Fatale herkeuring WAO

quote:

Op maandag 2 mei 2005 16:35 schreef machteld het volgende:
Ik kwam ergens de volgende bijdrage tegen.
Iemand hier die er een heldere mening over heeft?

""
Ik kan door mijn ziekte (reuma) momenteel geen kinderen krijgen wegens mijn medicatie. Ik ben nu 30 en exwao er. Als ik een kind wil dan moet ik stoppen met de pillen die het me mogelijk maken om fulltime te werken. Dat betekent de ziektewet in en als het dan een beetje lang duurt allemaal gloort wederom de WAO.

Ik ben een vrouw. Ik heb altijd kinderen gewild. Maar nu twijfel ik. Als ik kinderen moet verzorgen kan ik dat niet combineren met een baan. Ik kan nu al zelf mijn huishouden niet doen. Gelukkig verdien ik genoeg om een huishoudster te kunnen betalen.

Moet ik die teruggang in werk en dus inkomen door gemeenschapsgeld laten opvangen? Vriendinnen gaan ook minder werken met kinderen en zij zijn gezond. Maar moet ik mijn kinderwens niet door laten gaan omdat ik weiger op gemeenschapsgeld te teren? Of moet ik gewoon maar zien wat er komt? En als ik nog lang zo blijf piekeren draai ik voor geestelijke problemen de wao in ""

Machteld, een heleboel van je vragen kun je terugvinden op DE site voor alles wat de WAO betreft: www.waocafe.nl . Op het forum van deze site kun je natuurlijk ook nog al je vragen stellen waarvan je het antwoord nog niet hebt kunnen vinden in de algemene informatie op de site.

Veel succes he !

groetjes, Philip

quote:

Op dinsdag 3 mei 2005 21:15 schreef DoctorPhil het volgende:

[..]

Machteld, een heleboel van je vragen kun je terugvinden op DE site voor alles wat de WAO betreft: www.waocafe.nl . Op het forum van deze site kun je natuurlijk ook nog al je vragen stellen waarvan je het antwoord nog niet hebt kunnen vinden in de algemene informatie op de site.

Veel succes he !

groetjes, Philip

Mogelijk heeft Machteld dat verhaal op die site gevonden. Zij vraagt of er iemand hier een mening over heeft. Problemen daarmee?

Dan heb ik het verkeerd begrepen, ik dacht dat Machteld nog wat meer informatie nodig had over bepaalde zaken, omdat ze vroeg:

"Ik heb nog een andere vraag:

Ik heb gehoord dat er mensen worden goedgekeurd die niet in staat zijn de eigen huishouding zonder hulp te doen. Hoe is dat mogelijk? Wat zijn dat dan voor functies/beroepen die je dan geacht wordt (buitenshuis?) nog te kunnen vervullen?"

Vandaar mijn verwijzing naar genoemde site, want ik kan haar helaas geen afdoende antwoord geven op de vraag die ze stelde.

groeten, Philip

Ik lees dat niet echt als vragen, maar meer als discussie-stellingen. Denk eerder dat het haar bedoeling is dat daar mensen op reageren die vinden dat iemand die niet eens een huishouden kan voeren, wel kan gaan werken, bijvoorbeeld omdat die figuur nog de trap op kan lopen.

Denk dus dat die vragen van Machteld bedoeld zijn om discussie uit te lokken en volgens mij heeft ze zelf weleens zaken gequote van waocafé.nl, als ik het me goed herinner.

Soms verdenk ik de Pvda er wel eens van dat ze misschien zelfs wel blij zijn met dit harde wao-beleid'; dit kabinet haalt de kastanjes uit het vuur en als de Pvda weer in het kabinet zit, dan hoeven zij dit moeilijke issue niet meer te behandelen. Ik meen me ook te herinneren dat iemand aan een Pvda-kamerlid had gevraagd of alle wao-ers die nu uit de wao werden geknikkerd, straks weer terug mochten komen als de pvda in het kabinet zat. Ehm...nee, was het antwoord, dat ligt allemaal wat gecompliceerder, je kunt niet zomaar oud beleid terugdraaien...

Overigens doet Jet Bussemaker van de Pvda WEL heel erg haar best, zie ook haar website:
www.jetbussemaker.pvda.nl Ze heeft al verschillende keren zeer kritische vragen gesteld aan de minister de Seug eh Geus

greeetzz, Philip

quote:

Op donderdag 5 mei 2005 19:46 schreef DoctorPhil het volgende:
Ehm...nee, was het antwoord, dat ligt allemaal wat gecompliceerder, je kunt niet zomaar oud beleid terugdraaien...

Op zich is dit wel een redelijk argument. Je kan onmogelijk verwachten dat volgende kabinetten structureel beleid van vorige kabinetten gaan terugdraaien, dan kunnen we wel aan de gang blijven in Nederland. Je moet ergens op voortbouwen. Overigens denk ik ook, net als jij, dat de PvdA enigzins wel blij is met de structureel goede hervormingen van de sociale zekerheid door het huidige kabinet.

Maar ja, alles goed en wel, wat moet je dan met zulke verhalen als ze regelmatig verschijnen op de fora van wao.cafe.nl , moeten we deze maar beschouwen als incidenten, "waar gehakt wordt vallen nu eenmaal spaanders", of zijn ze toch een signaal dat er iets helemaal fundamenteel mis is met het beleid van dit kabinet op dit punt ( en op nog vele nadere punten waar het de solidariteit en elementaire vormen van menselijkheid en barmhartigheid betreft) :

een voorbeeld:

"God, waarom worden wij zoveel gestraft ?
Gestart door: joop58 laatste wijziging op 06-05-05 om 10:26

Ik kom uit een groot gezin (9k) en mijn (overleden) ouders waren zo arm als Job. Arm, dan bedoel ik echt arm. Maar 1 broek die zondags gewassen moest worden. Na mijn schooltijd, op mijn 15e gezakt voor mijn diploma moest ik gaan werken. Werken was thuis het credo, wie niet werkt krijgt ook geen eten.!.
Een baan vinden was toen al niet makkelijk, vele sollicitaties. Ik kon via mijn broer als classificeerder aan de slag, scheepsschoonmaker elke dag in de olie en vuil. Let wel, 15 jaar hè.!.

De jaren verstrijken en na veel hard werken en overuren maken werd ik bij dat bedrijf scheepsverfspuiter. Elke dag weer met teer en anti-fauling in de weer. Op mijn 27ste word ik ziek. Ik begin me sociaal af te zonderen en krijg last van angsten en zenuwen. Na een heel traject van genezers en ziektewet wordt WAO voorgesteld. IK WEIGER en ga, ondanks deze ziekte, weer aan het werk.

Die beslissing is me opgebroken, 5 jaar later moest ik helaas alsnog toegeven aan deze ziekte. In de tussentijd is mijn toenmalige vriendin, begrijpelijk, om die reden bij me weggegaan. Een leven met een gehandicapte is moeilijk en voor sommigen onmogelijk, daarom respecteerde ik haar beslissing. Na een tijdje alleen raakte ik bevriend met een “oude” vriendin, waarmee ik nu samenwoon. We hebben het niet makkelijk, altijd centen tellen en bonnen knippen, wachten op de krantjes, letten op aanbiedingen.

In de tijd ben ik 7 keer, JA 7 KEER ge/herkeurd voor dat beetje wisselgeld.

In 2004 wordt de nachtmerrie kompleet, mijn vriendin(40) die parttime werkt wordt na een reorganisatie op straat gezet en heeft al zo een 100 sollicitatiebrieven geschreven. Ze is echter nog nooit uitgenodigd. Let wel, ze moet mij ook verzorgen ik kan namelijk ook bijna niets meer onthouden en ga nooit alleen naar buiten.

Of het nog niet erg genoeg is kreeg ik een brief van het UWV, ik zit ook bij de groep die herkeurd moet worden, ook al ben ik (op dat moment 46) nu 47 jaar. Ik word met de dag zieker, ben ook depressief geworden. Ik weet het ook niet meer, je moet wel een hele harde zijn wil je zo een leven volhouden. Psychische klachten worden niet meer serieus genomen, dubbele keuringen alsof je loopt te liegen….een horror scenario.
En als ik goedgekeurd word, ben ik dan een profiteur geweest, een gladjanus die de kantjes eraf loopt? Ik ben ziek, maar niet lui.
God, waarom worden wij zoveel gestraft.

Mijn vraag aan jullie, als je wilt, wat moeten wij nu?..."

Ik snap het probleem eigenlijk niet met bovenstaand verhaal. Als het klopt wat hij schrijft, wordt hij bij de volgende herkeuring gewoon weer afgekeurd en kan hij in de WAO blijven. Dan is waar het beleid van het kabinet op is gericht; mensen die het nodig hebben in de WAO, profiteurs eruit en dus het versterken van de solidariteit. Het probleem is dat hij de herkeuring ziet als een beschuldiging van leugenaar naar hemzelf, dat is echter een verkeerde opvatting. Als hij het hele WAO probleem in perspectief bekijkt zou ook hij moeten onderschrijven dat er massaal gefraudeerd is/wordt met het WAO stelsel. Hij zou de herkeuring juist moeten aanmoedigen om zo het kaft van het korten te scheiden en de solidariteit te versterken (alleen mensen helpen die het echt nodig hebben).

Wel een beetje jammer van de zielige franje om het verhaal heen, net of je daarmee een wit voetje haalt.

quote:

Op zaterdag 7 mei 2005 12:55 schreef machteld het volgende:

[..]

En ik denk dat een aantal mensen door deze nieuwe herkeuring (onnodig) in de knel raakt.

Misschien kan je mij dit uitleggen, want ik snap het niet precies.

Het kabinet stelt als eis voor de nieuwe WAO: 'als je nog kan werken in XX% van de beschikbare functies of meer word je niet (volledig) afgekeurd. Dit is toch waar de arts op toetst? Hij kijkt of je kan werken in bepaalde functies en daarmee of het redelijk is dat je aanspraak maakt op een WAO uitkering.

Vind je de criteria niet goed, of vind je dat er teveel fouten worden gemaakt aan de kant van de artsen die de mensen herkeuren?

Vergeet niet dat we naar een onsch aller europa 'moeten' waar, niet inzetbare mensen, niet gewenscht zijn.
Kost geld, dus daar moet een 'oplossing' voor komen.
Niets mooier toch voor bv een terminale kankerpatient om te horen te krijgen, gefeliciteerd, u behoort niet tot de doelgroep, wij verklaren u voor genezen!
Succes ermee en val ons vooral niet meer lastig!
Mooier kan onsch aller europa toch niet worden?

quote:

Op zondag 8 mei 2005 03:49 schreef Braamhaar het volgende:
Vergeet niet dat we naar een onsch aller europa 'moeten' waar, niet inzetbare mensen, niet gewenscht zijn.
Kost geld, dus daar moet een 'oplossing' voor komen.
Niets mooier toch voor bv een terminale kankerpatient om te horen te krijgen, gefeliciteerd, u behoort niet tot de doelgroep, wij verklaren u voor genezen!
Succes ermee en val ons vooral niet meer lastig!
Mooier kan onsch aller europa toch niet worden?

Overbodig de lettercombinatie "sch" gebruiken doet je tekst niet intelligenter overkomen, integendeel.

.

[ Bericht 99% gewijzigd door ExtraWaskracht op 09-05-2005 00:56:27 ]

Je schreef aan iemand:

quote:

Begrijp nou zelf eens wat je schrijft, en hoe medogenloos en asociaal het is.
Als het zo 'kut' gaat met mensen, dan moet je juist extra voorzichtig zijn.

Tuurlijk moet je extra voorzichtig zijn met labiele mensen, maar dergelijke labiliteit hoeft toch geen reden te zijn voor een uitkering voor het leven?

quote:

Ik begrijp werkelijk niet hoe je zo asociaal kunt denken. Ik krijg er gewoon kippevel van.

Ik denk dat het verschil van mening er in ligt over hoeveel mensen je het hebt; als jij het hebt over 1 voorval van een zelfmoord op 1 miljoen WAO'ers, terwijl je gesprekspartner het heeft over honderdduizenden-WAO'ers die afgekeurd waren op basis van stress, dan moet je misschien even de grenzen wat nader tot elkaar zien te leggen?

quote:

Kost geld, dus daar moet een 'oplossing' voor komen.

Ik zie het woord 'auflosing' ijdel gebruikt, godwins law treedt alweer in werking!

Ik ben depressief en ben 100% afgekeurd. Maar ik kan geen andere therapie betalen dan het RIAGG, wat niks heeft geholpen. Als ik een herkeuring krijg, neem ik een schone onderbroek mee, want zoiets prikkelt mijn spastische darm.
Moet ik een ondergescheten broek laten zien, om duidelijk te maken hoe het mij is, omdat ik alleen een soort psychische pleister kan krijgen?

quote:

Op zondag 8 mei 2005 23:22 schreef krakkemieke het volgende:

Moet ik een ondergescheten broek laten zien, om duidelijk te maken hoe het mij is, omdat ik alleen een soort psychische pleister kan krijgen?

Vroeg de keuringsarts dat echt aan je?

Nee, maar ik zie het er nog van komen......

Ik denk dat een heleboel Fokkers over het hoofd zien dat ze zelf ook ziek of gehandicapt kunnen raken, bijv. door een stom verkeersongeluk, of een sportongeval. Het is niet alleen dat het protest zich richt op de huidige groep WAO-ers en andere arbeidsongeschikten, maar ook naar de toekomst toe. Stel dat je een leuke baan hebt, leuke sociale omgeving etc en je raakt plotseling ernstig ziek, dan weet je nu al bij voorbaat dat je van een naam in een (sofi) nummer verandert. Dat je waardigheid als persoon in het geding komt, want hoe kun je nou zo ongelooflijk stom zijn om ziek te worden ?! ( dat is de mentaliteit van dit kabinet en allen die aan haar beleid uitvoering geven). Dan ervaar je pas wat het is om "eigendom"van de staat te worden, cru gezegd, waar alle belangrijke beslissingen over wat je wel en niet mag doen, VOOR jou wordeb genomen, en waar je het geluk of de pech kunt hebben een begripvolle arts tegen te komen of een van de "horken" die nu nog - zelfs niet eens ingeschreven in het BIG - zichzelf ineens God de vader voelen, en geloof me, dat is GEEN overdrijving, maar een reele weergave van de situatie.

Dus Fokkers, blijf gezond, rij voorzichtig en ga dammen of darten, want je wilt toch niet met een chronische knieblessure de ziektewet in hoeven.

Met vriendelijke groet,
Philip