Zwangerschap en geboorte, deel 149

Wat fijn Fuente! Heb je nog het advies gehad om het heel erg rustig aan te gaan doen?

Fuente fijn dat het niet meteen ernstig is! Maar als ik jou was zou ik toch maar heel rustig aan doen (en alle symptomen die rottdog al beschreef goed in de gaten houden!). Sterkte!

Mijn laatste update in dit topic, daarna verhuis ik weer naar Als zwanger worden/blijven niet zo gemakkelijk gaat (#10)

Gisteravond ben ik het vruchtje verloren. Ik had ineens een 'stolsel' met stuctuur erin en heb dat even in een bakje gedaan met wat water. De 'vliezen' waren kapot en 't vruchtje was dus al bruin, maar toch kon ik nog wel e.e.a. herkennen.
Het viel me trouwens mee hoe goed sommige dingen nog herkenbaar waren.
Het leek net een klein garnaaltje met een hoofdje (met een oogje), het ruggengraatje was herkenbaar en een miniplacenta (in wording). Het garnaaltje was zo ongeveer een cm groot.

Ik ben blij dat ik het gezien heb, goed om alles een plekje te kunnen geven en definitief af te kunnen sluiten. Nu nog proberen om in m'n nuchterheid niet overal doorheen te willen walsen maar er op de juiste manier mee om gaan.

Toen vanmiddag naar het ziekenhuis. Verhaal van de afgelopen week verteld. Op de echo konden ze zien dat er nog wel wat vocht in m'n baarmoeder zit en dat ik dus nog wel even kan bloeden. Maar dit moet met een paar dagen toch wel over zijn. Als het volgende week niet over is moet ik bellen. Verder afgesproken om 1 hele cyclus over te slaan en daarna weer met een ICSI-poging te beginnen. (de tweede menstruatie vanaf nu dus). En dat komt mooi overeen met wat ik zelf in gedachten had.

Even een cyclus overslaan om je lichaam (en geest) tot rust te laten komen lijkt me wel fijn ja. Moeilijk hoor, zo'n duidelijk herkenbaar vruchtje maar wel iets tastbaars waar je afscheid van kan nemen.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 20:44 schreef Lois het volgende:
Even een cyclus overslaan om je lichaam (en geest) tot rust te laten komen lijkt me wel fijn ja. Moeilijk hoor, zo'n duidelijk herkenbaar vruchtje maar wel iets tastbaars waar je afscheid van kan nemen.

Ik vond het wel prettig om het 'zwangerzijn' af te sluiten zeg maar. Om die reden wilde ik 't ook heel graag zien (en hoopte ik dus maar steeds dat ik niet op een of ander vreemd toilet zou zitten als dat gebeurde)

Sterkte ET, met het verwerken van het verlies van dit vruchtje en met de periode die nu komen gaat, hopelijk hebben jullie straks meer geluk!

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 20:44 schreef Lois het volgende:
Even een cyclus overslaan om je lichaam (en geest) tot rust te laten komen lijkt me wel fijn ja. Moeilijk hoor, zo'n duidelijk herkenbaar vruchtje maar wel iets tastbaars waar je afscheid van kan nemen.

wat zij zegt...
ik vind het wel dapper dat je er toch heel nuchter onder ben/lijkt ga niet aan jezelf voorbij maar daar ben ik niet zo bang voor

Ik heb ook niets nieuws te zeggen.. Gewoon veel sterkte, ET!

Fuente, fijn dat vandaag wat beter nieuws had. Wel lekker rustig aan blijven doen!

Veel sterke E.T. en Swets!

E.T. en Swets, sterkte.

ET, fijn dat je het zelf nog hebt kunnen zien. Is denk ik ook een soort afsluiting, zoals je zelf al zegt. Ik hoop dat het alsnog snel raak voor je zal zijn .

ET voor zulke dingen voel je denk ik zelf wel aan hoe het het beste is om mee om te gaan. Als buitenstaander kan ik alleen maar zeggen dat ik je ontzettend knap vind hoe je daar allemaal mee omgaat

E.T. en Swets

Jeetje, ET en Swets Wat erg... (ik had het nog niet gelezen)

Sterkte allebei!

Sterkte E.T. en Swets.....

Sterkte ET! Fijn dat het nu min of meer afgesloten is.

Rekkie, hoe is 't met je vrouwtje??

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 09:50 schreef Igraine het volgende:
Sterkte ET! Fijn dat het nu min of meer afgesloten is.

Rekkie, hoe is 't met je vrouwtje??

Alles rustig....

Dat wil zeggen, geen aanleiding om te denken dat het vandaag gaat komen.
Het kind is behoorlijk onrustig... en pest zijn of haar mama door geregeld een vuist of een hak in de ribben te plaatsen

De buiken blijven hard en lijken harden te worden....

Bij tijd en wijlen komt er spontaan een huilbui los.... zal we normaal zijn denk ik
Nou ja..... afwachten maar weer.....

Spannend Rekkie! Laatste loodjes zijn het zwaarst, zo cliche, maar wel waar denk ik. Succes!

De laatste loodjes zijn idd het zwaarst. Is gewoon een geintje van Moeder Natuur: zo lijkt die bevalling helemaal niet zo eng meer en wil je gewoon alleen nog maar dat dat kind eruit komt.. maakt niet uit hoe!
Vervelend he Rekkie, dat afwachten..

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 12:13 schreef E.T. het volgende:
De laatste loodjes zijn idd het zwaarst. Is gewoon een geintje van Moeder Natuur: zo lijkt die bevalling helemaal niet zo eng meer en wil je gewoon alleen nog maar dat dat kind eruit komt.. maakt niet uit hoe!
Vervelend he Rekkie, dat afwachten..

Och echt wel.... vooral omdat ik dus helemaal niks kan doen.
Ja morele steun leveren, thats it....
Van mij mag het gisteren komen in plaats van vandaag.....

In het begin had ik niet het gevoel dat er iets "groots" stond te gebeuren.
Als vader sta je er toch een eindje van af......

Maar nu komt dat gevoelt toch langzamerhand..... en kan ik niet wachten totdat ik ons kind in mijn armen heb

vanmorgen nog even naar de vlos geweest. Had ineens een hartslag van 132 en die voelde ik helemaal in mijn keel kloppen. Vond het een beetje eng en heb maar gelijk de vlos gebeld. Kon een half uurtje later terecht. Ze heeft me helemaal nagekeken. Beebje geluisterd, klonk perfect, beebje deed nog paar keer flink schoppen naar de doppler. Beeb ligt met hoofdje naar beneden en met ruggegraat aan linkerkant van mijn buik. Bloeddruk was weer prima 110/75. Uitleg gekregen waarom hartslag zo hoog was. Vandaag nog even een dagje rustig aan doen. Morgen weer rustig aan het werk. Moet het wel ff in de gaten houden want als het volgende week nog zo is moet ik minder gaan werken.

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 16:25 schreef Randa_v het volgende:

[..]

Ai, het komt me wel bekend voor. Is niet goed dus. Mmm, ik heb wel vaker voordat ik zwanger werd het gevoel gehad , hart in de keel kloppen. Als ik het nu tijdens de zwangerschap heb ga ik meestal gewoon liggen. Rusten. Als het echt niet gaat, neem ik iets waar iets van valeriaan inzit. Thee of een tablettje, ik weet dat ik daar rustiger van word.

Maar ik heb eigenlijk nooit bijgehouden of mijn hartslag dan hoger was, toch maar eens doen. Zal het bij de vlos toch maar even navragen maandag.

Ik heb er zelf geen last van, maar ik heb wel vaker gehoord dat mensen daar tijdens de zwangerschap last van hebben.Geen idee hoe dat komt, maar this wel een raar idee.

vlos legde uit dat het in de zwangerschap voor kan komen. Je hart en longen pompen veel meer bloed rond in je lichaam, ruim 1 liter meer. Je hart moet gewoon harder werken. Benauwdheid komt ook heel vaak voor omdat je longen ook aardig hard moeten werken.

Heb lekker uurtje geslapen en voel me stuk beter.

*ook nog sterkte aan ET Wenst * Niet hoopt mee te hoeven maken...