Boylove, en wat erbij komt kijken

zó, en nu slapen...
Als ik iemand heb overgeslagen die nog een reactie verwacht (die niet enigszins uit al gepostte reacties op andere berichten op te maken is), steek je vinger op en vermeld graag de exacte tijd en datum van je reactie... dankjewel... het is maar goed dat de stroom vragen zo'n beetje tot stilstand kwam rond dit late uur, anders kwam ik nooit tot slaap toe. Ook excuses voor eventuele trage reacties, ik denk dat ik ze nu wel grotendeels allemaal gehad heb... Hoop dat hier begrip voor te tonen is

quote:

Op maandag 11 april 2005 02:21 schreef ThE_ED het volgende:

[..]

Hoewel ik sociologie studeer vind ik dat je er wel erg van uit gaat van het feit dat eventuele nadelige gevolgen in een volgens jou eerlijke relatie, naderhand onstaan door de samenleving.

Waar zou het dan nog meer door komen? Je moet niet 'je hebt geen gelijk' zeggen zonder uit te leggen waarom niet...

quote:

Op maandag 11 april 2005 02:28 schreef ThE_ED het volgende:

[..]

Jij zegt toch ook dat je gelijk hebt zonder het uit te leggen.

Het zou bijvoorbeeld ook nog kunnen komen door meer psychologische persoonlijke conflicten van de jongen in kwestie. Natuurlijk blijft altijd de vraag wat "schade" is, maar dat even buiten beschouwing gelaten; ik kan me best voorstellen dat iemand op latere leeftijd denkt; "maar dat had ik toen niet zo gewild" of "oh bedoelde die man het zo, dat idee vind ik nu niet zo fijn". Om maar eens wat te noemen.

"Dat had ik toen niet zo gewild" klopt niet, destijds voelde hij zich er goed bij, waarom later dan opeens niet?
"Bedoelde die man het zo, dat idee vind ik nu niet zo fijn" "dat idee" = maatschappelijke mening over hoe die man het zou bedoelen. De maatschappij denkt dat dit puur vanuit de seksuele lust van een pedofiele man zou komen. Niets is minder waar, het zou bij mij in mijn scenario van seks met een kind gaan over het plezieren en fijn laten voelen van het kínd, het zou niet gaan over het mezelf seksueel goed laten voelen.

Als dit gewoon geaccepteerd zou zijn had je dat probleem niet.

Ik zeg gelijk te hebben, omdat tot nu toe alle slechte gevolgen die ik tegengekomen ben te ellimineren zijn door de 'voorwaarden' (puntje één) die ik aan de seks stel, en aan de maatschappij (puntje twéé)... En er blijft gewoon niks over. Inclusief de twee argumenten die je zojuist bedacht hebt.

quote:

Op maandag 11 april 2005 02:51 schreef sweetgirly het volgende:

[..]

damn, je bent verdomd beleefd ook nog.

Maargoed, enigszins respect geloof ik, of niet, ik weet het ook niet en wil het ook niet weten misschien. Vooruit dit was mijn reactie nog.
[..]

Heb je mijn post uberhaupt wel gelezen .
Naja goed, het zal allemaal wel, initiëren dit, initiëren dat, wat een gedoe. En dat allemaal zeker voor op safe gaan, ok logisch enigzins, vraag is, voor hem of voor jou? Doortrapt gedoe allemaal, ja sorry. En die 1e zin van je spoilerpost, 'kan pas wennen als het als positief wordt ervaren' . Is dat zo, als wij gewend zijn allemaal bananen te eten op vroege leeftijd, vinden wij dat positief, terwijl er misschien niets anders is en wij eigenlijk liever kiwi's prefereren, goeie metaforen weer zo laat op de avond .

Maargoed, het gaat mij iets te ver, in de zin van dat ik niet weet of ik mezelf wel wil inleven hierin en/of het wil voorstellen, helaas heb ik het al gelezen . 'Je zal het wel kunnen zien aan een jongen of hij er echt plezier aan beleeft' Pfff, ik ga pitten . Succes met je boyloverstory (en dat praten ga je zeker niet doen hé), maar ik vind het pure uhhh corruptheid ten top eigenlijk. Maargoed, liefde overwint alles hé .

Ben nog zo openminded ook om te zeggen, vooruit als jullie er echt beiden plezier aan beleven, maar heb er zo mijn twijfels bij, aan de oprechtheid in en van dit alles dus. En kan je anders niet een paar jaartjes omhoog gaan, dan valt het misschien iets mee, voor het beeld, de oprechtheid gezien hun onschuldigheid enzo.

Naja, trust, toch klopt het ergens niet.
Al verschillen mensen, maar kids blijven simpelweg kids. Ben nog steeds niet overtuigd dus.
Dat het normaal mag lijken en zijn ok, maar de oprechtheid in deze is ver te zoeken, gewoon simpelweg omdat ze minderjarig zijn en zelf niet beslissingen kunnen nemen en maken, gepaard gaande met dit soort vergezochte zaken. En jullie boylovers whatever wel, dus wie zou dan de wijste moeten zijn, juist.

Op safe gaan: voor hém... Als het énige risico bijvoorbeeld bij betrapt worden zou liggen, en de jongen er dus in geen geval iets slechts aan zou overhouden, zou ik misschien nog bereid zijn dit risico te nemen... Maar de risico's liggen bij mogelijkheden tot slechte gevoelens bij de jongen, in mijn ogen door de maatschappij - maar daar doe ik niks aan.

Het gaat er voor mij dus niet zozeer om om seks met kinderen van jonge leeftijd te hebben, of zoiets. Ik zeg alleen dat in het geval van een tolerante maatschappij op dit gebied ik een eventuele avance niet zou afwijzen door de afwezigheid van negatieve gevolgen. Dit is een theoretisch geval, ligt ver buiten de werkelijkheid en wat mogelijk is.

Dat je geen (verantwoordelijke) beslissingen kan nemen als kind kan ik tot op zekere leeftijd begrijpen (de een zal er eerder toe in staat zijn dan de ander), maar dat zegt in weze toch niet zoveel? Als je als kind plezier hebt / je goed voelt / tevreden bent over de situatie / niet onzeker bent enzovoorts, waarom is het dan slecht? Doordat het niet zou horen, terwijl het kind gewoon alle plezier van de wereld zou kunnen hebben... Een kind kan even goed oprecht iemand lief vinden, niet op een niveau van volwassen verliefdheid, maar wel op een niveau van 'alle beschikbare gevoelens' hebben voor een persoon. Voor iemand van eigen leeftijd, of een volwassene... En opnieuw, ik ken geen jongens die spijt hebben van te vroeg seks hebben gehad...

quote:

Op maandag 11 april 2005 09:10 schreef Wolkje het volgende:

[..]

Kinderen vinden seksuele handelingen niet onprettig, zien het als een onschuldig spelletje.
Maar op het moment dat ze beseffen dat beide partijen verschillende bedoelingen erbij hebben (nml het kind: een spelletje spelen en de volwassene: seksueel opgewonden raken) dan voel je je gebruikt, altijd. Dat heft weinig met de maatschappij te maken.

En denk je niet dat als het kind eerst liefde en sex gescheiden meemaakt, het het later ook niet kan combineren? (Ik ben heel benieuwd naar je antwoord hierop, want ik ben nml een van de bewijzen dat dat zo is).

Een kind kan de handeling zien als een spelletje, maar niet met afwezigheid van de gevoelens die erbij komen kijken... Bovendien staat de jongen in mijn geval altijd, ook bij seks, centraal... Niet míjn gevoelens...
Bovendien zal er bij zo'n relatie sowieso al iets van liefde aan vooraf moeten gaan, ik zal zo'n kind natuurlijk gigantisch lief vinden, en kan me voorstellen dat mijn kind me ook lief terug vind... Wat zich in bijvoorbeeld gewoon knuffelen zou kunnen uiten, en wie weet initiëert zo'n kind later meer...

Dit zeg ik dus ook heel duidelijk: er bestaat voor mij géén seks met een ander zonder liefde. Dat bestaat voor mij niet. Seks vloeit bij mij voort uit liefde. En dus zoals in vorige topic al gezegd, zal seks altijd voortgevloeid zijn uit liefde, maar níet andersom. Dus niet dat ik een jongen lief vind en hem daarom maar begin te pijpen of zoiets, nee, áls ik seks zou hebben met iemand (wie dan ook) zal daar een zekere hoeveelheid liefde (in ieder geval van mijn kant, en op zijn minst gevoelens van superlief vinden van de andere kant) aan vooraf zijn gegaan.

Ik vind het omdat mijn gevoelens van liefde voorafgaand aan seks zo intens zijn ook vreemd, dat de maatschappij in het algemeen seks zoveel ziet als een handeling. Zeg niet dat je géén seks mag hebben zonder liefde, als zij zich daar fijn bij voelen moeten ze dat vooral doen, maar ik vind het zo maf dat het zo centraal lijkt te staan. Zo ver bóven seks vanuit liefde.

quote:

Op maandag 11 april 2005 11:10 schreef poemojn het volgende:

[..]

Denk je dat jongens die het achteraf als verkeerd ervaren cq er schade van hebben ondervonden nog weer op zoek gaan naar de "boylover" om hem dat te vertellen? Logisch dat zo'n "boylover" alleen positieve verhalen kent.
En dan: wat is schade? Hoeveel van die jongens zijn op volwassen leeftijd in staat een normale, langdurige, monogame (seksuele) relatie met een vrouw te hebben (wat imho de norm behoort te zijn)? In een ander topic noemde je Pim Fortuyn als geslaagd voorbeeld van iemand die op jonge leeftijd een relatie met een volwassen man heeft gehad; bij mijn weten heeft Pim Fortuyn nooit een normale relatie met een vrouw gekregen. Het lijkt mij niet onmogelijk dat seksueel contact met een volwassene de seksuele identiteit en ontwikkeling van een kind zo kan verstoren dat dat kind niet meer in staat is een normale volwassen seksuele relatie aan te gaan op volwassen leeftijd.

Jij hebt het hier dus voornamelijk over seksuele geaardheden, nu heb ik hier niet specifieke onderzoeken over gelezen, maar heb wel hier en daar gelezen dat het geen invloed zou hebben, uit resultaten van onderzoek (welk onderzoek weet ik alleen nog niet). Ik weet wederom van de boylovers dat de meeste 'boys' waar zij iets mee gehad hebben nu gewoon een vriendin hebben, en een goed leven leiden.

Over de ervaringen die ik heb gehoord heb ik zelf eerder dit al gezegd (in mijn OP):

quote:

Dit laatste (de lange-termijngevolgen) is echter niet geheel ongekleurd, omdat mensen die negatieve ervaringen hebben gehad met boylove hier het liefst niet over praten, en dus onvindbaar zijn. Toch heb ik nog geen enkele ervaring op dit gebied gevonden die er op latere leeftijd negatief over ging voelen door de maatschappelijke ideeën.

(Nu dus ééntje, met betrekking tot een meisje - maar toch even geldig in een girl-lover relatie, die volledig voldeed aan mijn omschrijving van een 'goede relatie', maar die er achteraf spijt van kreeg omdat het niet hoorde. De maatschappelijke ideeën dus.)

En dit is dus weer een goede en geldige reden om in de huidige maatschappij (die ook nog onveranderbaar is) seks te hebben met kinderen. In feite dus nooit. Ook goed

quote:

Op maandag 11 april 2005 11:12 schreef Igraine het volgende:

[..]

Nee, want je kan werkelijk elk argument afschuiven op 'de maatschappij' terecht of onterecht.
Maar het blijft wat jou betreft praten tegen een muur omdat jij nou eenmaal jouw belevingswereld hebt gebaseerd of je afwijking. Logisch is dat wel, daar niet van.

De ideale maatschappij waar jij het steeds over hebt is alleen ideaal voor jou en gelijkgestemden, andere normale mensen zitten niet op een dergelijke maatschappij te wachten. Die prefereren het om in een maatschappij te leven waarin het kind daadwerkelijk beschermd wordt door wetten die sexuele relaties tussen kinderen en volwassenen strafbaar maken. En niet de bescherming van de kinderen overlaat aan dergelijke boy/girllovers die zeggen de beste intenties te hebben maar waar er meestal wel een sexuele ondertoon bij zit.

Ik kan inderdaad zo goed als elke slechte ervaring van nu afschuiven op de maatschappij, wat ik zelf redelijk opmerkelijk vind. Omdat dit zou betekenen dat in een ándere (voor míj ideale, okee) maatschappij het niet schadelijk zou hoeven zijn, en dat er dus aan het idee van seks met kinderen zelf niet eens zo heel veel mis hoeft te zijn. Dat dit een 'ideale' maatschappij zou zijn, komt niet alléén voort uit mijn denkwereld, een kind zou zich in principe mét zo'n relatie béter voelen dan zónder. Relaties maken mensen gelukkig, schijnt...

Andere mensen prefereren een maatschappij waarin seks met kinderen altijd strafbaar is. Vind ik vanuit het opzicht van het beschermen van kinderen ook een heel goede (zo niet de beste) oplossing. Dit omdat de acceptatie en legalisatie van (seksuele) boylove-relaties wél seksueel-georiënteerde pedofielen zou kunnen aanmoedigen om zo'n relatie aan te gaan. Of het verleiden van een kind (waarbij het kind als de pedoseksueel het 'juist' aan pakt geen slechte gevoelens meer zou hebben) zou gewoon volkomen legaal worden, terwijl dit ideologisch voor de meeste mensen helemaal fout zou zijn. Dit zit hem in de eerlijkheid van zo'n 'relatie'... (zie ook stukje 'hersenkronkel' van kinderen en seks 2...)

En over de seksuele ondertoon, dit zal dus bij de meeste boylovers niet of nauwelijks het geval zijn (bij mij dus nauwelijks, als je kijkt naar het 'relatie'/vriendschap-aangaan-met zelfs zonder). De bescherming zal hier dus niet zozeer zijn tegen slechte gevoelens van het kind, een 'precieze' pedoseksueel zal misschien zijn intenties kunnen maskeren, maar ook tegen oneerlijke relaties die hieruit kunnen voortvloeien.

Bewijzen dat mijn intenties goed zijn is voor mij niet mogelijk, dat moeten jullie maar aannemen. Sorry

Ik vind in ieder geval de wet voor de kinderen het beste zoals die nu is, zal zelf ook geen seks hebben met kinderen, en nog meer onzinnige herhalingen om mijn punt duidelijk te maken.

quote:

Op maandag 11 april 2005 11:18 schreef Igraine het volgende:

[..]

Nee, haar spijt is niet het gevolg van de maatschappij, die komt voort uit haar eigen psyche. Zij was 11 en onschuldig, hij 29 en had beter moeten weten. De ietwat aparte relatie was natuurlijk niet goed gegaan gezien zij ook ooit weer 'kind-af' zou zijn en hij dan waarschijnlijk iedere interesse in haar verloren zou hebben. Immers, nu 21 jaar later kijkt hij nog steeds naar meisjes van rond de 11jaar en niet naar vrouwen van haar leeftijd.
Maar ga vooral door met alle argumenten van tafel te vegen onder het mom van 'dat komt door de maatschappij'..
Waarom denk je dat die maatschappij zo in elkaar steekt? Waarom duid je een dergelijke andere maatschappij aan als ideaal, terwijl dat natuurlijk slechts voor jou en je medestanders het geval is.

Dan zit hier bij ons een 'menings'verschil, laten we de redenatie iets uitschrijven...
In een 'andere' maatschappij waarin het wél geäccepteerd zou zijn:

Een meisje gaat op haar 11e een 'relatie' aan met een jongen van 29. Ze schenkt overvloedig aandacht aan hem, tot hij ermee in gaat. Het gaat niet veel verder dan bij elkaar op schoot zitten en kussen. Het meisje voelt zich hier op dit moment ook prettig bij. (daar kan ik vanuit gaan, ik geloof dat dat gegeven was; zij ging zelf de relatie aan met hem en was ook verliefd op hem)
Het meisje wordt ouder, en ziet in dat het helemaal niet hoorde wat hij gedaan had: een jongen hoort niet een relatie met een 11 jarig meisje aan te gaan. Ze krijgt spijt van de relatie, met alle psychologische gevolgen (enigszins afkeer voor seks) van dien.

hóórt!

Wáárom zou het niet kunnen? Om het woord maatschappij er niet meteen aan vast te plakken: waarom zou een 29-jarige met goede bedoelingen niet een relatie met een 11-jarige aan kunnen gaan, als hij deze volledig in haar waarde liet, lief zou zijn, en niets in de richting zou doen van forceren van seks? Deze ideölogie kómt gewoon voort uit de behoefte kinderen te beschermen tegen mogelijk leed, wat zich in de mening van de maatschappij op het gebied van pedofilie uit in het afkeuren van elke vorm van seksueel contact tussen ouderen en kinderen...


Wat ik van deze situatie nog niet ingezien had (we waren het hypothetische geval van een andere 'ideale' maatschappij aan het bespreken), en nu pas inzie, is dat het een niet-seksueel geval is met slechte gevolgen dat ook op de huidige maatschappij betrekking heeft. Ik kan de maatschappij er de schuld van geven, is vast ook gewoon waar, maar dat neemt de slechte ervaring nog niet weg.
Ik denk dat in zekere zin deze relatie verkeerd was door de ideeën die erachter zaten van het meisje uit. Ze had een 'crush' op die jongen en wilde iets met hem beginnen, omdat het normaal is (en hoort te zijn) dat een jongen iets met een meisje begint. Dat dit op zo'n jonge leeftijd nog niet het geval is ziet zo'n meisje nog niet in. De relatie was dus gebaseerd op de meer 'hormonale' / status-kant van "verliefdheid", van het meisje af... Dit vind ik dan ook niet echt een goede verantwoordelijke basis voor een relatie. Waarom niet: kussen is sowieso al een vorm van seksualiteit, die als die zou gebeuren gewoon uit een normale vriendschap voort zou moeten komen. Je kent het spreekwoord: liefde is blind... Dit betekent dat zo iemand helemaal niet aardig hoeft te zijn, ze weet alleen dat ze hem 'leuk' vindt. Kan je haar ook niet kwalijk nemen, maar de man in dit geval wel. Een normale vriendschap moet voor elke vorm van relatie met een jongen of meisje de basis zijn...

quote:

Op maandag 11 april 2005 15:28 schreef Wolkje het volgende:
heb jij vroeger, als klein jongetje zelf weleens sex gehad met een oudere man trouwens?

Nee, eerste keer seks was op mijn 16e... nádat ik er voor mezelf achter was dat ik boylover was. En dan met een andere boylover, een jaartje ouder dan ik. Voortgekomen niet uit lichamelijk aangetrokken voelen, maar uit gevoelens van begrip/intimiteit/liefde.. en een uurtje voetjevrijen voordat we met knuffelen begonnen