(Ouders van) kinderen met autisme deel 4

quote:

Op vrijdag 13 januari 2006 10:01 schreef Troel het volgende:

[..]

Gaaf! Een mini-spreekbeurt achtig iets?

geen idee wat hij in zijn hoofd heeft. ik hoor het nog wel van de juf denk ik

quote:

Op vrijdag 13 januari 2006 10:02 schreef Mwanatabu het volgende:

[..]

Wat mooi dat hij het dan net treft met zo'n sport/trainer! Met dat soort mensen in je "team" scheelt het toch een stuk of niet?

o absoluut hij is er zo op zijn plek

quote:

Op donderdag 12 januari 2006 22:14 schreef Troel het volgende:
Ja, ik heb daar wel eens wat van gelezen. Sterker nog, bij ons op school staan meerdere boeken van haar bij de pedagogische boeken.

Een aanradertje. Ik hoop voor je dat je een oppas kan vinden!

Oppas (=Jeroen) had ik wel maar de NS werkte niet mee. Ik was zo laat thuis dat heengaan geen zin meer had helaas

wat balen lois!

quote:

Op vrijdag 13 januari 2006 21:18 schreef Lois het volgende:

[..]

Oppas (=Jeroen) had ik wel maar de NS werkte niet mee. Ik was zo laat thuis dat heengaan geen zin meer had helaas

Wat jammer!

hoe is het toch mogelijk dat iets simpels als je jas op de kapstok zo'n drama teweeg kan brengen.
luca ging vanmorgen helemaal over de rooie omdat er twee jassen omgewisseld waren.
probeer dan maar eens uit te leggen dat het niet uitmaakt waar de jassen hangen.
huilen, schreeuwen, woede en vooral de klas niet inwillen
uiteindelijk heb ik de jassen gehangen zoals luca het zei en wat gebeurt?
ik krijg een kus, de bui is meteen over, gezicht wassen hoeft niet en meneer wandelt zo de klas binnen.

ik ben een boon als ik het begrijp

quote:

Op maandag 16 januari 2006 09:07 schreef lady-wrb het volgende:
hoe is het toch mogelijk dat iets simpels als je jas op de kapstok zo'n drama teweeg kan brengen.
luca ging vanmorgen helemaal over de rooie omdat er twee jassen omgewisseld waren.
probeer dan maar eens uit te leggen dat het niet uitmaakt waar de jassen hangen.
huilen, schreeuwen, woede en vooral de klas niet inwillen
uiteindelijk heb ik de jassen gehangen zoals luca het zei en wat gebeurt?
ik krijg een kus, de bui is meteen over, gezicht wassen hoeft niet en meneer wandelt zo de klas binnen.

ik ben een boon als ik het begrijp

Begrijpen hoeft ook niet, als je de praktijk maar even "fikst" voor meneer
Hier ook zo eentje: heeft hij in zijn kop dat hij Bob de Bouwer wil kijken, dan hoef ik niet aan te komen met Sesamstraat of Kabouter Plop. Krijsen, schoppen, dreinen. Tot Bob op het scherm komt en voilà : een engeltje!

quote:

Op maandag 16 januari 2006 09:07 schreef lady-wrb het volgende:
hoe is het toch mogelijk dat iets simpels als je jas op de kapstok zo'n drama teweeg kan brengen.
luca ging vanmorgen helemaal over de rooie omdat er twee jassen omgewisseld waren.
probeer dan maar eens uit te leggen dat het niet uitmaakt waar de jassen hangen.
huilen, schreeuwen, woede en vooral de klas niet inwillen
uiteindelijk heb ik de jassen gehangen zoals luca het zei en wat gebeurt?
ik krijg een kus, de bui is meteen over, gezicht wassen hoeft niet en meneer wandelt zo de klas binnen.

ik ben een boon als ik het begrijp

*herkenning*

Ik word dus nog elke keer weer boos als bepaalde kledingsstukken in de verkeerde wasmand terecht komen

Op het risico af dat ik te eigenwijsneuzerig overkom, wil ik toch ook even het volgende zeggen....

Ik heb (te) lang zo'n beetje alles om mijn oudste (bijna 8 jr, Asperger) heen rechtgestreken, met de beste bedoelingen uiteraard. Ik meende hierdoor meer rust & overzicht te bieden naar hem toe.
Inmiddels weet ik dat hij er niet bij gebaat is als "alles & iedereen" aangepast wordt aan zijn wensen....het maakt hem uiteindelijk té rigide, te star....

En ik weet, het valt heus niet mee om een kind met ASS flexibeler te maken, dat is soms een heftige strijd....vraagt flinke investering van beide kanten.... Maar ik denk wel dat hij er uiteindelijk bij gebaat is. Op sommige vlakken werpt het nu zelfs al zijn vruchten af!

sjonge eska, ik wist helemaal niet dat je oudste zoon ook al een aan autisme verwante stoornis (of vind je dat een te sterke term?) had. pfoeh. hoe gaat het nu met max? ben ik heel erg benieuwd naar.

quote:

Op maandag 16 januari 2006 22:48 schreef bixister het volgende:
sjonge eska, ik wist helemaal niet dat je oudste zoon ook al een aan autisme verwante stoornis (of vind je dat een te sterke term?) had. pfoeh. hoe gaat het nu met max? ben ik heel erg benieuwd naar.

Dank je, bixister....

Korte versie ( ) :

Naarmate het onderzoekstraject van Max vorderde zagen wij (en onze omgeving) meer en meer overeenkomsten met de oudste. Hij liet al een poosje "moeilijk" gedrag zien, maar aanvankelijk deden wij dat af als reactie op de omstandigheden. Toen het uit de klauwen dreigde te lopen hebben we hem toch maar aangemeld bij de GGZ, domweg omdat we geen raad meer wisten met hem.
Hij en Max zijn dus los van elkaar (door verschillende instanties) onderzocht & getest, en bleken dus idd beiden een autistische stoornis te hebben....

Inmiddels (na véél kastjes, muren, aanmelden, wachten, etc.) staat er eindelijk e.e.a. op de rails....eindelijk wat meer rust....
Max gaat, sinds september, doordeweeks naar een orthopedagogisch dagcentrum (odc). Hij heeft sinds die tijd al flinke vorderingen gemaakt! Zo zegt hij sinds kort woordjes na (enorme mijlpaal! ). En op het odc eet hij zelfs al fruit & pap! Binnenkort komt er ook begeleiding thuis, om hem deze vaardigheden hier ook aan te leren.

Voor de oudste is er ook begeleiding. Het ziet er naar uit dat hij op deze manier voorlopig gewoon onderwijs kan blijven volgen. Een hele opluchtig....

wat goed dat max al zoveel beter eet! en woordjes zegt! en fijn dat er nu meer duidelijkheid is over wat er aan de hand is, ook met je oudste. dat biedt in ieder geval 'handvaten' (al vind ik dat altijd zo'n beetje foute hulpverleningsterm maar ik weet zo gauw niks anders) om ermee om te gaan. sterkte ermee, het lijkt me voor jullie wel erg veel en zwaar. hopelijk kom je weer enigszins aan jezelf toe nu hij naar dat odc gaat?

ik ga lang niet altijd mee in als luca weer eens van dat gedrag vertoont.
maar nu even wel, want ik hij moest de klas in.
normaal gesproken probeer ik hem af te leiden, wat soms wel en soms niet lukt.

maar t is een heel gedoe zo.

Hey allemaal,

Mijn broer is autist (kernautisme), mag ik dan ook meepraten? Ik heb namelijk een vraag, en misschien hebben jullie als experts een antwoord voor me

Het zit zo: de meeste mensen weten wel dat autisme vaker voorkomt bij mannen dan bij vrouwen. Ik zie dan ook heel duidelijk hoe deze aandoening doorgegeven is door de mannelijke lijn van mijn vaders familie (de meeste mannen hebben een lichte stoornis, mijn broer heeft de uiterste versie, autisme). Zo zie ik grote overeenkomsten tussen mijn autistische broer, mijn 2e broer en mijn vader. Herkennen jullie dit?

en dan de uiteindelijke vraag: is het mogelijk dat als ik een kindje zou krijgen en het een jongetje is, ik het door kan geven? zowel de lichtere als de zwaardere vormen (hoewel ik denk dat de gradatie niet uitmaakt) ?

alvast bedankt

Ja, ik herken dat.

Bij mij in de familie is het ook overduidelijk aanwezig, maar niet alleen bij de mannen.

Er is heel lang gezegd dat zulke stoornissen niet erfelijk zijn, maar daar zijn ze op teruggekomen. Er is een kans dat jij het doorgeeft aan je kinderen, jongen of meisje maakt niet uit. Percentages weet ik helaas niet.

ik vermoed eigenlijk dat of ik een jongen zou krijgen of een meisje wel uitmaakt, omdat het in mijn familie echt beperkt is tot de mannen. ik heb er dan zelf ook niks van meegekregen.. maar er is nog zo weinig onderzoek gedaan hiernaar! ik baal er echt van, want ik lijk nergens een antwoord te kunnen krijgen.. niet dat ik nu al toe ben aan kinderen, maar toch vraag me af of ik het bij me kan dragen zonder het te hebben, en het dus door kan geven.

Ik denk dat als je met die vraag naar een orthopedagoog gaat dat die je vraag wel kunnen beantwoorden.

quote:

Op dinsdag 17 januari 2006 13:35 schreef Anneque het volgende:
Hey allemaal,

Mijn broer is autist (kernautisme), mag ik dan ook meepraten? Ik heb namelijk een vraag, en misschien hebben jullie als experts een antwoord voor me

Het zit zo: de meeste mensen weten wel dat autisme vaker voorkomt bij mannen dan bij vrouwen. Ik zie dan ook heel duidelijk hoe deze aandoening doorgegeven is door de mannelijke lijn van mijn vaders familie (de meeste mannen hebben een lichte stoornis, mijn broer heeft de uiterste versie, autisme). Zo zie ik grote overeenkomsten tussen mijn autistische broer, mijn 2e broer en mijn vader. Herkennen jullie dit?

en dan de uiteindelijke vraag: is het mogelijk dat als ik een kindje zou krijgen en het een jongetje is, ik het door kan geven? zowel de lichtere als de zwaardere vormen (hoewel ik denk dat de gradatie niet uitmaakt) ?

alvast bedankt

Ze gaan idd uit van meerdere erfelijke componenten. Dat wil dus zeggen dat er niet één factor zomaar als schuldige aan te wijzen is.
Ik heb zelf ook autisme in de familie, en nu dus een zoontje met een autistische stoornis. Hij is net getest op chromosomale afwijkingen en stofwisselingsziekten, maar daar kwam niks uit. Dat wil dus zeggen dat de component bij hem nog niet aan te wijzen is.

Jongen of meisje maakt volgens mij wel uit, omdat het meisje dan ongemerkt een draagster kan zijn, terwijl het jongetje een stoornis kan krijgen. Opnieuw: als als als...
Het is iig een statistisch feit dat autisme onder jongetjes 10x zo vaak voorkomt.

Qua kansberekening zou ik me laten informeren door een specialist, daar waag ik me verder niet aan.

Hallo Anneque,

Wij zitten hier met dezelfde soort vraag. De jongere broer van mijn vriend heeft autisme. Zijn oudere broer en hijzelf echter niet. Waarschijnlijk is dit ook via de lijn van de vader doorgegeven. Als mijn vriend dan zelf geen 'drager' is, hebben we dan wel meer kans op een kindje met autisme?
Niet dat het een reden zou zijn om geen kinderen te willen, maar het is toch wel fijn als je je er een beetje op voor kunt bereiden/kunt inlezen e.d.

Onlangs hebben wij de Nederlandse Vereniging voor Autisme gebelt met deze vraag en eigenlijk weet niemand echt het antwoord.. Volgens de VVA is er echter geen schrikbarend hogere kans dan anders... Maar je kunt het wel weer doorgeven ook als je alleen maar drager bent en er zelf geen last van hebt...

ja ik weet het..gaat om 3 tot 5 genetische afwijkingen toch? nouja, als de tijd komt zal ik me dan maar eens moeten laten voorlichten. hopelijk is er dan meer kennis over het onderwerp! Eerlijk gezegd wil ik een gewoon gezond kindje.. en ja, ik weet dat iedereen dat wel wil, en dat je niets te kiezen hebt, en dat je natuurlijk evenveel van een ziek kindje als van een gezond kindje zult houden..
maar ik ben al een deel van mijn leven kwijtgeraakt aan de stoornissen van mijn familieleden.. ik wil het niet meer. Er blijft altijd nog een keuze over, hoe verdrietig ook.

hey stiemie.. dilemma he!
echt, ik ben er nog lang niet aan toe, maar ik vind het nu al een eng idee om zo'n gok te nemen.. als die informatie er nu zou zijn, en ik zou weten of ik in de toekomst een gezond kindje zou kunnen krijgen, dan zou ik ook weten of ik uberhaupt mag dromen van een kindje.. nu durf ik het nog niet.

Wij dromen nu al erg van een kindje en we hebben besloten ons hier niet door te laten tegenhouden. Natuurlijk heeft mijn vriend er vroeger ook genoeg mee te doen gehad met zijn broer, maar we hopen gewoon maar dat alles goed gaat. Bovendien is er tegenwoordig al zoveel meer over bekend (behalve dan hoe het zit met de erfelijkheid ) dat er veel meer mogelijk is dan toen zijn broer nog klein was.

@ stiemie: overigens denk ik dat de kans voor jullie wel degelijk bestaat, omdat het in de mannelijke lijn loopt, en je een kindje wilt met een man uit die lijn. Voor mij is helemaal niet bekend of het uberhaupt mogelijk is dat ik drager kan zijn, voor jouw vriend is het vrij zeker dat hij drager kan zijn.
ik bedoel het niet lullig hoor, echt niet. maar het is wel wat ik denk.

ik vind jullie wel erg dapper ik hoop dat voor jullie alles goed komt!

Ach, ik snap jullie kwestie ook erg goed, ik heb dat een tijdje geleden ook wel aangegeven.
Probleem is dat en bij mij en bij mijn vriend de stoornis wel degelijk aanwezig is, maar zelfs dan kun je geen mensen vinden die percentages kunnen noemen.

Ik hoop trouwens dat we nog wel genoeg ontopic blijven omdat anneque/ik (nog) geen kinderen hebben? De kans is inderdaad groter omdat mijn vriend een grotere kans heeft om het door te geven. Maar zelf heb ik een oor-afwijking en zo heeft iedereen wel iets denk ik. Waarschijnlijk maak ik binnenkort nog wel een afspraakje bij de huisarts en dan zal ik de uitkomst hier zeker laten weten.

oh en dat er nu veel meer mogelijk is klopt met mijn broer gaat het nu heel goed! Hij is bijna 25, heeft een opleiding afgerond, is voor 30% goedgekeurd, werkt fulltime in een zeefdrukkerij, woont begeleidt op zichzelf, gaat wekelijks naar keyboardles en fitness en komt bij mijn ouders thuis en krijgt bezoek, gaat overal zelf heen met de bus, en is een vet lieve jongen met humor! ook gaat hij soms met een groep op vakantie, en heb ik nu goed contact met hem echt, ik had nooit gedacht dat hij zo ver zou komen!

Jeetje Eska! Ik zie je reacties nu pas.
Bij de oudste dus ook. Dat zal best even nog veel pittiger geweest zijn bij jullie thuis.
Wel fijn om te horen dat er nu goeie begeleiding is voor Max en dat ook de oudste begeleiding heeft/krijgt.

quote:

Op dinsdag 17 januari 2006 14:06 schreef Stiemie het volgende:
Ik hoop trouwens dat we nog wel genoeg ontopic blijven omdat anneque/ik (nog) geen kinderen hebben? De kans is inderdaad groter omdat mijn vriend een grotere kans heeft om het door te geven. Maar zelf heb ik een oor-afwijking en zo heeft iedereen wel iets denk ik. Waarschijnlijk maak ik binnenkort nog wel een afspraakje bij de huisarts en dan zal ik de uitkomst hier zeker laten weten.

Nou, de kwestie zit hem bij jullie nou juist of je om deze redenen wel aan kinderen wilt/kan (allemaal foute woorden) beginnen. Lijkt mij dus best ontopic hoor!

"@Troel: Volgens de VVA zijn er ook instanties die juist weer denken dat het niks met erfelijkheid te maken heeft maar met andere zaken zoals een moeilijke bevalling met eventueel zuurstofgebrek. En anderen denken juist weer dat vaccinaties een grote rol spelen.

Nu is het bij ons wel zo dat de bevalling van zijn autistische broer veel zwaarder was dan de andere bevallingen. De rest van het gezin (eigenlijk alleen de vader) en de overige familie (ooms) hebben echt alleen wat lichte trekjes. Alleen bij zijn broer is het veel erger. Die woont ook niet meer zelfstandig en heeft aangepast werk.

@ stiemie: ik dacht dat wetenschappelijk was bewezen dat het ging om een aangeboren stoornis en een andere hersenontwikkeling dan normale kinderen? NVA zegt van wel.

@ Troel.. ja.. moeilijk.

= .. denk ik.

wat bedoel je met lichte trekjes stiemie?

Anneque ik dacht dat het niet echt officieel bewezen was omdat er veel meer zaken kunnen zijn die een rol spelen en ook bij de mate waarin het autisme zich openbaart.

Vervelend dat niemand je echt een antwoord kan geven op deze vraag. Nu weet je eigenlijk nog niet precies waar je aan toe bent...

quote:

Op dinsdag 17 januari 2006 14:09 schreef Stiemie het volgende:
"@Troel: Volgens de VVA zijn er ook instanties die juist weer denken dat het niks met erfelijkheid te maken heeft maar met andere zaken zoals een moeilijke bevalling met eventueel zuurstofgebrek. En anderen denken juist weer dat vaccinaties een grote rol spelen.

Nu is het bij ons wel zo dat de bevalling van zijn autistische broer veel zwaarder was dan de andere bevallingen. De rest van het gezin (eigenlijk alleen de vader) en de overige familie (ooms) hebben echt alleen wat lichte trekjes. Alleen bij zijn broer is het veel erger. Die woont ook niet meer zelfstandig en heeft aangepast werk.

Owja, dat verhaal met die vaccinaties en het zuurstofgebrek

Ik vind dat altijd wel mooie verhalen. Vooral het zuurstofgebrek. Je kunt tegenwoordig kinderen nog niet in de baarmoeder testen op autistische stoornissen, dus hoe kun je weten dat een kind voor zuurstofgebrek bij de bevalling geen autistische stoornis had?
Het kan misschien erdoor versterkt worden, maar dat is heel wat anders.

Bij mij zit het aan beide kanten in de familie, waarbij het aan de ene kant echt bij iedere persoon aanwezig is. En aan de andere kant van de familie zit het dus ook, en dat is een familie waar vaccinaties en dergelijke niet gedaan werden. Ik kan me niet voorstellen dat die allemaal zuurstofgebrek hebben gehad bij de geboorte


_{dit kan harder overkomen dan het bedoeld is}

Met lichte trekjes bedoel ik bv:
* liefst omgevingen met veel mensen ontwijken
* Moeilijk sociaal contact hebben
* Niet graag dingen ineens anders gaan doen dan wat je gewend bent

De dingen waar zijn broer onder andere 'last' van heeft zijn ook deze dingen maar dan sterk uitvergroot. Zijn vader kan best geirriteerd reageren als iets anders gaat, maar is niet meteen zo heel kwaad/paniekerig zoals zijn broer. Die kan dan echt helemaal flippen zeg maar. Zoals wat jij schrijft over de jas van je zoon, dat kan zijn broer ook helemaal van slag maken.

Het komt niet hard over hoor Troel. Liever duidelijk dan eromheen draaien toch?

Ja, dat de hele kant van de fam zuurstofgebrek zou hebben lijkt mij ook erg stug... Dokters geven dat echter nog wel eens als verklaring bij mijn zwager omdat hij de enige is die er in zo erge mate last van heeft dat hij niet zelfstandig kan wonen/werken en bv nog nooit een echte relatie heeft gehad.

dat zuurstofgebrek gedoe geloof ik ook niet eigenlijk hoor, het zal best zo zijn dat als een baby zuurstofgebrek heeft bij de geboorte het kindje hierdoor gehandicapt kan raken, maar dat autisme er door wordt veroorzaakt geloof ik niet. Had mijn broer overigens ook niet.

hebben er nog meer mensen hier getwijfeld over of ze kinderen zouden nemen ivm handicaps? wat heb je gedaan en wat is het geworden? twijfel je nog steeds? ik hoor het graag!

misschien moet ik eens een arts vragen om een onderzoek.

quote:

Op dinsdag 17 januari 2006 14:38 schreef Anneque het volgende:
hebben er nog meer mensen hier getwijfeld over of ze kinderen zouden nemen ivm handicaps? wat heb je gedaan en wat is het geworden? twijfel je nog steeds? ik hoor het graag!

misschien moet ik eens een arts vragen om een onderzoek.

ja, ik dus.
Ik heb nog geen beslissing genomen. Nou gaat het bij mij niet om autisme, maar om PDD-NOS, wat toch best wel een verschil is.
Aan de ene kant wil ik mijn kinderen niet aandoen wat ik moet doormaken, maar aan de andere kant kan je al vroeg onderzoeken en vanaf kleins af aan rekening ermee houden en maatregelen nemen, dus is de situatie best anders.

mijn tweede broer vertoont ook PDD kenmerken..
Ik heb hetzelfde als jij, ik weet gewoon niet of ik een kindje op de wereld wil zetten die het zo moeilijk met zichzelf kan hebben, en ik weet ook niet of ik het zelf wel aan zou kunnen als ik een gehandicapt kindje zou krijgen.. misschien weegt dat tweede nog wel zwaarder. Ik heb echt grote problemen gehad met mijn gehandicapte familie.

Troeta, dat heeft mijn zwager ook (PDD-NOS). Het is bij hem pas 3 jaar geleden vastgesteld toen hij 30 was. Maar dat valt toch ook onder binnen het spectrum van autistische stoornissen?

als ik me niet vergis wel ja.

quote:

Op dinsdag 17 januari 2006 14:50 schreef Stiemie het volgende:
Troeta, dat heeft mijn zwager ook (PDD-NOS). Het is bij hem pas 3 jaar geleden vastgesteld toen hij 30 was. Maar dat valt toch ook onder binnen het spectrum van autistische stoornissen?

ja, het valt er wel onder, maar je merkt toch wel verschillen.
Ik heb zelf het gevoel dat een echte autist veel meer last heeft dan een PDD-nosser, maar dat kan natuurlijk wel totaal anders liggen. Maar als ik soms verhalen lees, dan valt mijn stoornis nog wel een beetje mee.

een echte autist heeft idd meer last. Mijn PDD broer was altijd heel anders. maar ik heb hem al jaren niet gezien dus hoe het nu is kan ik weinig over zeggen. Dat het hem niet goed gaat weet ik wel.

Ja, volgens mij heeft een autist ook meer last. Autisme is toch meer dat je echt af en toe in een eigen wereld kunt leven/afwezig kunt zijn en PDD-NOS toch meer dat je moeite hebt met gevoelens/sociale contacten? Nu ik dit zo schrijf klinkt het misschien wel een beetje lomp, maar zo bedoel ik het echt niet.

quote:

Op dinsdag 17 januari 2006 14:57 schreef Stiemie het volgende:
Ja, volgens mij heeft een autist ook meer last. Autisme is toch meer dat je echt af en toe in een eigen wereld kunt leven/afwezig kunt zijn en PDD-NOS toch meer dat je moeite hebt met gevoelens/sociale contacten? Nu ik dit zo schrijf klinkt het misschien wel een beetje lomp, maar zo bedoel ik het echt niet.

Kijk, en daarom schreef ik dat er net ook onder, omdat het wel een beetje lomp overkwam
En omdat ik weet hoe ik er zelf op zou kunnen reageren

Maar het is wel zo denk ik. Tenminste, in mijn geval.

hmm nou, mijn autistische broer (Hans) kan ook geen sociaal gelijkwaardige contacten onderhouden, simpelweg omdat hij de behoeftes van een ander niet kan anticiperen. Daarnaast heeft hij een heel beperkt repertoire, (TL-buizen, wasmachines, gloeilampen, samson en gert, dat soort dingen.) dus als er in een gesprek een bepaald woord valt, weet ik al wat hij gaat zeggen. en wat hij daarna gaat zeggen. en wat hij daarna gaat zeggen. en dat net zolang totdat de circel rond is, en dan begint het weer van voor af aan als er nog zo'n triggerwoord valt. Hij is gewoon erg beperkt, ook in interesses. Voorspelbaar, dat maakt hem wel weer makkelijk.

Mn PDD broer heeft altijd een beetje aan de rand van de maatschappij gehangen, kon niet goed vriendjes maken, werd gepest.. was eigenlijk een heel bang en beinvloedbaar jongetje die een boel deed om in de smaak te vallen. Overdreef verhalen. Nu gaat het denk ik niet goed met hem, en (vooral voor Troel) ik realiseer me heel goed dat niet alle mensen met PDD kenmerken zo terecht komen. Mijn broer echter was altijd .. zwak van karakter. niet eerlijk, altijd de makkelijkste weg overal uit. Driftig, dreinend, aandachtvragen en anderen niksgunnend, manipulatief ook. Agressief. Omdat hij niet geaccepteerd werd zocht hij andere vrienden uit, kwam in aanraking met drugs en de politie, en daarna is hij vertrokken om bij mijn vader te gaan wonen. daarna heb ik hem niet meer gezien. naar wat ik heb gehoord heeft ook mijn vader hem na een jaar de deur uit gezet en is hij nu misschien wel dakloos? verslaafd? geen idee.

quote:

Op dinsdag 17 januari 2006 15:05 schreef Anneque het volgende:
Mn PDD broer heeft altijd een beetje aan de rand van de maatschappij gehangen, kon niet goed vriendjes maken, werd gepest.. was eigenlijk een heel bang en beinvloedbaar meisje die een boel deed om in de smaak te vallen. Overdreef verhalen. niet eerlijk, altijd de makkelijkste weg overal uit. Driftig, dreinend, aandachtvragen

dit gedeelte herken ik, het andere niet. Ik heb juist dat ik dus heel erg sterk ben qua karakter omdat ik het gevoel heb overal tegenop te moeten boksen om te laten zien dat ik een mens ben.
Dat niet eerlijk zijn, tja, dat heb ik ook, vaak weet ik niet wat de reactie is die ik moet geven, en geef ik maar de reactie van de mensen om mij heen. Een kennis van mij vertelde pas dat ze dat zelfs aan foto's van mij kon zien.

Ik herken mijn zwager ook goed in dat eerste deel van de omschrijving van PDD-NOS... Maar is het dan zo dat je ook echt alleen het PDD-NOS kan doorgeven als je drager bent of ook een andere vorm van autisme? Misschien een hele domme vraag hoor...

Ik ga morgen maar eens de huisarts bellen voor een afspraak om te kijken of zij misschien meer info voor me heeft

quote:

Op dinsdag 17 januari 2006 15:14 schreef Stiemie het volgende:
Ik herken mijn zwager ook goed in dat eerste deel van de omschrijving van PDD-NOS... Maar is het dan zo dat je ook echt alleen het PDD-NOS kan doorgeven als je drager bent of ook een andere vorm van autisme? Misschien een hele domme vraag hoor...

Ik ga morgen maar eens de huisarts bellen voor een afspraak om te kijken of zij misschien meer info voor me heeft

Ik heb geen flauw idee of de verschillende gradaties en verschillende stoornissen ook doorgegeven kunnen worden. Ik hoop eigenlijk van niet.

nou, zeker weet ik het natuurlijk niet, maar ik weet wel dat mijn vader geen klassiek autist is, wel PDD kenmerken draagt, en een autist op de wereld heeft gezet.. sorry.

quote:

Op dinsdag 17 januari 2006 15:42 schreef Anneque het volgende:
nou, zeker weet ik het natuurlijk niet, maar ik weet wel dat mijn vader geen klassiek autist is, wel PDD kenmerken draagt, en een autist op de wereld heeft gezet.. sorry.

Maar zit er in jouw vaders familie verder Autisme?

Want bij mijn familie is het dus wel duidelijk allemaal PDD, en komen er dus verder geen klassiek autisten voor.

verder geen klassiek autisme, niet dat ik weet in ieder geval. maar voor mijn gevoel is het autisme wat mijn broer heeft de uiterste vorm van de (PDD?) stoornis die de rest van de familie heeft.. snap je? t zijn niet twee verschillende dingen in mijn ogen.

wat ik dus zeg is eigenlijk, dat ik denk dat het niet onmogelijk is voor jou om een autistisch kind te krijgen. nogmaals, ik wens het je echt niet toe ofzo, maar ik denk wel dat je enigzins verhoogde kans hebt (maar natuurlijk blijft die klein, kans 0,000000001 * 10 is nog steeds niks natuurlijk (voorbeeld he)). natuurlijk is hier nooit onderzoek naar gedaan en dus valt er niks met zekerheid te zeggen.

quote:

Op dinsdag 17 januari 2006 15:10 schreef Troel het volgende:

[..]

dit gedeelte herken ik, het andere niet. Ik heb juist dat ik dus heel erg sterk ben qua karakter omdat ik het gevoel heb overal tegenop te moeten boksen om te laten zien dat ik een mens ben.
Dat niet eerlijk zijn, tja, dat heb ik ook, vaak weet ik niet wat de reactie is die ik moet geven, en geef ik maar de reactie van de mensen om mij heen. Een kennis van mij vertelde pas dat ze dat zelfs aan foto's van mij kon zien.

dat ik-tegen-de-wereld gevoel wat je beschrijft herken ik ook in mijn PDD broer, dat had hij ook. Gevolg alleen dat hij zich in de steek gelaten voelde door zijn omgeving en zich afsloot.

In mijn hele familie komt geen (klassiek) autisme voor, wel een geval van Rett maar volgens de chromosomenexpert die we meermaals geraadpleegd hebben heeft dat geen enkele invloed gehad. Ik ben wel onwijs bang geweest voor Rett bij Eva maar gezien het feit dat ze (zij het heel erg langzaam) blijft vooruitgaan is dat niet meer aan de orde. (Het chromosomen-onderzoek heeft daar ook bij geholpen uiteraard, de uitslag was negatief).
In Jeroens familie komt voor zover wij weten ook geen autisme voor, tot deze generatie. Jeroens neef heeft een dochtertje met een autistische stoornis, en wij hebben Eva.
Stom toevallig dat het 2 keer in een familie, en ook nog bij meisjes, voorkomt aldus de geneticus.

Ik heb niet alles reacties over erfelijkheid en autisme gelezen, dus als ik iets zeg wat er gezegd is,
... sorry

Zover ik weet kan een stoornis in het autisch spectrum "spontaan" ontstaan, maar erfelijkheid speelt ook een belangrijke rol. Wat ik weet, uit mijn hoofd (en mijn boek heb ik uitgeleend) is er 70% meer kans op een stoornis in het autistisch spectrum als dit al in de familie voorkomt. En mannen hebben meer "kans" op een autische stoornis dan vrouwen.

uiteraard is de ene stoornis de andere niet en heeft de één er meer ´last´van dan de ander..

Ik ga nog even op zoek naar de info hierover

quote:

sorry hoor maar de laatste posts van Anneque en Troel schieten bij mij even in het verkeerde keelgat. "Normale kinderen" en "mijn gehandicapte familie" en " slecht karakter"

Laat ik mij even kort voorstellen ik ben al 26 partner van iemand met PDD-NOS en heb een 17 jarige zoon met PDD-NOS en angststoornis. Ik heb geen gehandicapte familie maar een gewoon gezin. Ik heb ook nog een dochter en die behandel ik niet anders. Ik heb geen normaal en een gehandicapt kind. Een slecht karakter is niet gebonden aan het hebben van een stoornis in het autisme spectrum.

quote:

nou, zeker weet ik het natuurlijk niet, maar ik weet wel dat mijn vader geen klassiek autist is, wel PDD kenmerken draagt, en een autist op de wereld heeft gezet.. sorry.

Moet je voor een "autist"op de wereld zetten geen twee mensen hebben. En misschien zou je in je woord gebruik ook wel wat genuanceerder willen zijn. Autisten zijn ook medeburgers.

@ Mutter:

Ik kan me voorstellen dat mn bewoordingen je in het verkeerde keelgat zijn geschoten, sorry. Ik vind het fijn voor je dat jouw gezin zo normaal en leuk kan funtioneren, en ik probeer het niet goed te praten want dat vind ik niet nodig, maar ik hoop dat je je realiseert dat het ook anders kan. Dat het niet overal zo goed en leuk gaat.

Daarnaast, voor mij zijn autisten ook mensen hoor, ik hou zielsveel van mn broer, ik vind het dan ook vrij kort door de bocht dat ik niet mag zeggen dat iemand 'een autist op de wereld zet', want als ik had verteld dat ik vorige week zelf een kindje op de wereld had gezet zou iedereen me hier feliciteren. Juist het feit dat ik ze zie als gewone mensen maakt dat ik niet onnodig moeilijk doe over bewoordingen, ik vind het gewoon geen overgevoelig onderwerp meer.

Ik geloof ook dat ik heel duidelijk aan heb gegeven dat ik me realiseerde dat PDD en het zwakke karakter van mijn broer niet gebonden waren? geen reden om daar moeilijk over te doen, sommige mensen hebben nou eenmaal een zwak karakter, en als ze dan ook een stoornis hebben kunnen ze best in de problemen komen.

die opmerking over 'mijn gehandicapte familie' ga ik niet eens uitleggen, in de context lijkt het me heel makkelijk op te maken dat dat puur en alleen ging om de verhouding mensen met en zonder stoornis.

quote:

Op dinsdag 17 januari 2006 21:59 schreef Mutter het volgende:

[..]

sorry hoor maar de laatste posts van Anneque en Troel schieten bij mij even in het verkeerde keelgat. "Normale kinderen" en "mijn gehandicapte familie" en " slecht karakter"

Laat ik mij even kort voorstellen ik ben al 26 partner van iemand met PDD-NOS en heb een 17 jarige zoon met PDD-NOS en angststoornis. Ik heb geen gehandicapte familie maar een gewoon gezin. Ik heb ook nog een dochter en die behandel ik niet anders. Ik heb geen normaal en een gehandicapt kind. Een slecht karakter is niet gebonden aan het hebben van een stoornis in het autisme spectrum.
[..]


Moet je voor een "autist"op de wereld zetten geen twee mensen hebben. En misschien zou je in je woord gebruik ook wel wat genuanceerder willen zijn. Autisten zijn ook medeburgers.

Hear, hear!
Mag ik er verder even op wijzen dat "DE" autist niet bestaat en "een"autist ook al niet.
En er maar bitter weinig mensen met voldoende vakkennis rondlopen om er ook maar iets van te begrijpen.

quote:

Op dinsdag 17 januari 2006 14:54 schreef Anneque het volgende:
een echte autist heeft idd meer last. Mijn PDD broer was altijd heel anders. maar ik heb hem al jaren niet gezien dus hoe het nu is kan ik weinig over zeggen. Dat het hem niet goed gaat weet ik wel.

Wat is een "echte"autist en wat is een "onechte"dan?

Fyi! Er bestaat niet zoiets als een "echte"autist!

Dem, laat ik me toch overhalen hier te reageren, maar ik kan hier zo pissed om worden.

Mag in godsherejezus naam het woord "autist:" verdwijnen?
Niet iedere "autist"is een Dustin Hoffmann in Rainman

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 12:31 schreef yvonne het volgende:

[..]

Wat is een "echte"autist en wat is een "onechte"dan?

Fyi! Er bestaat niet zoiets als een "echte"autist!

Dem, laat ik me toch overhalen hier te reageren, maar ik kan hier zo pissed om worden.

Ik denk dat Anneque het verschil tussen een "klassiek" autist en "de rest" ietswat ongelukkig uitdrukte.
ik kan me in ieder geval niet voorstellen dat er hier mensen met kwade opzet andere mensen zitten te kwetsen met hun woordgebruik

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 12:33 schreef Mwanatabu het volgende:

[..]

Ik denk dat Anneque het verschil tussen een "klassiek" autist en "de rest" ietswat ongelukkig uitdrukte.
ik kan me in ieder geval niet voorstellen dat er hier mensen met kwade opzet andere mensen zitten te kwetsen met hun woordgebruik

Er bestaat geen klassiek autist
Dat is een ingesleten fabel

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 12:34 schreef yvonne het volgende:

[..]

Er bestaat geen klassiek autist
Dat is een ingesleten fabel

quote:

Autistische stoornissen vallen onder de psychiatrische stoornissen en worden geclassificeerd volgens de criteria van de DSM-IV-TR, een systeem dat wereldwijd gebruikt wordt. Binnen deze criteria worden vijf subgroepen van autisme onderscheiden:


(klassiek) autisme
stoornis van Asperger
PDD-NOS
RETT-syndroom
Desintegratiestoornis van de kinderleeftijd

Van de site van de NVA:
http://www.autisme-nva.nl/autismealgemeen.html?mnu=tmain100:sovaut100&s=1&l=nl&t=1137588199

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 12:34 schreef yvonne het volgende:

[..]

Er bestaat geen klassiek autist
Dat is een ingesleten fabel

Ik denk dat jij bedoelt "er is niet zo iets als dé autist", want dan moet ik je zonder meer gelijk geven: er bestaan zoveel vormen van autisme als er autisten zijn.
Mijn jochie zweeft op dit moment wat tussen PDD-NOS en klassiek autisme in (meer opgeschoven naar klassiek in de afgelopen 1,5 jaar).
Het zijn ook maar termen, dat weet ik...het jongetje onder het etiketje is belangrijker

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 12:34 schreef yvonne het volgende:

[..]

Er bestaat geen klassiek autist
Dat is een ingesleten fabel

ze noemen het niet voor niets een stoornis in het autistisch spectrum. Een "klassieke" autist is iemand die voldoet aan de criteria zoals deze genoemd staan in de DSM-IV. Dat wil niet zeggen dat alle kenmerken bij iedereen hetzelfde zijn.

En inderdaad de autisten zoals Dustin Hoffman in Rainman zijn erg zeldzaam.

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 12:39 schreef Mwanatabu het volgende:

[..]


[..]



Van de site van de NVA:
http://www.autisme-nva.nl/autismealgemeen.html?mnu=tmain100:sovaut100&s=1&l=nl&t=1137588199

Het zegt niets over de ziekte, het zegt iets over de administratieve indeling.
Een indeling die met name door de pharmaceutische en curatieve sector gewenst is..
Want de indeling leidt tot gegarandeerde financierbaarheid van de behandeling.
Als je DSM IV loslaat op de amerikaanse bevolking valt 30% onder de een of andere Borderline kwalificatie. Onderzoek van ruim 20 jaar geleden al!

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 12:42 schreef loezzie het volgende:

[..]


En inderdaad de autisten zoals Dustin Hoffman in Rainman zijn erg zeldzaam.

Maar vormt wel het beeld dat men bij het woord autist heeft..

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 12:41 schreef Mwanatabu het volgende:

[..]


Het zijn ook maar termen, dat weet ik...het jongetje onder het etiketje is belangrijker

Ieder mens is uniek, ook de zogenoemde "autist"!

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 12:46 schreef yvonne het volgende:

[..]

Het zegt niets over de ziekte, het zegt iets over de administratieve indeling.
Een indeling die met name door de pharmaceutische en curatieve sector gewenst is..
Want de indeling leidt tot gegarandeerde financierbaarheid van de behandeling.
Als je DSM IV loslaat op de amerikaanse bevolking valt 30% onder de een of andere Borderline kwalificatie. Onderzoek van ruim 20 jaar geleden al!

Ja, dat is een gevolg van het feit dat er letterlijk duizenden mogelijke symptomen zijn. Iedereen heeft er wel een paar. Pas als ze zodanig gebundeld zijn en samenvallen met enkele kernsymptomen (in de contactsfeer) dan heet het een autistiforme stoornis. Dus dat "Borderline" zegt ook niet zoveel.

men wat doet iedereen moeilijk. als ik elk woord dat ik hier zeg moet aanpassen op iedereen bij wie het mogelijk een gevoelige snaar zou kunnen raken, dan never mind! dit is een forum toch?

Laten we er maar van uitgaan dat niemand het expres doet wat "het" dan ook mag zijn

Grappig dit topic, dat ik het nu pas oppak.

Ikzelf ben denk ik dan ook maar ervaringsdeskundige. Ik heb sinds enkele dagen Asperger ( eindelijk zijn ze eruit ), ook ADHD, maar dan in een hele bepaalde vorm.

Vroeger werd enkel ADHD geconstateerd, onderzoek was ook niet vergenoeg, ben nu 20 jaar oud. En ik merkte altijd al dat sommige dingen lastiger gingen..wennen aan situaties.. en stage..opschool.. moeite met opstaan.. bepaalde disciplinaire basissen zeg maar.

Wat bij mij nu tegenwerkt is het moeite hebben met plannen, en organiseren. Toen ik bij de psych. zat waar ik heen was gegaan ( ik wilde echt heel graag weten wat ik precies had, zodat ik eventueel begeleid kon worden zeg maar ) heb ik daarmee 3 gesprekken gehad, mijn ouders zitten zelf ook in het psych. onderwijs en mijn moeder is Pyschologe waardoor ze redelijk bekend zijn met de vormen van en aan verwantte autisme. Ik heb medicijnen gekregen vanaf mijn 16e, daar begon het pas duidelijk merkbaar te worden dat sommige dingen bij mij moeilijker gingen dan bij de rest.

Ik was altijd de grappenmaker in de klas, de clown, grootste mond. altijd vooraan, nooit bevreesd, en had altijd zo veel mogelijk lol. Maar was enorm snel afgeleid, kon me hoofd er niet altijd bijhouden en ik was onrustig. Concenteren ging niet lekker omdat ik door elke meer intressante gebeurtenis zeg maar werd afgeleid .

na mijn 17e tot 18e werkte ritalin gewoon niet meer...ik werd te groot, teveel lichaam zeg maar om het nog effectief te laten zijn, dus ik liep weer tegen de lamp met mijn 2e studie.. bij etalages of grote opdrachten wilde ik 30 dingen tegelijk doen waardoor het geheel minder goed uit de verf kwam. Ik was btw wel gewoon goed geslaagd op de mavo, mijn schoolresultaten zijn altijd prima.

Toen ben ik Concerta gaan nemen na een aantal maanden bij een andere psych. te zijn geweest, maar dat was echt een aap , van die concerta kreeg ik btw enorme uitslag. Dat hield ook maar op.

Maargoed, na enige jaren hiermee gesukkeld te hebben widle ik het dus weten, en kwam bij een zeeeeeer goede arts hiervoor die erg bekend staat. Lichthard, in berkel Enschot. Na gesprekken met die man die zeer intressant waren waar ik vertelde hoe ik dacht dat ik in elkaar zat, wat klasgenoten en vrienden over me zouden zeggen, en vele vragen beantwoord te hebben, had de man enkele dagen nodig om het allemaal uit te zoeken.

Ik heb genoeg vrienden, 3 zeer goede, schoolresultaten waren prima, had een actief en wisselend leven, deed mijn ding, had leuke hobby's maar waarom ging het bij mij in sommige situaties allemaal zo lastig.

Ik kwam enkele dagen terug bij de beste man en na een gesprek meldde hij me dat ik asperger had, en het grappige was.. die personen hebben altijd.. altijd staalblauwe ogen zei hij.. en een bepaalde blik. Die had ik ook.. hele witte ogen, met echt diepblauwe pupillen ( zijn het de pupillen ? of heet dat anders dat blauwe )

maargoed, als klein kind had ik hier geen last van, was ik ook naar mijn ouders veel opener, n ikveraderde toen ik op de basisschool kwam, toen moest ik dingen.. en mocht het niet meer... kon ook niet stilzitten , waarschijnlijk is het zich toen erg gaan ontwikkelen )


Ik hoef hier neit te melden wat asperger allemaal inhoud, ik ga enkele boeken lezen om er meer over te weten te komen, maar ik ben blij om te vertellen dat de punten waar ik nu echt tegenaanloop, planning e.d zullen verminderen in de nabije toekomst...

En hij kende een geval, dat een eigenzaakje is begonnen, en het enorm heeft gemaakt... maar zijn personeel moet het niet proberen met hem oneens te zijn in publieke situaties..dan kunnen ze gewoon vertrekken.. ken dat wel .. haha.

probleem is ook naar iemands pijpen dansen bij mij.. en tjah.. ik ben ook van plan na mijn HBO een eigen bedrijfje te beginnen met een goede vriend. en dan verder te zien.


oja, ik krijg nieuwe bepaalde medicijnen , maar die zjin nog 100 euri de maand, en worden niet vergoed. Ben de naam kwijt, maar ze schijnen echt heel erg goed te zijn, stukken beter dan concerta en ritalin, ben de naam enkel kwijt .

Dustin Hoffman was officieel niet eens autist maar een 'idiot savant'

Aspergers hebben altijd staalblauwe ogen Klinkt meer als een vooroordeel (en dat bij iemand die blijkbaar diagnoses stelt ?! ) dan als een wetenschappelijk onderbouwd iets.. Of komt Asperger bij andere rassen niet voor..
_{Pumatje kijk eens naar de aanvullende verzekeringen; veel 'luxe pakketten' zoals ONVZ Optifit vergoeden de eigen bijdrage ook.}

[ Bericht 21% gewijzigd door poemojn op 18-01-2006 13:41:32 ]

quote:

Op dinsdag 17 januari 2006 21:59 schreef Mutter het volgende:

[..]

sorry hoor maar de laatste posts van Anneque en Troel schieten bij mij even in het verkeerde keelgat. "Normale kinderen" en "mijn gehandicapte familie" en " slecht karakter"

Laat ik mij even kort voorstellen ik ben al 26 partner van iemand met PDD-NOS en heb een 17 jarige zoon met PDD-NOS en angststoornis. Ik heb geen gehandicapte familie maar een gewoon gezin. Ik heb ook nog een dochter en die behandel ik niet anders. Ik heb geen normaal en een gehandicapt kind. Een slecht karakter is niet gebonden aan het hebben van een stoornis in het autisme spectrum.
[..]
Moet je voor een "autist"op de wereld zetten geen twee mensen hebben. En misschien zou je in je woord gebruik ook wel wat genuanceerder willen zijn. Autisten zijn ook medeburgers.

En als je het nou gelezen had, dan had je gezien dat ik ZELF iemand ben die PDD-NOS heb. Ik BEN dus zo'n gehandicapt persoon, sorry dat JIJ je aangesproken voelt, maar mag ik MEZELF misschien noemen zoals IK wil?

Jeetje
Is het nou zo moeilijk te begrijpen dat zulke kreten geplaatst worden om tekst leesbaarder te houden en dat je niet "mensen met autisme en mensen zonder autisme en mensen met PDD-NOS en mensen zonder PDD-NOS en mensen met Asperger en mensen zonder Asperger".

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 13:00 schreef Anneque het volgende:
men wat doet iedereen moeilijk. als ik elk woord dat ik hier zeg moet aanpassen op iedereen bij wie het mogelijk een gevoelige snaar zou kunnen raken, dan never mind! dit is een forum toch?

Ja, en laat het nou net een gevoelige snaar raken bij de mensen die zelf geen last van die stoornis hebben, in plaats van de mensen bij wie je het zou verwachten

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 12:27 schreef yvonne het volgende:


En er maar bitter weinig mensen met voldoende vakkennis rondlopen om er ook maar iets van te begrijpen.

Maar ik begrijp dat jij alles begrijpt?
Misschien dat jij het me dan eens kan uitleggen

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 14:36 schreef Troel het volgende:

[..]

Maar ik begrijp dat jij alles begrijpt?
Misschien dat jij het me dan eens kan uitleggen

Zeg ik dat

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 13:36 schreef poemojn het volgende:
Dustin Hoffman was officieel niet eens autist maar een 'idiot savant'

Aspergers hebben altijd staalblauwe ogen Klinkt meer als een vooroordeel (en dat bij iemand die blijkbaar diagnoses stelt ?! ) dan als een wetenschappelijk onderbouwd iets.. Of komt Asperger bij andere rassen niet voor..
_{Pumatje kijk eens naar de aanvullende verzekeringen; veel 'luxe pakketten' zoals ONVZ Optifit vergoeden de eigen bijdrage ook.}

dank je, zal ik doen.
En euhm.. dit is een goede opmerking van je!

ja, ik denk dat hij bedoelde dat elke blanke persoon dit zou hebben. andere "rassen" gaat dit niet op. ik durf het niet met zekerheid te zeggen hoor, maar hij noemde dit zeker.

een aanrader is het boek : sociaal onhandig.

echt heel intressant

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 14:52 schreef yvonne het volgende:

[..]

Zeg ik dat

Nee, maar blijkbaar weet je er wel meer van af dan de gemiddelde leek

Die opmerking was dus ook niet sarcastisch bedoeld, maar serieus.

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 13:36 schreef poemojn het volgende:
Dustin Hoffman was officieel niet eens autist maar een 'idiot savant'

Aspergers hebben altijd staalblauwe ogen Klinkt meer als een vooroordeel (en dat bij iemand die blijkbaar diagnoses stelt ?! ) dan als een wetenschappelijk onderbouwd iets.. Of komt Asperger bij andere rassen niet voor..
_{Pumatje kijk eens naar de aanvullende verzekeringen; veel 'luxe pakketten' zoals ONVZ Optifit vergoeden de eigen bijdrage ook.}

Een idiot savant is iemand met een zeer laag IQ en een bijzondere gave. Sommige autisten hebben een zeer laag IQ met een bijzondere gave en hebben dus en een vorm van autisme en zijn idiot savant. Het een sluit het ander niet uit.

En dat van Asperger en blauwe ogen is volgens mij complete onzin.

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 16:04 schreef Silmarwen het volgende:

[..]

Een idiot savant is iemand met een zeer laag IQ en een bijzondere gave. Sommige autisten hebben een zeer laag IQ met een bijzondere gave en hebben dus en een vorm van autisme en zijn idiot savant. Het een sluit het ander niet uit.

En dat van Asperger en blauwe ogen is volgens mij complete onzin.

volgens Dr. lichthart niet

gast staat hoog aangeschreven anders..

maargoed k heb t niet bedacht


als jij iemand tegenkomt met asperger en bruine ogen , blanke huidskleur.. laat t weten , zal ik t wel doorgeven.

quote:

Op dinsdag 17 januari 2006 21:59 schreef Mutter het volgende:

[..]

sorry hoor maar de laatste posts van Anneque en Troel schieten bij mij even in het verkeerde keelgat. "Normale kinderen" en "mijn gehandicapte familie" en " slecht karakter"

Laat ik mij even kort voorstellen ik ben al 26 partner van iemand met PDD-NOS en heb een 17 jarige zoon met PDD-NOS en angststoornis. Ik heb geen gehandicapte familie maar een gewoon gezin. Ik heb ook nog een dochter en die behandel ik niet anders. Ik heb geen normaal en een gehandicapt kind. Een slecht karakter is niet gebonden aan het hebben van een stoornis in het autisme spectrum.
[..]


Moet je voor een "autist"op de wereld zetten geen twee mensen hebben. En misschien zou je in je woord gebruik ook wel wat genuanceerder willen zijn. Autisten zijn ook medeburgers.

Ik heb een vader met autisme en een broertje met autisme, met wie ik beide een buitengewoon sterke band heb, net zo goed als dat ik met mijn moeder een hele sterke band heb.

Ik heb er nooit problemen meegehad dat mijn broertje of vader PDD-NOS'ers zijn, ik zou ze niet anders meer willen hebben.

Ik zelf heb waarschijnlijk een gen die mijn vader en broertje ook hebben. Deze zorgt er oa voor dat mijn kinderen (vooral jongens) meer kans hebben op autisme. Lange tijd heb ik nagedacht over of ik zou testen op het gen en als de tijd zo ver zou zijn, ik alleen voor een meisje zou kiezen (Dat kan en mag bij sommige erfelijkheden).

Een tijdje terug bedacht ik me ineens hoe idioot dit voelde. Wat nu als mijn oma daarvoor gekozen had of mijn moeder? Dan had ik niet eens bestaan en had mijn broertje niet bestaan. Ik schrok zo van dit idee, dat ik me nimmer wil laten testen.

Een partner, een ouder, een kind of een broer of zusje met autismeis niet makkelijk. In ons gezin moet alles op vaste tijden, met vaste rituelen en de nodige driftbuien als het niet zo gaat. Maar welk gezin is nu wel normaal? Iedereen heeft wel wat, overal is wel wat "mis".

Ik zou het niet anders willen en als mijn kind een autisme verwante stoornis of iets dergelijks zou krijgen, zou ik dat jammer vinden, maar ik zou net zoveel geven om het kind. Net als dat ik zoveel mijn ouders en broertje houd.

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 14:28 schreef Troel het volgende:

[..]

En als je het nou gelezen had, dan had je gezien dat ik ZELF iemand ben die PDD-NOS heb. Ik BEN dus zo'n gehandicapt persoon, sorry dat JIJ je aangesproken voelt, maar mag ik MEZELF misschien noemen zoals IK wil?

Jeetje
Is het nou zo moeilijk te begrijpen dat zulke kreten geplaatst worden om tekst leesbaarder te houden en dat je niet "mensen met autisme en mensen zonder autisme en mensen met PDD-NOS en mensen zonder PDD-NOS en mensen met Asperger en mensen zonder Asperger".

Ja, maar doro jouw reactie denken mensen meteen dat elke PDD-NOS'er er zo over denkt en dat is niet zo.
Mijn vader en broertje staan heel anders tegenover hun "handicap" of hoe je het wil noemen.

Het is ook een kwestie van hoe jij in het leven staat.

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 16:08 schreef Pumatje het volgende:

[..]

volgens Dr. lichthart niet

gast staat hoog aangeschreven anders..

maargoed k heb t niet bedacht


als jij iemand tegenkomt met asperger en bruine ogen , blanke huidskleur.. laat t weten , zal ik t wel doorgeven.

Er zijn erg veel doktoren die wat in de rondte lullen. Men weet er nog veelte weinig over.

Over het algemeen deren uiterlijke kenmerken mij niet, maar ik zal eens gaan letten op de blauwe ogen.

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 16:09 schreef Silmarwen het volgende:

[..]

Ik heb een vader met autisme en een broertje met autisme, met wie ik beide een buitengewoon sterke band heb, net zo goed als dat ik met mijn moeder een hele sterke band heb.

Ik heb er nooit problemen meegehad dat mijn broertje of vader PDD-NOS'ers zijn, ik zou ze niet anders meer willen hebben.

Ik zelf heb waarschijnlijk een gen die mijn vader en broertje ook hebben. Deze zorgt er oa voor dat mijn kinderen (vooral jongens) meer kans hebben op autisme. Lange tijd heb ik nagedacht over of ik zou testen op het gen en als de tijd zo ver zou zijn, ik alleen voor een meisje zou kiezen (Dat kan en mag bij sommige erfelijkheden).

Een tijdje terug bedacht ik me ineens hoe idioot dit voelde. Wat nu als mijn oma daarvoor gekozen had of mijn moeder? Dan had ik niet eens bestaan en had mijn broertje niet bestaan. Ik schrok zo van dit idee, dat ik me nimmer wil laten testen.

Een partner, een ouder, een kind of een broer of zusje met autismeis niet makkelijk. In ons gezin moet alles op vaste tijden, met vaste rituelen en de nodige driftbuien als het niet zo gaat. Maar welk gezin is nu wel normaal? Iedereen heeft wel wat, overal is wel wat "mis".

Ik zou het niet anders willen en als mijn kind een autisme verwante stoornis of iets dergelijks zou krijgen, zou ik dat jammer vinden, maar ik zou net zoveel geven om het kind. Net als dat ik zoveel mijn ouders en broertje houd.

Good thinking

duidelijk ontwikkeling in de mens sinds 1935

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 13:00 schreef Anneque het volgende:
men wat doet iedereen moeilijk. als ik elk woord dat ik hier zeg moet aanpassen op iedereen bij wie het mogelijk een gevoelige snaar zou kunnen raken, dan never mind! dit is een forum toch?

Nee, je hoeft je niet aan te passen en ik wil graag met je in discussie gaan, maar jouw houding is van dit is een forum dus ik mag alles zeggen, what the Hell. Ik begrijp dat je boos bent om hoe de situatie was en misschien nog is voor je, maar je boosheid mag je niet reflecteren door maar van alles te roepen, bedenk wel dat ook jouw broer en vader zich waarschijnlijk vaak onbegrepen en verdrietig hebben gevoeld.
Natuurlijk is in ons gezin niet alles van een leien dakje gegaan en heb wij hebben diepe dalen moeten overwinnen en nog zijn er heus wel dagen dat ik wanhopig mijn handen in de lucht gooi.
Ik zou misschien inderdaad wat spontaner in mijn huishouding willen zijn, maar dat gaat gewoon niet, maar dit gezegd te hebben, ik zou niet meer anders willen.
Ik begrijp best dat je vragen hebt over je wel of niet aan kinderen wil beginnen, maar je moet ook open kunnen staan voor andere input. Je wilt alleen het negatieve zien, maar ik vertel je dat het ook positief kan zijn, daar reageer je niet op. Als je een keuze wil maken. lijkt het mij logisch de zaak van alle kanten te bekijken.
Trouwens volgens mijn dochter ben ik toch een vreemd mens en ik heb zeker geen stoornis in het autistische spectrum en ben zeer sociaal begaafd, ben ik nu wel of niet "normaal" Stop met mensen in hokjes te plaatsen, kijk naar de mens en niet naar de handicap of stoornis. Mocht je besluiten om toch kinderen te nemen, dan is jouw input van wat je nu weet en hoe het niet zou moeten toch ook belangrijk.

@ Troel
Het feit dat jezelf PDD-NOS hebt is geen enkele reden om onbeleefd te worden, wij moeders zijn zeer zeker ervaringsdeskindige en wij lijden zeer onder de beperkingen van onze kinderen en nee wij begrijpen ook veel dingen niet, net zo min als mijn kind de wereld begrijpt.
Verder is het heel goed mogelijk om teksten leesbaar te maken zonder kwetsende opmerkingen te maken. Ik denk dat respect voor iedereen geldt en dat probeer ik hier ook uit te drukken, ik vond en vind dat de post van Anneque niet van respect getuigde.

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 17:00 schreef Mutter het volgende:

@ Troel
Ik denk dat respect voor iedereen geldt en dat probeer ik hier ook uit te drukken, ik vond en vind dat de post van Anneque niet van respect getuigde.

Datzelfde vind en vond ik nou van jouw reactie.

Mijn reacties waren niet onbeleefd bedoeld, ik geef enkel mijn gevoel weer. Tuurlijk, moeders hebben het er ook moeilijk mee, ik weet hoezeer mijn moeder er onder lijdt, maar dat jij iets kwetsend vindt wil nog niet zeggen dat het ook zo bedoeld is of wat dan ook. Maar dat laat jij maar even achterwege. Prima, maar doe asjeblieft niet zo betweterig.

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 17:07 schreef Troel het volgende:

[..]

Datzelfde vind en vond ik nou van jouw reactie.

Mijn reacties waren niet onbeleefd bedoeld, ik geef enkel mijn gevoel weer. Tuurlijk, moeders hebben het er ook moeilijk mee, ik weet hoezeer mijn moeder er onder lijdt, maar dat jij iets kwetsend vindt wil nog niet zeggen dat het ook zo bedoeld is of wat dan ook. Maar dat laat jij maar even achterwege. Prima, maar doe asjeblieft niet zo betweterig.

jeetje Troel, je doet je naam nu echt eer aan zeg.
Er wordt nu toch geprobeerd een discussie aan te met je en anderen mensen op een normaal niveau. Dan moet je niet zo blijven doen als je nu doet want dat gooit de discussie dicht. De post is helemaal niet betweterig bedoeld, althans zo lees ik het niet.

Ik denk dat wat Mutter zegt, een stuk is van de manier waarop jij en de ander (ben naam vergeten) de wereld bekijken. Ik ben van nature heel posifief ingesteld en dat helpt je denk ik beter en makkelijker dingen te accepteren en te verwerken.

Klinkt erg dokter Phill hoor, maar probeer meer het positieve te zien en zeker ook het positieve eruit te halen!

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 17:11 schreef Silmarwen het volgende:

[..]

jeetje Troel, je doet je naam nu echt eer aan zeg.
Er wordt nu toch geprobeerd een discussie aan te met je en anderen mensen op een normaal niveau. Dan moet je niet zo blijven doen als je nu doet want dat gooit de discussie dicht.

Dus een ander mag wel op mij reageren, maar ik niet op de ander.

Nou, dan hoeft voor mij die hele discussie al niet eens.
Misschien moet ik het inderdaad wat positiever inzien. Mensen met PDD-NOS zijn normale mensen, mensen zonder zijn raar. Ik denk dat ik maar ga proberen om 20 kinderen te krijgen, komen er tenminste nog normale mensen op de wereld.

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 17:07 schreef Troel het volgende:

[..]

Datzelfde vind en vond ik nou van jouw reactie.

Mijn reacties waren niet onbeleefd bedoeld, ik geef enkel mijn gevoel weer. Tuurlijk, moeders hebben het er ook moeilijk mee, ik weet hoezeer mijn moeder er onder lijdt, maar dat jij iets kwetsend vindt wil nog niet zeggen dat het ook zo bedoeld is of wat dan ook. Maar dat laat jij maar even achterwege. Prima, maar doe asjeblieft niet zo betweterig.

Sorry als ik betweterig over kom.
Maar jij komt agressief en negatief over in je antwoorden op de posts van sommige mensen hier, je mag jezelf noemen wat je wil, maar je kunt niet algemeniseren. Het feit dat jij PDD-NOS hebt wil ook niet zeggen dat jij het alleen recht hebt om te zeggen hoe alle "autisten "zich moeten voelen en of zich moeten noemen.
En je hebt helemaal gelijk dat wat ik kwetsend vind een ander dat niet hoeft te vinden, maar dat wil niet zeggen dat ik mijn gevoel daarover niet mag uiten.

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 17:13 schreef Troel het volgende:

[..]

Dus een ander mag wel op mij reageren, maar ik niet op de ander.

Nou, dan hoeft voor mij die hele discussie al niet eens.
Misschien moet ik het inderdaad wat positiever inzien. Mensen met PDD-NOS zijn normale mensen, mensen zonder zijn raar. Ik denk dat ik maar ga proberen om 20 kinderen te krijgen, komen er tenminste nog normale mensen op de wereld.

Waarom reageer je nu zo. Je weet toch onderhand wel dat ik het zo helemaal niet bedoel. Ik laat de discussie wel even rusten, want dit is zonde.

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 17:13 schreef Troel het volgende:

[..]

Dus een ander mag wel op mij reageren, maar ik niet op de ander.

Nou, dan hoeft voor mij die hele discussie al niet eens.
Misschien moet ik het inderdaad wat positiever inzien. Mensen met PDD-NOS zijn normale mensen, mensen zonder zijn raar. Ik denk dat ik maar ga proberen om 20 kinderen te krijgen, komen er tenminste nog normale mensen op de wereld.

Sarcasme is soms leuk en werkt soms goed in een discussie. Nu niet, is kinderachtig en geeft mij het gevoel van als ik mijn zin niet krijgt dan ga ik er lekker dwars tegen in. Je wilt geen discussie aangaan, natuurlijk mag je reageren, maar daar krijg je ook weer een reactie op en dat bevalt je niet.
Waarom wil je jezelf zo graag in het hokje "niet normaal" plaatsen?

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 17:33 schreef Mutter het volgende:

Je wilt geen discussie aangaan, natuurlijk mag je reageren, maar daar krijg je ook weer een reactie op en dat bevalt je niet.

Een discussie is inderdaad erg leuk als je ergens op reageert en iemand reageert met "zo moet je niet reageren". Nee, vind je het gek dat me dat niet bevalt?
Ik reageer op mijn manier, en als jullie dat maar niks vinden, dan moet ik daar zeker mijn probleem van maken? Dan moet ik de dingen positiever inzien?

Maar dank je wel dat ik nu weer kinderachtig ben. Het is al duidelijk dat ik niet de enige ben die zo doet.

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 17:30 schreef Silmarwen het volgende:

[..]

Waarom reageer je nu zo. Je weet toch onderhand wel dat ik het zo helemaal niet bedoel. Ik laat de discussie wel even rusten, want dit is zonde.

Ja, en iedereen die mij een beetje kent begreep ook dondersgoed wat ik bedoelde.

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 18:08 schreef Troel het volgende:

[..]

Ja, en iedereen die mij een beetje kent begreep ook dondersgoed wat ik bedoelde.

Mutter is toch een newbie op het forum? Die kent je dus niet en weet dus niet wat je bedoeld, maar je reageert zo enorm fel dat de sfeer meteen negatief wordt. Daardoor raakt Mutter weer geirriteerd en jij weer en zo gaat het maar dood. Dat is toch niet de bedoeling?

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 18:25 schreef Silmarwen het volgende:

[..]

Mutter is toch een newbie op het forum? Die kent je dus niet en weet dus niet wat je bedoeld, maar je reageert zo enorm fel dat de sfeer meteen negatief wordt. Daardoor raakt Mutter weer geirriteerd en jij weer en zo gaat het maar dood. Dat is toch niet de bedoeling?

I rest my case