R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Dat is prima toch, succesquote:Op woensdag 7 september 2005 20:00 schreef purplerose het volgende:
[..]
Dankje, het koste even wat moeite, maar goed
Ik ben nu al 15 jaar zelf aan het klooien soms gaat het goed, vaak dus niet. Wil er nu wel heel erg vanaf, ben het zat dus maandag val ik er gelijk mee de deur in bij de maatschappelijk werker
soms gaat het goed, vaak dus niet. Wil er nu wel heel erg vanaf, ben het zat dus maandag val ik er gelijk mee de deur in bij de maatschappelijk werker
Denkt teveel, is te gelukkig en leeft teveel
Ik denk dat zoiets wel tot eetstoornis kan uitlopen zo'n idee van... Niet eten is niet goed, dus ga ik maar veel sporten. Dan kun je veel zeggen, maar weinig/niet eten is idd niet goed, maar vaak zó veel sporten ook zeker niet!quote:Op woensdag 7 september 2005 20:01 schreef boekenworm het volgende:
@ Sessy :Volgens mij is dat niet echt een eetstoornis dan...
Boekenworm ik ben ook niet zo'n fan van de psychische gezondheidszorg... Psychologen maken het probleem bij mij alleen erger, het lijkt erop of ze 't erom doen om mij aan het huilen te krijgen en daar vervolgens niks mee te doen. 't Is geen therapeutisch huilen, juist eerder andersom, iedere sessie verwondt me meer...
En het stomme was, ik wist en weet precies waar de schoen knelt en ik zeg tegen hun, hebben jullie geen cursussen of werkgroepen of weet ik veel om sociale vaardigheden aan te leren... Nee zeggen hun hebben we niet, moet je zelf leren... En that's it. Stom eigenlijk, vooral gezien hoe veel boeken er worden verkocht om sociale vaardigheden aan te leren en hoe veel mensen daarmee worstelen in hun tienerjaren en daarna.
En het stomme was, ik wist en weet precies waar de schoen knelt en ik zeg tegen hun, hebben jullie geen cursussen of werkgroepen of weet ik veel om sociale vaardigheden aan te leren... Nee zeggen hun hebben we niet, moet je zelf leren... En that's it. Stom eigenlijk, vooral gezien hoe veel boeken er worden verkocht om sociale vaardigheden aan te leren en hoe veel mensen daarmee worstelen in hun tienerjaren en daarna.
Ik zeg ook niet dat dat een eetstoornis is. Ik draag het meer als (deel)oplossing aan voor diegenen die hier zeggen de hele dag door te eten en aan te komen en zich daardoor kut te voelen (waardoor ze ongetwijfeld ook weer gaan eten etc)quote:Op woensdag 7 september 2005 20:01 schreef boekenworm het volgende:
@ Sessy :Volgens mij is dat niet echt een eetstoornis dan...
Valt mee, ze trainen iets van 2 uur per dag en doen er nog wat rek- strek- en massageoefeningen bij en rennen een wedstrijd per week of zo. Dan heb je nog niet eens 20 uur sport in de week. Ze hebben alleen zo veel spieren dat ook als ze niet rennen het wel verbrandt.quote:Op woensdag 7 september 2005 20:04 schreef erikkll het volgende:
[..]
Ik denk dat zoiets wel tot eetstoornis kan uitlopen zo'n idee van... Niet eten is niet goed, dus ga ik maar veel sporten. Dan kun je veel zeggen, maar weinig/niet eten is idd niet goed, maar vaak zó veel sporten ook zeker niet!
2 uur per dag is echt wel veel hoorquote:Op woensdag 7 september 2005 20:07 schreef Sessy het volgende:
[..]
Valt mee, ze trainen iets van 2 uur per dag en doen er nog wat rek- strek- en massageoefeningen bij en rennen een wedstrijd per week of zo. Dan heb je nog niet eens 20 uur sport in de week.
maargoed, dat mogen ze natuurlijk helemaal zelf weten, maar ik zou niemand aanraden zóveel te gaan sporten. Elke dag een half uur tot een uur (btje fanatieke) lichaamsbeweging is wel goed natuurlijk
Een gemiddelde topsporter traint alsnel 5 uur per dag. Dus dat valt wel mee.quote:Op woensdag 7 september 2005 20:09 schreef erikkll het volgende:
[..]
2 uur per dag is echt wel veel hoor
maargoed, dat mogen ze natuurlijk helemaal zelf weten, maar ik zou niemand aanraden zóveel te gaan sporten. Elke dag een half uur tot een uur (btje fanatieke) lichaamsbeweging is wel goed natuurlijk
Denkt teveel, is te gelukkig en leeft teveel
Het is alom bekend dat topsporters een veel grotere kans hebben op jonge leeftijd aan een hartaanval te overlijden dan mensen die af en toe sporten. Het stond laatst zelfs op de FOK frontpagequote:Op woensdag 7 september 2005 20:10 schreef boekenworm het volgende:
[..]
Een gemiddelde topsporter traint alsnel 5 uur per dag. Dus dat valt wel mee.
@ Boekenworm.... shit joh, te horen dat je nou niet bepaald de meest leuke dingen heb meegemaakt (meeeega licht uitgedrukt...)......
kan me indenken dat je na dat soort dingen alles liever én beter zelf oplost......
erg knap!
kan me indenken dat je na dat soort dingen alles liever én beter zelf oplost......
erg knap!
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
Ik wil erg graag sporten hoor, maar door mijn vermoeidheidssyndroom erbij ben ik blij als ik 1x in de week echt iets aan sport doe (zwemmen)
Uit een goeie worst hoort sap te komen! :7
Best place for a woman? Face down, ass up
In perfect love and perfect trust. An'ye harm none do what ye will
I Lipsmackers ftw baby! Yeahhh!
Best place for a woman? Face down, ass up
In perfect love and perfect trust. An'ye harm none do what ye will
I Lipsmackers ftw baby! Yeahhh!
@ purple: ik bedoelde gewoon 'eisen' dat er iemand puur naar de eetstoornis mag kijken
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
Ik denk dat het wel kan helpen als iemand nog niet zo 'ver heen' is: vrouwen die wel een beetje met hun figuur etc. bezig zijn kunnen er baat bij hebben om te sporten, want dan maakt het geen barst uit of je af en toe eens een reep chocola naar binnen werkt. En krijg je dus ook niet het schuldgevoel door het eten van die reep, waardoor je uit pure ellende nog meer gaat vreten en uiteindelijk misschien wel uitkomt op een eetstoornis.quote:Op woensdag 7 september 2005 20:06 schreef Sessy het volgende:
Ik zeg ook niet dat dat een eetstoornis is. Ik draag het meer als (deel)oplossing aan voor diegenen die hier zeggen de hele dag door te eten en aan te komen en zich daardoor kut te voelen (waardoor ze ongetwijfeld ook weer gaan eten etc)
Maar als iemand al niet meer in het 'beginstadium' zit en echt obsessief bezig is, zal sporten wsch neerkomen op 'obsessief sporten' en dat lijkt me ook niet goed. (Ofschoon extreem veel sporten waarschijnlijk wel minder snel tot de dood leidt dan niets eten )
[ Bericht 0% gewijzigd door thaleia op 07-09-2005 21:13:45 (verschrikkelijke en beschamende spelfout) ]
@thaleia: Sporten is op zich wel goed, maar je mag ook chocola eten als je toevallig níet gesport hebt. En voor mensen met eetstoornisneigingen wordt het al snel een perfectionistische regel: 1 reep chocola is een uur sporten. (Of weet ik hoeveel, ik weet gelukkig niet veel van calorieen.)
wat wil je dan dat iemand zegt?quote:Op woensdag 7 september 2005 19:06 schreef CleeJee het volgende:
[..]
...werkte het vaak maar zo....
(denk dat de eet drang groter is dan welke drang dan ook...)
Ja, het is moeilijk, zooo moeilijk..
Daar heeft iemand geen **** aan hoor.
De enige manier is om echt geen suikervolle dingen meer te eten,
en ja, dat is moeilijk, maar hey, als het mij gelukt is, lukt het anderen ook.
Nee, dat zeg ik helemaal niet haha
Maar soms lijkt het allemaal zo makkelijk "gewoon een knop omdraaien" of "doe dit en het lukt" terwijl het toch voor iedereen weer anders is.....
Maar soms lijkt het allemaal zo makkelijk "gewoon een knop omdraaien" of "doe dit en het lukt" terwijl het toch voor iedereen weer anders is.....
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
Hoi, ben er weer, mijn computer was dinsdagavond zowat geëxplodeerd!!! Voeding stuk, videokaart gefrituurd, argh! Ben meteen twee pagina's achter met lezen
Maar goed, gisteren was een heftig dagje: mijn vriendin had weer een gesprek gehad bij de kliniek, en dat was onverwacht nogal zwaar geweest. Ze was nogal opstandig omdat ze haar activiteiten allemaal moet stopzetten. Deze week worden er intern gesprekken gevoerd, en dan krijgt ze volgende week bericht, waarna opname zal volgen. Voor mij een hele opluchting, want ik zie het als een opening naar herstel, ook al zal dat heel moeilijk worden. Voor haar overheerste eerst boosheid omdat haar de controle over haar leven wordt afgenomen, daarna kwam de angst over wat komen gaat. Het is moeilijk om te zien hoe schuchter ze is geworden, maar ze kwam zelf naar me toe, vertelde me over haar gevoelens, en ik had eindelijk weer het gevoel dat ik er echt goed voor haar kon zijn.
Het is ongelovelijk wat voor angsten er boven kunnen komen: het zwarte denken viert wel zijn hoogtijdagen op dat soort momenten. Alles wat fout kan gaan zal dat ook wel doen, dat is de voornaamste gedachte. Ik hoop dat ze een beetje kan wennen aan het idee om opgenomen te worden, dat zou al heel wat schelen denk ik. Ik wil het eigenlijk ook nog met haar hebben over het open staan voor de behandeling, want mijn vriendin kennende zou ze behoorlijk haar kont tegen de krib kunnen gooien daar. Daar moet ik alleen nog een formule voor zien te vinden.
Nou ja, het is dus wel spannend, maar ik ben ontzettend opgelucht dat de kogel door de kerk is en dat er in elk geval wat vaart achter zit.
Maar goed, gisteren was een heftig dagje: mijn vriendin had weer een gesprek gehad bij de kliniek, en dat was onverwacht nogal zwaar geweest. Ze was nogal opstandig omdat ze haar activiteiten allemaal moet stopzetten. Deze week worden er intern gesprekken gevoerd, en dan krijgt ze volgende week bericht, waarna opname zal volgen. Voor mij een hele opluchting, want ik zie het als een opening naar herstel, ook al zal dat heel moeilijk worden. Voor haar overheerste eerst boosheid omdat haar de controle over haar leven wordt afgenomen, daarna kwam de angst over wat komen gaat. Het is moeilijk om te zien hoe schuchter ze is geworden, maar ze kwam zelf naar me toe, vertelde me over haar gevoelens, en ik had eindelijk weer het gevoel dat ik er echt goed voor haar kon zijn.
Het is ongelovelijk wat voor angsten er boven kunnen komen: het zwarte denken viert wel zijn hoogtijdagen op dat soort momenten. Alles wat fout kan gaan zal dat ook wel doen, dat is de voornaamste gedachte. Ik hoop dat ze een beetje kan wennen aan het idee om opgenomen te worden, dat zou al heel wat schelen denk ik. Ik wil het eigenlijk ook nog met haar hebben over het open staan voor de behandeling, want mijn vriendin kennende zou ze behoorlijk haar kont tegen de krib kunnen gooien daar. Daar moet ik alleen nog een formule voor zien te vinden.
Nou ja, het is dus wel spannend, maar ik ben ontzettend opgelucht dat de kogel door de kerk is en dat er in elk geval wat vaart achter zit.
Ami80, klinkt allemaal goed man!
Over het opstandige: het is niet aan jou om het daarover te hebben hoor...wees haar vriend maar en laat haar helemaal naar de opname toeleven....de therapeuten daar zullen haar snel genoeg doorhebben en zullen daar zeker op gaan reageren indien nodig. Ze zal daar dagen gaan krijgen dat ze erg blij is met de opname, maar ook zeker dagen dat zij het liefst de deur achter zich dichttrekt en weer verder gaat met haar (daarinmiddels verheerlijkte) leventje van vóór de opname.
Ik zou haar de komende dagen laten komen met dingen....het is natuurlijk enorm spannend enzo vor haar én voor jou....maar de grootste stap is hoe dan ook gezet!
Wat je wel aan kunt geven....dat hier op Fok ook velen net zo trots op haar zijn als jijzelf
Over het opstandige: het is niet aan jou om het daarover te hebben hoor...wees haar vriend maar en laat haar helemaal naar de opname toeleven....de therapeuten daar zullen haar snel genoeg doorhebben en zullen daar zeker op gaan reageren indien nodig. Ze zal daar dagen gaan krijgen dat ze erg blij is met de opname, maar ook zeker dagen dat zij het liefst de deur achter zich dichttrekt en weer verder gaat met haar (daarinmiddels verheerlijkte) leventje van vóór de opname.
Ik zou haar de komende dagen laten komen met dingen....het is natuurlijk enorm spannend enzo vor haar én voor jou....maar de grootste stap is hoe dan ook gezet!
Wat je wel aan kunt geven....dat hier op Fok ook velen net zo trots op haar zijn als jijzelf
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
hmmm, dat is niet altijd zo.....quote:Op woensdag 7 september 2005 22:10 schreef Wolkje het volgende:
[..]
en ja, dat is moeilijk, maar hey, als het mij gelukt is, lukt het anderen ook.
maar het in ieder geval proberen dat kunnen anderen natuurlijk altijd!
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
Ami80, fijn voor je(en je vriendin) dat er nu echt wat gaat gebeuren....
En dat opstandige is niet zo raar, de controle word haar afgenomen, nu moet zij doen wat zij zeggen....
Het begin zal het zwaarste zijn denk ik... Ze moet straks door gaan krijgen dat zoals ze nu bezig is de verkeerde kant uitgaat, en dat het niet uitmaakt hoe dik/dun je bent, maar dat je tevreden met jezelf moet zijn... Als ze dat zelf ziet, en ook zoiets heeft van ik wil niet steeds maar met eten bezig zijn, moe zijn, me rot voelen enzovoorts, dan gaat het allemaal wat sneller...
En dat opstandige is niet zo raar, de controle word haar afgenomen, nu moet zij doen wat zij zeggen....
Het begin zal het zwaarste zijn denk ik... Ze moet straks door gaan krijgen dat zoals ze nu bezig is de verkeerde kant uitgaat, en dat het niet uitmaakt hoe dik/dun je bent, maar dat je tevreden met jezelf moet zijn... Als ze dat zelf ziet, en ook zoiets heeft van ik wil niet steeds maar met eten bezig zijn, moe zijn, me rot voelen enzovoorts, dan gaat het allemaal wat sneller...
You don't have to know why you do something to stop doing it. All you have to do is to take a close look at what you are actually doing and decide to stop doing it for that moment!"
CleeJee: daar zeg je zo wat, het idealiseren van het leven voor de opname zal wel lastig worden inderdaad, ben benieuwd wanneer dat gaat komen. Maar daar ben ik niet bang voor hoor, want met alle mensen om haar heen die haar lief hebben kunnen we er in elk geval voor zorgen dat ze zich betrokken blijft voelen bij wat er met de mensen om haar heen gebeurt. Dat is belangrijk voor haar.
Het voelt ook wel als een opluchting hoor! Daar komt weer een andere onzekerheid voor terug natuurlijk, maar het voelt goed.
Teigan: ze weet dat het de verkeerde kant op gaat, maar het lukt niet om daar zelf iets aan te doen. Ik ben vooral benieuwd of, en zo ja wanneer, het punt gaat komen dat ze zelf progressie ziet en wat dat met haar doet.
Soms heeft ze wel van die opstandige buien tegenover die anorexia hoor: dat ze het superirritant vindt en er helemaal niet mee bezig wil zijn, dat ze normaal wil functioneren, dat ze het zat is om niet voor zichzelf te kunnen zorgen. Dus als ze die buien blijft houden, misschien dat dat haar dan motiveert straks...
Hebben jullie eigenlijk enig idee of vrienden en partner nog opgeroepen worden voor gesprekken?
Het voelt ook wel als een opluchting hoor! Daar komt weer een andere onzekerheid voor terug natuurlijk, maar het voelt goed.
Teigan: ze weet dat het de verkeerde kant op gaat, maar het lukt niet om daar zelf iets aan te doen. Ik ben vooral benieuwd of, en zo ja wanneer, het punt gaat komen dat ze zelf progressie ziet en wat dat met haar doet.
Soms heeft ze wel van die opstandige buien tegenover die anorexia hoor: dat ze het superirritant vindt en er helemaal niet mee bezig wil zijn, dat ze normaal wil functioneren, dat ze het zat is om niet voor zichzelf te kunnen zorgen. Dus als ze die buien blijft houden, misschien dat dat haar dan motiveert straks...
Hebben jullie eigenlijk enig idee of vrienden en partner nog opgeroepen worden voor gesprekken?
Ami80 Het zou best kunnen, ik heb zelf in de deeltijd aangegeven dat ik gesprekken wilde met mijn vriend met een spv'er, omdat onze relatie een beetje in de knel kwam..
En ik heb een systeemgesprek met mijn ouders gehad. Dat leek ze wel goed voor mij, en na veel aarzelen heb ik erin toegestemt, en ik heb er ook geen spijt van.
Verder hadden wij eens een informatiemiddag, en daar mocht je dan dus ook vrienden voor uitnodigen..
En ik heb een systeemgesprek met mijn ouders gehad. Dat leek ze wel goed voor mij, en na veel aarzelen heb ik erin toegestemt, en ik heb er ook geen spijt van.
Verder hadden wij eens een informatiemiddag, en daar mocht je dan dus ook vrienden voor uitnodigen..
You don't have to know why you do something to stop doing it. All you have to do is to take a close look at what you are actually doing and decide to stop doing it for that moment!"
Ami80: dat is aan de 'patient' om dat te bepalen tijdens de behandeling. Zoals je weet zijn wij als vriendengroep laatst bij de vriendin geweest en deze week had zij gesprek met haar ouders.
En....realiseer je ook dat jij gaandeweg de behandeling verbeteringen ziet, maar dat zij die waarschijnlijk niet ziet of niet wil zien bij zichzelf....
En....realiseer je ook dat jij gaandeweg de behandeling verbeteringen ziet, maar dat zij die waarschijnlijk niet ziet of niet wil zien bij zichzelf....
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
Aha, nou dan merk ik het wel! Ben sowieso wel benieuwd wat het behandelplan wordt.
@Teigan: Wat maakt een systeemgesprek anders dan een normaal gesprek? Wel knap van je dat je er zo open mee om kon gaan!
@Teigan: Wat maakt een systeemgesprek anders dan een normaal gesprek? Wel knap van je dat je er zo open mee om kon gaan!
