heb je die rukker nou nog niet aan de kant gezet? Tjezus, 't begint nu wel een erg sneu gebeuren te worden.

Wat user zegt

Nu maar hopen dat Henkie wel de ballen heeft om jou uit zijn leven te gooien, zoals ie van plan is.
Jouw psycho actie draagt daar hopelijk een baksteen aan bij.
Get a grip en krijg je leven terug. Dit is niet meer passievol, dit is pathetisch* .

_{* En dat is weer een understatement.}