Je leven wordt omgegooid: EX-vriendin is zwanger... Deel 2

Linkje naar het vorige deel---> Je leven wordt omgegooid: EX-vriendin is zwanger...

quote:

OP DEEL 1Een aantal van jullie zullen mijn verhaal wel kennen, maar dit is dus een vervolg op Ik WILDE mijn vriendinnetje terug winnen!!!!!!!!!! Deel 2
Ik heb een nieuw topic aangemaakt omdat mn leven zo'n wending heeft gekregen dat ik er geen heil in zie om het verhaal in het oude topic voort te zetten. Als je mijn verhaal niet gelooft, wat ik overigens helemaal kan begrijpen, dan heb ik t liefst dat je niet reageert en bij jezelf denkt van: "laat die gozer maar lullen". Als je wel reageert onthou dan wel dat ik t nu echt ff niet meer weet.

Ik heb dus een relatie gehad van ongeveer 9 maanden met een meisje dat borderline heeft. In deze relatie hebben we heel veel problemen gehad wat dus te lezen is in vorige topics.
Vorige week hebben we de relatie beeindigd en afgesproken het contact helemaal af te breken. Op zich ging het steeds beter met me en begon ik mn leventje weer op te pakken...

Totdat ik gister een telefoontje van dr kreeg... Ze moest me iets vertellen, maar wilde t niet over de telefoon doen... Ik vond t sowieso raar dat ze me belde en t irriteerde mij een beetje. Ik zei dus dat ze t me gewoon over de telefoon moest vertellen, want ik kon dr morgen (vandaag dus) pas zien. Ik ging er vanuit dat of ze een ander had leren kennen of mij weer terug wilde.

Na lang geaarzel kwam het er dus uit. Ze is zwanger van me... Ze heeft gisteren een test gedaan en die is positief uitgevallen. Eerste wat ik vroeg was of het van mij is en dat viel natuurlijk niet echt in de smaak. Maar het is dus van mij... Ik stond gewoon met mn bek vol tanden... Wist echt niet wat ik moest zeggen. Het erge is dat ik haar een beetje ken en weet dat ze niet zo snel abortus zou laten plegen. En ik wil haar ook echt niet tot abortus dwingen tegen haar zin i, maar ik zie mij nu ook niet als vader. Daar ben ik veels te onverantwoordelijk voor en ik ben van mening dat een kindje een gezin verdient zoals ik dat heb gehad. Ik vertelde dus dat ik niet wil dat mijn kind opgevoed wordt in een gebroken relatie. Waarop zij zei dat we weer bij mekaar kunnen komen... Maar dat lost natuurlijk al helemaal niets op...

Ik weet het echt ff niet meer, het liefst schiet ik een kogel door mn kop (niet al te letterlijk opvatten)...
Hoe kan ik dit hebben laten gebeuren,,, WTF moet ik hier in godsnaam mee... Ik ben helemaal niet toe aan een kind. Ik studeer nog en zou dat graag willen afmaken... Graag zou ik ook adviezen krijgen van mensen die zelf voor deze keuze hebben gestaan... Hebben jullie t gehouden of weggehaald?

Ik ga vanavond naar haar toe en dan gaan we erover praten...

Ik weet t niet...

UPDATE:

Gisteravond heb ik haar opgehaald en zijn we naar Amsterdam gereden (mn huis). Onderweg hebben we nog een zwangerschapstest gekocht aangezien ik het toch wel met mn eigen ogen wilde zien. Bij mij aangekomen leek t ons beter om meteen de test te doen. Ze moest plassen dus dat kwam goed uit ... Toen ze klaar was was t vrijwel meteen duidelijk. Het was een dik vet positief resultaat. Geen twijfel over mogelijk.
Tsja dan zit je wel met je bek vol tanden. Het is echt anders wanneer je t met je eigen ogen ziet. 'Toen ik het hoorde was het niet echt tastbaar, maar nu zie je t met je eigen ogen.
Na even wat gedronken te hebben gingen we maar op mijn kamer praten... Ik liet haar eerst praten zodat ik beetje kon aanvoelen hoe zij erover dacht. Zij vertelde dat ze inziet dat het meest verstandige is om het te laten weghalen, maar dat eigenlijk helemaal niet wilt. Zij denkt dat we kunnen samenkomen en een gelukkig gezinnetje kunnen worden. Hoe we het financieel moeten bolwerken wist zij ook niet, maar ze denkt dat t moet lukken als we beide parttime werken.
Toen was t mijn beurt en ik vertelde dat ik er geen heil in zie om het kind te behouden. We zijn beide nog heel erg jong en nou niet echt de mees volwassen mensen. We hebben geen rooie cent en ook erg belangrijk we zijn uit elkaar. Als zij mij vorige week had gebeld dat ze er nog 1 keer alles aan wilde doen om samen te blijven dan had ik waarschijnlijk ja gezegd, maar ik wil samenkomen omdat je bij mekaar wilt zijn niet om een kind. Waarop zij zei dat onze breakup niets met onze liefde te maken had. En tuurlijk is dat zo maar waarom zou t nu wel opeens leuk tussen ons worden?
We kwamen er dus echt niet uit en ik wil dat zij achter de beslissing staat mochten we het kind laten weghalen. Dus ik stelde voor om contact op te nemen met een hulpinstantie. Dit heb ik ook gedaan en ik moet vandaag een afspraak maken voor een gesprek. Daar zal iemand die er gespecialiseerd in is ons helpen met een juiste keuze te maken. Zij kan naar ons verhaal luisteren en ons daarin adviseren...
Het gaat dus allemaal nog vrij lastig worden (logisch natuurlijk), maar ik ben blij dat we t met hulp gaan proberen uit te vogelen want dan weet ik zeker dat we er alles aan gedaan hebben om de juiste keuze te maken...
Verder hebben we nog wel een hele fijne avond gehad, dus ik heb er wel een goed gevoel aan over gehouden. Belangrijk is dat we naar mekaar luisteren en de ander niet proberen de mond te snoeren. We moeten allebei achter de beslissing staan die we gaan nemen...

quote:

Op donderdag 9 juni 2005 10:56 schreef diabolotin het volgende:

[..]



maar nu ff ontopic: Ik ben blij dat jullie naar hulpinstanties stappen. Weet haar moeder het ondertussen al. Ik hoop voor het kind dat jullie een abortus laten plegen. Geen enkel kind verdiend het om bij zulke onstabiele ouders (moeder borderline, vader 'de student') terecht te komen...

Neej haar moeder weet t nog niet. Daar twijfelde ze nog over. Ik ben blij dat ik zo'n snelle reactie heb gekregen van de hulporganisatie en heb dr ook echt een goed gevoel bij. Iemand had trws de link van die organisatie in mn vorige topic gepost en ik ben dus echt heel blij dat ik dat topic had geopend...

quote:

Op donderdag 9 juni 2005 10:58 schreef DarkElf het volgende:
misschien heb ik eroverheen gelezen maar hoe lang is ze nu zwanger?

tussen 3 en 4 weken...

quote:

Op donderdag 9 juni 2005 10:57 schreef Tranceptor het volgende:
Het lijkt me absoluut de beste keuze om het kind weg te laten halen gezien de omstandigheden. Theorie is alleen nogal wat anders als praktijk. Sja meer dan erover praten en er samen proberen uit te komen zit er niet op. Ik heb echter het gevoel bij dit verhaal dat ze heil blijft zien in een nieuwe relatie 'voor het kind'. Stink daar niet in!

Idd het is echt makkelijker gezegd dan gedaan. En zij moet er natuurlijk ook achter staan anders zal dit haar leven kapot maken... Daarom zal professionele hulp ons echt goed doen...

quote:

Op donderdag 9 juni 2005 11:02 schreef petitlapin het volgende:

[..]

ik wil bewijzen dat joeyt niets afweet van zwangerschapstesten : de woorden ' een dik vet positief resultaat' om te beschrijven dat de test positief was, vind ik nogal vaag... maar that's me ...

Hebben we haar weer... Ik heb predictor gebruikt, gisteren had zij clear blue gebruikt. Predictor hebk dus gezien , moest over een het roze gedeelte van t staafje plassen, het staafje stopje in dat plastic ding en dan zou je 4 minuten moeten wachten, echter binnen notime was t al duidelijk t gaf dik roze aan met een dikke stip. Op de bruiksaanwijzing stond nog dat ook heel licht roze zwangerschap betekent. Van daar dat ik zei 'een dik vet positief' resultaat.

quote:

Op donderdag 9 juni 2005 11:03 schreef petitlapin het volgende:

[..]

weten jullie beiden de exacte datum niet meer van die ene wip zonder condoom

Echt je zeurt, misschien dat ik het weet met een kalender erbij, t was op een maandag of dinsdagochtend... Volgens mij de dinsdag na 2e pinksterdag...
Maar vind je t heel erg dat ik dat niet uitgezocht heb... Ze is zwanger of t nou 3 weken of 4 weken is boeit me niet.
Verder heb ik er geen flikker verstand van. Ben je meteen op die dag dan zwanger of duurt t bv 2 dagen...