Een aantal van jullie zullen mijn verhaal wel kennen, maar dit is dus een vervolg op Ik WILDE mijn vriendinnetje terug winnen!!!!!!!!!! Deel 2
Ik heb een nieuw topic aangemaakt omdat mn leven zo'n wending heeft gekregen dat ik er geen heil in zie om het verhaal in het oude topic voort te zetten. Als je mijn verhaal niet gelooft, wat ik overigens helemaal kan begrijpen, dan heb ik t liefst dat je niet reageert en bij jezelf denkt van: "laat die gozer maar lullen". Als je wel reageert onthou dan wel dat ik t nu echt ff niet meer weet.

Ik heb dus een relatie gehad van ongeveer 9 maanden met een meisje dat borderline heeft. In deze relatie hebben we heel veel problemen gehad wat dus te lezen is in vorige topics.
Vorige week hebben we de relatie beeindigd en afgesproken het contact helemaal af te breken. Op zich ging het steeds beter met me en begon ik mn leventje weer op te pakken...

Totdat ik gister een telefoontje van dr kreeg... Ze moest me iets vertellen, maar wilde t niet over de telefoon doen... Ik vond t sowieso raar dat ze me belde en t irriteerde mij een beetje. Ik zei dus dat ze t me gewoon over de telefoon moest vertellen, want ik kon dr morgen (vandaag dus) pas zien. Ik ging er vanuit dat of ze een ander had leren kennen of mij weer terug wilde.

Na lang geaarzel kwam het er dus uit. Ze is zwanger van me... Ze heeft gisteren een test gedaan en die is positief uitgevallen. Eerste wat ik vroeg was of het van mij is en dat viel natuurlijk niet echt in de smaak. Maar het is dus van mij... Ik stond gewoon met mn bek vol tanden... Wist echt niet wat ik moest zeggen. Het erge is dat ik haar een beetje ken en weet dat ze niet zo snel abortus zou laten plegen. En ik wil haar ook echt niet tot abortus dwingen tegen haar zin i, maar ik zie mij nu ook niet als vader. Daar ben ik veels te onverantwoordelijk voor en ik ben van mening dat een kindje een gezin verdient zoals ik dat heb gehad. Ik vertelde dus dat ik niet wil dat mijn kind opgevoed wordt in een gebroken relatie. Waarop zij zei dat we weer bij mekaar kunnen komen... Maar dat lost natuurlijk al helemaal niets op...

Ik weet het echt ff niet meer, het liefst schiet ik een kogel door mn kop (niet al te letterlijk opvatten)...
Hoe kan ik dit hebben laten gebeuren,,, WTF moet ik hier in godsnaam mee... Ik ben helemaal niet toe aan een kind. Ik studeer nog en zou dat graag willen afmaken... Graag zou ik ook adviezen krijgen van mensen die zelf voor deze keuze hebben gestaan... Hebben jullie t gehouden of weggehaald?

Ik ga vanavond naar haar toe en dan gaan we erover praten...

Ik weet t niet...

quote:

Op woensdag 8 juni 2005 10:57 schreef Zonder_ZX9R het volgende:
Ik denk dat je bij jezelf eens heel goed te rade moet gaan over wat je nu wil.
Oké, ze is zwanger van een kind van jou! (gefeliciteerd!)
Maar om nou weer bij elkaar te komen voor een relatie die toch niet werkt?
Ik denk dat het kind dan beter af is bij een 1-oudergezin in plaats van een 2-ouder-constant-ruzie-gezin.

Maar praat erover met je ex. Heel veel!!!

Ja het is sowieso beter af als we niet bij elkaar zijn, maar ik ben echt geen prototype vader. Ik zou niet eens weten hoe dat zou moeten. Sterker ik wil het helemaal niet...

quote:

Op woensdag 8 juni 2005 10:57 schreef HenryHill het volgende:
Weet je zeker dat ze ook echt zwanger is, en dat het niet een of ander kulverhaal van haar is? Ze heeft ten slotte Borderline...

Ja inderdaad, ik zal haar om bewijs vragen, maar ik weet eigenlijk zeker dat ze er niet om liegt... Als ze gewoon naar me toe zou komen om me terug te willen dan was de kans veel groter...

quote:

Op woensdag 8 juni 2005 10:56 schreef petitlapin het volgende:
ik dacht dat je het altijd veilig deed

om deze externe inhoud weer te geven is het noodzakelijk dat je toestemming geeft voor het gebruik van tracking en social mediacookies.

Ja toon me deze inhoud
ik accepteer de cookies.

meer informatie

Ik weet al precies wanneer het gebeurd is... week of 3 geleden, laatste keer dat ik bij dr sliep hadden we t sóchtends zonder condoom gedaan...
Verder heb ik er eigenlijk nooit bij stil gestaal dat t zo zou kunnen lopen... Kzou dr ook alles voor over hebben om dit terug te draaien...

quote:

Op woensdag 8 juni 2005 11:03 schreef DuchessX het volgende:

[..]

Als het waar is dat ze van jou zwanger is dan moet je wel je verantwoordelijkheden nemen. Geen gelul dat je geen vader wilt zijn. Dan had je maar niet aan sex moeten beginnen.

om deze externe inhoud weer te geven is het noodzakelijk dat je toestemming geeft voor het gebruik van tracking en social mediacookies.

Ja toon me deze inhoud
ik accepteer de cookies.

meer informatie

Ik heb haar ook gezegd dat ik altijd voor haar klaar sta, maar het zou zo'n slechte beslissing zijn om het te behouden. Daar gaat ons leven. We hebben niet eens een relatie en tot gister zouden we elkaar nooit meer spreken...