De pijn en angst van eenzaamheid

quote:

Op zondag 12 juni 2005 12:35 schreef MissPeppertje het volgende:

[..]

Ik herken een gedeelte wel van topic, maar ik vind het helemaal niet erg als hij met vrienden op stap ging. Dat doe ik ook elke week.

Het ging me ook niet over de letterlijke vergelijking, maar meer de problematiek erachter: Extreme onzekerheid, geen grenzen kunnen/durven/willen stellen, je afhankelijk opstellen in een relatie.

quote:

Wel vond ik het stront vervelend dat hij niet plande en dan ging ik af zitten wachten tot hij wist of hij wel of niet kon of zin had terwijl ik dan uitnodigingen van mijn vriendinnen ging afslaan....

Oeh, herkenbaar.
Dat deed ik vroeger ook altijd. Mijn hele agenda leeghouden, tot ik wist waar ik hem moest vullen omdat 'hij' dan al iets anders had gepland.

quote:

Op zondag 12 juni 2005 12:27 schreef innovative het volgende:

[..]

Als ik het zo lees ben je hooguit een wat opgefokte stresskip, maar verder een normale meid zoals heel veel anderen.

Mwaoh, het komt op mij over alsof er wel wat meer aan de hand is dan 'opgefokte stresskip'.

quote:

Op zondag 12 juni 2005 12:40 schreef MaRySe het volgende:
samenvatting?

Waarom?
Omdat jíj te lui/laks bent om te lezen?

quote:

Op zondag 12 juni 2005 12:47 schreef Moonah het volgende:


Waarom?
Omdat jíj te lui/laks bent om te lezen?

er staat toch een streep door

ik kan toch geen advies geven zonder het gelezen te hebben

quote:

Op zondag 12 juni 2005 12:49 schreef MaRySe het volgende:

[..]

er staat toch een streep door

Duh.
Maar het komt niet erg aardig over.

quote:

ik kan toch geen advies geven zonder het gelezen te hebben

Dat advies hadden we idd niet willen missen.

quote:

Op zondag 12 juni 2005 12:46 schreef MissPeppertje het volgende:
Planning = zekkerheid. Zekkerheid= GEEN onzekkerheid

Lullige is dat zekkerheid niet bestaat....alleen de zekkerheid dat je doodgaat ooit, je weet niet eens waarneer, hoe en waar

zekkerheid bestaat zeker niet, 't is zekerheid, met één k.

Maar idd, je ziet het zelf al in. Moeilijk is dat, om wat je rationalistisch ziet maar niet voelt, ook in je gevoel te krijgen. Wat dat betreft kan ik je niet helpen, je ziet het probleem zelf al, dan zul je ook zelf die knop in je hoofd om moeten zetten...

quote:

Op zondag 12 juni 2005 12:55 schreef Moonah het volgende:

[..]

Duh.
Maar het komt niet erg aardig over.
[..]

Dat advies hadden we idd niet willen missen.

Nee okey we zijn in R&P dan kan ik natuurlijk niet van dat soort grapjes maken,
sorry

Ik denk dat je blij mag zijn dat het voorbij is. Zo'n relatie is echt niet bevorderlijk voor je onzekerheid.
En de angst om alléén te blijven mag je wel opzij schuiven.. Als ik zo je fotoboek bekijk lijk je een veelzijdige, interessante meid die er ook nog ééns niet verkeerd uit ziet.

Komt wel goed..

quote:

Op zondag 12 juni 2005 13:55 schreef MissPeppertje het volgende:
Ik heb gewoon altijd iets te zeiken...ik wil gewoon weer positief zijn....

Inderdaad, het valt nog niet mee om je op te vrolijken! Tis allemaal nog erg vers natuurlijk, maar probeer er gewoon de positieve dingen van in te zien. En die zijn er echt hoor!
Er is nu bijvoorbeeld weer ruimte in je leven voor iemand om je dat vertrouwen en die geborgenheid te geven waar je zo naar op zoek bent.

Face it, een open (ik neuk alles wat ik tegenkom) relatie stelt toch niets voor?

Volgens mij ligt het gewoon aan je leeftijd hoor. Ik vind 21 nog wel erg jong voor dit soort drama verhalen. Ik wou dat ik nog 21 was.....

Die angst voor afwijzing door anderen, of dat nou je vriend is of je vriendinnen, is op zich heel begrijpelijk. Daar is moeilijk door heen te breken, dus ik weet niet of je veel aan kunt met adviezen als 'wordt eerst gelukkig met jezelf'. Want dat kun je dus juist niet, omdat je daarvoor anderen nodig hebt, die je dan weer niet vertrouwt etc. Vicieuze cirkel enzo.

Maar aan de andere kant, het is een gegeven dat hoe ouder je wordt, hoe minder je je gaat aantrekken van wat anderen over je denken. Dus ik zou zeggen, voorlopig zul je je nog wel ff kut voelen, maar kom over 10 jaar nog maar eens terug.

Tja de jongens die ik ken houden van hun vrijheid (das iets anders dan zeggen dat ze een perse een open relatie willen) en onzekere vrouwen vinden ze alles behalve tof. Als ik zou horen dat mijn vriendin zelfmutilatie overweegt en mijn spullen heeft doorzocht dan zijn dat al twee punten waardoor ik zou gaan twijfelen of ik die relatie wel wil.

Kijk onzeker ben je nu eenmaal, op de een of andere manier kun je niet gewoon genieten van het leven maar moet je altijd een punt vinden om onzeker over te zijn. Erg kut maar het is helaas niet anders. Dus of je leert om dit te veranderen, door bijvoorbeeld je af te vragen of vrijgezel zijn nu echt zo'n ramp is (ook meer per dag leven zeg maar en niet zo vooruit kijken), of je slaat een gozer aan de haak die het blijkbaar met je onzekerheid kan uithouden (bv omdat ie zelf ook heel onzeker is). Deze gast is in ieder geval niet jouw type blijkbaar dus gooi die deur gewoon dicht. Tuuwk zal ie van je houden maar een leven met een type zoals jij dat ziet ie niet zitten en daar kan ik me best iets bij voorstellen. Hoe hard het ook klinkt.

Vertrouwen moet je ook gewoon aannemen totdat het tegendeel is bewezen. Wat niet weet wat niet deert is mijn motto. Ook die constante drang naar bewijs dat ie om je geeft zou niet mijn ding zijn. Het enige dat je daarmee bereikt is dat het een automatisme wordt zonder gevoel. Zo van "Oh ff me vriendin sms-en want anders is ze vanavond weer zo'n brok onzekerheid". Verder zat je in korte tijd al 7 dagen op zijn lip. Iets om de kriebels van te krijgen. Verder stel je uiterlijke datums aan het hebben van kids. Wil je kids of wil je de (schijn) zekerheid die je daarmee krijgt?

Verder is je figuur zeker niet slecht als ik je fotoboek zo zie

Ik bekeek net je fotoboek en heb meteen een heel ander beeld van je. Je bent echt een hartstikke leuk meidje

Wat ik zou doen Is eerst jezelf opbouwen, dat je daar gelukkig mee bent en dat het ook leuk is zonder relatie. Als je begrijpt wat ik bedoel.

quote:

Op zondag 12 juni 2005 14:24 schreef MissPeppertje het volgende:

[..]

Het stelt niet alleen niks voor ik kan het niet Seks en houden van zit bij mij teveel aan elkaar verbonden....

Net zoals 99% van alle vrouwen.. En geloof me, zijn genoeg mannen die daar precies hetzelfde over denken

Als je na 30 jaar huwelijk weer wat spanning in je (sex)leven wilt brengen snap ik zo'n open relatie wel, maar om er meteen mee te beginnen kan niet goed zijn..

quote:

Op zondag 12 juni 2005 14:22 schreef MaRySe het volgende:
Ik bekeek net je fotoboek en heb meteen een heel ander beeld van je. Je bent echt een hartstikke leuk meidje

Om te zien misschien. Moet je lezen. Leven totaal uitgepland, control freak, vindt dat ze dingen verdient, vreselijk onzeker, wantrouwend, etc.

quote:

Ik ben 21 jaar, vanaf mijn 10de zit ik al in therapie. Ik vecht al 10 jaar lang tegen onzekerheid, angst en depressie. Ik ben zo onzettend bang om alleen te blijven. Ik wil over 2 jaar samenwonen, over 3 jaar huisje kopen en als ik 26 ben kinderen. Ik wil het huisje boompje beestje, ik wil gelukkig zijn...ik VERDIEN het om gelukkig te zijn, maar het lukt me niet. De angst is te groot.....

quote:

Ik ben 21 jaar, vanaf mijn 10de zit ik al in therapie. Ik vecht al 10 jaar lang tegen onzekerheid, angst en depressie. Ik ben zo onzettend bang om alleen te blijven. Ik wil over 2 jaar samenwonen, over 3 jaar huisje kopen en als ik 26 ben kinderen.

Laat dit eerst eens los. Djeez, alleen dit nastreven moet je al grote angst geven in het leven. Want ohjee, stel dat het allemaal niet zo loopt als je hebt gepland.
Tevens is het niet iets wat mannen graag horen over het algemeen, dat er zoveel druk op ze gelegd wordt om aan jouw strak geplande levensverwachting te voldoen.

quote:

Op zondag 12 juni 2005 14:27 schreef Frenkie het volgende:

[..]

Om te zien misschien. Moet je lezen. Leven totaal uitgepland, control freak, vindt dat ze dingen verdient, vreselijk onzeker, wantrouwend, etc.

Zo als ik het hier las dacht ik nou, nou. Maar na het verhaaltje gelezen te hebben en foto's gekeken kwam ik dus tot die conclusie.

Hier geef je toch echt toe dat het aan jou ligt...

quote:

Bijna een jaar terug leerde ik hem kennen via internet, eigenlijk was ik al verliefd voor ik hem in het echt had gezien. Na een paar maanden was het voor mij duidelijk, dit is de jongen met wie ik oud wil worden. Tot ik erachter kwam dat hij de relatie toch een heel stuk minder sirieus zag dan ikzelf. Maar toen koos hij om er 100 % voor te gaan. Ik leerde zijn ouders kennen, en zijn vrienden. Zijn ouders zijn schatten, wat ik niet gewend was van mij vorige relatie en voor ik het wist at ik elke dinsdag bij hun thuis. Ook zal ik bijna 7 dagen in de week bij mijn vriend, hij woonde lekker opzichzelf en 15 minuten van mijn school af en het liep onzettend lekker. En mijn ouders waren onzettend blij voor me omdat ik zielsgelukkig was, maar er bleef iets bij me knagen....de angst om alle eenzaamheid van die jaren ervoor weer terug te krijgen...

Je verstikt die arme drommel gewoon, geen wonder dat ie er tussen uit knijpt. Ik mag lijden dat je, als je zo door gaat, op je 26ste nog moederziel alleen bent.

quote:

Op zondag 12 juni 2005 14:38 schreef PDOA het volgende:
Hier geef je toch echt toe dat het aan jou ligt...
[..]

Het gaat er toch niet om wie de schuld heeft

quote:

Op zondag 12 juni 2005 14:33 schreef MissPeppertje het volgende:

[..]

Leven uitgepland: Ja, ik ben een planner en alles moet volgens de planning...daardoor ben ik ook een extreem goede projectleider!

In tegendeel, een goede projectleider moet flexibel zijn, tegen onverwachte situaties kunnen en overal op in kunnen springen.

quote:

Dingen verdienen: DUHHH tuurlijk verdien ik dingen, ik kan een zeikerd zijn maar ik ben ook een toppertje..

Halleluja! Een toppertje nog wel! Bij wie zit in je in therapie, Gerard Joling?