Heb al iets van 20 presentaties/toespraken gehouden op de universiteit en die gingen allemaal goed. Maar gisteravond was een 'major disaster'. Ik kwam totaal niet uit mn woorden en heb gewoon door de powerpoint heengeklikt met wat onsamenhangend commentaar. Zelfs het onderwerp kon ik niet uit mn strot krijgen, wat wel een tragikomisch effect had
Dit wil ik dus nooit meer meemaken! Ik zit me nu af te vragen hoe het komt.
Vroeger had ik nl bijna nooit last van stotteren, maar nu steeds meer.
Het is extreem lullig, ik durf soms niet eens meer mensen op te bellen. Of dan schrijf ik woorden van dingen waar ik het over wil hebben. Maar zelfs bij voorlezen uit een boek of tijdschrift heb ik nu problemen.
Nu vraag ik me af wat de oorzaak is en wat er aan te doen is. Aan de ene kant zou het psychologisch kunnen zijn: onzekerheid en zenuwen. Maar ik was gisteren eigenlijk helemaal niet zo zenuwachtig en ook met mensen opbellen ben ik dat niet.
Misschien zou het iets fysieks kunnen zijn, ik ben bijv. wel vaak snel buiten adem (niet in extreme zin dat ik lig te happen naar lucht maar een benauwd gevoel, nu bijv. ook). Dat zou misschien kunnen verklaren waarom ik sommige woorden gewoon fysiek niet uit mn strot kan krijgen.
Heeft iemand hier een idee over wat het zou kunnen zijn? Het ruineert op dit moment voor mij nl. mn sociale leven en studiecarriere steeds meer.
En er is een soort ademhalingscursus die het stotteren kan verminderen of geheel kan laten verdwijnen.
Misschien kan je daar wat info vinden?
Raar bij mij is dat ik het soms helemaal niet heb zoals afgelopen maanden terwijl het net zo goed volgende week weer helemaal mis kan zijn en dat ik totaal niet uit mijn woorden kom.
Ik heb al vanalles geprobeerd om er vanaf te komen verschillende logopedisten en methodes. Maar daar kwam ook weer steeds het probleem naar boven dat het meestal een hele tijd goed gaat en dan denk ik ervan af te zijn maar dan komt het dus zo weer terug.
Wat betreft die methodes kan ik je vertellen dat je wel echt de motivatie moet hebben om er mee door te gaan het bestaat vooral uit veel ademhalingoefeningen en rustig proberen te praten. Bij mij hielp het helemaal niets maar het kan natuurlijk net zo goed zijn dat het bij jou uitstekend werkt. En wat ik heb gehoort over Del Ferro is dat dat zeker help dat er een kans van 95% is dat je er van af komt. Maar wat daar wel zo bij is, is dat het vooral is voor de "echte" stotteraars dus degene die echt totaal niet uit hun woorden komen en nog geen zin normaal kunnen zeggen.
En verder zou ik idd wat Logical zegt er niet te zwaar aan tillen. Waarschijnelijk vinden anderen het helemaal niet erg om te horen dat je een beetje stottert er is bij mij tenminste nog nooit een probleem van gemaakt. Al kan ik het natuurlijk wel voorstellen dat het heel erg lastig is als je echt voor een groep moet praten.
quote:Ik stotter ook regelmatig, ik blijf niet op 1 letter hangen maar op 1 woord, zeg dat woord dan bv 10x terwijl ik mijn zin gewoon wil afmaken. Het is dan gewoon even 'te druk' in mijn hoofd, ik moet dan uitademen en dan gaat het weer.Op vrijdag 29 april 2005 11:33 schreef AlexanderDeGrote het volgende:
knip
Stotteren is vaak een ademhalings issue en in mijn geval dan omdat ik teveel tegelijkertijd wil zeggen. Ik heb er verder nooit problemen mee gehad, niemand heeft er ooit een vervelende opmerking overgemaakt, ik concludeer dan dat het probleem voor mezelf het ergste is, dat anderen het vaak niet eens in de gaten hebben.
Dus gewoon rustig blijven en als je boodschap inhoudelijk gewoon goed is, zal de aandacht daar naar uit gaan en niet naar je gehaper.
Succes!
quote:Gek, ik heb precies hetzelfde! Al heb ik nooit serieus geprobeerd om er vanaf te komen door training of een cursus.Op vrijdag 29 april 2005 12:26 schreef Remzz het volgende:
Ik stotter zelf ook al jaren zo lang als ik me kan herrinneren. Niet zo heftig als je normaal hoort(zoals in dat Postbus 51 spotje) maar gewoon soms blijft er wel eens wat haken.
Raar bij mij is dat ik het soms helemaal niet heb zoals afgelopen maanden terwijl het net zo goed volgende week weer helemaal mis kan zijn en dat ik totaal niet uit mijn woorden kom.
Ik heb al vanalles geprobeerd om er vanaf te komen verschillende logopedisten en methodes. Maar daar kwam ook weer steeds het probleem naar boven dat het meestal een hele tijd goed gaat en dan denk ik ervan af te zijn maar dan komt het dus zo weer terug.
Meestal heb ik het ook alleen als ik vrij onzeker ben over iets anders en dat versterkt elkaar dan natuurlijk weer. Met andere woorden: het is een constant iets dat in tijden van stress af en toe naar boven komt. Deze week was ook erg turbulent, maandag kon ik zowat niet slapen van stress over iets anders.
Zo heb ik net voor mezelf een dialoog van Plato van een pagina of 8 in het Engels hardop voorgelezen en dan haper ik een paar keer op een naam maar niet serieus verder. Misschien is dat wel een goeie oefening om elke dag te doen (worden anderen ook lekker gek van dan, maarja).
Het is niet het einde van de wereld nee, alleen wel lastig als je voor iemand staat en je krijgt je eigen naam niet uit je strot............volgens mij komt dat heel dom over
quote:Komt zoooooooo bekend voor dit! Alleen gister was het een erg cruciaal woord.[b]Op vrijdag 29 april 2005 13:35 schreef Kiki het volgende:
Ik stotter ook regelmatig, ik blijf niet op 1 letter hangen maar op 1 woord, zeg dat woord dan bv 10x terwijl ik mijn zin gewoon wil afmaken. Het is dan gewoon even 'te druk' in mijn hoofd, ik moet dan uitademen en dan gaat het weer.
Jij ook succes ermee!
quote:check
2 juni ga ik daar heen!
en ze zeggen dat je binnen 10 dagen van je stotteren af kan zijn.
Ben heel erg benieuwd
Na 21 jaar stotteren ben ik het echt zat
Die cursus tegen het stotteren helpt wel heel erg goed, ik ken iemand die heel erg, maar dan ook echt heel erg stotterde en nu nauwelijks meer.
Spanning/stress zou het ook kunnen zijn. Bijv. dat je een presentatie aan het geven ben terwijl je in je hoofd eigenlijk met hele andere dingen bezig bent.
quote:Ik zat daar ook sterk aan te denken. Maar aan de andere kant denk ik ook. 'Zo ben ik nou eenmaal'.Op vrijdag 29 april 2005 14:35 schreef Björk het volgende:
[..]
check
2 juni ga ik daar heen!
en ze zeggen dat je binnen 10 dagen van je stotteren af kan zijn.
Ben heel erg benieuwd
Na 21 jaar stotteren ben ik het echt zat
Ik heb er zelf geen probleem mee, als anderen dat wel hebben hebben ze pech.
quote:Dat is wel érg kort door de bocht kan ik je zeggen na bijna 19 jaar ervaringOp vrijdag 29 april 2005 17:13 schreef RicXDesign het volgende:
Die cursus tegen het stotteren helpt wel heel erg goed, ik ken iemand die heel erg, maar dan ook echt heel erg stotterde en nu nauwelijks meer.
quote:Dat is toch sowieso bij zulke dingen de argumentatie? Dat je het voor jezelf moet doen, of niet moet doen..Op vrijdag 29 april 2005 17:38 schreef Kluupkluup het volgende:
[..]
Ik zat daar ook sterk aan te denken. Maar aan de andere kant denk ik ook. 'Zo ben ik nou eenmaal'.
Ik heb er zelf geen probleem mee, als anderen dat wel hebben hebben ze pech.
Ik heb soms ook het idee dat ik stotter bij mensen waar ik me minder op me gemak voel, thuis met me vriendin stotter ik nooit maar op school en bij me ouders moet ik vaak 10x bedenken hoe ik het ga zeggen.
Wie weet is dat een optie?
quote:moet de naam ff opzoeken, maat van me heeft die cursus gedaan.. is van ongelooflijk stotteren (minutenlang op een lettergreep blijven hangen...) naar totaal niet stotteren gegaanOp vrijdag 29 april 2005 11:35 schreef clowncloon het volgende:
Ik dacht dat het inderdaad met spanningen te maken heeft (volgens het postbus 51 spotje dan).
En er is een soort ademhalingscursus die het stotteren kan verminderen of geheel kan laten verdwijnen.
Ik heb nooit gestotterd maar als ik erg moe ben kan ik wel eens de juiste woorden niet vinden (maar dat is natuurlijk wel wat anders dan stotteren).
quote:Zou kunnen, zou kunnen; had alleen ontbeten die dag; dagen ervoor telkens laat naar bed en veel stress plus veel alcohol op.Op zaterdag 30 april 2005 16:04 schreef ook_gek het volgende:
k hoorde iemand vertellen van de week dat hij soms heel moeilijk uit zijn worden komt als hij niet gegeten of gedronken had. En ook wanneer er toch een lichte spanning is. Wat blijkt hij had suikerziekte. Op het moment dat je suikerbalans totaal verkeerd gaat lopen kan je dus het probleem krijgen dat je wat moeilijker uit je worden kan komen
Wie weet is dat een optie?
quote:het kan te maken hebben met je suikerspiegel als die te laag of te hoog is 1 van de twee dan kan je spraak achteruit gaan en dat je dan opeens niet meer uit je worden kan komen.Op zaterdag 30 april 2005 16:27 schreef AlexanderDeGrote het volgende:
[..]
Zou kunnen, zou kunnen; had alleen ontbeten die dag; dagen ervoor telkens laat naar bed en veel stress plus veel alcohol op.
Weet er eigelijk niet veel meer van. Anders moet je effe prikken op suiker is zo gedaan. Wie weet heb je het wel?
Klink misschien stom. Maar als je bang bent om te stotteren en je gaat allemaal trucjes verzinnen om het niet te laten merken, wordt het alleen maar erger.
Het boek van hausdorfer heeft mij heel veel inzicht in mijn stotteren gegeven. Je kan ook een therapie volgen:
http://www.natuurlijkspreken.nl/
Maar je moet zeker niet de verwachting hebben dat je er door het volgen van een cursus gelijk van af komt.
quote:Ik stotter niet meer als ik aangeschoten ben!Op zaterdag 30 april 2005 16:27 schreef AlexanderDeGrote het volgende:
[..]
Zou kunnen, zou kunnen; had alleen ontbeten die dag; dagen ervoor telkens laat naar bed en veel stress plus veel alcohol op.
Komt denk ik omdat de spanning die er op m'n mond zit er dan af is. Ik word letterlijk en figuurlijk 'wat losser' Heb als kind/jongere ook soms best heftig gestotterd. Vooral bij de W en dat is best lastig als je naam daarmee begint.Maar het gaat de laatste jaren eigenlijk best goed.
Ben wat zelfverzekerder geworden, dus denk dat er wel een soort spanning van me af is gevallen. Heb wel eens het gevoel dat je minder stotterd als je je een beetje arrogant/superieur opsteld. (weet niet hoe ik het anders moet omschrijven)
Verder heb ik mezelf ook geprobeerd aan te leren om geen situaties uit de weg te gaan.
Als de telefoon gaat pak ik hem nu gewoon op, neem rustig de tijd en zeg mijn naam.
Verder werk ik ook sinds twee-en-een-half jaar in een winkel, daar kom je veel nieuwe mensen tegen en heb langzamerhand geleerd hoe ik dan moet spreken. Ben nog maar 1 keer echt dichtgeklapt om het zo maar te zeggen. Best beetje genant tegenover die klant maarja, die is het nu echt alwel weer vergeten.
Wat presentaties betreft probeer ik gewoon mezelf te zijn. Ik weet het verhaal wat ik wil vertellen, maar ik schrijf dit niet op. ik vertel het aan de hand van de sheets.
Sheets werk trouwens ontspannender dan powerpoint wat mij betreft. Je kan even heen en weer lopen en je hoeft niet eerst achterom (of op je laptop) te kijken wat er komt.
In mijn geval lag/ligt het vooral aan de spanning dus, maar het zou bij jou ook net zo goed aan je ademhaling kunnen liggen.
succes
quote:Klopt, powerpoint vind ik ook niks, sheets werken makkelijker omdat je het allemaal zelf in de hand hebt ipv dat je vast moet houden aan powerpoint.Op zondag 1 mei 2005 11:47 schreef Charliban het volgende:
Wat presentaties betreft probeer ik gewoon mezelf te zijn. Ik weet het verhaal wat ik wil vertellen, maar ik schrijf dit niet op. ik vertel het aan de hand van de sheets.
Sheets werk trouwens ontspannender dan powerpoint wat mij betreft. Je kan even heen en weer lopen en je hoeft niet eerst achterom (of op je laptop) te kijken wat er komt.
Spanning was het denk ik niet......was niet echt zenuwachtig ofzo.
Klopt trouwens dat drank helpt idd, maarja om nou dronken een presentatie te gaan geven...
Ik zal van de week eens gaan kijken wat ik er precies aan ga doen, paar goeie suggesties van dit forum opgepikt iig, thanx!
quote:zo dacht ik een jaartje of 2 geleden ook!Op vrijdag 29 april 2005 17:38 schreef Kluupkluup het volgende:
[..]
Ik zat daar ook sterk aan te denken. Maar aan de andere kant denk ik ook. 'Zo ben ik nou eenmaal'.
Ik heb er zelf geen probleem mee, als anderen dat wel hebben hebben ze pech.
maar nu heb ik zoiets van , het zou toch wel heel relaxt zijn als ik eraf ben!
Ik had een vriend die nooit kon pissen in een café naast andere lui, sta je daar te wachten tot je op een gegeven moment maar weer inpakt. Ik bedacht me dat dat wel lullig is, en toen kreeg ik het zelf ook. Puur omdat je denkt; stel je voor dat. Hij is er vanaf gekomen door tijdens het pissen naar een schroefje te kijken ergens, dat hielp dan ook echt. Bij mij was het gewoon snel weer verdwenen.
Maar ik denk dat je er wel baat bij hebt als je een of ander trucje bedenkt, hoeft nergens op te slaan.. als het jou maar helpt.
quote:Precies.. Presentaties vooral niet té goed voorbereiden. Gewoon flink inlezen en daarna vertellen over het onderwerp wat je ervan af weet. En de sheets (of PP-bladzijde) moet een beetje voor de structuur zorgen.Op zondag 1 mei 2005 11:47 schreef Charliban het volgende:
Wat presentaties betreft probeer ik gewoon mezelf te zijn. Ik weet het verhaal wat ik wil vertellen, maar ik schrijf dit niet op. ik vertel het aan de hand van de sheets.
Sheets werk trouwens ontspannender dan powerpoint wat mij betreft. Je kan even heen en weer lopen en je hoeft niet eerst achterom (of op je laptop) te kijken wat er komt.
Ik heb ook nooit moeite om voor een grote groep te spreken, eerder als ik alleen met iemand ben.
quote:Hier heb je helemaal gelijk in. Het helpt dan volgens mij ook om die angst te herkennen en te rationaliseren.Op vrijdag 6 mei 2005 18:01 schreef Kogando het volgende:
Hoe banger jij bent dat het weer gebeurt, deste eerder het ook zal gebeuren.
Een groot verschil met pissen in een café is echter dat je niet altijd van te voren weet wanneer je moet spreken en dat je je er dus ook niet op kunt voorbereiden door die angst weg te nemen. Zo had ik vroeger bijvoorbeeld nog wel de neiging om paniekerig te worden uit angst om te gaan stotteren als mij in de supermarkt werd gevraagd of ik zegeltjes wilde (of iets dergelijks). Dit resulteerde er dan natuurlijk ook in dat mijn antwoord vaak niet zo vloeiend was (tegenwoordig gaat dit gelukkig veel beter
).Nog een ander groot verschil is dat je maar een paar keer per week in een café doet pissen, spreken veel vaker. Elke keer dat het mislukt, versterk je het gevoel dat je het niet kan. Stotteren heeft dus zo een sterkere negatieve impact dan het pissen (ofschoon ik geen ervaring met het laatste heb) en is daarom ook lastiger om vanaf te komen. Ik geloof echter dat het wel degelijk mogelijk is, het vergt alleen wat meer tijd. Van belang hierbij is om een 'mislukking' geen negatieve invloed op je te laten hebben (hier kan je zelf voor kiezen).
maar ik ben dus 10 dagen naar amsterdam geweest.
en ja , ik ben op weg om er vanaf te komen.
Het helpt dus echt.
en het is het geld/moeite dik en dubbel waard.
een vriend van me is (was) de ergste stotteraar die ik ooit heb meegemaakt en hij was er in notime vanaf...
quote:Ja, naar 21 jaar stotteren was ik het ook zatOp vrijdag 29 april 2005 14:35 schreef Björk het volgende:
[..]
check
2 juni ga ik daar heen!
en ze zeggen dat je binnen 10 dagen van je stotteren af kan zijn.
Ben heel erg benieuwd
Na 21 jaar stotteren ben ik het echt zat
Maar nu, naar 24 jaar stotteren is het eigenlijk wel goed zo. Ik heb er wel vrede mee nu
Maar ik wens je veel succes met Delferro, het schijnt best zwaar te zijn zeggen ze...
Als ik geweten had dat hun bestonden toen ik 19 of 20 was, dan was ik er wel heen gegaan. Maar nu heb ik er te weinig motivatie voor denk ik
quote:Hier geloof ik niet inen ze zeggen dat je binnen 10 dagen van je stotteren af kan zijn.
Na 10 dagen heb je een trucje geleerd om niet te stotteren. Maar zodra je weer in het dagelijks leven komt val je volgens mij net zo hard weer terug.
Heb t nooit gezegd ofzo.quote:Haha, dat heb ik ook. Het was zelfs zo erg dat ik een keer mensen overdag tegenkwam die ik normaal alleen in de kroeg sprak, die stonden raar te kijken dat ik stotterde. Alleen beetje jammer dat het niet geaccepteerd wordt als ik elke dag met een biertje op ga werken.Op zaterdag 30 april 2005 21:59 schreef Kluupkluup het volgende:
[..]
Ik stotter niet meer als ik aangeschoten ben!
quote:Neem je wodka, ruiken ze niet zoOp dinsdag 21 februari 2006 12:45 schreef avw1982 het volgende:
[..]
Haha, dat heb ik ook. Het was zelfs zo erg dat ik een keer mensen overdag tegenkwam die ik normaal alleen in de kroeg sprak, die stonden raar te kijken dat ik stotterde. Alleen beetje jammer dat het niet geaccepteerd wordt als ik elke dag met een biertje op ga werken.
.Bij mij werkt het idem. Als ik een wijntje op heb, nergens last van. Het is wel de dag erna des te erger, tijdens de kater,
Toen ben ik later in contact gekomen met de Stiching Stottertherapie Doetinchemse Methode gekomen. Dat heeft mij binnen 3 maanden van heel erg stotterend naar vrijwel vloeiend geholpen. Wat zij deden (want ze bestaan helaas niet meer) is niet alleen naar het spreektechnische deel kijken, maar ook naar de psychologische gevolgen.
De basiscursus was gedurende 5 maanden 5 dagen per maand intern te zitten daar. Echt ontzettend veel geleerd en met name het stotteren afgeleerd
.Naast het psychologische deel krijg je een aantal technieken aangeleerd om het stotteren te verminderen, waaronder de delferro methode en zo nog meer methodes. Helemaal
want ik stotter nu af en toe nog maar een beetje, bijna te verwaarlozen. Nu ben ik natuurlijk ook wel naar logopedisten enzo geweest en die gingen net als falang zegt ook erg in op het psychologische effect, en daar had ik helemaal niets aan. Ik weet dat het er veel mee te maken heeft ook bij mij(anders is het niet verschillen op verschillende dagen), maar na weken praten was zij en was ik er niet uit wat er nu achter zat. Nu moet ik er wel bij zeggen dat ik ook niet echt de motivatie heb om me er echt van af te helpen. Vooral omdat wanneer ik daar na toe ga gewoon vloeiend praat. En dan denk ik echt wat doe ik hier ?
Ik ben gestopt met mijn opleiding en ben voor een half jaar naar Curaçao vertrokken.
Ik wil hier in de horeca beginnen, maar wordt nergens aangenomen, door de stress begin ik steeds meer te stotteren, wat niet bepaald bevordelijk is bij het vinden van een baantje.
Voordat ik hierheen ging, is het maanden lang prima gegaan, ik stotterde niet of nauwelijks. Maar nu ik hier zit en alles nieuw voor me is en ik niemand ken begint het weer.
Ik baal ervan, want ik weet dat als ik niet stotter bij ieder cafétje zowat werk kan krijgen. Zo worden anderen wel aangenomen en ik hoor telkens 'we bellen je nog'..
Ik baal ervan... Maar desondanks denk ik dat deze ervaring juist goed voor me is én tegen het stotteren. Als ik uiteindelijk toch iets vind zal ik mezelf minder gestressed voelen en minder gaan stotteren..
Stotteren: Del Ferro methode
quote:Heb k ook jaOp zaterdag 30 april 2005 21:59 schreef Kluupkluup het volgende:
[..]
Ik stotter niet meer als ik aangeschoten ben!
Wat mij heeft geholpen: logopedie en veel praten voor groepen, daag jezelf uit, zorg dat de negatieve klik in je hoofd aangepakt wordt!
quote:Zeg haar dat je het leuk vond, ofzo. Apathisch thuis zitten werkt niet.Op dinsdag 28 februari 2006 13:18 schreef feessie het volgende:
Ik stotter dus ook en had gisteren een date. Ik voel me er gewoon soms niet goed bij en dan wordt ik vrij onzeker. Ik kan dan mezelf niet zijn en ga fouten maken etc. Maar iig , die date ging wel goed enzo , we hebben gezoend enzo .. en liepen ook hand in hand naar huis. Maar nu (een dag later) hoor ik niks meer van haar. Heb al een smsje gestuurd maar dat mocht ook niet echt baten. Voel me nu een beetje aan de kant gezet . Of kan dit meevallen ? Ben radeloos
.quote:Dat heb k gedaan ja ..Op dinsdag 28 februari 2006 13:22 schreef Polen het volgende:
Zeg haar dat je het leuk vond, ofzo. Apathisch thuis zitten werkt niet.
Maar gevoelens kan je zo moeilijk uitschakelen , althans dat geldt voor mij Met alles wat er misgaat denk je dat het aan het stotteren ligt..
Dat heb ik tenminste. Als ze het echt een probleem zou vinden dan is het gewoon niet het juiste meisje.
Ze vind me wel superleuk enzo ( zegt ze ) , maar ze weet niet of ze klaar is voor een relatie. Ik hoop dat ze dit ook echt meent ! Verder wil k haar echt wel rust geven als dat een positief resultaat kan geven. Kzal me nu ook wel proberen in te houden om haar niet gek te maken door dat gezeur van mij
quote:Ga ademhalingen doen.Op vrijdag 29 april 2005 11:33 schreef AlexanderDeGrote het volgende:
Gisteren ging het dus mis........
Heb al iets van 20 presentaties/toespraken gehouden op de universiteit en die gingen allemaal goed. Maar gisteravond was een 'major disaster'. Ik kwam totaal niet uit mn woorden en heb gewoon door de powerpoint heengeklikt met wat onsamenhangend commentaar. Zelfs het onderwerp kon ik niet uit mn strot krijgen, wat wel een tragikomisch effect had
Dit wil ik dus nooit meer meemaken! Ik zit me nu af te vragen hoe het komt.
Vroeger had ik nl bijna nooit last van stotteren, maar nu steeds meer.
Het is extreem lullig, ik durf soms niet eens meer mensen op te bellen. Of dan schrijf ik woorden van dingen waar ik het over wil hebben. Maar zelfs bij voorlezen uit een boek of tijdschrift heb ik nu problemen.
Nu vraag ik me af wat de oorzaak is en wat er aan te doen is. Aan de ene kant zou het psychologisch kunnen zijn: onzekerheid en zenuwen. Maar ik was gisteren eigenlijk helemaal niet zo zenuwachtig en ook met mensen opbellen ben ik dat niet.
Misschien zou het iets fysieks kunnen zijn, ik ben bijv. wel vaak snel buiten adem (niet in extreme zin dat ik lig te happen naar lucht maar een benauwd gevoel, nu bijv. ook). Dat zou misschien kunnen verklaren waarom ik sommige woorden gewoon fysiek niet uit mn strot kan krijgen.
Heeft iemand hier een idee over wat het zou kunnen zijn? Het ruineert op dit moment voor mij nl. mn sociale leven en studiecarriere steeds meer.
Probeer altijd rechtop te gaan zitten en rustig te gaan ademen
quote:Als er een probleem mee heeft dat je stottert moet je dr zowiezo de hik laten krijgenOp woensdag 1 maart 2006 08:55 schreef feessie het volgende:
Mjah kheb gisterenavond een goed gesprek gehad. Ze wist nie eens dat ik stotterde
Kzal me nu ook wel proberen in te houden om haar niet gek te maken door dat gezeur van mij