R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Zwaar kut idd.quote:Op donderdag 16 juni 2005 23:22 schreef eymey het volgende:
EDIT
Pas iig jouw fotoboek aan dan.
ene oor in, andere oor uit... seconden tellend wanneer t gepraat over is..quote:Op zondag 26 juni 2005 02:57 schreef eymey het volgende:
.... Ook al tijdens onze relatie was ze heel goed in het doen alsof ze me snapte en erkende wat ik zei.......
Ze heeft geen zin in de confrontatie inderdaad.. misschien zat ze er echt mee, maar uiteindelijk als je de feit weer bekijkt is het een foute beslissing geweest, om het probleem zo aan te pakken.quote:Nog een excuus van haar om bepaalde dingen niet aan me te vertellen als ze toch waren uit gekomen, was dat ze bang was dat ik boos zou worden.
in andere woorden, ik zou haar gewoon lekker gelukkig laten worden met haar vriendje. Als zij zich niet schuldig voelt over hoe het allemaal gegaan is zou ik er geen energie in willen steken.
Weleens gehoord dat het altijd van 2 kanten moet komen ?
Bekijk je situatie eens even goed, en beoordeel even zelf of het echt van 2 kanten kwam... of meer van 1 kant.. en dan doel ik op die van jou !
Altijd aan het dromen...
Alles gelezen succes!
komt inderdaad een beetje gevoelloos over, denk twee keer na voor ze huilend bij je terugkomt als deze gast niet blijkt te zijn wat ze verwacht
succes! komt inderdaad een beetje gevoelloos over, denk twee keer na voor ze huilend bij je terugkomt als deze gast niet blijkt te zijn wat ze verwacht
- God's only excuse is the fact that He doesn't exist -
Voor zover ik hier kan zien heb ik uit mijn verhaaltje alles wat naar haar verwijst gehaald Alleen haar berichten schijn ik niet te kunnen verwijderen. Ach, 'leuke' herinnering......quote:Op zondag 26 juni 2005 10:36 schreef Juup© het volgende:
[..]
Zwaar kut idd.
Pas iig jouw fotoboek aan dan.
Alleen haar berichten schijn ik niet te kunnen verwijderen. Ach, 'leuke' herinnering......
You may be right, I may be crazy. But it just might be a lunatic you're looking for... -- Billy Joel
Eeuhm.... de foto's?!quote:Op zondag 26 juni 2005 22:38 schreef eymey het volgende:
[..]
Voor zover ik hier kan zien heb ik uit mijn verhaaltje alles wat naar haar verwijst gehaald
Het gaat slecht, maar verder gaat het goed.
Whoops...
Gone
Gone
You may be right, I may be crazy. But it just might be a lunatic you're looking for... -- Billy Joel
Goed zo. Dat werd al de hele tijd bedoeld.
Zet er binnenkort wel weer wat over jezelf neer als je dat wil, het is jouw fotoboek, niet die van je vorige relatie.
Zet er binnenkort wel weer wat over jezelf neer als je dat wil, het is jouw fotoboek, niet die van je vorige relatie.
Het gaat slecht, maar verder gaat het goed.
Mee eens . Zal ik komende tijd ook zeker weer ff aandacht aan bestedenquote:Op zondag 26 juni 2005 23:03 schreef FritsVanEgters het volgende:
Goed zo. Dat werd al de hele tijd bedoeld.
Zet er binnenkort wel weer wat over jezelf neer als je dat wil, het is jouw fotoboek, niet die van je vorige relatie.
You may be right, I may be crazy. But it just might be a lunatic you're looking for... -- Billy Joel
Ik ben vandaag weer in een 'valkuil' van d'r getrapt.....
Goed, ik zou vandaag naar m'n ouders gaan. Lekker helpen om de laatste asperges van het seizoen op te eten Ik werd dus door m'n ouders opgehaald (konden ze meteen nog ff wat langs brengen voor m'n woning...)
Ik zat dus op de terugweg bij m'n ouders in de auto.... belde ze me op dat ze gecampeerd had met die jongen en dat ze het huis bij d'r ouders nog niet in kon, omdat die weg waren. En of ze, nu ik er toch niet was, nog weer ff op de kamer mocht om wat te computeren en zo.
Bij het horen van haar stem werd ik ergens weer zo 'week' dat ik toestemming heb gegeven. Dat heb ik dus beter niet kunnen doen.....
Overigens was vandaag ook weer de eerste keer dat ze contact met me opgenomen had sinds ik donderdag een openhartige en emotionele brief voor haar bij d'r ouders heb achter gelaten. Dat vodn ik dus ook alweer niet leuk, dat ze weer alleen contact met me opnam omdat ze iets nodig had... zonder iets te laten blijken van "goh ik heb je brief gelezen, en ik zou graag snel wat willen afspreken om erover te praten....".
Goed, het was vanmiddag dus erg gezellig bij m'n ouders. Totdat ik een sms'jes kreeg: "Internet ligt eruit hier. Wil je me ff bellen?". Toen had ik al echt zoiets van "ja daaag, bekjik het. Ten eerste kan ik op afstand daar niet mee helpen, ten tweede ben ik je slaafje niet meer". Dus ik negeerde d'r. Tot ze sms'te waarom ik niet reageerde.....
Heb d'r toen gesms't (gewoon op een normale 'toon') dat ik het niet leuk vond dat ze steeds alleen maar contact met me opnam als ze ietts nodig had. NOu toen had ik het gedaan: "ik denk dat ik maar geen vrienden meer met jou moet zijn want ik heb zo geen behoefte meer aan je. Ik heb vorige week nog voor je ondertekend.... nu krijg ik stank voor dank. Ik hoef je niet meer te zien".
Dus ik terug sturen "wie geeft hier nou stank voor dank... ik ben afgedankt voor een ander en je neemt alleen nog maar contact met me op als het jou uit komt. Dat ondertekenen is wel het minste geweest wat je nog voor me hebt kunnen doen".
En toen was het van "je bekijkt het maar. Als ik in die antikraak woning zit dan kom ik alles halen: m'n tafeltje, m'n pc, het stereomeubel, het bed en dan hoef ik je nooit meer te zien". Nnou toen werd ik ook pissig.... dat bed heeft ze gelijk in en die pc heb ik haar beloofd.... maar dat stereomeubel heb IK van haar vader gekocht en dus betaald voor m'n apparatuur... hij vindt het ook allang fijn dat ik er zo blij mee ben en wilde dus ook dat het naar mij ging......
Toen kreeg ik nog een sms'je "hey lief. Ik ben erg boos. op Eymert, hij is een klootzak. Maar dat vertel ik je vanavond wel". Die had ze natuurlijk voor die andere gast bedoeld. Toen ik daar een opmerking over maakte sms'te ze "ja met hem kan ik in ieder geval wél praten". Dus ik sms terug "ja, als je tijdens onze relatie eens wat meer gepraat had, dan was alles misschien heel anders gelopen. Maar je hield alles gewoon geheim voor me en je wist heel goed dat je met mij ook over alles kon praten, alleen deed je het nooit".
En dan heeft ze hier dus ook nog op het bed zitten roken.... ze heeft nieteens het fatsoen gehad om de asbak eraf te halen. ik zit nu dus in een rooklucht.....
Langzamerhand passen de puzzelstukjes steeds meer in elkaar en besef ik ook steeds meer dat die lieve meid, die me waardeerde.... die me nooit zou willen kwetsen... die hield van de stabiliteit en rust die ze bij me had.... dat die voorgoed voor bij is..... tot ze zichzelf misschien inderdaad weer een keer tegen komt.....
Goed, ik zou vandaag naar m'n ouders gaan. Lekker helpen om de laatste asperges van het seizoen op te eten Ik werd dus door m'n ouders opgehaald (konden ze meteen nog ff wat langs brengen voor m'n woning...)
Ik werd dus door m'n ouders opgehaald (konden ze meteen nog ff wat langs brengen voor m'n woning...)Ik zat dus op de terugweg bij m'n ouders in de auto.... belde ze me op dat ze gecampeerd had met die jongen en dat ze het huis bij d'r ouders nog niet in kon, omdat die weg waren. En of ze, nu ik er toch niet was, nog weer ff op de kamer mocht om wat te computeren en zo.
en dat ze het huis bij d'r ouders nog niet in kon, omdat die weg waren. En of ze, nu ik er toch niet was, nog weer ff op de kamer mocht om wat te computeren en zo. Bij het horen van haar stem werd ik ergens weer zo 'week' dat ik toestemming heb gegeven. Dat heb ik dus beter niet kunnen doen.....
Overigens was vandaag ook weer de eerste keer dat ze contact met me opgenomen had sinds ik donderdag een openhartige en emotionele brief voor haar bij d'r ouders heb achter gelaten. Dat vodn ik dus ook alweer niet leuk, dat ze weer alleen contact met me opnam omdat ze iets nodig had... zonder iets te laten blijken van "goh ik heb je brief gelezen, en ik zou graag snel wat willen afspreken om erover te praten....".
Goed, het was vanmiddag dus erg gezellig bij m'n ouders. Totdat ik een sms'jes kreeg: "Internet ligt eruit hier. Wil je me ff bellen?". Toen had ik al echt zoiets van "ja daaag, bekjik het. Ten eerste kan ik op afstand daar niet mee helpen, ten tweede ben ik je slaafje niet meer". Dus ik negeerde d'r. Tot ze sms'te waarom ik niet reageerde.....
Heb d'r toen gesms't (gewoon op een normale 'toon') dat ik het niet leuk vond dat ze steeds alleen maar contact met me opnam als ze ietts nodig had. NOu toen had ik het gedaan: "ik denk dat ik maar geen vrienden meer met jou moet zijn want ik heb zo geen behoefte meer aan je. Ik heb vorige week nog voor je ondertekend.... nu krijg ik stank voor dank. Ik hoef je niet meer te zien".
Dus ik terug sturen "wie geeft hier nou stank voor dank... ik ben afgedankt voor een ander en je neemt alleen nog maar contact met me op als het jou uit komt. Dat ondertekenen is wel het minste geweest wat je nog voor me hebt kunnen doen".
En toen was het van "je bekijkt het maar. Als ik in die antikraak woning zit dan kom ik alles halen: m'n tafeltje, m'n pc, het stereomeubel, het bed en dan hoef ik je nooit meer te zien". Nnou toen werd ik ook pissig.... dat bed heeft ze gelijk in en die pc heb ik haar beloofd.... maar dat stereomeubel heb IK van haar vader gekocht en dus betaald voor m'n apparatuur... hij vindt het ook allang fijn dat ik er zo blij mee ben en wilde dus ook dat het naar mij ging......
Toen kreeg ik nog een sms'je "hey lief. Ik ben erg boos. op Eymert, hij is een klootzak. Maar dat vertel ik je vanavond wel". Die had ze natuurlijk voor die andere gast bedoeld. Toen ik daar een opmerking over maakte sms'te ze "ja met hem kan ik in ieder geval wél praten". Dus ik sms terug "ja, als je tijdens onze relatie eens wat meer gepraat had, dan was alles misschien heel anders gelopen. Maar je hield alles gewoon geheim voor me en je wist heel goed dat je met mij ook over alles kon praten, alleen deed je het nooit".
En dan heeft ze hier dus ook nog op het bed zitten roken.... ze heeft nieteens het fatsoen gehad om de asbak eraf te halen. ik zit nu dus in een rooklucht.....
Langzamerhand passen de puzzelstukjes steeds meer in elkaar en besef ik ook steeds meer dat die lieve meid, die me waardeerde.... die me nooit zou willen kwetsen... die hield van de stabiliteit en rust die ze bij me had.... dat die voorgoed voor bij is..... tot ze zichzelf misschien inderdaad weer een keer tegen komt.....
You may be right, I may be crazy. But it just might be a lunatic you're looking for... -- Billy Joel
Met andere woorden, de keerzijde van een onschuldig meisje... Men, jij verdient echt veel beter dan dit. Zeker weten!
Pfff... ze is niet lief, dat weet je nou toch wel?
Ze gebruikt je, laat dat niet langer gebeuren man. En flikker die spullen van haar de deur uit als ze die niet binnen 24 uur ophaalt oid.
Vrienden blijven met zo iemand.
Het idee alleen al.
Ze gebruikt je, laat dat niet langer gebeuren man. En flikker die spullen van haar de deur uit als ze die niet binnen 24 uur ophaalt oid.
Vrienden blijven met zo iemand.
Het idee alleen al.
Het gaat slecht, maar verder gaat het goed.
Vind je het niet ongelooflijk raar hoe een persoon waarmee je jaren lang hebt doorgebracht opeens zo verandert dat je denkt: is dit dezelfde persoon?? Wat is er gebleven van het lieve en begrijpende.. ? Same here iig... en ik weet niet wat ik ertegen moet doen, gewoon negeren denk ik, al is dat erg lastig... negeren, proberen verder te leven en vergeten..
Verdienen... tsja... ik ben te bescheiden om dat over mezelf te zeggen.... maar verdienen en ooit weer ontmoeten..... het lijkt nu zo ver weg. Dit hele gedoe maakt me zooo onzeker... netalsof het aan mij ligt. Tenminste, zo brengt zij het nu dus totaal......
Ook dat ze met m'n openhartige brief dus toch meteen naar d'r nieuwe vriendje is gestapt.... en dat ze al alles over onze afwikkeling met hem bespreekt......
Ook dat ze met m'n openhartige brief dus toch meteen naar d'r nieuwe vriendje is gestapt.... en dat ze al alles over onze afwikkeling met hem bespreekt......
You may be right, I may be crazy. But it just might be a lunatic you're looking for... -- Billy Joel
Ik weet inderdaad niet of een gesprek met haar nu nog wel zin heeft.... nu ik weet hoe ze vandaag over zoiets... gewoon een gevoelen dat ik eerlijk uitte... uit haar slof schoot....quote:Op zondag 26 juni 2005 23:42 schreef flubub het volgende:
Vind je het niet ongelooflijk raar hoe een persoon waarmee je jaren lang hebt doorgebracht opeens zo verandert dat je denkt: is dit dezelfde persoon?? Wat is er gebleven van het lieve en begrijpende.. ? Same here iig... en ik weet niet wat ik ertegen moet doen, gewoon negeren denk ik, al is dat erg lastig... negeren, proberen verder te leven en vergeten..
En zo was ze dus ook al dikwijls tijdens onze relatie hoor. Wat dat betreft was vandaag niks nieuws.....
Maar het steekt me inderdaad wel. Ik begin steeds meer in te zien dat ze blijkbaar toch alleen nog maar negatieve dingen in me ziet en blijkbaar ook op zo'n manier tegen anderen het over me heeft.... er lijkt geen greintje gevoel meer te zijn van "hij heeft me zo goed door al die jaren heen geholpen en me begrepen.... zo veel geholpen met het oplossen van m'n problemen... "
En ik ben bang dat ik die 'erkenning' ook niet meer van haar zal krijgen..... Dag dag goed gesprek wat er nog zou gaan komen.....
You may be right, I may be crazy. But it just might be a lunatic you're looking for... -- Billy Joel
keb maar een paar woorden voor je :
OPTIEVEN MET DAT WIJF ! METEEN !
alle spullen eruit donderen en laat het der maar uitzoeken ! ondankbaar vieze !#@$%!#$ aso trut !
goed gesprek mijn ass dat heb jij niet nodig je weet hoe de vork in elkaar zit ! zij komt maar kruipend terug als ze der zelf tegenkomt ! wat ik allerminst betwijfel, bah arrogant mens dat ze is ! Ze heeft TOTAAL geen respect voor je, beetje bellen wanneer het haar uitkomt niet eens in kunnen beelden hoe jij je in godsnaam voelt en dan loop jij nog de schaap uit te hangen uit liefde dat je haar toch nog lief voor dr bent en dan krijg je dit gezeik weer..
nee man, laat dat mens ! ze verdient NIETS !
OPTIEVEN MET DAT WIJF ! METEEN !
alle spullen eruit donderen en laat het der maar uitzoeken ! ondankbaar vieze !#@$%!#$ aso trut !
goed gesprek mijn ass dat heb jij niet nodig je weet hoe de vork in elkaar zit ! zij komt maar kruipend terug als ze der zelf tegenkomt ! wat ik allerminst betwijfel, bah arrogant mens dat ze is ! Ze heeft TOTAAL geen respect voor je, beetje bellen wanneer het haar uitkomt niet eens in kunnen beelden hoe jij je in godsnaam voelt en dan loop jij nog de schaap uit te hangen uit liefde dat je haar toch nog lief voor dr bent en dan krijg je dit gezeik weer..
nee man, laat dat mens ! ze verdient NIETS !
Altijd aan het dromen...
Stap uit die slachtoffers rol eymey.. Dat ben je niet waard. Laat haar maar gaan. Zij is niet belangrijk meer. Uit jouw versie van het verhaal, lijkt het erop alsof ze gedraagd dat de wereld om haar draait. Jij hebt alles gegeven. Zij kon je liefde niet beantwoorden of het was voor haar niet genoeg. Dat terzijde. Helaas bestaan er zulke mensen, die zichzelf alles toeeigenen. Heel vervelend. Maar nu een schop onder je kont: 'stap uit je slachtoffersrol en ga je leven leiden'. Dat ga ik ook doen, morgen ga ik mij aanmelden bij een groot sportcentre. Nieuwe mensen ontmoeten, nieuwe sporten uitproberen en vooral een nieuw leven opbouwen zonder m'n partner.
Ik begrijp je echt volkomen... alles wat ik zeg word ook direct aan de nieuwe vriendin doorgespeeld (die dat meteen weer aan mij komt vertellen), ik voel me niet meer serieus genomen..er wordt alleen nog maar lullig tegen me gedaan. Het voelt ook enigszins vernederend zo van: ik was niet meer goeg genoeg voor je, dus je neemt meteen een ander na ruim 2,5 jaar.. en vervolgens mij ook als gewone goede vriendin niet meer zien staan.. onbegrijpelijk.. Maar ik heb de knoop doorgehakt, ik wil rust, geen gezeik meer, dus kortom: géén contact. voorlopig echt even helemaal niks. Gewoon bijkomen en daarna zien we wel weer verder... het lijkt me de enige oplossing, want veranderen van hem zit er niet in...en bij jou en dat meisje dan waarschijnlijk ook niet.. tis erg jammer, maar dan maar zo..quote:Op zondag 26 juni 2005 23:49 schreef eymey het volgende:
[..]
Ik weet inderdaad niet of een gesprek met haar nu nog wel zin heeft.... nu ik weet hoe ze vandaag over zoiets... gewoon een gevoelen dat ik eerlijk uitte... uit haar slof schoot....
En zo was ze dus ook al dikwijls tijdens onze relatie hoor. Wat dat betreft was vandaag niks nieuws.....
Maar het steekt me inderdaad wel. Ik begin steeds meer in te zien dat ze blijkbaar toch alleen nog maar negatieve dingen in me ziet en blijkbaar ook op zo'n manier tegen anderen het over me heeft.... er lijkt geen greintje gevoel meer te zijn van "hij heeft me zo goed door al die jaren heen geholpen en me begrepen.... zo veel geholpen met het oplossen van m'n problemen... "
En ik ben bang dat ik die 'erkenning' ook niet meer van haar zal krijgen..... Dag dag goed gesprek wat er nog zou gaan komen.....
Langzaam maar zeker helpen dit soort 'weetjes' me ook wel om me steeds meer los te maken van die rol hoor, ookal zal ik er vast dikwijls nog eens totaal in terug vallen.quote:Op zondag 26 juni 2005 23:54 schreef espina het volgende:
Stap uit die slachtoffers rol eymey.. Dat ben je niet waard. Laat haar maar gaan. Zij is niet belangrijk meer. Uit jouw versie van het verhaal, lijkt het erop alsof ze gedraagd dat de wereld om haar draait. Jij hebt alles gegeven. Zij kon je liefde niet beantwoorden of het was voor haar niet genoeg. Dat terzijde. Helaas bestaan er zulke mensen, die zichzelf alles toeeigenen. Heel vervelend. Maar nu een schop onder je kont: 'stap uit je slachtoffersrol en ga je leven leiden'. Dat ga ik ook doen, morgen ga ik mij aanmelden bij een groot sportcentre. Nieuwe mensen ontmoeten, nieuwe sporten uitproberen en vooral een nieuw leven opbouwen zonder m'n partner.
En ze gedraagt zich inderdaad alsof de hele wereld om haar draait. Dat weet iedereen die haar een beetje kent.. haar familie... vriendschappen die ze al wat langer onderhoudt..... Zij wil nu waarschijnlijk graag van mij hebben dat ik haar maar volkomen begrijp, geen gevoelens van onrecht en woede meer voor d'r mag hebben... en nu ze weet dat dat niet zo werkt bij mij, gaat ze zo doen....
Ik ben dus ook vast besloten om gewoon weer lekker mezelf te gaan zijn in m'n eigen huisje. Nog even door de zure appel heen bijten van dingen met elkaar moeten regelen en verdelen... en dan gewoon basta.
Tenzij ze echt nog het licht ziet en haar excuses aanbiedt en respect voor me zal tonen, dan zal er altijd nog ruimte zijn voor contact met haar.... maar dat gebeurt toch niet.....
(bijna) exit dus.....
You may be right, I may be crazy. But it just might be a lunatic you're looking for... -- Billy Joel
Emey geef is antwoord op mijn vraag.
Kwam je relatie van 2 kanten of van 1 kant ? Wie deed tijdens je relatie altijd de meeste moeite voor de relatie zelf. Was het in balans ?
Kwam je relatie van 2 kanten of van 1 kant ? Wie deed tijdens je relatie altijd de meeste moeite voor de relatie zelf. Was het in balans ?
Altijd aan het dromen...
En als het wel gebeurt zou je het met een flinke dosis zout moeten nemen...quote:Op maandag 27 juni 2005 00:03 schreef eymey het volgende:
Tenzij ze echt nog het licht ziet en haar excuses aanbiedt en respect voor me zal tonen, dan zal er altijd nog ruimte zijn voor contact met haar.... maar dat gebeurt toch niet.....
quote:(bijna) exit dus.....
Het gaat slecht, maar verder gaat het goed.
Inderdaad... je verhaal is volledig herkenbaar voor me. Had eerst nog de hoop dat we redelijk 'harmonieus' uit elkaar zouden gaan ondanks de manier waarop ze alles heeft aangepakt. Maar ook hier lijkt de kans dat een "vriendschap tussen ex'en" verhaal op een succes zal uitdraaien steeds kleiner te worden.quote:Op zondag 26 juni 2005 23:54 schreef flubub het volgende:
[..]
Ik begrijp je echt volkomen... alles wat ik zeg word ook direct aan de nieuwe vriendin doorgespeeld (die dat meteen weer aan mij komt vertellen), ik voel me niet meer serieus genomen..er wordt alleen nog maar lullig tegen me gedaan. Het voelt ook enigszins vernederend zo van: ik was niet meer goeg genoeg voor je, dus je neemt meteen een ander na ruim 2,5 jaar.. en vervolgens mij ook als gewone goede vriendin niet meer zien staan.. onbegrijpelijk.. Maar ik heb de knoop doorgehakt, ik wil rust, geen gezeik meer, dus kortom: géén contact. voorlopig echt even helemaal niks. Gewoon bijkomen en daarna zien we wel weer verder... het lijkt me de enige oplossing, want veranderen van hem zit er niet in...en bij jou en dat meisje dan waarschijnlijk ook niet.. tis erg jammer, maar dan maar zo..
Ach ja... so be it.....
You may be right, I may be crazy. But it just might be a lunatic you're looking for... -- Billy Joel
Vriendschappen met exen ontstaan pas na een lange tijd. Eerst alleen verwerken en daarna zie je wat je voor elkaar kan betekenen. Je bent nu een stuk reeeler geworden. Ben trots op je
Ik dacht: nou er is geen ruzie, dus we kunnen normaal met elkaar omgaan. Iedereen zei al tegen mij "dat werkt niet". Maarja, ik ben niet zoals zij, tussen ons zou het wel goed gaan. Het ging ook een tijdje..maar op gegeven moment gewoon echt niet meer, ik heb alles geprobeerd, ben zo begripvol geweest als maar kan zijn, en mensen bleven maar roepen "geef het nou op" en toch denk je dat het nog verandert, dat het goedkomt.quote:Op maandag 27 juni 2005 00:09 schreef eymey het volgende:
[..]
Inderdaad... je verhaal is volledig herkenbaar voor me. Had eerst nog de hoop dat we redelijk 'harmonieus' uit elkaar zouden gaan ondanks de manier waarop ze alles heeft aangepakt. Maar ook hier lijkt de kans dat een "vriendschap tussen ex'en" verhaal op een succes zal uitdraaien steeds kleiner te worden.
Ach ja... so be it.....
Maar teleurstelling op teleurstelling volgt...dan moet je opeens (duurde bij mij ook wat maanden ofzo) toch maar gaan realiseren dat jij er niks meer aan kan doen en dat je nu gek bezig bent als je je nog probeert in te zetten voor die ander (ik probeerde hem met zijn problemen te helpen, maar had ik iets: zak dan maar door de stront).
Overigens, ik snap er niks van waarom die ander opeens zo doet?? Dat zou iemand mij best uit mogen leggen, waarom wil je meteen geen vrienden meer zijn..
Omdat de ander tot last is blijkbaar.. De ander weet te veel van jou.. Althans dat vermoedde ik van mijn ex. Ze zijn bang dat je gaat zeiken enzo..
Sorry... door de hele gedachten vloed niet meer aan toe gekomen....quote:Op maandag 27 juni 2005 00:05 schreef D-Industries het volgende:
Emey geef is antwoord op mijn vraag.
Kwam je relatie van 2 kanten of van 1 kant ? Wie deed tijdens je relatie altijd de meeste moeite voor de relatie zelf. Was het in balans ?
Wel een moeilijke vraag. Ook hierin word ik tegengesproken door dingen die zij me soms naar m'n hoofd slingerde tijdens ruzies.....
Toch heb ik wel sterk het gevoel dat het meeste van mijn kant kwam.
Tuurlijk, zeker in het begin... eigenlijk tot oktober vorig jaar, met een dip in januari 2004 waar we toen sterker uit zijn gekomen, liet ze echt vaak zat aan me merken dat ze zo van me hield.. met nooit meer kwijt wilde.... Dat was ook zeer belangrijk voor me.
Maar voor de rest: Ik deed alles voor haar: haalde haar als ze werk had wanneer ik kon daar op, of van het station... terwijl het in Almere op zich niet echt onveilig is.... toch deed ik het gewoon uit liefde voor haar en om ook weer eerder bij haar te kunnen zijn dan wanneer ze thuis kwam. In het begin zag ze dit als 'speciaal ' en 'lief'... later meer als vanzelfsprekend
En het verhaal over communiceren over onze relatie.. en haar twijfels daaraan van de afgelopen maande en het gebrek aan communicatie daarover... dat ken je dus zo'n beetje. Dat was er niet. Ik had in het bgin soms ook moeite om naar haar toe te komen als ik ergens mee zat... dan moest ze het ook een beetje uit me vissen... maar daar heb ik zelf keihard aan gewerkt en later gewoon meteen of vrijwel direct er met haar over gepraat als me iets dwars zat.
Het enig waar ik haar zelf vaak tegen vriendinnen over hoorde klagen was dat ik niet romantisch was... dat ik bijna nooit haar een ontbijtje op bed gegeven heb... dat soort dingen. En inderdaad, op dat gebied ben ik niet zo attent en romantisch. Ik zie de romantiek/liefde meer in de alledaagse dingen die je voor elkaar doet, het er voor elkaar zijn, etc.... En aan de andere kant: zij deed op dat gebied ook niet erg veel. Het leukste wat ze dit jaar voor me gedaan heeft is me verrassen met kaartjes voor de musical van de Lion King, die ze dan ook helemaal zelf betaald had.
Maar, om het voorbeeld van dat ophalen als ze klaar was met werken en zo weer eens aan te halen: Is dat dan niet romantisch??? Mensen om ons heen verklaarden me voor gek dat ik iedere keer m'n bezigheden voor mezelf onderbrak om naar haar toe te komen....En zelf is ze me alleen in het begin van onze relatie af en toe van m'n werk komen halen als ik klaar was... maar dat was er al na een paar maand van af.
Hier kwam dan verder nog bij dat ze zelden initiatief nam op het gebied van wat aan het huishouden doen.... zelfs wanneer ik net thuis kwam van m'n werk en zij al een tijd op de bank zat me durven vragen of ik thee of drinken voor d'r wilde pakken.....
Wat me nog het meeste bij staat op het gebied van moeite doen (en dan stop ik, het verhaal wordt alweer te lang): In januari dit jaar heeft ze letterlijk slaande ruzie gehad met een (toenmalig) huisgenoot... het ging totaal nergens over (over een bordje in de vaatwasser) maar het liep totaal uit de hand... ze begon 'm te slaan, waar z'n zoontje die hij om de 2 weken mocht zien bij was.... Hij was vast besloten om aangifte tegen haar te doen (en met een strafblad met dit soort dingen kun je een opleiding "SPW" denk ik verder wel vergeten...) en onze andere huisgenoot (huisbaas) was vastberaden om haar het huis uit te schoppen, hoe lullig hij het ook voor mij vond.
Hoewel ik op dit gebied uiteraard niet aan haar kant stond, zou het me echt slopen als door dit onze relatie kapot zou gaan...
Ik heb echt als een idioot tussen haar en die huisgenoot bemiddeld... hem geprobeerd uit te leggen wat voor ervaringen ze vroeger met mensen heeft gehad.. met mensen die breed voor haar kwamen staan en met een agressieve blik tegen haar aan praatten... (want hij kon wel behoorlijk agressief kijken en ik merkte dat zij daar bang van kon worden).
Uiteindelijk heb ik het met veel praten dus weten te sussen en hebben we het allevier achter ons gelaten......
You may be right, I may be crazy. But it just might be a lunatic you're looking for... -- Billy Joel
Dank jequote:Op maandag 27 juni 2005 00:13 schreef espina het volgende:
Vriendschappen met exen ontstaan pas na een lange tijd. Eerst alleen verwerken en daarna zie je wat je voor elkaar kan betekenen. Je bent nu een stuk reeeler geworden. Ben trots op je
You may be right, I may be crazy. But it just might be a lunatic you're looking for... -- Billy Joel
Tsja... wat dat betreft.....quote:Op maandag 27 juni 2005 00:16 schreef espina het volgende:
Omdat de ander tot last is blijkbaar.. De ander weet te veel van jou.. Althans dat vermoedde ik van mijn ex. Ze zijn bang dat je gaat zeiken enzo..
Zij komt ook hier op Fok.... ik heb vanavond een aantal soms behoorlijk negatieve reacties in haar Fotoboek ontdekt van mensen die deze topics hebben gelezen.... Waarschijnlijk heeft ze die reacties allang gezien (mail) en ze zal dus waarschijnlijk ook al wel tegen vriendinnen en d'r nieuwe vriendje geklaagd hebben dat ik allemaal onzin over haar verspreid.....
Nou ik kan in ieder geval voor mezelf zeggen, en mezelf daarbij recht in de ogen kijken, dat ik hier op het forum, maar ook tegen mensen die we allebei kennen, geen woord geluld heb over haar en dat ik alles ook genuanceerd heb vanuit haar kant van het verhaal.....
You may be right, I may be crazy. But it just might be a lunatic you're looking for... -- Billy Joel
Try this:quote:Op maandag 27 juni 2005 00:14 schreef flubub het volgende:
Overigens, ik snap er niks van waarom die ander opeens zo doet?? Dat zou iemand mij best uit mogen leggen, waarom wil je meteen geen vrienden meer zijn..
Degene die het uit heeft gemaakt, gaat er min of meer automatisch vanuit dat elke toenaderingspoging van jouw kant bedoeld is om je ex terug te krijgen. Je ex wil dat niet, vind het vervelend om, als je hem ziet, constant op zijn hoede te zijn voor subtiele pogingen om naar overgebleven liefde te vissen. En dus is de makkelijkste oplossing: afstand houden.
Bovendien, degene die het uit heeft gemaakt weet dat hij de ander pijn heeft gedaan, terwijl hij dat eigenlijk helemaal niet wilde. En niemand wil graag geconfronteerd worden met het verdriet waarmee hij een ander opzadelt. Ergo: hoe minder je je ex ziet, des te makkelijker is het om met dat schuldgevoel om te gaan.
En als laatste: ik denk dat je jezelf voor de gek houdt als je denkt meteen na een relatie verder te kunnen gaan in een vriendschap. Er zijn dan bepaalde overgebleven gevoelens die je helemaal niet kunt hebben in een vriendschap.
So this is how liberty dies... with thunderous applause.
Truth? What's so great about the truth? Try lying for a change, it's the currency of the world
Truth? What's so great about the truth? Try lying for a change, it's the currency of the world
Daarbij, ben ik van mening, dat je alles waar je mee zit in ieder geval een keer uitgesproken moet hebben. Al is het op een forum of op msn of tegen vrienden wat dan ook, het moet er gewoon een keertje uit, dat helpt echt, het lucht op. (bij mij dan)quote:Op maandag 27 juni 2005 00:29 schreef eymey het volgende:
[..]
Tsja... wat dat betreft.....
Zij komt ook hier op Fok.... ik heb vanavond een aantal soms behoorlijk negatieve reacties in haar Fotoboek ontdekt van mensen die deze topics hebben gelezen.... Waarschijnlijk heeft ze die reacties allang gezien (mail) en ze zal dus waarschijnlijk ook al wel tegen vriendinnen en d'r nieuwe vriendje geklaagd hebben dat ik allemaal onzin over haar verspreid.....
Nou ik kan in ieder geval voor mezelf zeggen, en mezelf daarbij recht in de ogen kijken, dat ik hier op het forum, maar ook tegen mensen die we allebei kennen, geen woord geluld heb over haar en dat ik alles ook genuanceerd heb vanuit haar kant van het verhaal.....
Zij heeft dat maar te respecteren dat jij het nodig hebt om kwijt te kunnen. Respecteert ze dat niet? Jammer voor haar. Mag jij ook een keertje aan jezelf denken
We hadden geen ruzie ofzo..het uitmaken kwam echt volledig van beide kanten, omdat we in een relatie gewoon gek van elkaar werden. Hij weet ook dat ik hem onder geen enkele voorwaarde terug wil, het ging in het begin ook supergoed, maarja opééns niet meer..wat de aanleiding daarvoor is weet ik niet. Maarja, so be it dan maarquote:Op maandag 27 juni 2005 00:32 schreef HenryHill het volgende:
[..]
Try this:
Degene die het uit heeft gemaakt, gaat er min of meer automatisch vanuit dat elke toenaderingspoging van jouw kant bedoeld is om je ex terug te krijgen. Je ex wil dat niet, vind het vervelend om, als je hem ziet, constant op zijn hoede te zijn voor subtiele pogingen om naar overgebleven liefde te vissen. En dus is de makkelijkste oplossing: afstand houden.
Bovendien, degene die het uit heeft gemaakt weet dat hij de ander pijn heeft gedaan, terwijl hij dat eigenlijk helemaal niet wilde. En niemand wil graag geconfronteerd worden met het verdriet waarmee hij een ander opzadelt. Ergo: hoe minder je je ex ziet, des te makkelijker is het om met dat schuldgevoel om te gaan.
En als laatste: ik denk dat je jezelf voor de gek houdt als je denkt meteen na een relatie verder te kunnen gaan in een vriendschap. Er zijn dan bepaalde overgebleven gevoelens die je helemaal niet kunt hebben in een vriendschap.
Dat denk ik dus ook...quote:Op maandag 27 juni 2005 00:32 schreef HenryHill het volgende:
[..]
Try this:
Degene die het uit heeft gemaakt, gaat er min of meer automatisch vanuit dat elke toenaderingspoging van jouw kant bedoeld is om je ex terug te krijgen. Je ex wil dat niet, vind het vervelend om, als je hem ziet, constant op zijn hoede te zijn voor subtiele pogingen om naar overgebleven liefde te vissen. En dus is de makkelijkste oplossing: afstand houden.
Bovendien, degene die het uit heeft gemaakt weet dat hij de ander pijn heeft gedaan, terwijl hij dat eigenlijk helemaal niet wilde. En niemand wil graag geconfronteerd worden met het verdriet waarmee hij een ander opzadelt. Ergo: hoe minder je je ex ziet, des te makkelijker is het om met dat schuldgevoel om te gaan.
En als laatste: ik denk dat je jezelf voor de gek houdt als je denkt meteen na een relatie verder te kunnen gaan in een vriendschap. Er zijn dan bepaalde overgebleven gevoelens die je helemaal niet kunt hebben in een vriendschap.
m'n ex verwacht blijkbaar van me dat ik alles maar vergeet en vergeef en zonder haar met m'n gevoelens te confronteren (en zonder te proberen of er mss. toch nog een sprankje liefde is), met haar om kan gaan alsof we altijd vrienden zijn geweest. Dat werkt zo bij mij niet.
En ze kan blijkbaar niet tegen m'n gevoelens.... dus deed ze vanmiddag zo.....
Nou ja, haar pech dan....
You may be right, I may be crazy. But it just might be a lunatic you're looking for... -- Billy Joel
Daar zul je dan inderdaad nooit achter komen. Misschien heeft hij roddels over jou die mss. achter jouw rug om de ronde gingen te serieus genomen zonder jouw kant van het verhaal meer te willen horen, misschien heeft er iemand zitten stoken, je weet het niet.....quote:Op maandag 27 juni 2005 00:39 schreef flubub het volgende:
[..]
We hadden geen ruzie ofzo..het uitmaken kwam echt volledig van beide kanten, omdat we in een relatie gewoon gek van elkaar werden. Hij weet ook dat ik hem onder geen enkele voorwaarde terug wil, het ging in het begin ook supergoed, maarja opééns niet meer..wat de aanleiding daarvoor is weet ik niet. Maarja, so be it dan maar
You may be right, I may be crazy. But it just might be a lunatic you're looking for... -- Billy Joel
Ach, zijn vader mocht mij sowieso al niet, altijd als hij daar geweest was ging het erna een stuk stroever..en hij is daar sinds het uit is heel vaak En zijn nieuwe vriendinnetje kon het ook niet echt hebben dat ik nog met hem omging volgens mij, anders komt zij ook niet met verhalen aanzetten van "hij smst me dit en dat" , dat is met opzet jaloers proberen te maken. Ik kreeg ook te horen dat ik niet aardig genoeg tegen haar zou zijn (hij zag echt spoken) en hij was achterdochtig dat ik hun relatie zou willen saboteren. Ik ben gewoon aardig gebleven, heb alles rustig uitgelegd dat dat niet zo is, maar heb me gerealiseerd dat ik er geen zin meer in heb, dus contact met alletwee gewoon verbrokenquote:Op maandag 27 juni 2005 00:40 schreef eymey het volgende:
[..]
Daar zul je dan inderdaad nooit achter komen. Misschien heeft hij roddels over jou die mss. achter jouw rug om de ronde gingen te serieus genomen zonder jouw kant van het verhaal meer te willen horen, misschien heeft er iemand zitten stoken, je weet het niet.....
dankje wel voor je lange antwoord emey.
dit is heel belangrijk... je gevoel liegt namelijk nooit, kan alleen misleidend zijn door onduidelijkheid.
Maar was het ook zo wederzijds? Deed ze veel voor je ? Ik weet het is moeilijk om door de bomen het bos te zien omdat je zo veel gedachten heb. Je hebt vast nog zoveel vragen hebt en wie weet zoveel nog dat je niet begrijpt. Maar wat mij geholpen heeft toen ik hetzelfde 'voelde' als jij... is door gewoon eerlijk tegen mezelf te zijn.
Kijk naar de feiten. Wat deed jij en wat deed zij ! Niet excuusjes gaan maken, voor alles wat niet is gebeurd want daarmee ontken je voor wat er werkelijk is gebeurd.
quote:Toch heb ik wel sterk het gevoel dat het meeste van mijn kant kwam.
dit is heel belangrijk... je gevoel liegt namelijk nooit, kan alleen misleidend zijn door onduidelijkheid.
Je moet daardoor heen kijken. Wat deed ze voor jou, wat zijn de feiten ! Wat iemand zegt is niet hetzelfde als wat iemand voor je doet, dat zou je moeten weten.quote:....]liet ze echt vaak zat aan me merken dat ze zo van me hield.. met nooit meer kwijt wilde....
Het zijn de kleine dingetjes, die een relatie zo kunnen helpen ! Dat jij er altijd voor haar was, respect ! zo hoort het ! Jammer dat het altijd later als een 'gewoonte' wordt aangezien, terwijl het voor jou in je ogen altijd nog een gebaar is uit liefde dat je alles voor haar over hebt. Al is het nog zo klein.quote:Het enig waar ik haar zelf vaak tegen vriendinnen over hoorde klagen was dat ik niet romantisch was... dat ik bijna nooit haar een ontbijtje op bed gegeven heb... dat soort dingen. En inderdaad, op dat gebied ben ik niet zo attent en romantisch. Ik zie de romantiek/liefde meer in de alledaagse dingen die je voor elkaar doet, het er voor elkaar zijn, etc....
Maar was het ook zo wederzijds? Deed ze veel voor je ? Ik weet het is moeilijk om door de bomen het bos te zien omdat je zo veel gedachten heb. Je hebt vast nog zoveel vragen hebt en wie weet zoveel nog dat je niet begrijpt. Maar wat mij geholpen heeft toen ik hetzelfde 'voelde' als jij... is door gewoon eerlijk tegen mezelf te zijn.
Kijk naar de feiten. Wat deed jij en wat deed zij ! Niet excuusjes gaan maken, voor alles wat niet is gebeurd want daarmee ontken je voor wat er werkelijk is gebeurd.
Altijd aan het dromen...
Idd, gewoon alles op een rijtje zetten. Proberen je gedachten te ordenen en het te uiten (zal wel ff duren) en in die tijd geen contact met de ander, anders nemen je gevoelens weer een loopje met je..quote:Op maandag 27 juni 2005 00:45 schreef D-Industries het volgende:
Kijk naar de feiten. Wat deed jij en wat deed zij ! Niet excuusjes gaan maken, voor alles wat niet is gebeurd want daarmee ontken je voor wat er werkelijk is gebeurd.
Dit is eigenlijk de andere kant van het verhaal: je ex (denkt iig dat) ze graag zou zien dat jij je eroverheen hebt kunnen zetten, dat ze jou toch niet zo veel heeft gekwetst. Alleen, zo werkt het natuurlijk niet, als zij interesse toont in dit onderwerp denk jij dat ze 'erover wilt praten' en gooi je je ziel en zaligheid op tafel. Gevolg: zij gedesillusioneerd, omdat ze je blijkbaar toch meer heeft gekwetst dan dat de bedoeling was. En dan wordt ze een beetje 'boos' op jou...quote:Op maandag 27 juni 2005 00:39 schreef eymey het volgende:
m'n ex verwacht blijkbaar van me dat ik alles maar vergeet en vergeef en zonder haar met m'n gevoelens te confronteren (en zonder te proberen of er mss. toch nog een sprankje liefde is), met haar om kan gaan alsof we altijd vrienden zijn geweest. Dat werkt zo bij mij niet.
En ze kan blijkbaar niet tegen m'n gevoelens.... dus deed ze vanmiddag zo.....
Hiermee wil ik niet zeggen dat je moet doen alsof het allemaal rozegeur en maneschijn is, juist niet. Meer dat het op dit moment niet uitmaakt op welke manier je toenadering zoekt, ze zal het toch niet op de juiste manier opvatten - je zult het altijd verkeerd doen.
Gelukkig is het voor jou ook het beste om het contact zoveel mogelijk af te houden, zodat je de kans krijgt om haar uit je systeem te krijgen. Dat is namelijk de enige manier om er [b]vanaf[b] te komen... alle toenaderingspogingen verlengen de ellende alleen maar, omdat je aan haar blijft denken.
So this is how liberty dies... with thunderous applause.
Truth? What's so great about the truth? Try lying for a change, it's the currency of the world
Truth? What's so great about the truth? Try lying for a change, it's the currency of the world
Het is cool dat je het verhaal hier kwijt kan. Als ik het snel doorneem, dan lijkt het wel in één keer 360graden te zijn omgedraaid. Wat ik me afvroeg, wat is jullie leeftijd? Want een 3 jarige relatie wat op jonge leeftijd begint, gaat heel vaak mis.
Dit zijn verder geen insinuaties o.i.d., wat ik probeer te zeggen is: dat mensen zich daar vaak in vergissen hoe moeilijk het is als je op jonge leeftijd een relatie aangaat. Want laten we eerlijk zijn: wat heb je op dat moment van de wereld gezien? En het zou ongezond zijn als je niet denkt "hoe zou het zijn zonder een relatie te hebben" - etc. Allemaal gewetensvragen die er aan bijdrage.
[ Bericht 44% gewijzigd door CrazyTaxi op 27-06-2005 00:53:27 ]
Dit zijn verder geen insinuaties o.i.d., wat ik probeer te zeggen is: dat mensen zich daar vaak in vergissen hoe moeilijk het is als je op jonge leeftijd een relatie aangaat. Want laten we eerlijk zijn: wat heb je op dat moment van de wereld gezien? En het zou ongezond zijn als je niet denkt "hoe zou het zijn zonder een relatie te hebben" - etc. Allemaal gewetensvragen die er aan bijdrage.
[ Bericht 44% gewijzigd door CrazyTaxi op 27-06-2005 00:53:27 ]
Je kunt geen identiteit vormen op basis van iets wat je niét bent, dat is puur nihilisme.
pff.. idd moeilijk hoorquote:Op maandag 27 juni 2005 00:45 schreef D-Industries het volgende:
dankje wel voor je lange antwoord emey.
[..]
dit is heel belangrijk... je gevoel liegt namelijk nooit, kan alleen misleidend zijn door onduidelijkheid.
[..]
Je moet daardoor heen kijken. Wat deed ze voor jou, wat zijn de feiten ! Wat iemand zegt is niet hetzelfde als wat iemand voor je doet, dat zou je moeten weten.
[..]
Het zijn de kleine dingetjes, die een relatie zo kunnen helpen ! Dat jij er altijd voor haar was, respect ! zo hoort het ! Jammer dat het altijd later als een 'gewoonte' wordt aangezien, terwijl het voor jou in je ogen altijd nog een gebaar is uit liefde dat je alles voor haar over hebt. Al is het nog zo klein.
Maar was het ook zo wederzijds? Deed ze veel voor je ? Ik weet het is moeilijk om door de bomen het bos te zien omdat je zo veel gedachten heb. Je hebt vast nog zoveel vragen hebt en wie weet zoveel nog dat je niet begrijpt. Maar wat mij geholpen heeft toen ik hetzelfde 'voelde' als jij... is door gewoon eerlijk tegen mezelf te zijn.
Kijk naar de feiten. Wat deed jij en wat deed zij ! Niet excuusjes gaan maken, voor alles wat niet is gebeurd want daarmee ontken je voor wat er werkelijk is gebeurd.
De feiten:
In het begin naar mijn idee nog best veel: toen we een half jaar hadden voorstellen om ringen te gaan halen om te bezegelen dat we bij elkaar hoorden, af en toe me van m'n werk halen, lieve briefjes schrijven als ze op d'r werk zat en zich verveelde, toen we een jaar hadden voor ons beiden een nieuw hangertje voor onze kettingen halen en regelen dat de andere hangertjes gegraveerd werden, en dan een paar maanden terug dus de Lion king kaartjes.
Verder heeft zij ook tot 2 keer toe voor me klaar gestaan toen ik het moeilijk had met het overlijden van een grootouder.
Maar verder: In het dagelijkse leven en de kleine dingen heb ik weinig het idee gehad dat ze echt dingen uit liefde voor me deed... tenminste niet met het gevoel waarmee ik bijna alles voor haar deed... Misschien had ze dat gevoel van haar kant uit wel maar door de manier waarop ze in een latere fase alles wat ik deed als vanzelfsprekend is gaan zien en hoe ze uiteindelijk alles heeft aangepakt... krijg ik zelf de indruk van niet.
Wat me achteraf nu ook ineens zo opvalt, even off-topic van je vraag: Ze heeft me na die crisis van afgelopen januari met die huisgenoot nooit echt uit de grond van haar hart bedankt... dat ik min of meer haar 'leven' heb gered... en onze relatie...... Toen viel me dat niet zo op... was allang blij dat alles goed gekomen was....
You may be right, I may be crazy. But it just might be a lunatic you're looking for... -- Billy Joel
Als je niet denkt aan de zin : " ...Hoe zou het zijn zonder een relatie te hebben?... " is dat volgens jou ongezond ?quote:En het zou ongezond zijn als je niet denkt "hoe zou het zijn zonder een relatie te hebben"
Dat is toch wel het laaaaaaaaaatste waar je aan denkt....
Altijd aan het dromen...
Hmm.. Ik heb zo'n beetje hetzelfde meegemaakt, 2 maanden geleden, hetzij wat minder ingrijpend enzo. Wij zouden niet samen gaan wonen enzo en we waren 'pas' een jaar bij elkaar.
Bij mij was het ook ineens patsboem dat ze zei: Ik heb niet echt het gevoel meer dat ik verliefd op je ben, ik zie je meer als goeie vriend. Ik heb het gevoel dat er sleur in onze relatie zit. (Gek he, als je net allebei een maand op stage bent geweest en daardoor niks samen hebt gedaan.)
Maar goed, bij mij maakte ze het dus ook op die manier uit. En ook nog met de woorden: ja maar ik wil dus wel echt goeie vrienden blijven. (En hoe een stom cliché het ook is, als je geliefde dat zegt, geloof je het tóch.. ) En als ik nog vragen had, zouden we erover praten. Later die week een aantal keer gevraagd of het kon, maar elke keer was er wel wat anders waardoor ze geen tijd voor me had.
Later die week smste ik haar van: veel plezier op die verjaardag, doe ze de groeten allemaal! Na 2 smsjes (waarin ik nog wat dingen vroeg) kreeg ik niks meer terug, en toen ik 2 dagen later smste hoe en wat bleef het nog steeds stil.. Sindsdien ook niks meer van d'r gehoord (ze zit nog bij me op school ook..) Ik vind nu trouwens wel dat nu de stap aan haar is.
Anyway, genoeg daarover,
Ik had eerst ook echt het gevoel: daar gaat m'n ware liefde, m'n allerliefste, degene waarvoor ik alles overheb.. Maar serieus.. dat slijt! Het beste is denk ik om haar een brief te schrijven met al je gevoelens en gedachtes erin. Die kan ze dan rustig vaker en vaker lezen.
En daarbij, geniet vooral zelf ook van het leven man! Zij heeft een vriend, jij hebt vrienden! ZIe ook de voordelen van het vrijgezellebestaan!
En het klinkt een beetje als de situatie: ik verlaat m'n vriendje voor een leuke jongen, maar die jongen blijkt toch niet zo leuk en het blijkt dat haar vriendje toch wel goed voor haar was..
Moraal van het verhaal: Laat de hoop niet varen! Vrouwen genoeg die zitten te wachten op een leuke jongeman! En over dat verdriet kom je echt heen!
Succes!
Bij mij was het ook ineens patsboem dat ze zei: Ik heb niet echt het gevoel meer dat ik verliefd op je ben, ik zie je meer als goeie vriend. Ik heb het gevoel dat er sleur in onze relatie zit. (Gek he, als je net allebei een maand op stage bent geweest en daardoor niks samen hebt gedaan.)
Maar goed, bij mij maakte ze het dus ook op die manier uit. En ook nog met de woorden: ja maar ik wil dus wel echt goeie vrienden blijven. (En hoe een stom cliché het ook is, als je geliefde dat zegt, geloof je het tóch.. ) En als ik nog vragen had, zouden we erover praten. Later die week een aantal keer gevraagd of het kon, maar elke keer was er wel wat anders waardoor ze geen tijd voor me had.
) En als ik nog vragen had, zouden we erover praten. Later die week een aantal keer gevraagd of het kon, maar elke keer was er wel wat anders waardoor ze geen tijd voor me had.Later die week smste ik haar van: veel plezier op die verjaardag, doe ze de groeten allemaal! Na 2 smsjes (waarin ik nog wat dingen vroeg) kreeg ik niks meer terug, en toen ik 2 dagen later smste hoe en wat bleef het nog steeds stil.. Sindsdien ook niks meer van d'r gehoord (ze zit nog bij me op school ook..) Ik vind nu trouwens wel dat nu de stap aan haar is.
Anyway, genoeg daarover,
Ik had eerst ook echt het gevoel: daar gaat m'n ware liefde, m'n allerliefste, degene waarvoor ik alles overheb.. Maar serieus.. dat slijt! Het beste is denk ik om haar een brief te schrijven met al je gevoelens en gedachtes erin. Die kan ze dan rustig vaker en vaker lezen.
Het beste is denk ik om haar een brief te schrijven met al je gevoelens en gedachtes erin. Die kan ze dan rustig vaker en vaker lezen. En daarbij, geniet vooral zelf ook van het leven man! Zij heeft een vriend, jij hebt vrienden! ZIe ook de voordelen van het vrijgezellebestaan!
En het klinkt een beetje als de situatie: ik verlaat m'n vriendje voor een leuke jongen, maar die jongen blijkt toch niet zo leuk en het blijkt dat haar vriendje toch wel goed voor haar was..
Moraal van het verhaal: Laat de hoop niet varen! Vrouwen genoeg die zitten te wachten op een leuke jongeman! En over dat verdriet kom je echt heen!
Succes!
Lijstje: Daryll Ann - Weeps, Daryll Ann - Happy Traum, Maxïmo Park - Our Earthly Pleasures, The Fratellis - Costello Music, Moss - The Long Way Back, Kaiser Chiefs - Yours Truly, Angry Mob, Bette Serveert - Bare Stripped Naked
Ik was 23 toen ik haar leerde kennen, zij 19. Haar leeftijd op het moment dat we wat krijgen kan dus inderdaad parten gespeeld hebben, gezien dat ik meer duurzame relaties die voor de één op zo'n jonge leeftijd begonnen zijn, heb zien stuk lopen.quote:Op maandag 27 juni 2005 00:48 schreef CrazyTaxi het volgende:
Het is cool dat je het verhaal hier kwijt kan. Als ik het snel doorneem, dan lijkt het wel in één keer 360graden te zijn omgedraaid. Wat ik me afvroeg, wat is jullie leeftijd? Want een 3 jarige relatie wat op jonge leeftijd begint, gaat heel vaak mis.
Dit zijn verder geen insinuaties o.i.d., wat ik probeer te zeggen is: dat mensen zich daar vaak in vergissen hoe moeilijk het is als je op jonge leeftijd een relatie aangaat. Want laten we eerlijk zijn: wat heb je op dat moment van de wereld gezien? En het zou ongezond zijn als je niet denkt "hoe zou het zijn zonder een relatie te hebben" - etc. Allemaal gewetensvragen die er aan bijdrage.
Ik had voordat ik met m'n ex kreeg ook nog absoluut geen ervaring met relaties... alles was dus nieuw voor mij. Daar heeft ze ook mee moeten dealen en, dat moet ik haar toch nageven, ze heeft daar in het begin erg goed rekening mee gehouden.
M'n ex had al wel meerdere vriendjes gehad voor mij, maar eigenlijk nooit langer dan een half jaar. Ze heeft dus wel geweten hoe het was om geen relatie te hebben en hoe het was om er wel één te hebben. Maar ik ben me er wel van bewust dat een relatie zoals de onze, zo duurzaam als we het in het begin beiden voor ogen hadden, ook voor haar totaal nieuw was.....
You may be right, I may be crazy. But it just might be a lunatic you're looking for... -- Billy Joel
Nee, ik niet dat is niet realistisch. Er bestaat voor mij geen één enkel persoon op deze wereld. Toeval brengt 2 mensen bij elkaar, dat wil niet zeggen dat je met elkaar op deze wereld verder wil. Je bent er voor elkaar in leuke en moeilijke tijden etc. etc. (clichés)quote:Op maandag 27 juni 2005 00:58 schreef D-Industries het volgende:
[..]
Als je niet denkt aan de zin : " ...Hoe zou het zijn zonder een relatie te hebben?... " is dat volgens jou ongezond ?
Dat is toch wel het laaaaaaaaaatste waar je aan denkt....
Maar ik blijf erbij, dat je net zo goed een ander 'heel' leuk meisje of jongen had kunnen ontmoeten. Dit zal voor mij altijd zo zijn. Het is gewoonweg onrealistisch dat je denkt dat er maar één persoon op deze wereld 'de ware' is. En dan heb ik het nog niet puur over sexuele gevoelens of aantrekkingskracht.
Je kunt geen identiteit vormen op basis van iets wat je niét bent, dat is puur nihilisme.
Niets anders dan normaal, anders toch prettig gestoord als ze dit niet had gedaan.quote:Op maandag 27 juni 2005 00:55 schreef eymey het volgende:
[..]
Verder heeft zij ook tot 2 keer toe voor me klaar gestaan toen ik het moeilijk had met het overlijden van een grootouder.
Iemand die zovéél voor haar over heeft, vraagt maar weinig terug. Dat noemt mén liefde. Terugkijkend op jou situatie, zeg je zelf dat je er eigenlijk (eerlijk) niets van heb gemerkt dat ze iets voor je deed. Als dit voor haar gevoel wel was geweest, dan zegt dat al helemaal genoeg over haar... wat een klein geest heeft ze.quote:Maar verder: In het dagelijkse leven en de kleine dingen heb ik weinig het idee gehad dat ze echt dingen uit liefde voor me deed... tenminste niet met het gevoel waarmee ik bijna alles voor haar deed... Misschien had ze dat gevoel van haar kant uit wel maar door de manier waarop ze in een latere fase alles wat ik deed als vanzelfsprekend is gaan zien en hoe ze uiteindelijk alles heeft aangepakt... krijg ik zelf de indruk van niet.
Nu begin je de waarheid te zien !quote:Wat me achteraf nu ook ineens zo opvalt, even off-topic van je vraag: Ze heeft me na die crisis van afgelopen januari met die huisgenoot nooit echt uit de grond van haar hart bedankt... dat ik min of meer haar 'leven' heb gered... en onze relatie...... Toen viel me dat niet zo op... was allang blij dat alles goed gekomen was....
Altijd aan het dromen...
Dank voor je opbeurende verhaal . Helaas heb ik dat van die brief dus al gedaan... en dat heeft tot nu toe voor mijn gevoel niet veel goeds gedaan: Hij is meteen doorgesluisd naar d'r nieuwe vriendje (respectloos dus), ik heb er nog nieteens op z'n minst een kort antwoord (sms oid.) op gehad van "ik heb het gelezen, ik begrijp je ook wel en ik wil er met je over praten als dat je goed doet". Maar goed, in dit topic staan al genoeg 'verklaringen' e.d. waarom ze zo zou kunnen doen zoals ze nu doet.....quote:Op maandag 27 juni 2005 01:01 schreef stijgende_ster het volgende:
Ik had eerst ook echt het gevoel: daar gaat m'n ware liefde, m'n allerliefste, degene waarvoor ik alles overheb.. Maar serieus.. dat slijt! Het beste is denk ik om haar een brief te schrijven met al je gevoelens en gedachtes erin. Die kan ze dan rustig vaker en vaker lezen.
En daarbij, geniet vooral zelf ook van het leven man! Zij heeft een vriend, jij hebt vrienden! ZIe ook de voordelen van het vrijgezellebestaan!
In ieder geval bedankt
You may be right, I may be crazy. But it just might be a lunatic you're looking for... -- Billy Joel
dan had je zin zo moeten zijn : En het zou gezond zijn als je niet denkt "hoe zou het zijn zonder een relatie te hebben" toch ?quote:Op maandag 27 juni 2005 01:06 schreef CrazyTaxi het volgende:
[..]
Nee, ik niet dat is niet realistisch. Er bestaat voor mij geen één enkel persoon op deze wereld. Toeval brengt 2 mensen bij elkaar, dat wil niet zeggen dat je met elkaar op deze wereld verder wil. Je bent er voor elkaar in leuke en moeilijke tijden etc. etc. (clichés)
Maar ik blijf erbij, dat je net zo goed een ander 'heel' leuk meisje of jongen had kunnen ontmoeten. Dit zal voor mij altijd zo zijn. Het is gewoonweg onrealistisch dat je denkt dat er maar één persoon op deze wereld 'de ware' is. En dan heb ik het nog niet puur over sexuele gevoelens of aantrekkingskracht.
Altijd aan het dromen...
Het enge hieraan is... Het komt zo bekend over.. ":|
Bij mij kwam hem (na 1,6 jaar) ook zo zuur op mn dak valen..
Nooit goed over kunnen praten, we zouden ook maatjes blijven, alleen ik ben de enigste die nog contact zoekt./
Ze zoekt het lekker uit, ik ben er overheen... jij strakjes ook!!
Sterkte !
Bij mij kwam hem (na 1,6 jaar) ook zo zuur op mn dak valen..
Nooit goed over kunnen praten, we zouden ook maatjes blijven, alleen ik ben de enigste die nog contact zoekt./
Ze zoekt het lekker uit, ik ben er overheen... jij strakjes ook!!
Sterkte !
Gedumpte mannen, may the force be with you!quote:Op maandag 27 juni 2005 01:12 schreef skanimal het volgende:
Het enge hieraan is... Het komt zo bekend over.. ":|
Bij mij kwam hem (na 1,6 jaar) ook zo zuur op mn dak valen..
Nooit goed over kunnen praten, we zouden ook maatjes blijven, alleen ik ben de enigste die nog contact zoekt./
Ze zoekt het lekker uit, ik ben er overheen... jij strakjes ook!!
Sterkte !
Lijstje: Daryll Ann - Weeps, Daryll Ann - Happy Traum, Maxïmo Park - Our Earthly Pleasures, The Fratellis - Costello Music, Moss - The Long Way Back, Kaiser Chiefs - Yours Truly, Angry Mob, Bette Serveert - Bare Stripped Naked
Geloof me, die zie ik inderdaad steeds beter en zag ik de afgelopen weken (verstandelijk) ook al min of meer...... Die gezamelijke vriendin die gisteravond op bezoek was en haar vriend, verbaasden zich er al over hoe ik alles zo realistisch, helder en relativerend kon vertellen... ookal konden ze aan m'n stem horen hoe zwaar ik er doorheen zat en hoe kapot ik er van was.quote:
Tsja... ik blijf een rationeel ingesteld mens. Wil alles voor mezelf op een rijtje hebben, analyseren, en 100% begrijpen. En dat is misschien ook wel m'n zwakte.....
In dit soort situaties, als een relatie uit is, zeker op deze manier en de ander lijkt je totaal niet te begrijpen en de kans dat je ooit antwoord op al je vragen zult krijgen lijkt zo nihil.... dan zul je gewoon alles nooit 100% kunnen begrijpen.
Dan moet je er op een gegeven moment vrede mee hebben en het verder laten voor wat het is. En dat is voor mij dus moeilijk. Ook omdat ik nu gewoon met het gevoel zit.. bv. met die crisis.... dat ze dat allemaal 'zomaar' even is vergeten.....
You may be right, I may be crazy. But it just might be a lunatic you're looking for... -- Billy Joel
|
|
