quote:
Op donderdag 30 juni 2005 19:59 schreef Mister-Me het volgende:Het is eigenlijk gewoon egoistisch om te denken dat alleen jij op deze wereld echt bent maar ik denk dat het gewoon gedeeltelijk komt omdat er zoveel dingen op de wereld zijn waar ik en andere mensen van denken: raar dat zoiets mogelijk is. Net als ik nu naar dit scherm zit te staren en ergens op tik en het vervolgens ook echt op het scherm verschijnt. Het is raar dat zoiets mogelijk is en zoiets gebeurd en juist door die dingen ga je denken dat je in een soort van droom leeft en jij de enige bent.
Ook kan ik het niet bevatten dat ik dan alles om me heen zelf bedenk maar dan ook echt alles (als ik sommige mensen hier dan moet geloven). Dan ben ik zelf ook niet menselijk want menselijke hersenen kunnen zoveel informatie volgens mij niet opslaan dus dan heb ik ook de manier van werken van het menselijk lichaam verzonnen. Maar wat als ik dan niet menselijk ben wat ben ik dan? Zit ik dan ergens ingeplugd of hoe zit dat?
![]()
Dat wil en kan ik niet echt geloven.
Maar ik geloof wel dat er meer uit de mens te halen valt dan wat er nu gebeurd. Bijvoorbeeld: paranormale mensen die geloven sterk in wat ze doen en voor hun zal het ook mogelijk zijn. Voor mensen die er niet in geloven die zien er niets paranormaals aan en voor mensen die er wel in geloven die zullen ook echt iets zien.
Maar als het aan mij ligt dan zitten we hier echt wel met een aantal miljard mensen op deze aardbol en ben ik niet de enigste
![]()
maar hebben we wel ieder onze eigen manier van de kijk op deze wereld en kun je die wereld wel gedeeltelijk zelf invullen als je maar geloofd.
(volgende week kijk ik weer heel anders tegen dit soort dingen aan... dan kijk ik terug naar dit bericht en dan zal ik wel bij mezelf denken: wat een onzin kan ik toch uitkramen
![]()
)
Je bedenkt niet letterlijk alles wat er om je heen gebeurt. Jij hebt bijvoorbeeld niet die poes of dat konijntje gecreerd. Die waren er al. De blauwdruk is er namelijk al, deze is reeds voor je gecreeerd. Wat jij doet is met jouw frequentie een hologram beschijnen. Alle situaties doen zich tegelijkertijd voor, alles bevindt zich in een
superpositie. Op het moment dat je het waarneemt neemt het een bepaalde staat aan.
Dat doe niet alleen jij, maar alle zelfbewuste wezens op de aarde. Maar in elk oneindig klein tijdsdeel (tijd is ook maar relatief) splitsen zich bij elk persoon de werkelijkheid van andere personen. Een soort van oneindige boom. Het idee dat je alleen bent is dus fout. Je bent niet alleen, de anderen bestaan wel. Alleen ieder neemt zijn eigen ding waar en daar splits zich de tijdslijn van die persoon zich met jouw tijdslijn.
Jouw werkelijkheid wordt mede bepaald door wat je gelooft en wat jouw bewustzijn achter de realiteit bedenkt. Nu is het de kunst om die bewustzijn achter de realiteit te controleren, door te beseffen dat je in een virtual reality leeft, een superhologram.
Want er wordt ook door wetenschappers behypothetiseerd dat het universum in feite een superhologram is. En jouw brein is ook een holografisch systeem, die via de werkelijkheid achter het hologram jou dingen kan laten doen die nu onmogelijk lijken.
In 1982 vond er een opmerkelijke gebeurtenis plaats. Aan de Universiteit van Parijs heeft een onderzoeksteam geleid door natuurkundige Alain Aspect een experiment uitgevoerd wat een van de meest belangrijke experimenten van de twintigste eeuw zou kunnen zijn.
Aspect en zijn team ontdekten dat onder bepaalde omstandigheden subatomaire kernpartikels zoals elektronen in staat zijn direct en synchroon met elkaar kunnen communiceren ongeacht de afstand tussen de twee. Het maakt niet uit of ze tien meter of tien miljard kilometer van elkaar verwijderd zijn.
Op een of andere manier weet het ene deeltje wat het andere deeltje doet. Het probleem hiermee is, dat het in strijd is met Einsteins wet dat geen enkele communicatiemedium sneller dan de lichtsnelheid kan reizen. Omdat reizen sneller dan het licht samenhangt met het doorbreken van de tijdsbarrière zijn sommige wetenschappers met theorieën gekomen om Aspects ontdekkingen te verklaren. Maar het heeft anderen geïnspireerd met nog radicalere verklaringen te komen.
De natuurkundige David Bohm van de Universiteit van Londen is met een fascinerende theorie naar voren gekomen. Hij zegt dat Aspects ontdekkingen impliceren dat objectieve realiteit niet bestaat. Dat het universum, hoewel het uit vaste dingen, materie, lijkt te bestaat, het eigenlijk in feite een illusie is, een gigantisch en enorm gedetailleerd hologram.
Om te begrijpen waarom Bohm deze verbazingwekkende hypothese stelt, is het nodig eerst iets meer over hologrammen te weten. Een hologram is een driedimensionale afbeelding gemaakt met behulp van een laser.
Om een hologram te maken, wordt het object beschenen door het licht van een laserstraal. Daarna wordt het een tweede laserstraal weerkaatst op het gereflecteerde licht van de eerste straal, en het resulterende interferentiepatroon (het gebied waar de twee laserstralen zich vermengen) worden op film vastgelegd.
Wanneer de film wordt ontwikkeld, lijkt het een betekenisloos wirwar van donkere en lichte lijnen. Maar zo gauw de film beschenen wordt door een andere laserstraal, verschijnt een driedimensionaal beeld van het originele object,
De driedimensionaalheid van zulke beelden is niet het enige verbazingwekkende karakteristiek van hologrammen. Als het hologram van een roos in tweeën wordt gesneden en daarna door een laser beschenen wordt, zal in elke helft nog steeds de gehele rood bevatten.
Inderdaad, zelfs als de helften weer gesplit worden zal elk deel op de film nog steeds een kleinere, maar intacte versie van de originele afbeelding bevatten. In tegenstelling tot normale foto’s, bevat elk deel van het hologram alle informatie van het gehele hologram.
De “alles in elk deel” eigenschap van een hologram verschaft ons een geheel nieuw inzicht om organisatie en ordering te begrijpen. In het grootste gedeelte van de geschiedenis heeft de westerse wetenschap gedacht dat de beste manier om een fysiek fenomeen te begrijpen, of het nou een kikker of een atoom is, de materie te ontleden en de afzonderlijke onderdelen te bestuderen.
Een hologram leert ons, dat sommige dingen in het universum niet geschikt zijn voor deze methode. Als we proberen iets dat holografisch geconstrueerd is te ontleden, dan krijgen we niet de onderdelen waar het van gemaakt is, maar bestaat het ontleedde onderdeel precies uit hetzelfde als het origineel, en ziet het er hetzelfde uit, alleen in kleinere vorm.
Dit nieuwe inzicht bracht Bohm tot een nieuwe manier om de ontdekking van Aspect te kunnen begrijpen. Bohm gelooft dat de reden waarom subatomaire deeltjes in staat zijn contact met elkaar te hebben, ongeacht de afstand tussen hen, is niet omdat ze een of ander mysterieus signaal heen en weer sturen, maar omdat hun gescheidenheid slechts een illusie is. Hij beargumenteert dat in een bepaalde diepere laag van de werkelijkheid zulke deeltjes geen individuele entiteiten zijn, maar uitbreidingen zijn van een zelfde fundamenteel iets.
Om mensen beter te laten begrijpen wat hij bedoelt, illustreert Bohm het volgende:
Stelt je je een aquarium met een vis voor. Dit aquarium kun je niet direct zien, maar wat je weet van het aquarium komt van twee televisiecamera’s. Een daarvan is gericht op de voorkant van het aquarium en een daarvan is gericht op de zijkant van het aquarium.
Als je naar de twee televisieschermen kijkt kun je wellicht aannemen dat de vis op elk van de schermen een verschillende entiteit is. Want immers omdat de camera’s op verschillende hoeken geplaatst zijn, zal elk van de beelden enigszins verschillend zijn. Maar als je de twee vissen blijft observeren, zult je je er wellicht van bewust worden dat er een bepaald verband is tussen de twee.
Als een van de twee draait, zal de andere een iets andere, maar corresponderende beweging maken; wanneer een van hen de voorkant toont, toont de andere altijd de zijkant. Als je je niet bewust bent van de werkelijke situatie, dan kun je zelfs concluderen dat de vissen direct, instantaan met elkaar zouden moeten communiceren, maar dit is duidelijk niet het geval.
Dit kan het volgende betekenen. De ogenschijnlijk sneller-dan-licht verbinding tussen subatomaire kernpartikels vertelt ons dat er een diepere laag van de werkelijkheid is waar we ons niet van bewust zijn. Een meer complexe dimensie voorbij het onze dat analoog is aan het aquarium. En, we zien objecten als de subatomaire deeltjes als gescheiden van elkaar, omdat wij enkel een deel van de werkelijkheid kunnen waarnemen.
Het betekent dat zulke deeltjes geen afzonderlijke objecten zijn, maar facetten van een dieper onderliggend geheel dat uiteindelijk holografisch is en ondeelbaar als de voorheen genoemde roos. En omdat alles in de fysieke realiteit bestaat uit degelijke facetten, betekent het dat het universum zelf een projectie is, een hologram. Een hologram binnen een andere wereld, wellicht de wereld van de ontwerper van het hologram.
In aanvulling op de spookachtige natuur hiervan, zou zo’n universum fantastische eigenschappen kunnen bezitten. Als alle schijnbare gescheidenheid van subatomaire deeltjes slechts een illusie is, betekent dit dat in een diepere laag van realiteit alle dingen in het heelal oneindig aan elkaar verbonden zijn. Op deze manier zijn paranormale verschijnselen zoals telepathie helemaal niet ondenkbaar.
De elektronen in een koolstofatoom in het menselijke brein zijn verbonden met elk subatomair deeltje van elke zalm die zwemt, elk hart dat klopt en elke ster dat flonkert in de hemel.
Alles penetreert alles, en hoewel de menselijke natuur zo is dat het categoriseert en onderverdeelt, zijn alle fenomenen van het universum alle schijnbare onderverdelingen kunstmatig en alles is van nature een oneindig web. Neem het verhaal van de neerdaling Heilige Geest uit de bijbel: Ieder sprak ineens elkanders taal en iedereen kon ineens elkaar verstaan. Een ultiem voorbeeld van het bewijs dat het een oneindig web is en alle informatie gedeeld kan worden/
In een holografisch universum, kunnen zelfs tijd en ruimte niet langer gezien worden als fundamentele entiteiten, omdat concepten zoals een locatie, een plek, geen betekenis heeft in een universum waarin in niets echt van elkaar gescheiden in en tijd en driedimensionale ruimte zoals de beelden van de vis op de tv-beeldschermen ook gezien moeten worden als projecties van deze diepere order.
In de diepere laag is werkelijkheid in feite een soort superhologram waarin het verleden, het heden en de toekomst allen tegelijkertijd bestaan. Dit suggereert dat met de juiste mogelijkheden het mogelijk zou kunnen zijn in de superholografische laag van de werkelijkheid te kunnen kijken, en beelden van een ver verleden of een verre toekomst kunnen aanschouwen.
Het gehele universum is, door de programmeur van het hologram, toegankelijk, en kan entiteiten binnen het hologram toegang geven tot deze dingen. Het verklaart waarom profeten in de bijbel in de toekomst kunnen kijken, en het verklaart waarom er schijnbare onmogelijke paranormale dingen voorkomen. Eenvoudigweg, omdat de wereld een illusie is. Als je je dit realiseert, en je gelooft dat alles mogelijk is, dan zou ook jij op het water kunnen lopen. Dan zou ook jij een vijgeboom kunnen laten verdorren. Dan zou ook jij de zware stenen van de piramides kunnen laten zweven.
Het superhologram is de matrix dat de geboorte gegeven heeft aan alles in het heelal, het bevat elke subatomisch deeltje dat er is geweest of er zal zijn – elke configuratie van materie en energie dat mogelijk is, van sneeuwvlokken tot quasars, van lichtstralen tot gammastralen. We zouden het God kunnen noemen.
Bohm is niet de enige onderzoeker die bewijs heeft gevonden dat het universum een hologram is. Neurofysioloog Karl Pribram van de Stanford Universiteit denkt ook dat de realiteit een holografische natuur heeft.
Pribram is expert in hersenonderzoek en kwam bij het holografisch model vanwege de puzzel hoe herinneringen worden opgeslagen in het brein. In tientallen jaren hebben verschillende studies uitgewezen dat herinneringen niet op een specifieke locatie in de hersenen worden opgeslagen, maar verspreid zijn door het hele brein.
In een serie van opzienbarende experimenten toonde Karl Lashley al in 1920 aan dat herinneringen in het gehele brein opgeslagen worden. Bij experimenten met ratten, maakte het niet uit welk deel van de hersenen van een rat verwijderd werden, ze wisten nog steeds hoe ze complexe taken moesten uitvoeren die voor de hersenoperaties geleerd waren. Het enige probleem was dat niemand een mechanisme kon bedenken wat een verklaring in de “alles in elk deel”-natuur van geheugenopslag.
Totdat Pribram in 1960 het concept van holografie tegenkwam, en realiseerde zich dat hij de verklaring had gevonden waar neurologen al geruime tijd naar hadden gezocht. Pribram gelooft dat herinneringen niet worden opgeslagen in neuronen of kleine groepen neuronen, maar is patronen van zenuwpulsen dat door het gehele brein schiet op dezelfde manier als laserlichtinterferenties door het gehele gebied van een holografische film schieten. In andere woorden, Pribram gelooft dat de hersenen zelf een hologram zijn.
De theorie verklaart tevens waarom het menselijk brein zoveel herinneringen in zo’n kleine ruimte kan opslaan. Op dezelfde manier is onlangs ontdekt dat holografische opslagmedia ongelooflijke hoeveelheden informatie kunnen opslaan. Simpelweg door de hoek van de twee lasers die een fotografische film raken te veranderen, kunnen er zeer veel verschillende beelden op hetzelfde oppervlak weggeschreven worden.
Materie bestaat niet, materie is een illusie die door jouw golven beschenen wordt en vanuit de superpositie een staat aanneemt. Besef dat je in een virtual reality leeft, en besef dat wat je ziet er eigenlijk niet is. Als je naar een atoom kijkt, en dan in het atoom kijkt, dan zul je quarks zien. Zul je nog verder kijken dan zul je zien dat er eigenlijk niets is. Dat alles bestaat uit louter krachtvelden uit het niets die informatie opwekken.
Over het alles-in-een gesproken. Neem nou het DNA van een mens. Jij bent nu een volledig mens, maar zou je jezelf oneindig delen, in stukken splijten, dan zul je uiteindelijk op een enkele cel uitkomen. Maar ook die ene cel bevat ALLE informatie van jouw lichaam! Uit die ene cel kan jij compleet gereconstrueerd worden, zo zou jij zelfs gekloond kunnen worden.
Het hele heelal is holografisch, jouw hersenen, jouw lichaam, alles. Besef dit, en beschijn de blauwdruk op de manier zoals jij wenst.
[ Bericht 0% gewijzigd door FatalException op 01-07-2005 11:22:46 ]
1.618033988749894848204586834365638117720309179805762862135448622705260462818902449707
20720418939113748475408807538689175212663386222353693179318006076672635443338908659593
95829056383226613199282902678806752087668925017116962070322210432162695486262