Midnight CowboyWat een geweldig intro. Everybody's Talking to me is een perfect nummer voor Joe Buck en hoe hij zich wel niet het mannetje voelt komt hierdoor mooi naar voren. Ook zijn eerste momenten in New York zijn erg leuk om te zien. Dan krijgen we ook nog eens het geweldige personage Ratso! Prachtig! En het had nog zoveel mooier kunnen worden, ware het niet dat de film een beetje doodbloed het 2e uur. Het verhaal blijft niet zo interessant en zeker dat feestje duurt gewoon veel te lang. Desalniettemin, 2 filmkarakters die zeker herinnert mogen blijven.
Il Buono, il brutto, il cattivoEen film zo bekend dat ik vast niet de Engelse titel hoef te geven. Toch vind ik hem, ook na de tweede keer kijken, wat tegenvallen. Ik zie er niet de grootsheid in die anderen er wel in zien. Het verhaal is daarvoor gewoon te simpel en makkelijk. Ook Sergio's Leone's touch vind ik hier nog niet geheel werken. Net als de soundtrack van Morricone die duidelijk nog niet z'n hoogste niveau heeft gehaald. Stop daar ook nog eens de meest emotieloze acteurs bij die je kan bedenken (voor Eastwood zelf, die maar op 1 manier kan kijken de gehele film) en je hebt een film die leuk is om te kijken, maar that's it.
The Truman ShowLeuk.
Het 'Big-brother' wereldje is leuk gecreeerd en Carrey doet het goed als man die alles aan het ontdekken is.
Hauru no ugoku shiro (Howl's Moving Castle)Wat een avontuur! Schitterend. Je wordt weer helemaal meegenomen naar een andere betoverende wereld vol met de mooiste wezens en dingen. Alles is mogelijk! Vind het heerlijk om me even 2 uur helemaal te verliezen in een practhtige film als deze. Het moving castle ziet er zo gaaf uit! En ook het verhaal heeft weer genoeg magie, zoals we tegenwoordig verwachten van Miyazaki.
Puur objectief gezien vind ik de film toch zeker niet bij de beste Ghibli's horen. Qua animatie, avontuur, voicecasting, soundtrack, prachtige wezens, mysterieus verhaal helemaal wel, maar wat de film toch echt mist volgens mij is de boodschap, de onderliggende gedachte die een Ghibli film vaak heeft. En de boodschap die op het eind duidelijk werd door het nummer dat werd gezongen kan ik toch niet echt in de film terugvinden.
GladiatorDe extended cut.
Mooi weer hoor. Ik vergeet telkens dat het toch echt wel een goede film is. Groots en mooi opgezet en aangekleed. Ook het verhaal is uitstekend. Zitten een paar mooie emotionele momenten in, die niet eens met aangezwelde muziek worden opgeroepen. Crowe en Phoenix, vooral de laatste, doen het erg goed. Enige echte minpuntje dat ik kan bedenken is het feit dat ik de lines wat onnatuurlijk uitgesproken vond.
Ow, en de extended cut voegt zeker wat toe aan het verhaal. De karakters worden allemaal wat duidelijker en wat plotlijnen worden verdiept.