What the &!¤¤9 do we know!?

ik heb er nog nooit van gehoord , ik ga even wat info ervan opzoeken .
Ik neem aan dat de film wel in de wat kleinere filmhuizen draait ?

De hersenen als wireless interface?

Heb er al wat over gehoord van een vriend van me. Ik ga hem zeker even bekijken ergens!

Is dat weer datzelfde verhaal met die stickertjes met positieve en negatieve woorden op een flesje water? En dat er dan verschil in dat water te zien is?

http://www.imdb.com/title/tt0399877/

hier de link van IMDB , ben nu wel benieuwd geworden...

Ik ga m zo wel even kijken (toch niets beters te doen) ff kijken of ik ergens een ondertiteling kan vinden Ik post mijn bevindingen wel hier

Goeie filmtip. Wil volgende week ergens wel gaan met zoonlief. Dan post ik nog wel wat ik ervan vond.

en off-topic: SadKingBilly...... Je onderschrift is niet perse waar

Hmm heeft een hele slechte recensie gekregen:

Wat is realiteit? Waarom zijn we hier? Wat gebeurt er met ons na de dood? Wie of wat is God? – vragen die wij onszelf allemaal wel eens stellen. Vragen ook die eigenlijk nooit echt te beantwoorden zullen zijn; het zijn stuk voor stuk geloofskwesties. Maar dat maakt het stellen van de vragen er niet minder spannend om. Let wel: het blijft speculatie. Wetenschap daarentegen, probeert een objectieve beschrijving van de werkelijkheid te geven. Nu zijn er helaas altijd hardleerse figuren die hun geloof op een of andere manier proberen te verankeren in de wetenschap, koppig ontkennend dat deze twee voorstellingen van de werkelijkheid – geloof en wetenschap – elkaar niet of nauwelijks verdragen. Het resultaat is praktisch altijd hetzelfde: halve waarheden, simplistische voorstellingen en verminking van serieuze theorie. Een prachtig voorbeeld van dergelijk destructief religieus gedrag vinden we in de film What the Bleep Do We Know!?, schaamteloze New Age propaganda uit de Verenigde Staten. Over de rug van de kwantumfysica wordt getracht zieltjes te winnen voor een dubieuze mystieke stroming. Dat waarheid en logica het daarbij moeten ontgelden, lijkt de Amerikanen niet te deren; de film werd in de Verenigde Staten enthousiast ontvangen en was een bescheiden bioscoophit. Hopelijk prikken de Nederlanders door het fraaie staaltje wetenschapsvervalsing heen en zien ze de film zoals hij werkelijk is: een metafysisch balletje-balletje. Je wordt genaaid waar je bij staat.

In What the Bleep Do We Know!? volgen we de fotografe Amanda, wiens dagelijkse routine ruw wordt doorbroken wanneer zich plotseling een dieper liggende werkelijkheid – namelijk die van de kwantumfysica – aan haar openbaart. Meegezogen in een existentiële maalstroom, ontdekt ze dat niets is wat het lijkt, en dat de werkelijkheid die wij allemaal als vanzelfsprekend en lineair ervaren, een oneindig aantal mogelijkheden omvat. Het verhaal van Amanda wordt afgewisseld met interviews met wetenschappers en mystici. Aan de hand van Amanda’s ervaringen proberen zij een brug te slaan tussen kwantumfysica en spiritualiteit.

Hoewel de film begint met enkele interessante vragen – zien onze ogen meer dan onze hersenen ons voorschotelen? Zien we alleen maar wat we geloven? Zijn gedachten geconditioneerd? – gaat het in de uitwerking van deze vragen behoorlijk mis. De film komt al na tien minuten terecht in een vrije val van pseudo-wetenschap en salonfilosofie die aanhoudt tot het slot. Onder het mom van ‘traditionele wetenschap kan niet alles verklaren’ worden de sluizen der speculatie wijd opengezet en wordt er gepraat over vorige levens, lopen over water en de kwantumfysische boodschap van Jezus Christus(!), alsof het de normaalste zaak van de wereld is. De grootste misser van What the Bleep Do We Know!? is echter dat de wetten die gelden voor de kwantumfysica, dus die van toepassing zijn op subatomaire deeltjes, klakkeloos geprojecteerd worden op de werkelijkheid als geheel. Met andere woorden: mensen vertonen hetzelfde gedrag als subatomaire deeltjes. En dit is natuurlijk klinkklare onzin. Aangezien deze argumentatie zo’n beetje het hart vormt van What the Bleep Do We Know!?, maakt dit de film zo goed als vleugellam.

Over de vorm kunnen we kort zijn. De makers hebben geprobeerd een lastig onderwerp toegankelijk te maken voor een breed publiek door de interviews met wetenschappers af te wisselen met een fictief verhaal en computeranimaties. Dit komt de film niet ten goede. Het acteerwerk is namelijk van een beschamend niveau, de soundtrack doet nog het meest denken aan de muziek van een tv-programma met Chriet Titulaer uit de jaren tachtig, de humor is kinderachtig en flauw, en het slot wordt al een half uur van te voren ingezet. Bovendien is een film over kwantumfysica waarin een soort flubber (die een peptide moet voorstellen) in de vorm van Robert Palmer Addicted To Love zingt, moeilijk serieus te nemen. Toegankelijk maken voor een groot publiek? Prima. Maar er zijn grenzen!

Pas tijdens de aftiteling toont What the Bleep Do We Know!? zijn ware gezicht. Een van de geïnterviewde mensen blijkt namelijk J.Z. Knight te zijn, het beruchte medium dat de 35.000 jaar oude Ramtha (een strijder uit Atlantis) channelt. Wat doet deze paria van de New Age beweging in een film over kwantumfysica? Nou, heel eenvoudig: de drie makers van What the Bleep Do We Know!? maken deel uit van de Ramtha School of Enlightenment. Hoezo verborgen agenda? Uiteindelijk blijkt What the Bleep Do We Know!? niet meer dan een uit de hand gelopen commercial voor een mystieke sekte met twijfelachtige reputatie. Een film die niet inspireert, maar irriteert.

http://www.filmtotaal.nl/module.php?section=newsDetails&newsID=5088

Zou er echt een sekte achterzitten?

Ja, de film blijft erg oppervlakkig op het (sowieso al vage) gebied tussen wetenschap/kwantumfysica en spiritualiteit. Kritisch zijn ze niet, er worden wat interviews gegeven, soms komt er eens iets interessants voorbij, maar het haalt qua niveau absoluut niet bij een noorderlicht aflevering.

Verder wordt de film regelmatig onderbroken door scenes met inderaad - beschamend - acteerwerk, van het niveau '13 in een dozijn soap'. Ook is de link tussen het verhaal en de docu soms ver te zoeken. Verder is de vrouw die meespeelt in de 'soap', een dove vrouw die niet goed kan praten, wat ik erg vervelend vond om naar te luisteren (naast het feit dat ze dus niet kan acteren).
Tijdens het afspelen van het avi-tje heb ik dan ook regelmatig verdergespoeld.

Kortom, geen aanrader, zeker niet iets waar je naar de bios hoeft te gaan. Als je al een beetje thuis bent in de new age brengt het ook nog eens niks nieuws, dus je kan beter een boek (of dit forum ;-) gaan lezen.

Och, best aardig om eens te bekijken, zo'n klassieke cultfilm van morgen.

Voor het serieuze werk bekijk je dit:
http://www.pbs.org/wgbh/nova/elegant/

Gratis en online, zoals het hoort in deze new age.

quote:

Op dinsdag 24 mei 2005 13:47 schreef Xlarge het volgende:
ik heb er nog nooit van gehoord , ik ga even wat info ervan opzoeken .
Ik neem aan dat de film wel in de wat kleinere filmhuizen draait ?

Hij draait in Pathe o.a.

(da's goed nieuws, is het niet)

wel ik vind het een goede film,maar wie ben ik???heb hem nu 2 keer gezien......vind de flubbers erg grappig.......komt wel overeen met hoe sommige mensen zich gedragen

Een hoop truuks, zoals jezelf 3x projecteren leken allemaal op wat die DragonballZ gasten allemaal konden. Maar inderdaad, de film begint te irriteren na ongeveer 15 minuten. De film is matig onderbouwend, de beelden zijn vlug en wispelturig.

Ik heb hem gezien.

Echt heel vervelend dat ze heel snel van scenes wisselen. Bijvoorbeeld een wetenschapper zegt iets en tijdens de onderbouwing/uitleg wordt het gewoon afgebroken en geswitched naar iets anders. Superirritant, geen aanrader!

Ik vond de film niet irriterend zoals hier gezegd wordt. Er zitten wel stukken in die tot nadenken aanzetten, maar veel diepte is er niet. De combinatie van verhaal en boodschap is wel origineel hoewel de film zonder die filosofie-poespas doodsaai zou zijn.

Ik vond het een kutfilm, zoals ik in een ander topic over deze film ook al zei. Het was veel te oppervlakkig, 'wetenschappers' zeiden steeds hetzelfde en wát ze zeiden moest kennelijk intrigerend gevonden worden. Het is me geen steek duidelijker geworden wat quantumfysica nu precies is. Ze hadden er ook beter gewoon een docu van kunnen maken zonder dat nietszeggende verhaal over die dove fotografe

Ik vond juist door dat verhaal eromheen dat het allemaal veel leuker was om naar te kijken. Ik heb alleen wel gehoord dat het wetenschappelijk gezien weinig voorstelt, m.a.w. het is helemaal niet waar wat er gezegd wordt. Weet iemand hier meer over?

Heb jij toevallig ook "The Field" (Het Veld) gelezen, door Lynne McTaggart? Dit gaat over hetzelfde als de film ongeveer, maar dan met wetenschappelijke bewijzen. Misschien dat het een leuke/interessante aanvulling is op de film.
Het laat ook goed zien dat de hedendaagse wetenschap alleen ziet wat binnen het paradigma van vandaag past. Iets dat er vanaf wijkt wordt liever genegeerd. Een beetje als georganiseerde religie. (misschien een beetje generaliserend, maar ik hoop dat je m'n punt ziet)
Ik zelf denk dat er veel waarheid zit in de ontdekkingen van de QM, en ook dingen als de waterkristallen van dr. Emoto. Maar nu raak ik erg off-topic

RSH11, ja ik het The Field gelezen. Ook daarin wordt bijvoorbeeld inderdaad aangegeven dat onze realiteit in feite een illusie is, een gecreëerde visualisatie uit puur potentieel. En dit alles op basis van quantummechanica (the observer effect en het non-local effect).

Ik kan het boek aan een ieder aanraden.

misschien ben ik een leek hoor, maar als je zegt: iets is niets, gaat het dan om alle ideeen die we erop geplakt hebben en dat die niet waar of onwaar zijn, maar gewoon onze ideeen.
en zou de wereld er echt beter (?) op worden als niemand meer verdrietig was, iedereen blij rondliep.....
pomdiedom...

Kutfilm. Verkeerde feiten, Romantisering van wetenschappelijke modelletjes, en de filmmakers zitten bij één of andere sekte. Jammer hoor.