R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Dit is het vervolg op het topic 'Eetstoornissen'.
Laatste post:
Laatste post:
quote:Op maandag 5 september 2005 09:06 schreef CleeJee het volgende:
In de therapie wordt eerst het eten aangepakt inderdaad, om zo weer beetje 'gezonde basis' te kweken...pas daarna wordt ingegaan op de diepere oorzaken....voor anorexia patiëten die het al een aantal jaar hebben zal echt de hele spreekwoordelijke beerput open moeten om te genezen...
Er wordt ook vaak gezegd dat hoe langer iemand het heeft, hoe kleiner de kans op (volledige?) genezing....
Nieuw topic!! Gelukkig maar...heb er veel aan moet ik zeggen..goed om 'ervaringen' en 'kennis' te delen!
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
In dat geval heb ik goede hoop!
Het lijkt me ook dat hoe langer dat soort niet-eetpatronen in zijn gesleten, hoe lastiger het is om weer normaal met eten om te gaan. Maar of het voor de psychische kant ook op gaat dat het makkelijker is om te herstellen van een nog kortere eetstoornis dat betwijfel ik.
Het lijkt me ook dat hoe langer dat soort niet-eetpatronen in zijn gesleten, hoe lastiger het is om weer normaal met eten om te gaan. Maar of het voor de psychische kant ook op gaat dat het makkelijker is om te herstellen van een nog kortere eetstoornis dat betwijfel ik.
Zijn er hier toevallig ook mensen die zelf een behandeling achter de rug hebben?
I thought this day would never end...
Ik ook, brengt de boel op orde in die bovenkamer van me...quote:Op maandag 5 september 2005 09:40 schreef CleeJee het volgende:
Nieuw topic!! Gelukkig maar...heb er veel aan moet ik zeggen..goed om 'ervaringen' en 'kennis' te delen!
Kijk even in het vorige deel, daar staan verschillende posts van mensen die een ES hebben gehad!quote:Op maandag 5 september 2005 09:42 schreef Angel20 het volgende:
Zijn er hier toevallig ook mensen die zelf een behandeling achter de rug hebben?
Maar hoezo dat?
Dat is het zeker.....ik zal het je nog sterker vertellen: patiënten die al lang de ziekte hebben kunnen zich een leven zonder Ano niet voorstellen, zijn ook bang voor het leven zonder, willen het ook liever niet....
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
Ja, maar dat heeft mijn vriendin toch echt ook al hoor! Het geeft een gevoel van veiligheid, ze vertelde me dat het fijn voelde dat de nare emoties niet meer zo door komen. Bang voor wat komen gaat als ze weer herstelt, en dat maakt het beginnen ook zo moeilijk.
Oke zal het vorige topic ff nalezen, thanx.
Heb zelf ook internte + deeltijdbehandeling gehad
Heb zelf ook internte + deeltijdbehandeling gehad
I thought this day would never end...
Dat snap ik natuurlijk..."ze heeft het larenlang (..) kunnen redden, waarom zou het de komende jaren dus niet kunnen.." dat zijn vaak de ideeën...alleen zakken ze steeds dieper weg...
Goed te horen trouwens dat je goed gesprek met je vriendin hebt gehad en je nu meer over de intake weet....
Goed te horen trouwens dat je goed gesprek met je vriendin hebt gehad en je nu meer over de intake weet....
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
Wat had je als ik vragen mag? En ben je er vanaf gekomen?quote:Op maandag 5 september 2005 09:50 schreef Angel20 het volgende:
Oke zal het vorige topic ff nalezen, thanx.
Heb zelf ook internte + deeltijdbehandeling gehad
Hoi
Ik wil even een boek aanbevelen: "De geheime taal van eetstornissen van Peggy Claude-Pierre".
Heb verder geen behoefte om over dingen te gaan uitwijden, maar wil jullie deze tip niet onthouden
Ik wil even een boek aanbevelen: "De geheime taal van eetstornissen van Peggy Claude-Pierre".
Heb verder geen behoefte om over dingen te gaan uitwijden, maar wil jullie deze tip niet onthouden
Frankly my dear, I don't give a damn. Smike. O+.
Nou, een 'goed gesprek' over haar anorexia was het niet hoor! Dat kon ook niet, soms moeten de dingen even rusten. Het was meer dat ze me zo nu en dan iets vertelde over het vervolgtraject. Uit haarzelf, en dat is op dit moment beter dan wanneer ik ga vissen denk ik. Ze heeft namelijk zelf ook geen idee waar ze aan toe is, dus als iemand er dan steeds naar gaat vragen, dan maakt dat het nog extra frustrerend!quote:Op maandag 5 september 2005 09:53 schreef CleeJee het volgende:
Dat snap ik natuurlijk..."ze heeft het larenlang (..) kunnen redden, waarom zou het de komende jaren dus niet kunnen.." dat zijn vaak de ideeën...alleen zakken ze steeds dieper weg...
Goed te horen trouwens dat je goed gesprek met je vriendin hebt gehad en je nu meer over de intake weet....
quote:Op maandag 5 september 2005 09:42 schreef Angel20 het volgende:
Zijn er hier toevallig ook mensen die zelf een behandeling achter de rug hebben?
Ik. Bij de Ursula Leidschendam. Zeer tevreden over. (3 daagse deeltijd.)
Waarom is dat zo'n goede tip dan? Waarin verschilt dit boek van de boeken die ik al heb gelezen?quote:Op maandag 5 september 2005 09:58 schreef Ripley het volgende:
Hoi
Ik wil even een boek aanbevelen: "De geheime taal van eetstornissen van Peggy Claude-Pierre".
Heb verder geen behoefte om over dingen te gaan uitwijden, maar wil jullie deze tip niet onthouden
True.quote:Op maandag 5 september 2005 09:48 schreef Ami80 het volgende:
Ja, maar dat heeft mijn vriendin toch echt ook al hoor! Het geeft een gevoel van veiligheid, ze vertelde me dat het fijn voelde dat de nare emoties niet meer zo door komen. Bang voor wat komen gaat als ze weer herstelt, en dat maakt het beginnen ook zo moeilijk.
De eerste twee maanden werd het bij mij alleen nog maar kutter. Klooien met eten gaf me nog een beetje "macht" (althans dat dacht ik), en dan wordt ineens alles van je afgepakt. Maargoed, wat je er voor terugkrijgt is 100x beter.
Ik lees helaas niks over boulimia in het topic..
Ik heb 4daagse behandeling gehad bij Rintveld in Zeist
en nee (nog) niet 'genezen'....
Ik heb 4daagse behandeling gehad bij Rintveld in Zeist
en nee (nog) niet 'genezen'....
I thought this day would never end...
Peggy Claude-Pierre is een moeder met twee dochters die anorexia hebben gehad. Ze heeft haar dochters geholpen en vevolgens een kliniek opgericht waar ze een vrij hoog "genezings"percentage heeft.quote:Op maandag 5 september 2005 10:00 schreef Ami80 het volgende:
[..]
Waarom is dat zo'n goede tip dan? Waarin verschilt dit boek van de boeken die ik al heb gelezen?
Wat mij aanspreekt in haar boek en haar manier van werken is dat ze geen onderscheid maakt in verschillende soorten eetproblemen. Dus niet : "Je hebt anorexia als je aan dit en dit punt voldoet". Want naar mijn idee grijpen mensen dat soort 'checklisten' vaak aan als excuus om te zeggen: ja maar ik heb punt 3 en 4 niet dus ik heb het niet.
Ze zoekt naar oorzaken, maar ook naar praktische oplossingen die je als naaste van iemand mete en probleem ook kan uitvoeren, zodat je jezelf iets minder machteloos voelt.
Frankly my dear, I don't give a damn. Smike. O+.
Dát ga ik aan mijn vriendin vertellen! Die is namelijk ook nogal angstig dat haar leventje zoals ze dat nu heeft ('controle' over eetgedrag, leuke activiteiten, cursus) van haar worden afgenomen en ze er niks voor terugkrijgt behalve een moeilijke periode. Hoe lang heb je bij Ursula gezeten?quote:Op maandag 5 september 2005 10:03 schreef Toeps het volgende:
[..]
True.
De eerste twee maanden werd het bij mij alleen nog maar kutter. Klooien met eten gaf me nog een beetje "macht" (althans dat dacht ik), en dan wordt ineens alles van je afgepakt. Maargoed, wat je er voor terugkrijgt is 100x beter.
een jongen waar ik een tijdje goed mee omging heeft een eetprobleem gehad (nu niet meer)quote:Op maandag 5 september 2005 10:02 schreef hijgend_hert het volgende:
Is iemand hier toevallig bekend met eetziektes bij mannen?
Waarom mensen zich een leven zonder anorexia (bijv.) niet voor kunnen stellen is denk ik omdat dat hun leven is, hun manier om controle te hebben, hun manier om zelfvertrouwen uit te halen, om met tegenslagen om te gaan en ga zo maar door..
Overigens heeft een goede vriendin van mij anorexia gehad en die is er door individuele gesprekken weer bovenop gekomen, ze weegt nu ook ruim twintig kilo meer dan een jaar geleden.
Ik heb boulimia gehad, en voor mezelf vond ik boulimia een mislukte vorm van anorexia, dus wat haatte ik mezelf.quote:Op maandag 5 september 2005 10:07 schreef Angel20 het volgende:
Ik lees helaas niks over boulimia in het topic..
Ik heb 4daagse behandeling gehad bij Rintveld in Zeist
en nee (nog) niet 'genezen'....
Wat goed trouwens dat je hulp hebt gezocht, ik kan me je topic nog wel herinneren.
8 maanden. En dan nog de nazorg. Als het goed is heb ik volgende maand mijn laatste gesprekje met mijn psych. Maar al na een maand of 3 ging het echt stukken beter.quote:Op maandag 5 september 2005 10:07 schreef Ami80 het volgende:
[..]
Dát ga ik aan mijn vriendin vertellen! Die is namelijk ook nogal angstig dat haar leventje zoals ze dat nu heeft ('controle' over eetgedrag, leuke activiteiten, cursus) van haar worden afgenomen en ze er niks voor terugkrijgt behalve een moeilijke periode. Hoe lang heb je bij Ursula gezeten?
