What the #$*! Do We Know!? (William Arntz, Betsy Chasse & Mark Vicente, 2004)
Deze documentaire over onder andere kwantum fysica begint interessant en werpt wat stof op die tot nadenken stemt. Echter hoe verder we in de film komen hoe vergezochter de theoriën zijn. Het fictie verhaaltje wat de rode draad moet zijn in de film ontspoort totaal tijdens het bruiloftsfeest en ontaart in een sing-a-long musical met een krampachtige poging tot humor waardoor de rest van de film ook lastig meer serieus te nemen is. *½
Dark Passage (Delmer Davis, 1947)
Derde van de vier films waarin Humphrey Bogart en Lauren Bacall samen te zien zijn. Het is de minste van de vier (anderen zijn
To Have and Have Not,
The Big Sleep en
Key Largo), maar nog altijd een goede film-noir. Opvallend is dat het personage van Bogart in het begin vanuit first person view gefilmd wordt en later is z'n gezicht in verband gewikkeld, zodat hij pas na 50 minuten herkenbaar in beeld komt. De laatste scene komt een beetje afgeraffeld over, maar verder een erg vermakelijke film. ***½
Chûgoku no chôjin (The Bird People in China) (Takashi Miike, 1998)
Mooie subtiele film van Takashi Miike. Hij laat hier een andere kant van zichzelf zien, die me een stuk beter bevalt en die hij wat vaker mag tonen wat mij betreft. Het avontuurlijke verhaal gekoppeld met de mystieke sfeer vormen samen een mooie film, waarin af en toe het plot rare sprongen lijkt te maken, maar uiteindelijk ontpopt er een mooi hart in de wirrewar. Soms grappig, soms toch geweldadig, maar vooral mooi. Beste film van Miike in mijn ogen. ****
O outro lado da rua (The Other Side of the Street) (Marcos Bernstein, 2004)
Leuke Braziliaanse film, die hetzelfde uitgangspunt heeft als de klassieker
Rear Window. De uitwerking is echter heel anders en de vergelijking houdt dan ook meteen op. Er volgt een liefdevol verhaal over de twee oudjes die verliefd op elkaar worden. Fernando Montenegro (
Central do Brasil) zet ook hier een mooie rol net, net als haar tegenspeler. ***½