Help! Puberzoon (17) blowt zich suf....

er zijn al veel reacties gekomen vanuit verschillende perspectieven geschreven. de 1 begrijpt de ouder(s): 'schop hem maar het huis uit. hij is lui en wil niks.'
de ander als puber: 'het zijn slechte ouders.'

over en weer ontstaat onbegrip: "hij liegt tegen mij om mij te pesten (terug te pakken)."
"ik wil de muziek in, maar ze stimuleren mij niet, mijn ouders begrijpen me niet. ze lopen alleen maar te zeiken."

het vertrouwen in elkaar loopt veel schade op. soms lijkt het wat beter te gaan, maar gaat het opnieuw mis, alsof je altijd tegen de stroom in moet zwemmen.

een balans vinden tussen grenzen stellen en ruimte laten is niet makkelijk, maar je leert elkaar wel goed kennen. als het mis gaat niet alles op jezelf betrekken, misschien wilde hij in 1 keer te veel (overschatting) of doet hij de dingen juist met te weinig zelfvertrouwen (onderschatting).

het is moeilijk en misschien herken je ook niet wat ik schrijf, maar dan toch nog veel succes.

quote:

op maandag 30 mei 2005 17:22 schreef r_on het volgende:
er zijn al veel reacties gekomen vanuit verschillende perspectieven geschreven. de 1 begrijpt de ouder(s): 'schop hem maar het huis uit. hij is lui en wil niks.'
de ander als puber: 'het zijn slechte ouders.'

over en weer ontstaat onbegrip: "hij liegt tegen mij om mij te pesten (terug te pakken)."
"ik wil de muziek in, maar ze stimuleren mij niet, mijn ouders begrijpen me niet. ze lopen alleen maar te zeiken."

het vertrouwen in elkaar loopt veel schade op. soms lijkt het wat beter te gaan, maar gaat het opnieuw mis, alsof je altijd tegen de stroom in moet zwemmen.

een balans vinden tussen grenzen stellen en ruimte laten is niet makkelijk, maar je leert elkaar wel goed kennen. als het mis gaat niet alles op jezelf betrekken, misschien wilde hij in 1 keer te veel (overschatting) of doet hij de dingen juist met te weinig zelfvertrouwen (onderschatting).

het is moeilijk. succes toch.

ik denk niet dat hij liegt om ons te pakken, eerder om zelf niet gepakt te worden. liegen is een uitstekend middel om je veilig te stellen in je eigen wereld. en door de weed heeft hij een bepaalde wereld gecreeerd die houvast biedt, die wil hij niet kwijt. ook niet als we erachter komen dat er geld van onze rekening is verdwenen, of uit onze portemonnee. wanneer we hem betrappen wordt hij grof en/of gewelddadig, maar dat is ook een pose die opgeworpen wordt in de hoop de leugen niet te doorprikken, eerder een afleidingsmanoeuvre.
alles wat hij ons 'aandoet' is niet persoonlijk bedoeld, gelukkig zien we dat en daarom is vergiffenis ook makkelijk. het deert en aan de andere kant ook weer niet. maar 't is ook geen manier waarop we kunnen toelaten dat hij ons en anderen behandelt want het gaat voorbij aangeleerde fatsoensnormen.

ts (die nu even de administratie doet, terwijl ik met koorts zit te fokken) heeft het topic niet geopend om begrip te krijgen, daarvoor hebben we elkaar al. eerder eens zien hoe een ander op de situatie kijkt want als je er midden in staat is het soms moeilijk om te weten wat je het beste doet. alleszins bedankt aan diegenen die constructief met dit onderwerp kunnen omgaan.

zucht.. veel blowen is het begin van het einde van je toekomstige carriere. dus je verdere leven.

je kind moet nokken met die handel, hij wil later waarschijnlijk wel lekker leven. huis, vrouw, kind , mooie auto en dan nu je hersenen verknallen.. cool
dan maar een loaded dame zoeken, maar die wil hem niet, omdat zij een ontwikkelde jongen / man zoekt..

nokken met die shit

ik denk dat hij zijn vader nog eens moet opzoeken. aangezien zowel zijn vader, als zijn oom, en zijn grootouders hem hebben afgewezen.

ik denk dat hij dat hoofdstuk moet afsluiten voor zichzelf, en daar kan alleen zijn vader hem mee helpen.

zijn vader wil hem absoluut niet zien, die kan dat niet aan volgens de oom die er wel met hem over heeft gesproken. hij woont nu wijselijk in het buitenland, veraf van alle dingen die hem aan het verleden herinneren. de echte vader heeft altijd in zijn omgeving gelogen over het hebben van kinderen, niemand weet het dus. moet klote zijn om te weten dat je nog een halfbroer en -zus hebt terwijl je ze nooit mag zien en zij niet van jouw bestaan afweten.
dat betekent dat de vader een hele poppenkast moet opdoeken wil hij m'n stiefzoon spreken. hij moet leugens doorprikken die hij al jaren gebruikt. zelfs de grootouders, waar m'n stiefzoon enkele maanden geleden bij was, reageren hyperactief op het moment dat de vader besproken wordt. het is een taboe, een net van onwaarheden die nodig zijn om de fictie in stand te houden. iindividueen die allemaal deeltjes van de waarheid weten maar niets van het geheel. en de stiefzoon wordt overal buitengesloten, want o wee, hij zou wel eens het leven van de vader in de war kunnen brengen.

tja, ik denk dat daar de kern van het probleem zit seriewoordenaar.
taboe of niet, je stiefzoon gaat eraan kapot. als je eigen vader jou bestaan min of meer ontkent, dat gaat je natuurlijk niet in de koude kleren zitten.

ik denk overigens dat hij niet eens met zijn vader om de tafel hoeft, maar dat hem zien (op deze leeftijd) misschien wel als een soort eye-opener kan werken.

oh, en trouwens, dat de vader liegt over deze dingen is natuurlijk niet de verantwoordelijkheid van je stiefzoon. daarom zou ik persoonlijk daar geen medelijden meer mee hebben. dat de vader deze situatie niet wil of aankan, had hij zich beter 17 jaar geleden moeten realiseren. nu is het daar te laat voor. zij hebben toch ook geen sympathie voor de situatie m.b.t. je stiefzoon?

ik weet het, we hebben al een hoop in werking gezet om dat te bereiken. maar als die kerel niet wil, wat moet je dan?
de mythe dat ts bewust zwanger is geworden om te binden gaat nog steeds mee in die familie, terwijl ik haar genoeg ken en genoeg over dit onderwerp heb gepraat om zeker te weten dat het niet zo is geweest. dat ze de vader nooit heeft verplicht noch gevraagd om zijn verantwoordelijkheid te nemen zegt daar ook al iets over, maar dat willen ze niet zien. een mens houdt soms graag de eigen waan in stand, daar is die (streng katholieke italiaanse) familie een mooi voorbeeld van. men gelooft wat men wil geloven en in dit geval zijn we na jaren proberen nog niet zo ver dat de echte vader enigszins van zich laat horen.

maar de grootvader en grootmoeder branden wel kaarsjes voor m'n stiefzoon, althans toen hij als klein kind zwaar verbrand en bijna dood in het ziekenhuis lag. even langskomen, ho maar, maar een kaarsje kon er nog vanaf. en trots dat ze waren dat ze dat gedaan hadden, het was een van de eerste dingen die ze tegen hem hebben gezegd toen hij na 16 jaar hen voor het eerst zag. grr, er doet maar weinig m'n bloed koken...
ik plaats het hier misschien wat ongenuanceerd, maar de rode draad zal jullie vast wel duidelijk zijn.

quote:

op zondag 29 mei 2005 21:18 schreef -numlock- het volgende:
maar nu ben je gestopt space-chinees?

zo goed als..
ik ga naar school, bijbaantje, veel sporten. dus heb er geen tijd voor om te blowen.

alleen heel soms als ik dan uitga, en langs een coffeeshop loop, ja dan eventjes ja.
maar dat is ook maar 1x in de paar maanden. puur voor genot, niet om mezelf van de wereld te helpen.

ik hou mezelf bezig, iets wat de zoon van ts ook zou moeten doen.
maar daar is de situatie iets lastiger dan in mijn geval.

verschil met mij is dat ik niet zulke tolerante ouders heb zoals de ts (met alle respect..) na een paar keer flink hard aangepakt te zijn heb ik het wel geleerd.
in mijn geval heeft het geholpen, maar sommige mensen keren zich juist tegen hun ouders als ze te hard aangepakt worden.
dus elke situatie is anders.

[ Bericht 29% gewijzigd door Space-Chinees op 30-05-2005 18:20:22 ]

quote:

op maandag 30 mei 2005 17:59 schreef seriewoordenaar het volgende:
ik weet het, we hebben al een hoop in werking gezet om dat te bereiken. maar als die kerel niet wil, wat moet je dan?

onaangekondigd langsgaan? dan kan hij er niet zomaar van weglopen. en desnoods houd je hem tegen.

quote:

de mythe dat ts bewust zwanger is geworden om te binden gaat nog steeds mee in die familie, terwijl ik haar genoeg ken en genoeg over dit onderwerp heb gepraat om zeker te weten dat het niet zo is geweest. dat ze de vader nooit heeft verplicht noch gevraagd om zijn verantwoordelijkheid te nemen zegt daar ook al iets over, maar dat willen ze niet zien. een mens houdt soms graag de eigen waan in stand, daar is die (streng katholieke italiaanse) familie een mooi voorbeeld van. men gelooft wat men wil geloven en in dit geval zijn we na jaren proberen nog niet zo ver dat de echte vader enigszins van zich laat horen.

ik denk dat jullie van je moeten laten horen. de vader heeft duidelijk laten blijken wat zijn standpunt is. en je bent het "verplicht" aan je stiefzoon.

quote:

maar de grootvader en grootmoeder branden wel kaarsjes voor m'n stiefzoon, althans toen hij als klein kind zwaar verbrand en bijna dood in het ziekenhuis lag. even langskomen, ho maar, maar een kaarsje kon er nog vanaf. en trots dat ze waren dat ze dat gedaan hadden, het was een van de eerste dingen die ze tegen hem hebben gezegd toen hij na 16 jaar hen voor het eerst zag. grr, er doet maar weinig m'n bloed koken...
ik plaats het hier misschien wat ongenuanceerd, maar de rode draad zal jullie vast wel duidelijk zijn.

hier zou mijn bloed ook van koken. maar dat zijn die mensen niet waard eigenlijk.

quote:

op maandag 30 mei 2005 18:09 schreef dawg het volgende:
onaangekondigd langsgaan? dan kan hij er niet zomaar van weglopen. en desnoods houd je hem tegen.

de grootouders willen de contactgegevens niet geven, de oom ook niet. en de vader woont ergens in frankrijk. niet echt praktisch om de deuren langs te gaan.

quote:

ik denk dat jullie van je moeten laten horen. de vader heeft duidelijk laten blijken wat zijn standpunt is. en je bent het "verplicht" aan je stiefzoon.
[..]

we kunnen van ons laten horen, maar het is praten in de leegte. nee is nee. de kracht van de leugen in sterker want er staat een hoop op het spel. de kant van de echte vader doet alles om de rust te bewaren en te doen alsof er geen probleem is. of alsof ts het probleem is, dat gebeurt ook.
we moeten ook opletten dat we de familie niet afkraken tov m'n stiefzoon. het weinig dat hij kent aan familie probeert hij ook zoveel mogelijk te idealiseren om het milder te maken. als we daar iets negatiefs over zeggen, dan wekt dan iets bij hem op waar hij niet mee kan omgaan, boosheid. daarnaast heeft het ook weinig zin om herhaaldelijk te bespreken in welke shit hij verkeert, dat hij het slachtoffer is is al duidelijk.

quote:

hier zou mijn bloed ook van koken. maar dat zijn die mensen niet waard eigenlijk.

was het maar zo makkelijk.

quote:

op maandag 30 mei 2005 18:17 schreef seriewoordenaar het volgende:

[..]

de grootouders willen de contactgegevens niet geven, de oom ook niet. en de vader woont ergens in frankrijk. niet echt praktisch om de deuren langs te gaan.
[..]

we kunnen van ons laten horen, maar het is praten in de leegte. nee is nee. de kracht van de leugen in sterker want er staat een hoop op het spel. de kant van de echte vader doet alles om de rust te bewaren en te doen alsof er geen probleem is. of alsof ts het probleem is, dat gebeurt ook.
we moeten ook opletten dat we de familie niet afkraken tov m'n stiefzoon. het weinig dat hij kent aan familie probeert hij ook zoveel mogelijk te idealiseren om het milder te maken. als we daar iets negatiefs over zeggen, dan wekt dan iets bij hem op waar hij niet mee kan omgaan, boosheid. daarnaast heeft het ook weinig zin om herhaaldelijk te bespreken in welke shit hij verkeert, dat hij het slachtoffer is is al duidelijk.
[..]

was het maar zo makkelijk.

zoalshetis was ooit 15. en een verschrikkelijk lastig kereltje. niet zozeer de drugs, maar andere dingen. toen besloten mijn ouder om me een jaar naar amerika te sturen. echter zij waren zo slim om het te bregnen als een soort van "lekker zelfstandig me zelf ontdekken", dus zonder dwang. dat heeft me meer dan goed gedaan en ik profiteer nog elke dag van die beslissing. denk er eens over na. het zal hem en jullie veel rust geven en verandering van omgeving is misschien wel het beste wat je hem nu kan aanbieden.

quote:

op maandag 30 mei 2005 18:17 schreef seriewoordenaar het volgende:

[..]

de grootouders willen de contactgegevens niet geven, de oom ook niet. en de vader woont ergens in frankrijk. niet echt praktisch om de deuren langs te gaan.

tja, dan wordt het inderdaad lastiger. vraag is, hoever wil je gaan? je kunt het bij de oom met geweld afdwingen (al is geweld natuurlijk geen echt goede manier), of een detective inschakelen ofzo. ligt eraan hoever je bereid bent te gaan.

quote:

we kunnen van ons laten horen, maar het is praten in de leegte. nee is nee. de kracht van de leugen in sterker want er staat een hoop op het spel. de kant van de echte vader doet alles om de rust te bewaren en te doen alsof er geen probleem is. of alsof ts het probleem is, dat gebeurt ook.
we moeten ook opletten dat we de familie niet afkraken tov m'n stiefzoon. het weinig dat hij kent aan familie probeert hij ook zoveel mogelijk te idealiseren om het milder te maken. als we daar iets negatiefs over zeggen, dan wekt dan iets bij hem op waar hij niet mee kan omgaan, boosheid. daarnaast heeft het ook weinig zin om herhaaldelijk te bespreken in welke shit hij verkeert, dat hij het slachtoffer is is al duidelijk.

nee, hen zwartmaken schiet je inderdaad niets mee op. ik denk zelfs dat dat weleens averechts zou kunnen werken. maar ik kan me wel voorstellen dat dit een enorm moeilijke situatie voor jullie is.

quote:

was het maar zo makkelijk.

helaas niet.
dat er mensen zijn die zo met je kind/kleinkind omgaan vind ik onbegrijpelijk.

wie weet blowt hij zich zo suf, dat hij zich niet meer suffer kan roken. en dat het extreme suffe hem ertoe zet dat hij opstaat uit de dood.

hoe suf kan een mens zich blowen?

quote:

op maandag 30 mei 2005 18:30 schreef dromenvanger het volgende:
wie weet blowt hij zich zo suf, dat hij zich niet meer suffer kan roken. en dat het extreme suffe hem ertoe zet dat hij opstaat uit de dood.

hoe suf kan een mens zich blowen?

2 ons per maand suf...

quote:

op maandag 30 mei 2005 18:23 schreef zoalshetis het volgende:

[..]

zoalshetis was ooit 15. en een verschrikkelijk lastig kereltje. niet zozeer de drugs, maar andere dingen. toen besloten mijn ouder om me een jaar naar amerika te sturen.

damn, ik wou dat ik op mijn 15e een lastig pubertje was.. gemiste kans

en ik ben er nu nog niet geweest

waar ben je naartoe gegaan?

quote:

op maandag 30 mei 2005 18:34 schreef black_tulip het volgende:

[..]

damn, ik wou dat ik op mijn 15e een lastig pubertje was.. gemiste kans

en ik ben er nu nog niet geweest

waar ben je naartoe gegaan?

ny city en country.

quote:

op maandag 30 mei 2005 09:07 schreef hostimeister het volgende:
misschien moet jij je als ouder gewoon eens met je eigen zaken bemoeien, ipv het je puberzoontje ook nog eens moeilijk maken tijdens zijn puberteit, dan heeft zo'n joch het al moeilijk genoeg zonder dat een of ander mens zich ermee gaat bemoeien. als je een geode ouder was geweest dan had je misschien in eerste instantie niet zulke problemen gehad, wees dan ook consequent en blijf gewoon uit de buurt van je zoon, en ga nu niet ineens de 'goede' ouder uithangen...

hahahaha kerel ben je dom ofzo? zoiets heb je echt niet als ouder in de hand.. zoiets doet et kind zelf.. als ouder ben je alleen in staat om hem te vertellen wat de conceqenties zijn van blowen.. ligt aan et kind zelf.. of et zelf verstandig genoeg is..

quote:

op maandag 30 mei 2005 18:35 schreef zoalshetis het volgende:

[..]

ny city en country.

toe maar, gelijk een van de hardste stukjes van amerika ook nog fijn in wijken als de bronx geweest en zo?