En zo zijn we weer bij een
![]()
FINALE!
Waarin twee maal twee vrouwen het tegen elkaar gaan opnemen.
![]()
Ingmar Bergman regisseerde in 1966 met
Persona één van zijn grootste meesterwerken. De film draait om zuster Alma, gespeeld door Bibi Andersson, die de actrice Elisabeth (Liv Ullmann) moet verzorgen. Elisabeth lijkt gezond, maar weigert te spreken. De relatie tussen beide vrouwen wordt steeds complexer en bereikt een indrukwekkende apotheose. De film, die de doorbraak van Liv Ullmann betekende, werd niet overladen met prijzen. Na slechts een BAFTA-nominatie en twee NSFCA-awards toonde Bergman zich wel verheugd met de uitverkiezing tot Fok! Beste Film van 1966.
Op weg naar de finale versloeg Persona achtereenvolgens:
Persona (1966) - Gertrud (1964) 2 - 0
Jungfrukällan (The Virgin Spring, 1960) -
Persona (1966) 1 - 5
Sjunde inseglet, Det (The Seventh Seal, 1957) -
Persona (1966) 3 - 7
Fanny och Alexander (1982) -
Persona (1966) 4 - 7
![]()
Lukas Moodysson is op dit moment de meest geroemde Zweedse regisseur. Zijn doorbraak kwam in 1998 met het vertederende
Fucking Åmål. De film, in Engelstalige landen om begrijpelijke redenen bekend als
Show Me Love, gaat over het tienermeisje Agnes dat stilletjes verliefd is op de populaire Elin. Tragisch, lief en herkenbaar tegelijkertijd, voert Moodysson ons door het doolhof dat puberteit heet. Fucking Åmål trok in eigen land meer bezoekers dan
Titanic en viel in de prijzen op festivals over de hele wereld.
Op weg naar de finale versloeg Fucking Åmål achtereenvolgens:
Kauas pilvet karkaavat (Drifting Clouds, 1996) -
Fucking Åmål (1998) 0 - 3
Passion, En (Passion of Anna, 1969) -
Fucking Åmål (1998) 0 - 6
Fucking Åmål (1998) - Elling (2001) 5 - 1
Nattvardsgästerna (Winter Light, 1963) -
Fucking Åmål (1998) 4 - 4 (8,0 - 8,0; 8,2 - 8,4)