-Paul Hindemith - Symphony Metamorphoses. Meesterlijke vierdelige compositie. Luister desnoods eerst het laatste deel, in marstempo. Wie van dát percussieve ritme niet gaat watertanden.
-Paul Hindemith - Trauermusik. Prachtig ingetogen, diep. Alleen al voor de prachtige 'doorwerkingen' vanaf ca.7:00 kun je dit meesterwerk niet laten schieten, alsof letterlijk de hemel zich opent, alsof alles uitzet.
-Schubert - B-flat Symphony, nr.5. Is, denk ik, nogal een standaardwerk. Maar dat maakt het 'Andante con moto' movement er niet minder om, geweldig.
-Schubert - B-minor Symphony 'Unfinished', nr.8. Vooral het eerste deel is een van mijn favorieten. De rustige stukken zijn echt 'eerie', of hoe zeg je dat..:P
-Bach - Alles.
![]()
En voor degenen die fukken met fuga's, stop it, stelletje proleten!! Als je denkt dat fuga's alleen herhalingen bevatten, is er waarschijnlijk ook iets niet lekker met je fijne motoriek...
-Schoenberg - Ode to Napoleon Bonaparte. Dit is echt lekker. Zo dissonant als de hel, en dat Engelse gebral erdoorheen maakt het een lekker gejaagde soundscape. Voor de afwisseling.
Tja, er is zoveel mooie 'klassieke' muziek. Chopin heeft er mooie preludes tusenzitten, etudes ook. 'Keyboard' werken van William Byrd zijn ook meesterlijk, maarja dat gepingel vinden de meeste mensen waarschijnlijk nog irritanter dan zich 'herhalende' Barokpatroontjes. Of Scarlatti sonates op de piano. Of Sweelinck's orgelwerken.
Zo, en dan ga ik nu lekker Bach's A-minor Partita luisteren, met Gould op piano. Die sarabande is echt....zo cynisch