Nou heb ik nog niet de vraag beantwoord
![]()
.
Emoties, ja blij mee. Verschil is wel, emoties waar je zelf om vraagt en emoties waar je niet om vraagt. Al is de tweede dus soms ook een vraag
![]()
. Want leerzaam kan het ook weer zijn. Iig, in het eerste geval bijv. als ik zin heb in drama een lekkere jankfilm kijken, al prefereer ik dan soms meer zwijmelromantiek
![]()
. Maar kom maar op dan emoties. In het tweede geval, tja, denk dat veel emoties te scharen vallen onder onzekerheid wat dat betreft. Dat doorzien scheelt vaak al een hoop.
Maar je hebt een berg aan emoties. Laatst was ik er wat mee aan het experimenteren, tenminste het voel-gedeelte, had ik ergens gelezen, even een klote-situatie waar je niks mee kan, kent het wel die mensen die voor schut proberen te zetten waar anderen bij zijn. Dus voelen ipv onderdrukken of tegenhouden of iets dergelijks, en oei dat voel je wel hoor. Maar daarna voelde ik me erg vreemd, maar wel lekker. Alsof ik juist gehandeld had voor mezelf en tegelijkertijd voor de ander. En het frappante was dat daarna diegene begon te slijmen
![]()
. Bizar, maar erg opmerkelijk om op te merken.
Dat soort dingen zijn soms het moeilijkst, maar wel het mooist, vind ik
![]()
.
En volgens mij groei je er ook nog geestelijk van ipv dat je stagneert ofzo.