Goed dit lijkt me een uitermate geschikt topic op mijn mening uit te spreken.
Ik speel al games zo lang ik me kan herinneren en de eerste game die ik me zo kan herinneren die ik speelde was Space Commanders uit 1986, een PC game. De oudste console die ik in mijn bezit heb/had (ik weet niet of ik hem nog ergens heb liggen) is een kastje dat je op de antenne aansluiting van je TV aansloot en vervolgens het stokoude Pong kon spelen, niks dikke procs of gpu's. Daarna is het opgelopen van een Philips Videopac (staat hier zeker weten nog ergens) tot aan de huidige generatie.
De huidige generatie ben ik begonnen met een PS2, ondanks dat ik best plezier heb met de machine kon de PS2 mijn verwachtingen, vooral in het begin, niet waarmaken. Ik heb erg vaak het gevoel gehad dat ik hetzelfde speelde wat ik op de PSX (screw PSone) ook speelde. High Res graphics (voor zover een TV dat toelaat), beter geluid en daar was het wel zo'n beetje mee gezegd.
Pas vorig jaar kocht ik een GameCube, na de N64 indirect te hebben overgeslagen. Ik besloot een Cube te kopen omdat ik de good old Mario en overige typerende Nintendo characters miste, samen met de kwaliteit van de games die Nintendo als geen ander weet te brengen. In de periode tot nu heb ik op de Cube met meer passie gespeeld dan de PS2 in die 3 jaar daarvoor.
Wat mij de afgelopen generatie vooral heeft verbaasd is de frequentie waarmee pure bagger als meesterwerkjes werden gepresenteerd, met het daarop volgende ontevreden gevoel. Veel games gaven mij het 13 in een dozijn gevoel of waren ronduit teleurstellend. Ik ben van mening dat dit niet toe te kennen is aan het gebrek aan creativiteit maar hoofdzakelijk aan het feit dat, in het geval een game niet verkoopt, dit het einde van een developer kan betekenen. Nieuwe creatieve ideeen zijn risicovol en daarom wordt vaak voor het standaard concept gekozen die het gros van het gamend publiek toch wel slikt.
Natuurlijk zijn er best vernieuwende games gereleased, maar die concepten werden snel overgenomen door andere developers waardoor alsnog het 13 in een dozijn gevoel je besloop. Weinig toevoegingen en veranderingen ten opzichte van het originele recept met slechts een ander, niet eens drastisch, verhaal en that's it.
Ook het geweld, gore en agressie betekende op een zeker punt meer dan een goede verhaal lijn en of inventieve gameplay. Ook daarom ben ik weer teruggekeerd naar het kleurrijke Nintendo met zijn, in vele ogen "kiddie", maar in ieder geval sterke games. (uitzonderingen daar gelaten)
Persoonlijk heb ik altijd een zwak gehad voor Nintendo en dat zal ook wel altijd zo blijven, ik snap hun strategie niet altijd (voor zover die in voorgaande jaren aanwezig was) maar heb het gevoel dat ze zichzelf aan het verbeteren zijn en beter luisteren naar wat hun fanbase roept en daar dus ook gehoor aan geven.
Sony heeft het erg erg goed gedaan deze generatie, een sterke marketing strategie heeft de PS2 een enorme installed base bezorgd plus een astronomisch aantal games. Ondanks dat hebben deze feiten, in mijn ogen, nooit de aanschafprijs van 1250 gulden (dat heb ik betaald) kunnen rechtvaardigen. Dan te bedenken dat de memorycard, 2e controller en netwerkadaptor niet bij dat bedrag zijn inbegrepen. Met slecht een hand vol echt goede games is de PS2 in mijn ogen toch een lichtelijk teleurstelling. Hetgeen mij ook stoorde is de marketing campagnes die Sony voerde, gedeeltelijk gebaseerd op leugens....daarmee doel ik op de beeldschone high res debugstation screens die je PS2 er nooit uit heeft kunnen krijgen.
Microsoft heeft met de Xbox een best sterk produkt, al zal ik waarschijnlijk nooit een console van MS aanschaffen. Puur uit princiepe. De manier waarop MS stukje bij beetje overal een hand in heeft staat mij niet aan. De concurrentie op zich is goed, maar ik zit niet te wachten op een monopolie positie van MS binnen de console wereld. Ik acht de kans klein, maar mocht het ooit zo zijn schaf ik never nooit een console meer aan.
Voor de aankomende generatie hoop ik op meer vernieuwing en zoals het er naar uitziet is Nintendo de enige die met echte vernieuwingen komt, al is het afwachten wat ze er van waarmaken. Sony's PS3 is op papier een monster van een machine al ben ik bang dat het een PS2 wordt met betere graphics/geluid. Hetzelfde geld voor de Xbox360, meer van hetzelfde niks nieuws.
Tja, laat ik het beste er van hopen maar de komende tijd grijp ik terug naar de Dreamcast, die ik een maandje geleden gloednieuw voor een zacht prijsje op de kop heb weten te tikken.
PS: Dit is een mening, dus ga niet lopen melleken.