eenzaam door trauma's

Heb je al "Als leven pijn doet" van René Diekstra gelezen?

Ik heb 1 tip voor je:
ga eens kijken op de site van willemderidder of lees zijn boek eens:
Spiegologie!

sorry, typfoutje: geen spiegologie maar Spiegelogie!

quote:

Op maandag 2 mei 2005 22:49 schreef PrincessFiona het volgende:
Ik ben al 24, ik zou eigenlijk moeten zeggen bijna 25 maar ik ben niet van plan dat te gaan halen. Nogmaals: ik hoor hier niet.

Jij kan echt wel weer gelukkig worden hoor, dat weet ik zeker.
En jij hebt denk ik ergens die hoop ook nog wel.

Ik zou van therapeut veranderen, als je je niet prettig voelt bij hem/haar.
Bovendien ben ik van mening dat je nooit alleen bent met je probleem, daarvoor zijn er teveel mensen.
Misschien is groepstherapie iets voor je, gezien je daar ook met anderen omgaat en de herkenning is groepstherapie is vaak heel erg fijn. Heb je het daar weleens aan gedacht?

Je bent niet al 24 maar pas 24, Prinsesje...
En daar zit 'm nu precies het probleem: je benadert alles ( - en ik bedoel daarmee alles - ) negatief...

Ik heb mijn leven ook niet op orde, en naar alle waarschijnlijkheid zal ik m'n leven nooit op orde krijgen.
Nou en? Wanorde heeft ook zijn charmes...

Staar je niet blind op allerlei luchtkastelen en leer te genieten van de kleine dingen om je heen.
Leef in het hier en nu, niet in het daar en later.

Ja als je zo negatief over jezelf denkt heb je idd geen meerwaarde. Maak er dan wat van, of denk je dat je hier gekomen bent om na 24 jaar op te geven??? Heb je al die jaren voor niks lopen leren. Boeiend dat je hele jeugd naar de klote is en op dit moment weinig liefde krijgt, maar dat zegt toch niets over de toekomst? En dit zal echt niet binnen nu en een maand overgaan, het duurt vast een aantal jaren. Maar werk eraan. Stel voor jezelf doelen van wat je wilt doen na je studie, leuk werk bijv. Dagelijks contact met collega's. etc. Maak er wat van.

quote:

Op dinsdag 3 mei 2005 02:00 schreef PrincessFiona het volgende:
Als je je bedenkt dat ik alles al gemist heb, ben ik dus wel al 24 (en zelfs tegen de 25). Ik ben zelfs maagd, wat voor mongool ben je dan??? En ik heb geen vrienden. Als ik nu spontaan dood zou neervallen, is er niemand die me mist. Komt er over een paar weken een nieuwsbericht dat er een dode studente achter de pc gevonden is na stankoverlastmeldingen ofzo. Mijn bestaan heeft geen meerwaarde. Ik weet wat ik waard ben.

Hoho.. In dat opzicht heeft niemands bestaan meerwaarde... Je leeft in eerste instantie gewoon voor jezelf..
Je moet proberen je negatieve zicht op het leven om te draaien in iets positiefs.. Onderneem weer eens iets!! Het leven heeft ook zo z'n leuke kanten. En leer lekker door. Je bent derdejaars, dus bijna afgestudeerd. Dus je kan een belangrijke jurist/advocaat worden.. Je leven begint eigenlijk pas.
En wat maakt het uit dat je nog maagd bent?? Er zijn genoeg mensen die met die leeftijd nog maagd zijn...

Maak er iets van, want dit klinkt niet goed

Geef niet op! Ik heb zelf ook zware ellende gehad. Ook vaak dat ik wel dacht 'wat doe ik hier nog'. Maar dat is niet het einde meid.

[ Bericht 6% gewijzigd door Woodbridge op 03-05-2005 02:43:22 ]

Ten eerste ben je absoluut geen mongool als je nog maagd bent op je 25ste.

Waarom geef je groepstherapie geen kans? Ik denk dat het in jouw geval heel nuttig is, en heel fijn om te merken dat anderen dezelfde gevoelens hebben als jij. Ik had een meisje in mijn groep (destijds, twee jaar geleden ofzo) die ook veel moeite had met vrienden krijgen, ze had er ook geen. Het was wel een ontzettend leuk meisje, dus het hoeft helemaal niet te zeggen dat je een stom mens bent ofzo.

Ik zou groepstherapie proberen, als het niet bevalt kan je altijd nog stoppen.
_{Ook weleens gedacht aan cognitieve therapie?}

quote:

Op dinsdag 3 mei 2005 02:00 schreef PrincessFiona het volgende:
Als je je bedenkt dat ik alles al gemist heb, ben ik dus wel al 24 (en zelfs tegen de 25). Ik ben zelfs maagd, wat voor mongool ben je dan???

Net zo een als Alicey.

Als je van plan bent uit het leven te stappen omdat je hier niet zou horen (wie bepaalt dat??), dan geloof je er kennelijk wel in dat je het heft in eigen handen kunt nemen. Dat kun je ook op een andere manier doen, op een positieve manier. Je maakt van jezelf een gevangene van je verleden op deze manier. Wil je dat? Dat het verleden het nu toch van jou wint?

M'n kop zal er wel afgaan, maar goed. Ik weet het niet, maar krijg bij dit topic een rare smaak.
TS schreeuwt (of zoals ze zelf zegt: hunkert) om aandacht. Geeft tig keer aan het leven niet meer te zien zitten en reageert nogal agressief naar Bombie als die kennelijk iets zegt wat zij niet lezen wil. Ze weet precies uit te leggen wat ze wil en waar het vandaan komt en lijkt boos te zijn op zo ongeveer de hele wereld. Stemmingen lijken sterk te wisselen en ik vind het allemaal wat ongenuanceerd. Ik weet niet wat ik hiervan moet denken. Of misschien denk ik wel wat, maar zeg ik het ff niet. Doorgaans neem ik iedereen serieus met zijn of haar ding, maar dit ligt er mij allemaal wat te dik bovenop...

quote:

Op maandag 2 mei 2005 22:49 schreef PrincessFiona het volgende:
Ik weet niet waarom mensen mij niet mogen; ik weet alleen dat ik voortdurend afgewezen word (zie eerdere posts). Waarschijnlijk ziet iedereen dat ik hier niet hoor.

Heb je ze wel eens gevraagd waarom dat is? Dit is imo toch echt iets heel belangrijks als je iets wilt doen.

quote:

Op dinsdag 3 mei 2005 02:00 schreef PrincessFiona het volgende:
Als je je bedenkt dat ik alles al gemist heb, ben ik dus wel al 24 (en zelfs tegen de 25). Ik ben zelfs maagd, wat voor mongool ben je dan??? En ik heb geen vrienden. Als ik nu spontaan dood zou neervallen, is er niemand die me mist. Komt er over een paar weken een nieuwsbericht dat er een dode studente achter de pc gevonden is na stankoverlastmeldingen ofzo. Mijn bestaan heeft geen meerwaarde. Ik weet wat ik waard ben.

En om hier even verder op in te gaan; Niet iedereen heeft een leven dat op een normale manier verloopt. Ikzelf heb wat dat betreft ook een achterstand, en ben ook nog maagd (Toevallig ben ik ook nog eens 24 ). Probeer je meer te concentreren op jezelf, in plaats van te kijken wat anderen doen, waar anderen staan, en dat anderen verder zijn dan jij. Juist jezelf, en alleen jezelf, is nu belangrijk. Kijk niet naar anderen, maar naar jezelf. Wat wil je zelf? Waarom lukt dat niet? Geef jezelf de tijd om er iets aan te doen, en probeer te genieten van wat je wel hebt.

Je weet wat je waard bent is een beetje een vreemde uiitspraak. De enige die namelijk die waarde kunt bepalen, ben je zelf. Wanneer je jezelf zo weinig waard vindt, waarom dan? Waarom ben jij zo weinig waard, en anderen zo veel?

quote:

Op dinsdag 3 mei 2005 08:36 schreef -Redhead- het volgende:
Ik weet niet wat ik hiervan moet denken. Of misschien denk ik wel wat, maar zeg ik het ff niet. Doorgaans neem ik iedereen serieus met zijn of haar ding, maar dit ligt er mij allemaal wat te dik bovenop...

Achja, dat soort gemengde gevoelens heb ik 9 van de 10 keer bij topics in R&P.

quote:

Op dinsdag 3 mei 2005 08:42 schreef Alicey het volgende:

Je weet wat je waard bent is een beetje een vreemde uiitspraak. De enige die namelijk die waarde kunt bepalen, ben je zelf. Wanneer je jezelf zo weinig waard vindt, waarom dan? Waarom ben jij zo weinig waard, en anderen zo veel?

Nee, dat kun je beter zeggen als: waarom vinden anderen me niks waard, zijn ze niet bereid om ook maar een klein beetje moeite voor me te doen terwijl ik zelf dat zelf heel graag terug zou doen.

Dat is waar TS mee zit en waarom ze emotioneel reageert op die kritiek denk ik.

Wat kan ik er verder van zeggen.........het leven wordt beheerst door toeval en wreedheid........daar zijn geen psychiaters of therapieen tegen op te slepen. Wat Pincessfiona echt nodig heeft is iemand die haar in haar waarde kan schatten en lief tegen haar is.

PrincesFiona, ik weet niet of je dit wil of niet maar ik stel het toch voor:
zoek anders even contact op met mij (via internet ofzo).
Misschien dat wat praten helpt etc, ik ken ook iemand die eigenlijk erg op jou trekt volgens mij.
mijn email adres staat in mijn profiel.

Groeten

-

[ Bericht 99% gewijzigd door jajayeps op 05-05-2005 09:25:01 ]

dat je wat meent?

meis, denk eens na over groepstherapie, of anders cognitieve therapie.
Ik denk dat het je echt zal helpen.

geef jij je psycho eens een flinke trap dan
Wat is dat nou weer voor waardeloze vent/vrouw.
Degene die dan niet op zijn/haar plaats hoort is hij/zij, niet jij!

Luister girl, dat zijn geen normale uitspraken voor een psych,
die vent helpt jou op die manier niet en je kan wel geholpen worden,
dat zie je op dit moment alleen even niet, maar dat komt echt wel.

Volgens mij zoek je een beetje aandacht hier .

Ik kan er natuurlijk een beetje naast zitten!

quote:

Op woensdag 4 mei 2005 22:43 schreef Sport_Life het volgende:
Volgens mij zoek je een beetje aandacht hier .

Ik kan er natuurlijk een beetje naast zitten!

iedereen die hier post zoekt aandacht voor zijn/haar probleem, of mening of whatever, anders kan je net zo goed een dagboek bijhouden, dus dat is niet echt relevant.

Ik heb zelf eerder de indruk dat de psych dat helemaal niet heeft gezegd, maar dat het de interpretatie van Princess Fiona is. Princess Fiona zegt in haar eigen woorden wat zij de psycholoog heeft horen zeggen, zeg maar..

Dat zou ook kunnen, maar als hij zoiets heeft gezegd (dus objectief gezien, zeg maar) dan geldt nog steeds wat ik daarnet postte.
En als dat haar interpretatie is, is cognitieve therapie een nog beter advies

bij sommige mensen kan het misschien niet helpen door genuanceerd te zijn, hoe hard sommige dingen ook aan mogen komen.

maar ik kan me werkelijk niet voorstellen dat een psieg dit letterlijk gezegd heeft en idd zou cognitieve therapie alleen hierbij al helpen.

quote:

Op woensdag 4 mei 2005 22:52 schreef DarkElf het volgende:
bij sommige mensen kan het misschien niet helpen door genuanceerd te zijn, hoe hard sommige dingen ook aan mogen komen.

hoe bedoel je dit in dit geval?

quote:

Op woensdag 4 mei 2005 22:53 schreef Wolkje het volgende:

[..]

hoe bedoel je dit in dit geval?

Dat iemand soms meer gebaat is bij een schop onder de kont dan een knuffel.

quote:

Op woensdag 4 mei 2005 22:54 schreef Alicey het volgende:

[..]

Dat iemand soms meer gebaat is bij een schop onder de kont dan een knuffel.

De uitspraak die ts aangaf vind ik geen schop onder de kont, verder ben ik het daar wel mee eens, maar ik was er niet bij dus ik weet niet precies wat er echt gebeurd is natuurlijk.

juist soms is steunen en lief zijn juist helemaal niet goed en heeft iemand gewoon een schop nodig.

en confrontaties met het eigen gedrag en levensinstelling

quote:

Op woensdag 4 mei 2005 22:55 schreef PrincessFiona het volgende:
Even over het laatste; zit ik dan te zeuren als ik dat opvat als een belediging?

neehoor, het kan alleen wel een denkfout zijn.

quote:

Op woensdag 4 mei 2005 22:55 schreef PrincessFiona het volgende:
Ach, hij heeft een aparte manier van uitdrukken, ofzo. Zo zegt hij dat ik geen eind aan mijn leven mag maken maar hij voegt er dan wel aan toe dat hij het zich wel heel erg goed kan voorstellen dat ik het wel wil.

PS
Zo zei hij een hele tijd terug het volgende:
Hij zat wat te lullen over dat ik an sich wel normaal ben ( alleen doe ik niet normaal, wat het verschil dan ook zou mogen zijn...) en er ook wel normaal uit zie maar ik ben wel te dik en ik ben niet knap maar ook niet echt lelijk. Even over het laatste; zit ik dan te zeuren als ik dat opvat als een belediging? Ik heb hem er al een paar keer op aangesproken maar hij vindt het nog steeds een neutrale opmerking. Nu zit hij te zeuren omdat ik nav die opmerking eens kritisch naar mijn kop heb gekeken en tot de conclusie ben gekomen dat ik idd lelijk ben.
De opmerking over mijn dikke reet heeft hij min of meer teruggenomen; toen hij laatst een college gaf op de uni zag hij veel meiden die nog dikker waren. En ik ben niet eens echt dik!
Hij is dan toch de traumaspecialist; hij schijnt er toch veel vanaf te weten. Al lijkt het mij niet handig om dit soort dingen te zeggen tegen iemand die toch al geen gevoel van eigenwaarde heeft. Toch?

Ik zie hier op zich wel een lesje relativeren in. Van een absoluut oordeel naar een relatief oordeel, een methode die je ook op je eigen leven kunt toepassen.

quote:

Op woensdag 4 mei 2005 22:56 schreef DarkElf het volgende:
juist soms is steunen en lief zijn juist helemaal niet goed en heeft iemand gewoon een schop nodig.

en confrontaties met het eigen gedrag en levensinstelling

dat is helemaal waar.

te dik is objectief meetbaar, dus dat kan je gewoon zelf nagaan.

quote:

Op woensdag 4 mei 2005 22:55 schreef PrincessFiona het volgende:
Ach, hij heeft een aparte manier van uitdrukken, ofzo. Zo zegt hij dat ik geen eind aan mijn leven mag maken maar hij voegt er dan wel aan toe dat hij het zich wel heel erg goed kan voorstellen dat ik het wel wil.

Hij zal dat zeggen omdat hij begrijpt hoe je je voelt (tot op zekere hoogte natuurlijk). Dat hij begrijpt dat je je rot voelt en dat je momenteel niet veel plezier hebt aan je leven, dat het voelt alsof het nooit meer goed gaat komen, dat betekent niet dat hij werkelijk denkt dat het nooit meer goed kan komen en dat je het niet meer moet proberen.

quote:

Zo zei hij een hele tijd terug het volgende:
Hij zat wat te lullen over dat ik an sich wel normaal ben ( alleen doe ik niet normaal, wat het verschil dan ook zou mogen zijn...) en er ook wel normaal uit zie maar ik ben wel te dik en ik ben niet knap maar ook niet echt lelijk. Even over het laatste; zit ik dan te zeuren als ik dat opvat als een belediging? Ik heb hem er al een paar keer op aangesproken maar hij vindt het nog steeds een neutrale opmerking.

Ik vind het ook niet echt tactisch om zoiets te zeggen nee. Hij als psych zou moeten weten dat zelfs als je het niet negatief bedoelt, dit wel vaak zo aankomt. Ik wordt er ook niet blij van als iemand tegen me zegt dat ik niet echt lelijk ben, dus ik kan dat heel goed begrijpen.

quote:

Nu zit hij te zeuren omdat ik nav die opmerking eens kritisch naar mijn kop heb gekeken en tot de conclusie ben gekomen dat ik idd lelijk ben.

Maar dat heeft hij ook helemaal niet gezegd, dat je lelijk bent. Hij zei juist dat je niet lelijk bent, toch? Bovendien, waar het ook om gaat is niet zozeer of je lelijk bent of niet, maar hoe je daarmee omgaat. Hoe je eruit ziet moet niet je leven gaan beheersen. Ik heb een eetstoornis gehad, en ik heb voor de spiegel staan huilen omdat ik niet naar buiten durfde, omdat ik te dik was om naar buiten te gaan vond ik. Daarna ben ik 30 kilo aangekomen, maar ik voel me nu prima en ik durf bijna alles. Het is fijn als je mooi en slank bent, maar als je dat niet bent betekent dat echt niet automatisch dat je leven niets waard is. Dat is de gedachte die jij lijkt te hebben, dat er iets mis is met je omdat je misschien geen topmodel bent. Maar serieus, moet je eens gaan bedenken wat het uit zou maken als je lelijk was: helemaal niets. Je kunt nog net zo goed vrienden maken, een relatie krijgen, beroemd worden, rijk worden, een leuke baan krijgen, whatever. Kijk naar een Mick Jagger, nou als die niet lelijk is weet ik het niet meer, en hij heeft alles wat iemand maar zou kunnen willen. Of Oprah Winfrey en Ricky Lake. Allebei niet bijzonder knap, allebei dik, maar allebei toch wel succesvol. Je hebt ongetwijfeld wel lelijke mensen in je familie of in de buurt wonen. Kale overbuurmannen zonder tanden of zo, die toch ook getrouwd zijn.

Het heeft ook helemaal geen nut om je druk te maken om je uiterlijk. Je kunt er toch weinig aan veranderen. Ja je kunt je haar leuk doen, en je kunt leuke kleren aantrekken en als je dat zou willen kun je afvallen, maar je zegt zelf al dat je helemaal niet zo dik was. Maar in grote lijnen ligt je uiterlijk toch vast. Je kunt er maar beter het beste van maken en je er niet druk om maken.
Je zit nu in een van de twee volgende situaties: ofwel je bent helemaal niet lelijk maar denkt van wel en maakt het jezelf daar moeilijk mee, ofwel je bent inderdaad niet moeders mooiste en je laat je leven daardoor leiden... In alletwee de gevallen ontneem je jezelf heel veel, want als je mooi bent pieker je dus voor niets over je uiterlijk en als je inderdaad niet moeders mooiste bent heeft piekeren geen nut want je wordt er toch niet mooier van.

quote:

Op woensdag 4 mei 2005 22:55 schreef PrincessFiona het volgende:
Ach, hij heeft een aparte manier van uitdrukken, ofzo. Zo zegt hij dat ik geen eind aan mijn leven mag maken maar hij voegt er dan wel aan toe dat hij het zich wel heel erg goed kan voorstellen dat ik het wel wil.

PS
Zo zei hij een hele tijd terug het volgende:
Hij zat wat te lullen over dat ik an sich wel normaal ben ( alleen doe ik niet normaal, wat het verschil dan ook zou mogen zijn...) en er ook wel normaal uit zie maar ik ben wel te dik en ik ben niet knap maar ook niet echt lelijk. Even over het laatste; zit ik dan te zeuren als ik dat opvat als een belediging? Ik heb hem er al een paar keer op aangesproken maar hij vindt het nog steeds een neutrale opmerking. Nu zit hij te zeuren omdat ik nav die opmerking eens kritisch naar mijn kop heb gekeken en tot de conclusie ben gekomen dat ik idd lelijk ben.
De opmerking over mijn dikke reet heeft hij min of meer teruggenomen; toen hij laatst een college gaf op de uni zag hij veel meiden die nog dikker waren. En ik ben niet eens echt dik!
Hij is dan toch de traumaspecialist; hij schijnt er toch veel vanaf te weten. Al lijkt het mij niet handig om dit soort dingen te zeggen tegen iemand die toch al geen gevoel van eigenwaarde heeft. Toch?

Zou je niet gewoon eens weggaan bij die knakker?

Het is trouwens onderzocht of 'mooie' mensen gelukkiger zijn dan 'lelijke' mensen, en dat blijkt dus helemaal niet zo te zijn.

quote:

Op woensdag 4 mei 2005 23:49 schreef Wolkje het volgende:
Het is trouwens onderzocht of 'mooie' mensen gelukkiger zijn dan 'lelijke' mensen, en dat blijkt dus helemaal niet zo te zijn.

Ik ken genoeg mooie, ongelukkige en lelijke, gelukkige mensen om dat te kunnen onderstrepen...

ik heb even geen bron, maar het is wetenschappelijk onderzocht dus.

Het is natuurlijk weer wel zo dat je je lelijk voelt als je ongelukkig bent, en vice versa...

quote:

Op donderdag 5 mei 2005 00:09 schreef De-oneven-2 het volgende:
Het is natuurlijk weer wel zo dat je je lelijk voelt als je ongelukkig bent, en vice versa...

Maar iedereen kan zich ontzettend lelijk voelen, dat wil absoluut niet zeggen dat je dat ook bent.
(dat is een van de dingen die je bij cognitieve therapie leert)

En dat is de negatieve spiraal waar je dan even inzit, maar daar kan je gewoon uitkomen
En ik hoop dat ts dat ook gaat beseffen.

quote:

Op donderdag 5 mei 2005 00:06 schreef De-oneven-2 het volgende:

[..]

Ik ken genoeg mooie, ongelukkige en lelijke, gelukkige mensen om dat te kunnen onderstrepen...

Aan de andere kant ken ik ook genoeg lelijke ongelukkige mensen maarja .

quote:

Op donderdag 5 mei 2005 00:15 schreef Wolkje het volgende:

[..]

Maar iedereen kan zich ontzettend lelijk voelen, dat wil absoluut niet zeggen dat je dat ook bent.
(dat is een van de dingen die je bij cognitieve therapie leert)

Wanneer je je lelijk voelt, zul je echter vaak ook wel een slechte uitstraling hebben..

quote:

En dat is de negatieve spiraal waar je dan even inzit, maar daar kan je gewoon uitkomen
En ik hoop dat ts dat ook gaat beseffen.

Het kan inderdaad een negatieve spiraal worden. Wanneer je enigszins positief kijkt, is dat vaak ook aan je uitstraling te zien, en ongeacht je uiterlijk kun je er dan mooi en aantrekkelijk uitzien.

quote:

Op donderdag 5 mei 2005 08:39 schreef Alicey het volgende:
Wanneer je enigszins positief kijkt, is dat vaak ook aan je uitstraling te zien, en ongeacht je uiterlijk kun je er dan mooi en aantrekkelijk uitzien.

idd, vaak is uitstraling en of je er verzorgd uitziet bepalend hoe aantrekkelijk mensen je vinden, niet je uiterlijk op zich.