Algeheel zaterdagkampioenschap deel 2

Vanaf 7 mei is de strijd om de algehele zaterdagtitel losgebarsten. Dit is extra leuk, omdat in ieder geval 2 van de 3 deelnemende teams FOKkers als supporter hebben. In dit topic kan deze ongetwijfeld spannende strijd, waarin de vorm van de dag en de zogenaamde "flow" soms belangrijker zijn dan de kwaliteiten, gevolgd worden.

deel 1:

Algeheel zaterdagamateurkampioenschap

De huidige stand:

ASWH 2 - 4 (+3)
IJsselmeervogels 2 - 3 (-1)
Excelsior'31 (-2)

Het resterende programma:

zaterdag 21 mei ASWH - Excelsior '31
dinsdag 24 mei IJsselmeervogels - ASWH
zaterdag 28 mei Excelsior '31 - IJsselmeervogels

ASWH



De kampioen van de hoofdklasse A. ASWH werd in 1929 opgericht als ASW, wat staat voor Altijd Sterker Worden. Omdat in Dordrecht ook een ASW bleek te bestaan, werd later de H van plaatsnaam Hendrik-Ido-Ambacht aan de naam toegevoegd. De club speelde jarenlang vrij anoniem mee, maar is sinds de jaren '80 regelmatig op het hoogste niveau te bewonderen geweest. De jaren '80 en '90 werden voor de Ambachters grotendeels gekenmerkt door promoties en degradaties en dus een beetje pendelen tussen het hoogste en éénnahoogste zaterdagniveau. Toen de ploeg in het seizoen 97/98 degradeerde, werd er direct een plan gemaakt om snel terug te keren. Onder coach Hans Maus won men in 98/99 met overmacht de titel in de eerste klasse en sindsdien is ASWH al 6 jaar lang hoofdklasser. Met behoorlijk wat succes, zelfs. In 99/00 stond alles in eerste instantie in het teken van handhaving, maar mede door het aantrekken van de in het zaterdagvoetbal zeer bekende doelpuntenmaker John Verbaan, werd ASWH in dat seizoen verrassend 3e. In 2000/01 werd de ploeg eerst getraind door Arie van der Zouwen, die echter al snel bondscoach van Hong Kong werd. Zijn vervanger, André Wetzel, loodste ASWH zelfs verrassend naar de titel in de hoofdklasse B, waar Spakenburg dat seizoen de grootste concurrent was. Wetzel vertrok naar de KNVB en Jack van den Berg nam het over. Hij leidde ASWH in een fantastisch seizoen naar de tweede titel op rij, ditmaal in de hoofdklasse A. 51 punten waren toen voldoende voor de titel, na een spannende strijd met Capelle en Excelsior Maassluis. ASWH speelde spectaculair voetbal, met memorabele duels tegen Lisse (5-3), Ter Leede (5-2), Marken (7-1), Capelle (0-2), Kozakken Boys (0-7) als toonbeeld van de scoringsdrang bij de Ambachters. In het seizoen 02/03 werd ASWH weer ingedeeld in B, waar de ploeg uiteindelijk net niet goed genoeg was om kampioen te worden. Verrassend puntverlies tegen laagvliegers Heerjansdam en Barendrecht kostte ASWH uiteindelijk de titel. Men kwam 3 punten tekort op Spakenburg en Huizen, die later een beslissingsduel speelden. In 03/04 begon ASWH niet sterk aan de competitie, met slechts 5 punten uit 5 duels. Het bleek een voorbode voor een niet al te succesvol seizoen, hoewel een goede serie, ingezet bij het toen nog zonder puntverlies zijnde Ter Leede in speelronde 6, de ploeg wel naar de wintertitel bracht. Na de winterstop werden echter nog slechts 8 punten gepakt, met een vrije val tot de 8e plaats als gevolg.

Dit seizoen:

ASWH begon dit seizoen dan ook niet als directe titelfavoriet in de hoofdklasse A. DOVO, FC Lisse, Ter Leede en Bennekom leken topfavoriet. ASWH, dat flink had vernieuwd, was samen met Kozakken Boys en Hoek vooral outsider. De ploeg bleek echter snel ingespeeld en een hecht collectief te vormen, waardoor ASWH na een prima start pas in de 6e wedstrijd thuis tegen Kozakken Boys (0-0) de eerste punten verloor. Na de nederlagen tegen Noordwijk en Ter Leede in ronde 7 en 9, stond ASWH niet meer bovenaan. Een prima serie van 6 zeges zorgde echter voor de wintertitel, met 37 punten uit 15 wedstrijden. Met de gebeurtenissen van vorig seizoen in het achterhoofd wilde echter geen Ambachter hardop van de titel spreken. Zeker niet toen op de eerste ronde na de winterstop direct weer van Lisse werd verloren (4-2). Omdat ASWH zich herstelde en concurrent Kozakken Boys ineenstortte, kon men met 7 punten voorsprong de topper in Werkendam gaan spelen. In slecht weer verloor ASWH ongelukkig en de kloof werd 4 punten, met nog 7 duels te gaan. Waar iedereen dacht dat de spanning zou terugkeren, bleef ASWH gewoon winnen en verloor Kozakken Boys weer de nodige punten, zodat ASWH al op 2 april in ronde 23 de titel kon vieren na een eclatante 1-4 zege in Hoek. Zo werd ASWH met 58 punten uit 26 duels afgetekend kampioen, aangezien nummer 2 Hoek pas op 12 punten volgde. ASWH scoorde 53 keer en kreeg slechts 23 treffers tegen. Dit is tekenend voor de ploeg die vooral als een goed collectief opereert en niet echt uitgesproken sterren of topscorers heeft.

De ploeg:

Trainer Jack van den Berg kan in het doel vertrouwen op routinier Willem-Jan Barendregt, die al 9 jaar bij de club is en met zijn 34 jaar alles al eens heeft gezien. Achterin ontpopt ex-ADO Den Haagspeler Boudy Hoogendoorn zich als een gedegen concurrent voor de man die al jaren een abonnement had op de rechtsbackplaats, Roël Gorré. Xander van de Veeke en Richard Lodder (ex-ADO) vormen het degelijke en ervaren centrale duo, terwijl linksback en aanvoerder Johan Sturrus ondanks zijn 33 jaar nog altijd langs de lijn opstoomt en zelden gepasseerd wordt. Niet voor niets was hij enige tijd vaste basisklant in het nationale amateurelftal. Op het middenveld speelt Jordi Boogers, die een kortstondig avontuur had bij Dordrecht '90, vanaf de rechterkant, maar het middenveld wisselt veel van positie tijdens de wedstrijd. Izaäk Verhoeven, 34 reeds, is de vrije trappen en afstandsschotenspecialist, terwijl Alexander, kortweg Alex, de Jong de spelbepaler is. Ferry van Lare is de giftige linkshalf, die altijd strijd levert. Loopwonder Robert Visser en de slimme Marphe Redjoseitiko zijn prima invallers. Voorin kiest Van den Berg doorgaans voor ex-prof Arjan Human, deze zomer overgekomen van Hoek, en Louis van Kleef. Van Kleef is de man van de provocaties, de opstootjes, het praten en intimideren, maar ook de soms geniale acties en goals. Een soort Zlatan Ibrahimovic op amateurniveau, zonder die exceptionele techniek. Met de ervaren Walter van Ommeren en het jonge talent Sjoerd van der Waal heeft Van den Berg scorende alternatieven achter de hand.

(tekst: methodmich)



De kampioen uit de hoofdklasse B. De Vogels zijn een grote naam in het zaterdagvoetbal. De club uit Spakenburg voert niet voor niets de eeuwige ranglijst van het zaterdagvoetbal aan. Sinds de oprichting in 1932 pakte de ploeg alleen al 12 algehele zaterdagamateurtitels en wist het 4 maal kampioen van Nederland te worden. Ook in de KNVB-beker wist de in op het Ajax-tenue gelijkende gestoken team al eens te stunten. Een speler als Jaan de Graaf werd landelijk bekend. De laatste algehele zaterdagtitel dateert uit 1999, de laatste algehele landelijke titel uit 1995.

Dit seizoen:

Dit seizoen begon IJsselmeervogels al sterk in de hoofdklasse B. Men gold wel als een favoriet, samen met Quick Boys en Spakenburg. In de beginfase van de competitie hadden de "roden" al snel een fikse voorsprong opgebouwd, maar gaandeweg begon men wat punten te verspelen. Quick Boys en outsider Capelle konden dientengevolge nog gevaarlijk in de buurt komen, zodat de beslissing pas op de slotdag zou vallen. IJsselmeervogels moest thuis winnen van Quick Boys om kampioen te worden en deed dat ook (3-2). Met 52 punten uit 26 duels en een doelsaldo van 46-31 wisten de Vogels dit jaar de titel te pakken.

Het team:

De ploeg wordt getraind door Philip de Haan. Hij heeft voor de positie van doelman de geroutineerde Sander Duindam ter beschikking. Achterin heeft hij Jan Pieter Hartog, Tim van Breukelen, Erwin van der Lugt en Remco Pieterse ter beschikking, evenals César Mendoza. Dennis van der Steen, die ook met Huizen titels pakte, Dennis Knüppe, Jeroen Rijsdijk, Paulo Meijndershagen en Rob Baas zijn opties voor het middenveld. Voorin zijn Richard Corts, André Kemper en Christian Opschoor oud-profs met de nodige scorende kwaliteiten. Locaal talent Jan de Graaf en Mark Koelewijn zijn de andere opties in het team van Den Haan.

(tekst: methodmich)



De kampioen uit de hoofdklasse C. De club is zoals '31 al aangeeft in 1931 opgericht als SV Excelsior. De club speelde in de beginjaren op een betrekkelijk laag niveau. Vanaf ongeveer 1950 werd de lijn omhoog ingezet. Met enkele behaalde promoties voetbalde de club zelfs op het hoogste niveau van 1960 tot 1970. In 1965 werd het harde werken beloond met een eerste plek in de hoofdklasse van toen. Dat jaar werd tevens de algehele landstitel binnengehaald in een competitie met IJsselmeervogels en het inmiddels ter ziele gegane Zwart-Wit '28. In de jaren zeventig en tachtig kon deze lijn niet vast worden gehouden. Excelsior acteerde deze decennia merendeels in de tweede klasse. De ommekeer kwam in het seizoen 1995/1996. Onder leiding van trainer Peter Schulte (en op de achtergrond de ambitieuze voorzitter Van Losser) dwong Excelsior'31 promotie af naar de eerste klasse. Na een behaalde achtste plek in het seizoen erna stopte Schulte als hoofdcoach. De jonge en ambitieuze Michel Jansen tekende een fulltime verbintenis van 5 jaar. Hij zette een proces van professionalisering in en zette de inmiddels geroemde jeugdopleiding op, met als doel een vaste stek in de hoofdklasse te bemachtigen. In het seizoen 2000/2001 was het dan zover: Excelsior was 30 jaar weer terug op het hoogste niveau. Het seizoen dat een feest had moeten verliep dramatisch. De belangrijkste oorzaak hiervan was dat er een heleboel spelers van buitenaf waren gehaald en de 'eigen' jongens aan de kant waren geschoven. Ze zouden niet genoeg kwaliteit hebben voor de hoofdklasse. Dit leidde tot veel onrust binnen de spelersgroep en bij de supporters. Een supporter van het eerste uur: 'ik ken die buitenlanders niet en hoef ze ook niet te kennen.' Dat de ploeg troosteloos onderaan eindigde in de competitie was het logische gevolg. De jaren erna werd er lering getrokken uit alles wat er in het jaar in de hoofdklasse was misgegaan. Er werd in alle rust gebouwd aan een nieuwe ploeg en er werd een beleidsplan gemaakt waar onder andere in stond dat het basiselftal in ieder geval 5/6 spelers staan die uit Rijssen komen. Uiteindelijk was het Hennie in't Hof die Excelsior'31 terugbracht op het hoogste plan na een bloedstollende beslissingswedstrijd tegen HHC. In't Hof nam na het jaar om persoonlijke redenen afscheid en gaf het stokje over aan Henry Golstein.

Dit seizoen:

Hoewel Excelsior'31 net gepromoveerd was werd de ploeg door de kenners voorafgaand aan het voetbalseizoen niet als een absolute degradatiekandidaat gezien. Dit kwam mede doordat de ploeg sterk had ingekocht en het erg goed voetbalde in de eerste klasse. Maar niemand kon zeggen waar de ploeg zou staan aan het einde van het seizoen.Een titelkandidaat was de ploeg in ieder geval niet. Het kampioenschap zou een prooi worden voor WHC, Be Quick'28 of de regerend kampioen Genemuiden. De doelstelling van de kant van Excelsior was in ieder geval erg duidelijk: koste wat kost niet degraderen. Excelsior begon fantastisch aan de competitie, na 8 duels stond het zelfs op de tweede plaats. Dit was mooi maar zegde helemaal niets, was de algemene opinie. Niets bleek minder waar. Met frivool, fris en aanvallend voetbal werden week in week uit de gerenommeerde hoofdklasse elftallen te kijk gezet. Zo werd Genemuiden met 3-0 thuis verslagen en wonnen de Rijssenaren met 1-3 bij VVOG. En het sprookje bleef maar voortduren. Na 16 wedstrijden leek het erop dat WHC en Excelsior gingen uitmaken wie er kampioen zou worden. De marge met de concurrentie was zes punten en de twee ploegen boven aan de ranglijst bleven maar winnen. Toch kwamen, naarmate het einde naderde, ook de Harkemase Boys, Be Quick'28 en Urk erg dichtbij omdat de koplopers punten verspeelden. In de onderlinge confrontatie op de 22ste speelronde tussen Be Quick en Excelsior'31 heeft Excelsior de titel gewonnen. In de resterende wedstrijden moest er tegen laagvliegers en Putten en Dronten nog vier punten worden gehaald. Dan zou de wedstrijd uit bij WHC er niet meer toe doen. En zo geschiede. Excelsior is in het eerste jaar dat de ploeg in de hoofdklasse speelt dus kampioen. Een topprestatie. Slechts drie maal eerder in de historie van het zaterdagamateurvoetbal kwam het voor dat de promovendus kampioen werd. Hoogvliet in 1955, Spijkenisse in 1975 en als laatste Kozakken Boys in 1992 gingen de Rijssenaren voor.

Het team:

Coach Henry Golstein heeft de beschikking over een jonge en talentvolle selectie. De gemiddelde leeftijd van de selectie is 24 jaar. 14 van de 21 selectieleden zijn Rijssense jongens, waarvan de meeste jongens uit de geroemde jeugdopleiding komen. De eerste doelman van Excelsior is de kleine, excentrieke en vliegensvlugge Vicente Fernandez Hesselink. Hij is gehaald als tweede keeper achter routinier en tevens assistent-trainer Van der Kwaak, maar kwam eerder onder de lat te staan vanwege een langdurige blessure van de Ex-Go Ahead Eagles Goalie. Omdat Hesselink het zo goed deed is hij de eerste man gebleven, ook toen Van der Kwaak weer helemaal fit was. De achterhoede wordt gevormd door Amanuel Isa, Jarno Beltman, Peter Scheppink en Arno Luby. De breedgeschouderde Scheppink (ex-Go Ahead Eagles) speelt een ijzersterk seizoen. Hij speelt normaalgesproken in de achterhoede, maar is ook erg waardevol gebleken in de punt van de aanval. De middenlinie bestaat doorgaans uit Nick Hoekstra, Martijn Beltman en Sjors Brugge. Brugge is de creatieve speler op het middenveld en heeft een enorm loopvermogen en een goed tactisch inzicht en is een belangrijke pion in het elftal van Golstein. Als je het over de aanval van Excelsior hebt dan heb je het over Erwin Looms. De van HSC'21 overgenomen spits maakte ook in Rijssen zijn doelpuntenreputatie waar, met nog 1 wedstrijd te gaan staat de teller alweer op 21. Zijn aandeel in het succes is dan ook erg groot. Maar de Excelsior aanval is meer dan alleen Looms. Erwins kompanen in spits zijn Hubert Dijk en de Rijssense Arjen Robben: Bert Montizaan. Ze zijn beiden snel, behendig en hebben een fijn ontwikkeld gevoel voor de combinatie. De kracht van Excelsior dit seizoen was dat het naast een prima basiselftal ook kwalitatief goede vervangers op de bank heeft zitten. Goede voorbeelden hiervan zijn de multifunctionele Maarten Dangremond en de talentvolle verdediger Arjan Schooten. De selectie blijft volgend jaar op Sjors Brugge na (GAE) in tact. Het zal het enorm moeilijk worden om dit magistrale seizoen te evenaren.

(tekst: Vaduz)

Online samenvattingen:

IJsselmeervogels - Excelsior'31 en Excelsior'31- ASWH:

http://www.sportze.nl/index.php?midden=270

[ Bericht 0% gewijzigd door -Vaduz- op 21-05-2005 21:39:42 ]

Vanmiddag ASWH - Excelsior'31!

Dat ligt wel voor de hand, maar je weet maar nooit. Ik zal het zien vanmiddag.

En weer terug. Maar ik heb wel een leuke middag gehad ondanks het verlies.

Nee, dat ging ook nooit lukken. In Arnhem hebben we nog even een pitstop gemaakt. Langs de kant hoorde ik dus al van Leurink (tweede helft kwam een goede vriend bij ons staan) die zei al zoiets. Maar dat het al rond was wist ik niet.

Wat een knotsgekke slotfase in de eerste helft ook, ongelofelijk. Ik denk er nog steeds niet graag aan terug.

Inderdaad erg jammer.

En erg vreemd ja, versloegen ze de eerste 40 minuten uitgebreid?

Er echt bij zijn was als ASWH'er leuker. ( En als Excelsioor minder leuk) De verslaggever was een beetje partijdig als ik dit lees. Maar dat is logisch. Radio Oost bracht het natuurlijk weer anders.

Ben je een ASWH volger Ruimer?

Dat partijdig neem ik terug. Valt niet uit je post op te maken inderdaad. Wat heb je met ASWH Ruimer, ben ik wel benieuwd naar.

Aha.

Hier het verslag van voetbaloost.nl:

quote:

Onervarenheid nekt Excelsior ’31

HENDRIK IDO AMBACHT - Excelsior moest in de uitwedstrijd tegen ASWH het stellen zonder 3 vaste krachten. Nick Hoekstra en Hubert Dijk waren geblesseerd en Martijn Beltman geschorst. Hans Baan, Maarten Dangremond en A-junior Gerwin Schalk waren de vervangers. De jonge Schalk liet zien een waardig vervanger te zijn van Martijn Beltman en stelde voor het volgend seizoen nadrukkelijk zijn kandidatuur door een prima wedstrijd af te leveren. Excelsior speelde door deze wissels noodgedwongen geen 4-3-3 maar een veredeld 4-5-1 met Looms als diepste spits en bijsluitende middenvelders. ASWH wist zich er geen raad mee. In de 5e minuut is de eerste kans voor Peter Scheppink na doorkoppen van Looms en 2 minuten later volgt de openingstreffer. ASWH-verdediger Roël Gorré stapt op de bal waardoor Looms kan oppikken en voorzetten. Sjors Brugge geeft met een uiterst precies lobje iedereen het nakijken en schiet de bal in het dak van het doel 0-1. Voordat ASWH van de schrik is bekomen heeft Maarten Dangremond de marge al verdubbeld. Looms kopte goed door en vanaf rechts kogelt Dangremond de bal steenhard binnen 0-2.

Een sensatie hangt in de lucht temeer omdat ASWH geen schim is van de ploeg die in Rijssen nog zoveel indruk maakte. Foute passes, veel buitenspelsituaties en irritaties naar elkaar toe geven niet bepaald de indruk dat hier de toekomstige zaterdagkampioen voetbalt. In de 27e minuut ziet trainer Jack van den Berg zich al genoodzaakt om een wissel door te voeren. Linksback Boudy Hoogendoorn, die de grootste moeite had zich staande te houden tegen de opkomende Arjan Schooten werd vervangen door de van een blessure teruggekomen Johan Sturres. Even leek ASWH wat nieuwe impulsen hierdoor te krijgen. Maar verder dan een schot van Jordi Boogers, wat ruim naast het doel verdwijnt komen de randstadbewoners niet. Aan de andere had Looms de wedstrijd vroegtijdig in het slot kunnen gooien, maar zijn knal gaat hoog over.

Als het erop begint te lijken dat Excelsior de rust met 2 doelpunten verschil zal halen slaat het noodlot toe. Een wilde voorzet van Roël Gorré gaat over alles en iedereen heen en lijkt over de zijlijn te gaan. Louis van Kleef kan de bal echter nog binnen houden en levert een knappe voorzet af bij de tweede paal. Arjan Human kopt in maar recht op Vicente F. Hesselink af. De kleine doelman, afgelopen maandag nog man van de wedstrijd verkijkt zich op de inzet en lijkt de bal in eigen doel te werken. Met een reflex weet hij de bal nog klem te pakken maar de grensrechter wijst naar het midden ten teken dat de bal de doellijn zou hebben gepasseerd. Een dubieuze beslissing en één met grote gevolgen.

Balverlies direct na de aftrap geeft ASWH de gelegenheid opnieuw een aanval op te zetten. Jarno Beltman heeft alle tijd om te ruimen, maar wacht te lang. Marphe Redjosetiko pikt op, gaat een 1-2 aan en rond het zelf knap af 2-2. Excelsior snakt naar de rust maar heeft niet het vermogen om de resterende tijd professioneel uit te spelen. Hierdoor kan het ontketende ASWH nog een keer aanzetten. Vicente F. Hesselink kan het schot uit de tweede lijn niet klemvast pakken en Arjan Human scoort met de punt uit de rebound zijn tweede van de middag. De wedstrijd staat op dat moment volledig op zijn kop. Een gelouterde ploeg had in enkele minuten deze wedstrijd nooit weggegeven, maar Excelsior kon even niet met de tegenslag omgaan. Geen schande trouwens voor een jonge ploeg die nog volop in een leerproces zit.

Na rust viel er minder te beleven. Excelsior probeerde de wedstrijd nog een andere wending te geven maar had opnieuw het geluk niet aan haar zijde. In de 53e minuut had de scheidsrechter een strafschop moeten geven toen Sjors Brugge de bal langs de laatste verdediger tikte om alleen op de doelman af te gaan. Met de hand werd de bal tegengehouden, maar de leidsman zag er geen opzet in. Als 5 minuten later Looms alleen voor doelman Barendregt over knalt lijkt het beste eraf bij de Rijssenaren. Er wordt nog geprobeerd om iets te forceren met Scheppink naast Looms in de spits, maar het verleden heeft geleerd dat Excelsior dan veel te snel de lange bal zoekt en dat was deze keer niet anders.

Het is daarom onbegrijpelijk dat de technische staf bij een achterstand deze optie steeds weer toepast. Het leverde nog enkele vrije trappen op maar in de stand kwam geen verandering meer. Dit betekent dat de kansen van Excelsior op een eventuele landstitel verkeken zijn. Toch kunnen de Rijssenaren tot nu toe met opgeheven hoofd terugkijken op de gespeelde wedstrijden. Voetballend kan Excelsior zeker mee, maar meer ervaring bij de tegenstander gaf de doorslag. Door de groep grotendeels bij elkaar te houden zal de ervaring alleen maar toenemen. Wellicht krijgt Excelsior in de toekomst opnieuw een kans om voor de zaterdagtitel te gaan.

Fotoreportage ASWH – Excelsior’31

Ik vind het ook een zeer geslaagd topic. Voor herhaling vatbaar, al zal dat lastig worden volgend seizoen.

En ik heb ook nog geen foto kunnen vinden waar we op staan, we stonden dan ook niet gunstig voor de heren fotografen.

Even een bericht van het gastenboek van Excelsior geplukt:

quote:

Van: ASWH kampioen: Ook wij ergeren ons soms helemaal kapot aan de instelling en prestaties van die lange spits (Van Kleef red.) maar als je dan ziet hoe hij de 2-0 maakte tegen de vogels, en vaker belangrijke doelpunten, vergoedt dat veel.
en hij sleurt en zeurt misschien veel, maar dat doet looms net zo hard...
tegenwoordig heeft elk team bijna zo'n type...
de liedjes waren niet goed nee aaftink (mooie twentse naam), maar waren pure frustraties over de persoon looms, die ons bij corners in de eerste helft uitdaagde, 'stop maar met steunen' 'jongens steun je ploeg nou' gebaren maakte...
een beetje speler van zijn klasse heeft die gemene en treaky streken niet nodig, die ik van zeer dichtbij (achter de goal) te over gezien heb... zoals expres boven op de keeper vallen met armklem en al...keeper tik nagegeven...andere duelletjes als de bal weg was...het kan gebeuren, sprong er soms ook netjes overheen, maar teveel voor iemand met zijn klasse...die liedjes waren niet omdat we bang voor hem waren..hij is goed en dat wisten we, maar pure frustraties over zijn gedrag in het veld... ik hoop dat dit wat duidelijkheid geeft en heb er ook achteraf wat spijt van (het laatste liedje 'looms je moeder is een..." kan echt niet, zeker niet om een amateurveld...sorry daarvoor...

Typisch Looms, die geniet van dit soort dingen.Hij is ook niet wars van de voetbalhumor. In de voorbereiding nam hij tijdens een wedstrijd een bidon water onder z'n shirt mee. Telkens als de scheidsrechter in de buurt kwam spoot hij even onopvallend wat water in de man zijn nek zonder dat hij doorhad wie hem dat nou flikte, de beste man snapte er niks van. Het publiek pieste bijna in de broek van het lachen, ook ik had het niet meer.

Dank voor de tip Bjoro!

quote:

Tussenstand: IJsselmeervogels - ASWH 2-1

De tussenstand in de wedstrijd om het landskampioenschap tussen IJsselmeervogels en ASWH is 2-1 voor de thuisclub. Bij de rust was het 1-1.

ASWH nam in de 34ste minuut de leiding door Arjan Human. Eén minuut later maakte André Kemper gelijk. In de eerste helft had IJsselmeervogels een optisch overwicht zonder echt veel kansen te creëren. ASWH speelde geraffineerder en kreeg nog de beste kansen.

In de dertiende minuut na rust hielp Richard Corts met een schitterende volley IJsselmeervogels aan een 2-1 voorsprong.

voetbalopzaterdag.nl

Het gaat de verkeerde kant op...

En weer 2-2 door Walter van Ommeren.

Gefeliciteerd Alpeko en Methodmich, het is verdiend!

Dat heb ik met eigen ogen gezien ja, laten we het maar op het geluk van de kampioen houden. Excelsior was er nog niet aan toe en de Vogels vind ik voetballend erg matig.

Precies, dat denk ik wel. Hopelijk pakt ASWH Argon om het algehele amateurkampioenschap.

Is dit de eerste keer?

Excelsior heeft in een ver verleden (1965) het al eens voor elkaar gekregen.

Voelt zeker goed he! Dit is wel even een reden om de lay-out eens flink in de war te schoppen!

quote:

Op woensdag 25 mei 2005 14:39 schreef methodmich het volgende:

Overzicht landskampioenen zaterdagvoetbal

Een overzicht:

1965 Excelsior '31

2005 ASWH

Welkom bij de club der landskampioenen!

Zeker weten, al staan ze nu alweer zes jaar droog.

Wanneer wordt de wedstrijd gespeeld? Of zijn het er twee?

Daar heeft Legolas een mooi stukje van gemaakt.

O.

Dan heeft hij het goed geplaatst.

Ga je nog mee naar Mijdrecht? Een uurtje lijkt me wel te doen.