Hij leunt behaaglijk achterover, de handen in de nek, om dan opeens weer diep voorovergebogen over de tafel te hangen. De bril gaat op en af. Hij is er natuurlijk een tijd uit geweest, mijmert hij. Maar het vertalen van Les Misérables en The Phantom en het schrijven van de musical De drie musketiers hebben ‘iets’ in hem losgemaakt. Het is alsof hij ‘schoongewassen’ is. Hij wil opnieuw beginnen en niet meer bezig zijn met vroeger.
XXXXXXX : ‘Die musicals waren een zeer ingrijpende job. Alledrie gaan ze over ‘‘alles of niets”. Door Les Misérables kreeg ik iets van: geen gezeur meer, gewoon doen. Die musical heeft mij schoongemaakt. Ik ben intenser gaan leven. Dat is een groot verschil met vroeger.
Wie is
XXXXX ?
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !