R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Denk je dat het niet nuttig is om eerst eens met een psycholoog te praten voordat je aan de medicijnen gaat?
Heb bij het RIAGG met meerdere mensen gesproken en daar komt niets nuttigs uit. Ik heb geen gerichte oorzaak voor het mezelf klote voelen. Ik voel me gewoon zo. Ze kunnen ook niet vinden waar het ligt en daardoor gaan ze liggen doordrammen op onderwerpen die er los van staan.quote:Op woensdag 21 december 2005 12:23 schreef Wolkje het volgende:
Denk je dat het niet nuttig is om eerst eens met een psycholoog te praten voordat je aan de medicijnen gaat?
En als dan ineens de zon weer schijnt dan is dat gevoel ook weer zo goed als weg. Dan sluimert het nog wel een beetje maar dan kan ik het heel goed negeren.
Als je echt last hebt van een winterdepressie (i.p.v. een "gewone" depressie in de winter) zul je niet zo verschrikkelijk veel baat bij een psycholoog hebben.quote:Op woensdag 21 december 2005 12:21 schreef DayFairy het volgende:
Uhmmm. Ik weet niet goed hoe ik dit duidelijk moet verwoorden maar ga toch een poging wagen.
Ik weet dat ik gerichte info moet vragen bij de huisarts maar daar kan ik vrijdag pas terecht en ik loop nu al te stressen.
Ik denk dat ik momenteel een winterdepressie heb. Alle symptomen komen overeen. Ik twijfel echter of ik het wel onder die noemer zomaar kan plaatsen. Ik heb er namelijk in de zomer soms ook last van. Niet zo erg en meestal maar 1 of 2 weken.
Nu is dat allemaal nog niet zo schokkend. Er zijn meer mensen met dat probleem. Maar nu begint het echt een belemmering voor mijn dagelijkse leven te vormen. En ik ben bang dat het op den duur mijn relatie verpest.
Ik ben extreem moe, heb knallende hoofdpijn en absoluut geen zin meer in sex.
Vanwege de eerste twee kan ik op mijn werk amper functioneren en om de laatste maak ik me erg veel zorgen vanwege mijn relatie. Mijn vriend zegt dat hij het begrijpt en dat hij echt niet hierom bij me weg gaat want hij houdt van me. En ik geloof hem wel maar de twijfel blijft dat het op de lange termijn (jaren) wel een probleem wordt.
Het Riagg heb ik geprobeerd en daar wil ik echt nooit meer naar toe. Dat helpt in mijn geval niet en ik wil daar geen waardevolle energie meer in steken.
Een collega heeft me aangeraden om bij de huisarts om medicatie te gaan vragen. Vandaar de afspraak vrijdagochtend.
Ik ben alleen huiverig voor het gebruik van medicatie. Misschien onterecht maar ik kom uit een familie waar er altijd heel moeilijk gedaan werd over het slikken van tabletten. druppels etc. Ik heb er dus ook geen ervaring mee maar ik wil van dit gedoe af.
Zou iemand me meer informatie kunnen en willen geven? Ik wil zo graag weer mezelf zijn maar het lukt me gewoon niet meer.
Als je elk jaar een groot verschil ervaart in hoe je je in de winter voelt en hoe je in de lente of zomer voelt, dan is winterdepressie zeker een mogelijkheid. Bij een winterdepressie is lichttherapie de behandeling met de beste resultaten (soms ondersteund met medicijnen).
Lichttherapie (m.b.v. van een speciale lamp die helder wit licht geeft) kan ervoor zorgen dat je na een paar dagen al duidelijk verschil gaat merken.
Bij een ziekenhuis of riagg kan je terecht voor lichttherapie. Bespreek het met je huisarts.
Ik merk inderdaad een wereld van verschil met de winter en de zomer (afgelopen zomer niet echt maar ja, de zomer was kort en mijn opa is toen overleden).quote:Op woensdag 21 december 2005 14:35 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Als je echt last hebt van een winterdepressie (i.p.v. een "gewone" depressie in de winter) zul je niet zo verschrikkelijk veel baat bij een psycholoog hebben.
Als je elk jaar een groot verschil ervaart in hoe je je in de winter voelt en hoe je in de lente of zomer voelt, dan is winterdepressie zeker een mogelijkheid. Bij een winterdepressie is lichttherapie de behandeling met de beste resultaten (soms ondersteund met medicijnen).
Lichttherapie (m.b.v. van een speciale lamp die helder wit licht geeft) kan ervoor zorgen dat je na een paar dagen al duidelijk verschil gaat merken.
Bij een ziekenhuis of riagg kan je terecht voor lichttherapie. Bespreek het met je huisarts.
Ik zal dit dus zeker met mijn huisarts gaan bespreken.
Dank je wel.
Ik ben benieuwd. En zoals ik in een ander topic al zei: vanaf vandaag worden de dagen weer langer...quote:Op woensdag 21 december 2005 15:35 schreef DayFairy het volgende:
[..]
Ik merk inderdaad een wereld van verschil met de winter en de zomer (afgelopen zomer niet echt maar ja, de zomer was kort en mijn opa is toen overleden).
Ik zal dit dus zeker met mijn huisarts gaan bespreken.
Dank je wel.
Ik zal vrijdag wel laten weten hoe dat gesprek gegaan is.quote:Op woensdag 21 december 2005 15:55 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Ik ben benieuwd. En zoals ik in een ander topic al zei: vanaf vandaag worden de dagen weer langer...
En ik hoop dat ik er iets van ga merken die langere dagen.
Bovendien heb ik ook wel iets leuks in het vooruitzicht .
.Mijn vriend heeft als kerstpakket (nou ja pakket ) een bon voor een hotelovernachting in Brugge gehad dus we gaan er binnenkort 2 daagjes even tussenuit.
) een bon voor een hotelovernachting in Brugge gehad dus we gaan er binnenkort 2 daagjes even tussenuit.
Het duurt alleen 3 maanden voordat je dat ook daadwerkelijk een beetje merkt....quote:Op woensdag 21 december 2005 15:55 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Ik ben benieuwd. En zoals ik in een ander topic al zei: vanaf vandaag worden de dagen weer langer...
Nou vooruit, eind februari begint het me meestal wel op te vallen.
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Bekend ja, en stress is idd niet bevorderlijk maar toch kan je het niet altijd tegenhouden dan. Terwijl je weet dat het gewoon maar een dipje van een paar uur kan zijnquote:Op woensdag 21 december 2005 11:14 schreef Lotjeb het volgende:
Pfew, even een dip.... stomme is dat ik meteen enorm in de stress schiet, bang dat weer in een depressie terugval.. En die stress is absoluut niet bevorderlijk
Bekend verschijnsel?
Tof! Ik ben net op tijd voor de gnoes!
Let's plant a tree
Let's plant a tree
Vandaag begonnen met Paroxetine (tegen angst/paniekstoornissen), zag er wel tegenop vanwege alle bijwerkingen die kunnen onstaan. Volgens de huisarts moet ik het effect tussen de 4 en 8 weken gaan merken, ben benieuwd
schorriemorie
Ik ben sinds 2 weken omlaag gegaan, van 75 mg naar 37,5 mg Efexor..
Alleen heb ik nu in plaats van XR(die geven het gedurende de hele dag af) gewone tabletten, en ik merk nu wel pieken en dalen in mijn stemming....
Alleen heb ik nu in plaats van XR(die geven het gedurende de hele dag af) gewone tabletten, en ik merk nu wel pieken en dalen in mijn stemming....
You don't have to know why you do something to stop doing it. All you have to do is to take a close look at what you are actually doing and decide to stop doing it for that moment!"
Bij het afbouwen van Effexor ga je inderdaad merken dat het redelijk snel afgebroken wordt. Mijn oplossing was toen om een XR-capsule open te maken, de helft van de korreltjes eruit te kieperen en de capsule weer dicht te schuiven. Zo had ik het XR-voordeel bij een lagere dosering.quote:Op donderdag 22 december 2005 13:41 schreef teigan het volgende:
Ik ben sinds 2 weken omlaag gegaan, van 75 mg naar 37,5 mg Efexor..
Alleen heb ik nu in plaats van XR(die geven het gedurende de hele dag af) gewone tabletten, en ik merk nu wel pieken en dalen in mijn stemming....
Ik slik nu een week mijn nieuwe Clomipramine 75 mg en daarnaast is mijn Paroxetine nu nog 10 mg.
Wel een raar idee om 2 soorten AD's te combineren maar mijn dokter heb gezegd dat het goed is :-)
Ik heb bijna geen last meer van tintelingen, de stresspieken hoog en laag zijn ook minder, ik ben weer ietsje rustiger. Dus voorzichtig gesproken lijkt het wat beter te gaan. Maar goed laat ik mezelf niet in de maling nemen, het duurt gewoon een paar weken.
Wel heb ik sinds de 1e dag dat ik ben begonnen elke dag hoofdpijn maar mijn KPT-er zegt dat dat ook kan komen doordat de clomipramine een goede uitwerking op mijn slapen lijkt te hebben.
Ik heb tenslotte 5 jaar heel erg slecht geslapen en nu elke nacht heel diep, achter mekaar door, wel met hele intensieve dromen, maar ik heb nu vannacht ook weer 9 uur als een blok geslapen en das lang geleden hoor! :-D
@Danzig: succes met je paroxetine! Goed naar je gevoel luisteren.
Als je nog moet hebben: ik heb nog 2 dozen hier liggen ;-) (grapje he!)
Wel een raar idee om 2 soorten AD's te combineren maar mijn dokter heb gezegd dat het goed is :-)
Ik heb bijna geen last meer van tintelingen, de stresspieken hoog en laag zijn ook minder, ik ben weer ietsje rustiger. Dus voorzichtig gesproken lijkt het wat beter te gaan. Maar goed laat ik mezelf niet in de maling nemen, het duurt gewoon een paar weken.
Wel heb ik sinds de 1e dag dat ik ben begonnen elke dag hoofdpijn maar mijn KPT-er zegt dat dat ook kan komen doordat de clomipramine een goede uitwerking op mijn slapen lijkt te hebben.
maar mijn KPT-er zegt dat dat ook kan komen doordat de clomipramine een goede uitwerking op mijn slapen lijkt te hebben.Ik heb tenslotte 5 jaar heel erg slecht geslapen en nu elke nacht heel diep, achter mekaar door, wel met hele intensieve dromen, maar ik heb nu vannacht ook weer 9 uur als een blok geslapen en das lang geleden hoor! :-D
@Danzig: succes met je paroxetine! Goed naar je gevoel luisteren.
Als je nog moet hebben: ik heb nog 2 dozen hier liggen ;-) (grapje he!)
ha! ik ben dus niet de enige met dit bij-effect van efexor dacht eerst altijd dat ik bijna nooit droomde, maar sinds ik Efexor slik is dat volledig veranderd: intensieve dromen (maak m'n partner er soms mee wakker), rare dromen,en "sticky"dromen -dromen waar je meerdere malen van wakker wordt, en die vervolgens door gaan of zichzelf tot in den treure herhalenquote:Op maandag 31 oktober 2005 15:43 schreef teigan het volgende:
Ik ben 2 maanden geleden omlaag gegaan met de EFexor, vanwege het vele en rare dromen, en nu begint het weer de kop op te steken...
verder weinig negatieve effecten.... moet binnenkort proberen af te bouwen, maar wil eigenlijk helemaal niet
Dat dromen heb ik met andere AD ook, Efexor heb ik nooit gehad. Best vervelend want soms droom je zo echt dat je niet eens doorhebt dat je nog slaaptquote:Op zaterdag 24 december 2005 18:52 schreef noabertje het volgende:
[..]
ha! ik ben dus niet de enige met dit bij-effect van efexor dacht eerst altijd dat ik bijna nooit droomde, maar sinds ik Efexor slik is dat volledig veranderd: intensieve dromen (maak m'n partner er soms mee wakker), rare dromen,en "sticky"dromen -dromen waar je meerdere malen van wakker wordt, en die vervolgens door gaan of zichzelf tot in den treure herhalen
verder weinig negatieve effecten.... moet binnenkort proberen af te bouwen, maar wil eigenlijk helemaal niet
Tof! Ik ben net op tijd voor de gnoes!
Let's plant a tree
Let's plant a tree
Ik kreeg hier telkens als ik het moeilijk had en me weer vreselijk down enzo voelde ook heel makkelijk Paraxetine voor geschreven,
Alleen daardoor voelde ik me vaak nog beroerder dan dat ik me al voelde, dus na de inkom tijd gelijk weer gestopt,
Want om nu aldoor stonend te zijn leek me ook niet alles.
Ik ben nu sinds augustus van de ad af en in combinatie met de psycholoog, gaat het naar omstandigheden goed met me.
maar voor mij persoonlijk geen ad meer
Alleen daardoor voelde ik me vaak nog beroerder dan dat ik me al voelde, dus na de inkom tijd gelijk weer gestopt,
Want om nu aldoor stonend te zijn leek me ook niet alles.
Ik ben nu sinds augustus van de ad af en in combinatie met de psycholoog, gaat het naar omstandigheden goed met me.
maar voor mij persoonlijk geen ad meer
We hopen dat ze je vleugels geven, zodat je overal kunt komen, dat je terugkomt in onze dromen, en met ons meevliegt in ons leven
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Ik wil je niet tegenspreken, maar voor zover ik weet wordt een depressie niet verklaard door een biologisch iets. Tekorten aan hersenstoffen zijn een bij-effect van hoe je je voelt, en wat je in je leven meemaakt, niet andersomquote:Op woensdag 2 november 2005 09:44 schreef UncleFunk het volgende:
Ik heb vandaag weer voor drie maanden Efexor meegekregen. De huisarts vertelde me dat ik waarschijnlijk een tekort heb aan endorfine in m'n hersenen, en dat de depressie die ik gehad heb en die nog steeds onderhuids voortsluimert - zonder reden eigenlijk - dus een biologisch probleem is.
Dat wil trouwens niet zeggen dat Antidepressiva niet heel nuttig kunnen zijn hoor
Sorry, maar ben je nu zelf aan het kloten met je medicatie? Moet je dat niet overleggen met je arts / psychiater / hulpverlenerquote:Op donderdag 22 december 2005 17:00 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Bij het afbouwen van Effexor ga je inderdaad merken dat het redelijk snel afgebroken wordt. Mijn oplossing was toen om een XR-capsule open te maken, de helft van de korreltjes eruit te kieperen en de capsule weer dicht te schuiven. Zo had ik het XR-voordeel bij een lagere dosering.
Het veranderen van je dosis is niet iets wat je zomaar moet doen.
Waarom zou dit niet besproken zijn?quote:Op zondag 25 december 2005 14:16 schreef JustJunior het volgende:
[..]
Sorry, maar ben je nu zelf aan het kloten met je medicatie? Moet je dat niet overleggen met je arts / psychiater / hulpverlener
Het veranderen van je dosis is niet iets wat je zomaar moet doen.
Tof! Ik ben net op tijd voor de gnoes!
Let's plant a tree
Let's plant a tree
Ik heb ook geen idee of het besproken is maar het lijkt me wel iets wat besproken is Het zijn gewoon ook medicijnen waar je veel moet uitproberen om tot een goed resultaat te komen.quote:Op zondag 25 december 2005 15:07 schreef JustJunior het volgende:
Dat dacht ik eruit op te maken Als het besproken was heb ik niets gezegd, sorry.
Tof! Ik ben net op tijd voor de gnoes!
Let's plant a tree
Let's plant a tree
Zoals Vava al vermoedde, was dit inderdaad in overleg met mijn arts. Ik had zelf het idee van het gebruik van halve porties "XR", maar mijn arts vond dat prima.quote:Op zondag 25 december 2005 14:16 schreef JustJunior het volgende:
[..]
Sorry, maar ben je nu zelf aan het kloten met je medicatie? Moet je dat niet overleggen met je arts / psychiater / hulpverlener
Het veranderen van je dosis is niet iets wat je zomaar moet doen.
Dat ben ik het niet helemaal met je eens. Er zijn depressies, die helemaal voortkomen uit een biologische (genetische) oorzaak (denk bijvoorbeeld aan een bipolaire stoornis, of een echte seizoensgebonden depressie), maar ook depressies, die vrijwel uitsluitend het gevolg zijn van "zware" gebeurtenissen zoals een groot geestelijk trauma of burn-out. Ik vermoed zelf, dat veel gevallen een mengvorm zijn, waarbij je een aanleg voor depressie hebt (zoals anderen bijvoorbeeld aanleg voor een hoog cholesterolgehalte hebben) en iets in je leven zorgt dat je die depressie ook krijgt. Wellicht daarom blijkt "pillen èn praten" vaak de beste aanpak.quote:Op zondag 25 december 2005 14:13 schreef JustJunior het volgende:
[..]
Ik wil je niet tegenspreken, maar voor zover ik weet wordt een depressie niet verklaard door een biologisch iets. Tekorten aan hersenstoffen zijn een bij-effect van hoe je je voelt, en wat je in je leven meemaakt, niet andersom
Dat wil trouwens niet zeggen dat Antidepressiva niet heel nuttig kunnen zijn hoor
Sorry, maar er is vooralsnog geen reden om aan te nemen dat er een soort depressie is die puur biologisch van oorzaak is. Genetica speelt een causale rol, maar andere biologische factoren (slaappatronen, neurotransmitterdeficiëncies, hersenabnormaliteiten etc.) zijn hoogstwaarschijnlijk neveneffecten van de depressie Voorzover bekend zijn er geen depressies die spontaan optreden, zonder enige "Life stressors".quote:Op maandag 26 december 2005 10:45 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Dat ben ik het niet helemaal met je eens. Er zijn depressies, die helemaal voortkomen uit een biologische (genetische) oorzaak (denk bijvoorbeeld aan een bipolaire stoornis, of een echte seizoensgebonden depressie), maar ook depressies, die vrijwel uitsluitend het gevolg zijn van "zware" gebeurtenissen zoals een groot geestelijk trauma of burn-out.
Maarja, dat zijn de theorieën van dit moment, en er word wel veel onderzoek gedaan naar het "melancholische" subtype, wat een beetje lijkt op wat jij in gedachten hebt
Die mengvorm, een interactie tussen aangeboren kwetsbaarheid en levensstress, is de gangbare theorie van dit momentquote:Ik vermoed zelf, dat veel gevallen een mengvorm zijn, waarbij je een aanleg voor depressie hebt (zoals anderen bijvoorbeeld aanleg voor een hoog cholesterolgehalte hebben) en iets in je leven zorgt dat je die depressie ook krijgt. Wellicht daarom blijkt "pillen èn praten" vaak de beste aanpak.
Dat wist ik niet. Ik dacht dat er mensen zijn, die ongeacht hoe hun leven verloopt, op een gegeven moment toch depressief zullen worden, hoe "perfect" hun leven ook is, maar zoiets is natuurlijk heel lastig na te gaan.quote:Op maandag 26 december 2005 11:07 schreef JustJunior het volgende:
[..]
Sorry, maar er is vooralsnog geen reden om aan te nemen dat er een soort depressie is die puur biologisch van oorzaak is. Genetica speelt een causale rol, maar andere biologische factoren (slaappatronen, neurotransmitterdeficiëncies, hersenabnormaliteiten etc.) zijn hoogstwaarschijnlijk neveneffecten van de depressie Voorzover bekend zijn er geen depressies die spontaan optreden, zonder enige "Life stressors".
Maarja, dat zijn de theorieën van dit moment, en er word wel veel onderzoek gedaan naar het "melancholische" subtype, wat een beetje lijkt op wat jij in gedachten hebt
