Al weer iets meer dan 5 maanden rookvrij
![]()
en het gaat in dat opzicht prima.
Geen werkelijke behoefte noch de wil om een peuk op te steken. Kan me ook goed ophouden in de omgeving van rokers.
Op één of ander wijze heb ik een beetje medelijden met de rokers omdat ze zo hun best doen het roken goed te praten, terwijl we allemaal weten dat het niets maar dan ook niets oplevert.
Mja, ik heb dat ook jaren goedgepraat en weet goed wat de echte drijfveer daarvan is: de angst dat je je maatje kwijtraakt.
Mijn stop-actie zelf gaat goed maar tussen m'n oren zit het niet zo tof.
Dit is begonnen na de eerste maand van stoppen. Voel me nu al een maand of vier nog immer rusteloos
![]()
, zweet 's nachts als een otter, maak me zorgen om niets en slaap zonder echt goed uit te rusten . Om die redenen zou ik wel willen proberen om een nicotine-shot te nemen, puur om te zien of het dan over zal gaan
Ik weet dat dit natuurlijk onzin(nig)
![]()
is maar in m'n hoofd denk ik dat wat nicotine m'n transmittende neurootjes wel weer op orde zullen weten te krijgen.
Gelukkig ken ik (nu) ook die ENORME valkuil
![]()
waar je dan met open ogen in zult gaan lopen. Binnen de kortste keren zal je weer aan de rookpan hangen. Dus dat doen we maar niet maar toch.......is er iedere keer dat stemmetje. Enfin, we geven het monstertje dus maar een schop onder z'n achterste. Opzouten.
Van de week toch maar 's naar de huisarts gegaan om te bezien wat er aan het handje zou kunnen zijn. Ze kon het niet echt in relatie brengen tot het stoppen. De verschijnselen die ik beschreef vinden volgens haar normaliter alleen plaats gedurende de eerst periode van het stoppen. Ergo, we gooien er maar 's een bloedonderzoekje tegenaan. We wachten, in spanning, af.
Wie heeft er nog (meer), denkelijk, last van onverwacht optredende fysieke danwel psychische verschijnselen na het stoppen met roken ??
[ Bericht 0% gewijzigd door Vallon op 23-07-2005 22:32:15 (typo) ]