De kunst van het loslaten van een ex. (Deel 23)

*meldt zich wederom*

Sjonge, wat een botte trut zeg! Die antwoorden van 'r... Not done!

I'm here!

(Nee grapjassen, niet op die manier!)

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 23:22 schreef Viperdesign het volgende:
Zullen wel opgekropte frustraties zijn. .

Nou ja, je hebt er weer een extra reden bij. Toch lief van haar dat ze rekening met je houdt! Ze heeft wel door dat je haar los wil laten.

Ik heb nu welgeteld 6 mooie en 2 minder mooie vrouwen in mijn leven die lijken aan te geven wel geinteresseerd te zijn in mij. Hoge kans dat minimaal 7 of 8 volmondig ja zou antwoorden als ik ze zou uitvragen. Maar ik kan me er echt niet toe zetten. Waarom zou ik iemand mee uitvragen als ik stiekem toch geen behoefte heb om de gevoelens voor mijn ex los te laten...

*hier ist ook weer zo ver...

ik luister dagen (lees: maanden)lang zielige liedjes..depressing..maar dat werkt bij mij

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 23:39 schreef uberpooier het volgende:
*hier ist ook weer zo ver...

ik luister dagen (lees: maanden)lang zielige liedjes..depressing..maar dat werkt bij mij

Jajaja... Dan voel je je echt mega-klote en filter je die kutemoties weg. 't Werkt! Vooral als je in bed ligt en 't dan tegelijkertijd wegjankt. Slaap je lekker!

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 23:48 schreef Viperdesign het volgende:

[..] Omdat je het op een bepaald moment wel los móet laten? .

Van wie moet het? En op een gegeven moment gaat het wel automatisch hoor. Zodra mijn herinneringen zo vaag zijn geworden, dat wanneer ik haar weer zie of spreek, het fysieke verliefde gevoel echt verdwenen blijkt te zijn. Daar heb je als mens ook geen controle over. Maar zoiets duurt bij mij nu gemiddeld 2 tot 4 jaar... de langste 5 jaar. Dit keer is het echt sterk, maar ik ben wel iets wijzer geworden. Misschien duurt het langer, misschien duurt het korter. Ik zie wel.

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 23:48 schreef Viperdesign het volgende:

[..]

Omdat je het op een bepaald moment wel los móet laten? .

Ik zit niet op dat moment te wachten, eerlijk gezegd. Maar ja, gelijk heb je. Je zult je ex toch echt ooit moeten loslaten. Maar ik probeer het (en haar) nog steeds te redden...!

huilen helpt

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 00:17 schreef uberpooier het volgende:
huilen helpt

Ja, echt!

Er moet echt heel wat gebeuren, wil ik gaan janken. Ik moet het haast forceren. Maar toen ik te horen kreeg dat het uit was, ja, toen kwamen ze wel hoor, die tranen! Jezus Christus, wat was dat een kutdag!

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 23:39 schreef Tarot het volgende:
Ik heb nu welgeteld 6 mooie en 2 minder mooie vrouwen in mijn leven die lijken aan te geven wel geinteresseerd te zijn in mij. Hoge kans dat minimaal 7 of 8 volmondig ja zou antwoorden als ik ze zou uitvragen. Maar ik kan me er echt niet toe zetten. Waarom zou ik iemand mee uitvragen als ik stiekem toch geen behoefte heb om de gevoelens voor mijn ex los te laten...

ga er toch gewoon mee uit !!! misschien als je één van die andere meiden écht beter leert kennen !!!

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 00:20 schreef petitlapin het volgende:

[..]

ga er toch gewoon mee uit !!! misschien als je één van die andere meiden écht beter leert kennen !!!

Exact!

ja...dat is vaak ook een tip. dat zei een vriend van me laatst:

'wanneer het uit gaat met een vriendin van mij..dan ga ik gelijk door naar de volgende'

Helaas werkt dat hier niet..dat geeft met zo'n beroerd gevoel, alsof ze 'dingen' zijn.. en dat zijn ze niet ik huil niet om 'dingen'

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 00:31 schreef uberpooier het volgende:
ja...dat is vaak ook een tip. dat zei een vriend van me laatst:

'wanneer het uit gaat met een vriendin van mij..dan ga ik gelijk door naar de volgende'

Helaas werkt dat hier niet..dat geeft met zo'n beroerd gevoel, alsof ze 'dingen' zijn.. en dat zijn ze niet ik huil niet om 'dingen'

En dat noemt zichzelf "pooier".

Hmmm, nee, maar kwel je jezelf liever? Ik zie ze ook echt niet als "dingen", al vragen sommige exemplaren er wel om. Breezahs. Maar toch, verder kijken is wel de beste oplossing. Dat werkt echt! Maar het zooitje eerst verwerken is wel verstandig.

@denka in vorig topic:

quote:

Nog even een update van mij. Heb mijn ex nu zo'n 3 maanden niet meer gezien, op zich gaat hel wel goed met mij,. Ik woon nu opzelf, doe leuke dingen, etc..etc...Maar toch spookt zij nog steeds door mijn gedachte en zit ze in mijn hoofd. Denk wel dagelijks aan haar maar de afgelopen 2 dagen is het weer enorm erg. I can't get her out of my head! Vind het ook nog zo moeilijk omdat zij alweer een nieuwe vriend heeft...Dan denk ik, my best wasn't good enough.
Volgende week komt ze terug uit het buitenland en dan zie ik haar ongetwijfeld wel weer een keer, heb zelf wel nog enorm goed conact met haar ouders, fijne mensen! Ik ben benieuwd hoe dat zal zijn...Kijk het liefste zou ik goede vrienden met haar blijven maar ik denk niet dat het mij zal lukken...

Maaaaaarrrrr alles komt goed met mij!!

(hoop ik dan..)

Goh je situatie komt overeen met die van mij. Behalve dat ik nu net 1,5 maand ver ben...

Ik woon inmiddels ook op mezelf (in de woning waar we allebei zouden gaan ). Door alle drukte, alle belangstelling van anderen voor m'n nieuwe onderkomentje en de verhuizing en zo voelde ik me lekker... ik voelde da tik echt zelfstandig aan het worden was... ik en m'n dagelijkse beslommeringen... ik zou het wel gaan redden....

Maar ja... komt het ineens door het weer wat omgeslagen is ofzo of wat dan ook, dat ik ineens veel mensen hier in zo'n dip zie zitten? Nou, ik zit daar nu dus ook weer in

Voel me weer precies zo als toen het net uit was.... dat eigenlijk niks me meer kan schelen.... ik wens nu alleen nog maar dat ze hier gewoon bij me woonde... dat ik thuis kwam van m'n werk en er dan iemand was die ik een knuffel en een kus kon geven en dan het lekker gezellig hebben. Wat nou als we straks de donkere dagen weer in gaan..... Heb altijd voordat ik haar had leren kennen best last gehad van beetje winterdepressiviteit..... wat over was toen ik haar liefde had....

Ah wel... laten we maar hopen dat het weer een periode is waar ik ff doorheen moet....

In ieder geval jullie allemaal ook sterkte, die het nu moeilijk hebben

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 00:40 schreef THE_WRETCHED het volgende:

[..]

En dat noemt zichzelf "pooier".

Hmmm, nee, maar kwel je jezelf liever? Ik zie ze ook echt niet als "dingen", al vragen sommige exemplaren er wel om. Breezahs. Maar toch, verder kijken is wel de beste oplossing. Dat werkt echt! Maar het zooitje eerst verwerken is wel verstandig.

die nickname stamt uit een geweldig tijdperk wat enorm mis is gelopen...

ieder zn ding natuurlijk, maar de meiden waar ik echt verliefd op ben kan ik niet zomaar laten gaan, t lijkt wel een eeuwigheid te duren.. en ik dacht dat ik er over was.. en een nieuwe liefde gevonden had.. weet zij niet zo goed of ze t wel wil.

to be continiued

Hrmm vanavond wist mijn ex me weer te vinden, in haar nieuwe 'drukke' huiselijke leventje, ver weg van hier. Het ging ook nog eens om pc problemen voor dr vriend waarmee ze ad hoc is gaan hokken. Maar ik ben de kwaadste niet, en help toch graag.

In het verlengde daarvan hebben we middenin de nacht een uur met elkaar gebeld. Veel geouwehoerd, onzin uitgekraamd, ook wat wederzijdse speldenprikken uitgedeeld, wat onhebbelijkheden uitgewisseld, en dan hoorde je hem ook op de achtergrond zich ermee bemoeien (aandacht trekken).. Vreemd toch.

Aan de ene kant ben ik blij met het contact, ik heb het leuk gevonden. Maar anderzijds zit er ook veel scheef, qua gevoel, voor mij en worstel ik er nog iedere dag mee, in stilte. Ik kan de hele situatie toch maar moeilijk accepteren.

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 04:09 schreef Perico het volgende:
Hrmm vanavond wist mijn ex me weer te vinden, in haar nieuwe 'drukke' huiselijke leventje, ver weg van hier. Het ging ook nog eens om pc problemen voor dr vriend waarmee ze ad hoc is gaan hokken. Maar ik ben de kwaadste niet, en help toch graag.

In het verlengde daarvan hebben we middenin de nacht een uur met elkaar gebeld. Veel geouwehoerd, onzin uitgekraamd, ook wat wederzijdse speldenprikken uitgedeeld, wat onhebbelijkheden uitgewisseld, en dan hoorde je hem ook op de achtergrond zich ermee bemoeien (aandacht trekken).. Vreemd toch.

Aan de ene kant ben ik blij met het contact, ik heb het leuk gevonden. Maar anderzijds zit er ook veel scheef, qua gevoel, voor mij en worstel ik er nog iedere dag mee, in stilte. Ik kan de hele situatie toch maar moeilijk accepteren.

Dat is de reden dat ik gewoon heb besloten om voorlopig even niet te veel contact met mijn ex te hebben. Alles doet me nog zo'n pijn, ik worstel er ook mee.... Ik hoop dat ze gelukkig wordt met die andere gast hoor, maar ze laat me wel met een hele hoop onbeantwoorde vragen achter.
Als zij bij mij om hulp komt vragen met pc-problemen en dat soort dingen, en zeker als daar dan die vriend ook bij betrokken is ofzo... heb ik daar even geen behoefte aan.

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 11:30 schreef Viperdesign het volgende:
Okay. Ik ben weer eens niet slim bezig geweest. Ik heb gisteravond, na het zoveelste sms'je, even gebeld met mijn ex. Echt normaal praten kwam er niet van. Kreeg alleen maar verwijten naar m'n hoofd geslingerd. En over haar gevoel praten kon ze niet. Ze was dus weer heerlijk afstandelijk en bot. Reactie? Ze voelt zich goed als ze mij pijn doet. Volgens haar lucht dat op. .

En als ik er op een gegeven moment niet meer tegen kan en moet huilen dan is de reactie "nou moet je niet gaan janken hoor, anders hang ik op".


Note to self:
Géén contact meer opnemen idioot!

Pfff... ze respecteert dus duidelijk jouw gevoelens niet en dat zij degene is die jou uiteindelijk pijn gedaan heeft, dat zij juist degene is die zou moeten beseffen dat zij je pijn heeft gedaan ookal was het misschien een bewuste keuze om jou te verlaten.

Maar ja, herken het. Toen op die zaterdag de 25e mijn ex zo over mij te keer aan het gaan was bij die gezamelijke vrienden dat de honden er geen brood van lustten, kwam zelfs dat nieuwe vriendje voor mij op. Haar reactie: "Ja maar ik moet het toch ook kwijt?".

Netalsof de relatie met mij en hoe lelijk en slecht in bed en zo ik wel niet was, een trauma is waar ze overheen moet komen

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 11:30 schreef Viperdesign het volgende:
Okay. Ik ben weer eens niet slim bezig geweest. Ik heb gisteravond, na het zoveelste sms'je, even gebeld met mijn ex. Echt normaal praten kwam er niet van. Kreeg alleen maar verwijten naar m'n hoofd geslingerd. En over haar gevoel praten kon ze niet. Ze was dus weer heerlijk afstandelijk en bot. Reactie? Ze voelt zich goed als ze mij pijn doet. Volgens haar lucht dat op. .

En als ik er op een gegeven moment niet meer tegen kan en moet huilen dan is de reactie "nou moet je niet gaan janken hoor, anders hang ik op".


Note to self:
Géén contact meer opnemen idioot!

Misschien heel moeilijk en niet goed voor te stellen, maar volgende keer als ze ook maar iets stuurt of wat dan ook, gewoon compleet negeren. Niet bellen, niet terug smsen, hoe graag je ook wil laten zien dat ze ongelijk heeft of haar dingen wil uitleggen om haar geen pijn te doen. Het werkt toch niet. Ze vindt ongetwijfeld altijd iets om je op te pakken of naar beneden te halen.

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 11:30 schreef Viperdesign het volgende:

Géén contact meer opnemen idioot!

Was dus niet zo verstandig, hè? Tsss, ik kom ook een tijdje niet langs... Moet je kijken wat er gebeurt!