De Kunst van het loslaten van een ex - deel 16

Hmm..
Ik heb foto's tuurlijk bewaard, kadootjes die ik heb gekregen. En ik heb nog een tekening die hij heeft gemaakt. (hij tekent/schildert heel veel)
Maar ik heb wel de meeste foto's van de muur gehaald.. iets te confronterend soms..

akkien: gooi je even het linkje naar deel 15 in je OP?
(Ik was net bezig een OP te maken ).

En heb maar even de titel aangepast aangezien het hier kunst met een Kapitale K betreft .

Ik zit af en toe wat uit te zoeken hier... net een hele stapel videobanden doorgewerkt. Dubbel hoor

Ja maar toch had ik nog liever wat foto's bewaard. We zijn toch bijna 4 jaar samen geweest en hebben een heel leuke tijd gehad. Zij heeft nog een cd met foto's maar ze vertikt het om me die te geven. We hebben geen ruzie ofzo, maar ze is gewoon bang dat die foto's voor verkeerde doeleinden gebruikt worden. Vraag me af waarom ze zo wantrouwig is. Na 4 jaar moet je iemand toch wel een beetje kunnen vertouwen denk ik. Maarja, ik heb mijn herrineringen nog, voor wat die waard zijn. Nu maar hopen dat er nog eens een leuke meid langskomt.

Wat hebben jullie eigenlijk gedaan met foto's, gedichtjes, cadeautjes, etc. van hem?


Nou dat ligt eraan waarom het uit gegaan is
Bij leugens en bedrog flikker ik alles weg, omdat voor mij iedere herinnering met terugwerkende kracht waardeloos is geworden. Die herinneringen komen door de kennis die je nu hebt gekregen in zo'n ander daglicht te staan, dat ze niet meer het koesteren waard zijn.

Ergo ik geef alles terug of ik flikker het weg

Van eeste ex waar ik 4 jaar wat mee heb gehad, heb ik fotoboek bewaard en alle kaartjes die ik heb gekregen....Ook heb ik de ring die we toen beiden hadden gekocht nog om, maar eigenlijk alleen maar omdat ik anders precies dezelfde zou willen kopen omdat ik hem mooi vind.

Wat ik wel heb weggedaan zijn de kleding die hij niet meer op kwam halen, de ring die ik kreeg toen we een jaar hadden en brieven die geschreven zijn na ruzies, en kwam toevallig pas achter dat ik het kettinkje nog heb wat ik kreeg toen we amper 3 weken hadden met kerst, een veelste dure goude ketting....

Van laatste ex heb ik foto's niet bewaard, kaartjes nog wel.....maar heb ik maar half jaar mee gehad, ook al kwam het erg hard aan toen het uitging en het veel langer dan een half jaar leek...tis ook nog maar net uit en net ook weer een date met hem gehad om te kijken of wel er toch niet uit kunnen komen (ja ik weet het...een ex is niet voor niets je ex....maar verliefdheid & houden van stop je niet zomaar weg...)

Maar ja als iemand je echt heel bedrogen flikker ik volgens mij alles weg.....of ik maak het stuk en zet het voor z'n huis ofzo ook wel een actie voor mij hehehehe

[ Bericht 7% gewijzigd door MissPeppertje op 28-03-2005 13:17:51 (typVout) ]

Ik heb nog een heel plakboek met foto's
Voorlopig laat ik hem staan, en ik denk er later wel over wat ik ermee ga doen.

quote:

Op maandag 28 maart 2005 13:12 schreef milagro het volgende:


Bij leugens en bedrog flikker ik alles weg.

quote:

Op maandag 28 maart 2005 13:18 schreef Christine het volgende:
Ik heb nog een heel plakboek met foto's
Voorlopig laat ik hem staan, en ik denk er later wel over wat ik ermee ga doen.

Ja je moet alles wat je niet zeker weet in een doos doen en die dan voorlopig even wegzetten, dat heb ik ook gedaan...toevallig maandje terug doos gepakt en dingen uitgezocht...

Hij zelf heeft toen alles weggegooid en heeft hij onzettende spijt van...Maar nog steeds vraag ik me wel eens af of ik het eigenlijk gewoon niet weg zal gooien, we hebben amper contact en ja tis gewoon echt over....we zijn niet eens vrienden meer, ook al heeft relatie 4 jaar geduurd...

Maar die doos blijft voorlopig wel op zolder staan als ik ga verhuizen komt het wel!

quote:

Op maandag 28 maart 2005 13:10 schreef akkien het volgende:

[..]

raar, het zijn toch foto's van jullie samen? Heb jij daar niet gewoon recht op. Kun je dr niet vragen om gewoon even een paar foto's voor de herinnering. Dan kan zij ze zelf uitzoeken.

Ja zo denk ik er ook over, maar zij heeft er blijkbaar andere ideen over. In ieder geval ga ik mezelf niet verlagen en smeken om die foto's. Daar ben ik te trots voor. Zo ben ik dan ook wel weer. Ik heb nog een klein fotootje op mijn mobiele telefoon staan en met diezelfde telefoon heb ik een stukje van haar stem opgenomen. Maar vrienden van mij (zijn helaas ook haar vrienden) hebben nog wat foto's van ons samen dus via hun kan ik nog wel een paar foto's krijgen. Wat kan liefde toch verschrikkelijk zijn

Ik zou nog het liefst alles wegsmijten. Cadeautjes, kaartjes en foto's (gelukkig zijn er dat niet veel) heb ik zo ver mogelijk weggestopt, e-mails en sms'jes heb'k wel allemaal verwijderd. Ik weet van mezelf dat als ik dat niet doe, ik daar steeds weer in ga zitten kijken en mezelf de put in duw.

Om nog even op die dromen terug te komen, toch wel raar dat sommige dromen je hele dag kunnen bepalen. Onlangs droomde ik dat ze al iemand anders had, het gevolg was dat ik de hele dag een rothumeur had.
Een andere keer droomde ik dan dat we nog eens opnieuw probeerden, maar dat weer niet lukte (ik voelde in die droom net hetzelfde dan wat ik in de laatste maanden van onze relatie steeds voelde: ergernis omdat ze zo sterk veranderd was.). Toen ik dan wakker werd, voelde ik me sterk en wist ik dat die relatie echt geen zin meer had.

Ik voel me trouwens vandaag stukken beter dan gisteren, blij dat ik weer voorbij een belangrijke datum (we zouden 2,5 jaar samen geweest zijn gisteren), gisterenavond nog een heel goede babbel gehad met een vriendin van me, dus ik ben met de juiste mood gaan slapen

quote:

Op maandag 28 maart 2005 13:32 schreef mr-e het volgende:

Heel Verhaal

Ik zou willen dat ik al maar half zo sterk als jou kon zijn.

Ik heb de ring die ik van mijn ex voor een van mijn verjaardagen kreeg nog gewoon om, is een mooie ring. En zo ook voor de armband die ik van zijn ouders kreeg. Is echt precies iets voor mij. En waarom zou ik dat niet dragen. Zeker omdat we elkaar nog regelmatig spreken en zien.

Maar dat scheelt idd wel, wat Milagro ook zegt. Als het op een klote manier uit gaat zou ik er ook anders mee om gegaan zijn. Dan zou ik 'die zooi' wrsch niet meer willen zien enzo.

Ik heb zo'n beetje alles weg gemikt... er liggen van haar nog wat kleine spullen hier... die krijgt ze vandaag of morgen... zodra ze smst dat ze naar haar studieadres gaat...

Voor de rest... kheb nog een shitload aan foto's van zowel mijn laatste ex als diegene daarvoor... van die daarvoor heb ik onze vriendschapsring nog ergens liggen hier.... die kom ik nog wel eens tegen als ik door een laadje hier zoek... geeft altijd een glimlach dus.. ach... waarom weg gooien. plus foto's van festivals waar we samen naartoe geweest zijn... en die gooi ik ook niet weg.. zijn mooie herinneringen en dat blijven het...

van mijn laatste ex heb ik wel zo'n beetje alle cadeautjes weg gemikt.... op twee beeldjes en een hele mooie ingelijste foto na... die staat een beetje (boel) weg gestopt in een kastje... posters heb ik ook weg gegooid... net als alle brieven en kaarten... kan dat soort spul wel bewaren maar daar heb ik niks aan en het neemt alleen maar ruimte in beslag. dus waarom bewaren...

Heb pasgeleden ook haar telefoonnummer uit mijn mobiel gemikt... voorkomt dat ik op dronken en melancholieke momenten nog eens ga bellen..

ik voel me inmiddels weer erg lekker... het gaat goed met me... dat wilde ik ook even laten weten... ik groei met de dag en dat voelt lekker.

Ik heb alle foto's, kaartjes enz weg gestopt, al haar smsjes en email weg gedaan. Anders kan ik mezelf ook helemaal depressief maken.... Het probleem is alleen dat ik haar nog 45 uur per week zie en we redelijk de zelfde vriendengroep hebben. Bovendien draagt ze altijd sierraden, kleren, tassen, geurtjes en weet ik het wat meer wat ze allemaal van mij heeft gekregen. Als ze dan met een ander iemand is of zo dan ga ik meestal maar weg, zoiets trek ik al helemaal niet.

Maar ik droom dus 's nachts altijd over haar, schrik ik wakker... voel ik naast me, is het bed leeg en koud. Lig ik de rest van de nacht weer wakker... op de confrontatie van komende ochtend te wachten.

Ik moet de kunst van het loslaten van mijn ex nog onder de knie krijgen denk ik

Van bijna al mijn exen heb ik brieven, kaarten en foto's bewaard. Af en toe is het een best leuke trip down memory lane om ze weer eens door te bladeren.
Van één ex heb ik alles direct weggesodeflikkerd. Die relatie bleek op leugens en bedrog gebouwd te zijn en dat heeft al die herinneringen enkel bezoedeld. Geen boodschap aan.

quote:

Op maandag 28 maart 2005 13:42 schreef tropix het volgende:
Ik zou willen dat ik al maar half zo sterk als jou kon zijn.

Ik voel me natuurlijk ook niet altijd sterk, ik heb sinds de relatie gedaan is enorme moodswings, van euforisch tot enorm verdrietig, maar op een moment ben ik tot het besef gekomen dat ik gewoon 'iemand' mis, en niet haar, en ik blijf dat ook voor mezelf herhalen.
Het einde van de relatie kwam voor mij niet echt als een verrassing, ookal bleef ik steeds hopen, en meer en meer energie investeren in die relatie, tevergeefs. Onbewust was bij mij het verwerken al bezig toen we nog een relatie hadden...

Ik heb hierbij ook veel geleerd uit het verleden, en ik weet nu dat ik best zo weinig mogelijk tastbare herinneringen aan een afgelopen relatie bewaar.

Probeer het opnieuw inrichten van je leven als een uitdaging te zien!

ok ik zal hier ook maar eens reageren.
sinds afgelopen dinsdag is het uitgegaan met me ex.
we waren 2 jaar bij elkaar waarin er veel is gebeurd.
oma gestorven, verhuizing van haar, haar vader en moeder die half in een scheiding liggen etc.
het kwam echt aan als een klap in me gezicht..ik weet dat het niet goed ging.
maar dacht dat we er altijd over konden praten en er op die manier wel uit konden komen.
maar nee ze zei dat ze niet meer van me houd..
omdat we op elkaars lip zaten en ze te weinig vrijheid heeft.
achteraf gezien heeft ze wel gelijk ik was elke dag bij haar, maar toch als ze recht uit had gepraat en niet met een weggetje eromheen waren we nog steeds bij elkaar.

ze gaf ook aan dat ze heel erg met haarzelf in de knoop zit.
heb woensdag gelijk al me spullen opgehaald die bij haar thuis lagen, het deed me erg zeer om haar weer te zien.
juist omdat ze nu heel erg koel doet alsof de hele situatie haar niets doet.
heb haar die vrijdag de dag nadat ik me spullen had opgehaald haar nog gezien om alles uit te praten.
alles voelde zo vertrouwd op de ijzige stiltes na...

ze pakte zelfs even me hand vast uit automatisme,maar liet die al snel weer los.
we zijn wat gaan drinken en hebben er even over gepraat...
heb haar gevraagd waarom en heb daar me antwoord op gekregen ook.
we moeten eerst aan ons zelf werken en daarna aan "ons".
ben hier ook heel erg mee bezig gegaan de afgelopen paar dagen...
vanuit het cafeetje waar we zaten gingen we naar haar huis.
mocht haar in eerste instantie een armpje geven maar voelde niet goed voor haar zei ze.

we kwamen bij haar thuis.
en ik knuffelde haar waardoor ze op me schoot viel..
hier zat ze heel even en ging toen weer van me af het zorgde alleen maar voor verwarring zei ze...
verwarring over wat ?
ik hou nog steeds van haar ook al zegt ze niet meer van mij te houden.
ik wil het liefst van voor af aan beginnen en heel rustig aan weer opbouwen haar proberen weer voor me te winnen.

ik ben vlak daarna naar huis gegaan een leeg gevoel bleef in me achter....

en nu zit ik hier bijna een week later en nog steeds pijn en die leegte gevoel.
hoop dat het nog goed komt maar weinig vertrouwen heb ik erin.
ik wil haar straks nog vragen of ze nog een toekomst perspectief ziet in ons, zo niet wil ik alle contact verbreken.
hoe graag ik er ook voor haar wil wezen, hoeveel pijn het me ook doet haar niet meer te zien niet meer te horen niets mee...
het probleem is ook dat ze zelf in een moeilijke situatie zit en ik haar niet zomaar wil laten vallen.

maar mijn leegte blijft en de pijn gaat niet weg als ik geen duidelijkheid heb...

Vrijdag kan ik de sleutel gaan halen van het huis waar ik terug alleen ga wonen. Ik heb er erg veel zin in, maar toch zal het nogal raar doen...

Ik trek het niet meer
Al die spullen verdelen... ik ben blij dat ik er niet ben als hij weg gaat.

quote:

Op maandag 28 maart 2005 17:21 schreef DarkAapie het volgende:
...

Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt (bijna hetzelfde eigenlijk). Ook na ongeveer 2 jaar zei ze dat ze niet meer wist of ze nog met mij verder wou, dat ik bezitterig was enz. ze lag enorm met zichzelf in de knoop en ook met haar ouders (vader met minnares, weinig geborgenheid thuis, ...), en wou even alles op een rij zetten. Ze vroeg me dan ook haar een tijdje met rust te laten. Ik ging kapot van onzekerheid, ik heb haar de dag nadien dan ook gebeld omdat ik zekerheid wou, goed of slecht. Toen zei ze dat de gevoelens weg waren, dat ze niet meer met me verder wou. Ik ben dus mijn spullen gaan halen, wat voor ons beiden heel pijnlijk was.
Een paar dagen later kwam ik te weten dat de reden die ze aan haar ouders gaf voor onze breuk, niet echt klopte. Ik heb haar daarover dan ook gebeld, ik moest me inhouden om niet te beginnen huilen of om niet te zeggen hoe hard ik haar miste, tot ze er zelf over begon. Ze zei dat er toch nog meer gevoelens waren dan ze dacht, dat ze me enorm miste. Ze wou wel nog opnieuw proberen als ze terug wat meer orde in haar hoofd had. Nog een paar dagen en veel gesprekken later, zijn we dan opnieuw begonnen. We hebben toen beiden veel beloftes gedaan om het beter te maken. Nadien heeft het nog een maand of 2 heel goed gegaan, maar dan begon het terug te verminderen, ik kreeg minder en minder aandacht en begon steeds meer te twijfelen. Alles moest meer en meer van mijn kant komen, diep vanbinnen wist ik eigelijk wel dat bij haar de gevoelens weer weg waren. Tot ik het er na enkele maanden echt uitgesleurd heb en mijn vermoeden inderdaad juist was, met het gevolg dat het nu reeds 1,5 maand afgelopen is.

Ik heb er geen spijt van dat we opnieuw hebben geprobeerd, maar ik ben in die maanden nooit echt gerust geweest, bij het minste begon ik opnieuw te twijfelen. Als ik je een goede raad mag geven, begin zelf niet over opnieuw proberen, als ze het zelf wil zal ze dat zelf zeggen, anders ben je nooit zeker dat ze het voor de 100% opnieuw wil. In mijn geval is het slecht afgelopen, maar we hebben op z'n minst geprobeerd, en het maakt nu mijn verwerkingsproces een stuk gemakkelijker. Ik raad je wel aan om zo snel mogelijk duidelijkheid te vragen, want die onduidelijkheid is niet goed voor een mens...

Ik heb weinig problemen met spullen die verdeeld moeten worden. De gedachte dat geluk van binnenkomt geeft me voldoende energie om binnen een week normaal te functioneren.

Hebben jullie een nieuw huis gezocht of blijven jullie wonen waar je samen zat?
En is het financieel ook niet direct veel minder dan?

quote:

Op maandag 28 maart 2005 18:33 schreef Bass-Miss het volgende:
Hebben jullie een nieuw huis gezocht of blijven jullie wonen waar je samen zat?
En is het financieel ook niet direct veel minder dan?

Ik blijf in m'n eentje in "ons" huis achter. Het kan niet anders. En hij blijft me elke maand wat huur betalen, maar in ruil daarvoor blijft hij op dit adres ingeschreven staan ivm studiefinanciering.

zijn er hier meer mensen die het allemaal niet meer zien zitten door het verlies van hun vriend/vriendin of ben ik de enigste ? En zo ja, wat doe ik eraan?

ja daar loop ik nu dus ook mee heb serieuse zelfmoord neigingen door me hoofd spoken
maar ik heb mezelf voorgenomen om zometeen duidelijkheid te vragen van me ex
en morgen hulp te gaan zoeken ervoor.

quote:

Op maandag 28 maart 2005 18:37 schreef Christine het volgende:

[..]

Ik blijf in m'n eentje in "ons" huis achter. Het kan niet anders. En hij blijft me elke maand wat huur betalen, maar in ruil daarvoor blijft hij op dit adres ingeschreven staan ivm studiefinanciering.

Dus je moet na verloop van tijd toch een andere oplossing zoeken.

quote:

Op maandag 28 maart 2005 19:35 schreef Bass-Miss het volgende:
Dus je moet na verloop van tijd toch een andere oplossing zoeken.

Ja, maar als het goed gaat ben ik in de zomer afgestudeerd, en kan ik dan de huur zelfstandig betalen

quote:

Op maandag 28 maart 2005 19:39 schreef Christine het volgende:

[..]

Ja, maar als het goed gaat ben ik in de zomer afgestudeerd, en kan ik dan de huur zelfstandig betalen

Dat scheelt idd.
Ik ga iig niet te zot meer moeten doen met een huur die ik alleen mag ophoesten.

quote:

Op maandag 28 maart 2005 19:31 schreef DarkAapie het volgende:
ja daar loop ik nu dus ook mee heb serieuse zelfmoord neigingen door me hoofd spoken
maar ik heb mezelf voorgenomen om zometeen duidelijkheid te vragen van me ex
en morgen hulp te gaan zoeken ervoor.

en welke duidelijkhied wil je dan van je ex ? . Praat vooral niet over je zelfmoordneigingen, of ze loopt zeker gillend weg!

voor de rest, mensen die door het beëindigen van een relatie zelfmoordneigingen krijgen zijn echte zielepoten, sorry ... ik kan daar echt geen gram geen begrip voor opbrengen.

quote:

Op maandag 28 maart 2005 19:42 schreef Bass-Miss het volgende:

[..]

Dat scheelt idd.
Ik ga iig niet te zot meer moeten doen met een huur die ik alleen mag ophoesten.

Mag ik vragen wat de reden is dat je toen bent gaan samenwonen? Waren er destijds al twijfels?
Hoe lang waren julie al samen?

quote:

Op maandag 28 maart 2005 20:39 schreef George-Butters het volgende:

[..]

Mag ik vragen wat de reden is dat je toen bent gaan samenwonen? Waren er destijds al twijfels?
Hoe lang waren julie al samen?

We waren toen een jaar of vier samen, en hij zat de meeste tijd bij mij op kot. Dus toen hij vast werk kreeg besloten we van iets groter te gaan huren en uiteindelijk is dat een koophuis geworden van hem en ben ik bij hem ingetrokken. En nog eens drie jaar verder zagen we het niet meer zitten...

van een ex heb ik alles weggeflikkerd omdat ze me nogal grof had belazerd,
behalve een goudvis dat vond ik een beetje zielig inzake kind van de rekening
klaarblijkelijk wordtie ook nog eens honderd ofzo
dingen die later nog weer opdoken uit hoeken en gaten heb ik juist weer wel gehouden
als trofee, "jij bent een kuthoer, maar dat doet me lekker niks"
verder bewaar ik dingen wel, maar ben sowieso niet zo met al die prullaria die vrouwen je geven bezig

quote:

Op maandag 28 maart 2005 20:43 schreef Bass-Miss het volgende:

[..]

We waren toen een jaar of vier samen, en hij zat de meeste tijd bij mij op kot. Dus toen hij vast werk kreeg besloten we van iets groter te gaan huren en uiteindelijk is dat een koophuis geworden van hem en ben ik bij hem ingetrokken. En nog eens drie jaar verder zagen we het niet meer zitten...

Wat maakt het dat je na 7 jaar ermee ophoudt? Ik kan me moeilijk voorstellen dat je na 2 jaar veel nieuwe dingen van elkaar leert.

quote:

Op maandag 28 maart 2005 21:03 schreef George-Butters het volgende:

[..]

Wat maakt het dat je na 7 jaar ermee ophoudt? Ik kan me moeilijk voorstellen dat je na 2 jaar veel nieuwe dingen van elkaar leert.

Ik weet het eigenlijk niet.
Ik zag het steeds minder zitten om een toekomst met hem te hebben en op de duur leefden we langs elkaar heen en ergerden we ons meer en meer aan elkaar.

Ik heb van mijn eerste vriendin nog wel pasfoto's. Andere foto's horen ergens rond te slingeren, net als grote modelfoto's van haar. Wel spijt dat ze ergens liggen waar ik niet weet waar, zou zonde zijn als ik die nooit meer zal zien.
Van andere exen heb ik ook nog foto's. Toch een stukje van je leven.

quote:

Op maandag 28 maart 2005 21:03 schreef George-Butters het volgende:

[..]

Ik kan me moeilijk voorstellen dat je na 2 jaar veel nieuwe dingen van elkaar leert.

en heeft meneer al veel lange relaties achter de rug ?

Mensen kunnen veranderen ... en sommigen kunnen daar echt niet mee omgaan

dit naast miljarden andere redenen om een langere relatie te beëindigen ...

Soms ben ik bang dat ik iedereen beu zal zijn na een bepaalde tijd...

quote:

Op maandag 28 maart 2005 21:05 schreef Bass-Miss het volgende:

[..]

Ik weet het eigenlijk niet.
Ik zag het steeds minder zitten om een toekomst met hem te hebben en op de duur leefden we langs elkaar heen en ergerden we ons meer en meer aan elkaar.

Bij mij komt dat altijd tussen de 8e en 12e maand. Waarom die omslag plaatsvindt is me nog altijd niet duidelijk (zal wel hormonaal zijn). Aan de ene kant frustrerend aan de andere kant fascinerend.

quote:

Op maandag 28 maart 2005 21:09 schreef petitlapin het volgende:

[..]



en heeft meneer al veel lange relaties achter de rug ?

Mensen kunnen veranderen ... en sommigen kunnen daar echt niet mee omgaan

dit naast miljarden andere redenen om een langere relatie te beëindigen ...

hahaha het is niet negatief bedoeld hoor.
Ben alleen geinteresseerd.

quote:

Op maandag 28 maart 2005 21:09 schreef petitlapin het volgende:

[..]



en heeft meneer al veel lange relaties achter de rug ?

Ben nog niet verder gekomen dan 1,5 jaar in 3 serieuze pogingen.

quote:

Op maandag 28 maart 2005 20:29 schreef petitlapin het volgende:

[..]

en welke duidelijkhied wil je dan van je ex ? . Praat vooral niet over je zelfmoordneigingen, of ze loopt zeker gillend weg!

voor de rest, mensen die door het beëindigen van een relatie zelfmoordneigingen krijgen zijn echte zielepoten, sorry ... ik kan daar echt geen gram geen begrip voor opbrengen.

welke duidelijkheid ik van haar wil is of ze gewoon wilt kijken of we haar die gevoelens terug kunnen bezorgen en als dat niet lukt we nog steeds vrienden kunnen blijven.

hmmm...
heb nu ff lekkker ding gezien vanavond
leuke teksten geschreven etc...
voelt goed!!!!

leg het later wel uit...

quote:

Op maandag 28 maart 2005 21:34 schreef DarkAapie het volgende:
welke duidelijkheid ik van haar wil is of ze gewoon wilt kijken of we haar die gevoelens terug kunnen bezorgen en als dat niet lukt we nog steeds vrienden kunnen blijven.

De grote vraag lijkt me sowieso of zij wel wil dat die gevoelens terug komen...
Voor het zelfde geld is ze er gewoon helemaal klaar mee.

Stop je gevoelens niet weg, maar laat je er niet door overheersen. Doe leuke dingen en probeer de goede dingen te onthouden, terwijl je beseft: het wordt nooit meer zo.

quote:

Op maandag 28 maart 2005 17:40 schreef Christine het volgende:
Ik trek het niet meer
Al die spullen verdelen... ik ben blij dat ik er niet ben als hij weg gaat.

Hé Christine, vind het rot voor je dat je relatie uit is gegaan...

quote:

Op dinsdag 29 maart 2005 10:49 schreef rooierooie het volgende:
Hé Christine, vind het rot voor je dat je relatie uit is gegaan...

Dank je lief dat je me niet vergeten bent

hmm hoe moeilijk kan het zijn als je ex na 2 jaar nog zegt dat ze je mist.... En dat terwijl ik haar eigenlijk ook mis....


hmm echt moeilijk....

quote:

Op dinsdag 29 maart 2005 11:02 schreef Christine het volgende:
Dank je lief dat je me niet vergeten bent

Nee hoor, zeker niet, vind het leuk je naam hier op Fok zo her en der wel eens tegen te komen. Las het opeens een paar dagen geleden in een ander topic en vond het echt een beetje rot om te lezen. Dus bij deze een hart onder de riem, ik heb het idee dat dit je een paar jaar geleden veel meer omver geblazen zou hebben, maar je klinkt nu best strijdbaar, dat doet me goed om te lezen. Veel sterkte ermee, jij redt het wel hoor!

Mijn -ex zei me regelmatig dat 't 't kutgevoel waard moest zijn, achteraf. Dat we samen een mooie tijd hebben gehad. Dat laatste inderdaad wel, maar is 3 maanden een paar weken een flink kutgevoel waard?
Ik geloof dat ik 'm niet helemaal begrijp, nog steeds niet.

[ Bericht 3% gewijzigd door Johnny_Footballhero op 29-03-2005 18:36:33 ]

quote:

Op dinsdag 29 maart 2005 23:17 schreef akkien het volgende:
ben ik wel met je ex eens johnny, als een relatie t kutgevoel waard is, dan is t in ieder geval een relatie geweest waar je met goed gevoel op terug kunt kijken.

Ik ben al een paar dagen zo vrolijk. Heb echt zo iets van, mensen boeien me wel en ik wil best geinteresseerd zijn, maar zover als ik daarin wil gaan. Zeker voor mn ex zou ik op dit moment alleen tijd vrij maken als ik toch al tijd heb. Hallo, t is mijn leven, en dara ben ik nu eindelijk achter . Hoop echt zo dat t zo blijft en ik niet enorm dip. Zaterdag een gala waar we allebei heengaan. Allebei met een andere date. Ben zo benieuwd of ik dat trek....

Goed bezig Heel veel succes met je gala, wordt vast wel gewoon leuk.

quote:

Op maandag 28 maart 2005 13:12 schreef milagro het volgende:
Wat hebben jullie eigenlijk gedaan met foto's, gedichtjes, cadeautjes, etc. van hem?

De foto's heb ik nog bewaard, in feite liggen ze voor het grijpen, maar ik kijk er eigenlijk nooit meer naar. Laatst was ik aan het kijken op een oude cd waar ik oude bestanden op heb gezet, en daar stonden nog wel veel foto's op, die nooit zijn ontwikkeld uiteindelijk. Was wel even slikken omdat ik nog weet hoe ik me toen voelde.
Gedichten heeft hij nooit geschreven, wel heb ik nog steeds hele oude, lieve smsjes die nog steeds in mijn telefoon staan, ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om die weg te gooien, zelfs als mijn sms lijst (zoals gewoonlijk) overvol zit.
Cadeaus: tja. Ik heb eigenlijk geen cadeaus van hem gehad. Voor mijn verjaardag zou ik een keu krijgen, omdat we samen veel poolden. Hij had er zelf ook een en ik zou er een voor mezelf krijgen. Omdat hij toen heel krap met zijn geld zat, heeft hij, om toch iets te kunnen geven, alvast de keu-koffer gegeven. Toen het uiteindelijk uitging, heeft hij nog die koffer gehouden ook. Toen ik erachter kwam (de eerste tijd nadat het uit was heb ik er niet eens aan gedacht...) had ik ook zoiets van: hm... nu ga ik het ook niet meer terugvragen.
Tja, c'est la vie. Zonder die koffer heb ik het ook gered

Mijn relatie is al weer een maandje of twee voorbij... haar gevoel was weg, het ging te snel volgens haar (zei had het over verloven en kinderen en zo...) We zijn niet echt heel prettig uit elkaar gegaan, veel wantrouwen van mijn kant. Maar ik hou nog steeds heel erg veel van haar ondanks dat onze vriendschappelijke relatie niet echt goed te noemen is. Ze heeft veel problemen en zorgen thuis en zonder dat ze het weet help ik haar ernstig zieke moeder met allerlei kleine dingetjes. Dit doe ik altijd als zei niet thuis is. Ik kan de confrontatie in een dergelijke situatie niet aan.

Maar ik red me wel, misschien dat ze later nog eens inziet wat voor fout ze heeft gemaakt. (al is het niet iets waar ik me op focus hoor, gewoon lekker leven is het motto voorlopig)

quote:

Op woensdag 30 maart 2005 22:20 schreef akkien het volgende:
goed zo wuzfuz
Ik ben ergens achtergekomen vandaag Ik ben al dagen vrolijker dan ik het afgelopen jaar ooit geweest ben. het doet me goed om even alleen aan mezelf te hoeven denken en alleen aandacht aan anderen te geven als ik daarin zin heb. Dat betekent niet dat vrienden die problemen hebben niet langs mogen komen ofzo. Maar ik dat me alleen druk maak om mezelf en niet om of mn ex nog thuis komt ofzo (niet dat ie zowieso thuis zou komen maarja ).

Geweldig dat je goed voelt!

Maar ik help haar niet echt, zei helpt haar moeder niet. Dus doe ik het maar. Want haar moeder is echt een heel erg lief mens. Misschien dat ik onderbewust toch wel probeer haar een beetje in te laten zien dat ik er nog steeds ben... En dat ze vrij weinig heeft aan haar huidige scharrel. Maar goed, als ik zo ga denken dan kan ik niks meer doen

Ik maak me eigenlijk ook nergens druk om, ben alleen bang dat mijn ex haar leven vergooit...

Ik weet het niet meer; hoe ik over mn ex heen kom. We zien elkaar elk weekend en ik blijf maar gevoelens voor haar houden en ik blijf maar aan haar denken.

Het niet meer zien van elkaar is geen optie aangezien we dezelfde vriendengroep hebben. We spreken elkaar dan ook vaak en het gaat op zich allemaal goed, we hebben soms nog de grootste lol. Heel af en toe denk ik dan nog dat zij ook nog wat voor mij voelt (zij heeft het echter uitgemaakt, dus ik zal dat nooit vragen). We gaan komende zomer ook met dezelfde vriendengroep op vakantie en ik kijk daar nu al een beetje tegenop. Het idee dat zij met iemand anders zou gaan benauwd me vreselijk.

Weet iemand hoe je over een ex heen komt waar je elke week mee op stap gaat en verder goed mee om kunt gaan? Ik word er stapelgek van en wil verder met mn leven. Maar in mn hoofd blijf ik aan haar denken, aargh...

Zo voel ik me inderdaad nu precies ook fakenick! Het is nu al 5 maanden uit tussen ons, maar we zien elkaar nog vrij vaak, en meestal gaan we dan ook leuk met elkaar om. Elkaar niet zien is niet echt een optie omdat we bij dezelfde vereniging zitten, dus dan kom je elkaar wel tegen. Ik denk vrij zeker te weten dat hij me echt niet terug wil, tenslotte heeft hij het uitgemaakt en af en toe laat ie ook vrij duidelijk merken dat ie geen behoefte heeft aan een vriendin (in het algemeen). Maar toch lijkt het me een vreselijk idee dat hij misschien ooit een ander zou krijgen, dat zou ik echt verschrikkelijk vinden. Ik weet nu dus ook niet meer hoe ik echt over hem heen moet komen.

we hebben dezelfde vriendengroep , wat een zielig argument.

al zie je iemand dagelijks,als je iemand wil loslaten, is het enige wat je nodig hebt de WIL om dat te doen.

en als je het dan toch te moeilijk vindt om over iemand te geraken, spreek dan apart af met je vrienden

Ik ga dit topic ook maar is in de gaten houden, het is sinds gister uit met m'n vriendin.
Ze zit bij me in de klas en we hebben 3 maanden gehad, word wel even lastig om haar
weer als klasgenoot te zien ipv vriendin

quote:

Op donderdag 31 maart 2005 09:49 schreef koning_leeuw het volgende:
Ik ga dit topic ook maar is in de gaten houden, het is sinds gister uit met m'n vriendin.
Ze zit bij me in de klas en we hebben 3 maanden gehad, word wel even lastig om haar
weer als klasgenoot te zien ipv vriendin

Sterkte man!

Och gut, nu herinner ik me weer dat ik op de middelbare ooit nog een, voor mij dan, vluchtige 'relatie' had met een lief meisje.
Verdomd rot dat zij zich helemaal inbeelde om samen te gaan wonen, kinderen te krijgen, etc. Om dan wanneer ik duidelijk maakte zo niet met haar verder te willen me probeerde te chanteren met vanalles en nog wat. Gelukkig dat haar familie en vriendinnen doorkregen dat het toch echt aan haar lag toen een zogenaamde zelfmoordpoging mij opnieuw voor haar had moeten doen kiezen .

Gek genoeg blijf ik er nog steeds een leuke meid vinden .

quote:

Op donderdag 31 maart 2005 10:17 schreef TopStyle het volgende:
Gek genoeg blijf ik er nog steeds een leuke meid vinden .

het is ook niet niks dat iemand zo ver voor jou wil gaan

quote:

Op donderdag 31 maart 2005 10:19 schreef het_fokschaap het volgende:

[..]

het is ook niet niks dat iemand zo ver voor jou wil gaan

Mwa, zo zag en zie ik het nog niet.
Ze was gewoon labiel en had hulp nodig, het was meer een poging om aandacht te krijgen dan dat ze serieus dacht mij terug te krijgen.

*hoop ik*

quote:

Op donderdag 31 maart 2005 10:17 schreef TopStyle het volgende:

[..]

Sterkte man!

Dank,
we zouden in ieder geval nog vrienden blijven, maar ik zie wel wat daar van terecht gaat komen.
Voorlopig eventjes geen relatie meer, eerst maar is even aan mezelf denken

Het is nu ongeveer 7 maanden uit (ik heb het uitgemaakt), de eerste 3 maanden ging het allemaal niet zo maar nu zijn we hele goeie vrienden. Hebben samengewoond, zij is uit huis gegaan en dat is (gelukkig) allemaal heel goed gegaan.
Achteraf kon ze ook beter inzien dat het het beste was om te doen, maar het is zeker geen leuke ervaring. beter dat dan wat m'n huidige vriendin heeft, al 4 maanden uit met d'r ex. doet ze d'r eigen ding gaat ie ineens raar doen

Wil alles van d'r weten, zo'n ex die het duidelijk NIET los kon laten, kan moet ik eigenlijk zeggen. Het belt nog wel eens en uiteraard zo onbetrouwbaar als maar kan.

quote:

Op donderdag 31 maart 2005 14:23 schreef MisterLovaLova het volgende:
[...] doet ze d'r eigen ding gaat ie ineens raar doen

Wil alles van d'r weten, zo'n ex die het duidelijk NIET los kon laten, kan moet ik eigenlijk zeggen. Het belt nog wel eens en uiteraard zo onbetrouwbaar als maar kan.

Ik ga heel voorbarig hier ook meteen een waarschuwing van te voren tegen aan gooien!
Wat in SEX geldt, geldt hier net zo goed. Problemen tussen jou en de ex van je vriendin worden NIET hier besproken! Pak je telefoon, schrijf een brief, whatever, want ik vind je post hierboven al weer redelijk uitdagend en zuigerig!

-=edit=-
Dit betekent niet dat jij er gewoon rustig op door mag reageren.
Ik zei dus: Problemen tussen jou en de nieuwe vriend van je ex worden NIET hier besproken! Pak je telefoon, schrijf een brief, whatever!

[ Bericht 72% gewijzigd door BE op 31-03-2005 14:45:40 ]

quote:

Op donderdag 31 maart 2005 14:28 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Ik ga heel voorbarig hier ook meteen een waarschuwing van te voren tegen aan gooien!
Wat in SEX geldt, geldt hier net zo goed. Problemen tussen jou en de ex van je vriendin worden NIET hier besproken! Pak je telefoon, schrijf een brief, whatever, want ik vind je post hierboven al weer redelijk uitdagend en zuigerig!

Gezien de titel van het topic dacht ik dit hier wel te kunnen posten, gewoon mijn ervaringen delen. Volgens mij haal ik ook niet direct uit naar iemand. En wordt het gezien als uitdagerig en zuicherig omdat haar ex hier dus duidelijk niet mee om kan gaan en erop reageert.

Thats it. had er iig geen slechte bedoelingen mee.

quote:

Op donderdag 31 maart 2005 15:00 schreef MisterLovaLova het volgende:
Gezien de titel van het topic dacht ik dit hier wel te kunnen posten, gewoon mijn ervaringen delen. Volgens mij haal ik ook niet direct uit naar iemand. En wordt het gezien als uitdagerig en zuicherig omdat haar ex hier dus duidelijk niet mee om kan gaan en erop reageert.

Thats it. had er iig geen slechte bedoelingen mee.

Je ervaringen kun je hier altijd kwijt, maar feit blijft sowieso dat we hier op Fok! niet blij zijn met dingen over Fok!kers die hier op tafel gekwakt worden. Privé-vetes horen privé te blijven.
En gezien jullie eerdere gedoe in dat topic in SEX vond ik het iets te toevallig dat je nu ineens je ervaringen kwam vertellen inclusief te toevoeging over de ex van je vriendin, vandaar mijn waarschuwing, en ook die naar Eliminator.
En nu verder on topic.

quote:

Op donderdag 31 maart 2005 09:44 schreef petitlapin het volgende:
we hebben dezelfde vriendengroep , wat een zielig argument.

Vind dit zeker geen zielig of dom argument. Want dit maakt het 'elkaar een tijdje niet zien' wel een stuk lastiger. Je moet toch gewoon je vrienden kunnen blijven zien, want jezelf eenzaam opsluiten werkt al helemaal niet. Ook kun je van je vrienden niet verlangen dat zij alleen maar met jou omgaan en de ander een tijdje links laten liggen. Ik ben blij dat ik vrienden heb die dit goed aanvoelen.

quote:

Op woensdag 30 maart 2005 23:45 schreef akkien het volgende:
We hebben in t begin geprobeerd elkaar te blijven zien, maar dat werkte niet. Sinds ik m niet meer zie gaat t veel beter met me...

Wij hebben juist het omgekeerde geprobeerd, elkaar in het begin even niet te zien. Maar dat werkte bij ons niet, we trokken toch op één of andere manier weer naar elkaar toe (mede doordat we elkaar via vrienden toch weer tegenkwamen). Blijkt dus maar weer, dat zoiets per situatie verschilt.

Ben blij voor je dat het beter gaat met je...

Na de eerste maand dacht ik miin ex waarschijnlijk helemaal niet meer te gaan zien. Ze is zelfs een week nadat ik het uitmaakte voor 3 weken naar australie gegaan (daar komt ze oorspronkelijk vandaan).
Het ging echt niet van een leien dakje de eerste 3 maanden, maar nu 8 maandjes verder gaat het helemaal geweldig. Ik zie d'r nog regelmatig en we kunnen ook prima stappen met z'n allen.

En dat na 7 jaar relatie waarvan 2,5 jaar samenwonen.

Ik heb ondertussen een andere vriendin en ook dat gaat alemaal prima samen, echt gun het een beetje tijd verwacht niet dat alles na een maand of 2 maanden weer goed voelt of gaat. Maar het kan.

quote:

Op donderdag 31 maart 2005 18:02 schreef MisterLovaLova het volgende:
Na de eerste maand dacht ik miin ex waarschijnlijk helemaal niet meer te gaan zien. Ze is zelfs een week nadat ik het uitmaakte voor 3 weken naar australie gegaan (daar komt ze oorspronkelijk vandaan).
Het ging echt niet van een leien dakje de eerste 3 maanden, maar nu 8 maandjes verder gaat het helemaal geweldig. Ik zie d'r nog regelmatig en we kunnen ook prima stappen met z'n allen.

En dat na 7 jaar relatie waarvan 2,5 jaar samenwonen.

Ik heb ondertussen een andere vriendin en ook dat gaat alemaal prima samen, echt gun het een beetje tijd verwacht niet dat alles na een maand of 2 maanden weer goed voelt of gaat. Maar het kan.

Net zoals jij heb ik ook een nieuwe vriendin waar het fantastisch mee gaat. Allen mijn ex doet nogal moeilijk. Steeds als ik denk dat we normaal met elkaar om kunnen gaan, gebeurd er weer iets waardoor het fout loopt. Heb de hoop onderhand opgegeven ooit normaal met elkaar om kunnen gaan.

Spijtig, maar het leven gaat door.

Eliminator! Dit is echt mijn laatste waarschuwing. Zou je het mss gewoon kunnen laten om op ze te reageren? Het begint behoorlijk irritant te worden!

quote:

Op donderdag 31 maart 2005 18:40 schreef Brighteyes het volgende:
Eliminator! Dit is echt mijn laatste waarschuwing. Zou je het mss gewoon kunnen laten om op ze te reageren? Het begint behoorlijk irritant te worden!

Dit is niet direct gericht naar hem toe.

Mijn excuses.

_{Ik hield het toch netjes?}

[ Bericht 100% gewijzigd door MisterLovaLova op 31-03-2005 20:20:56 ]

Ik wil ook ff mijn verhaal kwijt....
2 wkn geleden had mijn vriendin het ook uitgemaakt We hadden bijna 3jaar wat. Ik 23 zij 18.
Het begon allemaal die vrijdag ervoor, gezellig dagje gewinkeld, niks mis mee. s'avonds thuis zit ze hier en keek droevig, ik zeg wat is er met jou? zegt zij ja ons, ze zag het allemaal niet meer zitten. Ze wou het beeindigen. Na goed gepraat en wat dingen besproken hadden we afgesproken om wat rustig verder te gaan en dat we elkaar wat meer vrijheid zouden geven. Ze miste nl. de vrijheid die ze eigenlijk nooit had gehad. Niet dat ik haar niks liet doen, maar ze wou gewoon alleen op stap en dingen doen zonder rekening te houden met mij.
Die Wo. nog lekker bij elkaar geslapen, leek niks mis mee. Die do. ochtend gaan werken en tegen t einde van me werkdag kreeg ik een smsje als ik even langs wou komen. Ik wist genoeg, daar naar toe gereden als een gek naar haar kamer gegaan, zij stort helemaal in en begint weer erover dat ze niet verder wilt omdat ze die vrijheid mist. ik Kwaad weggegaan, zij keihard aan het huilen.
Ik was zo kwaad dat ze het nog niet eens verder wou proberen wat we hadden afgesproken, het is nog niet eens in werking gegaan omdat zij die week ook nog es ziek was.
Thuis aangekomen beseft ik het pas, en ik stortte FINAAL in. En was zo kwaad opmezelf dat ik daar ben weggelopen, zij betekende heel veel voor mij. Zelfs nu nog heb ik het er heel moeilijk mee en moet constant aan haar denken, en s'avonds in bed huil ik nog steeds erover.
Haar paar x gebeld en superveel gesmst met haar soms positief soms negatief.
Het kwam erop neer dat ze die vrijheid mistte en ook eens die kant van het leven wou meemaken, ze zij als we zo doorgingen bleven we bij elkaar, we waren perfect bij elkaar, wij vonden dat en mensen om ons heen ook. We hadden amper ruzie en als het zo was, was het om iets doms.
Maar toch het hakt er zo ongelooflijk in, ik ga eronder door.
Na veel gepraat en gesmst hebben we elkaar zondag gezien om wat dingen uit te praten, want zo wou ik niet uitelkaar ze is 3jr me vriendin geweest maar ook mijn beste vriend.
Nou toen ik haar weer zag trilde ik alleen maar, deed zo'n pijn. We hebben die zondag wat dingen gepraat dat we zouden proberen om vrienden te blijven. Maar ik weet van mezelf dat ik het toch niet kan en al helemaal niet als ik haar met een andere jongen zou zien. zelf zegt ze dat ze daar geen behoefte aan het anders was ze wel heel erg dom om mij te dumpen en later n ander te pakken, zij ze zelf. We hebben elkaar paar x stevig vastgepakt en dat was o zo fijn en dat vond zij ook maar ze wou niet terug, ze wou die vrijheid voorlopig. Had er nog gevraagd als het ooit goed kan komen en daarop zei ze misschien als ze die vrijheid had gehad.
Ik mis haar zo erg, nu ik haar kwijt ben heb ik totaal nergens meer zin in en besef ook dat ik veel voor haar heb opgegeven.
zondag zouden we misschien elkaar weer zien en wat leuks gaan doen, maar na di. weer ruzie hebben gebouwd weet ik nou niet als ze nog wil. Ze het wel nog die avond een sms gestuurd dat ze niet meer boos was. En dat ze niet wou dat ik nog meer pijn zou hebben.
Had er gisterochtend wel nog een sms gestuurd maar heb niks meer van haar vernomen en vertik het om nog ene te sturen, als zij vrienden wilt blijven en zondag nog wat afspreken neemt zij maar initiatief. Maar ondertussen ga ik hier wel onderdoor. Ik denk constant aan haar.
Ze stuurt wel constant een sms terug of het me al paar x gebeld, dan vraag ik me toch af wat ze wilt op het moment, volgens mij weet ze het zelf niet en kiest ze de makkelijkste weg.
Afgelopen ma. avond had zij het moeilijk thuis, maar dan wel mij sms'en met sorry dat ik je zoveel pijn heb bezorgd en dat ze zichzelf een kutwijf vond omdat wat ze mij had aangedaan en als ik haar ooit kon vergeven.

Ik weet het niet, ik wil haar zo graag terug, zij betekende zoveel voor mij, ik ben echt veranderd door haar en wat meer verantwoording gaan nemen met werk enzo.
Maar ik weet niet meer wat ik moet doen, ik denk constant aan haar. wil zo graag de auto pakken en naar haar toe rijden en vastpakken, ik mis haar zo ontzettend, ik stort nog steeds in elkaar als ik eraan denk.

Tsja promo, klote...

Het enige dat ik kan zeggen uit een van mijn eerdere ervaringen is dat de reden dat zij ook nog steeds contact met jou zoekt is dat hoewel zij geen relatie meer met je wil het haar wel degelijk pijn doet. Zij heeft ook 3 jaar lang alles met jou gedeeld en het doet gewoon pijn en het kost gewoon moeite om daar afstand van te doen.

In principe is alles mogelijk, maar je zou daar eigenlijk geen hoop uit moeten putten... Want dat is zeer onwaarschijnlijk...

En hoe moeilijk het ook is omdat je haar nog zo graag wil zien... probeer geen afspraken meer te maken om leuke dingen te gaan doen. Probeer echt even een paar weken elkaar niet te zien en wat minder contact te hebben. Want daarmee bezorg jij jezelf keer op keer weer pijn. Weer afscheid nemen, weer niet weten wanneer je elkaar weer gaat zien etc. etc.

Als zij de vrijheid wil op dit moment, dan zou ik haar dat geven. Hoe harder jij aan haar gaat trekken, des te harder zal zij zich van je af duwen.

Ik weet het, het doet gruwelijk veel pijn, maar je moet er helaas echt doorheen voor het weer een beetje beter gaat worden...

akkien...van de ene kant zou ik het wel willen maar ook weer niet.
Zij was alles in die 3jr voor mij, en om in ene keer niks meer te horen van haar doet pijn, maar dan ook echt pijn en ben alleen maar bezorgd dan. Eerst smste we elkaar elke dag paar x, bij het opstaan en slapen etc etc. en dat mis ik zo ontzettend.
Van de ene kant ik wil haar zoveel dingen nog zeggen wat ik heb meegemaakt of hoe ik me voel buiten ons om dan, dat mis ik vooral. Ik heb haar 3jaar lang vanalles gezegd wat ik heb gedaan en waar ik mee zat, en nu kan het gewoon niet meer. voor de rest heb ik niemand. Tuurlijk heb ik vrienden maar praat daar niet over zo'n soort dingen waar ik met haar wel goed over kon praten.
Hun raadde mij ook aan om geen contact meer te maken, zelf zou ik dat ook hebben gezegd als het iemand anders was, maar nu het bij jezelf erop aan komt denk je wel even anders en doet het zo'n pijn. Ik wil best vrienden blijven, maar ik weet ook vanmezelf dat ik het toch niet kan, heb ik nooit gekund. Ik stoot iedereen uit me leven die me pijn heeft gedaan.
Tis ook zo moeilijk om niks van me te laten horen, doet zo'n ongelooflijke pijn nu. Heb mezelf al paar keer weten te weerhouden om niet te bellen of te sms'en, maar weet niet hoelang ik het volhoudt.
Ik wou nog zoveel leuke dingen doen met haar nu het weer beter wordt en ik nog niet lang in het bezit ben van me rijbewijs, van niemand meer afhankelijk en doen wat we willen. Zij wilt dat ook nog wel doen maar dan gewoon als vrienden.
Misschien ben ik zelf wel zo dom geweest om te denken dat dit goed zou gaan, ze is nooit echt alleen uitgegaan, 1 van de eerste keren dat ze uitging vonden we elkaar en klikte meteen en kregen wat met elkaar. Ik ben zo stom geweest, Maar ze was anders, had al veel dingen meegemaakt prive, erg onzeker, en ontzettend lief. Maar nu wilt ze toch die vrijheid wat ze nooit het gehad.
Ik weet het allemaal niet meer, zie niks meer zitten. Alles stort weer finaal in elkaar
En ja zondag toen we afscheid namen van elkaar stortte ik ook finaal in elkaar in haar armen, heb nog nooit zoveel gehuild als in de laatste 2 wkn, ben me vriendin kwijt

Aan Promo & Akkien;

Weet precies wat je meemaakt en hoe je je voelt, weet je wat het is; je moet je eigen weg proberen te vinden. Wat ik zelf had is dat ik de goeie dingen tegen de slechte (ruzie en zo) ben gaan afwegen en nog wel heel veel meer dingen natuurlijk.
Punt is dit is niet makkelijk verre van zelfs ook voor haar waarschijnlijk, ik ben veel gaan trainen en stappen veel gaan doen, jezelf bezig houden. Erover praten helpt ook heel erg in mijn geval ook met me ouders omdat we toch al erg lang met elkaar gingen.

En het is al vaker gezegd maar idd de eerste paar weken of zelfs maanden geen contact hebben werkt ook erg goed, maar je zal een manier moeten vinden om ermee om te gaan. Kan je iig geval zeggen dat hoe slecht er het op het eerste gezicht uit kan zien zo goed kan het eindigen, dat heb ik zelf ervaren vorig jaar september nog pas.

Het is erg moeilijk maar succes

ik voel me ook weer even wat minder... heb net iets heel dom gedaan: op de site van haar studentenvereniging gaan kijken en daar een foto tegengekomen waar ze opstaat, samen met een jongens wiens arm om haar heen hangt. Ik weet dat dat allemaal niks voorstelt en dat iedereen dat bij iedereen doet op zo'n fuif, maar toch gaat het recht door m'n hart, zeker omdat ze blijkbaar mijn ring nog draagt...

Ben nu zo kwaad op mezelf omdat ik naar die site ben geweest, ik had mezelf nog zo voorgenomen van dat niet te doen...

'k ga er zaterdag dan ook maar es goed invliegen.

herinneringen, soms zou je die beter even kunnen uitzetten.

Heel lastig voor je dat je nu net moet studeren, in ieder geval nog veel moed.

Kop op en sterkte!

contact verbreken werkt heel erg goed... voor mij althans wel. Voor de rest... promo... blijf bezig... zoek je vrienden op... jank bij ze uit... zorg ervoor dat je niet te veel van haar spullen tegen komt tijdens je dagelijkse bezigheden in je huis/kamer en verzet je zinnen... uiteindelijk komt het goed met je en ga je je beter voelen... het zal een paar weken duren voor je het gaat merken (misschien... en ga er vooral ook niet op zitten wachten) maar uiteindelijk kom je uit je dal.

hoe cru het ook klinkt... tis geen hand vol maar een land vol. en dit is weer een waardevolle ervaring... koester de fijne momenten, waardeer de vervelende momenten op de juiste manier... leer jezelf weer kennen en accepteer jezelf zoals je bent....

voor akkien... tkomt allemaal goed... dan maar een tentamentje herren

voor de rest... er is licht aan het eind van de tunnel... echt waar... ik zie het zelf wel zo.... ben er nog niet maar wel bijna! de terugvallen worden minder... de boosheid zakt weg en er komt echt weer ruimte om verliefd te worden. Ik ben zelf op dit moment hotel de botel aan het worden en weet dat ik het dit keer eens rustig ga aanpakken en geniet van de momenten. Dit moment voelt in ieder geval heel erg fijn.

Ik heb vandaag een sollicitatiegesprek gehad en dat ging heel erg goed. Dat had ik een week of 9 geleden ook niet gedacht... sterker nog... gisteren nog niet. Ik vond mezelf vandaag weer eens uitermate knap, lief en goed... lekker gevoel is dat!