Is vreemdgaan goed te praten?

quote:

Op zaterdag 13 augustus 2005 14:20 schreef Mukie het volgende:
Is het dan zo verkeerd om nog te geloven in de liefde?

Het is niet verkeerd om te geloven in de liefde. Net zoals het niet persé verkeerd is te geloven in God.

Of het bestaat is een tweede

quote:

Op zaterdag 13 augustus 2005 14:22 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Dat is wel een mening, want er zijn best veel mensen die een open relatie aangaan en het dus wel prima vinden dat hun parnter ook eens een ander neukt. Dan heet het weliswaar geen vreemdgaan, maar het komt wel op hetzelfde neer.

Ikzelf zie aan vreemdgaan vooral het bedriegen als negatief effect. Buiten de deur neuken zou ik geen problemen mee hebben.

quote:

Op zaterdag 13 augustus 2005 14:13 schreef Bombie het volgende:

[..]

Gezien de tendens en de verloederende moraal heb je vaak gewoon niet veel te willen, en weet je ook gewoon niet wat er achter je rug om gebeurt met een relatie die ook van jou is, maar waar je dan toch heel weinig over te zeggen blijkt te hebben.

Tenzij je óf toevallig achter het overspel komt (kleine kans aangezien je je partner onvoorwaardelijk vertrouwt), óf actief op zoek gaat (geen kans aangezien je je partner onvoorwaardelijk vertrouwt), kom je er gewoon niet achter. Heel veel mensen wéten dus gewoon niks van het overspel van hun partner af, en leven een leugen terwijl ze ondertussen denken de ultieme relatie te beleven. Hun partners zoeken hun excuus in het idee dat zij gekweld door het leven gaan, omdat zij degenen zijn die moeten leven met het overspel. Oh... how they suffer.

Nu blijkt dat 1 op de 25 mannen niet de vader van hun eigen kind(eren) is, zijn relaties nikszeggender geworden dan ooit. Daar moeten we het maar mee doen.
En daar doe ik het ook mee.

Zelf ben ik ook vaak genoeg bezeikt. Ja ik vertrouwde hen. Voornamelijk ook omdat ik leef via het principe: doe een ander niet aan wat je jezelf niet zou willen aandoen.

Raar genoeg kom ik er steeds achter. Niet omdat ik zoek, maar omdat ik erm hoe zeg ik dit netjes, het aanvoel. Misschien dat ik het dan onbewust toch wist, kan. Maar dan nog, het komt altijd uit. Dat kan een telefoontje zijn van een vriend(in) die je partner heeft gezien met een ander. Het kan ook zijn dat de ander de leugen idd niet meer aankan.

Maar om nu alles over 1 kam te scheren en helemaal niet meer aan relaties begin, daar zeg ik nee tegen. Misschien stom, naief of weetikveel wat. Maar zowel de goede als slechte momenten zou ik niet willen missen.

quote:

Op zaterdag 13 augustus 2005 14:13 schreef livEliveD het volgende:

[..]

Ik denk wel dat het beide tegelijk kan voorkomen. Bespreekbaar maken is risico lopen

Een relatie aangaan is an sich al een risico. En ik wil dat wel nemen. De voor- en nadelen.

quote:

Op zaterdag 13 augustus 2005 14:13 schreef livEliveD het volgende:

[..]

Ik denk wel dat het beide tegelijk kan voorkomen. Bespreekbaar maken is risico lopen

en d at is dus wat jij niet doet, bespreekbaar maken.

ja op een forum maar niet met degene met wie je de relatie hebt.
waarom niet? omdat je weet dat je haar dan kwijt zal zijn, of nooit 'gekregen' zou hebben.
als zij het je vraagt, of er een ander is/anderen zijn, geef je dan eerlijk antwoord, of lieg je je een slag in de rondte, om maar 'samen oud te kunnen worden'.

als je weet dat je iemand er oneindig pijn mee doet, en het dan tóch doet, 'want ze komt er toch niet achter' (wees daar voorzichtig mee, want overmoedig zijn daarin, maakt slordig, bovendien weet je nooit hoe 'die ander waarmee je sex hebt' zal handelen) wat betekent dat dan?
dat het je gewoon geen ruk kan schelen, als jij maar aan je letterlijke trekken komt?
omdat 'wat niet weet, wat niet deert' , vind jij dat nog gelden als het niet om een eenmalig slippertje gaat, maar om een patroon?

wat is er mis met oud worden met een stel goede vrienden, waarvan zij er dan één is?
waarom wil jij eigenlijk persé de exclusiviteit hebben op haar, door haar voor te liegen dat jullie relatie op alle punten exclusief is?
puur egoisme? jij alles, zij enkel jou?

quote:

Op zaterdag 13 augustus 2005 14:10 schreef het_fokschaap het volgende:

[..]

hij kan bij jou in ieder geval niet de lust botvieren om het met een ander te doen

Strakke reply

quote:

Op zaterdag 13 augustus 2005 14:23 schreef livEliveD het volgende:

[..]

Ik begrijp vreemdgaan. Wil niet zeggen dat ik het doe en ik heb ook niet het idee dat me vriendin dit doet. Het direct veroordelen is wat anders. Ik vraag me af of er tegenwoordig meer wordt vreemdgegaan dan vroeger. En verlangen naar zoiets lijkt me niet verkeerd, mits je je realiseert hoe mensen in elkaar kunnen steken. Er zijn echt veel mensen die prima monogaam kunnen zijn hoor

Ik begrijp het niet. Nou misschien in een bepaald geval. Maar dan nog snap ik niet dat mensen dingen niet bespreekbaar maken. Te vaak komt het voor dat het gewoon aan de communicatie schort bij de partners, terwijl het zo eenvoudig is

quote:

Op zaterdag 13 augustus 2005 14:23 schreef het_fokschaap het volgende:

[..]

Het is niet verkeerd om te geloven in de liefde. Net zoals het niet persé verkeerd is te geloven in God.

Of het bestaat is een tweede

eens

quote:

Op zaterdag 13 augustus 2005 14:26 schreef Mukie het volgende:

[..]

Maar om nu alles over 1 kam te scheren en helemaal niet meer aan relaties begin, daar zeg ik nee tegen. Misschien stom, naief of weetikveel wat. Maar zowel de goede als slechte momenten zou ik niet willen missen.

Inderdaad, hoewel het vreemdgaan erg pijnlijk kan zijn, zal ook ik die momenten niet echt willen missen. Het geeft je in iedergeval een gevoel dat je echt leeft. En de slechte momenten zijn ook erg belangrijk voor de relatie.

_{Het valt me wel op dat vrouwen vaker vreemdgaan dan mannen (wat ik heb gezien in mijn omgeving).}

quote:

Op zaterdag 13 augustus 2005 14:26 schreef Mukie het volgende:

[..]

Zelf ben ik ook vaak genoeg bezeikt. Ja ik vertrouwde hen. Voornamelijk ook omdat ik leef via het principe: doe een ander niet aan wat je jezelf niet zou willen aandoen.

Raar genoeg kom ik er steeds achter. Niet omdat ik zoek, maar omdat ik erm hoe zeg ik dit netjes, het aanvoel. Misschien dat ik het dan onbewust toch wist, kan. Maar dan nog, het komt altijd uit. Dat kan een telefoontje zijn van een vriend(in) die je partner heeft gezien met een ander. Het kan ook zijn dat de ander de leugen idd niet meer aankan.

Maar om nu alles over 1 kam te scheren en helemaal niet meer aan relaties begin, daar zeg ik nee tegen. Misschien stom, naief of weetikveel wat. Maar zowel de goede als slechte momenten zou ik niet willen missen.

Of je bent gewoon heel erg sterk, of heel erg stom.
Het principe volgens welke jij leeft heb ik zelf ook erg hoog zitten, en ik heb ook altijd gevonden dat je moet handelen naar wie jij wilt zijn, en niet naar hoe anderen al zijn of hoe externe factoren zich voordoen. Alleen dán kun je echt groeien. Ik vermoed dus dat je heel sterk bent.

Ikzelf een beetje van het 'goede' pad afgedwaald en gedraag me in deze fase van mijn leven veel te veel naar de invloeden van buitenaf. Daarmee plaats ik de controle over mijzelf buiten mijzelf. Gelukkig weet ik dat en ik denk ook niet dat het zo erg wordt dat er geen weg terug meer is. Maar toch... soms heb je ook gewoon goede voorbeelden nodig. Dat je ziet dat het wel degelijk kán. Het paradoxale is dan dat je zelf degene kan (en moet) zijn die dat voorbeeld geeft als je wilt inzien dat er mensen zijn die wél eerlijk en betrouwbaar kunnen zijn, maar dat dat soms alleen maar lukt als anderen het goede voorbeeld eerst eens een keer geven.

Je wilt immers niet dat je je eigen leugen gaan leven.

quote:

Op zaterdag 13 augustus 2005 14:42 schreef Bombie het volgende:

[..]

Of je bent gewoon heel erg sterk, of heel erg stom.
Het principe volgens welke jij leeft heb ik zelf ook erg hoog zitten, en ik heb ook altijd gevonden dat je moet handelen naar wie jij wilt zijn, en niet naar hoe anderen al zijn of hoe externe factoren zich voordoen. Alleen dán kun je echt groeien. Ik vermoed dus dat je heel sterk bent.

Ikzelf een beetje van het 'goede' pad afgedwaald en gedraag me in deze fase van mijn leven veel te veel naar de invloeden van buitenaf. Daarmee plaats ik de controle over mijzelf buiten mijzelf. Gelukkig weet ik dat en ik denk ook niet dat het zo erg wordt dat er geen weg terug meer is. Maar toch... soms heb je ook gewoon goede voorbeelden nodig. Dat je ziet dat het wel degelijk kán. Het paradoxale is dan dat je zelf degene kan (en moet) zijn die dat voorbeeld geeft als je wilt inzien dat er mensen zijn die wél eerlijk en betrouwbaar kunnen zijn, maar dat dat soms alleen maar lukt als anderen het goede voorbeeld eerst eens een keer geven.

Je wilt immers niet dat je je eigen leugen gaan leven.

Juist
Ik weet wie ik ben en weet wat ik wil binnen een relatie en alles daarbuiten. Wanneer een vent voor mij kiest, kiest hij voor een complex persoontje. Maar zeer zeker de moeite waard. Alsook andersom. Momenteel heb ik gekozen om mezelf wat meer ruimte te bieden door voorlopig geen relatie aan te gaan. Alleen zijn is misschien maar alleen. Maar ik geniet van elk moment!

Van elk moment kun je iets leren. Ofwel:

" Het leven is een harde leerschool en ik de eeuwige student."

quote:

Op zaterdag 13 augustus 2005 14:42 schreef Bombie het volgende:

[..]


Maar toch... soms heb je ook gewoon goede voorbeelden nodig. Dat je ziet dat het wel degelijk kán. Het paradoxale is dan dat je zelf degene kan (en moet) zijn die dat voorbeeld geeft als je wilt inzien dat er mensen zijn die wél eerlijk en betrouwbaar kunnen zijn, maar dat dat soms alleen maar lukt als anderen het goede voorbeeld eerst eens een keer geven.

Je wilt immers niet dat je je eigen leugen gaan leven.

Je ziet best wel vaak dat vreemdgangers zelf ook niet meer geneigd zijn om andere mensen te vertrouwen. Ze zijn zelf namelijk ook oneerlijk, dus waarom zouden anderen wel eerlijk zijn tegen hun?
Dit heb ik overigens zelf meegemaakt, de gozer in kwestie werd altijd lichtelijk hysterisch als ik met een andere vent stond te praten. Zelf nam ie het niet zo nauw
En dat is wat me voornamelijk tegenstaat aan vreemdgaan: het stiekeme gedoe, en al die achterdochtigheid. Wat heb je dan voor een relatie?

nee

quote:

Op zaterdag 13 augustus 2005 16:24 schreef livEliveD het volgende:

Het betekent dat je mens bent, niet meer, niet minder.

Met dat excuus kun je echt álles vergoelijken.
Zelfs iets als genocide.

Ik vind dat zo ontzettend laf.

Bovendien ben ik óók een mens, en ik wens als zodanig niet geassocieerd te worden met jouw wangedrag of dat van iemand anders. Dat dat even duidelijk is.

[ Bericht 10% gewijzigd door Bombie op 13-08-2005 16:38:08 ]

quote:

Op zaterdag 13 augustus 2005 10:07 schreef ThE_ED het volgende:

[..]

Ja, als ik gewend was dat mijn vriendin om de dag iets met iemand anders had, of ellk weekend ofzo dan zou ik wellicht anders praten. Maar zoals je zegt leven we hie rmet onze gewoontes en cultuur, en daarin past het niet. Daarom is het dus ook nogal onbeschoft om wel vreemd te gaan. Cultuur is niet alleen een oubollig iets, maar een ook set afspraken die wij in onze samenleving met elkaar gemaakt hebben; makkelijk hoef je dat niet steeds te doen. Ik zou niet steeds met iemand in discussie willen of het in een bepaald geval wel of niet kan iig.

Buiten dat; ik wil niet zeggen dta ik toereikend genoeg ben voor alles, maar als ze voor wat extra liefde en sex iemand anders nodig denkt te hebben is er ook wat mij persoonlijk betreft wel iets fout. (Jaja, kom maar met de "jij doet het fout dan" reacties)

Ik zeg alleen dat wanneer je partner en jij er zelf geen problemen mee hebben en die derde ook niet, je kwetst er dus niemand mee dan hoef je iets niet te laten omdat de 'buitenwereld' er eventueel problemen mee heeft.

quote:

Op zaterdag 13 augustus 2005 13:22 schreef Mukie het volgende:
Vreemdgaan is in mijn ogen nooit goed te praten. Wees dan zo eerlijk tegen jezelf en maak het van te voren uit als je iets mist in je relatie. Liegen binnen een relatie is een uiting van te weinig vertrouwen binnen je relatie. Een duidelijk sein dat er dus iets niet snor zit binnen de relatie.

Maar de soort Homo Sapiens sapiens is van nature niet monogaam
Het klopt dus wel wat je zegt, maar dat is dus iets wat wij ervan gemaakt door cultuur (let op ik zeg niet dat cultuur onzin is).

quote:

Op zaterdag 13 augustus 2005 12:05 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Nee hoor, dat zie ik toch echt anders. Het kan zeer zeker wel echte liefde zijn met je partner, maar dat wil niet zeggen dat je geen lust kunt voelen voor een ander. Als je iets met die lustgevoelens doet terwijl je een monogame relatie hebt, is dat vreemdgaan, maar dat hoeft niet te betekenen dat je niet van je partner houdt.

Als dat iets is waar je echt behoefte aan hebt dan moet je opzoek naar een partner die ok is met een open relatie, maar liegen en bedriegen, ik zie daar geen liefde in om eerlijk te zijn, dat missen van liefde zit hem voor mij niet zozeer in de lust voelen voor een ander, maar in het bewust kwetsen van de eigen partner, het draaien en het liegen wat bij vreemdgaan komt kijken.

quote:

Op zaterdag 13 augustus 2005 14:22 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Dat is wel een mening, want er zijn best veel mensen die een open relatie aangaan en het dus wel prima vinden dat hun parnter ook eens een ander neukt. Dan heet het weliswaar geen vreemdgaan, maar het komt wel op hetzelfde neer.

Dat is het gekke, het komt niet op hetzelfde neer, het probleem van vreemdgaan is niet de lust, het grote probleem van vreemdgaan is het gedraai en gelieg, dat is wat mensen pas echt pijn doet, dat ze besodemieterd zijn, geen keuze hadden, op iemand vertrouwde en dat dat vertrouwen beschaamd wordt.

In een open relatie is dat niet meer aan de orde, je bespreekt samen grensen en houdt je daar gewoon aan, het gelieg en gedraai is niet aan de orde, de vertrouwensband blijft intact.

Dat maakt dat er een levensgroot verschil tussen vreemdgaan en een open relatie zit.

quote:

Op zaterdag 13 augustus 2005 21:09 schreef erodome het volgende:

[..]

Dat is het gekke, het komt niet op hetzelfde neer, het probleem van vreemdgaan is niet de lust, het grote probleem van vreemdgaan is het gedraai en gelieg, dat is wat mensen pas echt pijn doet, dat ze besodemieterd zijn, geen keuze hadden, op iemand vertrouwde en dat dat vertrouwen beschaamd wordt.

Jij hebt gelijk het doet zoveel pijn alsof je hart uit je lijf getrokken word door iemand waar je van houd of hield.