Borstvoeding deel 12

Ik doe hetzelfde als Bix. Veel liggend voeden en idd hand/arm onder het kussen, werkt heel goed. Dat wegrolprobleem hadden we hier soms ook. 's Ochtends i het daarom ook altijd zo handig dat vriendje ook in bed lig. dan zeg ik: "Stutten maar!" en dan ondersteund hij Juultje zodat ie niet wegrolt.
En ja Saffier; het is zeker waar dat oefening kunst baart. Dus succes!

Ik heb even de behoefte om mijn frustraties te uiten. We zitten nu op de tiende dag van het kraamzorgplan. Sinds de 5de dag ben ik aan het kolven, merlijn heeft alleen de 7de dag nog een keer aan één borst gelegen. De rest kreeg hij dus afgekolfde BV vermengd met KV.

Vanaf vandaag krijgt Merlijn 100 cc per voeding aan BV en KV samen. Hij krijgt 6 voedingen. Ik kolf voor 5 van die voedingen en de opbrengst ligt nu over een dag op minimaal 1/3 van de 600 cc.
Ik vind nog steeds dat ik het keigoed doe en mijn man ook, ik had ook kunnen stoppen en volledig KV kunnen gaan geven, maar ik wil graag dat Merlijn wat BV krijgt als ik hem dat kan geven.

Ik ben al verschrikkelijk teleurgesteld dat de BV op het moment gedeeltelijk, gelukkig nog steeds niet helemaal, mislukt is. Het kolven is zwaar en kost dan ook best wel wat tijd, maar dit wil ik gewoon nog even volhouden, en ik weet dat ik trots op mezelf mag zijn dat het me al zo lukt.

_{Hoezo kraamtranen}

Je mag er ook trots op zijn hoor Randa! Kolven is ook enorm zwaar als je pas bevallen bent dus wat dat betreft vind ik het knap dat je er zo mee doorgaat!

Ik weet niet hoe lang je dit wil volhouden, maar ik heb ergens gelezen dat baby's rond de 6 weken opnieuw kunnen leren aanleggen. Dat stond volgens mij in 1 van de laatste 'ouders van nu' of 'wij jonge ouders' Dat ging ook over iemand waarbij het kindje niet goed dronk uit de borst, rond de 6 weken hebben ze een nieuwe poging gedaan (voor die tijd wel gekolft om de productie op peil te houden) en toen lukte het wel.
En als je echt graag BV wil geven is het misschien geen slecht idee om een lactatiekundige in te schakelen, misschien dat die nog tips/trucs heeft om Merlijn wel aan het drinken te krijgen?

Maar voor nu even een omdat je niet zomaar overstapt op KV en Merlijn toch de goede dingen van BV mee wil geven, ookal is het niet makkelijk!

Randa; ik vind je een held!!!! Je mag zeker trots zijn op jezelf. Hopelijk vind je de kracht om het nog even vol te houden en kan Merlijn straks lekker zelf drinken. Petje af hoor meis. En sterkte met je kraamtraantjes. heel normaal (en vooral ook heel herkenbaar) allemaal.

quote:

Op woensdag 4 januari 2006 11:43 schreef Saffier het volgende:

Nebelung dat zijn heel duidelijke plaatjes, bedankt. Maar op het tweede liggende plaatje lijkt de moeder op haar elleboog te steunen, dat vind ik nou net zo vermoeiend en als ik lig als het eerste plaatje heb ik moeite om mijn evenwicht te houden. Ik ga nog even verder 'zoeken' naar wat voor mij het prettigst is.

Je hebt wel doorgescrolt? Want er staan naar beneden nog meer liggende houdingen waar noch het gewicht dragen noch zelf moeten steunen bij aan te pas komt

Ik stop ook mijn arm onder mijn kussen, ik hou ook niet van steunen en prop een kussen achter het rugje van mijn kind. Practice makes perfect, moet je maar denken, komt goed joh

Succes!

Randa

Randa hoe gaat het met de bv? Ik heb de eerste 3,5 week alles gekolfd en gekolfd gegeven (op één á twee voedingen per dag na) omdat Tobias prematuur was en niet genoeg kracht had om het zelf uit de borst te halen. Ik weet dus hoe ongelooflijk zwaar dit voor jou is. Hou vol meid! (maar níet ten koste van jezelf)

Nebelung je bedoelt de fonteinhouding denk ik, die vind ik erg fijn daar val ikzelf zowat bij in slaap, lekker ontspannend dus. Die houding had mijn man ergens gezien/gelezen en zijn we gewoon gaan proberen. Tobias ontspant dan ook heel goed.
Op de een of andere manier wil ik heel graag op mijn zij voeden. Ik heb het toen aan de kraamhulp gevraagd om te oefenen met aanleggen, maar zij gebruikte een knuffelbeest als voorbeeld en daar bleef het bij, beetje jammer dus en misschien wil ik omdat zij het me niet uitgelegd heeft juist zo graag doen.

Inmiddels heb ik het een paar keer geoefend (mét arm onder mijn kussen! zonder erop te moeten steunen!) en op mijn linkerzij lukt het me tot nu toe het beste. Jammer voor mijn hubbie, want nu kijkt hij tegen mijn rug aan als hij erbij is. Als ik op mijn zij voed, krijgt Tobias de onderste borst prima te pakken en ik lig redelijk ontspannen, kan beter maar ik denk dat dat een kwestie van oefenen is. Maar de bovenste borst kan hij niet bij hoor ik moet dan zover doorrollen om in de buurt te komen bij hem dat dat niet lekker lukt. Met zijn tweetjes omdraaien vind ik wat onhandig, maar ach, dan oefen ik de andere kant ook meteen!

Randa, goed van je dat je doorzet met de borstvoeding. Het zou fijn zijn als het uiteindelijk lukt, zeker ook omdat je het zelf zo graag wil! Ik heb de eerste vier weken ook alles gekolfd...en dat was zeker zwaar en dubbelop, zeker met vingervoeden erbij (hoe doen jullie dat?) ...

Ik wil ook even m'n ei kwijt... ik ben echt een beetje oververmoeid aan het raken vanwege de drukte maar ook spanning omdat de borstvoeding nog steeds niet lekker loopt!
Een paar dagen geleden had ik nog teveel melk (dacht ik tenminste, het liep constant uit Emma's mondje en ze had veel last van krampjes/boeren/hikken) en nu lijkt het wel weer te weinig te zijn...ze heeft niet meer genoeg aan één borst maar drinkt heel lang aan één borst (met tussenpozen omdat het teveel pijn gaat doen en ik haar loskoppel en opnieuw aanleg) en daarna ook weer heel lang aan de tweede. Ze komt ook minstens om de twee uur, dus redelijk vaak...
Het gaat me echt opbreken, en ook Noa krijgt zo te weinig aandacht, ik heb veel te vaak de tv aanstaan voor Noa om haar maar 'zoet' te houden in de box en ik voel me erg schuldig tegenover haar... aan de andere kant voel ik me schuldig tegenover Emma als ik zou stoppen met de borstvoeding, ze vindt het duidelijk zó lekker aan de borst en drinkt helemaal niet goed uit een flesje (het gaat er wel in, maar ook met moeite)...

De reden dat het zo'n pijn doet is het aanlegprobleem vanwege mijn grote borsten, in combinatie met het temperament van Emma (ze is zo snel gefrustreerd als ze honger heeft, ook al wacht ik helemaal niet lang met haar aanleggen), ze hapt met een kleine mond de tepel heel snel, ondertussen eigenlijk de borst wegduwend met haar handje omdat ze zo ongeduldig is... ze is erg onrustig dus bij het aanleggen en dat maakt het alleen maar moeilijker ...
Ondertussen zit Noa vaak in de box te zeuren (ik kan het me voorstellen, het is ook ontzettend saai!) óf loopt rond in de kamer en valt af en toe waarna ik haar niet direct kan troosten...

al met al zit ik nu echt sterk te overwegen om te stoppen met bv... k heb met m'n man overlegd en ik wil het nog twee weken proberen vol te houden en als het dan nog niet beter is, ga ik waarschijnlijk stoppen en over op kv... vind het wel heel erg, maar ik wil niet dat het ten koste gaat van Noa!

saffier, ik heb er nog eens goed op gelet hoe ik dan lig bij de bovenste borst en ik moet inderdaad ook best een stuk doorrollen en steun daarbij dan wel een beetje met die bovenste hand achter anna op de matras. maar ik ervaar dat niet als vervelend/zwaar, en anna pakt dan vaak die arm die over haar heen hangt heel lief vast zoals ik al schreef, echt heel . het scheelt misschien als je een kussen onder die knie legt zodat je daar ook wat mee kunt leunen?

randa, petje af voor je doorzettingsvermogen, ik hoop ontzettend voor je dat het aanleggen uiteindelijk toch gaat lukken en merlijn lekker zelf bij jou kan drinken. je had je inderdaad zo uitgebreid voorbereid op het geven van borstvoeding, kan me goed voorstellen dat dit super frustrerend moet zijn.

suzanna, oe ja die TV, ik heb er ook schandalig veel gebruik van gemaakt om piet rustig te houden, en voelde me daar ook behoorlijk slecht over maar het was wel een van de weinige dingen die werkten. misschien scheelt het als je een paar video's / dvd's aanschaft (of misschien heb je die al) met 'verantwoord' kindermateriaal, waar ze niet al te snel door overprikkeld raakt? hier werkt tiktak bijvoorbeeld erg goed. en bumba. veel herhaling vinden ze vaak op die leeftijd ook alleen maar fijn. om de twee uur was hier ook echt heel lang aan de orde, en ik dacht ook dat ik dat nooit vol zou houden met piet erbij. maar op een of andere manier wende hij er ook steeds meer aan en vonden we ook manieren waarop ik tijdens het voeden toch ook piet aandacht kon geven. dan klom hij bijv. naast me op de bank (maar hij was dan ook iets ouder dan noa he, bijna 1,5 jr toen anna geboren is) en gingen we samen een boekje lezen. eerst was ie dan erg kwaad dat hij niet bij me op schoot kon zitten zoals we voorheen altijd deden, maar op den duur accepteerde hij 't toch wel. of ik ging bij piet en z'n blokken of auto's op de grond zitten met anna aangelegd 'op schoot' (maar die hapte vanaf 't begin vanuit alle 'standjes' perfect aan, dat scheelt) of in de draagdoek. nou, ik hoop dat het de komende weken beter gaat met aanleggen, zou al een stuk schelen als je van die pijn af was. je kent wel die trucs om haar mondje zo wijd mogelijk open te krijgen zodat je haar een wat grotere hap kunt laten nemen? ik weet 't zelf niet eens meer precies (want niet echt nodig gehad voor anna), maar ik geloof dat zachtjes op het kinnetje 'tikken' oid een van die trucjes is. en anders, als 't echt zo zwaar blijft, kan ik me goed voorstellen dat je beslissing in de richting van stoppen zal uitvallen hoor. je hebt in ieder geval je uiterste best gedaan, en emma zal heus wel aan de fles wennen. suces ermee!

Randa, jouw verhaal lijkt echt veel op die van mij. Ik heb 2 weken gekolfd (de eerste anderhalve week met de hand!) en kreeg er ook net 5 voedingen uit. Dat werd ook aangevuld met kv.

Toen ik ook ten einde raad was had ik mezelf voor genomen om een paar dagen me maar even neer te leggen bij dat ik moest kolven. En over een paar dagen probeerde ik het aanleggen dan weer en bouwde het langzaam op. Ik had wel hulp van een groep vrouwen (net zoiets als lactactie deskundigen) over de telefoon. In het begin legde ik dan alleen maar liggend aan. Dat was veel relaxter voor mijzelf en voor Joshua. Ik viel dan nog weleens in slaap en Joshua dronk dan zijn buikje vol en viel in slaap naast mij.

Dus wat ik jouw wil adviseren is, probeer jezelf neer te leggen bij het probleem dat je moet kolven. Je moet rust uitstralen en kalm kunnen zijn en dan diep ademhalen en het proberen wanneer je het denkt weer te kunnen.

Ik wilde toen ook echt bv geven en verlegde mijn grenzen ook elke keer. Ik wilde er pertinent niet in falen. Dus dat was mijn drijfkracht. Misschien ben jij het allang zat en wil je liever met Merlijn over op de kv. Meid dan heb je in ieder geval je best gedaan _{(weet je dat dat laatste zinnetje voor mij juist elke keer de drijfveer was, ik vond helemaal niet dat ik alles had geprobeerd, maar that's me)}

Suzanna, wat jammer joh dat het zo gaat bij jullie.
Ik kan me meer aansluiten bij Bix. Joshua was ongeveer dezelfde leeftijd toen Chantel geboren was. Ik heb hier trouwens bijna nooit de tv aanstaan [sub](alles te maken met Joshua's voorliefde aan knopjes van alle stereo apparatuur )[/sub Ik las vaak boekjes met Joshua. Of we zaten te spelen met zijn tupperware bal en figuurtjes. Hij daagde me vaak genoeg uit door van alles aan te raken wat niet mocht en dat doet hij nog wel vaak.
Het valt ook echt niet mee met nog zo'n dondersteentje die er rondloopt in de kamer. Ik hoop voor je dat het nog gaat verbeteren

Randa, ik sluit me bij de anderen aan, knap dat je het volhoudt. Cheyenne, mijn oudste weigerde vanaf het begin de borst, ze heeft er nooit uit gedronken. Het kolven hield ik niet lang vol. Na een kleine twee weken ben ik er mee gestopt.
Maar als ik toen had geweten wat ik nu allemaal weet (ik had destijds nog geen internet), had ik zeker weten doorgezet. Maar iedereen in mijn omgeving zei me dat het hoploos was en dat ik het op moest geven (zelfs de huisarts en verloskundige, kraamhulp enz.) en dan, uitgeput, ga je dat vanzelf geloven.

Misschien dat jij toch hoop kunt putten uit al die positieve verhalen die je hier leest? Maar ik vind zelf stoppen niet hetzelfde als falen. Je doet toch wat er op dit moment in je macht ligt?
Succes in ieder geval.

Mijn frustatie kwam vooral door een familielid, die vond dat ik "al zo weinig kolf". Terwijl ik vind ik nog aan het opbouwen ben en dat ook aan het resultaat te zien is. En bedankt voor alle antwoorden, die had ik gewoon even nodig, na een opmerking uit zo een hoek.

Door een verjaardag gisteren had ik maar 4 keer gekolfd ipv van 5, maar mijn resultaat is nog nooit zo hoog geweest, ik had 260cc gekolfd door de dag heen. Dat is bijna de helft van de voeding die hij op een dag krijgt. Vanmorgen bij de eerste kolfbeurt had ik gewoon één voeding voor hem gekolfd, dat heb ik nog niet voor elkaar gekregen gehad eigenlijk. Gewoon 100cc.
Ik ga nog even door, vooral omdat ik zie dat het resultaat geeft. Iedere dag laat ik hem ook nog mijn borst zien en leg hem dan liggend aan, maar hij is er eigenlijk veel te ongeduldig voor om er aan te gaan drinken. Hij doet het met een flesje zelfs nog fout.

Suzanna, wij zijn begonnen met vingervoeden, maar toen de kraamhulp bijna wegging toch overgestapt op de fles. Hij herkent en weet wel nog steeds hoe hij een tepel vast moet pakken, dus ik voorzie geen tepel/speenverwarring.

Ik denk ook dat onze Merlijn te ongeduldig of misschien zelfs te lui is om het goed te doen. Als het mislukt, weet ik ook dat het niet aan mij gelegen heeft.

quote:

Op zaterdag 7 januari 2006 12:10 schreef Randa_v het volgende:
Mijn frustatie kwam vooral door een familielid, die vond dat ik "al zo weinig kolf". Terwijl ik vind ik nog aan het opbouwen ben en dat ook aan het resultaat te zien is. En bedankt voor alle antwoorden, die had ik gewoon even nodig, na een opmerking uit zo een hoek.

Suzanna, wij zijn begonnen met vingervoeden, maar toen de kraamhulp bijna wegging toch overgestapt op de fles. Hij herkent en weet wel nog steeds hoe hij een tepel vast moet pakken, dus ik voorzie geen tepel/speenverwarring.

Ik denk ook dat onze Merlijn te ongeduldig of misschien zelfs te lui is om het goed te doen. Als het mislukt, weet ik ook dat het niet aan mij gelegen heeft.

Helaas staan de beste stuurlui aan wal! Probeer het je niet aan te trekken meid, met kolven krijg je meestal minder als wanneer je kindje bij je drinkt, je doet het dus hardstikke goed!

Met Tobias hebben we ook geen tepel/speenverwarring gehad hoor, zolang je allebei aan blijft bieden gebeurt dat ook niet zo snel zeiden ze mij in het zh.

En er is niks mislukt, de belangrijkste eerste melk heeft hij al van je gehad!

Bix, bedankt voor je reactie! Lief dat je er zo uitgebreid op ingaat, en inderdaad lijkt het wel wat op mijn situatie (behalve dan de extra problemen die ik heb met aanleggen etc. ) ...
Ik hoop dat ik binnenkort ook Noa op een andere manier kan bezighouden of een andere oplossing vinden, want ze heeft veel aandacht nodig, is een erg aanhankelijk kindje (als ze uit de box is loopt of kruipt ze constant achter me aan, als ik ergens ga zitten komt ze aan me hangen...) en dan is het extra moeilijk als ze minder aandacht krijgt. Ze is ook nog eens niet lekker de laatste tijd en dan slaapt ze ook slecht overdag...

Bedankt voor de steuntjes in de rug...

Randa, bij ons hebben we het vingervoeden ook niet lang nadat de kraamhulp weg was gestopt en zijn begonnen met flesvoeden. Het was gewoon té intensief anders.

Saffier; ik voed Julius ook (bijna) altijd op mijn zij, maar draai gewoon om als de tweede borst aan de beurt is. Even een klein gedoetje, maar ook daar wen je snel genoeg aan. 'Doorrollen' tot de bovenste borst dichtbij genoeg is heb ik persoonlijk altijd heel onhandig gevonden, maar goed, Bix doet dat blijkbaar wel altijd, dus het zal zeker per persoon en per (paar) borst(en) verschiilen.

Suzanna: Oeh meiske, dat klinkt zwaar zeg! Ik kan me je twijfel en frustratie erg goed voorstellen , al heb ik zelf nooit in een soortgelijke situatie gezeten. Ik hoop echt voor je dat er een stijgende lijn zit in de komende twee weken. Sterkte!

Randa; dat soort opmeringen idd lekker langs je af laten glijden hoor! kolven is zo veel intensiever dan gewoon voeden!!! iemand die daar geen ervaring mee heeft moet z'n bek houden. Zo! dat zeg ik ervan. En 260cc: goed man!!!

Hier dus een bijna gestopte borstvoedingsmoeder. ik produceer nog maar een klein beetje melk geloof ik. Genoeg voor 1 voedinkje per dag. Maarre..... ik merk dat ik het toch wel erg moeilijk los kan laten.
^{Ja ja, 3 maanden geleden zei ik ook al dat ik ging stoppen.... dus wie weet zit ik over 100 jaar nog steeds in dit topic...}

Ik denk dat bijna elke moeder dat heeft Renzell. Ik heb Joshua gevoed tot een week voor zijn eerste verjaardag en toen kwamen er nog maar een paar slokken uit, dus eigenlijk bijna niks. Maar toch deed ik het nog. Ik kon het gewoon maar niet loslaten.

Het is ook zo heel erg speciaal vind ik. Het zijn echt die momenten die je koestert met je kindje. Ze groeien in je buik en dan als ze geboren zijn voed je ze evengoed nog waarvan ze opgroeien.

Tja emokippie hier, maar ik ben blij dat ik de kans heb gehad om het te doen bij allebei mijn kinderen. Dat wil niet zeggen dat ik gestopt ben hoor met Chantel. In tegendeel, ik ga nog heel lang door als het zo gaat als nu.

Het grappige is dat je je weinig kan voorstellen van het geven van bv voordat je eerste kindje geboren is, dan alleen dat het natuurlijk is en goed voor ze.

Ik had het ook hoor renzell. Ik had dan ook express geen "nu-is-het-echt-de-laatste-keer-voeding" gedaan. Ik hield liever nog even de opties open zeg maar.
Achteraf baalde ik dat ik toch vrij snel gestopt was, maar jij hebt het iig een behoorlijke tijd volgehouden!

Renzell waarom zou je stoppen dan? Of wil je het zelf graag? Ik heb ook wel eens momenten dat ik denk "Pfff en nou heb ik er geen zin meer in" en toch iedere keer maar weer doorgaan. Nu heb ik besloten er pas mee te stoppen tot Jeremy zelf niet meer wil eten. Ik heb hem zo af en toe wel eens 'getest' door hem niet aan de borst te laten. Pff dan was het 1 groot drama van huilen en schreeuwen en vooral zielig kijken en met de handjes grijpen en roepen "mamaaaa etuhhh". Nou...dan brak mijn hart en wist ik het weer zeker "Neee jongen...mama stopt er niet mee, jij tuttert maar lekker door"

Dat doorrollen doe ik trouwens ook regelmatig... al hoef ik met mijn andere hand niet te steunen, ik hoef eigenlijk maar een klein stukje voorover te hangen en hij kan er bij. Ik doe dit alleen maar als ik erg lui ben en nog half slaap, anders ga ik gewoon op mijn andere zij liggen.

Weet je wat het is Miss_Take; de situatie hier thuis is momenteel ronduit kut. Mijn vriend zit al 2 maanden met een dubbele hernia en ik sta ff overal alleen voor; m'n werk, de verzorging van Juultje, het huishouden... Mijn werktijden zijn ontzettend onregelmatig, vaak ben ik 1 of 2 dagen thuis en dan ineens een dag van 's ochtends tot 's avonds weg. Mijn leven is een soort van heksenketel momenteel. Kolven lukt niet altijd tussendoor als ik in treinen of bussen zit om snel snel nog even m'n werk van die avond voor te bereiden ( ik heb er trouwens ook een bloedhekel aan gekregen omdat het steeds minder goed lukt, dus het frustreert me enorm). Verder is door het afbouwen, (wat ik al wel aan het doen was, ik voedde nog 2 tot 3 keer per dag) de productie behoorlijk teruggelopen en nu heb ik het gevoel dat de bronnen echt aan het opdrogen zijn om het zo maar te zeggen. Dus volgens mij zou ik of echt weer structureel meer moeten gaan voeden, of stoppen. De tussenvorm schijnt hier gewoon niet echt te werken. En de optelsom van alles maakt dat ik heb besloten te stoppen. Maar ik merk aan de andere kant dat ik het bijna niet eens over mijn hart kan verkrijgen om het op te schrijven. Ik wil het wel, maar ook helemaal niet!!! Ik mis het nu al. Dus ja.... de twijfel is er nog steeds. Vandaar dat ik ook hier de optie vooralsnog even open hou en hem af en toe toch nog aanleg. Pffff.... lastige dilemma's hoor.

Renzell, de tussenvorm werkte hier ook niet hoor..
Doordat ik een hele heftige buikgriep kreeg toen Saskia een maand of 9 was is in een dag mijn productie teruggelopen tot het bijna nulpunt. Saskia was op het kdv toen ik ziek in bed lag, wist van voor amper dat ik van achter nog leefde en heb die dag dus ook niet gekolfd en heb ook geen enkele stuwing gehad
De dag erna had ze duidelijk niet meer genoeg (bij lange na niet). Ik had natuurlijk een intensieve bv-dag in kunnen plannen, maar dat heb ik neit gedaan.
Nog wel een tijdje alleen 's morgens gegeven, maar al snel moest daar ook een fles achteraan omdat alleen bv niet genoeg was. En toen ze bijna 10 mnd was heb ik 't opgegeven.

Ik wilde aan de ene kant ook niet stoppen, aan de andere kant had ik er wel vrede mee dat ze dik 9 maanden heeft gekregen wat ik 't beste voor haar vond. Ik had 't toch maar mooi 9 maanden gedaan

(was ik niet ziek geworden, had ik misschien nog wel bv gegeven, ik weet 't niet. toch had ik ook altijd wel zoiets in m'n hoofd van 'als ze een jaar is, is het wel mooi geweest'. Ik had ook altijd erg last van m'n menstruatie.. de week voor die kwam had ik ook al minder melk.. dus dat was ook altijd frustreren van beide kanten)

Moraal van 't verhaal?
Geen Als 't niet meer gaat, gaat 't niet meer, en je moet doen waar jij je goed bij voelt. Geen mens kan je adviseren in die richting of die beslissing voor je maken.

Ow Renzell wat vervelend. Ik snap wel dat die bv net dat kleine beetje teveel is in je situatie.
Heel veel succes in ieder geval, je hebt het al lang vol gehouden en dat is mooi meegenomen. Mocht je het echt niet over je hart verkrijgen om te stoppen dan kun je het misschien alleen nog als 'troostborst' gebruiken... zo af en toe eens aanleggen als je samen rustig op de bank zit, of als hij verdriet heeft ofzo.
Maar als het je echt teveel wordt allemaal dan zou ik lekker stoppen en eens goed kijken naar wat voor een mooi mensje je al helemaal zelf hebt laten groeien al die tijd.

E.T.; erg herkenbaar dus hier. Een tussenvorm werkt gewoon niet altijd, helaas. Wel lullig zeg, dat het bij jou kwam doordat je ziek werd! Maar zoals je zegt, 9 maanden is niet niks en zo probeer ik ook maar te denken.

Miss-Take; die 'troostborst' wil ik idd blijven geven als ie verdrietig is of erg moe, op die manier houd ik stiekem ook nog een beetje de optie open om de productie weer op te krikken, mocht ik toch nog van gedachten veranderen. Nu alleen hopen dat de bronnen niet geheel opdrogen zodat elfs dat niet meer kan. Ach, ik zie wel. Ben toch ook best trots dat juul 9 maanden bij mij heeft kunnen drinken.

Renzell: ik vind 9 maanden al heel goed!! petje af hoor, zeker met jouw omstandigheden! Sterkte en hopelijk 'hoef' je niet echt te stoppen, zeker als je het eigenlijk niet wilt is dat erg jammer he... die troostborst miste ik bij Noa ook het meeste toen ik moest stoppen vanwege de zwangerschap van Emma.

Met een groter kind lijkt het me ook lastiger voeden. Ik zit me nu al af te vragen hoe ik dat straks moet doen, ik voed namelijk in de rugbyhouding en daarvoor kan je kind niet TE groot zijn natuurlijk! Heb wel uitgevonden dat ik dat op bed nog lang kan volhouden, als ik maar heeeeeeeeeeeeeeel veel kussens achter m'n rug doe, dan kan Emma nog 'naast' me liggen op een kussen zegmaar (volgen jullie het nog? ).

Ik heb trouwens deze week gemerkt hoe snel je productie omlaag kan gaan van oververmoeidheid en stress. Ik kolf nu 100 ml minder dan normaalgesproken... (ik heb gelukkig een overproductie, aan de ene kant soms lastig voor Emma maar zo kun je dipjes wel makkelijker opvangen)

Het gaat trouwens vandaag wel wat beter, omdat ik gisteren overwegend heb gekolfd, dan lijkt het de eerste tijd in ieder geval een stuk beter te gaan en doet het (natuurlijk) een stuk minder pijn.

voor al de kolvende dames een dikke . tis wat, dubbel werk leveren. Pfoe. Ik ben al een week of twee echt beetje te moe om nog extra te kolven, dus dat doen we dan maar niet. Geeft ook niet zo, maar is toch wel jammer. Er komt gewoon niet veel meer uit extra en dan is het teveel moeite voor te weinig... Maar goed.
Ondanks de tandafdrukken soms:X nog steeds bv. Ik had echt niet gedacht het zo lang nog leuk te blijven vinden, en fijn en troostend. "vloeibare liefde", dat is het. Voor mij en voor haar. En ik heb het soms harder nodig dan zij, lijkt het wel. Oh nou wordt ik er nog emotioneel van ook .

over die tandafdrukken: madammeke voert hier dan steeds de druk op, zodat ik t eerst niet eens door heb en op een gegeven moment blijf hangen en dan die tanden voel. En dan "foei nee!" en haar afkoppelen heeft zo weinig educatief nut (maar dan kan ik wel lekker even koele lucht blazen op de plek, au). Enig idee hoe ik dit kan voorkomen? behalve als ze moe is sneller afkoppelen natuurlijk.

oh trouwens, het werkt! had last van een tranend oog, beetje ontstoken ofzo, bv erin gesmeerd/druppeld en voila! geen last meer?! had niet helemaal echt gedacht dat t zou helpen, maar werkt dus wel

[ Bericht 11% gewijzigd door Jdee op 09-01-2006 22:25:47 ]

nou ja, veel meer dan duidelijk laten merken wanneer 't voor jou pijnlijk wordt kun je niet lijkt me. en waarom zou 't niet educatief/nuttig zijn? ze moet toch weten waar de grens ligt, dat kan ze alleen maar zo leren. sterkte ermee! hier komt het gelukkig *klop af klop af* niet/nauwelijks meer voor dat ze haar tanden erin zet.

Ik ben ontzettend blij dat hier de productie met de dag stijgt. De laatste dagen is deze minimaal met 10 cc gestegen. Gisteren had ik met 5 keer kolven gewoon 330 cc bijelkaar. Het valt me nog steeds allemaal mee, en ik ben dan ook heel erg blij dat Merlijn meer dan de helft van zijn voeding aan borstvoeding krijgt.

Iedere dag probeer ik hem een keer aan te leggen. Merlijn moet dan echt rustig zijn, want als hij niet rustig is, ben ik dat ook niet met aanleggen. Hij zoekt heel goed en vindt dan ook makkelijk de tepel. Alleen als je dan ziet hoe hij hem vastpakt, . Met zijn tong likt hij mijn tepel zeg maar, net een ijsje, hij zuigt niet hard genoeg aan de tepel en de tepel wordt helemaal in mijn borst geduwd. Net zoals de kraamhulp vorige week zei, als Merlijn de tepel en de tepelhof goed pakt is dat toeval. Hij zuigt hem dus ook niet vacuum.

Het enige wat ik kan doen is dus telkens mijn tepel weer uit zijn mondje halen, en hem opnieuw aanbieden, alleen is dit zeer frusterend voor Merlijn. Net als mij waarschijnlijk iets te ongeduldig. Maar dit is iets wat hij zelf moet doen en zelf moet leren.

Heeft er iemand al gekeken naar zijn tongriempje? Die kan te kort zijn, dan kan hij gewoon niet zuigen op de juiste manier.

quote:

Op dinsdag 10 januari 2006 11:18 schreef nebelung het volgende:
Heeft er iemand al gekeken naar zijn tongriempje? Die kan te kort zijn, dan kan hij gewoon niet zuigen op de juiste manier.

Nee, niet dat ik weet. Maar hij kan het ook goed doen hoor, alleen is dat vaak perongeluk. Aan de fles gaat het wel goed, alleen ook hier gaat hij soms likken.

quote:

Op dinsdag 10 januari 2006 11:16 schreef Randa_v het volgende:
Alleen als je dan ziet hoe hij hem vastpakt, . Met zijn tong likt hij mijn tepel zeg maar, net een ijsje, hij zuigt niet hard genoeg aan de tepel en de tepel wordt helemaal in mijn borst geduwd.

Dit klinkt voor mij toch erg als zuigverwarring, bij de fles gebruikt hij zijn tong immers op die manier om de stroom melk even te stoppen om te kunnen slikken. Aan de borst werkt dat natuurlijk niet. Oh godver, ik kan me echt kwaad maken op dat ziekenhuis van jou, want dat weer oplossen kost echt tijd en energie en daar heb je al zo veel van als jonge moeder Maar het kan wel, althans, bij mijn overbuurvrouw is het uiteindelijk goed gekomen (na vier weken alles kolven...pfff...) Mocht je daar echt voor willen gaan, doe dat dan alsjeblieft onder begeleiding van een lactatiekundige die met je meekijkt- duur, maar stel dat het lukt, dan heb je een extra motivatie om je zes maanden vol te maken (dat wilde je toch oorspronkelijk?), om de kosten er weer uit te halen

edit: leuke naam trouwens, Merlijn, daar heb ik er ook eentje van

Ik blijf het proberen, vandaag heeft Merlijn al twee van de drie voedingen aan gekolfde borstvoeding gehad. Dus al 200 cc van de 300cc.

Randa is een tepelhoedje niet iets voor Merlijn?

en bel even de VBN of de LLL, die kunnen je iig als deskundigen (wel vrijwilligers) te woord staan. www.borstvoeding.nl

Randa je bent trouwens een heldin al, dat je er zo voor gaat. Echt super.

quote:

Op dinsdag 10 januari 2006 15:47 schreef Saffier het volgende:
Randa is een tepelhoedje niet iets voor Merlijn?

Nee, hebben we toen de borstvoeding dreigde te mislukken ook geprobeerd. Hij duwt het tepelhoedje helemaal in mijn borst en gaat er net zoals bij een tepel aan likken.
Dat werkt dus ook niet.

Merlijn heeft vandaag weer een tijdje aan een borst gelegen. Hij bleef toch rustig proberen om de tepel te pakken. Weer heb ik regelmatig mijn tepel teruggepakt omdat hij alleen het puntje in zijn mond had. Op een gegeven moment leek hij het wel goed te hebben, hij heeft zeker 10 minuten liggen drinken tot hij in slaap viel en de tepel losliet, daarna bleef hij hem weer verkeerd pakken. Of hij nu echt heeft gedronken kon ik eigenlijk niet goed zien, wel dat hij het mondje goed omsloten had en zoog, ook mijn tepel zag er goed uit. (Hij heeft een dikke nek, het was me niet duidelijk of hij slikte.) Een half uur daarna wilde ik nog mijn borsten kolven en kreeg ik uit de borst waar hij had gedronken maar een 10cc eruit, normaal rond deze tijd kreeg ik met kolven er wel meer uit.

Het gaat waarschijnlijk nog even duren voordat hij het echt goed zal oppakken. Maar het gaat helemaal goed komen.

Je kunt bij het oortje vaak ook zien of ze slikken Randa... wat goed dat hij in ieder geval even heeft gedronken! (tien minuten is trouwens nog lang ook vind ik!) Dat is een begin he... dat geeft toch wel moed of niet? en geduld is echt het belangrijkste...dat moet ik ook nog steeds leren.

Als ik Merlijn een tepel geef, blijft hij hem wel vasthouden en valt zelfs in slaap. Het is een manier om hem rustiger te krijgen als hij onrustig is en het werkt ook nog. Op dat oortje zal ik opletten als hij weer drinkt aan de borst.

randa, 10 minuten, wow! als je goed luistert (en de omgeving is stil genoeg) kun je het slikken ook horen, zo'n 'klikje' hoor je dan.

vandaag heb ik zoiets raars, het kolven wil helemaal niet lukken. ik voel gewoon dat m'n borsten vol zitten maar er komt geen TSR. met veel 'borstcompressie' zoals dat zo mooi heet (meemelken noem ik 't) kreeg ik er toch nog zo'n 80 cc uit maar daarvoor ben ik wel 2x een kwartier of langer bezig geweest. ik ga 't eind van de middag nog eens proberen maar anders moet anna morgen dan toch maar een keer kunstvoeding krijgen op het kinderdagverblijf...

Emma drinkt sinds een paar dagen erg onrustig... ze komt hongerig over en pakt de tepel wel goed, maar na een paar slokken is ze heel erg onrustig en gaat ze zelfs liggen krijsen! Nu heb ik de fles geprobeerd en daar dronk ze 40 ml uit, maar meer ook niet... en dat dan 'in plaats van' een gewone borstvoeding. Ik vind het maar raar en maak me zorgen of ze wel genoeg binnenkrijgt.

Zou dit dan toch spruw kunnen zijn? Ik ben er gisteren mee naar de dokter geweest en die zag niets aan mijn tepels én niets bij Emma... ze heeft wel een receptje meegegeven maar ik heb het nog niet gehaald - niet zo slim misschien. Hebben kinderen bij spruw ook last met de flesdrinken of is dat alleen aan de borst?

Overigens... vanochtend dronk ze wel goed, rustig en lang... dat was één of twee keer, daarna was het 'mis'. Ik vind het maar vreemd en frustrerend...

Suzanna, dat doet 'mijn' Emma ook wel eens, ze is dan moe of moet boeren. Drinkt ze misschien onderhand meer per keer en dan minder vaak? Ik heb nog steeds dat ik niet goed kan inschatten wat er nou is als ze zo raar doet, ben er inmiddels wel achter dat ze 's middags gewoonweg minder drinkt dan 's morgens en 's avonds.
Het blijft lastig hoor met borstvoeding om goed in de gaten te hebben of ze genoeg drinkt, ik vraag het mij het nog steeds af maar als ik dan zie dat ze ontzettend tevreden is en alert enzo vind ik het wel weer best.

Jelief, Emma doet het echt heel vaak, ook 's ochtends (zoals gisteren) en 's avonds. Ik hoop maar dat het normaal is en dat ze 'gewoon moe' is, dat zou kunnen want slapen doet ze niet zo goed overdag (helaas, ik probeer van alles, zelfs in de draagdoek slaapt ze niet langer dan een half uurtje)

Ik weet niet of ze meer per voeding binnenkrijgt, want soms drinkt ze zelfs maar 2 minuten en wil dan helemaal niet meer, wat ik ook probeer. VAnochtend dronk ze echter wel een kwartier , heel rustig, terwijl ik dan het meeste melk heb! Ik ga haar nu weer aanleggen en kijken hoe ze nu drinkt (vanmiddag een fles gegeven dus).

Suzanna, wij hebben hier ook spruw gehad zonder dat er iets te zien was, pas na twee weken kreeg Baby echt witte plekken het mondje. Het zou dus wel kunnen. Maar dat verklaart dan de eerste rustige voeding niet helemaal.
Of het moet zo zijn dat je dan zoveel hebt dat het als het ware gewoon d'r mondje in loopt, dan zal het ook wel minder pijnlijk zijn, lijkt me.
Heeft ie ook even naar d'r oortjes gekeken? Misschien heeft ze oorpijn, dat schijnt ook pijnlijker te worden als ze hard moeten zuigen.

Ik heb er nog eens rustig over nagedacht (nadat de voeding van een uur geleden wel goed ging) en ik denk dat het probleem een te sterke toeschietreflex is. Ik heb namelijik wat extra melk afgekolfd voor de voeding en toen dronk ze een stuk rustiger. Ik vind het alleen zo raar dat ze dan 's ochtends wel goed dronk... dan heb ik toch juist extra melk..

Ik ben het minst deskundig wat BV betreft , dus ik roep ook maar wat me zo even te binnen schoot . Fijn dat het vanavond wel weer goed ging!

Merlijn heeft vandaag weer aan de borst gedronken. Hij heeft bijna een 20 minuten aan de borst gezogen, in beginsel liep het zelfs langs zijn mondje toen hij de borst eindelijk goed had. En daarna is hij gewoon in slaap gevallen, hij zoog 3 keer en hield weer rust en zo verder.

Het borstvoeding geven vind ik toch moeilijk. Althans zoveel opemerkingen en meningen in de directe omgeving maken het mij toch lastig. Ik wil wel borstvoeding geven, maar het moet niet iedere keer weer een gevecht zijn en op de momenten dat ik het zelf wil. Ik merk namelijk dat ik best tegenop zie soms omdat het zo een pijn deed, het borstvoeding geven met beschadigde tepels. Nu doet het ook een beetje pijn, omdat Merlijn het toch 2 keer pijnlijk verkeerd deed tijdens het drinken. Maar gelukkig ziet de tepel er gaaf uit. Ik voelde me er ook goed onder om hem de borst aan te bieden.

quote:

Op donderdag 12 januari 2006 16:25 schreef Randa_v het volgende:
Merlijn heeft vandaag weer aan de borst gedronken. Hij heeft bijna een 20 minuten aan de borst gezogen, in beginsel liep het zelfs langs zijn mondje toen hij de borst eindelijk goed had. En daarna is hij gewoon in slaap gevallen, hij zoog 3 keer en hield weer rust en zo verder.

Het borstvoeding geven vind ik toch moeilijk. Althans zoveel opemerkingen en meningen in de directe omgeving maken het mij toch lastig. Ik wil wel borstvoeding geven, maar het moet niet iedere keer weer een gevecht zijn en op de momenten dat ik het zelf wil. Ik merk namelijk dat ik best tegenop zie soms omdat het zo een pijn deed, het borstvoeding geven met beschadigde tepels. Nu doet het ook een beetje pijn, omdat Merlijn het toch 2 keer pijnlijk verkeerd deed tijdens het drinken. Maar gelukkig ziet de tepel er gaaf uit. Ik voelde me er ook goed onder om hem de borst aan te bieden.

Wat goed joh, er zit echt vooruitgang in hè?

Yep Nu alleen nog even uitzoeken hoe ik het ga doen als hij langzaam elke voeding weer aan de borst komt. Want met kolven haalde ik er nog niet een complete voeding uit. Hij leek na die 20 minuten, door zijn onrust, ook niet genoeg gehad te hebben en heeft dus nog een 40cc flesvoeding erbij gekregen. Daarna was hij wel rustig. En zal ik het maar één borst aanbieden of zal ik ze allebei aanbieden? Even kijken of ik er info over kan vinden, anders maar eens rond gaan bellen naar een lactatiekundige

Randa, ik begrijp wel wat je bedoelt. Het is jammer dat je er zo voor moet vechten... dat vind ik ook nog steeds lastig, want ook hier gaat het nog niet van een leien dakje en in het begin wilde ik er echt mee stoppen omdat het zo'n pijn deed...ik wilde vaak Emma eigenlijk niet aan de borst laten drinken omdat het zo'n pijn deed.
Nu gaat het wat betreft de pijn veel beter, ik heb veel minder vaak last en hoef ook bijna niet meer te kolven omdat het teveel pijn doet o.i.d.! Alleen drinkt Emma nu dus weer vaak heel onrustig aan de borst, en vanochtend was dat weer zo helaas... net voordat ik met Noa naar de dokter moest. Gelukkig ging de voeding vanmiddag wel weer goed.

Wat betreft je omgeving... waarom reageren ze zo? Dat is eigenlijk zo belachelijk he... ik besef wel dat ik in een bevoorrechte positie zit wat dat betreft, want in mijn familie is het 'borstvoeding? natuurlijk' en dat is natuurlijk wel motiverend. Alleen voel ik het wel zo dat het niet geaccepteerd zou worden (of met moeite) als ik de borstvoeding zou stoppen vanwege pijn o.i.d...en dat benauwt soms ook wel een beetje. Ik trek me er niet al te veel van aan, want borstvoeding geven doe ik vooral omdat ik het zelf wil, maar toch is zo'n druk vanuit je omgeving niet prettig.

Jammer dat het zo gaat Suzanna.

Ik ben blij dat ik nu doorgezet heb, maar voor hetzelfde geldt was ik gestopt. Wat dat betreft vind ik het jammer dan bekenden uit de omgeving er zo achteraan zitten dat borstvoeding zo goed is en ik vaker moet aanleggen en kolven omdat de productie te weinig en ga zo maar door. Maar waarom men zo doet weet ik niet.
Ik weet waar ik voor kies, maar het blijft mijn keuze en niet die van anderen. De "goede" raad is allemaal leuk en aardig uit de omgeving maar ik weet ook dat het niet uitmaakt als het toch nog mocht mislukken, ik en Merlijn hebben het geprobeerd en flesvoeding is op zich ook goed. Al is het natuurlijk wel jammer.

Oh, bij jou is het dus ook zo dat het juist gestimuleerd wordt... Volgens mij denken die mensen dat je niet hard genoeg je best doet als de borstvoeding 'niet lukt' en vinden ze dat je het maar even moet volhouden. Zo van: 'Stel je niet aan, borstvoeding is voor iedere vrouw in het begin moeilijk'... wat ze niet beseffen is dat het bij jou (en mij ook) HEEL moeilijk is en dat dat niet normaal is!!!!!!! Wat is belangrijker... dat het met jou én Merlijn goed gaat of alleen maar met Merlijn omdat hij borstvoeding krijgt?

Daarnaast zijn er ook heel veel vrouwen die borstvoeding niet eens proberen en daar heb ik dan wel een beetje moeite mee. Je mist zoveel (tenzij het zowiezo niet zou lukken natuurlijk!) en het is inderdaad het beste voor je kindje en dan kun je het toch in ieder geval proberen, denk ik dan. Een vriendin van mij had echter ook erge pijn bij het aanleggen etc., voordat ik zwanger was van Noa vond ik het raar dat ze gestopt was maar daarna heb ik er veel meer begrip voor gekregen dat ze het maar een paar dagen heeft volgehouden, ik kon het me zelfs voorstellen! Dat ik het vol heb gehouden is ook alleen maar omdat ik toch de voordelen van borstvoeding t.o.v. flesvoeding inzag naast de pijn.

Daarom is ook eigenlijk de enige reden dat ik het nu volhoud dat ik goede herinneringen (opzich) heb aan de borstvoedingsperiode met Noa. Uiteindelijk vond ik het vreselijk om te moeten stoppen vanwege te weinig melk (volgende zwangerschap) en elke voeding was weer zo fijn, gezellig en makkelijk dat ik eigenlijk niet wilde stoppen. Flesjes maken vind ik nog steeds een crime trouwens...'s nachts uit je bed om een fles te maken is niet echt een pretje. Dat moet jij trouwens nog wel natuurlijk...breekt dat je ook op?

Wat een lang antwoord trouwens...

ik wil niet vervelend doen maar pver het algemeen is het ook zo dat als je vakaer aanlegt of kolft de productie verhoogt word.
ik deed altijd als ik weer eens dacht dat ik te weinig had 1dagje eerst maxim laten drinken, dan 1 1/2 uur later kolven, dan weer 1 1/2 uur later maxim eerst dat gekolfde op laten drinken en dan weer aanleggen. meestal had ik de volgende dag alweer "schiettieten" zoals ik dat noemde.

en je niks aantrekken van die mensen in je omgeving hoor of goed bedoelde adviezen en blabla (uhh includes me) gewoon lekker doen wat jij wil, en waar je je goed bij voelt. dat is het voornaamste