Nog nooit vriend(in) of sex gehad (3)

Ik kom regelmatig met verschillende soorten mensen in aanraking met verschillende overtuigingen en niveau's. Daardoor merk ik heel erg de verschillen in de manieren waarop mensen bepaalde dingen laten blijken. De ene is daar heel duidelijk in en daarom ook zeer geschikt om als voorbeeld te geven. Terwijl de ander het veel subtieler doet.

Wat ik wel merk is dat de mensen die het subtieler doen uiteindelijk hetzelfde willen weten als degene die naast je komt zitten en je bombardeert met vragen. Ik blijf er meestal heel rustig onder omdat het mij gaat om de boodschap en de intentie die iemand heeft om informatie te weten te komen. De persoon die zo asociaal een vuurzee van vragen afvuurde droop daarom ook gefrustreerd af nadat het hem duidelijk werd dat ik niet van plan was zijn vragen te beantwoorden. Hoewel, hij had zijn antwoord al, maar het was kennelijk niet wat hij wilde horen.

Op het moment dat je rustig blijft hebben dat soort mensen verloren.

quote:

Op woensdag 10 augustus 2005 19:51 schreef drdolittle het volgende:

Het afschuiven op het klein zijn is volgens mij niet een simpel excuus maar wel iets wat bijdraagt aan mijn onzekerheid..

Een van mijn collega's is hooguit 160cm, maar hij heeft altijd hele knappe vriendinnen. Hij praat gewoon heel makkelijk zonder arrogant of 'snel' te zijn.

quote:

Op woensdag 10 augustus 2005 01:39 schreef Neuralnet het volgende:
verhaaltje

Je klinkt wel heel erg verbitterd. En dat beïnvloedt je manier van reageren nogal, als ik het zo lees.
Je kunt op basis van een gesprek van een minuut niet zomaar bepalen wat iemands intenties zijn, daar heb je wel wat meer tijd voor nodig.
Volgens mij heb je in het verleden negatieve ervaringen hiermee gehad, dat je deze houding nu aanneemt als een soort zelfbescherming.

quote:

Op zaterdag 13 augustus 2005 14:30 schreef dawg het volgende:

[..]

Je klinkt wel heel erg verbitterd. En dat beïnvloedt je manier van reageren nogal, als ik het zo lees.
Je kunt op basis van een gesprek van een minuut niet zomaar bepalen wat iemands intenties zijn, daar heb je wel wat meer tijd voor nodig.
Volgens mij heb je in het verleden negatieve ervaringen hiermee gehad, dat je deze houding nu aanneemt als een soort zelfbescherming.

Grappig dat je zegt dat je iemand intenties niet kan bepalen in ene gesprek van ene minuut, maar jij wel zomaar kan zeggen dat hij negatieve ervaringen heeft gehad en dat zijn houding een zelfbescherming is...

Je kan wel degelijk binnen een minuut de intentie van iemand met een grote nauwkeurigheid voorspellen. Zeker als je daar enige handigheid in ontwikkelt. In extreme gevallen zelfs bij 1 woord. Ik zit in de trein, er komt een oude vrouw tegenover me zitten en ze begint met: "God...". Zit ik er erg naast als ik opmerk dat zij mij wil gaan bekeren? Of wacht, ik kan aan de manier waarop iemand naar me toeloopt bepalen of iemand wel of geen geld van me wil.

Ik sta in de kroeg, er komt iemand op me af en ik zeg: "Jij wilt zeker een biertje van me". En hij heel verbaasd: "Hoe wist jij dat?" Verder zijn er een heleboel woorden en zinnetjes met een bepaalde intonatie waardoor je gewoon weet wat iemands intentie is. "Hey, en waar is jouw vriendin?" Ben jij dan zo naïef om te denken dat iemand het positief bedoelt?

Tussen "Ben je alleen?" en "Heb je geen vrienden?" zit ook een hoog verband. Je moet wel blind zijn om dat als positief te beschouwen. Bij familie: "Ik had altijd gehoopt oom en tante te worden, maar ja, het komt er maar niet van." Op een feest: "Vermaak je je een beetje?" Zo kan ik nog wel even doorgaan, maar je begrijpt de insteek wel. Je hebt echt geen diepgaande analyse nodig om door te hebben wat mensen ECHT bedoelen.

quote:

Grappig dat je zegt dat je iemand intenties niet kan bepalen in ene gesprek van ene minuut, maar jij wel zomaar kan zeggen dat hij negatieve ervaringen heeft gehad en dat zijn houding een zelfbescherming is...

Inderdaad, goed opgemerkt.

quote:

Op zaterdag 13 augustus 2005 15:18 schreef sjorsie het volgende:

[..]

Grappig dat je zegt dat je iemand intenties niet kan bepalen in ene gesprek van ene minuut, maar jij wel zomaar kan zeggen dat hij negatieve ervaringen heeft gehad en dat zijn houding een zelfbescherming is...

"Volgens mij" impliceert dat het een vermoeden, een gedachte is. En ik bepaal dus niet zijn intentie met die post. Geen dingen door elkaar halen.

quote:

Op zaterdag 13 augustus 2005 15:34 schreef Neuralnet het volgende:
Je kan wel degelijk binnen een minuut de intentie van iemand met een grote nauwkeurigheid voorspellen. Zeker als je daar enige handigheid in ontwikkelt. In extreme gevallen zelfs bij 1 woord. Ik zit in de trein, er komt een oude vrouw tegenover me zitten en ze begint met: "God...". Zit ik er erg naast als ik opmerk dat zij mij wil gaan bekeren? Of wacht, ik kan aan de manier waarop iemand naar me toeloopt bepalen of iemand wel of geen geld van me wil.

Ik sta in de kroeg, er komt iemand op me af en ik zeg: "Jij wilt zeker een biertje van me". En hij heel verbaasd: "Hoe wist jij dat?" Verder zijn er een heleboel woorden en zinnetjes met een bepaalde intonatie waardoor je gewoon weet wat iemands intentie is. "Hey, en waar is jouw vriendin?" Ben jij dan zo naïef om te denken dat iemand het positief bedoelt?

Tussen "Ben je alleen?" en "Heb je geen vrienden?" zit ook een hoog verband. Je moet wel blind zijn om dat als positief te beschouwen. Bij familie: "Ik had altijd gehoopt oom en tante te worden, maar ja, het komt er maar niet van." Op een feest: "Vermaak je je een beetje?" Zo kan ik nog wel even doorgaan, maar je begrijpt de insteek wel. Je hebt echt geen diepgaande analyse nodig om door te hebben wat mensen ECHT bedoelen.

Ik denk dat je niet alles op jezelf moet betrekken, niet altijd uit moet gaan van het slechtste. Als ik jou reactie lees dan heb ik echt het gevoel dat je zo erg verbitterd bent om iets wat je meegemaakt hebt. Kun je wel beweren dat dat niet zo is. Maar waarom maak je je dan zo enorm druk om een simpele reactie van iemand, die daar wellicht geeneens bedoelingen bij heeft, afgezien dat hij of zij misschien even wil peilen hoe je je voelt? Of je zin hebt in een oppervlakkig gesprekje? Jij reageert alsof die mensen ik weet niet wat vragen. Beetje overtrokken, vind ik.

quote:

Ik zit in de trein, er komt een oude vrouw tegenover me zitten en ze begint met: "God...". Zit ik er erg naast als ik opmerk dat zij mij wil gaan bekeren?

Sorry hoor. Maar dit vind ik gewoon lachwekkend. Een oude vrouw is heel anders opgevoed dan ik. Generatiekloof enzo. Zo iemand wil mij echt niet bekeren, het zou me zelfs verbazen als dat uberhaupt in zo iemand opkomt. Hoe kom je erop?

Ik denk enkel verder en dieper na over het gedrag van mensen en dan kom je bizarre dingen tegen. Je kan ook naïef blijven en de signalen negeren, maar neem het mij niet kwalijk dat ik uit de doeken doe hoe mensen ECHT denken. Wellicht dat het niemand wat interesseert, maar dat toont enkel de oppervlakkigheid van mensen aan.

Natuurlijk zit ik in het echt niet bij het eerste woord elk gesprek af te kappen. De voorbeelden die ik geef zijn de meest duidelijke om concreet aan te geven waar je het zoal kan tegenkomen. Ik geef alleen maar aan dat het wel degelijk mogelijk is om met levenservaring en kennis heel snel achter de intentie van bepaalde mensen te komen. Vaak lukt dat ook gewoon niet en maak je een grote vergissing. Of vaak doe je geen poging en dan blijkt het achteraf toch uit te komen. Dat risico blijf je altijd houden.

Bij veel mensen krijg ik het idee dat ze leiden aan een te sterk rechtvaardigheidssyndroom: "De wereld is rechtvaardig en de mensen zijn goed". Dat vind ik nogal naïef. Durf ECHT te kijken naar de wereld om je heen. Durf je dat niet, neem het andere mensen dan tenminste niet kwalijk dat zij dat wel doen.

Tja, en wat die oma betreft: zij bleek na mijn eerste gedachte inderdaad verder te gaan met "God brengt je liefde. Geloof jij in hem?" Om later te vervolgen met: "Je hebt God echt nodig. Zonder God zal het je slecht vergaan". Normaal sta je er niet bij stil, maar als je echt in detail gaat bijhouden wat mensen eigenlijk van je willen dan zal je je nog rotschrikken. Eigenlijk zou mijn advies moeten zijn om lekker oppervlakkig te blijven, want als je je eenmaal gaat verdiepen in de mens kom je dingen tegen je je liever niet wilt zien.

Neural als ik jouw reacties lees dan denk ik aan wat anderen mij wel eens verweten hebben: Je denkt teveel voor anderen. En dat kan twee dingen betekenen: Ofwel je hebt gelijk en de ander bevalt het niet dat je hem/haar met een pijnlijke waarheid hebt geconfronteerd. Ofwel je denkt inderdaad teveel voor anderen. Wat dus zoveel wil zeggen dat je niet te snel moet oordelen omtrent wat de ander zijn intenties zijn. Het zou toch wel eens anders kunnen zijn dan je dacht.

Verder lijkt het ook net alsof je het jezelf in het leven erg moeilijk maakt. Persoonlijk ga ik er vanuit dat mensen iha vrij zwak van karakter zijn. Daar moet je hen niet om verwijten maar je moet gewoon beseffen dat dat juist de normale situatie is. Zwak zijn is normaal dusvergeef het hen. Wie weet wat voor zwakheden anderen bij jou ontwaren? (Met zwakheden bedoel ik bijvoorbeeld het kennelijke verlangen om zichzelf beter te voelen door de ander met vragen als "waarom ben je alleen?" neer te sabelen.)

Ik vraag me dan altijd af wat voor recht iemand heeft om te zeggen dat ik te snel voor anderen denk? Ten eerste spreek ik in zulke situaties mijn gedachten zelden uit. Ik schrijf ze hier uit om mijn punt duidelijk te maken, maar in die situaties zeg ik echt niet van: "He, rot eens op, ik heb je door".

Ten tweede zie ik gewoon dat het in 9 van de 10 gevallen klopt. Iedereen roept dat ik niet zo mag denken, maar waarom klopt het zo gruwelijk goed dan? Kennelijk is het nauwkeurig zat. En dan denken andere mensen mij even te komen vertellen dat het toch echt niet waar is. Daar pas ik voor. Ik zie wat ik zie en ik erken dat daar veel fouten in zitten, maar ik weiger op basis van onliners ("je mag niet oordelen") een goed meetinstrument weg te gooien.

Ten derde ben ik niet geïnteresseerd in de precieze intentie. Zelfs niet als die verandert of totaal anders blijkt te zijn. Waarom vel ik een oordeel? Omdat ik op basis van dat oordeel een aardige indruk kan krijgen van het gedrag wat erop volgt.

Stel dat iemand een vraag stelt om me openbaar te kijk te zetten zodat iedereen gaat lachen. Hij stelt vragen met de intentie om mij iets te laten drinken waardoor het mis gaat. Ik denk dat de intentie van de vragen is om mij voor gek te zetten. Verschillende intenties, maar het uiteindelijke gedrag van de omgeving is: uitlachen. Als ik nu zeg: "Flikker op" zodat geen van beiden kunnen gebeuren, dan heb ik ondanks dat ik de onjuiste intentie had bedacht toch het negatieve gedrag voorkomen. Of te wel: ik zeg bijvoorbeeld een uitkomst 6. En of iemand nu 1 keer 6, 2 keer 3 of 4 plus 2 in zijn hoofd had zal mij een zorg zijn.

Ik houd er niet van om rekening te houden met mensen die geen rekening met mij wensen te houden. Er zit een grens aan. Domme vraag is bij mij een dom antwoord terug. Onzin in, onzin uit. De eerste keer blijf ik heel rustig en netjes. Een aantal keren daarna zelfs ook nog wel. Ik accepteer zelfs meer dan meningeen. Ga je echter toch door, dan kan je een reactie verwachten.

Dat mensen hun zwakke karakter zo ten toon willen spreiden is hun probleem. Het is mijn goed recht om daar iets tegen te ondernemen als het mij teveel stoort. Ik heb nergens problemen mee.

Mooi leestopic.

quote:

Op zaterdag 13 augustus 2005 18:33 schreef Neuralnet het volgende:
Tja, en wat die oma betreft: zij bleek na mijn eerste gedachte inderdaad verder te gaan met "God brengt je liefde. Geloof jij in hem?" Om later te vervolgen met: "Je hebt God echt nodig. Zonder God zal het je slecht vergaan". Normaal sta je er niet bij stil, maar als je echt in detail gaat bijhouden wat mensen eigenlijk van je willen dan zal je je nog rotschrikken. Eigenlijk zou mijn advies moeten zijn om lekker oppervlakkig te blijven, want als je je eenmaal gaat verdiepen in de mens kom je dingen tegen je je liever niet wilt zien.

Dan nog weet jij niet haar intentie. Misschien is ze wel zo gelukkig met haar geloof, dat ze dat uit wil dragen aan een ieder die niet gelooft. En in haar enthousiasme komt het wellicht wat overdreven over, maar dat wil geenzins zeggen dat ze de intentie had om jou te bekeren. Of heb je het haar gevraagd?

En er zijn ook veel mooie dingen aan mensen. Waarom uitgaan van het negatieve, of slechte van de mens? Want wie zoekt, zal vinden.

quote:

Op zondag 14 augustus 2005 13:52 schreef dawg het volgende:

[..]

Dan nog weet jij niet haar intentie. Misschien is ze wel zo gelukkig met haar geloof, dat ze dat uit wil dragen aan een ieder die niet gelooft. En in haar enthousiasme komt het wellicht wat overdreven over, maar dat wil geenzins zeggen dat ze de intentie had om jou te bekeren. Of heb je het haar gevraagd?

Jij hebt duidelijk geen ervaring met dat soort zeloten .

quote:

En er zijn ook veel mooie dingen aan mensen. Waarom uitgaan van het negatieve, of slechte van de mens? Want wie zoekt, zal vinden.

Face it, de mens is slecht

quote:

Op zondag 14 augustus 2005 14:10 schreef Diederik_Duck het volgende:

[..]

Jij hebt duidelijk geen ervaring met dat soort zeloten .
[..]

Face it, de mens is slecht

quote:

Op zondag 14 augustus 2005 14:13 schreef dawg het volgende:

[..]

Jij bent zeker de Heere Jezus zelve?

quote:

Dan nog weet jij niet haar intentie. Misschien is ze wel zo gelukkig met haar geloof, dat ze dat uit wil dragen aan een ieder die niet gelooft. En in haar enthousiasme komt het wellicht wat overdreven over, maar dat wil geenzins zeggen dat ze de intentie had om jou te bekeren. Of heb je het haar gevraagd?

Doe niet zo naïef. Het feit dat iemand iets wil uitdragen en dan ook nog vermeldt dat als ik niet geloof "het me slecht zal vergaan", dan is er duidelijk sprake van bekeren. Als zij alleen maar wilde vertellen, dan was het alleen bij vertellen gebleven. Nu volgende er ook nog een waarschuwing. Als iemand een waarschuwing doet, dan wil hij overduidelijk dat jij doet wat er gezegd wordt.

quote:

En er zijn ook veel mooie dingen aan mensen. Waarom uitgaan van het negatieve, of slechte van de mens? Want wie zoekt, zal vinden.

Ik ga niet uit van het slechte van de mens. Ik merk het slechte van de mens op en neem dan mijn maatregelingen. Ik principe mag iedereen tegen mij praten, maar zodra ik merk dat ik gefokt word volgt er actie.

quote:

Ik ga niet uit van het slechte van de mens. Ik merk het slechte van de mens op en neem dan mijn maatregelingen. Ik principe mag iedereen tegen mij praten, maar zodra ik merk dat ik gefokt word volgt er actie.

Wat voor maatregelen dan? Stel dat die persoon het niet zo bedoelde? Stel dat jij iets verkeerds opvat. Waarom ga je er dan gelijk zo hard tegen in en denk je niet gewoon dingen ipv ze te doen. Je hoeft natuurlijk niet alles te accepteren, maar een beetje genuanceerder denken en handelen zal je goed doen.

quote:

Op zondag 14 augustus 2005 14:44 schreef Neuralnet het volgende:

[..]

Doe niet zo naïef. Het feit dat iemand iets wil uitdragen en dan ook nog vermeldt dat als ik niet geloof "het me slecht zal vergaan", dan is er duidelijk sprake van bekeren. Als zij alleen maar wilde vertellen, dan was het alleen bij vertellen gebleven. Nu volgende er ook nog een waarschuwing. Als iemand een waarschuwing doet, dan wil hij overduidelijk dat jij doet wat er gezegd wordt.
[..]

Ik ga niet uit van het slechte van de mens. Ik merk het slechte van de mens op en neem dan mijn maatregelingen. Ik principe mag iedereen tegen mij praten, maar zodra ik merk dat ik gefokt word volgt er actie.

Nogmaals, generatiekloof. Je kan je duidelijk niet voorstellen hoe belangrijk geloof is voor oudere mensen. Dus, probeer je eens in te leven in andere mensen alvorens je je verbitterde houding aanneemt. Je merkt kennelijk alleen de 'slechte' dingen op.

Hoe dan ook. Iedereen heeft het recht te reageren zoals hij zelf wil. Zolang je niemand beledigd of op eenof andere manier pijn doet is er niks aan de hand.
Persoonlijk zou ik het leuk vinden zo'n oude kruisridder tegen te komen omdat het aangeeft hoe anders mensen wel niet kunnen zijn. Wees blij dat je dit soort karakters nog tegen komt. Dat maakt het leven wel zo kleurrijk.
En los daarvan. Misschien vind je het nog zo verderfelijk dat iemand zich met jouw meningen bemoeit. Het kan best zijn dat ze elke maand de helft van haar pensioentje aan christelijke goede doelen schenkt. No matter what, uiteindelijk wordt daar iemand beter van. Zolang je niet iemands wegen kent mag je niet oordelen.
In je reacties lijkt het alsof je geen mildheid kent. Anderszijds geef je ook aan dat je juist erg lang vriendlijk blijft. Maar ik kan natuurlijk ook niet alles weten. Wat ik wel weet is dat de relatie met het oorspronkelijke topic ver te zoeken is.

Ontopic: Gisteren weer eens uitgeweest en dat was één van de eerste keren de laatste maanden zonder dat ik aan het eind depressief werd

Goed teken . Hopen dat het volgende week wéér beter gaat. Ik kom er nog wel eens . Wie weet wordt het nog eens wat. Volgende week durf ik vast een meisje aan te spreken

Even een stelling tussendoor:

Kun je niet flirten zonder meteen een meisje/meneer aan te spreken??

Ik weet dat ik daar zelf vreselijk veel moeite mee heb.


^{Nonverbaal that is.}

quote:

Op zondag 14 augustus 2005 23:00 schreef fembol het volgende:
Even een stelling tussendoor:

Kun je niet flirten zonder meteen een meisje/meneer aan te spreken??

Ik weet dat ik daar zelf vreselijk veel moeite mee heb.


^{Nonverbaal that is.}

Ja, groot deel van communiceren is non-verbaal. Oogcontact begint flirten mee, tenminste bij mij dan dus.

quote:

Op zondag 14 augustus 2005 23:10 schreef GF het volgende:

[..]

Ja, groot deel van communiceren is non-verbaal. Oogcontact begint flirten mee, tenminste bij mij dan dus.

Ik geef altijd een vette knipoog ( ), werkt altijd!

quote:

Op zondag 14 augustus 2005 23:13 schreef Diederik_Duck het volgende:

[..]

Ik geef altijd een vette knipoog ( ), werkt altijd!

Ik krijg uitslag van knipogen.... vre-se-lijk gewoon!