Hallulama | dinsdag 24 mei 2005 @ 00:50 |
Zeg, ik weet niet of ik hier een oude koe uit de sloot haal, maar eeh... Stel je voor, een rietje, een rietje dat loopt vanaf de aarde tot aan de zon, een rietje licht genoeg om te kunnen verplaatsen. Stel je voor, ik geef hier op aarde met mijn vinger een zachte tik tegen het ene uiteinde van het rietje, zou een persoon welke zijn vinger tegen het andere uiteinde van het rietje houdt deze tik dan direct voelen? Waarom wel of waarom niet? | |
LaZZ | dinsdag 24 mei 2005 @ 00:51 |
Nee, want ik kan als niet-wetenschapper zelfs weten dat ook trillingen zich met een bepaalde snelheid verplaatsen. ![]() | |
Cracka-ass | dinsdag 24 mei 2005 @ 00:52 |
quote:Dit dus. Ik heb zoiets mij ook afgevraagd maar dan met een touwtje van mijn huis tot dat van mijn oma. Ik was toen een jaar of 9. | |
Hallulama | dinsdag 24 mei 2005 @ 00:55 |
quote:Het gaat niet enkel om de trilling. Wat als ik het rietje zachtjes naar de zon toe duw? Hoe snel merkt de persoon aan de andere kant van het rietje dan dat het rietje naar hem toekomt? | |
LaZZ | dinsdag 24 mei 2005 @ 00:57 |
quote:Waar gaat het dan om als ik jou vragen mag? Je voelt toch een trilling? Luchtverplaatsing zal er niet zijn in ieder geval. Overigens vraag ik me af of die trilling wel zo ver reikt. Op je 2e vraag: als hij het rietje ziet/voelt. | |
Hallulama | dinsdag 24 mei 2005 @ 01:00 |
Ik weet niet waar ik heen wil met deze vraag, ik vraag het me gewoon af. Je duwt het rietje vooruit, hoe snel merkt de persoon aan de andere kant van het rietje dat het rietje naar hem toe wordt geduwd? | |
LaZZ | dinsdag 24 mei 2005 @ 01:01 |
quote:Hoe snel? Ligt eraan met welke snelheid natuurlijk. ![]() | |
mother-mother | dinsdag 24 mei 2005 @ 01:01 |
quote:* mother-mother denkt dat je rietje smelt ![]() | |
Cracka-ass | dinsdag 24 mei 2005 @ 01:03 |
Uitgaande dat er geen rek in je rietje zit. Want dat is wat je bedoelt waarschijnlijk dan zal hij het gelijk merken. Alleen in de praktijk zit er altijd rek in de materie en zal degene aan de andere kant het geeneens merken. | |
Yosomite | dinsdag 24 mei 2005 @ 01:04 |
quote:HIj blijft wel leuk. Maak het rietje een lichtjaar lang. En supermateriaal. Dan kun je met een heen en weer schuiven hier, de situatie een lichtjaar (9460 miljard km) verder wijzigen. M.a.w. vrijwel instantane veranderingen, terwijl de lichtsnelheid toch een maximum is. En toch wordt informatie vrijwel instantaan overgebracht. | |
Hallulama | dinsdag 24 mei 2005 @ 01:06 |
Ja, met dat rare besef zit ik dus ook ![]() | |
Saekerhett | dinsdag 24 mei 2005 @ 01:09 |
quote:Er is alleen geen materiaal dat kaarsrecht blijft als het 1 lichtjaar lang is ![]() | |
NorthernStar | dinsdag 24 mei 2005 @ 01:11 |
Over zo'n afstand zou zelfs het hardste staal zich als elastiek gedragen. Je duw zou na een hele korte afstand al totaal door het materiaal geabsorbeerd zijn. Om moleculen echt tot stilstand te dwingen moet je het tot het absolute nulpunt koelen. Geen idee wat er dan gebeurd. ![]() | |
LaZZ | dinsdag 24 mei 2005 @ 01:12 |
Er vanuitgaande dat het materiaal perfect is, niet verbrand, kaarsrecht blijft en niet krimpt etc natuurlijk. Maar je bedoelde dus met een zachte tik dat het rietje een stuk vooruitging klaarblijkelijk? Ik dacht namelijk dat je met een zachte tik bedoelde: het rietje een tikje geven. | |
Vitalogy | dinsdag 24 mei 2005 @ 01:14 |
De persoon zal het niet direct voelen omdat de kracht als golf wordt doorgegeven door de deeltjes waaruit het rietje is opgebouwd. Hoe snel dat gaat hangt af van het materiaal waaruit het rietje is opgebouwd. Dit is iig veel minder dan de lichtsnelheid die zeker nooit ook maar benaderd wordt. Bovendien verliest de initiele duw al zo snel aan energie dat men aan het eind er toch niets van merkt. De afstand is te lang. | |
mother-mother | dinsdag 24 mei 2005 @ 01:16 |
quote:dr zal dus n paar jaar overeen gaan voordat t evt gevoeld word? | |
LaZZ | dinsdag 24 mei 2005 @ 01:16 |
quote:Maar dus afgezien van het verlies aan kracht natuurlijk eh. | |
Vitalogy | dinsdag 24 mei 2005 @ 01:17 |
Nee het zal nooit aankomen. | |
Saekerhett | dinsdag 24 mei 2005 @ 01:19 |
Dan heb ik ook nog een raadsel. Stel dat je een hele lange dikke brede stalen balk in de ruimte hebt (zeg maar de afstand aarde - maan). En je gaat dat ding om z'n as draaien (stopt nooit, geen weerstand), en je laat hem steeds harder draaien. Zouden op een gegeven moment de uiteinden sneller dan het licht kunnen gaan? | |
NorthernStar | dinsdag 24 mei 2005 @ 01:22 |
quote:Het zou 'kunnen' met materiaal dat tot het absoluut nulpunt gebracht is. Dan zou de overdracht direct zijn. Een soort supergeleiding van kinetische energie. Het absolute nulpunt is echter niet te bereiken en als het wel zou kunnen treedt er ws een toestand op die het op een andere wijze weer verhinderd. Het onmogelijke is immers uitgesloten. | |
Cracka-ass | dinsdag 24 mei 2005 @ 01:22 |
quote:Zonder weerstand wel, waarom niet? Moet je wel iets vinden wat het kan aandrijven maar dat is een ander verhaal. | |
Vitalogy | dinsdag 24 mei 2005 @ 01:23 |
quote:Ik denk dat voor iemand die dit van veraf observeert de stalen balk ogenschijnelijk of steeds korter wordt of zich zal verbuigen. De snelheid zal iig nooit boven de lichtsnelheid komen. | |
Saekerhett | dinsdag 24 mei 2005 @ 01:23 |
quote:Die machine die het aandrijft, hoeft niet eens zo sterk te zijn. Van mij part accelereert ie in 10 jaar naar die snelheid, maar dat ie er ooit komt, lijkt wel te kunnen lukken ![]() | |
Cracka-ass | dinsdag 24 mei 2005 @ 01:29 |
quote:Hij hoeft niet sterk te zijn aangezien er geen weerstand is dat ben ik met je eens. Maar die machine zal toch sneller moeter draaien als het licht. Ik geloof niet dat er al zo'n machine bestaat. | |
Vitalogy | dinsdag 24 mei 2005 @ 01:35 |
Die machine gaat sowieso niet sneller dan het licht. Punt. De vraag is dus als het middenpunt met de snelheid van het licht roteert dan moeten de uiteinden sneller dan het licht draaien? Nee en dat is dan de relativiteitstheorie....geloof ik ![]() Hoe dichter de machine de snelheid van het licht benadert des te kleiner wordt de ruimte die alle ronddraaiende gedeelten (dus ook de uiteinden) innemen. Zoiets was het. Ach weet ik veel. | |
Vitalogy | dinsdag 24 mei 2005 @ 01:38 |
quote:Dat is. Voor een observant die van veraf er naar kijkt. Wat zal je zien als je op het uiteinde van die stalen buis zit. Het middelpunt wat steeds dichter bij komt? Ik word er nu al misselijk van iig. | |
C2000 | dinsdag 24 mei 2005 @ 01:54 |
Tis ook geen tijdstip voor dit soort vragen ![]() | |
Hallulama | dinsdag 24 mei 2005 @ 01:55 |
Truste ![]() | |
Apekoek | dinsdag 24 mei 2005 @ 02:14 |
lijp ![]() | |
Keromane | dinsdag 24 mei 2005 @ 04:41 |
quote:Nee. Je voelt dat ook, je hebt steeds meer kracht nodig om het nog sneller rond te laten draaien. Nog even los van vertraging die optreedt bij een lang voorwerp: je balk zal bij radiaal versnelling richting spiraalvorm verbuigen. Bij een 100% onbuigzaam voorwerp heb je niet genoeg kracht om alsmaar (radiaal) te versnellen tot het uiteinde de lichtsnelheid heeft. Het 'geen weerstand hebben' is onzin, het ronddraaien is feitelijk een continu versnelling waar continu kracht voor nodig is, zelfs als de radiaal snelheid gelijk blijft. Wat betreft dat rietje is het antwoord al gegeven. Dat iemand er nu zachtjes tegenaan duwt maakt niets uit. Je versnelt het rietje en versnelling werkt vertragend. ![]() | |
Yosomite | dinsdag 24 mei 2005 @ 08:46 |
quote:Nee, maar als gedachtenexperiment. Kaarsrecht: je zou je je kunnen voorstellen dat het experiment in een stukje ruimte gedaan wordt waar in de verste verte geen zwaartekrachtbron te vinden is behalve het rietje zelf. Je komt er dan uiteindelijk achter dat de overdracht van informatie van de ene kant naar de andere kant van het rietje via een drukgolf moet gaan. En de voortplantingssnelheid door de materie van de drukgolf is altijd kleiner dan de lichtsnelheid. Het argument van vitalogy dat de drukgolf uit zal dempen doordat zo vele atomen gepasseerd moeten worden waar, hoe klein dan ook, altijd wat energie achterblijft, lijkt me ook juist. Maar als je nu neutronenstermaterie neemt? Incompressibel ook op atomaire schaal? Want de stof bestaat geheel uit neutronen. Geen atoom te bekennen. Wordt de drukgolf dan omgezet op atomaire schaal in warmte (bewegingsenergie)? | |
Alicey | dinsdag 24 mei 2005 @ 08:47 |
quote:Ik denk dat je aardig wat energie nodig hebt om het ding een tikje te geven dan. ![]() | |
Haushofer | dinsdag 24 mei 2005 @ 09:09 |
quote:Nee. Je gaat er hierbij uit dat de staaf helemaal "rigid"is, maar de werkelijkheid is dat de staaf zal buigen, en een soort spiraalbeweging gaat maken. De uiteinden gaan niet sneller dan het licht. En om er nog maar eentje in te gooien: Stel ik heb een licht, en dat projecteer ik op een scherm op willekeurige afstand. Nu komt er een miertje over het scherm heen. Je kunt nu de projectie van de mier met willekeurige snelheid laten gaan, immers :de snelheid op het scherm is de straal maal de hoeksnelheid, en de straal kun je willekeurig groot maken. Je zult dus een snelheid groter dan c kunnen krijgen. Of niet? Muhahaha. | |
Metro2005 | dinsdag 24 mei 2005 @ 09:43 |
quote:Als jiij het rietje naar voren duwt zal de persoon aan de andere kant dit direct merken. Maar als je er een tikje tegen geeft moet die trilling eerst door het hele rietje heen reizen dus zal de ander dat niet direct merken. | |
Maethor | dinsdag 24 mei 2005 @ 09:48 |
quote:Nee, het duwtje kan net zo goed niet instantaan overgebracht worden als het tikje. | |
Metro2005 | dinsdag 24 mei 2005 @ 09:52 |
quote:Als het rietje niet verbuigt, absorbeert of iets in die richting dan zal je toch direct de beweging van het hele rietje voelen? ik bedoel of je nou: ______________________________ een rietje hebt die zo lang is of een rietje die zo lang is: ______________________________________________________________________________ als ik links een duwtje geef dan wordt dat duwtje toch direct doorgegeven? | |
Maethor | dinsdag 24 mei 2005 @ 09:55 |
Ja, maar het probleem is dat je geen oneindig stijf rietje kunt hebben (zwart gat enzo ![]() | |
Metro2005 | dinsdag 24 mei 2005 @ 09:58 |
quote:Dat bedoel ik idd. Kijk dat is natuurlijk puur theoretisch en in de praktijk zal het materiaal alleen maar verbuigen zodat je aan de andere kant niet eens voelt dat er tegenaangeduwt wordt. | |
Yosomite | dinsdag 24 mei 2005 @ 10:00 |
quote:Zomaar, omdat ik op de koffie wacht.: massa neutron: 1,57E-22 kg straal neutron 5,99e-15 m lichtjaar: 9,46e15 m Stel het rietje bestaat uit laagjes van zes neutronen in een cirkel, op elkaar gestapeld. Dan is de massa 6 x 1,57E-22 x 9,46E+15 / (2 x 5,99E-15) = 7,46E+8 kg Zeg 750 miljoen kg. De Saturnus V raket met bijna 3 miljoen kg kregen ze de lucht in. Je hebt inderdaad dan aardig wat energie nodig. Maar met een blik spinazie kun je een heel eind komen. ![]() | |
Hallulama | dinsdag 24 mei 2005 @ 12:24 |
Wat is eigenlijk de snelheid van electro-magnetische kracht dan wel straling? Dat is immers iets dat een rolspeelt wanneer je het rietje een tik geeft, right? Atomen die verplaatsen, en een electro-magnetisch schokje geven wanneer ze te dicht bij andere atomen komen, om zo vervolgens die andere atomen te verplaatsen? | |
Hallulama | dinsdag 24 mei 2005 @ 12:26 |
Yosomite, die Saturnus V raket moest zich natuurlijk eerst onttrekken van de zwaartekracht, toch? | |
Haushofer | dinsdag 24 mei 2005 @ 12:28 |
quote:EM-straling gaat met de lichtsnelheid. Maar dat is niet het punt hier; dergelijke trillingen worden overgebracht door roostertrillingen, en die kun je identificeren met deeltjes genaamd fononen. Deze gaan met de geluidssnelheid. Overigens leuk om Einsteins oorspronkelijke afleiding van E=mc2 te bekijken; daar gebruikt hij ook instantane informatieoverdracht. Wat hij dus met zijn eigen theorie tegenspreekt. | |
Hallulama | dinsdag 24 mei 2005 @ 12:30 |
Is dat verhaal ergens in een "for dummies" variant te vinden? | |
Yosomite | dinsdag 24 mei 2005 @ 12:31 |
edit: Haus was mij voor | |
Haushofer | dinsdag 24 mei 2005 @ 12:33 |
quote:Heb ik het zo druk met praktika, en ben ik nog vervelend ![]() | |
Yosomite | dinsdag 24 mei 2005 @ 12:36 |
quote:Natuurlijk. En dat schijnt toch tegen te vallen, want het grootste deel van dat gewicht is brandstof. Maar ik wilde de vergelijking maken met het rietje van een lichtjaar, qua massa, en daarbij slechts een kleine verplaatsing beschouwen, zeg een paar cm. | |
Yosomite | dinsdag 24 mei 2005 @ 12:39 |
quote:Misschien stoot ik deze zomer ![]() Oeps, sorry. | |
nappel | dinsdag 24 mei 2005 @ 15:40 |
quote:En hoeveel zuigkracht heb ik nodig om mij cola door dat rietje te zuigen? ![]() | |
Hallulama | dinsdag 24 mei 2005 @ 15:48 |
Haha, wat dacht je van yoghurt. Of een olifant. | |
Hallulama | dinsdag 24 mei 2005 @ 16:16 |
quote:Is er al reeds bewezen dat instantane informatieoverdracht wel of niet mogelijk is? Ik zit natuurlijk als zwever te denken aan het veld, superbewustzijn, particles popping in and out, dat soort dingen. | |
bankrupcy | dinsdag 24 mei 2005 @ 16:47 |
De maximale snelheid voor mechanische informatieoverdracht door het rietje is gelijk aan de geluidssnelheid door het rietje. | |
Haushofer | dinsdag 24 mei 2005 @ 19:22 |
quote:Dan kom je weer op de EPR-paradox uit, het voorbeeld van instantane info-overdracht. Maar verder wordt instantane info-overdracht door vrijwel alle fysici als onmogelijk beschouwd. Misschien is "lelijk"hier een beter woord ![]() Newton had al moeite met het idee dat zijn zwaartekrachtsvergelijkingen instantane actie veronderstellen. Door dergelijke stellingen is het veld-model ook ingesteld, oa de Maxwellvergelijkingen, de algemene relativiteitstheorie en quantumveldentheorie. | |
Hallulama | dinsdag 24 mei 2005 @ 21:02 |
Wonderbaarlijk allemaal, helaas heb ik te weinig kennis van zaken om daar verder in te duiken en een mening te vormen. Valt er iets zinnigs te zeggen over hoe snel die deeltjes komen en gaan? Zie je ze bijvoorbeeld rennen of transformeren naar of tot een "uitgang", of zijn ze gewoon plotseling verdwenen? | |
Haushofer | dinsdag 24 mei 2005 @ 21:04 |
quote:Welke deeltjes? ![]() | |
Hallulama | dinsdag 24 mei 2005 @ 21:11 |
Ik hoorde iets over dat deeltjes soms komen en gaan, dat ze spontaan lijken te verschijnen en weer te verdwijnen, en dat scientists dan zeggen: "Hey, where did all those particles go!?" Het makkelijke antwoord daarop is dat ze verdwijnen naar een parallel universum, en daar ook vandaan komen. Of het zijn deeltjes energie gelanceerd uit het veld *tromgeroffel* Met andere woorden, het is communicatie / informatieoverdracht. Is het instant? Geen idee, vandaar de vraag, is er iets bekend over hoe snel die dingen heen en weer sjezen, als dit verhaal enigszins credible is hoor, laat anders maar ![]() | |
Haushofer | dinsdag 24 mei 2005 @ 22:06 |
quote:Misschien dat je het nu over het hypothetische instanton hebt, maar daar ben ik verder niet zo in thuis. Ik kon het als stageonderwerp kiezen, dus mn begeleider heeft het in het kort uitgelegt, en da's alles wat ik er van weet. Ik weet wel dat er een soortgelijk idee over gravitonen bestaat: dat gravitonen als enige deeltjes kunnen ontsnappen naar een hyperruimte ( dus een hogerdimensionale ruimte-tijd) Dat zijn nog best wel aardige modelletjes, zover ik ze begrijp dan. Het wordt zo alleen wel wat speculatief ![]() |