De grootheden van de games industrie

Zoals zoveel takken van sport, kent ook de wereld van de computerspellen enkele grote namen; bekende of minder bekende personen die door hun creativiteit en inventiviteit bepalend zijn geweest voor de industrie, en wiens invloed vaak nu nog merkbaar is.

In dit topic zullen deze grootheden aan bod komen. Ken je iemand die aan bovenstaande omschrijving voldoet, stel dan een korte biografie samen, indien mogelijk voorzien van een foto, waarin de verdiensten van deze persoon worden samengevat.
Bedenk echter dat niet iedereen die een keer een goedverkopend spelletje heeft bedacht meteen een grootheid is; het gaat om sleutelfiguren die toonaangevend zijn (geweest) in de historie van computer en video games.

Gunpei Yokoi



Het is niet overdreven te zeggen, dat zonder Gunpei Yokoi de wereld van de video games er vandaag de dag heel anders uit zou hebben gezien.

Toen Yokoi in 1965 bij Nintendo zijn intrede deed, was hij verantwoordelijk voor het onderhoud van de productielijnen waaraan de kaartspelletjes werden gemaakt, die toen nog de core business van het bedrijf vormden. Op een dag vroeg president Hiroshi Yamauchi hem een speeltje te maken, dat de zojuist opgerichte Games afdeling kon verkopen met kerstmis. Yokoi, een rasechte hobbyist die zijn vrije tijd doorbracht met het bouwen van mechanische gadgets, ontwierp de Ultra Hand, een simpele grijparm waarvan er maar liefst 1,2 miljoen werden verkocht.
In navolging van dit succes werd Yokoi full-time ingezet om nieuwe ideeën en gadgets te bedenken, zoals de Ultra Scope, een speelgoedperiscoop waarmee kinderen om de hoek konden kijken, de Love Tester, die aangaf hoe verliefd twee personen op elkaar waren wanneer ze allebei een hand op het apparaat legden, en de Beam Gun, een pistool dat een lichtstraal afvuurde op een doelwit met zonnecellen.

Eind jaren '70 was electronica dusdanig goedkoop geworden, dat Yamauchi besloot deze technologie te gaan gebruiken voor het maken van speelgoed, en Yokoi werd benoemd tot hoofd van Nintendo's Research and Development 1 afdeling. Geïnspireerd door de kleine goedkope rekenmachines, ontwierp Yokoi een spelcomputer die zo klein was, dat hij in de handpalm van een klein kind paste. Omdat er niet alleen mee gespeeld kon worden, maar ook een digitale klok op zat, kreeg het apparaat de naam Game & Watch. Deze apparaten zouden het grootste succes worden dat Nintendo tot dan toe had gekend; in de loop der jaren zijn er tientallen miljoenen van verkocht over de hele wereld.

Het succes hield hier echter niet op. In de jaren '80 ontwikkelde Yokoi samen met zijn afdeling een nieuw product dat het succes van de Game & Watch veruit zou overtreffen: 's werelds allereerste draagbare console, de Game Boy. Hoewel er kritiek was op het ontbreken van een kleurenscherm, zou de Game Boy alle andere draagbare devices (ook degene met kleurenscherm) in verkoopcijfers overtreffen, en er voor zorgen dat Nintendo lange tijd alleenheerser zou blijven op het gebied van portable gaming.

Niet alles dat Yokoi bedacht veranderde echter in goud. In de jaren '90 werkte hij meer dan twee jaar aan wat uiteindelijk de Virtual Boy zou worden; een console in een Virtual Reality-bril, waarmee spelers voor het eerst echte diepte konden ervaren. Het systeem was echter te duur, kon alleen rood/zwarte graphics laten zien, en leidde bij veel gebruikers tot oogklachten. Mede hierdoor gaven veel gamers de voorkeur aan de PlayStation van Sony en de Saturn van Sega, waarna Nintendo de productie van de Virual Boy beëindigde.
Kort daarna, op 15 augustus 1996, stapte Gunpei Yokoi op bij Nintendo. Hoewel het officieel wordt ontkend, was het mislukken van de Virtual Boy volgens de geruchten de reden voor zijn vertrek.

Yokoi richtte zijn eigen bedrijf op, genaamd Koto Laboratory, en begon in 1997 aan de WonderSwan, in samenwerking met Bandai. Helaas zou hij de release van dit product zelf niet meer meemaken. Op 4 oktober 1997 kwam Yokoi op tragische wijze om het leven bij een auto-ongeluk.

Buiten de hierboven genoemde producten was Gunpei Yokoi de uitvinder van de vierpuntsdruktoets, de Zapper en de Robotic Operating Buddy (ROB), en was hij betrokken bij de ontwikkeling van Donkey Kong, Mario Bros., Metroid, Kid Icarus en Super Mario Land.

Shigeru Miyamoto



Shigeru Miyamoto is wellicht de bekendste naam in de video game industrie, en wordt door velen gezien als een van de grootste creatieve genieën op het gebied van game design.

Miyamoto werd in 1977 aangenomen bij Nintendo, en werkte in eerste instantie als ontwerper van verpakkingen. In 1980 bracht Nintendo de arcade game Radarscope uit, waarvan werd gehoopt dat deze het begin zou worden van een succesvolle reeks games. Het spel flopte echter en bracht de Amerikaanse tak van Nintendo op de rand van de afgrond. Nintendo had een hit nodig, en Miyamoto kreeg de opdracht een nieuw, succesvol arcadespel te ontwerpen. Alle topmensen in Japan waren op dat moment echter bezig met andere zaken, en Miyamoto was op dat moment de enige beschikbare medewerker.
In eerste instantie was het de bedoeling dat Popeye de hoofdrol zou spelen, maar nadat Nintendo de Popeye-licentie kwijtraakte, kreeg Miyamoto de vrijheid zelf de karakters te bedenken. Deze karakters werden de timmerman Jumpman, de held van het spel, en de dame in nood, genaamd Pauline. De slechterik was een grote aap met de naam Donkey Kong, wat tevens de titel van het spel was.

Donkey Kong werd een groot succes, en na het maken van enkele opvolgers, wilde Miyamoto een spel maken waar twee spelers tegen elkaar konden spelen. Het personeel van Nintendo of America had Jumpman intussen de naam Mario gegeven, en omdat werd opgemerkt dat hij er meer als een loodgieter uitzag dan als een timmerman, besloot Miyamoto Mario's nieuwste spel te laten plaatsvinden in het rioolstelsel van New York. Mario kreeg meteen een broertje, Luigi genaamd, en het spel Mario Bros. was geboren. Het werd net zo'n grote hit als Donkey Kong.

In 1984 had Nintendo spellen nodig die de verkoop van haar console, de Famicom (beter bekend als Nintendo Entertainment System in Amerika en Europa), zouden stimuleren. Miyamoto werd benoemd tot hoofd van de nieuwe Entertainment afdeling en kreeg de opdracht leuke, originele spellen te bedenken. Enkele games van de hand van deze afdeling zijn Duck Hunt, Popeye en Excitebike, maar het grootste succes werd het spel Super Mario Bros., dat voor miljoenen mensen de hoofdreden was een Famicom aan te schaffen.

Als kind hield Miyamoto ervan dingen te ontdekken. Een van zijn dierbaarste herinneringen is een grot die hij in de heuvels bij zijn huis ontdekte. Nadat hij genoeg moed bij elkaar had geraapt, ging hij met een zelfgemaakte lantaarn de grot binnen. Het gevoel dat hem bevind toen hij een tunnel naar een nieuwe grot ontdekte is hem altijd bijgebleven.
Het is dit gevoel dat Miyamoto aan de speler probeert over te brengen in The Legend of Zelda, na Mario de grootste franchise van Nintendo. Het eerste deel uit deze serie, dat in 1987 werd uitgebracht, was het eerste spel waarvan meer dan 1 miljoen exemplaren zijn verkocht. A Link to the Past, het eerste Zelda-deel voor de Super Famicom (of Super NES), werd door veel tijdschriften geprezen als het beste spel aller tijden.

Nintendo had intussen natuurlijk in de gaten dat ze met Shigeru Miyamoto een goudmijn in handen had, en hij werd al snel benoemd tot producent, waardoor hij in staat werd gesteld aan meerdere spellen tegelijk te werken.
Toen Nintendo met de Nintendo64 op de markt kwam, kon Miyamoto, naar eigen zeggen, eindelijk spellen maken zoals hij ze in gedachten had. Hij keerde voor het eerst sinds de jaren '80 terug als director, voor het spel Super Mario 64. Net als A Link to the Past, werd ook dit spel door critici wereldwijd bejubeld als het beste spel aller tijden, en heeft het de standaard gezet voor 3D platformers. Volgens velen is deze standaard zelfs nog nooit overtroffen.

Miyamoto is nog altijd werkzaam bij Nintendo, onder andere als lid van de raad van bestuur, en nog steeds als producent. Intussen wordt Mario wereldwijd gezien als het symbool van video games, en volgens sommigen is hij beroemder dan Mickey Mouse. Er bestaat geen twijfel over: een spel van Shigeru Miyamoto er voor kan zorgen dat de verkoop van een console in de miljoenen loopt.
In oktober 1995 bereikte Nintendo de mijlpaal van 1 miljard verkochte spellen; 13% daarvan zijn van de hand van Miyamoto, en dan zijn de spellen, gemaakt door anderen op basis van door hem bedachte karakters, niet meegerekend. Super Mario Bros. 3 was in de Verenigde Staten alleen al goed voor een opbrengst van $500 miljoen; een bedrag dat in die tijd alleen werd overtroffen door de film E.T.