Een kat van ons (wij hadden er 7
![]()
) had dus ook epilepsie. De eerste keer schrik je je rot, wij dachten ook dat hij ergens in stikte of zo! (zoals ik ergens anders dus las) Mij man ook zijn bek open proberen te krijgen en net wat ik las, jawel kaken klappen dicht en tanden diep in zijn hand! De DA dacht ook dat er iets in zijn keel zat, gelukkig toen de 2e aanval (maanden later) kwam hebben we de dierenambulance gebeld. Toen die kwam was het natuurlijk al weer over, maar die man herkende het meteen! Oh zeker een epilepsie aanval, wij nog van neeeeh joh kom je daar nou bij?
![]()
(jeetje zeg wat komen er herrinneringen terug door dit topic én de filmpjes
![]()
) Anyway, Ricky (de grote rode kater dus) kreeg dus ook fenobarbitol, dit ging een tijd goed alhoewel er af en toe aanvallen tussendoor kwamen en wij de dosis weer moesten verhogen. Maar wat afschuwelijk is het toch als je in je bed ligt en je hoort opeen het "bonken" weer! Ik probeerde hem wel altijd een beetje vast te houden want tijdens een aanval had hij al eerder eens een hoektand afgebroken omdat hij zo op de grond bonkte
![]()
Ik wil jullie niet ontmoedigen maar Ricky kreeg na verloop van tijd toch ook last van zijn hersenen en hart, elke aanval is een aanslag op die hersentjes én hart. Ik geloof dat hij een jaar of 6, 7 was toen hij zijn eerste aanval kreeg en is helaas "maar" 11 jaar geworden. (flinke hartaanval) Ik zeg "maar" omdat er 2 17 en 18 jaar zijn geworden. (van de 7 heb ik er nu nog 1 over
![]()
) Goh ik zou een boek kunnen schrijven over die katten van mij
![]()
Ik wens jullie heel veel sterkte en ik hou dit topic in de gaten!