LPF: OM beter controleren.

De eis in deze zaak is inderdaad belachelijk laag. Ik wil nog wel verder gaan dan Eerdmans en deze mensen voor altijd uit de maatschappij weren.

Dat doet niets af aan mijn mening dat de politiek zich buiten het OM dient te houden. Het OM moet geen speelbal van politieke belangen worden. Een reclamemiddel voor politici om een wit voetje bij de kiezer te halen.

Ik vind ook dat die eis belachelijk laag is, maar de politiek moet zich buiten de rechtspraak houden, hoe moeilijk dat soms ook is.

quote:

Er is ook nog zoiets als vergelding.

Ja, helaas heeft dat niets te maken met recht .

Dan is er natuurlijk nog zoiets als de trias politica, maar om dat soort details zou ik me inderdaad niet druk maken als ik Eerdmans was.

quote:

Op woensdag 8 juni 2005 17:39 schreef sizzler het volgende:

[..]

Maar gaat het hier om de rechtspraak? Dat doen de rechters. Hier gaat het om de aanklagers.

Inderdaad, hij heeft het slechts over de eis. Beetje te vroeg. Toch lijkt 'er is nog zoiets als vergelding' mij niet echt een argument.

quote:

Op woensdag 8 juni 2005 17:39 schreef sizzler het volgende:

[..]

Maar gaat het hier om de rechtspraak? Dat doen de rechters. Hier gaat het om de aanklagers.

Ok, de politiek mag van mij betreft wel druk zetten op de eis van het OM, gezien blunders als Eric O. etc. Die controle is zo gek nog niet.
Maar verder wacht ik het gehele plan wel af.

quote:

Op woensdag 8 juni 2005 16:10 schreef sizzler het volgende:
Sowieso lijkt me dat een zinnig pleidooi omdat het OM er wel vaker niet in is geslaagd bepaalde personen te veroordelen die zij wel schuldig achtte (Eric O., Samir A. etc.). Bovendien maakt de Kamer wetten, uit naam van het volk. Dan is het toch een prima zaak om de wil van het volk en het doel van de wetten kenbaar te maken?

Als jij de helft van je reactie van de FP kopieert doe ik dat ook maar met mijn reactie op die van jou.

Ik zie er nut niet van in om een orgaan in het leven te roepen dat feitelijk een taak van de Tweede Kamer verricht. Als Eerdmans vindt dat het OM niet goed functioneert dan zal hij dat moeten onderbouwen en met behulp van kamervragen richting de verantwoordelijke minister van justitie zorgen dat een en ander wordt opgehelderd.

Waar Eerdmans zich eigenlijk druk over zou moeten maken is het feit dat we in Nederland voor van alles en nog wat een vergunning of een bewijs nodig hebben behalve als het gaat om het krijgen en opvoeden van kinderen.

quote:

Op woensdag 8 juni 2005 16:10 schreef sizzler het volgende:

Bovendien maakt de Kamer wetten, uit naam van het volk. Dan is het toch een prima zaak om de wil van het volk en het doel van de wetten kenbaar te maken?

Wat is het nut van het maken van wetten door volksvertegenwoordigers als deze "on the fly" even een 'betere' wending eraan gaan geven of naar eigen goeddunken zaken te gaan beinvloeden?

We hebben rechters voor de beoordeling. Volksvertegenwoordigers moeten maar betere wetten maken als deze niet het gewenste effect hebben.

Het OM aansporen om beter hun best te doen is natuurlijk niet verkeerd, maar het is weer typisch een voorbeeld van inmenging in lopende zaken, waar volksvertegenwoordigers zich niet mee moeten bemoeien.

quote:

Op woensdag 8 juni 2005 22:44 schreef dVTB het volgende:
Ik ben het voor de verandering eens volkomen met de LPF eens. Het is goed dat ze dit onderwerp aankaarten, maar ze mogen het wat mij betreft nog wat breder trekken: neem het TOTALE functioneren van ons rechtssysteem maar eens kritisch onder de loep.

Het is voor mij een must dat ze het breder trekken. Dit ingaan op individuele spraakmakende zaken vind ik not done. Ik hoop alleen wel dat het wat verder gaat dan "het OM moet hogere straffen eisen". Want gaat de uitspraak dan weer veel lager uitvallen dan de eis van het OM, dan slaat het OM alsnog een flater.

Is men werkelijk zo ontevreden over het OM, en zo ja, is deze kritiek terecht?
Ik heb zelf een beetje de indruk dat de politiek zich steeds vaker uitspreekt over dit soort zaken die in de publiciteit komen, en hierbij buitengewoon kritisch is t.o.v. het OM.

Ligt het aan mij, of is dit inderdaad een ontwikkeling van de laatste jaren? En is deze kritiek op het OM terecht, of zijn zij simpelweg (te veel) gebonden door diezelfde politiek die ze nu openbaar verwijten maakt?

quote:

Op woensdag 8 juni 2005 17:39 schreef kLowJow het volgende:

[..]

Ja, helaas heeft dat niets te maken met recht .

Dan is er natuurlijk nog zoiets als de trias politica, maar om dat soort details zou ik me inderdaad niet druk maken als ik Eerdmans was.

Eerdmans’ kritiek richt zich helemaal niet op de rechter, maar op het Openbaar Ministerie. De minister weigert stelselmatig gebruik te maken van zijn bevoegdheid het Openbaar Ministerie aanwijzingen te geven. Het parlement is als wetgevende macht verantwoordelijk voor de wetten die politie en Justitie moeten handhaven. Het is te zot voor woorden dat het parlement geen prioriteit mag vragen voor de bestrijding van misdrijven die de samenleving beroeren. De scheiding der machten (Trias Politica) heeft geen betrekking op het Openbaar Ministerie, is geen kwestie van strafrecht, maar van staatsrecht. Die discussie is al in 1999 in de Tweede Kamer beslecht.

Zie ook: http://www.nrc.nl/W2/Lab/Om/om120298bopi.html

Mandy Smit
Voorlichting Lijst Pim Fortuynfractie

Ons rechtsysteem functioneert heel aardig momenteel. En is gelukkig min of meer onafhankelijk het geeft alleen maar ellende als politici zich er mee gaan bemoeien met als enig doel scoren bij het grote publiek . Maar ach de lpf moet als uitgerangeerde politieke stroming toch wat .

quote:

Op donderdag 9 juni 2005 10:12 schreef MandyS het volgende:

[..]

Eerdmans’ kritiek richt zich helemaal niet op de rechter, maar op het Openbaar Ministerie. De minister weigert stelselmatig gebruik te maken van zijn bevoegdheid het Openbaar Ministerie aanwijzingen te geven. Het parlement is als wetgevende macht verantwoordelijk voor de wetten die politie en Justitie moeten handhaven. Het is te zot voor woorden dat het parlement geen prioriteit mag vragen voor de bestrijding van misdrijven die de samenleving beroeren. De scheiding der machten (Trias Politica) heeft geen betrekking op het Openbaar Ministerie, is geen kwestie van strafrecht, maar van staatsrecht. Die discussie is al in 1999 in de Tweede Kamer beslecht.

Zie ook: http://www.nrc.nl/W2/Lab/Om/om120298bopi.html

Mandy Smit
Voorlichting Lijst Pim Fortuynfractie

Daar was ik reeds mee akkoord gegaan, zie ook:

quote:

Op woensdag 8 juni 2005 17:41 schreef kLowJow het volgende:

[..]

Inderdaad, hij heeft het slechts over de eis. Beetje te vroeg. Toch lijkt 'er is nog zoiets als vergelding' mij niet echt een argument.

Welkom trouwens.

Eerdmans zal deze zomer een aangepast wetsvoorstel minimumstraffen voor moord en doodslag uit 2002 indienen; de ondergrens voor moord komt te liggen op 15 jaar, de ondergrens voor doodslag op 10 jaar. Het betreft hier een rigoureuze wijziging in de systematiek van het Nederlandse strafrecht die de ongecontroleerde vrijheid van de Nederlandse rechter bij de straftoemeting aan strakke banden zal leggen; hoewel de wijziging simpel oogt, maakt het voorstel wijziging van het Wetboek van strafrecht op tal van punten noodzakelijk. De meeste West-Europese landen kennen op dit moment minimumstraffen. Noorwegen, Denemarken, Zweden, Oostenrijk, Portugal, Spanje, Zwitserland, Italië, Frankrijk, België, Duitsland, Engeland en Wales kennen alle een systeem van minimumstraffen voor ernstige strafbare feiten en recidive. Het wetsvoorstel en de toelichting zullen vanaf de tweede week van juli op de site van Joost Eerdmans in te zien zijn.

drs. E.P.M. Schreijen
Medewerker Joost Eerdmans

quote:

Op donderdag 9 juni 2005 10:45 schreef MandyS het volgende:
Eerdmans zal deze zomer een aangepast wetsvoorstel minimumstraffen voor moord en doodslag uit 2002 indienen; de ondergrens voor moord komt te liggen op 15 jaar, de ondergrens voor doodslag op 10 jaar. Het betreft hier een rigoureuze wijziging in de systematiek van het Nederlandse strafrecht die de ongecontroleerde vrijheid van de Nederlandse rechter bij de straftoemeting aan strakke banden zal leggen; hoewel de wijziging simpel oogt, maakt het voorstel wijziging van het Wetboek van strafrecht op tal van punten noodzakelijk. De meeste West-Europese landen kennen op dit moment minimumstraffen. Noorwegen, Denemarken, Zweden, Oostenrijk, Portugal, Spanje, Zwitserland, Italië, Frankrijk, België, Duitsland, Engeland en Wales kennen alle een systeem van minimumstraffen voor ernstige strafbare feiten en recidive. Het wetsvoorstel en de toelichting zullen vanaf de tweede week van juli op de site van Joost Eerdmans in te zien zijn.

drs. E.P.M. Schreijen
Medewerker Joost Eerdmans

Naar aanleiding van bovenstaande heb ik het volgende artikel op jullie site doorgenomen: minimumstraffen bevorderen rechtsgevoel, veiligheid en rechtsgelijkheid.

Hierin is onder andere de volgende passage te vinden:

quote:

Met het bovenstaande moge duidelijk zijn dat de LPF juist bepleit een systeem van minimumstraffen in combinatie met een algemene mogelijkheid om te veroordelen zonder strafoplegging.

Wanneer het idee is minimumstraffen in te voeren, zodat rechters de mogelijkheid (te) lage straffen op te leggen wordt ontnomen, bent u er dan niet bang voor dat, door veroordeling zonder strafoplegging mogelijk te laten, deze rechters zich in zaken waarbij zij normaliter een in uw ogen te lage straf op zouden leggen, genoodzaakt zien tot veroordeling zonder strafoplegging over te gaan?

Om even op het bovenstaande door te gaan...

quote:

Thans kan de rechter van strafoplegging afzien en is er dus geen behoefte meer aan een gekunsteld aandoende constructie van veroordeling voor slechts een enkele dag. Zo er een voorbeeld denkbaar is waarin moord onbestraft dient te blijven, dan voorziet de wet daarin.

Waarom kan de LPF zich niet voorstellen dat bijvoorbeeld in het geval van moord een straf van één dag tot 15 jaar op haar plaats zou zijn, en wil men om deze reden rechters de mogelijkheid ontnemen dergelijke straffen op te leggen, maar wenst zij tegelijkertijd de mogelijkheid tot verordening zonder strafoplegging open te laten?

U acht het waarschijnlijker dat geen straf op zijn plaats is in geval van moord dan een straf van 0 tot 15 jaar?

quote:

Op donderdag 9 juni 2005 11:01 schreef sizzler het volgende:

[..]

Dat is ook het kritiekpunt van Eerdmans: hier had doodslag opgelegd moeten worden.

Dat is toch ook het probleem? Het is toch het OM dat exclusief bevoegd is om te bepalen of een verdachte vervolgd wordt en zo ja wat hem of haar ten laste wordt gelegd? Waarom zou Eerdmans moeten uitmaken hoe in deze de tenlastelegging en de strafeis zou luiden?

Negatieve geluiden over het OM en de rechterlijke macht zijn heel vaak te horen, maar nog nooit heeft iemand op grond van inhoudelijke standpunten (dus standpunten waarvoor je zowel het recht als het specifieke dossier moet kennen) die negatieve geluiden van enige inhoud en geloofwaardigheid kunnen voorzien. Ook Joost Eerdmans niet en dat maakt Eerdmans de verliezer van deze week.

Het OM maakt zichzelf steeds belachelijker en toont aan totaal geen contact met de samenleving te hebben. Mensen als Eric O en winkelbedienden en conducteurs die iets aan a-sociaal gedraag proberen te doen worden keihard aangepakt. Terwijl ze geen of een lichte straf verdienen. En mensen als die ouders van Savanna komen er met een lichte taakstraf vanaf.

quote:

Op donderdag 9 juni 2005 11:46 schreef kLowJow het volgende:
Om even op het bovenstaande door te gaan...
[..]

Waarom kan de LPF zich niet voorstellen dat bijvoorbeeld in het geval van moord een straf van één dag tot 15 jaar op haar plaats zou zijn, en wil men om deze reden rechters de mogelijkheid ontnemen dergelijke straffen op te leggen, maar wenst zij tegelijkertijd de mogelijkheid tot verordening zonder strafoplegging open te laten?

U acht het waarschijnlijker dat geen straf op zijn plaats is in geval van moord dan een straf van 0 tot 15 jaar?

En dan nog los van het gegeven dat een rechter sowieso al bevoegd is een straf achterwege te laten.

Het is natuurlijk een bizar systeem nu het niet zo ingewikkeld is om een moordscenario te verzinnen waarin de dader ook naar criteria van onderbuikgevoelens met 15 jaar wel erg zwaar gestraft wordt. Neem de echtgenote die jaar na jaar stelselmatig door haar man mishandeld wordt. Geestelijk en lichamelijk. Door allerlei vervelende omstandigheden komt zij niet bij hem weg en de mishandeling duurt voort. Op een goede avond slaat ze door. Ze neemt het heft in eigen hand en besluit hem, na kort maar koel en kalm beraad, met messteken van het leven te beroven. Al was het maar om zichzelf en eventuele kinderen te beschermen. En met succes. De man overlijdt. Pleegt zij een moord? Ja. Moet zij in de gegeven omstandigheden 15 jaar de bak in voor die moord? Ik vind van niet? Hoeft zij helemaal niet gestraft te worden? Jawel. Zij pleegt een uiterst zwaar strafbaar feit. Moord is ook in de gegeven situaties niet de gewenste oplossing (ook al zou het wellicht begrijpelijk zijn). Een straf is op zijn plaats, maar 5 jaar is ook wel voldoende.

quote:

Op donderdag 9 juni 2005 11:51 schreef Strolie75 het volgende:
Het OM maakt zichzelf steeds belachelijker en toont aan totaal geen contact met de samenleving te hebben. Mensen als Eric O en winkelbedienden en conducteurs die iets aan a-sociaal gedraag proberen te doen worden keihard aangepakt. Terwijl ze geen of een lichte straf verdienen. En mensen als die ouders van Savanna komen er met een lichte taakstraf vanaf.

Tja, is dat allemaal wel zo?

Eric O. werd er van verdacht zijn bevoegdheden misbruikt te hebben. Het OM zou geen benul hebben van soldaten in oorlogssituaties. Misschien niet, maar een soldaat in een oorlogssituatie heeft nog niet de blanco bevoegdheid om mensen neer te schieten. Het OM moet de mogelijkheid hebben om een situatie waarin de vraag ontstaat of Eric O zijn bevoegdheden wel of niet overschreden heeft aan de rechter voor te leggen. Zou het OM die mogelijkheid niet hebben, dan ontstaat de facto dus wel de situatie waarin soldaten in gevechtssituaties om het even wie zouden mogen neerschieten.

Een conducteur die in de uitoefening van zijn bevoegdheden een zwartrijder zwaar mishandelt (een andere kwalificatie kan ik er niet aan geven) stelt zich wat mij betreft terecht bloot aan strafvervolging. Natuurlijk is zwartrijden verboden, natuurlijk mag de conducteur harder optreden naarmate de zwartrijder zich heftiger verzet, maar dat betekent toch hopelijk niet dat zware mishandeling moet worden getolereerd. Op een zeker moment overschrijdt je de grens van bevoegdheid naar strafbaar feit, en dan staat daar de Officier van Justitie om je te vervolgen. Lijkt me een uiterst gezonde toestand. Welke straf hij dan verdient? Dat is uiteindelijk aan de rechter.

En dan de ouders van Savannah. Een zaak die volledig en totaal op zichzelf staat. In geen enkel opzicht is te vergelijken met de kaartjescontroleur en Eric O. Een zaak waarin de persoon van de verdachte, haar intellectuele vermogens of het gebrek daaraan, van wezenlijk belang voor de op te leggen straf blijken. Uiteindelijk is het laatste woord daarover aan de rechter, en die mag ook een zwaardere straf opleggen dan aanvankelijk geeist, maar wat is er tegen om die vraag ook gewoon bij de rechter te laten en accepteren wat hij (al dan niet in hoger beroep) antwoordt?

En dan maakt het OM zich belachelijk. Is het niet zo dat juist iedereen die over het OM klaagt, zonder inhoudelijk (kennis van het recht, kennis van het specifieke dossier) te weten waar het over gaat, zich belachelijk maakt?

quote:

Op donderdag 9 juni 2005 11:19 schreef kLowJow het volgende:

[..]

Naar aanleiding van bovenstaande heb ik het volgende artikel op jullie site doorgenomen: minimumstraffen bevorderen rechtsgevoel, veiligheid en rechtsgelijkheid.

Ik zie de volgende passage:

quote:

Tot 1886 heeft ons stelsel minimumstraffen gekend. Minister Modderman was in dat jaar een tegenstander van het (opnieuw) codificeren van minimumstraffen. Hij bepleitte een strafminimum van één dag. “Indien er nu maar één geval ware, waarin zelfs moord met een dag gevangenisstraf zou behooren gestraft te worden, dan is reeds daardoor dat minimum geregtvaardigd.” Welnu, de LPF is van mening dat er geen gevallen denkbaar zijn waarin moord met slechts één dag bestraft behoort te worden. Bovendien wijst de LPF erop dat in 1886 nog niet was voorzien in de mogelijkheid van veroordeling zonder strafoplegging. Thans kan de rechter van strafoplegging afzien en is er dus geen behoefte meer aan een gekunsteld aandoende constructie van veroordeling voor slechts een enkele dag. Zo er een voorbeeld denkbaar is waarin moord onbestraft dient te blijven, dan voorziet de wet daarin. In het artikel van Hermans en Wedzinga wordt gesteld dat de LPF af wil van de genoemde mogelijkheid om geen straf op te leggen. Met het bovenstaande moge duidelijk zijn dat de LPF juist bepleit een systeem van minimumstraffen in combinatie met een algemene mogelijkheid om te veroordelen zonder strafoplegging.

Behoorlijk tegenstrijdig.

Maar naar het "denkbare voorbeeld" ben ik wel benieuwd. Zou het gaan om een vader die de verkrachter van zijn dochter vermoord? In dat soort zaken (waar noodweer niet een rol speelt) is er mijn inziens zeker sprake van verzachtende omstandigheden. In dit voorbeeld blijkt maar weer dat verzachtende omstandigheden juist een teken van rechtvaardigheid zijn, en ook is het de reden van afschaffing van minimumstraffen.

Nog even een gedeelte uit het artikel:

quote:

De LPF onderschrijft dat het recht op behoorlijke rechtspraak meebrengt dat de vaststelling van de normovertreding door de rechter geschiedt én dat deze voldoende ruimte krijgt bij de bepaling van de op te leggen sanctie. De hamvraag is echter: wat is voldoende? De bestaande vrijheid van de rechter bij het bepalen van de op te leggen straf is al gebonden, zij het door een maximum. Ligt het dan niet in de rede om te veronderstellen dat er voldoende ruimte over blijft, zelfs als die ruimte aan de onderkant wordt beperkt door een minimum? Alsdan is de hoogte van het minimum een punt van discussie en niet het minimum zélf. Minimumstraffen laten de zelfstandige vaststelling van de normovertreding door de rechter onverlet en laten de rechter voldoende ruimte om tot een gepaste straf te komen.

Zou het niet beter zijn om maximumstraffen af te schaffen dan, volgens de redenering om de rechters ruimte te geven voor een gepaste straf?

Misschien kan je beter een straf-indicatie geven, waar 'verzwaarde omstandigheden' kunnen leiden tot een verhoging van de straf, en waar verzachtende omstandigheden kunnen leiden tot een lagere straf.

quote:

Op donderdag 9 juni 2005 11:01 schreef sizzler het volgende:

[..]

Dat is ook het kritiekpunt van Eerdmans: hier had doodslag opgelegd moeten worden.

Waar bemoeit hij zich mee . Hij maakt als volksvertegenwoordiger deel uit van de wetgevende macht. En moet derhalve de uitvoering aan anderen overlaten. Het zou me een mooie bende worden .

quote:

Op donderdag 9 juni 2005 10:45 schreef MandyS het volgende:
Eerdmans zal deze zomer een aangepast wetsvoorstel minimumstraffen voor moord en doodslag uit 2002 indienen; de ondergrens voor moord komt te liggen op 15 jaar, de ondergrens voor doodslag op 10 jaar. Het betreft hier een rigoureuze wijziging in de systematiek van het Nederlandse strafrecht die de ongecontroleerde vrijheid van de Nederlandse rechter bij de straftoemeting aan strakke banden zal leggen; hoewel de wijziging simpel oogt, maakt het voorstel wijziging van het Wetboek van strafrecht op tal van punten noodzakelijk. De meeste West-Europese landen kennen op dit moment minimumstraffen. Noorwegen, Denemarken, Zweden, Oostenrijk, Portugal, Spanje, Zwitserland, Italië, Frankrijk, België, Duitsland, Engeland en Wales kennen alle een systeem van minimumstraffen voor ernstige strafbare feiten en recidive. Het wetsvoorstel en de toelichting zullen vanaf de tweede week van juli op de site van Joost Eerdmans in te zien zijn.

drs. E.P.M. Schreijen
Medewerker Joost Eerdmans

Minimumstraffen lijkt me een zeer slecht idee...
Ik acht de rechterlijke macht zeer wel in staat een goede strafmaat voor diverse vergrijpen toe te passen. Minimumstraffen beperkt de vrijheid van rechters naar mijn idee te zeer.

quote:

Op donderdag 9 juni 2005 15:29 schreef sizzler het volgende:

[..]

Als ze daar zo goed toe in staat zijn, waarom zijn er dan maximumstraffen. Of maxima voor boetes e.d.
[..]

Om een kader te stellen waarbinnen de straf moet vallen. Zodat willekeur voorkomen wordt. Een maximum is dan ook wenselijker dan een minimum (want dat is gewoon 0).

quote:

Maar de minister is verantwoordelijk. Daarom kan je best een instantie die onder een ministerie valt beter willen controleren op efficiëntie en kwaliteit.

Dan nog heeft een kamerlid zich niet met individuele zaken te bemoeien .

quote:

Op donderdag 9 juni 2005 11:01 schreef sizzler het volgende:

[..]

Dat is ook het kritiekpunt van Eerdmans: hier had doodslag opgelegd moeten worden.

Overigens zie ik wel wat in het breder trekken van zijn voorstel. Niet alleen het OM maar de gehele rechterlijke macht onder de loep nemen. De strafmaat (waaronder TBS) incluis. _{en passant ook de advocatuur wat mij betreft}

Wat doet de advocatuur dan verkeerd? Ze verdedigen hun cliënten te goed, dus moet er een wet komen die zorgt dat advocaten minder hun best gaan doen? Een maximumsalaris?

quote:

Op donderdag 9 juni 2005 11:51 schreef Strolie75 het volgende:
Het OM maakt zichzelf steeds belachelijker en toont aan totaal geen contact met de samenleving te hebben. Mensen als Eric O en winkelbedienden en conducteurs die iets aan a-sociaal gedraag proberen te doen worden keihard aangepakt. Terwijl ze geen of een lichte straf verdienen. En mensen als die ouders van Savanna komen er met een lichte taakstraf vanaf.

Ja, maar je moet niet vergeten dat die ouders niet in staat zijn een kind op te voeden. Ik vind dat er dan ook een taak bij de overheid/samenleving ligt om de ethische grenzen beter te bewaken, door bijvoorbeeld het verbieden van kinderen.

Daar zou iedereen mee geholpen zijn: de ouders, het kind + dat er minder onbegrip ontstaat voor het OM (en de opgelegde strafmaat).

Verder ben ik het met je eens dat de manier waarop het O.M. met winkelbedienden omgaat volkomen BELACHELIJK is, maar ook daar ontstaat de irritatie omdat de straffen en de last die mensen er van hebben zo krom zijn in vergelijking met de dader, die binnen een dag weer op straat staat.

[ Bericht 8% gewijzigd door R_ON op 09-06-2005 18:54:38 ]

quote:

Op donderdag 9 juni 2005 10:45 schreef MandyS het volgende:
Eerdmans zal deze zomer een aangepast wetsvoorstel minimumstraffen voor moord en doodslag uit 2002 indienen; de ondergrens voor moord komt te liggen op 15 jaar, de ondergrens voor doodslag op 10 jaar. Het betreft hier een rigoureuze wijziging in de systematiek van het Nederlandse strafrecht die de ongecontroleerde vrijheid van de Nederlandse rechter bij de straftoemeting aan strakke banden zal leggen; hoewel de wijziging simpel oogt, maakt het voorstel wijziging van het Wetboek van strafrecht op tal van punten noodzakelijk. De meeste West-Europese landen kennen op dit moment minimumstraffen. Noorwegen, Denemarken, Zweden, Oostenrijk, Portugal, Spanje, Zwitserland, Italië, Frankrijk, België, Duitsland, Engeland en Wales kennen alle een systeem van minimumstraffen voor ernstige strafbare feiten en recidive. Het wetsvoorstel en de toelichting zullen vanaf de tweede week van juli op de site van Joost Eerdmans in te zien zijn.

drs. E.P.M. Schreijen
Medewerker Joost Eerdmans

Zoals Toeps al zei, doen minimumstraffen hier niet terzake, aangezien niet de strafmaat maar de kwalificatie hier te licht zou zijn.

Verder vind ik minimumstraffen een zeer slecht idee. Dat is overigens niet alleen mijn mening, maar ook die van de grote meerderheid van strafrechtgeleerden. Minimumstraffen leiden tot onrecht. De wetgever kan wel makkelijk op abstract niveau een minimumstraf per delict bepalen, maar in concrete zaken kan dat snel verkeerd uitpakken. In sommige zaken is het voor iedereen duidelijk dat een schuldige verdachte van doodslag geen 10 jaar achter de tralies hoort. In dat geval kan de rechter dus niet een passende rechtvaardige uitspraak doen.

Om maar wat voorbeelden te noemen:

Een dokter die zich in een terecht euthanasie-geval net niet netjes aan de regels heeft gehouden.

Iemand die een inbreker doodslaat, daarbij zo buitenproportioneel handelend dat er net niet aan noodweerexces wordt voldaan.

Een 80-jarige man die in verwarde toestand zijn vrouw doodt, maar nog net niet geheel ontoerekeningsvatbaar is.

Een moeder die haar agressieve, stalkende ex dooodsteekt, omdat hij had gedreigd haar kinderen van 2, 5 en 9 iets aan te doen.

Moet de 80-jarige man nu tot zijn 90e achter de tralies? Willen wij dat dokters die tot hun 30e hebben gestudeerd voor 15 jaar achter de tralies komen vanwege strijd met een 2nd-opinion regel? Moeten de kinderen van 2, 5 en 9 het tien jaar zonder hun moeder stellen?

Verder vind ik het argument van de opsomming van landen met minimumstraffen zwak. De achterliggende vraag die je niet beantwoordt, is namelijk: gaat het in die landen dan ook goed? Ik zie België in jouw lijstje staan, maar ik hoop voor de LPF dat het niet haar streven is om tot een strafrechtelijk systeem als in België te komen!

Ook in de andere landen om ons heen is het systeem sterk beperkt of wordt het steeds omzeild, zoals blijkt uit het onderzoek van de hoogleraren Van Kalmthout en Tak. Dit was in 2003 mede de aanleiding voor de regering om géén minimumstraffen in te voeren, zo blijkt uit dit bericht.

quote:

De ervaringen in Frankrijk, België en voor een deel in Duitsland, geven aan dat wanneer de hoogte van de minimumstraffen niet meer beantwoordt aan de maatschappelijke opvattingen of opvattingen binnen de rechterlijke macht over de proportionaliteit van de strafbedreiging er tal van reacties ontstaan om onder het dwingende karakter van de minimumstraffen uit te komen. De onderzoekers noemen in dit verband oneigenlijke vrijspraken om een veroordeling tot een voorgeschreven straf te vermijden.

Hieruit blijkt dus dat minimustraffen tot onrecht leiden. Het is niet voor niets zo dat het systeem in de betreffende landen omzeild wordt. Want waarom stug een regel toepassen als alle partijen vinden dat die in een bepaald geval niet zou moeten gelden? Het lijkt me daarom een slecht idee om ook in Nederland dit systeem in te voeren.

Overigens ben ik verheugd om te zien dat politici hier op fok! meelezen en kan ik het alleen maar toejuichen dat de LPF hier zelf in dit topic reageert. Zodra het wetsvoorstel op de website van de heer Eerdmans staat, zal er hier op fok! ook een topic over geopend worden. Dan kan er vast ook meer gedetailleerde kritiek gegeven worden.

quote:

Op donderdag 9 juni 2005 18:21 schreef Pool het volgende:
Overigens ben ik verheugd om te zien dat politici hier op fok! meelezen en kan ik het alleen maar toejuichen dat de LPF hier zelf in dit topic reageert.

Misschien leren ze dan nog iets.

Op hun site staat nu een poll "Wat vindt u een rechtvaardige straf voor moord?" met als opties "Meer dan twintig jaar", "15 jaar" en "Minder dan tien jaar". Termen als 'nuance' en 'context' zijn de LPF blijkbaar vreemd.

quote:

Op donderdag 9 juni 2005 18:38 schreef NewOrder het volgende:

[..]


Termen als 'nuance' en 'context' zijn de LPF blijkbaar vreemd.

Das net zo erg als linkse partijen die bij de legitimiatieplicht er de Tweede wereldoorlog bijhalen. Die vergelijking gaat ook volledig mank.

Waar is de LPF nu?

quote:

Op vrijdag 10 juni 2005 16:16 schreef Pool het volgende:
Waar is de LPF nu?

Het blijven ambtenaren he? Mag je op vrijdag neits van verwachten .

quote:

Op vrijdag 10 juni 2005 16:23 schreef du_ke het volgende:

[..]

Het blijven ambtenaren he? Mag je op vrijdag neits van verwachten .

quote:

Op vrijdag 10 juni 2005 16:23 schreef du_ke het volgende:

[..]

Het blijven ambtenaren he? Mag je op vrijdag neits van verwachten .

Inderdaad erg grappig
Was het maar waar... a democracy never sleeps. Ik niet in ieder geval, maar ik zal wel iets verkeerd doen.

Mede namens Joost wil ik nog wel even kwijt dat de discussie op FOK er mede toe heeft geleid dat hij een opinieartikel over de verwarring rond het hier eveneens veel gebezigde Trias Politica heeft geschreven (afgelopen zaterdag in de Volkskrant verschenen) en om redenen van ere wie ere toe komt wil ik jullie dat niet onthouden:

Kamer mag wel degelijk OM tot de orde roepen

Rubriek: Forum
Zaterdag, 11-06-2005
VOLKSKRANT


In discussies over te lage strafeisen door het Openbaar Ministerie wordt ten onrechte de leer van de trias politica betrokken, zegt Joost Eerdmans.

Het Openbaar Ministerie (OM) eiste deze week drie en twee jaar cel tegen de vermoedelijke daders van de moord op Savannah. Een veel te lage eis, gezien de mogelijkheden die de strafwet biedt.
Als een politicus dit zegt, staan rechtsgeleerden als Hans de Doelder (Binnenland, 9 juni), met de trias-leer in de hand, direct op hun achterste benen. Dat is ten onrechte. De minister is immers rechtstreeks verantwoordelijk voor het OM en in een democratische rechtsstaat kan geen bevoegdheid bestaan zonder controle daarop door de volksvertegenwoordiging.

Ten eerste wordt er in de discussie over het OM en de politieke controle hierop te pas en te onpas met de leer van de trias politica geschermd. Het OM zou onderdeel zijn van de rechterlijke macht en daarom strikt gescheiden moeten zijn van en niet gecontroleerd mogen worden door de wetgevende dan wel de uitvoerende macht.

Deze opvatting berust op een verkeerde lezing van de trias-leer. Deze leer onderscheidt de rechterlijke macht namelijk niet als een van de drie machten: geïdentificeerd worden de wetgevende, uitvoerende en de rechtsprekende m a ch t .

Het OM, ook wel de staande magistratuur genoemd, spreekt geen recht, maar eist recht. Bij het eisen van recht voert het OM de wetten uit zoals die door de wetgever zijn vastgesteld. Het is dus een uitvoeringsorgaan en is dan ook juist gescheiden

van de rechters als rechtsprekende macht.

In de Nederlandse Grondwet is dit verschil in positie en onafhankelijkheid tussen rechters en officieren van justitie duidelijk tot uiting gebracht in artikel 117. Deze bepaling spreekt alleen expliciet over de onafhankelijkheid van de zittende magistratuur, de rechters. Dit impliceert dat de staande magistratuur wél in een afhankelijke positie ten opzichte van de uitvoerende macht verkeert.

Ondanks de duidelijkheid die de Grondwet biedt, is pas in de tweede helft van de jaren negentig de impliciete veronderstelling uit de grondwet expliciet in een formele wet vastgelegd. Na een hevige discussie in 1996, waarin toenmalig minister van Justitie Sorgdrager zich politiek verantwoordelijk verklaarde voor al het handelen en het nalaten van het OM, werd drie jaar later de Wet op de Rechterlijke Organisatie in de geest van haar uitgangspunt aangepast. Pikant daarbij was dat Sorgdrager had opgemerkt dat zij verantwoording wilde afleggen 'niet alleen over algemeen vervolgingsbeleid, maar ook over beslissingen van het OM in individuele zaken'.

Hoewel de discussie over de politieke controle op het OM in het voordeel van de voorstanders van controle is beslecht, roepen volksvertegenwoordigers die zich kritisch uitlaten over het functioneren van het OM in individuele zaken bij rechtsgeleerden nog steeds veel weerstand op.

Maar er kan simpelweg geen bevoegdheid van de minister van Justitie voor het OM zijn, zonder dat die bevoegdheid kan worden gecontroleerd en becommentarieerd door de volksvertegenwoordiging. Geredeneerd vanuit het systeem van de checks and balances, dat een algemeen aanvaarde aanvulling op en verzachting van de strikte trias-leer biedt, is niet de controle van de Tweede Kamer op het OM gevaarlijk, maar is juist het gebrek aan controle op het OM door de wetgever in strijd met de democratische beginselen van onze r e ch t s s t a a t .

Een mooi voorbeeld van waar dat gebrek aan controle op het OM toe leidt, zijn de zogeheten strafvorderingsrichtlijnen waarin het OM heeft vastgelegd welke straf moet worden geëist bij welk delict. Deze richtlijnen zijn niet meer of minder dan een 'schaduw-wetboek' en ondergraven de positie van de wetgever.

Zo verhoogde de Tweede Kamer in 2000 de maximumstraf op verboden vuurwapenbezit van negen maanden tot vier jaar. In strijd met deze wettelijke strafverhoging, maar in lijn met de eigen strafvorderingsrichtlijn, eist het OM voor verboden vuurwapenbezit standaard nog steeds niet meer dan drie maanden cel. Het signaal dat de wetgever met de wetswijziging heeft willen uitzenden, is hier volkomen geneutraliseerd door het OM, dat de wet niet uitvoert maar, in strijd met haar bevoegdheden, aanpast.

Het is hoog tijd dat de politiek terrein terugwint en het OM corrigeert. Dat moet ook kunnen in individuele zaken. Als de burger een politicus kiest vanwege zijn belofte te zorgen voor hogere straffen, dan moet die politicus ook de middelen kunnen benutten om die belofte gestand te doen. Dat betekent dat ook in individuele zaken, zoals de zaak-Savannah, een politicus de ruimte moet krijgen en nemen het OM te kritiseren wanneer dat weigert gebruik te maken van de wettelijke ruimte die de politicus voor het OM heeft geschapen om een hoge straf te eisen.

De Tweede Kamer moet in alle vrijheid in staat zijn het OM tot de orde te roepen en dat ook gaan doen.

Joost Eerdmans

Beetje pompeus zoals uitgerekend de heer Eerdmans zich opwerpt als de moreel superieure kant van het verhaal. Natuurlijk is de minister van justitie verantwoordelijk voor het reilen en zeilen binnen het OM, en natuurlijk zal de Kamer de minister op die verantwoordelijkheid moeten kunnen aanspreken, dan nog geeft het een volksvertegenwoordiging geen pas om direct bij het horen van een haar onwelgevallige strafeis, moord en brand te schreeuwen (en dat Eerdmans daar wel een handje van heeft, dat moge zo onderhand wel pijnlijk duidelijk zijn). Heeft de heer Eerdmans werkelijk het dossier op zijn eigen merites beoordeeld?

Los daarvan, het is de Officier van Justitie die exclusief bevoegd is om tot vervolging over te gaan, desnoods op last van de raadkamer indien een beroep tegen een sepotbeslissing gegrond wordt verklaard. Daarbij past ook dat de Officier met een zekere exclusiviteit de strafeis kan formuleren. Dat de rechter zelf tot een strafmaat komt (die dus ook hoger kan liggen dan hetgeen de Officier eist) betekent eens te meer dat aan de eis zelf niet al te hoge waarde moet worden gehecht. In ieder geval niet een waarde die het zou rechtvaardigen dat Kamerleden bij het horen van een strafeis over elkaar heen struikelen om hun afschuw erover uit te spreken, omdat zij een verdachte nou eenmaal willen zien bloeden. In Eerdmans´ bezwaren lees ik ook alleen maar een zucht naar vergelding en dat is domweg primitief.

Los daarvan is het tot op de dag van vandaag zo dat de strafrechtspleging het toneel is van de rechter, het OM en de verdachte. Ook al heeft de minister de bevoegdheid in individuele gevallen aanwijzingen te geven (het OM lijkt me geen ZBO), dan nog maakt de minister met de nodige terughoudendheid gebruik van die bevoegdheid. Eenzelfde terughoudendheid zou de Kamer sieren. Trekken wij de lijn van de heer Eerdmans door, dan worden strafeisen en tenlasteleggingen niet langer geformuleerd door het OM, maar door een Kamermeerderheid en misschien wordt het ns tijd dat nu ns niet de minister of een departement, maar de Kamer wordt teruggefloten.

Zoals Eerdmans al aangeeft, zit het probleem hem vooral in de strafvorderingsrichtlijnen. Het lijkt me dat daar ook de de sleutel ligt voor bemoeienis van de minister en Tweede Kamer. Op die richtlijnen zou de politiek wat mij betreft druk moeten kunnen uitoefenen.

Dat geldt mijns inziens niet voor echte individuele strafzaken. De politiek bemoeit zich formeel slechts met de strafeis van het OM, maar feitelijk komt er zo ook al politieke druk op de rechter die zijn uitspraak nog moet doen. De wetgevende macht heeft zijn oordeel dan al uitgesproken, nog vóórdat de rechtsprekende macht dat heeft gedaan. Dat lijkt me een slechte ontwikkeling die wel degelijk in strijd is met de machtenscheiding.

Heb ik het nu bij het juiste eind als ik zeg dat de Officier van Justitie in Amerika rechtstreeks door het volk wordt gekozen? In films is de District Attorney altijd ´running for office´.

Op zich niet raar als je bedenkt dat het de samenleving is die in feite vervolgt (The people vs de verdachte), hetgeen in een vertaling naar het Nederlandse stelsel al aangeeft dat het op zich logisch is dat de Kamer iets te zeggen heeft over het optreden van het OM. Maar zoals gezegd: ietsje minder mag ook wel.

In de zaak Savanna vind ik de eis nou juist prima. Zo snel mogelijk in behandeling deze zieke mensen.

En politici moeten zich niet met de rechterlijke macht bemoeien, dat is en blijft doodeng. Zoals sizzler zegt, er zijn wetten, en die worden hier gewoon gevolgd.

quote:

Op woensdag 8 juni 2005 17:39 schreef sizzler het volgende:

[..]

Maar gaat het hier om de rechtspraak? Dat doen de rechters. Hier gaat het om de aanklagers.

Het OM valt onder de 'rechterlijke macht'.

quote:

Op donderdag 9 juni 2005 12:02 schreef Argento het volgende:
Eric O. werd er van verdacht zijn bevoegdheden misbruikt te hebben. Het OM zou geen benul hebben van soldaten in oorlogssituaties. Misschien niet, maar een soldaat in een oorlogssituatie heeft nog niet de blanco bevoegdheid om mensen neer te schieten. Het OM moet de mogelijkheid hebben om een situatie waarin de vraag ontstaat of Eric O zijn bevoegdheden wel of niet overschreden heeft aan de rechter voor te leggen. Zou het OM die mogelijkheid niet hebben, dan ontstaat de facto dus wel de situatie waarin soldaten in gevechtssituaties om het even wie zouden mogen neerschieten.

Het OM had niet hoeven te vervolgen.

quote:

Een conducteur die in de uitoefening van zijn bevoegdheden een zwartrijder zwaar mishandelt (een andere kwalificatie kan ik er niet aan geven) stelt zich wat mij betreft terecht bloot aan strafvervolging. Natuurlijk is zwartrijden verboden, natuurlijk mag de conducteur harder optreden naarmate de zwartrijder zich heftiger verzet, maar dat betekent toch hopelijk niet dat zware mishandeling moet worden getolereerd. Op een zeker moment overschrijdt je de grens van bevoegdheid naar strafbaar feit, en dan staat daar de Officier van Justitie om je te vervolgen. Lijkt me een uiterst gezonde toestand. Welke straf hij dan verdient? Dat is uiteindelijk aan de rechter.

Het OM had niet hoeven te vervolgen.

quote:

En dan de ouders van Savannah. Een zaak die volledig en totaal op zichzelf staat. In geen enkel opzicht is te vergelijken met de kaartjescontroleur en Eric O. Een zaak waarin de persoon van de verdachte, haar intellectuele vermogens of het gebrek daaraan, van wezenlijk belang voor de op te leggen straf blijken. Uiteindelijk is het laatste woord daarover aan de rechter, en die mag ook een zwaardere straf opleggen dan aanvankelijk geeist, maar wat is er tegen om die vraag ook gewoon bij de rechter te laten en accepteren wat hij (al dan niet in hoger beroep) antwoordt?

Hoewel volgens ons systeem een logische straf is geeist door het OM valt niet te ontkennen dat de straf wel erg laag uitval voor iemand die jarenlang een kind heeft mishandeld en die vervolgens overlijd. TBS met dwangverpliging, laat me niet lachen. Deze mensen zijn geen gevaar voor de samenleving, ze lopen binnen de kortste keren weer vrij rond.

quote:

En dan maakt het OM zich belachelijk. Is het niet zo dat juist iedereen die over het OM klaagt, zonder inhoudelijk (kennis van het recht, kennis van het specifieke dossier) te weten waar het over gaat, zich belachelijk maakt?

Het gaat ook niet zeer om de inhoudelijke kennis of om precieze juridische kennis...

quote:

Op vrijdag 17 juni 2005 16:48 schreef Argento het volgende:
In Eerdmans´ bezwaren lees ik ook alleen maar een zucht naar vergelding en dat is domweg primitief.

Is vergelding geen 'recht'?

quote:

Op zaterdag 18 juni 2005 13:17 schreef nikk het volgende:

[..]

Het OM valt onder de 'rechterlijke macht'.

Nee, het OM valt onder de uitvoerende macht. Maar we hebben hier geen strikte scheiding van machten, en treedt het OM soms zelf wel op als rechter om de rechterlijke macht te ontlasten. Dat zie je ook bij politieagenten, die duidelijk bij de uitvoerende macht horen, maar zelf ook voor lichte overtredingen boetes mogen uitdelen zonder tussenkomst van de rechter. Het OM heeft ook een aantal van die bevoegdheden. Maar uiteindelijk zijn dit soort beslissingen wel aanvechtbaar bij de rechter.

quote:

Op zaterdag 18 juni 2005 14:11 schreef Sidekick het volgende:

[..]

Nee, het OM valt onder de uitvoerende macht.

Nee, het OM word over het algemeen geschikt onder de rechterlijke macht. Dit om de magistratelijkheid en onafhankelijkheid van het OM te verzekeren.

quote:

Maar we hebben hier geen strikte scheiding van machten, en treedt het OM soms zelf wel op als rechter om de rechterlijke macht te ontlasten. Dat zie je ook bij politieagenten, die duidelijk bij de uitvoerende macht horen, maar zelf ook voor lichte overtredingen boetes mogen uitdelen zonder tussenkomst van de rechter. Het OM heeft ook een aantal van die bevoegdheden. Maar uiteindelijk zijn dit soort beslissingen wel aanvechtbaar bij de rechter.

Er heerst in Nederland inderdaad geen strikte scheiding van machten. Echter, het OM word wel degelijk geschikt onder de rechterlijke macht. Overigens treed het OM niet op als rechter in het geval van bijvoorbeeld boetes. Je kan altijd nog een gang naar de rechter maken.

quote:

Op zaterdag 18 juni 2005 15:16 schreef nikk het volgende:

[..]

Nee, het OM word over het algemeen geschikt onder de rechterlijke macht. Dit om de magistratelijkheid en onafhankelijkheid van het OM te verzekeren.

Het OM valt onder de verantwoordelijkheid van de minister van Justitie en mijn inziens dus onder de uitvoerende macht. Waar of door wie wordt het OM over het algemeen geschikt onder de rechterlijke macht?

quote:

Op zaterdag 18 juni 2005 15:28 schreef Sidekick het volgende:

[..]

Het OM valt onder de verantwoordelijkheid van de minister van Justitie en mijn inziens dus onder de uitvoerende macht.

Dat klopt. Maar dat maakt het OM nog geen onderdeel van de uitvoerende macht.

quote:

Waar of door wie wordt het OM over het algemeen geschikt onder de rechterlijke macht?

Door rechtsgeleerden.

edit: linkje erbij

http://nl.wikipedia.org/wiki/Openbaar_Ministerie

[ Bericht 11% gewijzigd door nikk op 18-06-2005 15:42:10 ]