Wie was ik - DEEL II

quote:

Op maandag 30 mei 2005 08:42 schreef nokwanda het volgende:

[..]

Precies. Je krijgt wat je kunt hebben. Dat wordt vanzelf duidelijk.

Bij sommige mensen is dat onvoorstelbaar veel vind ik.

quote:

Op maandag 30 mei 2005 08:34 schreef Stenny het volgende:

Nu maar hopen dat haar omgeving haar niet met een zeer vreemd wijsvingertje gaat bestoken, zo van: gohhh, heb jij ooit een mens vermoord?

Ja, daar dacht ik ook gelijk aan, van 'oei, wat zal de omgeving wel niet denken nu' of hoe zullen zij er tegenaan kijken. Ze bleef zich echter goed rechtvaardigen, alsof ze het, haar leven, de dingen die waren gebeurd, snapte en daardoor vond van dat het is gelopen zoals het is gelopen. Acceptatie. Terwijl ze ook had kunnen denken/zeggen van 'ja, jee dat ik dat heb gedaan, nee dan kan niet hoor'. Maar nee, ondanks haar tegengestelde ik in dit leven misschien, vond ze het gelijk kloppen en/of voelde ze de herkenning in het gebeurene. Ze kon zich ermee vereenzelvigen, hoe erg ook. Bijzonder ergens, idd vooral voor zo'n zachtaardig iemand. En idd, wie weet is ze daarom 'nu' zo zachtaardig, het andere leven had haar kennelijk hard(er) gemaakt. En nu moet ze misschien weer een andere kant leren en/of (samen, met al die levens) balans zien te kweken, in het gelerene.

Wie weet, is dat wel het uiteindelijke doel, balans. Hoe dan ook.
En in balans blijven, kan je misschien niet als je alle keerzijdes en/of dus alle tegenstellingen hebt ondervonden: geluk - ongelukkigheid, eenzaamheid - en niet eenzaam, liefde - haat, etc etc. Is dat wat ze misschien ying/yang noemen, is dat wat misschien (te zamen) de cirkel compleet maakt? Is dat liefde, tot de kern van je ziel (willen) komen? Is dat groei?

Denk het ergens wel. En in die zin is reïncarnatie dan het middel, misschien het enige middel om die keerzijdes te kunnen leren (herkennen), herinneren, willen leren, willen groeien. Zodat de ziel verder kan en/of uiteindelijk (vredig) terug kan, naar de bron, naar daar waar het eens vandaan kwam. Dat is stilte en vrede misschien. Dat is alles, dat is leegte, dat is waar de tegenstellingen oplossen, dat is waar er geen geluk en geen ongelukkigheid is, dat is waar er geen vrede en geen oorlog is, dat is gewoon.

En bewustzijn, idd herinnneringen, opgeslagen niet in het brein, maar in je ziel en/of in je (bewust)zijn. Daarom zijn we misschien nu en hier, het verleden was en de toekomst moet nog komen, maar het zijn is er, altijd al (geweest).

_{waar haal ik het soms allemaal vandaan}

quote:

Op maandag 30 mei 2005 08:58 schreef sweetgirly het volgende:

[..]

Ja, daar dacht ik ook gelijk aan, van 'oei, wat zal de omgeving wel niet denken nu' of hoe zullen zij er tegenaan kijken. Ze bleef zich echter goed rechtvaardigen, alsof ze het, haar leven, de dingen die waren gebeurd, snapte en daardoor vond van dat het is gelopen zoals het is gelopen. Acceptatie. Terwijl ze ook had kunnen denken/zeggen van 'ja, jee dat ik dat heb gedaan, nee dan kan niet hoor'. Maar nee, ondanks haar tegengestelde ik in dit leven misschien, vond ze het gelijk kloppen en/of voelde ze de herkenning in het gebeurene. Ze kon zich ermee vereenzelvigen, hoe erg ook. Bijzonder ergens, idd vooral voor zo'n zachtaardig iemand. En idd, wie weet is ze daarom 'nu' zo zachtaardig, het andere leven had haar kennelijk hard(er) gemaakt. En nu moet ze misschien weer een andere kant leren en/of (samen, met al die levens) balans zien te kweken, in het gelerene.

Wie weet, is dat wel het uiteindelijke doel, balans. Hoe dan ook.
En in balans blijven, kan je misschien niet als je alle keerzijdes en/of dus alle tegenstellingen hebt ondervonden: geluk - ongelukkigheid, eenzaamheid - en niet eenzaam, liefde - haat, etc etc. Is dat wat ze misschien ying/yang noemen, is dat wat misschien (te zamen) de cirkel compleet maakt? Is dat liefde, tot de kern van je ziel (willen) komen? Is dat groei?

Denk het ergens wel. En in die zin is reïncarnatie dan het middel, misschien het enige middel om die keerzijdes te kunnen leren (herkennen), herinneren, willen leren, willen groeien. Zodat de ziel verder kan en/of uiteindelijk (vredig) terug kan, naar de bron, naar daar waar het eens vandaan kwam. Dat is stilte en vrede misschien. Dat is alles, dat is leegte, dat is waar de tegenstellingen oplossen, dat is waar er geen geluk en geen ongelukkigheid is, dat is waar er geen vrede en geen oorlog is, dat is gewoon.

En bewustzijn, idd herinnneringen, opgeslagen niet in het brein, maar in je ziel en/of in je (bewust)zijn. Daarom zijn we misschien nu en hier, het verleden was en de toekomst moet nog komen, maar het zijn is er, altijd al (geweest).

_{waar haal ik het soms allemaal vandaan}

Mooi gezegd hoor, lieverd , inderdaad: yin en yang, alles heeft bestaansrecht en wil gekend zijn. Ben benieuwd hoe haar familie op deze uitzending reageert, ik vind het dapper dat ze achter haar verhaal gaat staan, ongeacht de consequenties.

quote:

Op maandag 30 mei 2005 10:26 schreef FuifDuif het volgende:
Aan de ene kant vind ik het erg leuk om te merken dat er meer en meer aanwijzingen komen voor iets als reïncarnatie (of in ieder geval meerdere levenservaringen), maar aan de andere kant word ik nu toch wel bang. Stel nu dat ik terugkom als een soort simpele ziel, die de hele tijd met zijn Golf-GTI rondscheurt, verzot is op hardstyle en trance, petjes draagt enzovoort. Zijn er aanwijzingen dat je stijgt wat betreft intelligentie en spirituele vorming?

Was ook een topic over hier. Niet lang geleden. Wat wil je absoluut niet worden als je reincarneerd.

quote:

Op maandag 30 mei 2005 10:26 schreef FuifDuif het volgende:
Aan de ene kant vind ik het erg leuk om te merken dat er meer en meer aanwijzingen komen voor iets als reïncarnatie (of in ieder geval meerdere levenservaringen), maar aan de andere kant word ik nu toch wel bang. Stel nu dat ik terugkom als een soort simpele ziel, die de hele tijd met zijn Golf-GTI rondscheurt, verzot is op hardstyle en trance, petjes draagt enzovoort. Zijn er aanwijzingen dat je stijgt wat betreft intelligentie en spirituele vorming?

Vertrouwen: alles wat komt, is logisch, en het zal bij je passen...

quote:

Op maandag 30 mei 2005 10:47 schreef nokwanda het volgende:

[..]

Was ook een topic over hier. Niet lang geleden. Wat wil je absoluut niet worden als je reincarneerd.

Dat was jouw eigen topic, Fuifduif. Stom van me.

Bang voor reïncarnatie.

quote:

Op maandag 30 mei 2005 10:52 schreef FuifDuif het volgende:
Hoe weet je dat Stenny? Ik weet wel dat bepaalde karakters totaal niet bij mij passen, maar goed, dan spreek ik vanuit dit stoffelijk referentiekader natuurlijk. Ik ben nog meer bang voor dit principe dan voor het zwarte gat van het niets om eerlijk te zijn.

Omdat alles logisch is, ook al zou je in een volgend leven in een Golf gaan rondsscheuren (als die er dan nog zijn in de toekomst), dan nog zou dat een reden hebben, misschien om je te verdiepen in de Golf cultuur ...kijk eens naar je eigen leven. Zou je een ander willen zijn cq. kun je je voorstellen een ander te zijn en niet jezelf?

quote:

Op maandag 30 mei 2005 10:26 schreef FuifDuif het volgende:
..maar aan de andere kant word ik nu toch wel bang. Stel nu dat ik terugkom als een soort simpele ziel, die de hele tijd met zijn Golf-GTI rondscheurt, verzot is op hardstyle en trance, petjes draagt enzovoort. Zijn er aanwijzingen dat je stijgt wat betreft intelligentie en spirituele vorming?

Nee

Maar even serieus, trance heet niet voor niets trance natuurlijk . En zoals ik een keer heb gelezen, volgens mij heeft Stenny dat een keer gezegd, bezit trance of kan oa trance over bepaalde (ultra ofzo ) tonen beschikken, waardoor je linker- en je rechterhersenhelft beter functioneren en/of meer één kunnen worden/zijn. Laatste geval, zo zie ik het een beetje, zou kunnen namelijk. Iig, goed voor bewustzijn (in dromen ook) ed lijkt mij. Kwam zelfs op die site van die gepromoveerde psycholoog naar voren.

En of want muziek kan zeker wel leiden tot meer creativiteit en dus ook tot meer spiritualiteit -> openstaan, opgaan in, etc. Naja, niet voor niets dat bepaalde takken van sport met muziek worden gedaan: dans, synchroonzwemmen, etc etc. En bepaalde rituelen met trommel. Of kijk naar bedrijven, winkels etc (feng shui overal in doorgewerkt, muziekje op de achtergrond verkoopt en/of stemt tot rust/vertrouwen -> tandarts/dokter bijv. Ik bedoel, ik hoef geen drilborige metallica muziek te horen als ik bij de tandarts zit, bij wijze van, want metallica heeft ook wel wat).

Tja, en of dan Mozart uit je cd-speler weergalmt of dat je op een trommel slaat of het geluid van de zee in een schelp hoort, het is maar wat het met je doet of niet doet. Verschil in perceptie/smaak dus. Maar naar mijn weten heeft het (idd en iig dus) niks te maken met intelligentie, wel spiritualiteit. En overigens ken ik petjes-mensen waarvan ik bijna steil achterover sloeg van de droge, spirituele wijsheden die uit hun mond kwamen. Of ze dat nou zelf beseffen of niet

Aan de andere kant, twijfel ik ook wel eens aan bepaalde dingen, maar tja misschien preferen golf-gti-mensen weer een vorm van vrijheid ofzo . Je weet het niet, en anderzijds boeit het ook niet, als ze maar niet keihard gaan gassen terwijl ik en/of anderen op mijn fietsie zit, want dat vind ik eng. En dan vind ik het net zo goed sukkels. Voor de rest denk ik dat er verschil in zit, zelfs qua golf-gti mensen, ik bedoel, heb zelf laatst een stijltang gekocht, maakt mij dat minder en/of maakt mij dat een mode-poppetje dan. Dacht het niet, naast mijn schaars bewaarde mode-boekjes bezit ik ook over spirituele boeken. Men moet doen waar men zich lekker/prettig bij voelt en niet doen, vind ik, wat anderen zo graag willen dat je doet, tenminste niet als het niet strookt en/of dat men er eigenlijk ongelukkig van wordt. Al kan men niet alles hebben. Ik bedoel, ik woon ook liever ergens waar de zon merendeels schijnt, maja dan waardeer ik de zon des te meer na een regenval. En regen, etc kan ook heerlijk zijn.

Iig, meneer Fuifduif , spiritualiteit ligt ook in het accepteren van je medemens, zoveel mogelijk zonder (voor)oordelen. En of iemand nou in een golf-gti rijdt of gelovig is, degene die niet veroordeelt zou wat dat betreft, hardcore-vibe of niet, spiritueler aangelegd kunnen zijn dan iemand die 'perfect' lijkt. Tja, en dat sucks soms zo aan de maatschappij, dat iedereen perfect wil zijn, maar ondertussen de kern mist en/of niet eens ziet wat voor moois er om hem heen is.

Been there, done that.
Wat dat betreft heeft de maatschappij ook weer een kant laten zien, waar ik nou niet altijd gelukkig van werd. De mensenmaatschappij, wat moet je ermee soms . Laat mij mij lekker in de maatschappij staan, als mezelf, en niet als één van de .. mensen. Voordeel is juist, dat ik daardoor ook een andere kant heb gezien, namelijk iets wat meer voldoening geeft. Volgens mij is of kan het ook allemaal zo wijds zijn en soms vraag ik me af, waarom ik het nou zo moe(s)t zien, geen ellende/verdriet etc gehad, gewoon jollyjoy, aan de andere kant was ik dan nu waarschijnlijk niet degeen geweest die ik nu ben.

_{oh, wat schrijf/lul ik weer veel, teveel , zal niet meer zoveel schrijven}

quote:

Op maandag 30 mei 2005 11:14 schreef FuifDuif het volgende:
Mooie tekst sweetgirly ( ). Oke, stel nu dat ik mij dusdanig spiritueel ontwikkel zodat ik anderen nooit meer veroordeel op basis van zaken die niet relevant zijn... of sterker nog, ik veroordeel niemand meer en accepteer alles en iedereen. Dan zou het toch logisch zijn dat ik in een volgend leven niet meer terugkom als iemand die alleen maar denkt aan bier, een brommende motor, pillen en lekkere wijven? Dan val ik toch volledig terug?

Misschien juist wel. Om je erop te wijzen dat dat geen terugval is maar enkel een andere vorm van "zijn".

quote:

Op maandag 30 mei 2005 11:14 schreef FuifDuif het volgende:
Mooie tekst sweetgirly ( ).

, hm tja, iets teveel van het goede

quote:

Oke, stel nu dat ik mij dusdanig spiritueel ontwikkel zodat ik anderen nooit meer veroordeel op basis van zaken die niet relevant zijn... of sterker nog, ik veroordeel niemand meer en accepteer alles en iedereen. Dan zou het toch logisch zijn dat ik in een volgend leven niet meer terugkom als iemand die alleen maar denkt aan bier, een brommende motor, pillen en lekkere wijven? Dan val ik toch volledig terug?

Niemand (meer) veroordelen en/of oordelen over iets en/of mensen, is super moeilijk, en zowaar onhaalbaar. We oordelen namelijk sowieso al constant, omdat we meningen hebben. Denk wel dat mensen teveel kunnen (ver)oordelen, ook ik, want ik oordeel nu weer bijv. over mensen die teveel oordelen , is het nog te volgen. Maar eigenlijk heb ik ook zoiets van, 'men doet maar wat men niet laten kan'. Leven en laten leven, zoiets.

Het nut van oordelen zie ik uberhaupt soms niet, omdat men in weze toch allemaal over dezelfde potentie beschikt, en die zin oordelen we niet over anderen, maar over onszelf. Hoe meer men oordeelt, hoe groter de spiegel dus is die men voor zich heeft. Zo zie ik dat een beetje. Of men de spiegel herkent, is ten tweede. Gebeurt overal om ons heen. Vooral hoe volwassener men wordt, hoe meer oordelen een tweede natuur lijkt te worden, misschien ergens een seintje dat de onschuld er toch wel echt van af is en/of gaat. Naja, goed. Ik bedoel, daarom worden kinderen vaak naïef genoemd, of dat terecht is, is de vraag.

Over reïncarnatie. Goeie en interessante vraag.
Misschien dat men inderdaad net zo lang terugkomt om dat te leren, niet om in een golf-gti te rijden en/of lekkere wijven/kerels etc te preferen, want dat is ieder voor zich. Maar om ooit eens te beseffen dat daar geluk niet in ligt. Al is dat ook maar de vraag, want wie zal er gelukkiger zijn? Individueel dus wat dat betreft. Al zie ik er verschil in, denk namelijk niet dat geluk buiten ons te vinden is, maar binnen in ons. Tja, en hoeveel gti'tjes, biertjes, pillen, mannen of vrouwen men daar voor nodig heeft, is dan maar de vraag . En in andere eeuwen, hoeveel brandstapels, kloosters, predikken etc men daar voor nodig heeft. Iig, verwijdert veroordelen ons naar mijn mening soms verder af van wie we zijn dan dat het ons dichterbij (elkaar) brengt. De eerste stap is onszelf dus niet langer te veroordelen, vermoed ik.

_{mijn god, lijkt wel groen links hoe ik spreek}

quote:

Op maandag 30 mei 2005 11:28 schreef nokwanda het volgende:

Misschien juist wel. Om je erop te wijzen dat dat geen terugval is maar enkel een andere vorm van "zijn".

En ook dat, damn, ik wist dat ik altijd een grote bewondering had voor mensen die zo kunnen genieten . Doe mijn best iig, ben lerende . Het handboek, 'hoe word ik een hedonist', ligt op mijn nachtkastje.

Maargoed, het zal wel verschillen, soms kan ik er wel wat somber van worden. Gewoon genieten van wat is, kan het wel, (zie natuur en etc). Maar soms.. dan moet ik weer teveel denken en schrijven, erg vermoeiend. Alhoewel, eigenlijk niet zo. Maargoed, zit er in en zal wel iets zijn, hoop ik, van balans hierin te vinden en/of te willen. Eigenlijk vind het ook gewoon interessant, dus ik weet ik het niet. Analyseren enzo. Zal wel met gratie van nieuwsgierigheid te maken hebben, soms te snel willen gaan daar waar ik gewoon moet denken 'stop'. Ach ja, het houdt je scherp en je leven spannend, want hoe gaat alles uitpakken, en waar gaat het heen. Ik weet het niet, want ik weet niks.

Ben een onwetend kind, die dansen wil als ik wil dansen, en gek wil doen, als ik gek wil doen. Toch maar nog wat meer 'just-be-elementjes' erin gooien voor mezelf . Dat maakt het leven gewoon leuk, uitdagingen voor jezelf en willen leren/groeien. Volgens mij verschilt de mens gewoon daarin, maar is niemand meer of minder daarom. Alleen (nog) wat anders.

Helaas soms, drama-mood
* I want to live 4-ever zingt

_{goed, genoeg genutcased voor vandaag}

quote:

Op maandag 30 mei 2005 11:49 schreef sweetgirly het volgende:

[..]

En ook dat, damn, ik wist dat ik altijd een grote bewondering had voor mensen die zo kunnen genieten . Doe mijn best iig, ben lerende . Het handboek, 'hoe word ik een hedonist', ligt op mijn nachtkastje.

Maargoed, het zal wel verschillen, soms kan ik er wel wat somber van worden. Gewoon genieten van wat is, kan het wel, (zie natuur en etc). Maar soms.. dan moet ik weer teveel denken en schrijven, erg vermoeiend. Alhoewel, eigenlijk niet zo. Maargoed, zit er in en zal wel iets zijn, hoop ik, van balans hierin te vinden en/of te willen. Eigenlijk vind het ook gewoon interessant, dus ik weet ik het niet. Analyseren enzo. Zal wel met gratie van nieuwsgierigheid te maken hebben, soms te snel willen gaan daar waar ik gewoon moet denken 'stop'. Ach ja, het houdt je scherp en je leven spannend, want hoe gaat alles uitpakken, en waar gaat het heen. Ik weet het niet, want ik weet niks.

En dat zul je ook blijven ook tot je sterft. Er is simpelweg te veel om te weten en om je over te verwonderen. In het positieve en in het negatieve. Weer die yin/yang.

Ben een onwetend kind, die dansen wil als ik wil dansen, en gek wil doen, als ik gek wil doen. Toch maar nog wat meer 'just-be-elementjes' erin gooien voor mezelf . Dat maakt het leven gewoon leuk, uitdagingen voor jezelf en willen leren/groeien. Volgens mij verschilt de mens gewoon daarin, maar is niemand meer of minder daarom. Alleen (nog) wat anders.

Helaas soms, drama-mood
* I want to live 4-ever zingt

_{goed, genoeg genutcased voor vandaag}
[/quote]

Neeeeee, kun je nooit genoeg doen, nutcasen

quote:

Op maandag 30 mei 2005 12:13 schreef FuifDuif het volgende:
Ik ben het er mee eens dat het volledig afschrijven van (ver)oordelen zeer moeilijk is, maar toch geloof ik dat het kan. Het zal niet over één nacht ijs gaan, maar uiteindelijk kun je dat niveau behalen. Sweetgirly, jij hebt het bijvoorbeeld erover dat meningen er voor zorgen dat (ver)oordelen altijd plaatsvindt, maar dat geloof ik in. Stel jij hebt een nieuwe rode BH gekocht en je laat deze aan mij zien en ik zeg eerlijk dat ik hem niet mooi vind, dan is dat een mening die jou misschien kan kwetsen, maar ik veroordeel je totaal niet. Want dat zegt nog niets over het feit of ik jou daarmee wel of niet respecteer.

Verder, is het bij jullie soms ook zo erg (dat nadenken over het doel van het leven) dat je er letterlijk ziek van wordt?

Dat laatste.... absoluut. Bij tijd en wijlen kun je daar knap depri van worden. Alleen helpt het je niks bij het vinden van een antwoord zo dat er al is.

Voor wat betreft het veroordelen. Je kunt jezelf spiegelen en beslissen of wat je in een ander ziet is wat je zelf wilt zijn en dat laten meewegen in de bepaling van wat je wel wilt zijn. Net zoals je op dezelfde manier naar jezelf kunt kijken en daar zaken kunt uitfilteren.

Voor wat betreft het reincarnatieaspect hiervan. Je bent wie je NU bent en niet wie je toen was. Net als je over vijftig jaar bent wie je dan bent en niet wie je nu bent. Maar als je dan nog in deze vorm leeft zul je wel dezelfde referenties hebben in tegenstelling tot wanneer je een ander lichaam h4ebt dat weer nieuwe referentiekaders krijgt.

quote:

Op zondag 29 mei 2005 21:34 schreef releaze het volgende:
vandaag weer een aardige aflevering.
ik vraag me af hoe dat nou met die namen zit. de naam van een huis die wel erg op de opgegeven naam lijkt, maar niks dat overeenkomt in de registers en op het kerkhof...hmmm.

die van vorige week wil ik erg graag zien, salzburg!

Ja idd wel vreemd toch dat ze telkens de opgegeven naam nergens terug kunnen vinden.
Misschien dat haar naam niet terug te vinden was in de geboorteregisters omdat het de naam van haar man was en niet haar meisjesnaam, dus bij haar geboorte heette ze nog anders. Maar dan zou je het toch terug moeten kunnen vinden in registraties van huwelijken enzo neem ik aan. Zeker omdat ze van een wat hogere stand was (lijkt mij).
Of kan het toch zo zijn dat niet iedereen destijds geregisteerd werd (ook de wat hogere standen) of er gegevens verloren zijn gegaan?

Maargoed, in ieder geval deze keer werd er dus wel een achternaam genoemd (en die leek idd erg op de naam van het huis waarin ze woonde -hoe het vroeger heette dan-). Dr werd in dit topic nogal gediscussieerd waarom niemand een achternaam kon geven maar dit keer kon dit dus wel.

Wel koel dat er dit keer een leven was met meer ellende. En dat ze zelfmoord heeft gepleegd. Sommige religies zeggen dat als je zelfmoord pleegt je dat leven nog een keer over moet doen -zelfde rotsituaties in je leven- (of zelf 1044 keer ofzo over moet doen) maar zo te zien is dat bij haar in ieder geval niet het geval lijkt me.

Vond r wel een wat 'hard' gezicht hebben een beetje. En een beetje zo'n volks typje ook n beetje.

Wat me trouwens ook opvalt: dat de mensen in de regressie hun naam+woonplaats ook zo goed uit kunnen spreken, alsof ze die taal echt spreken enzo. Ze sprak de naam 'claire' echt heel engels uit enz en dat was bij sommige plaatsnamen enzo ook zo, en ook in de vorige afleveringen bij sommige mensen.

[ Bericht 30% gewijzigd door tulpje6 op 30-05-2005 12:51:50 ]

Interessante aflevering, vooral vanwege het feit dat ze aangaf dat ze deze ellende altijd met zich meedroeg, en nu ervan verlost is.

quote:

Op maandag 30 mei 2005 08:33 schreef nokwanda het volgende:

[..]

......waren de rapen gaar

nog maar een schopje, hoewel het topic niet meer storm loopt

een van de vragen die ik had mbt tot reincarnatie is met het verhaal van harry/louis beantwoord. het viel me namelijk op dat alle vorige mensen kinderen hebben gehad in hun leven. ik "dacht" dat misschien de geest van kind op kind of oma op kleinkind oid overgenomen werd. dat de geest in dezelfde familie bleef, in dezelfde bloedlijn.

nou is dat in dit geval dus niet geweest, want louis was eenzaam en alleen, kinderloos, dus harry is geen directe afstammeling van (hij kan natuurlijk wel een achterachterachterachterneef zijn oid..)

aardige aflevering weer. ik vond deze man heel erg overtuigend/overtuigd overkomen.