Ik geloof er niet in.

quote:

Op vrijdag 17 juni 2005 15:58 schreef partyyboyy het volgende:

[..]

Maar het is toch raar dat je ouders hebben onthouden dat de zus bij hem op schoot heeft gezeten en dat hij aan haar heeft gevraagd of ze een snoepje luste.
Dit is toch niet indrukwekkend en er gebeuren zoveel meer dingen die onhouden worden dat het gek is dat beide ouders dit voorval onthouden hebben.

voorval ? Het was gewoon een kennis.

Je geeft nog steeds geen verklaringen. ( voor geen van de drie voorvallen )

In een gecontroleerde omgeving (ziekenhuis), met getuigen (niveau artsen en specialisten) verklaarde een vrouw dat ze droomde snachts aangevallen te worden, en daarbij vermoord te worden. Dat was een ervaring waar ze dagen lang helemaal kapot van was: niet meer aanspreekbaar, huilbuien, trillend en doodsbang. Ze kwam op een bewaakte kamer terecht, infrarood-camera bewaking, afgesloten, éénpersoons, bewaking voor de deur. Na een nacht dat ze gedroomd had, bleek ze ineens een wond in haar rug te hebben. Die enorm snel genas. En die ze er, gezien de positie, nooit zelf in gezet kan hebben. Die er ook nooit met een mes ingezet kan zijn omdat diverse harde delen (onderste ribben) onbeschadigd waren. Het betrof alleen het 'zachte' vlees. Er kwam een embargo op, en justitieel onderzoek - verplicht in Nederland; steekwonden en schotwonden moeten gemeld worden. Altijd. Iedereen stond voor een raadsel. Vrij snel daarna pleegde ze zelfmoord: ze kon er niet mee leven. Ik was één van die getuigen. Ik heb haar gezien, ik heb haar gesproken, ik heb de verlammende en schreeuwende angst uit haar ogen gezien.
ze wist overigens ook te zeggen als je bv de lampen van je auto aan had laten staan. Al stond die een aantal blokken verder op. 'Wat voor auto heb ik dan?' En ik kreeg het goede antwoord. Nee, dat kon ze niet weten, want net die ochtend had ik een vervangende auto mee van de garage, omdat mijn eigen daar voor onderhoud stond.

quote:

Op vrijdag 17 juni 2005 15:59 schreef Mirage het volgende:

[..]

voorval ? Het was gewoon een kennis.

Je geeft nog steeds geen verklaringen. ( voor geen van de drie voorvallen )

Wat zijn 3 voorvallen op een mensenleven.

Toeval.

quote:

Op vrijdag 17 juni 2005 16:00 schreef Sjakie01 het volgende:

[..]

Wat zijn 3 voorvallen op een mensenleven.

Toeval.

Wat is toeval....? Zie 1 van me vorige posts in dit topic...

quote:

Op vrijdag 17 juni 2005 16:00 schreef Sjakie01 het volgende:
Wat zijn 3 voorvallen op een mensenleven.

Toeval.

Ja. Alles wat je niet kan verklaren met natuurwetenschap is dus 'toeval'.
Waarmee je met zoveel woorden zegt: 'geen idee, maar omdat er buiten het natuurwetenschappelijke kader niets bestaat, moet het dus toeval zijn.

Oftewel, een bewering die rechtsreeks volgt uit jouw uitgangspremisse, en NIET uit hetgeen er gebeurd is.

quote:

Op vrijdag 17 juni 2005 16:00 schreef iteejer het volgende:
In een gecontroleerde omgeving (ziekenhuis), met getuigen (niveau artsen en specialisten) verklaarde een vrouw dat ze droomde snachts aangevallen te worden, en daarbij vermoord te worden. Dat was een ervaring waar ze dagen lang helemaal kapot van was: niet meer aanspreekbaar, huilbuien, trillend en doodsbang. Ze kwam op een bewaakte kamer terecht, infrarood-camera bewaking, afgesloten, éénpersoons, bewaking voor de deur. Na een nacht dat ze gedroomd had, bleek ze ineens een wond in haar rug te hebben. Die enorm snel genas. En die ze er, gezien de positie, nooit zelf in gezet kan hebben. Die er ook nooit met een mes ingezet kan zijn omdat diverse harde delen (onderste ribben) onbeschadigd waren. Het betrof alleen het 'zachte' vlees. Er kwam een embargo op, en justitieel onderzoek - verplicht in Nederland; steekwonden en schotwonden moeten gemeld worden. Altijd. Iedereen stond voor een raadsel. Vrij snel daarna pleegde ze zelfmoord: ze kon er niet mee leven. Ik was één van die getuigen. Ik heb haar gezien, ik heb haar gesproken, ik heb de verlammende en schreeuwende angst uit haar ogen gezien.
ze wist overigens ook te zeggen als je bv de lampen van je auto aan had laten staan. Al stond die een aantal blokken verder op. 'Wat voor auto heb ik dan?' En ik kreeg het goede antwoord. Nee, dat kon ze niet weten, want net die ochtend had ik een vervangende auto mee van de garage, omdat mijn eigen daar voor onderhoud stond.

Het lijkt mij dwars door je ziel heen gaan om haar zo intens mee te maken en er niets aan te kunnen veranderen of haar te kunnen troosten.

quote:

Op vrijdag 17 juni 2005 16:04 schreef partyyboyy het volgende:

[..]

Raar.
Van die auto vooral.
Ja dit vind ik nog een van de meest onverklaarbare dat waarschijnlijk ook niet verklaard kan worden.

Dat van die plek op haar rug kan dat niet zijn van het te lang op dezelfde manier op 1 plek liggen?

Te lang op 1 plek liggen en een snijwond overhouden?
Nee lijkt me niet...

Maar idd een appart verhaal.. erg eng lijkt mij dan...

Goed dan, een poging mijnerzijds:

Mijn neef kocht een oud huis in Amsterdam. Toen hij en zijn vriendin daar introkken, en ze de hond meenamen, bleek dat de hond weigerde het huis te betreden. Na veel gedoe, eindelijk toch die hond binnen. Toen bleek dat de hond echt niet in de buurt van de kelder wilde komen. Hij was er als de dood voor. Tot zo ver nog allemaal redelijk verklaarbaar, misschien een geur, of zoiets, die mensen niet kunnen ruiken en een hond wel. Maar er was meer. Na de eerste nacht in het huis te hebben geslapen, bleek dat de hond zijn neus overnacht in een klap helemaal grijs was geworden... van zwart naar licht grijs... hmmm, dat is toch wel vreemd. En dat was nog niet alles. Een voor een gingen alle electrische apparaten kapot. *pats*. Lampen die aan en uit gingen. Met sleutel gesloten deuren die opeens wagenwijd openstonden, ook als de sleutel meegenomen was... Het meest bizarre was wel een kannetje van metaal. Een geschenk van een familielid dat netjes op de vensterbank stond. Het was geen buigzaam materiaal, nee je kon het onmogelijk kapot maken of indeuken. Op een dag komt mijn neef thuis, en vindt het kannetje nog steeds netjes op de vensterbank. Alleen nu zag het eruit alsof iemand met zijn hand het kannetje had vastgegrepen en vervolgens totaal inelkaar had geknepen. Iets dat absoluut niet mogelijk was. In iedergeval niet door mensen handen. Na onderzoek bleek het huis een raar verleden te hebben gehad. De duitsers hadden erin gezeten in de oorlog, en blijkbaar hadden er in die tijd geen gezellige dingen plaatsgevonden in de kelder. Daarnaast waren er mensen in de portiek vermoord geweest.... Voor die tijd hadden er illegale prostituees ingezeten (toen was prostitutie nog niet legaal trouwens). Toeval? Logische verklaring? Ik zou het niet weten....

quote:

Op vrijdag 17 juni 2005 16:04 schreef partyyboyy het volgende:
Raar.
Van die auto vooral.
Ja dit vind ik nog een van de meest onverklaarbare dat waarschijnlijk ook niet verklaard kan worden.

Dat van die plek op haar rug kan dat niet zijn van het te lang op dezelfde manier op 1 plek liggen?

Jij denkt dat een team van psychiaters, psychologen, neurologen en verpleegkundigen, daarna de rijkspathologische dienst, een steekwond niet van een doorligplek kan onderscheiden..?
In wezen vraag jij je dus af, of je de ander wel serieus kan nemen.

Dat bedoel ik nou: het krampachtige zoeken naar niet-para-verklaringen levert constructies op die minstens zo onlogisch en onwaarschijnlijk zijn als het hele para-gebeuren zelf

quote:

Op vrijdag 17 juni 2005 16:07 schreef partyyboyy het volgende:

[..]

Lijkt me eerder mooi om zoiets meegemaakt te kunnen hebben.
Natuurlijk heel erg, maar ook 'mooi'.

interessant lijkt mij in dit geval passender.

quote:

Op vrijdag 17 juni 2005 16:07 schreef djenneke het volgende:
Goed dan, een poging mijnerzijds:

<verhaal>

Zoiets, jah brr... daar moet ik niet aan denken ooit mee te maken...

quote:

Op vrijdag 17 juni 2005 16:07 schreef partyyboyy het volgende:
Lijkt me eerder mooi om zoiets meegemaakt te kunnen hebben.
Natuurlijk heel erg, maar ook 'mooi'.

Mooi??
Die schreeuwende eenzame doodsangst? Die me nu nog kippenvel geeft als ik er aan denk..? Dát is wat me vaak irriteert: ervaringen die serieus zijn, heel serieus, met een enorme impact, een mens heeft zich er voor van een flat gestort tenslotte, worden als filmpjes gezien, vermaak, een paar woorden - acht, tis maar verbeelding.
Dit is geen vermaak, dit is geen aanstellerij of interessant doen.
Dit zijn mensen, die écht iets meegemaakt hebben, iets wat ze geraakt heeft.
Al zijn de meeste gevallen niet zo sensationeel als wat ik hier zeg, voor de poster die zijn/haar verhaal hier neerzet is dat zelfs nog sensantioneer dan mijn woorden: want voor diegene is dat echt, een eigen ervaring.
En daarom wensen wij hier respect voor de verhalen die men hier neer zet. Al is het maar een droom, al is het maar een kind dat dacht iets te zien.

quote:

Op vrijdag 17 juni 2005 16:13 schreef iteejer het volgende:

[..]

Dit is geen vermaak, dit is geen aanstellerij of interessant doen.
Dit zijn mensen, die écht iets meegemaakt hebben, iets wat ze geraakt heeft.
Al zijn de meeste gevallen niet zo sensationeel als wat ik hier zeg, voor de poster die zijn/haar verhaal hier neerzet is dat zelfs nog sensantioneer dan mijn woorden: want voor diegene is dat echt, een eigen ervaring.

Zeg dat wel... kijk bij mij is het niets meer als een iets wat ik zie, voor de rest kan ik vrij weinig mee...
Maar vond ik het "leuk" om te zien? Nee... het is eigenlijk best eng...

Zucht* Al heb ik wel het gevoel dat partyyboyy het niet verkeerd bedoelde...
Eerder verkeerd verwoordde

quote:

Op vrijdag 17 juni 2005 16:07 schreef djenneke het volgende:
Goed dan, een poging mijnerzijds:

Mijn neef kocht een oud huis in Amsterdam. Toen hij en zijn vriendin daar introkken, en ze de hond meenamen, bleek dat de hond weigerde het huis te betreden. Na veel gedoe, eindelijk toch die hond binnen. Toen bleek dat de hond echt niet in de buurt van de kelder wilde komen. Hij was er als de dood voor. Tot zo ver nog allemaal redelijk verklaarbaar, misschien een geur, of zoiets, die mensen niet kunnen ruiken en een hond wel. Maar er was meer. Na de eerste nacht in het huis te hebben geslapen, bleek dat de hond zijn neus overnacht in een klap helemaal grijs was geworden... van zwart naar licht grijs... hmmm, dat is toch wel vreemd. En dat was nog niet alles. Een voor een gingen alle electrische apparaten kapot. *pats*. Lampen die aan en uit gingen. Met sleutel gesloten deuren die opeens wagenwijd openstonden, ook als de sleutel meegenomen was... Het meest bizarre was wel een kannetje van metaal. Een geschenk van een familielid dat netjes op de vensterbank stond. Het was geen buigzaam materiaal, nee je kon het onmogelijk kapot maken of indeuken. Op een dag komt mijn neef thuis, en vindt het kannetje nog steeds netjes op de vensterbank. Alleen nu zag het eruit alsof iemand met zijn hand het kannetje had vastgegrepen en vervolgens totaal inelkaar had geknepen. Iets dat absoluut niet mogelijk was. In iedergeval niet door mensen handen. Na onderzoek bleek het huis een raar verleden te hebben gehad. De duitsers hadden erin gezeten in de oorlog, en blijkbaar hadden er in die tijd geen gezellige dingen plaatsgevonden in de kelder. Daarnaast waren er mensen in de portiek vermoord geweest.... Voor die tijd hadden er illegale prostituees ingezeten (toen was prostitutie nog niet legaal trouwens). Toeval? Logische verklaring? Ik zou het niet weten....

djenneke, ik krijg de bibbers van jouw verhaal. Hoe is het verder afgelopen? Zijn ze verhuisd en hoe is het met die neus van de hond? Is die nog weer zwart geworden of zo lichtgrijs gebleven?

quote:

Op vrijdag 17 juni 2005 16:13 schreef partyyboyy het volgende:
Het is allemaal alleen nuchter te verklaren als er nog een zintuig bijkomt die kan voelen dat er ergens anders iets aan de hand is.

hahahahahaha dat is dan toch wat nu als paranormaal/bovennatuurlijk oid bestempeld wordt ?
het krijgt dan alleen een ander naampje.

Iets bestaat dus niet zo lang je het niet binnen de nú bekende kaders geplaatst kan worden, maar zodra er ontdekt wordt dat er nog ene kadertje extra is is de ervaring van eerder opeens wel echt ??


Is het dan gewoon niet zo dat iedereen met dit soort ervaringen per definitie al nuchter is en dat de wetenschap gewoon nog ene klein stukje achter loopt ?

quote:

Op vrijdag 17 juni 2005 16:16 schreef Natalie het volgende:

[..]

djenneke, ik krijg de bibbers van jouw verhaal. Hoe is het verder afgelopen? Zijn ze verhuisd en hoe is het met die neus van de hond? Is die nog weer zwart geworden of zo lichtgrijs gebleven?

Ze hebben er eerst een paragnost bij gehaald. En die voelde natuurlijk van alles en nog wat en heeft het toen uitgedreven. Maar mijn neef en zijn vriendin hadden er niet veel vertrouwen in (en er zijn ook veel oplichters onder paragnosten), en de dreigende sfeer in huis bleef naar hun idee. Dus toen zijn ze zo snel mogelijk verhuisd. De hond heeft altijd zijn grijze neus behouden helaas. Maar knapte in een andere omgeving wel weer op verder (hij was van een heel leuk speels beest een heel angstig bang dier geworden).

quote:

Op vrijdag 17 juni 2005 16:18 schreef djenneke het volgende:

[..]

Ze hebben er eerst een paragnost bij gehaald. En die voelde natuurlijk van alles en nog wat en heeft het toen uitgedreven. Maar mijn neef en zijn vriendin hadden er niet veel vertrouwen in (en er zijn ook veel oplichters onder paragnosten), en de dreigende sfeer in huis bleef naar hun idee. Dus toen zijn ze zo snel mogelijk verhuisd. De hond heeft altijd zijn grijze neus behouden helaas. Maar knapte in een andere omgeving wel weer op verder (hij was van een heel leuk speels beest een heel angstig bang dier geworden).

Jeetje zeg... dat is minder... Maar idd ik geef ze geen ongelijk...
Dat van die hond... ook zielig...

Maar nu gaat het dus goed met ze? Het is ze niet gevolgd