De kunst van het loslaten van een ex - deel 19

Hoe lang? Totdat degene er uit is... Als dat te lang duurt dan breek je t af... Ik zou t zelf niet goed kunnen handelen als mn partner twijfelt, dus ik zou er vrij snel een punt achter zetten denk ik... Ik werd in het verleden ook voor het blok gezet en besloot er mee door te gaan... Die twijfels bleven en 2 jaar later had ze nog veel meer pijn omdat ze mij destijds niet de tijd had gegeven en het er niet serieus met mij over wilde hebben...
En als je iemand niet die tijd wilt geven dan breek je de relatie dus gewoon af...

quote:

Zo blijf je aan de gang, duidelijkheid is ook wel prettig hoor.

Hoe kan je aan iemand duidelijkheid geven als je die niet voor jezelf hebt...?

quote:

Op woensdag 15 juni 2005 10:54 schreef JoeyT het volgende:

Hoe kan je aan iemand duidelijkheid geven als je die niet voor jezelf hebt...?

je kan de ander niet dwingen dit te accepteren ... en aangezien zij blijkbaar geen probleem heeft met de relatie, moet JIJ kiezen, en niet zij ...

quote:

Op woensdag 15 juni 2005 10:58 schreef petitlapin het volgende:

[..]

je kan de ander niet dwingen dit te accepteren ... en aangezien zij blijkbaar geen probleem heeft met de relatie, moet JIJ kiezen, en niet zij ...

Degene accepteert het of verbreekt de relatie...

Als degene het accepteert ga je samen rond de tafel zitten en praat je over je twijfels en kom je ook samen tot een besluit...

Als degene het niet accepteert verbreekt die de relatie... Je kan iigniet iemand tot een keuze dwingen. Dan kan je er bbeter even de tijd voor nemen...

quote:

Op woensdag 15 juni 2005 10:58 schreef Viperdesign het volgende:

[..]

Door alles voor jezelf af te wegen en tot een conclusie te komen. Dat je het "even niet meer weet" okay, maar dat hoeft geen maanden te slepen. Daar geloof ik niet in.

Maanden is idd wel erg lang idd, maar wat je vaak krijgt als je tot een beslissing wordt gedwongen is dat de twijfels blijven bestaan en dan kan t zelfs jarenlang voortslepen...
Dus gewoon met zn 2-en er de tijd voor nemen...

quote:

Op woensdag 15 juni 2005 11:06 schreef JoeyT het volgende:
Degene accepteert het of verbreekt de relatie...

Als degene het accepteert ga je samen rond de tafel zitten en praat je over je twijfels en kom je ook samen tot een besluit...

Bullshit! Diegene met de twijfels moet eruit komen wel of niet, niks samen dus. Je kan er wel over praten en natuurlijk hoef je niet na een weekje twijfels allerlei heftige knopen door te hakken.

quote:

Als degene het niet accepteert verbreekt die de relatie... Je kan iigniet iemand tot een keuze dwingen. Dan kan je er bbeter even de tijd voor nemen...

Ik blijf het laf vinden. 'Ik weet niet wat ik wil, dus dan moet jij het maar uit maken anders.' Dan is die andere dus ineens de persoon die de relatie moet verbreken terwijl die dat helemaal niet wil...

quote:

Op woensdag 15 juni 2005 11:08 schreef Brighteyes het volgende:

Ik blijf het laf vinden. 'Ik weet niet wat ik wil, dus dan moet jij het maar uit maken anders.' Dan is die andere dus ineens de persoon die de relatie moet verbreken terwijl die dat helemaal niet wil...

my thoughts exactly ...

quote:

Op woensdag 15 juni 2005 11:08 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Bullshit! Diegene met de twijfels moet eruit komen wel of niet, niks samen dus. Je kan er wel over praten en natuurlijk hoef je niet na een weekje twijfels allerlei heftige knopen door te hakken.
[..]

Ik blijf het laf vinden. 'Ik weet niet wat ik wil, dus dan moet jij het maar uit maken anders.' Dan is die andere dus ineens de persoon die de relatie moet verbreken terwijl die dat helemaal niet wil...

Misschien post ik het verkeerd maar zo bedoel ik t dus niet.

Ik vind dat je iemand niet tot een keuze kan dwingen. Degene moet namelijk wel zeker weten dat ie achter de beslissing staat. Als de ander niet het respect, geduld of whatever op kan brengen dan is het beter om de relatie af te kappen.

Ik heb het zelf dus meegemaakt. Ik moest kiezen. Heb gekozen om er mee door te gaan, maar had dus nog steeds mijn twijfels... Uiteindelijk loopt t dan altijd mis.

quote:

Op woensdag 15 juni 2005 11:10 schreef petitlapin het volgende:

[..]

my thoughts exactly ...

Je hebt de tijd nodig om die beslissing te nemen, dan vind ik t niet laf dat je die beslissing niet meteen neemt... Je twijfelt, dat betekent dat je nog niet weet wat de juiste keuze is... Dan kan je toch geen beslissing nemen of wel?

quote:

Op woensdag 15 juni 2005 11:14 schreef JoeyT het volgende:

Je hebt de tijd nodig om die beslissing te nemen, dan vind ik t niet laf dat je die beslissing niet meteen neemt... Je twijfelt, dat betekent dat je nog niet weet wat de juiste keuze is... Dan kan je toch geen beslissing nemen of wel?

diep in je hart weet je in zulke zaken altijd wat de juiste keuze is

quote:

Op woensdag 15 juni 2005 11:20 schreef petitlapin het volgende:

[..]

diep in je hart weet je in zulke zaken altijd wat de juiste keuze is

eensch.

alleen ben je bang voor de reactie van de ander of anderen zelfs.
je bent bang voor de tranen, de verwijten.

quote:

Op woensdag 15 juni 2005 11:20 schreef petitlapin het volgende:

[..]

diep in je hart weet je in zulke zaken altijd wat de juiste keuze is

Nee daar ben ik het niet mee eens... Bijvoorbeeld mijn situatie: Ik kreeg verkering met mijn ex op mn 16e, heb tm 23e een relatie met haar gehad. Mijn liefde voor haar was ontzettend groot en als ik haar nu had ontmoet weet ik zeker dat we gelukkig oud zouden worden. Maar omdat ik zo jong een relatie kreeg heb ik een heleboel uit mn jeugd gemist. Ik wilde nog dingen doen die je met een relatie niet kan doen.
Op het moment zelf wist ik echt niet of ik bij het meisje moest blijven van wie ik hield of dat ik dat moest weggooien en het onbekende pad moest gaan volgen... Achteraf heb ik de juiste keuze gemaakt dat wel, maar dat had ik niet in een paar weken kunnen beslissen...

quote:

Op woensdag 15 juni 2005 11:26 schreef JoeyT het volgende:

Nee daar ben ik het niet mee eens... Bijvoorbeeld mijn situatie: Ik kreeg verkering met mijn ex op mn 16e, heb tm 23e een relatie met haar gehad. Mijn liefde voor haar was ontzettend groot en als ik haar nu had ontmoet weet ik zeker dat we gelukkig oud zouden worden. Maar omdat ik zo jong een relatie kreeg heb ik een heleboel uit mn jeugd gemist. Ik wilde nog dingen doen die je met een relatie niet kan doen.
Op het moment zelf wist ik echt niet of ik bij het meisje moest blijven van wie ik hield of dat ik dat moest weggooien en het onbekende pad moest gaan volgen... Achteraf heb ik de juiste keuze gemaakt dat wel, maar dat had ik niet in een paar weken kunnen beslissen...

en dus, omdat jij het niet wist, zou je haar dan maar de keuze laten maken, als ze hier niet mee kan omgaan ...

ik weet het niet schat, ik zou eigenlijk wel weer eens willen weten wat het is om alleen te zijn ... maar ik twijfel ... ik weet niet hoe lang dat deze twijfel kan duren. Ondertussen wil ik uiteraard wel doorgaan met deze relatie.

als deze twijfel je na een paar maanden te veel wordt, moet je het maar afmaken schat , dan heb ik het tenminste niet gedaan ...

quote:

Op woensdag 15 juni 2005 11:34 schreef petitlapin het volgende:

[..]

en dus, omdat jij het niet wist, zou je haar dan maar de keuze laten maken, als ze hier niet mee kan omgaan ...

ik weet het niet schat, ik zou eigenlijk wel weer eens willen weten wat het is om alleen te zijn ... maar ik twijfel ... ik weet niet hoe lang dat deze twijfel kan duren. Ondertussen wil ik uiteraard wel doorgaan met deze relatie.

als deze twijfel je na een paar maanden te veel wordt, moet je het maar afmaken schat , dan heb ik het tenminste niet gedaan ...

Hoe moet t dan volgens jou?

Gewoon maar een besluit? Vinger in de lucht en kijken hoe de wind waait?

Je gaat met elkaar praten totdat je samen een beslissing neemt. Als iemand mij vertelt dat ze twijfelt dan praat ik met dr en trekken we samen onze conclusies... Ik zou zelf niet bij iemand blijven die niet weet of ze bij mij wilt zijn. Dus ja dan maak ik de beslissing...

quote:

Op woensdag 15 juni 2005 11:50 schreef JoeyT het volgende:

Hoe moet t dan volgens jou?

Gewoon maar een besluit? Vinger in de lucht en kijken hoe de wind waait?

Je gaat met elkaar praten totdat je samen een beslissing neemt. Als iemand mij vertelt dat ze twijfelt dan praat ik met dr en trekken we samen onze conclusies... Ik zou zelf niet bij iemand blijven die niet weet of ze bij mij wilt zijn. Dus ja dan maak ik de beslissing...

als de omstandigheden waarmee de twijfelaar geconfronteerd wordt, dezelfde blijven, is de keuze na één dag maken dezelfde als na één jaar. Bij jou ook, jouw issue zou altijd dezelfde gebleven zijn, terug van het vrije leven genieten of doorgaan met je relatie ... wat was het verschil om met die keuze jaren te wachten? Op welke wijsheid wachtte je ?

quote:

Op woensdag 15 juni 2005 11:55 schreef petitlapin het volgende:

[..]

als de omstandigheden waarmee de twijfelaar geconfronteerd wordt, dezelfde blijven, is de keuze na één dag maken dezelfde als na één jaar. Bij jou ook, jouw issue zou altijd dezelfde gebleven zijn, terug van het vrije leven genieten of doorgaan met je relatie ... wat was het verschil om met die keuze jaren te wachten? Op welke wijsheid wachtte je ?

Een beslissing is niet in 1 dag te maken... Ik spreek over langdurige relaties... Dan is t goed om ergens even rustig de tijd voor te nemen. De beslissing die je neemt is niet makkelijk terug te draaien...
Nogmaals de ander hoeft je niet de tijd te geven, maar dan is de relatie gewoon over dus...

quote:

Op woensdag 15 juni 2005 11:55 schreef petitlapin het volgende:

[..]

als de omstandigheden waarmee de twijfelaar geconfronteerd wordt, dezelfde blijven, is de keuze na één dag maken dezelfde als na één jaar. Bij jou ook, jouw issue zou altijd dezelfde gebleven zijn, terug van het vrije leven genieten of doorgaan met je relatie ... wat was het verschil om met die keuze jaren te wachten? Op welke wijsheid wachtte je ?

En als iemand je dwingt tot een keuze dan doe je dus vaak maar wat. Verdring je die twijfels (of probeer je iig), maar dan komt dat een poos later 3x zo sterk terug...

Conclusie: geef iemand die de moeite waard is de tijd...

Overigens zou ik t zelf ook niet doen hoor

Ik zou t afkappen

quote:

Op woensdag 15 juni 2005 11:58 schreef JoeyT het volgende:

Nogmaals de ander hoeft je niet de tijd te geven, maar dan is de relatie gewoon over dus...

Dus laat je de keuze wél volledig bij de ander liggen.
Als je al zo twijfelt, is het imo beter zelf de relatie te beëindigen daar twijfel bijna nooit in positieve zin verdwijnt.

quote:

Op woensdag 15 juni 2005 12:01 schreef Copycat het volgende:

[..]

Dus laat je de keuze wél volledig bij de ander liggen.
Als je al zo twijfelt, is het imo beter zelf de relatie te beëindigen daar twijfel bijna nooit in positieve zin verdwijnt.

Daarom zou ik een relatie ook verbreken als een meisje bij mij zou twijfelen...

En nee de keuze ligt niet volledig bij de ander. De meeste mensen zullen de twijfelaar even de tijd geven om zn ding op een rijtje te zetten en die maakt dan de uiteindelijke keuze...

JoeyT begint te twijfelen aan zn eigen psychologische gesteldheid aangezien FOK!KERS t nooit met hm eens zijn

Als er twijfel is, is de relatie niet het volmaakte beeld waar je naar verlangt.. door wantrouwen, teleurstellingen, enz.. als je dat begrijpt dan kan je verder kijken naar verbetering op de situatie.

Het achterhouden van twijfels is wel gevaarlijk... dat is vaak het begin van een leugen.
Er wordt in een relatie niet van je verwacht, altijd al je gedachten te spuiten. Maar zodra het iets is dat je eigenlijk met íemand zou willen delen, dan dient een partner hiervoor geschikt te zijn. Ook bij twijfels over de relatie. Op het moment dat je dit niet durft of kunt bespreken is er een gebrek aan vertrouwen... en die kun je mijns inzien oplossen door juist die stap te zetten.

Ik voel me lekker zeg! Gister fijne gesprekken gehad met mensen, ik kom steeds meer tot rust. Zowel de nasleep met me ex, maar ook school en werk zijn weer helemaal oke! Heb een mooie ruil kunnen sluiten op me werk zodat ik volgende maand weer een tof weekendje weg kan plannen Ik merk dat ik me weer heerlijk begin te voelen, dipjes zie ik nu niet met beven tegemoet, ik kon het vandaag zelfs aan om iemand een foto van haar te laten zien zonder er gevoelens bij te hebben van "ik mis haar" of "ik hou van je". De foto's zijn een mooie herinnering aan een enorm leuke tijd geworden, maar ik leef verder, er gaan nog veel meer mooie tijden aankomen.

En wat is er beter als van je werk naar huis lopen, langs het water in het zonnetje en dat op de radio 'Walking on Sunshine' langskomt, dat is pas genieten! Dan heb je het gevoel dat alles weer helemaal goed gaat komen en je uit die put bent gekomen en weer op de trap naar boven aan het lopen bent. Het enige dat mij nu nog kan gebeuren is dat ik soms uitglij op een trede, maar terugvallen naar de bodem van de put. Die tijd heb ik gehad volgens mij!

Ik voel me heerlijk

Even snel de laatste postings doorgelezen;

Zit zelf op dit moment in een soortgelijke situatie.
Mijn (ex-)vriendin en ik zijn allebei enorme binnenvetters, en veel is nooit uitgesproken.
Hierdoor liep zij al 2 jaar met twijfels rond (of hoe je het ook wilt noemen). We hebben iets meer dan 3,5 jaar een relatie gehad.
Eerst wilde ze wat tijd voor zichzelf om over dingen na te denken, maar ja, zeg nou zelf, in een weekje tijd kom je er niet 1-2-3 achter wat je in meer dan 2 jaar wel of niet hebt gevoeld, etc.etc.
Dus na die week een erg goed gesprek gehad, veel begrip van beide kanten, veel tranen ook, en allebei een gevoel van teneergeslagen zijn, omdat je nog steeds erg veel voelt voor elkaar maar ook tot het besef bent gekomen dat het zo niet verder kan. We hebben allebei een enorme muur gebouwd, dit door dingen die in allebei ons verleden gebeurt zijn. Hier zullen we eerst, allebei los van elkaar, aan moeten werken, of we hierna nu nog met elkaar verder gaan of niet.
Dus is het officieel uit.
Een erg moeilijk besluit, maar wat wil je dan? Omdat je toevallig samen een huis hebt gekocht, en goed kan opschieten met de familie maar bij elkaar blijven? Nee, het is tijd om egoistisch te zijn, als je het zo wilt noemen. Voor jezelf kiezen. Jezelf worden. Je gevoelens durfen te laten spreken.
Want daar is het fout gegaan, het niet durven uiten van je gevoelens, het niet kunnen zelfs.
En misschien komen we elkaar over een week/maand/jaar/nooit weet tegen, en proberen we het overnieuw.. Misschien ook niet.

Natuurlijk hebben we allebei nog stiekem de hoop dat het allemaal wel meevalt, en weten we tegelijkertijd beter. Op dit moment is zij druk bezig met haar spullen inpakken, en vanavond gaan we die samen naar Shurgard brengen totdat ze een huisje heeft gevonden. Alle spullen zijn al verdeelt, allemaal in goed overleg. Gelukkig hebben we nog goed contact, en zij wil graag sowieso vrienden blijven. Natuurlijk wil ik dat ook, maar wie weet hoe lang dat duurt. Wat als zij (of ik) een nieuwe partner vindt? Dat hoef ik (zo voelt het nu tenminste) echt niet van dichtbij mee te maken hoor..

Maar ja, dat zijn van die dingen waar je 's nachts over ligt te piekeren.
Ik weet dat het uiteindelijk wel slijt allemaal, alleen duurt zo lang

Zo, ik ben mijn ei weer kwijt

Ik wil graag nog even inhaken op wat JoeyT heeft gezegd over twijfels in een relatie.

quote:

JoeyT schreef:

Ik bedoel meer van: Ik twijfel en zij zou dat moeten accepteren zodat we er samen over kunnen praten en aan de hand daarvan een beslissing kunnen nemen... Als zij die twijfels niet kan accepteren dan moet ze t zelf verbreken, maar iig niet de ander tot een keuze dwingen.

Ik wil niet lullig doen maar ik vind dit echt nergens op slaan. Mijn ex-vriend was al erg lang (al zeker langer dan een half jaar) aan het twijfelen over onze relatie. Op een gegeven moment kon ik er niet meer tegen dat hij zo veel twijfelde, ik had hem vaak genoeg de tijd gegeven om er over na te denken, we hebben er veel over gepraat maar hij twijfelde nog steeds.

Ook hij had wel eens gezegd dat ik dan maar moest gaan besluiten wat er moest gebeuren, hier was ik het niet mee eens (uiteraard) want hij was degene die twijfelde, ik niet. Hij heeft het dus wel uiteindelijk uitgemaakt, in hoeverre hij echt achter zijn beslissing staat weet ik niet, maar ik heb zelf het idee dat hij het wel beter vindt zo.

Ik vind het erg triest en laf om te zeggen dat de ander maar een beslissing moet gaan maken terwijl hij / zij niet twijfelt .

quote:

Op woensdag 15 juni 2005 15:06 schreef PhaE het volgende:

Een erg moeilijk besluit, maar wat wil je dan? Omdat je toevallig samen een huis hebt gekocht, en goed kan opschieten met de familie maar bij elkaar blijven? Nee, het is tijd om egoistisch te zijn, als je het zo wilt noemen. Voor jezelf kiezen. Jezelf worden. Je gevoelens durfen te laten spreken.
Want daar is het fout gegaan, het niet durven uiten van je gevoelens, het niet kunnen zelfs.
En misschien komen we elkaar over een week/maand/jaar/nooit weet tegen, en proberen we het overnieuw.. Misschien ook niet.

Dat zijn inderdaad moeilijke besluiten, maar wel de goede!! Hoeveel mensen wel niet om "praktische " redenen bij elkaar blijven (huis ed) ongelovelijk! Live your life!! Probeer er alles uit te halen en neem niet genoegen met iets praktisch...

Heb zelf ook 8 jaar een relatie gehad, van mij 14 tot 22e. Mijn hele jeugd eigenlijk. Op een gegeven moment wilde ik gewoon meer... Was in die tijd op een andere manier ontwikkeld en was hem eigenlijk gewoon beu. We paste niet meer bij elkaar.

Heb er een tijdje mee rond gelopen. Ik kon toen nog niet zo goed over mijn gevoel praten, durfde het ook niet, want het kwam niet in me op dat je ook nog aan zoiets kan werken of zo. Dus niks gezegd, was wel te merken natuurlijk. Op een gegeven moment was ik er zo zeker van en was mijn gevoel voor hem eigenlijk al weg en heb ik het voor hem out of the blue uit gemaakt.

Achteraf zo gemeen, had met hem over mijn twijfels moeten praten, maar wist gewoon niet hoe. Daarna was ik echt een jaar anti relatie enz, want ik moest echt weer mezelf worden. Nu voel ik me Al moest ik wel erg aan het vrijgezellenbestaan wennen (nu wennen aan sexrelaties, verliefd zijn en al die andere onzin... ook niet makkelijk hoor )

Ik denk dat je best veel op mijn ex vriendin lijkt wat dat betreft.
(blijft raar, dat ex erbij opeens. Ook dat constant 'wij' zeggen, pfff..)

Voor mij kwam het ook out of the blue namelijk.
En toen ik met haar kreeg was ze net 19, en ik 27
Over een week (precies een week ja) wordt ze 23, en het is allemaal ERG snel gegaan.
Binnen 2-3 maanden samenwonen en half jaartje erna huis kopen..
Opeens van thuiswonende puberende scholiere binnen no-time omschakelen naar een volwassen zelfstandige werkende vrouw.
Dan kom je jezelf vroeg of laat tegen..

Daarom is het ook zo klote, het is volledig te begrijpen ( voor mij dan, de omgeving --> ) !

Ouch!
Denk kijk ff in je profiel, hoe oud enzo je bent, etc.etc...

Dammit, je hebt gewoon hetzelfde truitje en riem aan/om die mijn ex ook heeft. (onder andere, naast de rest natuurlijk )

* PhaE krijgt twilightzone gevoel, hihihi.

Ok ok, het zijn er veel meer die waarschijnlijk diezelfde kleren hebben, maar toch!

quote:

PPWB84 zei:
Een ex van mij zat bij mij in de klas, dat is moeilijk loslaten kan ik je vertellen.

Daarom wil ik ook niets met mensen op school. Naast dat ze daar (bijna) allemaal dom of lelijk zijn natuurlijk .

quote:

Op woensdag 15 juni 2005 19:20 schreef PhaE het volgende:

Voor mij kwam het ook out of the blue namelijk.
En toen ik met haar kreeg was ze net 19, en ik 27
Over een week (precies een week ja) wordt ze 23, en het is allemaal ERG snel gegaan.
(...)
Opeens van thuiswonende puberende scholiere binnen no-time omschakelen naar een volwassen zelfstandige werkende vrouw.
Dan kom je jezelf vroeg of laat tegen..

Daarom is het ook zo klote, het is volledig te begrijpen ( voor mij dan, de omgeving --> ) !

Goh, wat een frappante overeenkomsten zeg!!! Toen ik wat met mijn ex kreeg, werd zij ook net 19, en was ik 27... En nu wordt ze 23, en zijn we (*zucht zucht zucht zucht zucht*) niet meer bij elkaar. Waar zij de boot afhield met samenwonen (welles-nietus, ook door depressie) doet zij het nu met iemand die ze 2 maanden kent goed, wel... (ze is erg veranderd na succesvolle therapie, waar ik de vruchten niet meer van mocht plukken).

Dit is voor mij moeilijk te accepteren. Okee, dit is mede ivm. een nieuwe studie die ze ver van hier wil beginnen, en dan is woonruimte een issue, maar toch...

[ Bericht 0% gewijzigd door Perico op 15-06-2005 21:04:38 ]

quote:

Op woensdag 15 juni 2005 14:00 schreef RoelerMF het volgende:
Ik voel me lekker zeg! Gister fijne gesprekken gehad met mensen, ik kom steeds meer tot rust. Zowel de nasleep met me ex, maar ook school en werk zijn weer helemaal oke! Heb een mooie ruil kunnen sluiten op me werk zodat ik volgende maand weer een tof weekendje weg kan plannen Ik merk dat ik me weer heerlijk begin te voelen, dipjes zie ik nu niet met beven tegemoet, ik kon het vandaag zelfs aan om iemand een foto van haar te laten zien zonder er gevoelens bij te hebben van "ik mis haar" of "ik hou van je". De foto's zijn een mooie herinnering aan een enorm leuke tijd geworden, maar ik leef verder, er gaan nog veel meer mooie tijden aankomen.

En wat is er beter als van je werk naar huis lopen, langs het water in het zonnetje en dat op de radio 'Walking on Sunshine' langskomt, dat is pas genieten! Dan heb je het gevoel dat alles weer helemaal goed gaat komen en je uit die put bent gekomen en weer op de trap naar boven aan het lopen bent. Het enige dat mij nu nog kan gebeuren is dat ik soms uitglij op een trede, maar terugvallen naar de bodem van de put. Die tijd heb ik gehad volgens mij!

Ik voel me heerlijk

Yay! You'll get there! Ik heb nog wel eens wat heimwee gevoelens als ik hem op msn zie of langs zijn huis rij, maar ik kom ook steeds meer los!

quote:

Op donderdag 16 juni 2005 08:03 schreef -Trinity- het volgende:

[..]

Yay! You'll get there! Ik heb nog wel eens wat heimwee gevoelens als ik hem op msn zie of langs zijn huis rij, maar ik kom ook steeds meer los!

Ik heb te vroeg feest gevierd geloof ik gisteren, toch weer een treetje naar beneden gevallen vannacht. Het word tijd dat ik eens een dag goed kan uitslapen en flink wat slaap ga inhalen. Ik voel me steeds kiplekker, maar er hoeft maar iets verkeerd te gaan en ik ben moe, futloos en mis haar weer. Op dit moment weer aan het opkrabbelen en weer verder gaan, vanmiddag vroeg vrij; toch maar eens wat slaap gaan inhalen dan Daarna zien we wel hoe we er weer voor staan, begin me deze ochtend gelukkig langzaam weer wat beter te voelen!

quote:

Op woensdag 15 juni 2005 18:13[b] schreef Tristessa het volgende:
Ik wil graag nog even inhaken op wat JoeyT heeft gezegd over twijfels in een relatie.
[..]

Ik wil niet lullig doen maar ik vind dit echt nergens op slaan. Mijn ex-vriend was al erg lang (al zeker langer dan een half jaar) aan het twijfelen over onze relatie. Op een gegeven moment kon ik er niet meer tegen dat hij zo veel twijfelde, ik had hem vaak genoeg de tijd gegeven om er over na te denken, we hebben er veel over gepraat maar hij twijfelde nog steeds.

Ook hij had wel eens gezegd dat ik dan maar moest gaan besluiten wat er moest gebeuren, hier was ik het niet mee eens (uiteraard) want hij was degene die twijfelde, ik niet. Hij heeft het dus wel uiteindelijk uitgemaakt, in hoeverre hij echt achter zijn beslissing staat weet ik niet, maar ik heb zelf het idee dat hij het wel beter vindt zo.

Ik vind het erg triest en laf om te zeggen dat de ander maar een beslissing moet gaan maken terwijl hij / zij niet twijfelt .

Het spijt me zeer maar IK wil niet lullig doen... Als iemand een half jaar bij me aant twijfelen is dan had ik gewoon zelf de knoop doorgehakt. Ik snap ook niet dat mensen dat zien als: twijfelaar wilt onder verantwoordelijkheid uitkomen... Ik wil niet eens bij iemand zijn die zo lang twijfelt. Ok iedereen twijfelt wel eens maar langer dan ee half jaar dan zou ik t wel weten.
Stel hij had voor je gekozen dan was die twijfel gewoon gebleven hoor, alleen zou hij t niet meer ventileren...
Nu heb je eigenlijk geluk gehad dat hij t afgekapt heeft...

quote:

Op donderdag 16 juni 2005 08:49 schreef JoeyT het volgende:

[..]
Nu heb je eigenlijk geluk gehad dat hij t afgekapt heeft...

En dat komt omdat ik hem dus voor de keus hebt gesteld. Jij was hier degene die in het vorige topic nog beweerde dat het oneerlijk is om dat te doen omdat je dan de twijfels niet accepteert van diegene.

.

quote:

Op donderdag 16 juni 2005 08:49 schreef JoeyT het volgende:

[..]

Het spijt me zeer maar IK wil niet lullig doen... Als iemand een half jaar bij me aant twijfelen is dan had ik gewoon zelf de knoop doorgehakt. Ik snap ook niet dat mensen dat zien als: twijfelaar wilt onder verantwoordelijkheid uitkomen... Ik wil niet eens bij iemand zijn die zo lang twijfelt. Ok iedereen twijfelt wel eens maar langer dan ee half jaar dan zou ik t wel weten.
Stel hij had voor je gekozen dan was die twijfel gewoon gebleven hoor, alleen zou hij t niet meer ventileren...
Nu heb je eigenlijk geluk gehad dat hij t afgekapt heeft...

je wilt niet bij iemand zijn die zo lang twijfelt, maar je wilt wel blijven hangen als JIJ dat doet.

waarom wil jij dat eigenlijk? geen oude schoenen weggooien voor je nieuwe hebt?
dat je toch nog een vast en betrouwbaar neukertje bij de hand hebt?
of kan je gewoon niet alleen zijn, ben je bang daarvoor?

quote:

Op donderdag 16 juni 2005 08:54 schreef Tristessa het volgende:

[..]

En dat komt omdat ik hem dus voor de keus hebt gesteld. Jij was hier degene die in het vorige topic nog beweerde dat het oneerlijk is om dat te doen omdat je dan de twijfels niet accepteert van diegene.

.

Neej dat komt niet omdat je hem voor de keuze had gesteld. Voor hetzelfde geld was hij bij je gebleven ondanks dat hij daar niet helemaal achter stond. Dan waren jullie nog 2 jaar doorgegaan en zou je later misschien alsnog gedumpt worden. Dus dan denk ik van of je geeft hm de tijd of je kapt t zelf af... Ik zou nou een half jaar voor t laatste kiezen...

quote:

Op donderdag 16 juni 2005 08:58 schreef milagro het volgende:

[..]

je wilt niet bij iemand zijn die zo lang twijfelt, maar je wilt wel blijven hangen als JIJ dat doet.

waarom wil jij dat eigenlijk? geen oude schoenen weggooien voor je nieuwe hebt?
dat je toch nog een vast en betrouwbaar neukertje bij de hand hebt?
of kan je gewoon niet alleen zijn, ben je bang daarvoor?

Krijgen we weer deze nutteloze theorie... Ik heb een telefoonlijst vol met neukertjes, dus ik ben echt niet bang om zonder sex te zitten. Als je zelf twijfelt dan TWIJFEL je dus, je weet het niet zeker. Als je iets niet zeker weet dan neem je geen overhaaste beslissing toch? Dan denk je dr eerst over na... Als je partner zo lang twijfelt , bijvoorbeeld een half jaar, dan zit je zelf ook al die tijd in de stress. Je laat je leven eigenlijk een beetje stilzetten daardoor... Ik zou dan idd zelf de knoop doorhakken.

quote:

Op woensdag 15 juni 2005 19:25 schreef PhaE het volgende:
Ouch!
Denk kijk ff in je profiel, hoe oud enzo je bent, etc.etc...

Dammit, je hebt gewoon hetzelfde truitje en riem aan/om die mijn ex ook heeft. (onder andere, naast de rest natuurlijk )

* PhaE krijgt twilightzone gevoel, hihihi.

Ok ok, het zijn er veel meer die waarschijnlijk diezelfde kleren hebben, maar toch!

Heb je het nog steeds tegen mij...?

quote:

Op donderdag 16 juni 2005 09:22 schreef Rhoona het volgende:
Heb je het nog steeds tegen mij...?

Yup, sorry !

Kon misschien beetje raar overkomen, mijn excuses daarvoor
Wilde uitleggen dat het ff een weird moment was.

quote:

Op donderdag 16 juni 2005 09:13 schreef JoeyT het volgende:

[..]

Krijgen we weer deze nutteloze theorie... Ik heb een telefoonlijst vol met neukertjes, dus ik ben echt niet bang om zonder sex te zitten. Als je zelf twijfelt dan TWIJFEL je dus, je weet het niet zeker. Als je iets niet zeker weet dan neem je geen overhaaste beslissing toch? Dan denk je dr eerst over na... Als je partner zo lang twijfelt , bijvoorbeeld een half jaar, dan zit je zelf ook al die tijd in de stress. Je laat je leven eigenlijk een beetje stilzetten daardoor... Ik zou dan idd zelf de knoop doorhakken.

ik zeg dan ook een betrouwbaar neukertje die jou niet alleen sex geeft maar ook de rest.

waarom blijf jij bij een dame als JIJ zolang twijfelt, waarom neem jij dan niet afstand en zoekt uit wat je wilt ZONDER op haar lip te zitten?
iemand die JOU niet kwijt wil, zal idd langer dan jij verdient en goed is voor haar dit gedrag pikken, het zou dus wel zo eerlijk zijn als degene die de problemen veroorzaakt ook de verantwoordelijkheid neemt en als eerste handelt.

ben je bang dat je je opties zo niet openhoudt, en zij zich tijdens jou afwezigheid bedenkt?

ik zie werkelijk niet in waarom je niet het lef hebt om "voorlopig" even afstand te nemen dan, jij moet een reden hebben waarom je in haar gezelschap wilt twijfelen, terwijl het veel beter is om afstand te nemen en als JIJ dan eindelijk weet wt je wilt en niet wilt weer het kontakt te herstellen... als zij dat wilt.

volgens mij is het dat laatste, zij wilt ms niet meer dan en dan ben je je veilige vaste basis kwijt en heb je alleen nog maar neukertjes

quote:

Op donderdag 16 juni 2005 09:44 schreef milagro het volgende:

[..]

ik zeg dan ook een betrouwbaar neukertje die jou niet alleen sex geeft maar ook de rest.

waarom blijf jij bij een dame als JIJ zolang twijfelt, waarom neem jij dan niet afstand en zoekt uit wat je wilt ZONDER op haar lip te zitten?
iemand die JOU niet kwijt wil, zal idd langer dan jij verdient en goed is voor haar dit gedrag pikken, het zou dus wel zo eerlijk zijn als degene die de problemen veroorzaakt ook de verantwoordelijkheid neemt en als eerste handelt.

ben je bang dat je je opties zo niet openhoudt, en zij zich tijdens jou afwezigheid bedenkt?

ik zie werkelijk niet in waarom je niet het lef hebt om "voorlopig" even afstand te nemen dan, jij moet een reden hebben waarom je in haar gezelschap wilt twijfelen, terwijl het veel beter is om afstand te nemen en als JIJ dan eindelijk weet wt je wilt en niet wilt weer het kontakt te herstellen... als zij dat wilt.

volgens mij is het dat laatste, zij wilt ms niet meer dan en dan ben je je veilige vaste basis kwijt en heb je alleen nog maar neukertjes

Laat ff duidelijk zijn dat ik helemaal niet in die situatie zit he

Misschien is even afstand nemen idd het beste idee. Verder vind ik dat je het er wel over moet hebben... En ik denk dat je naar een paar weken toch wel de beslissing kan nemen en zo niet dan zou ik toch echt t heft in eigen handen nemen.
Ik zou er niet tegen kunnen. Wachten op iemand die het niet weet...

Alweer een dag..
Naja het moet maar weer he..

quote:

Op donderdag 16 juni 2005 08:18 schreef RoelerMF het volgende:

[..]

Ik heb te vroeg feest gevierd geloof ik gisteren, toch weer een treetje naar beneden gevallen vannacht. Het word tijd dat ik eens een dag goed kan uitslapen en flink wat slaap ga inhalen. Ik voel me steeds kiplekker, maar er hoeft maar iets verkeerd te gaan en ik ben moe, futloos en mis haar weer. Op dit moment weer aan het opkrabbelen en weer verder gaan, vanmiddag vroeg vrij; toch maar eens wat slaap gaan inhalen dan Daarna zien we wel hoe we er weer voor staan, begin me deze ochtend gelukkig langzaam weer wat beter te voelen!

Het gaat met golven hè. Het ene moment ben ik bijna blij om van hem af te zijn, het andere moment mis ik hem. Maar gelukkig heb ik nu een vriendschap opgebouwd met een hele lieve meid die me heel goed kan troosten, en ik kan haar ook helpen in bepaalde situaties. Rationeel blijven denken en afleiding zoeken, ik steun je op afstand Roeler!

Zo, ik ben geslaagd

Ik ben dus ook super blij, wat mijn ex dus duidelijk niet leuk vind.. Ze tript em helemaal... En aan de ene kant snap ik dat ook wel... Dat het moeilijk is voor haar om te accepteren dat ik ook zonder haar lol heb.. Maarja, ze begint dus ook te dreigen van: En als ik je morgen nou nog niet iets hebt gedaan om het goed te maken (Had een paar dignen gezecht over haar vader ), dan wil ik je NOOOOIT meer zien, blablablabla, en nog meer kinderachtig gedoe, waar ze normaal gesproken VER boven staat..

naja,, lekker is dat.. Ben je een keer blij, iedereen is blij, overal geslaagde mensen, en zelfs de zakkers feesten lekker mee... Behalve mijn ex, die is boos ... .. Word er een beetje ziek van nu... Laat me nou lekker feesten...

Niet dat ik haar niet snap hoor...

quote:

Op donderdag 16 juni 2005 15:51 schreef -Trinity- het volgende:

[..]

Het gaat met golven hè. Het ene moment ben ik bijna blij om van hem af te zijn, het andere moment mis ik hem. Maar gelukkig heb ik nu een vriendschap opgebouwd met een hele lieve meid die me heel goed kan troosten, en ik kan haar ook helpen in bepaalde situaties. Rationeel blijven denken en afleiding zoeken, ik steun je op afstand Roeler!

Het gaat inderdaad met flinke golven! Gelukkig was het enorm druk op het werk, dus echt tijd om er toen bij na te denken was er niet, ik heb gisteravond ook de stap genomen om haar van msn af te gooien. Iets dat zij al een week of twee geleden had gedaan, het deed me wel pijn, de enige reden waarom ik mensen van msn afgooi normaliter is als ze mongool zijn, ik ze verafschuw of gewoon het laatste jaar niet meer heb gesproken. Zij was dus duidelijk een uitzondering, want ik zou het liefst ook gewoon een leuk praatje pot met haar willen hebben, gewoon, gezellig over dingen praten. Ik was vanmiddag gelukkig weer nuchter genoeg om de boel te relativeren, ik mis haar opzich niet, ik mis mijn maatje, een persoon die me echt lief heeft.

Ik heb zelf ook wel veel steun bij bepaalde mensen, maarja, hun kunnen toch niet die plaats innemen die mijn ex had ingenomen. Het blijft gewoon alsof iemand een enorme krater in je muur heeft geslagen en je nu bezig bent dat gat te dichten met stenen en met pleisterwerk de wonden heelt, maar toch zal je altijd "kleurverschil" houden met de rest van de muur. Misschien beetje heel erg visueel hoor, maar zo probeer ik mij die dingen dan maar voor te stellen, voordat het uitging kon ik samen met haar zo een gat in de muur weer opbouwen en wegwerken, maar ik sta nu alleen de boel op te ridderen. En dat is toch zwaarder als je denkt jammergenoeg en gisteravond brak er toch een stukje muur weer af. Maar toch weer snel jezelf herpakken en verder bouwen zodat ik snel kan beginnen aan de afwerking.

Morgen een lekker dagje uitslapen, treinen rijden toch niet, dus kan nergens heen (Hoewel ik het aanbod had om een weekend naar Zuid-Duitsland te gaan om pretparkje te bezoeken, maar moet werken helaas). Dus even helemaal lekker ontspannen, misschien als het lekker weer is een lange wandeling met de hondjes maken, even de wind door je haren en je gedachtes laten meevoeren met de wind zodat je weer helemaal fris bent voor nieuwe gedachtes.

Verder ben ik weer bezig om nieuwe idealen, wensen en dromen te maken en uit te laten komen! En als we elkaar nu allemaal op afstand een beetje steunen moet het helemaal goed gaan komen met ons toch?

Mja, vandaag zei vriendin van me "Ik ga nu heel cliché en afgezaagd zijn hoor, pas op, maar er zijn genoeg visjes in de zee. En mag ik er nog één doen?" *knikt* "Tijd heelt alle wonden *knuffel*".

Gewoon weer veel met anderen omgaan helpt goed merk ik.

De kunst van het loslaten van een ex. Tja, moeilijk. Denk dat iedereen zijn/haar eigen manieren heeft om dat te verwerken. Ben er nu wel achter dat mij dit het beste lukt door na een relatie het contact compleet te verbreken, hoe moeilijk dat ook is.

Heb in de afgelopen paar twee relaties achter de rug. Met m'n eerste ex al ruim een jaar geen contact meer, met de andere al bijna een half jaar. In beide gevallen samen besloten elkaar met rust te laten en verder te gaan zonder elkaar.

Het bevalt me goed, merkte vooral in de weken erna dat ik steeds minder ging piekeren en nadenken over wat zij deed, dacht en hoe ze zich zou voelen. Woon trouwens in een niet al te grote stad, dus ontwijken zal nooit lukken, maar meer dan een 'hoi' zal het nooit worden. M'n verstand zegt dan gewoon: "tot hier en niet verder". Wil m'n energie er gewoon niet meer insteken.

Hmm, net voor de eerste keer als single zal maar zeggen uit geweest...

hm.. Raar... Gewoon raar.. Je bent vrij, terwijl je eingelijk helemaal niet vrij wilt zijn... Als er een lekker liedje komt wil je niets anders als gewoon dansen met DAT meidje; en niet alleen, of met een ander meisje.. .. Blerg, het is allemaal maar moeilijk

Maarja, tijd heelt alle wonden denk ik maar...