[INFO] Baarmoederhalskanker

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2005 12:07 schreef Maerycke het volgende:

[..]

Ik slik dus geen pil (ook op aanraden van de gyeacoloog overigens, die het nut er niet van inziet om een ongesteldheid 'mechanisch' op te wekken) en ikzelf daar ook geen voorstander van ben. Het zorgt er alleen voor dat de uitstrijkjes wat spannender zijn...

Ik heb heel lang de pil geslikt, behalve in de periode dat ik met vruchtbaarheidsbehandelingen bezig was. Ik ben ongeveer anderhalf jaar geleden gestopt, omdat ik geen zin meer had in die hormonen en wilde kijken of mijn menstruatie weer op gang zou komen, misschien. Dat is dus niet het geval, dus vloei ik al die tijd al niet. Kennelijk is dat toch niet goed.

@Maerycke en miss_sly: hebben jullie wel aan anti-conceptie gedaan? Zo ja, wat? Zo nee, wat gebeurde er dan tijdens de menstruatie met jullie?

Ik heb toen ik een jaar of 15 was (omdat toen al bleek dat mijn menstruatie een zooitje was) een tijd aan anti-conceptie gedaan (een jaar of 2 denk ik). Het punt is (en dat zie ik nu miss_sly dus ook zeggen): dat het gewoon stopt zodra je met de pil stopt.

Ik heb heel af en toe (en dat is nu dus al 20 jaar lang) dat de menstruatie spontaan op gang komt, maar dan word ik het 1 of 2 keer en daarna blijft het rustig weer 2 jaar weg. Er is geen peil op te trekken in ieder geval. En menstrueren is hier denk ik hetzelfde als bij andere vrouwen... niet extreem veel erger in ieder geval. Ik heb wel dat wanneer er inderdaad een 'spontane menstruatie' plaatsvindt.. vreselijk veel last van m'n hormonen (sjagerijnig, instabiel, etc.) en soms wel drie of vier weken lang vóórdat er de menstruatie er is.

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2005 12:15 schreef Mickeys het volgende:

[..]

Mensen om mij heen die het weten zeggen dat ik een sterke vrouw ben. Ze moesten eens weten. Voor de buitenwereld ben ik misschien sterk, maar ze hebben mij in die tijd en de tijd erna niet gezien toen ik in bed lag te huilen terwijl in de tijd dat ik nog getrouwd was hij lag te snurken. Je probeert het weg te stoppen, je hoort nl niemand in je omgeving er over praten dus ik moet me niet zo aanstellen denk je dan.... tja, dat is dus fout. Daarom vind ik het voor mezelf nu de tijd om het toch naar buiten te brengen en het verhaal te vertellen zoals ik dat mee heb gemaakt. Ik ben overigens wel benieuwd naar anderen die het ook hebben moeten doorlopen hoe zij er mee om zijn gegaan en hoe zij het hebben beleefd. Zo kan je elkaar misschien helpen, maar ook voor de meiden waar het misschien net mee gebeurd of misschien wel nog gaat komen (ook al gun ik dit echt niemand)

Sterk is vaak alleen voor de buitenwereld toch? Ik heb momenteel ook vreselijk de zenuwen over de onderzoeken die momenteel lopen, maar doe verder alsof er niets aan de hand is. Dat je van binnen dood gaat, merk je alleen zelf. Wat jou overkomen is, is gewoon vreselijk.. daar zijn eigenlijk geen woorden voor..

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2005 12:18 schreef Maerycke het volgende:
Ik heb toen ik een jaar of 15 was (omdat toen al bleek dat mijn menstruatie een zooitje was) een tijd aan anti-conceptie gedaan (een jaar of 2 denk ik). Het punt is (en dat zie ik nu miss_sly dus ook zeggen): dat het gewoon stopt zodra je met de pil stopt.

Ik heb heel af en toe (en dat is nu dus al 20 jaar lang) dat de menstruatie spontaan op gang komt, maar dan word ik het 1 of 2 keer en daarna blijft het rustig weer 2 jaar weg. Er is geen peil op te trekken in ieder geval. En menstrueren is hier denk ik hetzelfde als bij andere vrouwen... niet extreem veel erger in ieder geval. Ik heb wel dat wanneer er inderdaad een 'spontane menstruatie' plaatsvindt.. vreselijk veel last van m'n hormonen (sjagerijnig, instabiel, etc.) en soms wel drie of vier weken lang vóórdat er de menstruatie er is.

Bij mij is het dus ook zo onregelmatig (varieert van 2 maanden tot 2 jaar), maar als het dan komt, dan is het vaak ook problematisch. Al 2 keer gehad dat ik 's nachts naar de apothekerpost moest voor een hormonenkuur omdat ik echt veel te veel bloed verloor (echt extreem veel, dat kun je je niet voorstellen). Heb een half jaar verschillende pillen gehad, maar kreeg heel veel klachten als hoofdpijn, buikpijn, borsten als betonblokken, enz. Heb nu sinds 3 maanden de Mirena, hopen dat dat goed uitpakt. Als ik nu al zeker wist dat ik geen kinderen kan krijgen en/of wil, had ik morgen alles nog weg laten halen...

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2005 11:17 schreef TheSilentEnigma het volgende:

[..]

Ik heb ook PCO, en ben pas 24.

Ik sluit me hierbij volledig aan...
Gisteren heeft de gyn het bij mij ontdekt.

Lees nu ook vanalles na en het begint allemaal wat wazig te worden als ik lees wat de gevolgen kunnen zijn op lange termijn...

Uitstrijkje heb ik ondertussen al een stuk of 5 keer laten nemen, jaarlijks laat ik dat doen, in de grote vakantie. Zo moet ik nooit twijfelen wanneer ik dat normaalgezien laat doen. En vergeet ik het ook niet

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2005 12:22 schreef TheSilentEnigma het volgende:

[..]

Bij mij is het dus ook zo onregelmatig (varieert van 2 maanden tot 2 jaar), maar als het dan komt, dan is het vaak ook problematisch. Al 2 keer gehad dat ik 's nachts naar de apothekerpost moest voor een hormonenkuur omdat ik echt veel te veel bloed verloor (echt extreem veel, dat kun je je niet voorstellen). Heb een half jaar verschillende pillen gehad, maar kreeg heel veel klachten als hoofdpijn, buikpijn, borsten als betonblokken, enz. Heb nu sinds 3 maanden de Mirena, hopen dat dat goed uitpakt. Als ik nu al zeker wist dat ik geen kinderen kan krijgen en/of wil, had ik morgen alles nog weg laten halen...

Dat heb ik nu dus.. Ik loop nu voor de tweede keer met een eileiderontsteking (die m'n baarmoeder, buikwand en blaas ook heeft aangetast) en ben al 8 weken thuis. Ik kan waarschijnlijk geen kinderen krijgen (zelfs niet met de meest uitgebreide hormoonbehandelingen) en loop waarschijnlijk alleen maar meer gezondheidsrisico's op als ik gewoon blijf doorlopen op deze manier.

Maar ik kan dus geen beslissing nemen, omdat ik niet weet of ik later wel kinderen wil als ik de juiste vent tegenkom. Als ik er rationeel over nadenk, dan weet ik dat het toch niet gaat.. en dat kinderen niet voor mij zijn weggelegd.. maar dat doet niets af aan het gevoel en de kinderwens..

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2005 12:27 schreef leonieke het volgende:

[..]

Ik sluit me hierbij volledig aan...
Gisteren heeft de gyn het bij mij ontdekt.

Lees nu ook vanalles na en het begint allemaal wat wazig te worden als ik lees wat de gevolgen kunnen zijn op lange termijn...

Uitstrijkje heb ik ondertussen al een stuk of 5 keer laten nemen, jaarlijks laat ik dat doen, in de grote vakantie. Zo moet ik nooit twijfelen wanneer ik dat normaalgezien laat doen. En vergeet ik het ook niet

Ik heb nog nooit een uitstrijkje laten doen. Ook nog nooit een gyn over gehoord...

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2005 12:28 schreef Maerycke het volgende:

[..]

Dat heb ik nu dus.. Ik loop nu voor de tweede keer met een eileiderontsteking (die m'n baarmoeder, buikwand en blaas ook heeft aangetast) en ben al 8 weken thuis. Ik kan waarschijnlijk geen kinderen krijgen (zelfs niet met de meest uitgebreide hormoonbehandelingen) en loop waarschijnlijk alleen maar meer gezondheidsrisico's op als ik gewoon blijf doorlopen op deze manier.

Maar ik kan dus geen beslissing nemen, omdat ik niet weet of ik later wel kinderen wil als ik de juiste vent tegenkom. Als ik er rationeel over nadenk, dan weet ik dat het toch niet gaat.. en dat kinderen niet voor mij zijn weggelegd.. maar dat doet niets af aan het gevoel en de kinderwens..

Ja, het is een lastige keuze. Al eens aan een spiraaltje gedacht?

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2005 12:12 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Ik heb heel lang de pil geslikt, behalve in de periode dat ik met vruchtbaarheidsbehandelingen bezig was. Ik ben ongeveer anderhalf jaar geleden gestopt, omdat ik geen zin meer had in die hormonen en wilde kijken of mijn menstruatie weer op gang zou komen, misschien. Dat is dus niet het geval, dus vloei ik al die tijd al niet. Kennelijk is dat toch niet goed.

Ik ben 8 maand geleden om dezelfde reden gestopt met de pil: om te zien of mijn cyclus nu eindelijk eens op gang zou komen (ik ben er dan ook 24)
Myn gynaecologe wil toch vanaf september dat ik terug de pil neem (een echte kinderwens is er nu nog niet) omdat ze wil dat ik regelmatig menstrueer.
8 maand vindt ze al meer dan lang genoeg.

Misschien toch nog eens navragen miss_sly of het niet beter zou zijn om terug de pil te nemen? Ik ga normaalgezien gewoon terug Yasmin nemen (die werkt ook vochtafdrijvend zeggen ze, dus daar zou ik niet te veel van bijkomen... die hormonen hebben me al genoeg doen bijkomen (paar kuren duphaston moeten slikken ook ) en ik heb het al moeilijk genoeg om wat gewicht te verliezen (zou ook aan die pco kunnen liggen)

Jeetje wat een verhaal! Ik ben nog veelste jong om een uitstrijkje te laten maken, maar als ik 30 ben ga ik 't zeker doen!
Moedig van je om je verhaal op Fok! neer te zetten

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2005 12:15 schreef Mickeys het volgende:

[..]

Ik ben overigens wel benieuwd naar anderen die het ook hebben moeten doorlopen hoe zij er mee om zijn gegaan en hoe zij het hebben beleefd. Zo kan je elkaar misschien helpen, maar ook voor de meiden waar het misschien net mee gebeurd of misschien wel nog gaat komen (ook al gun ik dit echt niemand)

Nou, hier is er eentje die het (minder ingrijpend) ook heeft meegemaakt.

Na de geboorte van mijn tweede kind, ik was toen 25 jaar, werd er standaard bij de nacontrole een uitstrijkje gemaakt.

Enige tijd later werd ik door de gyn. opgebeld met de mededeling dat ik PAP 3b had en dus moest komen voor verdere behandeling.
Hoewel hij het heel tactisch bracht (gelukkig had ik een geweldig aardige en kundige gyneacoloog) ben ik ook enorm geschrokken en zag me al dood in de kist liggen.

In 1e instantie is er een biopsie gedaan voor verder onderzoek. Daarbij werd een klein stukje baarmoedermondweefsel weggenomen.
Hoelang het duurde voor de uitslag kwam weet ik niet meer precies, maar het bleef bij pap 3b.

De arts stelde toen een konisatie voor. Hetzelfde wat de TS als eerste behandeling heeft gehad. Er wordt dan een kegelvormig stukje baarmoedermond weggenomen, wat hopelijk afdoende is om alle onrustige cellen te verwijderen.
Ondertussen had ik echter zoveel mogelijk informatie verzameld over de ziekte tot en met boeken bestemd voor artsen.
Ik kwam er achter dat er ook alternatieve behandelingen zijn in plaats van de konisatie. Er werd toentertijd o.a. geexperimenteerd met laserbehandeling en d.m.v. bevriezing (cryoisatie heet dat dacht ik).
Dit was voor mij belangrijke en interessante informatie. Mijn beide kinderen waren namelijk te vroeg geboren zonder dat de oorzaak bekend was. Aangezien ik nog een kinderwens had leek het mij riskant om een kegeltje uit de baarmoedermond weg te halen. In hoeverre zou dat nl. van invloed zijn op het te vroeg beginnen van weeen en de 'draag'kracht van de baarmoedermond.

Heb het vervolgens besproken met de gyn. en hij was het direct met me eens. Wel raar natuurlijk dat hij niet zelf de verschillende behandelmethodes voorstelde. Bewijst maar weer eens dat je niet altijd alles klakkeloos moet aannemen van een arts en ook zelf op onderzoek (moet) kunt gaan.

Vervolgens heb ik drie keer een cryoisatie gehad. Het is een vrij simpele en nagenoeg pijnloze behandeling die niet onder narcose of verdoving hoeft te worden uitgevoerd.
Je ligt wel weer met de benen wijd in die vervloekte rot beugelstoel (men o men, wat HAAT ik dat).
In ongeveer 10 tot 15 minuten tijd wordt met een soort wattenstaaf gedrenkt in stikstof de baarmoedermond aangestipt. Het voelt een beetje onaangenaam, maar is niet pijnlijk.
De volgende dagen (of was het 1 tot twee week, weet ik niet meer) heb je een waterige afscheiding. Dat zijn de bevroren cellen die worden afgestoten.

Zoals gezegd wordt dit na enkele weken nog twee keer herhaald.

Daarna nog jaren onder strenge (na)controle geweest. Elke keer was de uitslag van mijn uitstrijkje weer helemaal goed. PAP 1.
Het is tot nu toe nooit meer terug gekomen , en krijg nu gewoon de reguliere periodieke controle eens in de 5 jaar.
Heb een paar jaar daarna ook mijn derde kind gekregen die normaal op tijd is geboren, maar wel bij 35 weken zwangerschap (weer) te vroeg weeen, die uiteindelijk onderdrukt zijn.

Mickkeys, heel goed dat je je verhaal hier hebt neergezet.

Wat ik er zelf verder nog mee wil zeggen:

- Het uitstrijkje zou standaard bij alle vrouwen vanaf een jaar of twintig moeten worden gemaakt.
- Raak niet meteen in paniek als de uitslag niet goed is zoals PAP 3b. Mijn verhaal bewijst dat het weer helemaal goed kan komen.
- Bedenk dat er ook alternatieve behandelingen zijn die afdoende kunnen helpen. Een konisatie kan altijd nog.

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2005 12:52 schreef Esto het volgende:
Jeetje wat een verhaal! Ik ben nog veelste jong om een uitstrijkje te laten maken, maar als ik 30 ben ga ik 't zeker doen!

Ik was misschien 19 of 20 toen ik de eerste keer een uitstrijkje heb laten maken.

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2005 13:00 schreef leonieke het volgende:

[..]

Ik was misschien 19 of 20 toen ik de eerste keer een uitstrijkje heb laten maken.

Ow echt? Huh? Maar waarom moeten sommige mensen dat dan eerder doen? Uit voor zorg... ?

Mijn eerste uitstrijkje was nog vroeger hoor.. ben het er ook helemaal mee eens dat 30 jaar veel te laat is om daarmee te beginnen.

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2005 13:14 schreef Esto het volgende:

[..]

Ow echt? Huh? Maar waarom moeten sommige mensen dat dan eerder doen? Uit voor zorg... ?

Dat verschilt dus echt per gynaecoloog. Echt niet normaal hoeveel verschil er in advies zit. En dat geldt niet alleen voor uitstrijkjes, maar echt met alles.

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2005 13:14 schreef Esto het volgende:

[..]

Ow echt? Huh? Maar waarom moeten sommige mensen dat dan eerder doen? Uit voor zorg... ?

Toen ik 19 was had ik nog nooit mijn maandstonden gehad. Ik was toen al eens naar de gyn geweest het jaar ervoor maar het uitstrijkje was toen niet gelukt (te gespannen)

Sindsdien maak ik er een gewoonte van om elk jaar te gaan. Moest ik bv geen problemen gehad hebben met mijn maandstonden ging ik sowieso toch naar de gyn gaan voor de pil en een uitstrijkje vragen.

Kwestie van gewoon ff zekerheid te hebben dat alles in orde is of als er iets verkeerd loopt er niet hopeloos te laat bij zijn.

Dat jaarlijks onderzoek is echt een gewoonte geworden bij mij.
Ik vind trouwens vanaf dat je anticonceptiemiddelen gebruikt dat een controle niet verkeerd is. Zou het zeker en vast aanraden. En eens je seks hebt gehad, is het echt niets. Oke, het is vervelend en ik ga er ook niet naartoe met een gevoel van: yes, weer een uitstrijkje vandaag! maar pijn heb ik niet. Het voelt gewoon ff 10 seconden raar aan

is het mogelijk dus om ieder jaar (of om de 2 en een half ofzo) een uitstrijkje te vragen? of moet er een reden voor zijn (geweest of nog)? ik vind namelijk eens in de 5 jaar best heel weinig...

De reden dat het maar 1 keer in de 5 jaar is, is omdat het normaalgesproken niet erg snel groeit. Als er dus in jaar 0 niets is, is er meestal in jaar 5 niet ineens PAP3 of hoger. Het kan echter wel, het blijft natuurljk moeilijk te garanderen hoe eea zich ontwikkelt.

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2005 13:28 schreef DarkElf het volgende:
is het mogelijk dus om ieder jaar (of om de 2 en een half ofzo) een uitstrijkje te vragen? of moet er een reden voor zijn (geweest of nog)? ik vind namelijk eens in de 5 jaar best heel weinig...

Mogen jullie in Nederland niet gewoon een afspraak maken bij een gynaecoloog?

Ik bel gewoon altijd in de grote vakantie voor een afspraak naar mijn gyn. Als ik daar toekom, zeg ik: ik kom voor mijn jaarlijks onderzoek. Meer moet ik niet zeggen en ik krijg een borstonderzoek en uitstrijkje.
Kost iets van 30 - 35 euro (waarvan ik denk ik iets meer dan 20 terugkrijg) Maar ook al kreeg ik niets terug, ik zou het toch laten uitvoeren.

Het HPV-virus kan baarmoederhalskanker veroorzaken. Bij nonnen kwam dit niet voor, daardoor is ontdekt dat het HPV-virus door seksueel contact wordt overgedragen. Het HPV-virus kan ook genitale wratten veroorzaken.

Van internet:
De ziekte 'baarmoederhalskanker' is de afgelopen jaren steeds meer in verband gebracht met blootstelling aan een virus: het humaan papilloom virus. Inmiddels is men ervan overtuigd dat zonder dit virus baarmoederhalskanker niet zal optreden, zij dat ook andere - veelal nog onbekende - factoren aanwezig moeten zijn. Het bevolkingsonderzoek naar deze ziekte zal worden voortgezet, met bijzondere aandacht voor (risico)groepen die minder deelnemen.

Een engelstalige site met veel informatie: http://obgyn.uihc.uiowa.edu/Patinfo/Adhealth/hpv.htm

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2005 13:33 schreef leonieke het volgende:

[..]

Mogen jullie in Nederland niet gewoon een afspraak maken bij een gynaecoloog?

Ik bel gewoon altijd in de grote vakantie voor een afspraak naar mijn gyn. Als ik daar toekom, zeg ik: ik kom voor mijn jaarlijks onderzoek. Meer moet ik niet zeggen en ik krijg een borstonderzoek en uitstrijkje.
Kost iets van 30 - 35 euro (waarvan ik denk ik iets meer dan 20 terugkrijg) Maar ook al kreeg ik niets terug, ik zou het toch laten uitvoeren.

geen idee, ik heb me er werkelijk nog nooit in verdiept. Daarom vroeg ik het hiet

Een behoorlijk heftig verhaal, en knap dat je dat zo durft neer te zetten.

In academische ziekenhuizen kijken vaak studenten mee, maar mij is in bepaalde gevallen toch wel gevraagd of ik bezwaar had tegen de aanwezigheid van studenten, en een aantal maal heb ik dat ook geweigerd.

Het lijkt mij verstandig om dergelijke tests te laten doen, vooral omdat het iets is wat iedereen kan treffen.. Ook zijn er veel risico-factoren, en ik denk ook dat lang niet iedereen zich realiseert wanneer dergelijke factoren diegene treffen..

@ Syl : Weet je al wanneer je nu wel ongeveer de uitslag krijgt? Het wordt wel aardig slopend zo.

Ik ben absoluut geen expert op dit gebied.
Wat ik heb begrepen is, dat het een behoorlijke tijd (jaren) kan duren voordat baarmoederhalskanker zich ontwikkelt na besmetting met het HPV-virus. Ook is baarmoederhalskanker een soort kanker die heel langzaam vordert. Vandaar het interval van 5 jaar tussen de onderzoeken.
De leeftijd dat meisjes seksueel actief worden daalt, daarom daalt ook de leeftijd dat de gevolgen van een HPV-besmetting in de vorm van baarmoederhalskanker zichtbaar worden. Vandaar ook de daling van 35 naar 30 jaar voor het onderzoek. Doordat de baarmoeder nog aan het veranderen is (puberteit) op het moment dat jonge meisjes seksueel actief worden, zijn ze ook gevoeliger voor het virus en andere verstoringen van buitenaf.