De kunst van het loslaten van een ex. (Deel 23)

quote:

Op zaterdag 23 juli 2005 14:51 schreef petitlapin het volgende:

[..]

Nu heeft hij veel meer last van haar, want zij heeft geen zekerheid en blijft maar aandringen.

Haar van zekerheid voorzien is niet zijn verantwoordelijkheid. Zij moet zelf haar conclusies kunnen trekken. Als je voortdurend van anderen afhankelijk bent om je steeds maar weer van je onzekerheid te verlossen, staat je nog een onaangename rest van je leven te wachten; vol onderwerping.

Anderen hebben alleen maar macht over je als je ze die macht eigenhandig geeft.
Maar ja, of dat ooit tot die vrouwenkoppies doordringt...
De natuur wil het nou eenmaal zo.

_{Stiekem kicken ze er ook wel op, natuurlijk...}

quote:

Op zaterdag 23 juli 2005 15:03 schreef Bombie het volgende:

Haar van zekerheid voorzien is niet zijn verantwoordelijkheid. Zij moet zelf haar conclusies kunnen trekken.

nee, maar als je een beetje mens bent en respect hebt voor je medemens, dan doe je dat gewoon, of doe jij alleen goed voor de anderen als het echt je plicht en je verantwoordelijkheid is

die vent geniet er gewoon van dat sylvana maar zit aan te dringen, anders had hij al lang iets gezegd om het contact af te breken

quote:

Op zaterdag 23 juli 2005 15:06 schreef petitlapin het volgende:

[..]

nee, maar als je een beetje mens bent en respect hebt voor je medemens, dan doe je dat gewoon, of doe jij alleen goed voor de anderen als het echt je plicht en je verantwoordelijkheid is

die vent geniet er gewoon van dat sylvana maar zit aan te dringen, anders had hij al lang iets gezegd om het contact af te breken

idd, dat denk ik ook, maar goed, ik heb dus alles van hem gewist, dus hij is van mij af, en ben benieuwd of hij zelf nog wat van zich laat horen of niet. Deed ie de vorige keer dus wel, opeens weer allemaal smsjes sturen en bellen enzo, maar nu bekijkt hij het maar lekker

quote:

Op zaterdag 23 juli 2005 15:06 schreef petitlapin het volgende:

[..]

nee, maar als je een beetje mens bent en respect hebt voor je medemens, dan doe je dat gewoon, of doe jij alleen goed voor de anderen als het echt je plicht en je verantwoordelijkheid is

die vent geniet er gewoon van dat sylvana maar zit aan te dringen, anders had hij al lang iets gezegd om het contact af te breken

Jij maakt de fout die zoveel mensen maken: de bal bij de ander leggen. Zodra je dat doet zul je altijd afhankelijk zijn van wat je zelf nooit zelf zult kunnen veranderen: anderen en hun gedrag. Je kunt er hooguit invloed op uitoefenen, maar het zal nooit zo gaan als je eigenlijk zou willen. Vooral ook omdat die eisen gewoon steeds veranderen als je anderen verantwoordelijk stelt voor jouw leven.

Alles gebeurt op deze manier omdat sylvana het zelf toelaat. Hem zover krijgen dat hij doet wat ze wil is de drijvende kracht hierachter. Het feit dat ze hier echter geen werkelijke macht over heeft (en nooit zal hebben), maakt haar gek (en met haar vele andere vrouwen). Ze kan het niet uitstaan. Daarom blijft ze het doen.

Soms moet je gewoon leren aanvoelen wanneer het beter is iets achter je te laten, en te herkennen wanneer je teveel gaat handelen naar je verlangen ipv de werkelijkheid. Volgens mij is dat een kracht die maar bar weinig mensen bezitten.

En dan nog zijn er veel mensen die het niet écht achter zich laten, maar zichzelf voor de gek houden door alleen de beslissing te nemen, maar zich er niet naar gedragen omdat hun gevoel niet meedoet. Een voorbeeld daarvan is:

maar goed, ik heb dus alles van hem gewist, dus hij is van mij af, en ben benieuwd of hij zelf nog wat van zich laat horen of niet. Deed ie de vorige keer dus wel, opeens weer allemaal smsjes sturen en bellen enzo, maar nu bekijkt hij het maar lekker

Sylvana weet zelf wel beter. Dat hoeft ze niet hardop te zeggen.
Negeren om de aandacht te willen trekken. Feitelijk probeert ze hier zijn methode te jatten, omdat ze maar al te goed heeft gemerkt dat het werkt.

Hoe dan ook: mensen willen altijd weten waarom. Als een antwoord uitblijft, kunnen ze daar eigenlijk niet mee omgaan, omdat ze expliciet de exacte reden willen weten. Het is volgens mij dan ook de nummer 1-manier om iemand van een obsessie te voorzien.

quote:

Op zaterdag 23 juli 2005 15:27 schreef Bombie het volgende:

Alles gebeurt op deze manier omdat sylvana het zelf toelaat. Hem zover krijgen dat hij doet wat ze wil is de drijvende kracht hierachter. Het feit dat ze hier echter geen werkelijke macht over heeft (en nooit zal hebben), maakt haar gek (en met haar vele andere vrouwen). Ze kan het niet uitstaan. Daarom blijft ze het doen.

haha, een vent doet dat niet zeker , en wat een hoop onzin bij elkaar sowieso.

Genoeg venten gehad die maar blijven mailen en bellen, als het echt mijn strot uitkwam of ik ze uiteindelijk toch te graag had om ze zo te zien lijden, zei ik het gewoon kort en gaf ik ze duidelijkheid: liever geen contact . Ik vind mannen op dat gebied veel dommer dan vrouwen, die blijven echt eindeloos proberen

zo simpel om gewoon even duidelijkheid te verschaffen

quote:

Op zaterdag 23 juli 2005 15:33 schreef petitlapin het volgende:

[..]

haha, een vent doet dat niet zeker , en wat een hoop onzin bij elkaar sowieso.

Genoeg venten gehad die maar blijven mailen en bellen, als het echt mijn strot uitkwam of ik ze uiteindelijk toch te graag had om ze zo te zien lijden, zei ik het gewoon kort en gaf ik ze duidelijkheid: liever geen contact . Ik vind mannen op dat gebied veel dommer dan vrouwen, die blijven echt eindeloos proberen

zo simpel om gewoon even duidelijkheid te verschaffen

Ik denk niet dat je het in je hebt om ooit te begrijpen wat ik probeer duidelijk te maken. Anders zou je je voordeel er wel mee doen.

Maar ja... vrouw, hè. Dan krijg je dat. Simpletons.

quote:

Op zaterdag 23 juli 2005 15:33 schreef petitlapin het volgende:

[..]

haha, een vent doet dat niet zeker , en wat een hoop onzin bij elkaar sowieso.

Genoeg venten gehad die maar blijven mailen en bellen, als het echt mijn strot uitkwam of ik ze uiteindelijk toch te graag had om ze zo te zien lijden, zei ik het gewoon kort en gaf ik ze duidelijkheid: liever geen contact . Ik vind mannen op dat gebied veel dommer dan vrouwen, die blijven echt eindeloos proberen

zo simpel om gewoon even duidelijkheid te verschaffen

Lees zn stukje nou nog eens... Heb t al een miljoen keer gezegd: Je bent verantwoordelijk voor je eigen leven...

quote:

Op zaterdag 23 juli 2005 18:30 schreef JoeyT het volgende:

Lees zn stukje nou nog eens... Heb t al een miljoen keer gezegd: Je bent verantwoordelijk voor je eigen leven...

ik heb zijn stukje gelezen, en volledig begrepen , gewoon grappig dat hij het alleen over vrouwen had.

jammer genoeg voel ik me wel verantwoordelijk voor het welzijn van mensen die me nauw aan het hart liggen of ooit hebben gelegen! Want soms hebben mensen eens een helpend handje nodig als ze door de bomen het bos niet meer zien!

ik weet zelf wat het is om verliefd te zijn en te verlangen naar het onmogelijke. ik kan een ander mens die verliefd is op mij dan echt niet in die onzekerheid laten, en ik voel me dus wel degelijk verantwoordelijk!

quote:

Op zaterdag 23 juli 2005 18:37 schreef petitlapin het volgende:

[..]

ik weet zelf wat het is om verliefd te zijn en te verlangen naar het onmogelijke. ik kan een ander mens die verliefd is op mij dan echt niet in die onzekerheid laten, en ik voel me dus wel degelijk verantwoordelijk!

Dat vind ik ook hoor, ik zou het echt niet kunnen om dan niks meer van me te laten horen. Zou die ander dan gewoon zeggen waar het op staat zodat hij zekerheid heeft en dan verder kan gaan.

quote:

Op zaterdag 23 juli 2005 18:37 schreef petitlapin het volgende:

[..]

ik heb zijn stukje gelezen, en volledig begrepen , gewoon grappig dat hij het alleen over vrouwen had.

jammer genoeg voel ik me wel verantwoordelijk voor het welzijn van mensen die me nauw aan het hart liggen of ooit hebben gelegen! Want soms hebben mensen eens een helpend handje nodig als ze door de bomen het bos niet meer zien!

ik weet zelf wat het is om verliefd te zijn en te verlangen naar het onmogelijke. ik kan een ander mens die verliefd is op mij dan echt niet in die onzekerheid laten, en ik voel me dus wel degelijk verantwoordelijk!

Ik heb dat dus ook... ik trek het me altijd erg aan als ik zie dat mensen om wie ik geef het moeilijk hebben of als het niet goed met ze gaat...

quote:

Op zaterdag 23 juli 2005 19:07 schreef Sylvana het volgende:

[..]

Dat vind ik ook hoor, ik zou het echt niet kunnen om dan niks meer van me te laten horen. Zou die ander dan gewoon zeggen waar het op staat zodat hij zekerheid heeft en dan verder kan gaan.

Die gozer van jou heeft nooit maar dan ook nooit wat om jou gegeven... In 2 maanden gaan gevoelens sowieso niet zo diep... Jij had gewoon naar het gevoel in jezelf moeten luisteren. Ik weet zeker dat jij wist dat het niet goed zat, je wilde het alleen liever niet weten...

Cool Viper!
Da's inderdaad een beste remedie...

Ik ben van 9 tot en met 18 augustus in El Arenal op Mallorca te vinden. Daar mag ik dan nu naar uitkijken. Es zien of ik daar mijn zinnen wat kan verzetten. En kijken wie ik tegenkom: voornamelijk mezelf, of toch ook anderen...

quote:

Op zondag 24 juli 2005 17:16 schreef Viperdesign het volgende:

[..]

Voor mij in ieder geval wel. Heb blijkbaar liefde nodig om me goed te voelen. .

Ik heb dat ook, ben ik bang.... ik voel me nu al wel weer stukje bij beetje beter hoor... red met ook wel in m'n eentje... en heb gelukkig nog best genoeg te doen. En toch zal ik me den kik pas weer 100% toppie voelen als ik weer iemand heb. Ik ben gewoon iemand die wat hij heeft bereikt/de liefde die hij in zich heeft.. met een ander wil delen.

Ik ben op zich wel bang... kans is niet groot.. maar stel dat ik nu iemand tegen komen waar ik verliefd op zou worden..... of dat dan uit rebound is of echt weer liefde voor iemand....

Op zich denk ik wel het laatste. Ik mis m'n ex nog steeds ontzettend... zou haar nog steeds terug willen... aan de andere kant merk ik wel dat het me prima lukt om m'n leventje op te pikken... werken.... in m'n eentje m'n eigen huishouden voeren... nu alleen nog wat meer mensen leren kennen, naast de vele mensen die er al voor me zijn (maar helaas ook nie tin de zelfde plaats wonen).

In ieder geval zou ik wel open staan voor iets nieuws..... Maar ik weet dat beter voor me is om nu gewoon echt een paar maanden tot mezelf te komen. Maar ik ga niks afwijzen wat op m'n pad komt

Poeh, herkenbaar allemaal....ben nu 2 maanden single....na een verloving zelfs.
Ik heb duidelijk nog gevoelens voor haar. Alleen kan ik ze niet echt plaatsten. Is het het missen van iemand om je heen of toch meer. Nu ken ik sinds kort ook een ander meisje.....erg leuk.....woont bij me om de hoek. Maar iets met iemand beginnen als je nog gevoelens hebt voor een ander is gewoon not done volgens mij, maar het zou wel leuk zijn...zo'n afleiding....moeilijk hoor

Nee, natuurlijk niet.....het voelt alleen wel dubbel zeg maar. Als mijn ex me terug zou willen zou ik niet weten wat ik zou zeggen. Ja, omdat ik weet hoe het was en dat was echt leuk en nee, omdat er heel veel is gebeurd. Heb zegmaar gevoelens bij beide meisjes. Wanneer weet je of je verder kan gaan. Dat is toch een soort gok en ik wil niemand opzettelijk pijn doen. Rebound doe ik niet aan. Ik zou zelf ook geen rebound willen zijn, dus dat ga ik ook niemand aandoen.

Ja, ik zou mezelf ook niet zo vlug in een nieuwe relatie storten, maar het is wel zonde als ik dat nieuwe meisje aan mijn neus voorbij laat gaan. Ze is erg leuk. Eerst maar eens rustig aan doen met haar denk ik. Ik voelde me altijd erg goed bij mijn ex en vergelijken doe je onderbewust toch wel denk ik. Qua gevoel wil ik toch wel hetzelfde bereiken als wat ik had. En je moet toch een keer beginnen met het herleven van die gevoelens voor een ander.

Dat nieuwe meisje weet trouwens gewoon wat er gebeurd is. Ik ben daar erg eerlijk in.

blerg.. ik meldde me voor het eerst op de beginpagina's van topic #18 .. En nu nogsteeds voel ik me nog niet top .. ik BLIJF maar aan haar denken, lijkt wel of het elke dag meer word

Heel herkenbaar Koentje... het denken neemt hier ook niet af. Ik kan er ook eigenlijk steeds een stukje slechter tegen dat ze nu met die gast is, en hoezeer ze een slag in de rondte veranderd is. De dingen die ze nu wel allemaal voor lief neemt en pikt... playing house, vooral. Ik kan er niet bij.

@pino: ik ben ook wel van de laddertheorie ja. Een nieuwe relatie (wat iets anders is dan een los contact, scharrel, whatever) moet toch minstens even goed voelen als de vorige. Okee, iedereen is anders, maar bij minder heb je toch het gevoel van achteruitgang. Ik denk ook niet dat het "helaas" is dat mijn ex de lat hoog heeft gelegd. Ik besef nu pas goed hoe lucky ik was.

Ze is toen eigenlijk zomaar komen aanwaaien. Nu merk ik pas, hoe zeldzaam dat is geweest, want het wil op dat vlak maar niet vlotten... (ja, het ligt aan mij...)

quote:

Precies. En is het dan wel eerlijk om aan zoiets te beginnen? Ik heb nu het geluk(?) dat dit persoontje wel hoger op de ladder staat en ik dus eerlijk mezelf erin kan storten. Maar ik had dit eigenlijk niet verwacht.

Ja, maar das een probleem natuurlijk. Je weet van te voren niet of je datzelfde gevoel krijgt bij een nieuwe liefde. Dat weet je pas na een tijdje.

Naja, ik ben niet zo vlug in dat soort dingen denk ik. Gevoelens groeien bij mij, vandaar dat het een tijdje duurt.

Ja, daar heb je helemaal gelijk in. Natuurlijk zegt dat al heel veel. Daarom weet ik ook dat ik dat meisje leuk vind natuurlijk. Ik ga er gewoon voor, het voelt gewoon goed.

quote:

Op maandag 25 juli 2005 21:47 schreef Viperdesign het volgende:

[..]

Heb je eigenlijk wel afleiding? Hoe dan ook?

Ja, zeer veel zelfs.. Ben veel aan het werk, en ga elke avond wel iets doen.. Vandaag is de eerste dag dat ik zal maar zeggen meer als 3 uur niets heb gedaan in 3 weken ofzo...

Nu zijn ook veel mensen op vakantie, gister 2 van mijn beste vriendinnen weggegaan voor een maand, die ik ook zeer regelmatig zag, dus nu word het allemaal wat rustiger aan..

Maar ik kan er gewoon niets aan doen, ik sta met haar op, en ga met haar naar bed.. De gedachtens dan.. Overdag gaat het vaak wel, dan heb ik wat te doen... Maar sochtens en savonds

Het word er ook nog allemaal moeilijker op dat ze natuurlijk ook met mijn vrienden bevriend is geraakt, dus ze belt nog vaak of hun mee uitgaan, "maar dan niet koen mee nemen, okej?" Of ze gaat met ze een dagje stadten enzo.... Vind ik allemaal wel best, daar niet van, maar ik heb gweoon het idee dat ze dat alleen doet om zeker te weten dat ik nog wel aan haar denk.. Maar dat doe ik sowiso wel..

Ze vind ondertussen al iemand anders leuk, ook niet erg, Maar tegelijkertijd zecht ze dat ze nog niet over me heen is, en dat ze nog heel veel aan me denkt etc....

Eigenlijk maakt me dat allemaal niet uit.. Ik denk niet aan wat ze nu doet, met wie ze nu is, of ze wel aan me denkt.. Ik mis gewoon onze tijd samen... Elke dag meer.. ... En praten met haar gaat niet, ze heeft gezecht dat ze geen smsjes, geen telefoontjes, geen mailtjes etc. meer wil hebben van mij.. Ze heeft me ook geblokt + delete op msn.. En dat respecteer ik.. Het word er alleen niet makkelijker op voor mij

quote:

Op dinsdag 26 juli 2005 00:12 schreef Koentje3 het volgende:
Ze heeft me ook geblokt + delete op msn.. En dat respecteer ik.. Het word er alleen niet makkelijker op voor mij

ik denk dat, hoewel dat mss (nog) niet zo voelt, het er wel makkelijker voor je op maakt.
Juist door contact te houden kan je geen afscheid nemen, blijf je nieuwe herinneringen kweken en denken dat ze toch wel heel leuk en lief is. Afstand nemen is in zo'n situatie juist goed voor je.

quote:

Op dinsdag 26 juli 2005 00:18 schreef Wolkje het volgende:

[..]

ik denk dat, hoewel dat mss (nog) niet zo voelt, het er wel makkelijker voor je op maakt.
Juist door contact te houden kan je geen afscheid nemen, blijf je nieuwe herinneringen kweken en denken dat ze toch wel heel leuk en lief is. Afstand nemen is in zo'n situatie juist goed voor je.

hmjah zo heb ik er ook over nagedacht... En dat is eigenlijk ook wel zo, maar praten kan ik met mijn vrienden ook wel, maar niet zoals met haar.. Ik hoef zal maar zeggen een halve zin te zeggen, en ze weet presies wat ik bedoel... Vaak kom ik een beetje vaag over als ik iets duidelijk wil maken..

En opkroppen is al helemaal 3x niets...

Nou Koen.....het zal er juist wel makkelijker op worden als je geen contact met haar zoekt. Je moet niet denken dat het niet mag, je moet denken dat je het zelf niet wil. Als je aan haar denkt, moet je maar tegen jezelf zeggen dat je haar niet wilt zien. Zij wil mij niet, dat is dan vette pech voor haar...ik ga door met mijn leven. Ik weet niet hoe lang het al uit is, maar je moet echt aan jezelf gaan denken. Vechten voor jezelf zelfs. Je hebt er niets aan als je maar blijft denken: wat als ze er nog was, wat als ik dit of dat anders had gedaan. Daar heb je niets aan. Het is moeilijk, dat weet iedereen hier. Maar het is echt belangrijk dat je aan jezelf gaat denken en gewoon voor jezelf opkomt.

Ik heb er ook nog geregeld moeite mee na 2 maanden en wij zouden zelfs gaan trouwen. Verloofd, verlovingsring, alles....Altijd als ik daar aan denk, denk ik gewoon....it is her bad luck.

Ja daar zit wel iets in.. zal wel wat moeite kosten om zo te denken .. (heb niet zoveel zelfvertrouwen) Maar ik moet idd niet hele tijd naar de negatieve dingen kijken, maar ook naar de positieve dingen ... Het gaat niet zomaar uit natuurlijk...

Ik ben dit topic al enige tijd met interesse aan t lezen, aangezien ik toch wel de verwachting had dat de mijne hard aan het eind aan het lopen was. Dat bleek inderdaad het geval, en sinds gisteren is het uit. Hele bizarre dat ik nu merk is dat ik de klap al veel eerder gehad heb, en gisteren (beiden wilden het uitmaken) was ik er verrassend koel onder. Ik moet ook zeggen dat het echt wel een stuk relaxer is om een einde aan iets te kunnen maken wat al tijden niet meer liep, dan het te laten voortslepen en hopen dat het weer wat wordt.
Natuurlijk vind ik het ergens wel enorm jammer dat het opgehouden is, aangezien ik met haar in het afgelopen bijna jaar toch wel enorm hecht ben geworden. Je bent toch wel je maatje/vriendin kwijtgeraakt, aan wie je alles kon vertellen. Nu was bij mij het gevoel al enige tijd weg, dat dit maatje ook iemand was waar ik echt 100% van op aan kon. Dit maakte de uiteindelijke keuze toch wel stukken makkelijker, het was echt een last die van mijn schouders viel.

Nu ging ik ervan uit hierna wel weer lekker te kunnen slapen (nogal wat nachten wakker gelegen met de vraag wat ik ermee meost doen en hoe ik het ging aanpakken), amar dat viel wel vies tegen. Merk wel dat je nog een hoop moet verwerken.. Het idee dat het nu echt afgelopen is, en je haar ook niet meer gaat zien (wonen in andere stad), dat hakt er toch wel ff in.

Ben nu in me hoofd echt aan t denken over in hoeverre je contact moet willen houden. MIjn principe was altijd om na een relatie gewoon alles te verwijderen aan contactgegevens en zo lekker snel haar te vergeten. ik twijfel deze keer echter.. Hoe hebben jullie dit opgelost? Contact hard verbreken, zelf contact opzoeken, wachten tot zij het doet, of eerst een tijd (een week, een maand, 3 maanden?) wachten, en dan keertje mee afspreken om te kijken hoe beiden veranderd zijn of niet?

(oja, vannacht maar meteen contact gezocht met een andere meid.. en daar nu mee afgesproken.. er is geen betere manier om over je ex heen te komen dan je te focussen op een nieuwe toch?)

quote:

Op dinsdag 26 juli 2005 11:25 schreef Viperdesign het volgende:

[..]

Heb vrijwel alle contact verbroken. Dat maakt het emotioneel gezien een stuk makkelijker.
[..]

Vannacht? Eh? . Enfin, iemand anders hebben om je aandacht op te vestigen werkt inderdaad erg goed. .

denk dat ik ook maar ervoor ga om contact tot minimum te beperken.. als zij contact wil, dan zal ik der niet negeren, maar ga er zelf geen contact meer mee onderhouden denk ik.. kan je ook geen afstand nemen vrees ik.

ach,.. vannacht.. it sounds better than it is, dikke week geleden een contactje opgedaan, en die maar laten doorsudderen onder het motto dat het wel lekker is om erges op terug te kunnen vallen

Hallo dan hier een nieweling in puin.Zoals veel van jullie is mijn relatie van 2 jaar nu 3 weken uit.De eerste drie weken vielen wel mee, ik dacht dat het misschien wel weer goed zou komen want we hebben altijd een moeilijke relatie gehad.Hij is niet erg open en eerlijk en dat heeft me geen goed gevoel gegeven maar....ik houd zielsveel van hem.Nu heb ik vakantie en ik kan me er echt niet toe zetten iets te doen....kan alleen maar zielig in mijn bed liggen en pak steeds de telefoon om te kijken of ie smst en start steeds mijn mail op maar NIKS!Hij zei altijd dat ie niet langer dan 1 dag zonder contact kon en als we ruzie hadden trok hij dat dan ook niet.Deze keer zit het dus dieper al was zijn laatse mail een vraag of ik alle dingen waar ik me zo slecht om voelde wilde opschrijven en daar heb ik op geantwoord dat ik dat liever tegen over elkaar doe.Ons laatste afscheid was heel heftig met een knallende ruzie....ik wilde even rust om na te denken maar blijkbaar is hij in die rust tot de conclusie gekomen dat hij mij niet meer moet.Ik weet dat we misschien geen super combi zijn maar ik houd van hem.Hij bleek al een kind bij iemand anders te hebben en heeft dat pas na 1 jaar opgebiecht...dat doet pijn want ik vermoedde het al en heb het hem vaak gevraagd.Eigenlijk wil hij nooit iets be-of uitpraten en dat maakt een relatie moeilijk en ik heb dus een dilemma tussen hart en hoofd.Ik weet dat als ik het zo schrijf het een slechte relatie lijkt maar als het goed ging dan ging het ook echt supergoed.Ikmis hem en zijn lach, zijn armen om me heen en zijn kussen.Ik heb het gevoel dat ik gek word maar denk dat hij contact moet opnemen want een vrouw die achter een man aanloopt das niks.Heb altijd het idee dat mannen daar helemaal geen zin in hebben en de relatie dan definitief niet meer zien zitten.Graag een reactie van mannen.Hij denkt trouwens altijd dat er een ander is terwijl die er nooit was, nu ben ik bang dat hij zo stil is omdat er iemand anders is....het doet pijn!

Sorry hoor, maar als je pas na 1 jaar zegt dat je een kind hebt????

quote:

Op dinsdag 26 juli 2005 14:12 schreef pino.in.disguise het volgende:
Sorry hoor, maar als je pas na 1 jaar zegt dat je een kind hebt????

ik kan er nog wel tegen dat iemand uit schaamte, angst, of weet ik veel, dingen ( zelf belangrijke) verzwijgt ...:)

soms begin je een leugen, en heb je zo'n angst om toe te geven dat het een leugen was, dat het veel langer duurt dan je zelf verwacht voor je het durft te bekennen ... je zit er een beetje in vast.

Daar schaam je je toch niet voor? Kan dat soort dingen niet begrijpen.

quote:

Op dinsdag 26 juli 2005 14:28 schreef petitlapin het volgende:

[..]

ik kan er nog wel tegen dat iemand uit schaamte, angst, of weet ik veel, dingen ( zelf belangrijke) verzwijgt ...:)

soms begin je een leugen, en heb je zo'n angst om toe te geven dat het een leugen was, dat het veel langer duurt dan je zelf verwacht voor je het durft te bekennen ... je zit er een beetje in vast.

dan moet je consequent blijven in je leugen.. tot het moment waarop je m zelf gaat geloven... soms brengt eerlijk zijn meer schade aan dan het goed doet... Bovendien vind ik tot bepaalde hoogte dat ik geen verantwoording af hoef te leggen over zaken uit mijn verleden. En nee.. ik heb geen kind erges rondlopen

quote:

Op dinsdag 26 juli 2005 15:18 schreef Lexcorp het volgende:

[..]

dan moet je consequent blijven in je leugen.. tot het moment waarop je m zelf gaat geloven... soms brengt eerlijk zijn meer schade aan dan het goed doet... Bovendien vind ik tot bepaalde hoogte dat ik geen verantwoording af hoef te leggen over zaken uit mijn verleden. En nee.. ik heb geen kind erges rondlopen

het gaat hier over een kind lullo

quote:

Op dinsdag 26 juli 2005 15:19 schreef Sheva het volgende:

het gaat hier over een kind lullo

ja, en ?

quote:

Op dinsdag 26 juli 2005 15:18 schreef Lexcorp het volgende:
Bovendien vind ik tot bepaalde hoogte dat ik geen verantwoording af hoef te leggen over zaken uit mijn verleden. En nee.. ik heb geen kind erges rondlopen

Als jij in een ver verleden een keer bent vreemdgegaan snap ik best dat je dat niet uitgebreid vertelt, maar het gaat hier om een kind, hallo. Een kind is geen verleden, die vent is nog steeds vader hoor.

Heeft hij trouwens geen contact meer met zijn kind?

quote:

Op dinsdag 26 juli 2005 15:18 schreef Lexcorp het volgende:

[..]

dan moet je consequent blijven in je leugen.. tot het moment waarop je m zelf gaat geloven... soms brengt eerlijk zijn meer schade aan dan het goed doet... Bovendien vind ik tot bepaalde hoogte dat ik geen verantwoording af hoef te leggen over zaken uit mijn verleden. En nee.. ik heb geen kind erges rondlopen

Als je niet durft te erkennen dat je een kind hebt en er zelfs om gaat liegen, foutje of geen foutje.....ben je in mijn ogen echt een poepzak. Het gaat om je eigen kind man. Jij bent daar verantwoordelijk voor. WTF is er belangrijker dan dat?