De Kunst van het loslaten van een ex [deel 22]

quote:

Op maandag 11 juli 2005 19:01 schreef espina het volgende:
Vooruit, weer een aai over jullie bolletjes

Geef een knuffel terug! Voor iedereen is er hoop hoor, er komt vanzelf een bootje langszij!

_{Je moet iets als tvp hebben}

quote:

Op maandag 11 juli 2005 17:59 schreef Christine het volgende:
Gisteren had ik weer zo'n "ik wil je terug" moment... én gesprek met m'n ex...
Waarom komen dat soort gevoelens altijd de kop op steken als je je toch al niet zo heel erg lekker voelt?

Je zegt het dus zelf al

quote:

Ik was doodmoe, chagerijnig en had teveel gedronken, en toen miste ik hem heel erg.

Een van de grote valkuilen voor een (meestal) gegarandeerde dip.

quote:

Vandaag ben ik er wel weer overheen (wat een goede nachtrust al niet kan doen) en kan ik weer vooruit kijken, maar gisteren zat ik echt bijna huilend achter m'n pctje.
Stom zeg, dat zulke gevoelens toch terug blijven komen.

Zo zie je maar, die gevoelens zitten er nog wel, maar ietsje dieper, ietsje verder weg gestopt, en als je 'zwak' bent (moe, ziek, alcohol...) dan is je 'weerstand' veel minder en ga je veel makkelijker onderuit.

Hoe saai het ook klinkt, maar idd op tijd gaan slapen en niet al te veel drinken helpt iig om die dips iets minder diep te maken...

quote:

Op maandag 11 juli 2005 19:24 schreef Brighteyes het volgende:

[..]


Je zegt het dus zelf al
[..]

Een van de grote valkuilen voor een (meestal) gegarandeerde dip.
[..]

Zo zie je maar, die gevoelens zitten er nog wel, maar ietsje dieper, ietsje verder weg gestopt, en als je 'zwak' bent (moe, ziek, alcohol...) dan is je 'weerstand' veel minder en ga je veel makkelijker onderuit.

Hoe saai het ook klinkt, maar idd op tijd gaan slapen en niet al te veel drinken helpt iig om die dips iets minder diep te maken...

Zeker weten! Ik voel me na vandaag ook weer lekkerder... vandaag lekker gewerkt, leuke gesprekken gehad met mensen, vanavond lekker macaroni voor mezelf klaar gemaakt met de radio aan, waar lekkere muziek werd gedraaid, heerlijk

quote:

Op maandag 11 juli 2005 19:01 schreef espina het volgende:
Alweer een topic vol met ups en downs van de mensen, tijd voor een nieuw deel.

Fijn dat het goed met je gaat SHE.

Het gaat met ups en downs. We geraken allemaal wel verder..

Vooruit, weer een aai over jullie bolletjes

Vorige topic: De Kunst van het loslaten van een ex - deel 21

Jij ook een aaitje Je helpt mij niet alleen hier er goed doorheen, naast iemand die ook van hier is

quote:

Op maandag 11 juli 2005 19:24 schreef Brighteyes het volgende:
Zo zie je maar, die gevoelens zitten er nog wel, maar ietsje dieper, ietsje verder weg gestopt, en als je 'zwak' bent (moe, ziek, alcohol...) dan is je 'weerstand' veel minder en ga je veel makkelijker onderuit.

Hoe saai het ook klinkt, maar idd op tijd gaan slapen en niet al te veel drinken helpt iig om die dips iets minder diep te maken...

Maar als het er nog wel zit... moet je er dan niks mee doen? Dat is wat mij momenteel het meeste bezig houdt... ik houd echt onzettend veel van mijn ex, en dat gevoel is wederzijds, en ik denk ook dat die liefde nooit helemaal over zal gaan. En dat maakt me soms aan het twijfelen dus

Ik vraag me ook af of het wel goed is om mijn ex zo vaak te zien/spreken... we hebben het altijd gezellig en praten over vanalles, en ik voel me altijd op mijn gemak bij hem... en ook op msn hebben we altijd wel wat aan elkaar te vertellen. Ik vind het heerlijk om bij zijn leven betrokken te blijven, en vice versa. Maar aan de andere kant maakt dat het "loslaten" misschien wel moeilijker. Wat denken jullie?

Ja, weet je... als ik jou zo hoor over je ex, hoe jij je voelt, hoe hij zich voelt... dan vraag ik me serieus af of er niet toch nog ergens een mogelijkheid is tot...

En ja, je hebt gelijk... als het er nog zit, moet je er nog wel iets mee, maar als je moe bent of gedronken hebt is de kans zo groot dat je mee naar beneden gesleurd word. Je kan er dan ook niet meer helder tegenaan kijken. Dat gaf je net ook zelf al aan, dat je je de volgende dag al een stuk beter voelde.

Wat voor mij toen heel goed werkte was met iets bezig zijn wat niet gruwelijk veel denkwerk nodig heeft maar wel je aandacht vergt. Zo kunnen je gedachten wel vrijelijk gaan, maar wordt je er minder makkelijk door meegesleurd.

Voor mij was dat naaien (ik heb een halve garderobe in elkaar gezet), en ik was met een beeld van klei bezig. Gewoon je handen aan het werk zetten enzo.
Maar goed, dat is ook weer bij iedereen anders.

Of het goed is elkaar zo vaak te zien en te spreken... Het kan... maar als je het er zo moeilijk mee hebt zou ik daar toch een rem op zetten. Want loslaten is dan gruwelijk moeilijk.
Ik heb zelf destijds op een gegeven moment ook bewust iets meer afstand van hem genomen. We spraken elkaar nog dagelijks op de mail en alles, volledig op de hoogte van wat de ander deed enzo. Heel leuk en heel gezellig, maar het geeft je niet de kans je leven anders in te richten. Zo blijft die persoon nog steeds je eerste aanspreekpunt, je klankbord.
Again, dat hoeft geen probleem te zijn, maar als het nog zo aan je trekt... tsja.
_{Waren jullie niet ook degenen die nog af en toe seks hadden?}

quote:

Op maandag 11 juli 2005 21:22 schreef Christine het volgende:

Maar als het er nog wel zit... moet je er dan niks mee doen? Dat is wat mij momenteel het meeste bezig houdt... ik houd echt onzettend veel van mijn ex, en dat gevoel is wederzijds, en ik denk ook dat die liefde nooit helemaal over zal gaan. En dat maakt me soms aan het twijfelen dus

Ik vraag me ook af of het wel goed is om mijn ex zo vaak te zien/spreken... we hebben het altijd gezellig en praten over vanalles, en ik voel me altijd op mijn gemak bij hem... en ook op msn hebben we altijd wel wat aan elkaar te vertellen. Ik vind het heerlijk om bij zijn leven betrokken te blijven, en vice versa. Maar aan de andere kant maakt dat het "loslaten" misschien wel moeilijker. Wat denken jullie?

ik zou het contact toch op een iets lager pitje zetten, anders is het idd heel moeilijk om los te komen ...

een tijdelijke volledige breuk kan ook wonderen doen

Nouja het is gewoon dubbel
Ik zie mijn ex vaak, en ik spreek hem vaak _{en ja we hebben ook af en toe seks} en soms heb ik van die dipjes als gisteren.... maar tegelijkertijd besef ik me al te goed dat ik vóóruit moet, en dat ik verder wil. En ik heb ook een oogje op een leuke kerel momenteel, en als ik daar aan denk dan besef ik me: "zo moet je je voelen als je verliefd bent, niet zoals ik me voel als ik aan m'n ex denk".
Het blijft gewoon een rare situatie... en ik denk dat ik zal moeten accepteren dat ik af en toe zo'n dipje zal blijven hebben zolang we zo intensief met elkaar om gaan, maar als het komt op kiezen of delen, dan heb ik liever af en toe zo'n dip dan dat ik mijn maatje kwijt ben

Jullie spreken elkaar vaak, jullie kunnen het goed met elkaar vinden, en jullie hebben af en toe sex... Klinkt niet echt als 'uit' en klinkt niet echt als 'los'.
En blijkbaar werkt af en toe contact dus niet omdat jullie daarin 'te ver' gaan dan.

Het is een keuze die je zelf moet maken. De 'hard way' of de iets minder hard way...

quote:

Op maandag 11 juli 2005 21:35 schreef Christine het volgende:
Nouja het is gewoon dubbel
Ik zie mijn ex vaak, en ik spreek hem vaak _{en ja we hebben ook af en toe seks} en soms heb ik van die dipjes als gisteren.... maar tegelijkertijd besef ik me al te goed dat ik vóóruit moet, en dat ik verder wil. En ik heb ook een oogje op een leuke kerel momenteel, en als ik daar aan denk dan besef ik me: "zo moet je je voelen als je verliefd bent, niet zoals ik me voel als ik aan m'n ex denk".
Het blijft gewoon een rare situatie... en ik denk dat ik zal moeten accepteren dat ik af en toe zo'n dipje zal blijven hebben zolang we zo intensief met elkaar om gaan, maar als het komt op kiezen of delen, dan heb ik liever af en toe zo'n dip dan dat ik mijn maatje kwijt ben

zo ontzettend herkanbaar, al heb ik voor mezelf besloten dat ik hem wel los moet laten en dat ik dat maar gewoon doe terwijl ik m zie. Ik heb mezelf moeten leren om niet meer te voelen als we wel eens seks hebben. Maar ik moet zeggen dat t steeds beter gaat. Wel erg langzaam maar ik kan zoveel beter zonder m dan in t begin. Wat overigens niet wil zeggen dat ik m niet ontzettend ga missen in de vakantie.

Nog nieuws? .

quote:

Op maandag 11 juli 2005 21:29 schreef petitlapin het volgende:

[..]

ik zou het contact toch op een iets lager pitje zetten, anders is het idd heel moeilijk om los te komen ...

een tijdelijke volledige breuk kan ook wonderen doen

Jep mee eens. Door veel contact blijf je zo hangen, komt geen vooruitgang in en je denkt alleen maar aan hem. Even een aantal weken helemaal breken kan dan wonderen doen alhoewel dat soms wel ontzettend moeilijk kan zijn...

Nou ik kom hier dan ook maar binnen sluipen. Ik heb net 2 jaar met mijn ex gehad. Mijn pa is net overleden. Mijn ex-vriendin heeft het 2 weken geleden uitgemaakt. en nu ga ik vandaag zwemmen met wat vriendinnen. Zie ik haar ook met een andere jongen en hoor ik dat ze ze hem leuk vind en zelfs al hebben besproken om wat met elkaar te nemen (enige obstakel was de woonafstand).

Nou snap ik dat het soms uitgaat maar dit is echt niet meer normaal om na een week al met iemand anders rond te lopen. Dat gaat niet in 1 week denk ik dan dus moet ze me al veel langer "bedrogen hebben".

2 weken geleden had ze het er nog super moeilijk mee en wilde ze allerbeste vrienden blijven etc en vond ze me nog heel lief alleen hield ze niet meer van me. Ze heeft het blijkbaar alleen nog aangehouden omdat mijn pa was overleden. En nu aan het begin van de vakantie maakt ze het uit en loopt ze al met een ander rond.

Damn wat een kutwijf.

Damn wat een kutwijf.
[/quote]

Geloof me dat gebeurd altijd... spreek uit ervaring maar hecht me nu niet meer!!! heb het wel gehad allemaal.. lang leve de lol dan maar! geen gezeik, geen leugens, geen gevoelens.. het enige wat je soms mist is dat er niemand bij je is of dicht bij je staat, maarja ook dat went

Ja dit kan echt vet lullig klinken, maar het is nu tijdje uit met mijn ex en ik had hem uit mijn msn lijst geflikkerd en op blok, en nam mijn telefoon niet meer op als hij belde...

En nee we hadden geen ruzie, maar ik had het gewoon even gehad....zonder rust en radiostilte blijf je met die persoon in je hoofd zitten en dan maar dat maatje kwijt (wat hierboven door christine volgens mij geschreven werd...)

Gisteren had ik mailtje van hem, en dacht nou ja ik kan hem wel weer in mijn msn lijst zetten...want ik miste heb gewoon niet, alleen het hebben van een relatie....toch viel het even zwaar....

Hij voelde zich heel erg beroerd, en hij zei iets van: Ja hallo, ik ben 30 en o zo single

En aan de ene kant voelde het goed dat hij zich zo kut voelde... Hoe lullig is dat...

En ik ben er wel over heen eigenlijk...en mis hem ook niet meer....maar toch werkt dat contact niet....en gelijk begon ik weer te twijfelen of ik mezelf niet in de maling nam en hem toch niet nodig had...

Waarom vertrouw ik nou mijn eigen goede gevoel niet...sinds het uit is voel ik me opgelucht, vrolijk en heb het naar me zin....hoezo zou ik daar aan moeten twijfelen...

*ZUCHT hoe bedoel je vrouwen zijn moeilijk hihi*

Moest ik even kwijt

Loslaten.. hmm.. zo kan je het misschien nog wel noemen. Vrijdag werd ik om 04:30 wakker gebelt door mijn ex vriend. Ik was toch al wakker, dus ik nam maar op. Hij bleek een klein beetje aangeschoten, maar nog nuchter genoeg om helder na te denken. Hij vertelde me open en bloot dat hij me terug wilde en vroeg me wat ik ervan zei. Ik stond met mijn bek vol tanden. Ik werd wakker gebelt en wel, terwijl ik bij mijn (nieuwe) vriend in bed lag. Mijn vriend werd kwaad en liep van me weg.. niet erg raar ook.

Tussen mij en mijn vriend ging het minder. Vervolgens bleef er over en weer een beetje contact tussen mij en mijn ex. Ik wilde wel weten wat hem bezielde. Ik bedoel.. hij heeft een vriendin en ik een vriend. Dit is nu de tweede keer dat een vriendje tijdens een andere relatie ineens komt met het nieuws dat hij me terug wilt. Niet dat het uitmaakt.. maar dan vraag ik me wel af of ze het menen.. of dat ze het enkel uit jaloezie doen en om me voor zichzelf te hebben. Of moet ik heel simpel denken en doen ze het alleen voor de seks?

Hij sprak zichzelf continue tegen.. en kwam met loze argumenten die helemaal niet sloegen op wat ik allemaal zei. Gewoon compleet langs me heen aan het lullen. Dan vond hij iets van mij vreemd, wat hij precies hetzelfde had gedaan met zijn vriendin. Als ik dan zei, dat deed je toen zelf ook.. dan kon hij zich niet inleven. Het inlevingsvermogen van een holbewoner.
Hij antwoordde erop met : ja daar gaat het nu niet om, je hoeft niet overal een antwoord op te hebben. Maar dat was mijn punt ook helemaal niet.
Hij vond het raar dat ik gewoon met hem kon bellen, terwijl mijn vriend naast me zat. Ik zei: tsja.. we hebben geen geheimen voor elkaar, wij hebben tenminste een relatie waarin dat gewoon kan zonder problemen. zou jij ook eens moeten krijgen met je vriendin. Maar ach.. op zich zegt dat ook genoeg over hen, is het niet?
Daarna ging hij ook nog zeggen, dat hij me alleen maar gelukkig wilde zien.. als dat met hem zou zijn, met hem. Maar later smsde hij me dat hij me gelukkig wilde zien, alleen misschien wel op een andere manier. (niet met mijn vriend dus!) Vervolgens smsde hij me dat het toch niet meer ging werken tussen hem en mij, op watvoor manier dan ook. wtf.. hoe bedoel je wispelturig..

Anyway.. contact met mijn ex kost veel tijd en geld.. het kan nooit direct to the point en wel in het gezicht. Heb ik geen internet, dan gaat hij mailen.. zodat ik op internet moet. Heb ik weinig btg dan gaat hij volop smsen. Ik steek er nu alweer een aantal dagen in om erachter te komen wat hem bezielde. Wat kost(te) het me? Mijn nachtrust, mijn halve relatie, veel tijd en vooral héél veel geld.

Vanwaar die moeite om zulke dingen te zeggen, als hij erom heen blijft draaien? Hij durft niet eens voor zijn eigen gevoelens uit te komen en probeert telkens allerlei reacties uit te lokken waaruit moet blijken watvoor gevoelens ik (nog) voor hem heb. Ik ben erg kwaad op hem geworden.. want na 1,5 jaar (bijna 2) niet weten wat hij wil en ontzettend veel gezeik.. weet hij het ineens als ik een vriend heb en zijn relatie nu echt op de klippen dreigt te lopen. Ik geloof er allemaal geen zak van.. helemaal niet door zijn sms gedrag. Een echte kerel verteld zulke dingen toch gewoon in je gezicht?

Ik hem hem gezegd, dat hij me maar moet bellen.. omdat ik niet meer ga smsen. Maar hij belt niet. Ik ben steeds kwader aan het worden. Ik maakte me altijd zo'n zorgen om die jongen.. gaf zoveel om hem en hij gebruikt me op zo'n smerige manier. Geef ik zijn zin.. wil ik met hem praten en wel serieus, dan grijpt hij zijn kans niet. Waarom is het zo moeilijk voor hem om gewoon eerlijk te zijn en te zeggen wat hij wil? Ik zal hem niet haten om de waarheid.. wel om zijn gedraai en zijn leugens. Op deze manier krijgt hij alles behalve respect.. eerder problemen, vanwege het verstoren van mijn relatie. Ik ga er geen tijd, geld en positieve energie meer in steken. Misschien moet ik het hem op een andere manier duidelijk laten maken.. want het kost me teveel, letterlijk én figuurlijk.

Bah.. hij sterft maar lekker in zijn gedraai om zijn gevoelens heen. Ik heb mijn draai gevonden en ik wil dat zo houden! Gezeik altijd!

[ Bericht 12% gewijzigd door gekke_sandra op 12-07-2005 22:21:10 ]

San, wat heb je aan iemand die telkens twijfelt, en op het moment dat jij een beslissing hebt genomen, je opeens terug wil? niks dus

You go girl

quote:

Op dinsdag 12 juli 2005 20:44 schreef MissPeppertje het volgende:
Ja dit kan echt vet lullig klinken, maar het is nu tijdje uit met mijn ex en ik had hem uit mijn msn lijst geflikkerd en op blok, en nam mijn telefoon niet meer op als hij belde...

En nee we hadden geen ruzie, maar ik had het gewoon even gehad....zonder rust en radiostilte blijf je met die persoon in je hoofd zitten en dan maar dat maatje kwijt (wat hierboven door christine volgens mij geschreven werd...)

had je hem dan niet beter gezegd dat hij best geen contact opnam, in plaats van hem te laten bellen en te mailen

dit vind ik redelijk gemeen eigenlijk ...

quote:

Op dinsdag 12 juli 2005 21:59 schreef Wolkje het volgende:
San, wat heb je aan iemand die telkens twijfelt, en op het moment dat jij een beslissing hebt genomen, je opeens terug wil? niks dus

You go girl

Helemaal niks.. want STEL dat als ik zou zeggen ; owkeujj laten we het opnieuw proberen. dan zou hij het opeens weer niet zeker weten. ik zie hem zijn vriendin al helemaal niet dumpen voor mij. dan zou ik wel respect voor hem hebben trouwens, als hij dat zou doen. eens een beslissing maken en er echt een punt achter zetten. maar ja, mooie gedachtes enzo.. maar echt relevant is het niet. het gaat gewoon weer precies, zoals het nu al twee jaar gaat. ik snap niet wat zijn drijfsveer nog is of al die tijd geweest is. ik ben te bezorgd en te medelevend, dat is waarom ik me er nog druk om maak, maar zijn reden..

[ Bericht 2% gewijzigd door gekke_sandra op 12-07-2005 23:24:57 ]

quote:

Op dinsdag 12 juli 2005 23:09 schreef TheFrankey het volgende:
leuk voor je huidige vriend dat je het nog steeds zou overwegen om terug te gaan naar je ex......

Doh.. ja he?

quote:

Op dinsdag 12 juli 2005 22:54 schreef petitlapin het volgende:
dit vind ik redelijk gemeen eigenlijk ...

Op zich wel ja..

Zo hey, wat een reacties hier weer....

Tsja, voor wat betreft contact: Ik weet dat m'n ex op zich nog best contact zou willen.... ze verzint op dit moment ook om de ong. 3 dagen wel iets om me voor te sms'en of te bellen... ergens ook wel logisch want haar spullen liggen nog allemaal op mijn kamer hier dus ze zal best eens wat nodig hebben.

Maar goed, eind van deze week verhuis ik naar m'n eigen woning... haar spullen laat ik hier achter (mag ze verder met m'n huisgenoot uitzoeken). Daarna wil ik voorlopig het contact met haar op een laag pitje houden. Ook omdat ze nog steeds hoteldebotel van die ander is... en ik daar niet mee geconfronteerd wil worden via haar msn of wat dan ook. Ik ben inmiddels wel zo ver dat ik het ze gun hoor... en ze zien maar... maar ik hoef daar niet steeds deel van te zijn.

Als ze me het nog echt waard vind in de toekomst om vriendschap op te bouwen, dan komt ze wel naar me toe denk ik. Ze weet dat ik niet negatief tegenover haar sta.

Verder gaat het ook wel steeds beter met me... straks in m'n eigen woninkje, veel fijne mensen op MSN om mee te kletsen... ook fijne vrienden waar ik de komende tijd veel mee ga ondernemen.

En wat op dit moment ook meespeelt is het mooie weer. In het begin dacht ik steeds maar "shit het is mooi weer, wat zal ze nu wel niet allemaal met HEM doen.... Nu niet meer. Nu geniet ik er zelf weer van. Vooral als ik 's middgas lekker van m'n werk naar huis fiets: Me uitsloven, radio met lekkere muziek in 1 oor... dan voel ik me heerlijk. Ik heb zelfs het idee dat andere mensen die ik tegen kom op de een of andere manier positief op me reageren in het voorbijgaan. Dat laatste is voor mij vanwege m'n visuele handicap echter erg moeilijk op te vangen....

eymey, is dat laten staan van haar spullen op jouw kamer wel een goed idee?
Jij zult een lege kamer moeten opleveren, met een beetje pech kun je nog een maand extra huur betalen ook. En wat indien ze na enkele weken haar spul eruitzoekt, en jij van je voormalige huisbaas alsnog een foontje krijgt dat de helft toch nog is blijven staan?
Ik zou even bedenken of ik het wel op deze manier zou doen

Okee, hier zit er nog eentje:

Sinds vorige week vrijdag is het bij mij stuk gelopen na een relatie van ruim een maand. Erg mooi meisje met haar probleempjes, maar soit: ik nam het voor lief. Echter nadat ze mij de dag daarvoor nog 'perfect' had genoemd kwam ze donderdagnacht met de mededeling nog iets te voelen voor een ex van haar waarmee ze wat was wezen drinken in de stad (onschuldig, ik moest er maar niets van denken, jaja). Verbaasdheid, woede en teleurstelling vielen mijn persoon vervolgens ten deel waarna ik heb gezegd: "Je gaat maar mooi in je eentje een keuze maken, iets waar ik liever niet bij ben komende tijd." en weg was ik. Nadat ik nog even m'n sentimenten over de zaak per brief duidelijk heb gemaakt (o.a. waarom ik zo reageerde en dat ik nog intens van haar hield) kwam ze zaterdag met de mededeling al een relatie met een ander te hebben. Toen brak even m'n klomp en ben ik even ferm wezen nadenken. Na veel praten en afleiding zoeken besloot ik maandag dat het definitief over was, nu ook voor mezelf, en zette het daarna op het zuipen. Vandaag ging prima maar vanavond kwam ze met een msn waarom ik niet op haar verjaardag was geweest vandaag en waarom ik haar niet meer zag.

Sorry? Heb je iets van gevoel? Besef je niet dat ik je even niet hoef te zien en helemaal niet in het bijzijn van je ongetwijfeld ontzettend knappe, rijke en intelligente vriendje?

Anyway, ze zet me toch weer aan het nadenken en nu niet over onze relatie maar over haar geestelijk welzijn en wat voor een fake 'iets' we hadden, de bitch!

Zo, heb ik dat mooi even op dit tijdstip van me afgeschreven. Yes!

quote:

Op woensdag 13 juli 2005 01:52 schreef gelly het volgende:
Een relatie van ruim een maand ?!?!? Gozer...

Ja ik weet het, stelt niks voor enzo maar als het je eerste echte vriendinnetje was waarmee je dag en nacht intens mee optrok (lees: niet meer thuiskomen) doet het je wel wat. Ja echt!

-EDIT-

Oh ja, het is niet zozeer het loslaten van me ex waar ik mee zit (is nl. al vrijwel gelukt) maar gewoon ff dat ik het van me af wil schrijven.

[ Bericht 8% gewijzigd door DJ.KRIZZ op 13-07-2005 02:00:57 ]

sandra, laat die ex aub voor wat hij is ... met zo'n labiele pummel wil je echt geen relatie. Je weet nu al dat hij je dan nog veel pijn, verdriet en onzekere nachten gaat kosten

laat hem echt maar gaar koken in zijn eigen sop. Niet meer naar omzien en doorgaan met je leven.

quote:

Op dinsdag 12 juli 2005 22:54 schreef petitlapin het volgende:

[..]

had je hem dan niet beter gezegd dat hij best geen contact opnam, in plaats van hem te laten bellen en te mailen

dit vind ik redelijk gemeen eigenlijk ...

Omdat ik het liefst toen nog wilde dat het weer goed zou komen, en het op dat moment beiden niet goed was...als hij belde niet en als hij niet belde niet....

Maar heb het trouwens wel gezegd precies zoals hierboven staat, als je niet belt is het niet goed maar als je wel belt ook niet....en dat ik het gewoon allemaal niet meer wist...

Nu is dat gewoon compleet anders, ik wil geen relatie meer met hem....

quote:

Op woensdag 13 juli 2005 01:27 schreef frederik het volgende:
eymey, is dat laten staan van haar spullen op jouw kamer wel een goed idee?
Jij zult een lege kamer moeten opleveren, met een beetje pech kun je nog een maand extra huur betalen ook. En wat indien ze na enkele weken haar spul eruitzoekt, en jij van je voormalige huisbaas alsnog een foontje krijgt dat de helft toch nog is blijven staan?
Ik zou even bedenken of ik het wel op deze manier zou doen

Nee hoor, daar komen geen problemen van .

Die huisbaas zien/zagen we eigenlijk ook nooit als 'baas' maar als huisgenoot, we deelden ook gewoon het hele huis. Het was dus meer een soort "samen wonen". Hij is daar dus verder ook heel redelijk in. Ik mag vertrekken als ik daar aan toe ben en m'n eigen woning helemaal klaar is en hij zoekt het verder zelf met haar uit . Dus daar hebben we goeie afspraken over . Ik lever de kamer voor wat betreft mijn spullen 'leeg' op... de rest moet zij er voor het einde van de maand uit hebben.

quote:

Op woensdag 13 juli 2005 01:55 schreef DJ.KRIZZ het volgende:

[..]

Ja ik weet het, stelt niks voor enzo maar als het je eerste echte vriendinnetje was waarmee je dag en nacht intens mee optrok (lees: niet meer thuiskomen) doet het je wel wat. Ja echt!

-EDIT-

Oh ja, het is niet zozeer het loslaten van me ex waar ik mee zit (is nl. al vrijwel gelukt) maar gewoon ff dat ik het van me af wil schrijven.

Ik zit in ongeveer hetzelfde schuitje, vorig jaar zomer is me hetzelfde overkomen, en ik snap zelf ook niet waarom je binnen zo'n korte tijd helemaal ondersteboven kan zijn van iemand.
Ik ben vanavond met haar wat gaan drinken, onder het motto bijkletsen, en heb haar gevraagd of ze nog een keertje wou afspreken, maar dan niet als vrienden. Ze keurde het niet af........
miscchien post ik mijn hele verhaal binnenkort wel als blijkt dat er met haar totaal geen toekomst in zit

Je bent in de valkuil van je eigen hart en verstand getrapt. Hij klonk redelijk de vorige keer 'we zien wel' en dus denk je dat dit wel kan.
Maar jullie zouden elkaar even de tijd gunnen, en dus was je nu waarschijnlijk te snel met je verzoek.

Wel heel vervelend voor je. Is nooit leuk om te horen. Hoe moeilijk het ook is, probeer toch zo veel mogelijk door te gaan, echt even afstand nemen. Hoe vaker je dit doet, des te meer hij zelf afstand zal gaan nemen...

* Tarot meldt zich ook weer even.

_{Ik doe al niet eens de moeite meer om het hele verhaal opnieuw te gaan uittypen}

Het gaat eigenlijk steeds belabberder met me. Relatie van 4 jaar is nu 3,5 maand geleden op verzoek van haar verbroken. Waar zij na haar anti-depressie therapie binnen no time binnen 2 maanden met iemand 220 kilometer van hier is gaan samenwonen (waar wij niet aan zijn toegekomen, door haar twijfels, ik woon nu in ons nieuwe appartement!), kan ik dat allemaal maar moeilijk verkroppen -- niet, eigenlijk.

Mijn 'nieuwe' leven komt door teleurstellingen of dingen die alsmaar moeilijk gaan (ook met nieuwe contacten) maar niet uit de verf. Het schiet niet op en ik voel me behoorlijk machteloos en kut...
We hebben nog wel enigszins contact, maar je merkt van haar kant duidelijk de afstand al.

Het is allemaal met warp speed nine snelheid gegaan, waarbij ik me weleens afvraag of ze niet gewoon geherprogrammeerd is (door een psycholoog die zelf notabene ook naar hetzelfde gebied is verhuisd, omdat ie Limburg kut vond) en waarbij die plotse nieuwe vriend het ook allemaal op een presenteerblaadje krijgt aangereikt (een jonge vriendin die voor hem en zijn roommate het huishouden runt, kort door de bocht). Voor mijn gevoel klopt er gewoon geen zak van!

[ Bericht 0% gewijzigd door Perico op 15-07-2005 02:16:06 ]

quote:

Op vrijdag 15 juli 2005 02:10 schreef Perico het volgende:
Het gaat eigenlijk steeds belabberder met me. Relatie van 4 jaar is nu 3,5 maand geleden op verzoek van haar verbroken. Waar zij na haar anti-depressie therapie binnen no time binnen 2 maanden met iemand 220 kilometer van hier is gaan samenwonen (waar wij niet aan zijn toegekomen, door haar twijfels, ik woon nu in ons nieuwe appartement!), kan ik dat allemaal maar moeilijk verkroppen -- niet, eigenlijk.

Mijn 'nieuwe' leven komt door teleurstellingen of dingen die alsmaar moeilijk gaan (ook met nieuwe contacten) maar niet uit de verf. Het schiet niet op en ik voel me behoorlijk machteloos en kut...
We hebben nog wel enigszins contact, maar je merkt van haar kant duidelijk de afstand al.

Het is allemaal met warp speed nine snelheid gegaan, waarbij ik me weleens afvraag of ze niet gewoon geherprogrammeerd is (door een psycholoog die zelf notabene ook naar hetzelfde gebied is verhuisd, omdat ie Limburg kut vond) en waarbij die plotse nieuwe vriend het ook allemaal op een presenteerblaadje krijgt aangereikt (een jonge vriendin die voor hem en zijn roommate het huishouden runt, kort door de bocht). Voor mijn gevoel klopt er gewoon geen zak van!

Het klinkt als vluchtgedrag. Ze kon het misschien niet aan om alleen te zijn, en heeft zich toen krampachtig aan een nieuwe relatie vastgeklampt. Voor jou is dat natuurlijk ontzettend zuur en moeilijk, maar het is haar keuze, waar jij in principe buiten staat. Kort door de bocht: je hebt het maar te accepteren .

Je zegt dat je 3,5 maand verder bent (zelfde schuitje als Akkien en ik dus), heb je al nagedacht wat je wil met haar? Wil je wel vrienden blijven als dat pijnlijk is, wil je haar nooit meer zien, of wil je haar juist terug? Zet dat soort dingen voor jezelf op een rijtje, en trek dan je eigen plan en go for it.

Ik denk dat je er niet vanuit moet gaan dat die psycholoog iets raars heeft gezegd, dat hij ook uit Limburg komt, dat kan toch gewoon toeval zijn? Zoek het eerder in vluchtgedrag, in plaats van een vage theorie over hersenspoeling

En verder.... nieuwe contacten, het opbouwen van je nieuwe leven... dat is en blijft moeilijk en daar gaat echt tijd overheen. Je kan niet van iemand verwachten dat die ineens "out of the blue" tevoorschijn springt en die beste vriend wordt die je altijd al had willen hebben. Probeer het ook gewoon leuk te hebben met jezelf, verwacht niks van anderen (het is vooral: investeren, en pas op de lange termijn krijg je er wat voor terug), spreek af met nieuwe mensen (ik heb veel mensen via fok leren kennen bijvoorbeeld), etc. etc. Degene met wie jij later oud moet worden, ben jezelf... dus zorg dat je in elk geval een leuke kameraad bent voor jezelf

Als je het allemaal echt moeilijk blijft vinden, is het trouwens niet eens een slecht idee om eens met iemand te gaan praten. Dat doe ik zelf intussen ook (niet vaak, het zijn meer ondersteunende gesprekken om een aantal zaken op een rijtje te kunnen zetten, en om uit het kringetje te denken), ik heb er in elk geval veel aan.

Nouja. Wat een verhaal weer. Succes in elk geval

quote:

Op vrijdag 15 juli 2005 07:50 schreef Christine het volgende:
Je zegt dat je 3,5 maand verder bent (zelfde schuitje als Akkien en ik dus), heb je al nagedacht wat je wil met haar? Wil je wel vrienden blijven als dat pijnlijk is, wil je haar nooit meer zien, of wil je haar juist terug? Zet dat soort dingen voor jezelf op een rijtje, en trek dan je eigen plan en go for it.

Ik wil haar wel blijven zien en contact houden, helaas kan dat dan alleen als ze weer es (sporadisch) terug in het zuiden is, ze wordt daar toch erg afgeschermd (MSN en mail gebruikt ze nog slechts mondjesmaat).

Ze zou er wel met een nieuwe studie beginnen, maar ze is zo druk met playing house dat ik maar moet zien hoe dat gaat lopen. Alhoewel ik wel van mening ben, dat er veel kapot is gemaakt.. denk ik toch, dat als het daar misloopt en ze zou weer terug willen komen.. dat er altijd wel die weg terug is, wat mij betreft...

quote:

Ik denk dat je er niet vanuit moet gaan dat die psycholoog iets raars heeft gezegd, dat hij ook uit Limburg komt, dat kan toch gewoon toeval zijn? Zoek het eerder in vluchtgedrag, in plaats van een vage theorie over hersenspoeling

Hohoho, naja gaat er meer om dat hij nu ook verhuisd is, en dus de insteek had van: Limburg sucks, I'm gonna move. Hetzelfde wat zij dus heeft gedaan. Door de medicijnen en therapie, die ging om het maken van een nieuwe start, herprogrammeren van foute denkpatronen etc. is ze totaal veranderd. Maar tijdens die therapie heeft ze dus die gast via internet leren kennen, een erg vasthoudend en verstikkend type, in mijn ogen (maarja, zij is er uiteindelijk toch voor gezwicht).

En die heeft dus nu plots alles wat ie zich maar kon wensen, binnen 2 maanden. Het is allemaal geen fair play geweest (ze had beloofd geen nieuwe emotionele verbintenissen aan te gaan, voordat ze 'beter' was), die gast heeft ook een bepaalde macht over haar, lijkt het.

quote:

Probeer het ook gewoon leuk te hebben met jezelf, verwacht niks van anderen (het is vooral: investeren, en pas op de lange termijn krijg je er wat voor terug), spreek af met nieuwe mensen (ik heb veel mensen via fok leren kennen bijvoorbeeld), etc. etc.

Dit heb ik allemaal ook gedaan. Ik ben uit mijn schulp gekropen, veel nieuwe contacten gelegd (ook wel via relatieplanet), alleen is het merendeel daarvan ook alweer uitgedoofd. Maar okee, ik draag het niemand na hoor. Maar dan moet je dus weer opnieuw beginnen.

quote:

Nouja. Wat een verhaal weer. Succes in elk geval

Nee, een heel goed verhaal, ik heb er veel aan. Zoals aan al je posts. Dankjewel, in ieder geval!

[ Bericht 1% gewijzigd door Perico op 15-07-2005 12:22:39 ]

quote:

Op vrijdag 15 juli 2005 12:15 schreef Perico het volgende:
Ik wil haar wel blijven zien en contact houden, helaas kan dat dan alleen als ze weer es (sporadisch) terug in het zuiden is, ze wordt daar toch erg afgeschermd (MSN en mail gebruikt ze nog slechts mondjesmaat).

Ze zou er wel met een nieuwe studie beginnen, maar ze is zo druk met playing house dat ik maar moet zien hoe dat gaat lopen. Alhoewel ik wel van mening ben, dat er veel kapot is gemaakt.. denk ik toch, dat als het daar misloopt en ze zou weer terug willen komen.. dat er altijd wel die weg terug is, wat mij betreft...

BEn je nu constant bezig met alle opties voor haar open houden? Dus als t haar uitkomt dan kan ze zomaar weer even binnen komen vallen in jouw leven en dat weer compleet naar haar hand vormen? Zo komt het in ieder geval op mij een beetje over.
Tuurlijk wil je contact onderhouden, dat wil iedereen. En ik denk dat zoiets ook erg logisch is als je zo'n lange relatie hebt gehad. Maar je hebt ook je eigen leven en t is echt heel erg lief van je dat zij nog zoveel voor jou betekent en altijd bij je kan aan kloppen. Maar andersom is dat volgens mij ook niet het geval. Dingen moeten niet alleen van jouw kant komen hoor. Daar wordt je niet gelukkiger van...

quote:

Dit heb ik allemaal ook gedaan. Ik ben uit mijn schulp gekropen, veel nieuwe contacten gelegd (ook wel via relatieplanet), alleen is het merendeel daarvan ook alweer uitgedoofd. Maar okee, ik draag het niemand na hoor. Maar dan moet je dus weer opnieuw beginnen.
[..]

Heb je in je directe omgeving geen vrienden? Ik praatte in het begin ontzettend veel over mn ex tegen iedereen dioe t maar wilde horen. En nu heb ik die behoefte heel sporadisch ook nog wel (dat gaat niet zomeer weg). Maar dat is echt zelden. Heb nu meer behoefte aan goede vrienden met wie ik alles kan delen als t moet maar ook gezellig kan zijn. Vooral dat laatste dan. Ben ook zoveel gelukkiger nu .

Maar sterkte GA je in de zomer nog iets leuks doen>

Ik heb het wel weer gehad met dit loslaten gedoe. I can do better.

quote:

Op vrijdag 15 juli 2005 15:03 schreef akkien het volgende:

BEn je nu constant bezig met alle opties voor haar open houden? Dus als t haar uitkomt dan kan ze zomaar weer even binnen komen vallen in jouw leven en dat weer compleet naar haar hand vormen?

Goeie vraag! Ik ben er nog niet helemaal uit of het verdekt zo wel is. Mijn hoofd zegt dat het niet kan, mijn gevoel zegt ja. Dat is de strijd de hele tijd...

quote:

Maar je hebt ook je eigen leven en t is echt heel erg lief van je dat zij nog zoveel voor jou betekent en altijd bij je kan aan kloppen. Maar andersom is dat volgens mij ook niet het geval. Dingen moeten niet alleen van jouw kant komen hoor. Daar wordt je niet gelukkiger van...

Dat is helemaal waar! En da's ook echt zoiets dat gaat wringen. Aan de andere kant, ben ik ook niet zo iemand die lang zo'n psychologisch spelletje wil spelen/kan volhouden, zo van: gewoon een tijdje compleet negeren/blokkeren en dan zien hoe ze reageert. Misschien ben ik hier naief in, maar ik ben meer iemand van: mij kun je altijd benaderen, of contacteren, ik ben een open boek. En doe je normaal, dan doe ik ook normaal terug, enzo.

quote:

Heb je in je directe omgeving geen vrienden?

Euhmm dat is het hem juist, ik ben de laatste jaren redelijk op mezelf geweest (alle vroegere contacten verwaterden), eigenlijk was zij mijn leven, en hadden we een gezamelijke inner circle (naast dat zij een paar vriendinnen van haar eigen had).

Met haar beste vriendin ben ik wel redelijk on speaking terms nog, en ik heb mijn best gedaan om dus mijn kring uit te breiden (wat ook wel gelukt is, alleen verbrokkelt die ook alweer snel). Voor de verdere rest heb ik mijn familie, maar daar kan ik niet echt mijn ei bij kwijt, of: die willen me het liefst gelukkig zien, zonder haar.

quote:

Maar sterkte GA je in de zomer nog iets leuks doen>

Dankje! Ik ben er wel al een paar keer op uit geweest, dat wel. Maar ik plan nog een vakantie naar Mallorca, eind juli of begin augustus. De reis en hotel zijn zo geregeld, direct, ik stel het alleen nog altijd uit. Alleen op vakantie he... ben bang dat ik mezelf goed tegen kom

Ik kom ook weer effe langs

Laatste dagen zijn erg vermoeiend geweest en dan mis ik haar toch meer als de weken hiervoor. Het is dus echt zo dat als je niet lekker in je vel zit of gewoon moe bent de emoties allemaal worden versterkt. Ik mis haar op die momenten gewoon enorm veel. Het rare is wel dat je toch ook weer ergens weet dat je haar als persoontje nog geeneens mist, maar meer de knuffel en de lieve woordjes die zo iemand tegen je zei als je er even doorheen zat.

Gelukkig heb ik wel een paar hele lieve mensen om mij heen, maar het blijft toch anders! Gelukkig heb ik heb ik weekend weer leuke dingen geplanned staan en dergelijke, dus weer genoeg afleiding. Maar ik ben blij als ik een dagje gewoon klokjerond kan slapen! Gelukkig over 3,5 week vakantie, kan ik dat drie weken lang doen als ik wil!

*meldt zich aan*

Samenvatting (nog steeds erg lang!):

Twee maanden geleden een heel erg leuk meisje leren kennen in Zwolle. We kregen een relatie. In de tweede week van de relatie kwam ik erachter dat ze al acht jaar anorexia nervosa heeft, en heb haar toen gezegd dat ik haar volledig zou steunen. Fijn, alles leek super, leuke dingen gedaan. Eigenlijk was het gewoon te mooi.

In de derde week van de relatie viel de boel uiteen. Ze had tijd nodig om haar zaken op ’n rijtje te zetten, ging naar haar opa en oma toe en kwam twee dagen later tot de conclusie dat ze mij er niet bij kon gebruiken, en dat het stom van haar was iets met mij te beginnen. Ik was kapot, vooral omdat ze zei dat ze nog steeds verliefd was. Daarna viel er bijna niet meer met haar te praten, vooral vanwege nare gesprekken bij het RIAGG. Er volgden een aantal boze mails (hoe stom!) en het contact viel stil.

Twee weken later liep ik haar weer tegen ’t lijf in de kroeg waar we elkaar voor ’t eerst ontmoetten. Heel erg verwarrend allemaal. Emotioneel. Beetje over koetjes en kalfjes gesproken. Het contact kwam die week erna weer wat terug. Het afgelopen weekend kwam ik haar weer tegen. We hebben wederom zeer leuke gesprekken gehad, ben met haar meegelopen toen ze naar huis ging, en we hebben ook weer gezoend.

Ze bleef echter bij haar standpunt dat ze mij niet kan gebruiken, wat we ook voor elkaar voelen. Na wat mailtjes van mijn kant over dat het ’t niet waard is om de relatie, voor een stel fictieve beren op haar weg, stuk te laten lopen (wat overigens een beetje leek door te dringen) bleef ze me wegdrukken. Nou weet ik dat als je je door een anorexia patiënt(e) wordt weggedrukt, je gewoon het initiatief tot contact moet blijven nemen. Dit deed ik, en heb haar gisteren gebeld.

Ze vertrekt volgende week donderdag voor een week naar The States. Daarna komt ze twee dagen thuis en gaat ze een maand lang, in haar eentje(!), naar Thailand. Ze wil zichzelf vinden, en heeft de rust nodig. Ze is tot het besluit gekomen om mij tot september niet meer te zien… Ze is al op het punt belandt dat ze geen waarde meer aan haar eigen leven hecht, en vreest daarnaast ook dat ze niet eens uit haar situatie wil komen… Maar dit staat, volgens haar, compleet los van mij. Klotenzooi.

Op de een of andere vage manier heb ik het gevoel wel dat ’t goed komt. In september gaan we weer iets doen, dus dat is een leuk vooruitzicht. Ik zal blijven vechten voor haar, en onze relatie, al is het godverdomme het laatste wat ik doe! Zoals het nu gaat kan ik in ieder geval niet aanzien. Haar “vergeten” zou ik mezelf nooit vergeven. Missen, ja, dat ga ik haar zeker. Nu al.

*zet Nine Inch Nails - We're In This Together/The Fragile op*

quote:

Op vrijdag 15 juli 2005 19:14 schreef TheFrankey het volgende:
ik ga de boel afsluiten. blik op de toekomst.

.

[ Bericht 100% gewijzigd door pino.in.disguise op 16-07-2005 10:59:12 ]