quote:
Ja, daar bent ik dan eindelijk met de beschrijving van mijn scriptie
Ik doe literatuuronderzoek naar het fenomeen "generalisatie", binnen de ergotherapie en specifiek de ergotherapeutische behandeling in de revalidatiesetting.
En met generalisatie bedoel ik in deze context, wat je geleerd hebt tijdens de therapieën (fysiotherapie, logopedie, maatschappelijk werk, psychologie en in mijn geval dus ergotherapie), kunnen gebruiken in het dagelijks leven.
Ik hoorde je van de week zeggen dat Annemiek thuis moest "wennen", na in het ziekenhuis geweest te zijn. Daar heeft ze (misschien) geleerd hoe ze voorzichtig uit bed moet komen enzo, eenmaal thuis blijkt dat je eigen bed heel anders is, je moet dan wat je geleerd hebt kunnen omzetten naar de huidige situatie, je eigen bed dus.
Om dat te kunnen moet je generalisatievermogen hebben, iets wat tot op heden nog een vaag begrip is en moeilijk meetbaar.
Ik ga geen wonderbaarlijke tests daarvoor verzinnen en uitvinden, dat is simpelweg niet te doen, zeker niet in 4 maanden
Ik onderzoek wat er in de educatieve, medische en psychologische literatuur bekend is over leren, generalisatie en dit dan in combinatie met revalidatie, heel praktisch.
Dus hoe kun je als ergotherapeut het beste generalisatie van het geleerde bevorderen etc. en geloof me, er komt een heel verhaal uit rollen
Een praktijkvoorbeeld is bijvoorbeeld een man dit een hersenbloeding had gehad, hij kon niet meer koffiezetten had hij aangegeven en dit wilde hij zo graag weer.
Na onderzoek bleek dit te komen door het hersenletsel, waardoor hij de stappen van het koffiezetten niet goed meer kon uitvoeren. Hij wist echt niet meer dat je eerst water in het apparaat doet en hem dan aanzet, hij probeerde het water in het koffiefilter te gooien en stond maar te wachten tot er wat gebeurde... (Geen koffie dus
![]()
)
Er werd op de ergotherapieafdeling geoefend met koffiezetten tot meneer het zodanig "ingeslepen" had, soort van automatisch maken van een handeling door het heel vaak te oefenen, tot het hem helemaal zelfstandig lukte.
Helemaal mooi, dacht meneer.
Meneer ging later naar huis toe en probeert daar koffie te zetten, wanneer blijkt dat het hem helemaal niet lukt!
Wat raar, op de ergotherapieafdeling lukte het hem wel helemaal zelfstandig!
Wat blijkt nou, het koffiezetapparaat op de afdeling had de pot links zitten en thuis zit de pot rechts...
Gevolg: meneer snapt er niets meer van en eigenlijk is het oefenen voor een (groot) deel zinloos geweest... er moet weer overnieuw begonnen worden, met zijn eigen apparaat...
Kun je nagaan hoe het was geweest als meneer een espressoapparaat had gehad, of een Senseo
Als meneer een beter generalisatievermogen had gehad had hij kunnen doorhebben dat het niet uitmaakt waar de pot zit, je doet het dan gewoon in spiegelbeeld, maar nu kan er beter rekening gehouden worden met zijn slechte generalisatievermogen.
En ik ga dus vertellen hoe je dat volgens de literatuur het beste kunt doen
Poe poe, heel verhaal geworden, als je nog wat wil weten (het is best pittige materie), dan roep je maar
Kip, het meest veelzijjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjdige stukje kaas, panda!