ik heb het ook, en ik moet zeggen, ik voel me er gezegend bij.quote:op dinsdag 2 augustus 2005 01:17 schreef viking84 het volgende:
de laatste tijd lijkt het net alsof ik geen sterke emoties meer kan voelen. ik ervaar geen ultieme blijdschap, maar ik ervaar ook geen diep verdriet. vroeger kon ik veel meer genieten van dingen, ik verheugde me op vakanties etc en hoewel ik me nu ook prima vermaak op vakantie, mis ik toch dat heerlijk enthousiaste gevoel dat er altijd mee gepaard ging. zozeer zelfs dat mensen denken dat ik het niet leuk heb gehad. ik kan geen blijdschap veinzen en als ik oprecht zeg "gaat wel", denken ze direct dat ik het niet leuk heb gehad, want ik kan het alleen maar leuk hebben gehad als ik zeg dat ik het "geweldig" heb gehad. hetzelfde geldt voor diep verdriet, dat lijk ik ook niet te kunnen voelen. het gaat aan mij voorbij. het maakt wel indruk, maar lijkt niet zo diep te gaan als bij andere mensen. ik voel me dus nogal emotieloos. ik mis die tijd dat kleine dingetjes nog zo'n grote impact op me haddenhebben anderen dit ook? is dit hollandse nuchterheid of is er meer aan de hand?
"no joy or grief touches me"
het is toch een kenmerk van anti-depressiva dat ze emoties afzwakken? je hebt geen diepe dalen meer, maar ook geen pieken meer. lijkt me dat het daar dus van komt.quote:op dinsdag 2 augustus 2005 16:44 schreef viking84 het volgende:
ik ben al aan de anti-depressivaen daar wil ik vanaf.
ja. sommige depressies ontstaan door een verstoring van de aanmaak van bepaalde stofjes in de hersenen. die kan je dan gewoon weer aanvullen door pillen te slikken dus.quote:op dinsdag 2 augustus 2005 17:03 schreef tijn het volgende:
kan dat uberhaupt, aan de anti-depressiva zonder therapie?
daar zeg je wat, daar had ik nog niet eens aan gedacht.quote:op dinsdag 2 augustus 2005 16:49 schreef christine het volgende:
[..]
het is toch een kenmerk van anti-depressiva dat ze emoties afzwakken? je hebt geen diepe dalen meer, maar ook geen pieken meer. lijkt me dat het daar dus van komt.
daarom zou je ook juist in overleg met een therapeut je medicatie moeten afbouwen.quote:op dinsdag 2 augustus 2005 17:10 schreef viking84 het volgende:
[..]
daar zeg je wat, daar had ik nog niet eens aan gedacht.
maar als ik ermee stop, dan word ik juist weer op onverklaarbare wijze enorm verdrietig
ja, ik zou de oorzaak ook daarin zoeken. hoelang ben je al aan de anti-depressiva ts?quote:op dinsdag 2 augustus 2005 16:49 schreef christine het volgende:
[..]
het is toch een kenmerk van anti-depressiva dat ze emoties afzwakken? je hebt geen diepe dalen meer, maar ook geen pieken meer. lijkt me dat het daar dus van komt.
lang, 4 jaar en daarvoor allemaal andere rommel gebruiktquote:op dinsdag 2 augustus 2005 17:28 schreef xennia het volgende:
[..]
ja, ik zou de oorzaak ook daarin zoeken. hoelang ben je al aan de anti-depressiva ts?
nou, daar heb je je oorzaak.quote:op dinsdag 2 augustus 2005 18:27 schreef viking84 het volgende:
lang, 4 jaar en daarvoor allemaal andere rommel gebruikt
je zou kunnen proberen of het effect heeft de dosis af te bouwen. doe dit echter nooit op eigen houtje, maar samen met een deskundigequote:op dinsdag 2 augustus 2005 18:27 schreef viking84 het volgende:
[..]
lang, 4 jaar en daarvoor allemaal andere rommel gebruikt
he he gelukkig, probleem opgelost. volgende!quote:
klein beetje té kort door de bocht......quote:op woensdag 3 augustus 2005 09:29 schreef american_nightmare het volgende:
[..]
he he gelukkig, probleem opgelost. volgende!
het was dan ook meer een sarcastische opmerking tegen meneer de amateurpsycholoog die de betreffende patient even dacht te diagnosticeren.quote:op woensdag 3 augustus 2005 10:07 schreef cleejee het volgende:
[..]
klein beetje té kort door de bocht......![]()
zo geef je ts geen kans meer verder haar hart te luchten, dat moet wel, ze moet er wel over kunnen praten, van je afschrivjen helpt namelijk ook heel erg!![]()
zorg dan de volgende keer dat je je sarcasme benadrukt! hahaquote:op woensdag 3 augustus 2005 10:17 schreef american_nightmare het volgende:
[..]
het was dan ook meer een sarcastische opmerking tegen meneer de amateurpsycholoog die de betreffende patient even dacht te diagnosticeren.
quote:op woensdag 3 augustus 2005 10:17 schreef american_nightmare het volgende:
[..]
het was dan ook meer een sarcastische opmerking tegen meneer de amateurpsycholoog die de betreffende patient even dacht te diagnosticeren.
hoe weet jij mijn voornaam?quote:op woensdag 3 augustus 2005 11:04 schreef cleejee het volgende:
renske, is er in die 7 jaren therapie ook over je 'emotieloosheid' gesproken?
je kunt het wel niet willen, ervan weghollen, maar helaas, het klinkt hard, maar je blijft er hoe-dan-ook mee geconfronteerd worden!quote:op woensdag 3 augustus 2005 11:09 schreef viking84 het volgende:
ik wil niet dat het zo'n grote rol speelt in mijn leven
op welke manieren wordt je geconfronteerd met wat er toen is gebeurd?quote:op woensdag 3 augustus 2005 11:09 schreef viking84 het volgende:
ik vind het trouwens verschrikkelijk dat alles wat er op mijn 12e gebeurd is constant weer komt bovendrijven. op die manier kun je het niet achter je laten. het blijkt me nog altijd te achtervolgen en het heeft blijkbaar een nóg grotere impact gehad op mijn leven dan ik voorheen gedacht had. ik wil niet dat het zo'n grote rol speelt in mijn leven
de confrontatie komt door bepaalde gebeurtenissen waardoor je de link legt. je kunt leren om de link niet te leggen bij dergelijke gebeurtenissen. helemaal ergens van af raken lukt meestal niet, maar je kunt wel zorgen dat het verleden je niet langer belemmert in je zijn in het heden.quote:op woensdag 3 augustus 2005 11:51 schreef cleejee het volgende:
[..]
je kunt het wel niet willen, ervan weghollen, maar helaas, het klinkt hard, maar je blijft er hoe-dan-ook mee geconfronteerd worden!
het beste is om het aan te pakken....
mee eens.quote:op woensdag 3 augustus 2005 12:00 schreef alicey het volgende:
[..]
de confrontatie komt door bepaalde gebeurtenissen waardoor je de link legt. je kunt leren om de link niet te leggen bij dergelijke gebeurtenissen. helemaal ergens van af raken lukt meestal niet, maar je kunt wel zorgen dat het verleden je niet langer belemmert in je zijn in het heden.
is het ook zo dat na bijv een half jaar anti-dep gebruikt te hebben dat stofje weer op pijl is ....quote:op dinsdag 2 augustus 2005 17:04 schreef christine het volgende:
[..]
ja. sommige depressies ontstaan door een verstoring van de aanmaak van bepaalde stofjes in de hersenen. die kan je dan gewoon weer aanvullen door pillen te slikken dus.
volgens mij is het zo dat je lichaam weer moet "leren" om dat stofje zelf aan te gaan maken. maar daar heb ik dus geen verstand van verder, dus dit kan ook grote onzin zijn.quote:op woensdag 3 augustus 2005 18:00 schreef dia het volgende:
[..]
is het ook zo dat na bijv een half jaar anti-dep gebruikt te hebben dat stofje weer op pijl is ....
dus: dat het aan te vullen is ... waarna je geen anti-dep meer nodig hebt
meneer is ervaringdeskundige.quote:op woensdag 3 augustus 2005 10:17 schreef american_nightmare het volgende:
het was dan ook meer een sarcastische opmerking tegen meneer de amateurpsycholoog die de betreffende patient even dacht te diagnosticeren.
ik ben ook behoorlijk emotieloos op veel gebieden. maar van de andere kant vind ik de vakantie die ik ga hebben wel mooi en verheug ik me er wel op en wordt ik wel agressief nog enzo. maar bij mij gaat het verdriet ook niet bepaald erg diep, heb ook niet snel lichamelijke pijn (of ik ervaar het niet echt als pijn) en mijn gedrag is soms wel wat extreemquote:op dinsdag 2 augustus 2005 01:17 schreef viking84 het volgende:
de laatste tijd lijkt het net alsof ik geen sterke emoties meer kan voelen. ik ervaar geen ultieme blijdschap, maar ik ervaar ook geen diep verdriet. vroeger kon ik veel meer genieten van dingen, ik verheugde me op vakanties etc en hoewel ik me nu ook prima vermaak op vakantie, mis ik toch dat heerlijk enthousiaste gevoel dat er altijd mee gepaard ging. zozeer zelfs dat mensen denken dat ik het niet leuk heb gehad. ik kan geen blijdschap veinzen en als ik oprecht zeg "gaat wel", denken ze direct dat ik het niet leuk heb gehad, want ik kan het alleen maar leuk hebben gehad als ik zeg dat ik het "geweldig" heb gehad. hetzelfde geldt voor diep verdriet, dat lijk ik ook niet te kunnen voelen. het gaat aan mij voorbij. het maakt wel indruk, maar lijkt niet zo diep te gaan als bij andere mensen. ik voel me dus nogal emotieloos. ik mis die tijd dat kleine dingetjes nog zo'n grote impact op me haddenhebben anderen dit ook? is dit hollandse nuchterheid of is er meer aan de hand?
"no joy or grief touches me"
ja nou ja, bij mijn vrienden valt het wel mee en ik heb ook genoeg vriendinnen dus zij lijken er anders over te denken.quote:op woensdag 3 augustus 2005 18:46 schreef milagro het volgende:
gewoon een eikel, dus.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |